| των κακων φησι το ταμιειον . εἰρηται δε παρα τον ταμιαν . ὁ δε του ταμιειου οἰκητωρ ταμιευς . Ταμνα | ||
| τῳ ἀερι ὁμοιαν τῳ σωματι . τον δ ' Ἑρμην ταμιαν εἰναι των ψυχων και δια τουτο πομπαιον λεγεσθαι και |
| εἰτε διεφθαρμενοι , Καισαρι δ ' ἐρρωτο πας ἀνηρ εἰς προθυμιαν και πονους ὑπο τε ἐθους των στρατειων και ὑπο | ||
| χεται ] τονη προϲθεν ] ] μη προδωιϲ ] ν προθυμιαν Πυρωνιδην ] ] οὑϲ ἀνηγαγεν ] ἀϲπαϲαϲθαι καραδοκω ] |
| , δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
| παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
| και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
| κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
| καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| ᾠηθην ἐμαυτῳ και τοις φιλοις και τῳ δημῳ τα δικαια συνειπειν , ἱνα μη δοκοιην ἐγω μεν φαυλων εἰναι συνηθης | ||
| τουτοις και φιλους νομιζειν ὑπεμενον , νυν δε οὐ πειρῳμην συνειπειν ἐξ ὡν ὑμεις τε τα εὐορκα ψηφιεισθε και τουτοις |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
| ἀν εἰς Ἐφεσον ἀφικωμεθα . φθανω γαρ ἐπομοσαμενος ἐνταυθα μη συνελθειν , ἐνθα Λευκιππην ἀπολωλεκα . ” ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| Τιμαιαν . ἐπιπληττοντων δ ' αὐτῳ τινων οὐκ ἀκρασιας ἑνεκεν συνελθειν ἐφη , ἀλλ ' ἱνα ὁ γενομενος ἐξ αὐτου |
| γιγνομενων παθων ἰατρευειν καθαπερ λιποθυμιαν φοβους και τας ἐπι μακρον γιγνομενας της διανοιας ἐκστασεις . Ἰαται γαρ , φησιν , | ||
| Σωφροσυνη μετριοτης της ψυχης περι τας ἐν αὐτῃ κατα φυσιν γιγνομενας ἐπιθυμιας τε και ἡδονας : εὐαρμοστια και εὐταξια ψυχης |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| εἰ διαμαρτοι της σπουδης , ἀπειλησαι την ἐκ της ἐξουσιας ὑπεροψιαν . ὑμεις δε προς μεν την ἀκρασιαν ἐκεινου κοσμιως | ||
| . ἀλλ ' εἰ δοκει , λυσον και σαυτῳ την ὑπεροψιαν και ἐμοι την σιωπην . ἠ μικραν οἰει γραφην |
| ὁρα , παι , τους μεν του Οἰνομαου , ὡς δεινοι τε εἰσι και σφοδροι ὁρμησαι λυττης τε και ἀφρου | ||
| ἰδιων ἐργων οὐκ ἀτεχνως σκεπτονται και ἁπαντες οἱ περι τι δεινοι και συνειναι περι αὐτων ἱκανοι εἰσιν , οὑτω δη |
| γνωμην και την ὀψιν του ἰητρου αὑται αἱ ῥαφαι ῥωγμοειδεες φαινομεναι , και τρηχυτεραι ἐουσαι του ἀλλου ὀστεου , ὁτι | ||
| μοιρων , ἐπειδη κατα τα μεγιστα ἀποστηματα μειζονες εἰσιν αἱ φαινομεναι ἐπι του ἐπικυκλου παροδοι των περιοδικων , εὑρομεν την |
| σπουδασαι , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , και τους ἀσελγως μεν καταφρονουντας των νομων των ὑμετερων , ἀναιδως δ ' ἠσεβηκοτας | ||
| μεν ἐκεινην ἀποβλεποντας και μειδιωντας προς αὐτην , ἐμου δε καταφρονουντας , ὁτι ἐν χρῳ κεκαρμαι και ἀρρενωπον βλεπω και |
| . Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
| ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
| ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
| μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
| , μηνυσαι γε παντως ὠφειλε τους ληιστας και ἐπεξιεναι την παρανομιαν . τον δε ταυτα μη πραξαντα κατα τον νομον | ||
| ὡς ἀγαθοι και σωφρονες ἠσαν , οἱτινες ἐξωστρακισαν Κιμωνα δια παρανομιαν , ὁτι τῃ ἀδελφῃ τῃ ἑαυτου συνῳκησε . Καιτοι |
| δε μητε ἀνευ ἀποδειξεως μητε μετα ἀποδειξεως δυνατος ἐσται τις ἐπικρινειν τας προειρημενας φαντασιας , συναγεται ἡ ἐποχη , ὁποιον | ||
| . ἐχρην δε μη θατερον των γινομενων ἀλλα συναμφω θεωρουντας ἐπικρινειν , ἐπει κἀν τοις περι βιον ἀμφισβητημασιν | ὁ |
| λοιγον ἀμυνει . ἁπλως ἁπαντες οἱ θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισι παντοιοι τελεθοντες ἐπιστρωφωσι ποληας . θεων οὐν μιμουμενων τινα τροπον | ||
| των μισθοφορων τοις σωματοφυλακειν μελλουσιν . κατεσκευασθησαν δε και καταπελται παντοιοι και των ἀλλων βελων πολυς τις ἀριθμος . των |
| ὑδρελαιου και τηλεως ἀφεψημασιν καταπλασσοντα τε ὡσαυτως και πεσσους μαλακτικους προσαγοντα . εἰ δ ' ἐγχρονιζοι τα της διαθεσεως , | ||
| οὐτε ἀξιομαχοι δοξαντες εἰναι Ἀλεξανδρῳ οὐτε ὑποδυναι ἐθελησαντες , ὡς προσαγοντα ἐπυθοντο Ἀλεξανδρον , φευγουσιν ἐς την ἐρημον . Ἀλεξανδρος |
| της μεταλλειας ὑπορυττων ἐπι πολυ μερος το τειχος κατεβαλεν . ἀμυνομενων δε των Περινθιων εὐρωστως και ταχυ τειχος ἑτερον ἀντοικοδομησαντων | ||
| τε ἀν τους ἀλλους και τους Μεγαλοπολιτας ἐποιησαν ἀναστατους , ἀμυνομενων δε των τοτε οὐκ ἀθυμως και ἁμα των περιοικων |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| κληθεντες προς τινα των γνωριμων ἐπι δυο ἡμερας και βουλομενοι συμπεριφερεσθαι τοις παρουσιν ἐπινον προθυμοτερον . τῃ μεν οὐν πρωτῃ | ||
| Τινα ἀστρα ὑπολειπομενα τινων θεωρεισθαι συμβαινει και παρα το βραδυτερον συμπεριφερεσθαι τον αὐτον κυκλον περιιοντα , και παρα το την |
| . πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
| ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
| ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
| μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
| και εἰ την ἰδιωτικην ὑπονοιαν δει παραλειπειν , τοις δε συνετοις και μεγαλοφυεστατοις των ἀνδρων πειθεσθαι , παρεστι την ποιητικην | ||
| , βλαβερωτατα γαρ αὐτοις ἐστι . Ταυτα μεν οὐν ἱκανα συνετοις ἀνδρασι και τινα τριβην ἠδη κατα τα της τεχνης |
| ? [ – × – ˘ – [ ] παλαια καινοις ⌊ ⌋ δακρυοις ⌊ οὐ χρη στενειν . [ | ||
| και ποτα , των ἑαυτης τριγωνων παλαιοτερα ὀντα και ἀσθενεστερα καινοις ἐπικρατει τεμνουσα , και μεγα ἀπεργαζεται το ζῳον τρεφουσα |
| φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
| ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
| δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
| το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
| εἰδη , πρωτον ἑξιν και διαθεσιν , δευτερον δυναμιν και ἀδυναμιαν , τριτον παθητικην ποιοτητα και παθος , τεταρτον σχημα | ||
| ἀδυναμιαν ἐχειν του παθειν . λεγομεν δε παλιν τον νοσουντα ἀδυναμιαν ἐχειν του μη παθειν , τουτ ' ἐστι την |
| των κληρουχων , ἡν ἐποιησαντο εἰς νοσερα χωρια , ἐκβολην ἀποφαινοντες εἰς προφανη και μακρῳ χειρονα ὀλεθρον , αὐξοντες ὡς | ||
| . Ἐτι τοινυν οἱ Στωικοι φιλους θεων τους ἀγαθους ἀνδρας ἀποφαινοντες παρ ' Ὁμηρου και τουτο ἐλαβον , λεγοντος ἐπι |
| και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
| τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
| : ὀφιν δε της χειας ἐξελθοντα κατα την της Ὑψιπυλης ἀπουσιαν περιπλακηναι τῳ παιδι και ταις σπειραις ἀποτεταμενον ἀποπνιξαι το | ||
| φιλε κουρε δυσαμμορος . σειο ποθῳ : δια την σην ἀπουσιαν . ᾡ ἐπι μουνῳ : ἀρρενι μονῳ . εἰχεν |
| ἐν τῃ Καμπανικῃ παραχειμασιᾳ , ἀφ ' ἡς εἰς τοσαυτην ἀπονοιαν ἠλθον αὐτων τινες , ὡστε και πολεσιν ἐπιθεσθαι και | ||
| ἁμαρτιαν ἀποκρυπτουσα ; Τοὐναντιον μεν οὐν και παροξυνει και εἰς ἀπονοιαν ἐπαιρει : ῥᾳδιως τε και δικαιως κακιζει τον δικαστην |
| οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : εἰ το | ||
| οὑτως ἐχει : εἰ γουν παρ ' ἐμε ἠν το τρεπεσθαι , ὁποτε ἐβουλομην , ἀν ἐχρωμην αὐτῳ , και |
| το μεν θαττον το δε βραδυτερον ὡστε και του χειμωνος ἐπιλαμβανειν . οὐκ ἀναλογοι δε αἱ φυλλοβολιαι ταις βλαστησεσιν , | ||
| ὡρῃ ἐκ μεθης και ῥιγεος : ἀρχεται δε τοπρωτον ῥιγος ἐπιλαμβανειν , ἐπειτα και πυρετος κατεχει : το δε ὑγρον |
| εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
| και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| Εἰτε μιν : εἰ τεως δυνατον ἐνι : εἰωθεν ὁ ἀπορων ἐμβαλλειν ἑαυτον εἰς πολλας ἐννοιας . ἐυρυμεδοντα : τον | ||
| δε ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ ἀπολυσασθαι τας αἰτιας , και ἀπορων ὁποθεν μισθωσαιτο ἐπικουρους , ἠλθεν ἐπι Σαδυαττην τον ἐμπορον |
| , ἀλλ ' ὁμως ἱνα μη τον της εἰσαγωγης τροπον ὑπερβαινειν δοκωμεν , τα πασιν εἰρημενα περι ταυτης διεξιοντες , | ||
| ἀποσοβειν δωρεαν ταξας ὁ νομος τους ῥητορας ἐσιωπησεν ἡγουμενος αὐτων ὑπερβαινειν την τεχνην το τολμημα . τις γαρ ἀν ἠλπισεν |
| ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
| . κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
| την λοιπην συζυγιαν , ἱνα μη δοξωμεν ἀτελη την προθεσιν καταλιμπανειν . το μεν οὐν νιτρον ὡμολογηται γης φερειν συστασιν | ||
| φροντιζειν και μη περιφρονειν αὐτου ἠ , ὡς ἐτυχεν , καταλιμπανειν αὐτον ἀνασφαλως ἠ παλιν ἀπροοπτως ἐπιφερεσθαι ἐν τῃ μαχῃ |
| συντομια μονον , ἀλλα και σαφηνεια τοις ἐντευξομενοις ὑπαρχῃ . συντομιας δε χαριν παρειται το δια ζητησεως κανονιζειν των μεν | ||
| Τας Βρουτου ἐθαυμασα πολλακις ἐπιστολας , οὐ μονον δεινοτητος και συντομιας χαριν , ἀλλα και ὡς ἡγεμονικου φρονηματος ἐχουσας χαρακτηρα |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
| ἐπερωτημα τουτο : τι μοι γενησεται ἀν τελεσθῃ το κατα ἐπιθυμιαν ἐπιζητουμενον ; και τι ἐαν μη τελεσθῃ ; Και | ||
| Ἡ Λυσις ὁμοιως μεταστατικη : συ παρεσχες του θανατου την ἐπιθυμιαν γαμον ποιησας ἐξ ἐπιταγματος : και ταυτα συμβαινοντα τῳ |
| στειχε κοινοφρων πατρι [ οὑ ς ' ὀλβιον μεν σκηπτρον ἀναμενει πατρος , πολυς δε πλουτος : οὐδε θατερον νοσων | ||
| και πριν καλεσαι τον ἰατρον ἀποθνῃσκει ὁ νοσων και οὐκ ἀναμενει την παρουσιαν του ἰατρου : πολλακις δε ὀξυ ἐστι |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| τἀγαθα : 〚 Ἀντι του ἀναπεμπε . 〛 παρα την παροιμιαν ἐκει βλεπουσα , δευρ ' ἀνιει τἀγαθα . την | ||
| ἠγουν . . . ἀπῃτει : διο και ἐπεκρατησεν εἰς παροιμιαν λεγεσθαι τουτο . ἀνηλωσα ” . φασι δε , |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| Τυδεως , ὁν ὠνομαζε Διομηδη πατηρ . ἀλλ ' οὐ φθανειν χρη συσκιαζοντας γενυν και χαλκοπληθη Δαναϊδων ὁρμαν στρατον ἑπταστομον | ||
| ἐν τῳ ἐχειν δε το εὐπεριβλητον και μη τοιουτον . φθανειν δε φασι και ἐπι τα ἀνυπαρκτα ὡς την ἱπποκενταυροτητα |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
| και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
| Σεπφωραν , ἡν γημαι Μωσην . Και τας γενεας δε συμφωνειν : τον γαρ Μωσην εἰναι ἀπο Ἀβρααμ ἑβδομον , | ||
| . συμβησεται γαρ μητε τους τεταρτους των ἑξης δια τεσσαρων συμφωνειν μητε τους πεμπτους δια πεντε . Δυο δε τονων |
| προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
| αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
| τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
| μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
| ὁλον δε χωρις του κενου τον κοσμον . Των ἀπειρους ἀποφηναμενων τους κοσμους Ἀναξιμανδρος το ἰσον αὐτους ἀπεχειν ἀλληλων , | ||
| . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων |
| εἰναι και πολυ ἡττους [ ἀει ] μαλλον την των ἀδικουμενων ταξιν ἀει λαμβανοντες . οὐ γαρ ἁ ποιουσιν ἐνιοι | ||
| . ἐστι γαρ , ἐστιν ἡ μισοπονηρος και ἀμειλικτος και ἀδικουμενων ἀρωγος ἀπαραιτητος δικη , σφαλλουσα τα τελη των αἰσχυνοντων |
| παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
| ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
| δε γε δουλοι και αὐτην τροφην μετρῳ παρ ' ἐκεινων κομιζονται . το ὑπο μετρῳ δε ἀττικον ἐστιν . οὑτω | ||
| νοηματων αἱ μεταξυ παρεμπτωσεις πολλαι γινομεναι δια μακρου την ἀκολουθιαν κομιζονται , τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| σε βουλετ ' ἀνθρωπων μολειν : λαβων δε πειραν , μεταμελειαν λαμβανει , ὡς οὐδεν ἐστι χειρον ἐν θνητῳ γενει | ||
| ὀλιγον δελεασθειη τῳ ἡδοντι , δια γουν το αἰσχρον εἰς μεταμελειαν ἐπωδυνον ἐρχεται : ὁ δε το καλον μετα πονων |
| εἰκος συντιθεις λογους γραφω , ἀλλα ἀπο πειρας των ἑκαστοτε ἀποβαινοντων πολλακις ἐτηρησα . Θυειν θεοις τα νενομισμενα ἑκαστῳ ἀγαθον | ||
| θραυων και παραλλαττων και ποικιλας ἐπαγων περιστασεις , ἡ των ἀποβαινοντων ἐν ὀφθαλμοις ὀψις ἐπιζητει τας ἐκ των καιρων ἐπινοιας |
| Ἰλλυριους Νεσταιοι , καθ ' οὑς νησος Φαρος , Παριων ἀποικος . . . . , / : Κιανιδος ἠθεα | ||
| και Κερκυραιων και Ἐπιδαμνιων τοιαυτη . Ἐπιδαμνος ἠν πολις Κερκυραιων ἀποικος , ἡ δε Κερκυρα Κορινθιων . πλημμελουμενοι οὐν κατ |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| : τοις Λακεδαιμονιοις . των ἐς τον πολεμον : των πολεμικων . ἀσκησιν . . . δημοσιᾳ παρειχε : ἠτοι | ||
| ἀπαγγελλομενον ἐκπληξις : ὑπο γαρ ἐμφυτου δειλιας και ἀπειριας των πολεμικων ἀναπεπταμενοις μεν τοις ὠσι , τεθορυβημενοις δε τοις ὀφθαλμοις |
| και το προς τι : ἐνταυθα δε προσηκει ἀπο των περιστατικων τα πεπραγμενα ἐν αὐτῃ τῃ προβολῃ διεξιεναι τα ἀπ | ||
| κατηγορος τῳ φευγοντι παραχωρων της ἐξουσιας , ἀπο τινος των περιστατικων ἐνισταται και τουτῳ προς αὐτον διαμαχεται : ἐτι κἀκεινο |
| και το πραγμα ποικιλσις κατα Πλατωνα , και το ῥημα ποικιλλειν , και το ἐπιρρημα ποικιλτικως , ὡσπερ και ἐριουργικως | ||
| ποικιλλει ἰων τα γιγνομενα ἐκ της γης : το δε ποικιλλειν και αἰολειν ταὐτον . Τι δε ἡ ” σεληνη |
| τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
| . διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
| χρη παντας , τον δε ἀπειθουντα κολαζοντων οἱ νομοφυλακες ὡς ἀπειροκαλον τε ὀντα και ἀπαιδευτον των περι τας νυμφικας Μουσας | ||
| οἱ δε και τοπικας πραγματειας ἐξεδωκαν : οἱς πασιν ἐγκυρησας ἀπειροκαλον ἡγουμαι παντων μεμνησθαι . Ἐπεγνων δε , ὡς ἐπος |
| , συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
| τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
| κοπος , δια δε το την μεταβολην ἰσχυραν εἰναι και ἐναντιαν των κατω και ἀνω ποιει κοπον . Τοιαυτη δε | ||
| μεν εὐφυεις και εὐστοχοι , οἱ δε ἀφυεις τε και ἐναντιαν ἐχοντες φυσιν βλαστοιεν , ὡν οἱ μεν εὐθυβολοιεν ἐφ |
| οὐ γαρ οἱ ξενιτευοντες ἠ ἑτερωθι οἰκουντες ἀδικουσιν , ὡς στερεσθαι της ἰσης τιμης , και ταυτα μη χωρουσης δια | ||
| ἀμφοτερα σχοντες προεινται νυν . ὡστ ' εἰ το πλειονων στερεσθαι μειζονος ἐστι συμφορας δειγμα , μειζων ἐστιν ἡ νυν |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| ἐν ψυχροις ἀγαν και χιονοβολουμενοις φυομενοι των ἐν θερμαις χωραις σπειρομενων : οἱ μεν γαρ ἐν ψυχροις τοποις φυομενοι κατειργασμενοι | ||
| μετρῳ , ἐν ᾡ το σπερμα μετρειται , βληθεντων των σπειρομενων περικαλυφθειη ὑαινης δερματι ἐπι ἡμερας τινας , μεταλαμβανοντα της |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
| πραγμα ἐστιν πολλαχου πανυ της πραγματειας ταυτης το περι μεθοδου δεινοτητος ἀνυμνει και περι πολλων ἐν ταυτῃ ἐρειν ἐπαγγελλεται , | ||
| , τας Εὑρεσεις , τας Ἰδεας και το Περι μεθοδου δεινοτητος : τα δε του Ἀφθονιου Προγυμνασματα λεγονται , εἰσαγωγη |
| ὑπο τουτου ἀγανακτησαντος , εἰ τοιουτος αὐτων βασιλευει , συγκεντηθεντα ἀποθανειν . Κτησιας δε κ . τ . λ . | ||
| πεφαρμαχθαι , ᾡ γραφειν ἠρξατο την ἐπιστολην , οὑ γευσαμενον ἀποθανειν . . . , : Και πρωτος εἰσηγησατο ἐφορους |
| Ἑλληνικον ἁπαν ἐλευθερωσων ἀπεσταλτο ἐκ Ῥωμηςπολιτειαν τε Ἐλατευσιν ἀποδωσειν την ἀρχαιαν ἐπηγγελλετο και δι ' ἀγγελων ἐπεκηρυκευετο σφισιν ἀπο Μακεδονων | ||
| χαιρεις και την σαυτου φυσιν εἰπε . λεξω τοινυν την ἀρχαιαν παιδειαν ὡς διεκειτο , ὁτ ' ἐγω τα δικαια |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
| φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
| ἀντι ὑποκυστιδος χυλου , ἀκακιας ἠ ἀκανθης χυλος . ἀντι ὑπερικου , ἀνηθου σπερμα . ἀντι ὑσσωπου κηρωτης , μυελος | ||
| , ἀμωμου , ἀκορου , καρποβαλσαμου , φου Ποντικου , ὑπερικου , ἀκακιας , καρδαμωμου , κομμεως , ἀνα ⋖ |
| ὁθεν και Καλ - λιμαχος ἐν ἐπιγραμμασιν „ εἰς Δυμην ἀπιοντα την Ἀχαιων . . . „ και Δυμη ἡ | ||
| τα καταμηνια ἀθροα , και δοκεει ὡσπερ σαρκια εἰναι τα ἀπιοντα ὡς ἐκ διαφθορης και μελανα . Ἐστι δ ' |
| στοματος πελταστας , ἐλαβε δε τους κατα μεσον πλαισιου . συνεπεσθαι δ ' ἐκελευσεν αὐτῳ και τους τριακοσιους οὑς αὐτος | ||
| φαντασια τουτου οἱον αἰσθησις ἀπαγγελτικη και μηνυτικη του παθους ἀπαιτουσα συνεπεσθαι και ἐκποριζειν το ἐπιθυμουμενον : το δε ἐξ ἀναγκης |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| ἠ μη το εἰναι και μη εἰναι οὐ προσκατηγορων ἀλλα κατηγορων . ὡς εἰναι ταυτην ἑτεραν τῳ γενει την ζητησιν | ||
| γαρ κοινους παρεχοντες ἑαυτους δικαστας , ἐξ ἰσου και των κατηγορων και των ἀπολογουμενων ἀκροωμενοι , μηδενος ἀκριτου προκαταγινωσκειν ἀξιουντες |
| ἠ ἑτερου , δηλοι βλαβην δεινοτατην παρ ' ἐχθρων και ζημιαν μεγιστην : τμηθησεται δε και μελος αὐτου και δεος | ||
| τῳ ἀρχοντι , ἐαν μεθυων ληφθῃ , θανατον εἰναι την ζημιαν . Τα τε Ὁμηρου ἐξ ὑποβολης γεγραφε ῥαψῳδεισθαι , |
| συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | ||
| παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ |
| τυποι ὁμοιοσχημονες τοις στερεμνιοις εἰσι , λεπτοτησιν ἀπεχοντες μακραν των φαινομενων . οὐτε γαρ ἀποστασεις ἀδυνατουσι ἐν τῳ περιεχοντι γινεσθαι | ||
| τας ἀντιληψεις , ὡς παρον ἰδειν ἐπι παντων σχεδον των φαινομενων . οὐχι δε γε συμφωνως το αὐτο πασιν ἀγαθον |
| , ὡσπερ ἐλεχθη , κοινην τινα ταυτην και παλαιαν δοξαν ἀναφερει . πλην ἰδιως ἐπι πασαις λεγει ταις αἰσθησεσι και | ||
| . ὁθεν εἰκοτως της διανοιας ἀμφικλινως ἐχουσης και ἀντισπωμενης , ἀναφερει τῳ θεῳ την διαπορησιν , ὁν ᾐδει μονον ἀψευδεσι |
| ταυτην τηνικαυτα συμβαινει την δυναμιν ἀπατασθαι και το ξανθον εὐθυς ἀποφαινεσθαι και γλυκυ , συνδραμειν αὐτα και νυν οἰηθεισαν , | ||
| χαριν , ἀλλ ' ὁ βελτιστον ἑκαστος ἡγειτο , τουτο ἀποφαινεσθαι : πραγματων δε οὑτως : ἀντι πολλων , ὠ |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |