ὁρα , παι , τους μεν του Οἰνομαου , ὡς δεινοι τε εἰσι και σφοδροι ὁρμησαι λυττης τε και ἀφρου | ||
ἰδιων ἐργων οὐκ ἀτεχνως σκεπτονται και ἁπαντες οἱ περι τι δεινοι και συνειναι περι αὐτων ἱκανοι εἰσιν , οὑτω δη |
, δυστυχης ἀν ἠς και ἀθλιος , εἰ κατεμυες , προσαγοντων σοι των χρωματων : ὁτι δε μεγαλοψυχιαν ἐχων και | ||
παροντα μετριως τῃ των μελλοντων ἐλπιδι . Των Πομπηιανου παιδων προσαγοντων μοι Νικητην τουτονι συν πολλοις ἐγκωμιοις οὐκ εἰχον ἀπιστησαι |
πραγμα ἐστιν πολλαχου πανυ της πραγματειας ταυτης το περι μεθοδου δεινοτητος ἀνυμνει και περι πολλων ἐν ταυτῃ ἐρειν ἐπαγγελλεται , | ||
, τας Εὑρεσεις , τας Ἰδεας και το Περι μεθοδου δεινοτητος : τα δε του Ἀφθονιου Προγυμνασματα λεγονται , εἰσαγωγη |
ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
. κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
των ἐπιστημων το ἀψευδες τε και ἀληθες , οὐδε τουτο ἀνοικειον . ταις γαρ ἐπιστημαις οὐδεν ἁρμοδιωτερον οὐδε σκοπιμωτερον ὡς | ||
, ἠμελλεν τρεις εἰναι ὁμου και δυο , ὁπερ ἐστιν ἀνοικειον πληθυντικου ἀριθμου : ὁ γαρ δυο ἀριθμος οὐκ ἐστιν |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | ||
ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
. Κιναδος : θηριον κακουργοτατον , οὑ το δερμα εἰς περικεφαλαιας πεποιηται , ὡς φησι Καλλιας ἐν Ἀταλανταις : ὠνομασθη | ||
ὁ δε Ἀπιων „ φαλος ὁ λαμπρος και λευκος της περικεφαλαιας ἡλος „ . φηγος Ε . . . . |
ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | ||
και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
παυονται ἠ προσθεν : οἱ τε φονικωτατοι και ἐπι σημειων δεινοτατων γινομενοι τεταρταιοι κτεινουσιν ἠ προσθεν : ἡ μεν οὐν | ||
τας θυσιας ἀπαρχων τοις ἀνθρωποις προϊουσων παρανομιας , ἡ των δεινοτατων θυματων παραληψις ἐπεισηχθη , ὠμοτητος πληρης , ὡς δοκειν |
ὡστε ἀναγκη και τα προς τι πως ἐχοντα ἁμα τε συνυπαρχειν ἀλληλοις και ἀλληλων αἰτια εἰναι . ‖ τω δε | ||
πρωτος κανων . δευτερος κανων ὁτι τα ἐναντια δυνανται ποτε συνυπαρχειν ἑαυτοις ἐν γενει , ὁτι των ζῳων τα μεν |
τοις οἰκουσι πλησιον της θαλασσης και τοις οἰκουσι ἐν τοις ὀρεινοις και βαθεσι τοποις , ἐν χωρῳ πορρωθεν οὐσι του | ||
και προς τον τοπον τας ἀποστασεις : ἐν γαρ τοις ὀρεινοις ἐλαττους ἠ ἐν τοις πεδεινοις . Μεγιστον δε ὡς |
μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
τῳ τε διακεντητῳ κολλυριῳ και τῃ προϲ ὑποχυϲειϲ Ἀγλαϊδου χλωρᾳ χρωμενοι . κοινον δε παϲηϲ ἀμαυρωϲεωϲ και ἀμβλυωπιαϲ και τοδε | ||
λαβοντες πριν γενεσθαι γιγνομενοι ἀπωλεσαμεν , ὑστερον δε ταις αἰσθησεσι χρωμενοι περι αὐτα ἐκεινας ἀναλαμβανομεν τας ἐπιστημας ἁς ποτε και |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
ὁλον δε χωρις του κενου τον κοσμον . Των ἀπειρους ἀποφηναμενων τους κοσμους Ἀναξιμανδρος το ἰσον αὐτους ἀπεχειν ἀλληλων , | ||
. οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων |
νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
διατρεφεσθαι και του την ἰδιαν ὠνην εὐπορουντας ἐκ τουτου ἐχειν κατατιθεσθαι τοις σφων κυριοις και ἐλευθερους γινομενους κατοικειν ἐν τῃ | ||
μονους δε ἀκουω τους Μεμφιτας κυνας ἐς μεσον τας ἁρπαγας κατατιθεσθαι και ἐσθιειν κοινῃ . ἀσπονδον δε και ἐκδικον ὁ |
? [ – × – ˘ – [ ] παλαια καινοις ⌊ ⌋ δακρυοις ⌊ οὐ χρη στενειν . [ | ||
και ποτα , των ἑαυτης τριγωνων παλαιοτερα ὀντα και ἀσθενεστερα καινοις ἐπικρατει τεμνουσα , και μεγα ἀπεργαζεται το ζῳον τρεφουσα |
εἰσι πιστοι , οὑτω και οἱ ἀπορητικοι τοὐναντιον δια ψιλης προφερομενοι φασεως γενησονται πιστοι , ἠ εἰπερ ἀπιστουνται , και | ||
Ἀθηνησι καταστησαι , τας ὑβρεις και τας πλεονεξιας των ὀλιγων προφερομενοι και τας στασεις τας γινομενας τοις ταπεινοις προς τους |
του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
, και το μεν ἀποδεικνυον αἱ στασεις εἰσιν το δε ἀποδεικνυμενον το πραγμα περι οὑ ἡ στασις τουτεστι το ζητημα | ||
λημματα τινα ἐχει και ἐπιφοραν τινα , ἐπει παν το ἀποδεικνυμενον οὑτω και ἀποδεικνυον ἐπι μερους ἐστιν , εἰδικη ἐσται |
παντα τεσσαρακοντα και τρια τυγχανειν : οἱς των δεκαεπτα συμφωνων προστιθεμενων ἑξηκοντα γινεσθαι στοιχεια , ἀλλ ' οὐκ εἰκοσιτεσσαρα . | ||
δια καστοριου και πεπερεως και στρουθιου , δια πυρηνος μηλης προστιθεμενων τοις μυκτηρσι : διανοιγειν τε το στομα και παραπιεζειν |
τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
ὁ μεν ποιει καλα , ὁ δε πασχει , ὁ κολαζομενος . Ναι . Οὐκουν εἰπερ καλα , ἀγαθα ; | ||
θηρωνται . Φρυγεται δια του θερους ὁ κοραξ τῳ διψει κολαζομενος , και βοᾳ την τιμωριαν μαρτυρομενος , ὡς φασι |
ὑδρελαιου και τηλεως ἀφεψημασιν καταπλασσοντα τε ὡσαυτως και πεσσους μαλακτικους προσαγοντα . εἰ δ ' ἐγχρονιζοι τα της διαθεσεως , | ||
οὐτε ἀξιομαχοι δοξαντες εἰναι Ἀλεξανδρῳ οὐτε ὑποδυναι ἐθελησαντες , ὡς προσαγοντα ἐπυθοντο Ἀλεξανδρον , φευγουσιν ἐς την ἐρημον . Ἀλεξανδρος |
τε και βοωντα οὐ προγεγραφθαι , ἀλλα δια τα χρηματα ἐπιβουλευεσθαι προς αὐτων , ἐπι τον πινακα ἀγαγοντες ἀναγινωσκειν ἑαυτου | ||
προς τον δημον και ξυν ὁρμῃ ἀναπεμψαντων ἁ ἠκουσαν , ἐπιβουλευεσθαι παρ ' αὐτων ὁ Ἡρωδης ἐφασκεν ὡς ἀναθολουντων ἐπ |
παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | ||
αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
γαρ . , ] ἐντευθεν δια της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης δεικνυειν ἀρχεται το θεωρημα . δυο εὐθειαι χωριον περιεξουσιν . | ||
περιστειλαντες τους ἀποθανοντας γῃ καλυπτουσιν , ἀσεβες εἰναι νομιζοντες ἡλιῳ δεικνυειν αὐτους : Αἰγυπτιοι δε τα ἐντερα ἐξελοντες ταριχευουσιν αὐτους |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
δ ' ἠσαν ἀπο της βουλης ἠ ἀλλως ἐπιφανεις , μονομαχειν αὐτους ὑπο θεαταις τοις Λιβυσιν ἠναγκασεν , πατερας τε | ||
. Ἠ οὑτως ἀπαραμυθητος ἡ συμφορα , ἀδελφῳ και πατρι μονομαχειν . Ἡ ΛΥσις , ὁτι την ἀρχην οὐν οὐκ |
συντομια μονον , ἀλλα και σαφηνεια τοις ἐντευξομενοις ὑπαρχῃ . συντομιας δε χαριν παρειται το δια ζητησεως κανονιζειν των μεν | ||
Τας Βρουτου ἐθαυμασα πολλακις ἐπιστολας , οὐ μονον δεινοτητος και συντομιας χαριν , ἀλλα και ὡς ἡγεμονικου φρονηματος ἐχουσας χαρακτηρα |
. Παλλας Ἀθηνη : ὁτι Ζηνοδοτος γραφει Φοιβος Ἀπολλων . ἀφαιρειται δε το πιθανον : ἐπιτηδες γαρ τους τοις Ἑλλησι | ||
, τα δ ' εἰς ἁπαντα τον χρονον ἐγκωμια ὑμων ἀφαιρειται . εἰ γαρ ὡς οὐ τα βελτιστα ἐμου πολιτευσαμενου |
Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
αἰσθητων ἠ και ἐπι ποσον ἀπαλλαγεντων ἀντιλαμβανεσθαι , μη μεντοι δεισθαι του νου προς αὐτα τα παθη , τουτον δε | ||
προσεχετε αὐτῳ τον νουν : ὁς δ ' ἀν δικαιων δεισθαι δοκῃ , εἰσαγγελλετε προς ἐμε , ἱνα κοινῃ βουλευομενοι |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
, τοιη δε και ἀνδρων . ἐτι δε και αὐτοις προσκρουσας ἐφη ” ὠ Δελφοι , ὁμοιοι ἐστε ξυλῳ ἐν | ||
διανοιαν . Τοιουτος ἠν και Νυμφοδωρος ὁ θαυματοποιος , ὁς προσκρουσας Ῥηγινοις , ὡς φησι Δουρις , εἰς δειλιαν αὐτους |
δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
σταγονες των τουτου λογων ἀποσταζουσαι , γλυκειας πληρουσιν ἡδονης τους ἀκροωμενους ἁπαντας : ὡστε ἐγωγε προτερον ἐπι τοις Ἡροδοτου λογοις | ||
δε πολλα τα συναναγκαζοντα ὁρω , ἡγουμαι ῥᾳδιως πεισεσθαι τους ἀκροωμενους ὑμας , εἰ τουτων πυθοισθε μαλλον . Ὁποταν δε |
βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
ἠ ὑπο ἐνδειας τυραννουμενος κλεψῃ , οὐκ αὐτο τουτο βουλομενος κακουργειν , ἀλλα την ἐνδειαν παραμυθησασθαι . ταυτα δε ἑκατερα | ||
μετῳκισεν , ἱνα δια την πολυπληθιαν των ἐνοικουντων εἰργοιντο του κακουργειν : και δια τουτο Ἀσινεις αὐτους ὠνομασθαι , ὡς |
νομους τους σους , ἀθετησας δε τας σας ἐντολας , παραβας δε τα σα προσταγματα , ἀλογησας δε των χρηστων | ||
βαρβαροις εὐ δοξαντ ' ἀν ἐχειν , σκοπεισθ ' ὁ παραβας ἡντινα δους δικην ἀξιαν ἐσται δεδωκως . Εἰ μεν |
νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
, της σεληνης οὐσης κατα το Ο , και πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης , αὐτης οὐσης κατα το Ξ , | ||
προς μεσημβριαν της δυτικης τομης , ἐπι δε του ἐσχατου ἀναπληρουμενου του ἡλιου και του πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης ὡς |
στοματος πελταστας , ἐλαβε δε τους κατα μεσον πλαισιου . συνεπεσθαι δ ' ἐκελευσεν αὐτῳ και τους τριακοσιους οὑς αὐτος | ||
φαντασια τουτου οἱον αἰσθησις ἀπαγγελτικη και μηνυτικη του παθους ἀπαιτουσα συνεπεσθαι και ἐκποριζειν το ἐπιθυμουμενον : το δε ἐξ ἀναγκης |
παθων δε παντοιων καταμεστοι ὀντες οὐδε ἐν μεσοις αὐτοις τοις δρωμενοις οἱοι τε ἠσαν ἠθεσι μετριοις ἐγκαρτερειν , ἐπει τα | ||
φορτιον : ὡς του γε παππου το ἐργον ἡσθηναι τοις δρωμενοις , ἡ δε ἀτελεια του πονου παρα του χρονου |
βιοτοιο λιλαιομενον περ ἀλυξαι . Σχετλιε , οὐδ ' ἐνοησας ἀμεινονος ἀντιον ἐλθων : οὐ γαρ καρτεϊ καλλος ἀνα κλονον | ||
αὐτον προς το κατω δεσμῳ , μεταξυ ὠν πατρος τε ἀμεινονος και ἡττονος υἱεος . Ἀλλ ' ἐπειδη ὁ πατηρ |
ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
και του Α προς το Γ . τριων δε ὁρων προϋπαρχοντων ἡ ἑνος ὁρου προσθεσις δυο συμπερασματα προσεθηκεν , ἑνι | ||
ἐπι παντων γε . Το μεν γαρ ἡμετερον σωμα ἐκ προϋπαρχοντων συναγειρεται , και ὁ ἀνθρωπος και ὁ ἱππος , |
τε εἰσι και δραστηριοι , οἱ δε βραδειας και ἀναβεβλημενας ἀνειμενοι τε και ἡσυχαστικοι : ἐτι δε οἱ μεν στρογγυλοι | ||
μεν γαρ στερεοι τε εἰσι και ἀρρενες , οἱ δε ἀνειμενοι και θηλυτεροι : και τουτων ἑτεροι μεταξυ , μεμιγμενοι |
εἰκος συντιθεις λογους γραφω , ἀλλα ἀπο πειρας των ἑκαστοτε ἀποβαινοντων πολλακις ἐτηρησα . Θυειν θεοις τα νενομισμενα ἑκαστῳ ἀγαθον | ||
θραυων και παραλλαττων και ποικιλας ἐπαγων περιστασεις , ἡ των ἀποβαινοντων ἐν ὀφθαλμοις ὀψις ἐπιζητει τας ἐκ των καιρων ἐπινοιας |
βιον αἱρουμενοις , ἀλλ ' οἱ γε τοιουτοι βιοι το ἐπονειδιστον ἐπ ' αὐτοις ἐχουσιν , εἰ και τις ἐπιμενει | ||
' ἐπι του βηματος , και δια τας τουτων ἀπονοιας ἐπονειδιστον ἠδη το πολιτευεσθαι παρα τοις ἐπιεικεσιν ὑμων ἐστιν . |
οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
: νυνι δ ' , ὁταν τυχωμεν , στρατευομεσθ ' αἱρουμενοι καθαρματα στρατηγους . κἀν τις τυχῃ πρωτος δραμων , | ||
ὁποτεροις ἀν οὐν αἰσθανησθε τα πραχθεντα συνενεγκοντα , ταυτα δη αἱρουμενοι ὀρθως ἀν βουλευοισθε . και τουτων μεν ἰσως ἠδη |
ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
συμβῃ την χωραν εὐεπιβουλευτον γενεσθαι , δειχθεισης παροδου τοις ἐξωθεν ἐπιστρατευειν ἐθελουσιν . ὡς δ ' ἐπυθετο λογῳ μεν πεμπομενον | ||
Μινυειον . δι ' ἀνυδριαν : των νησων δηλονοτι . ἐπιστρατευειν : ταις νησοις . Κνιδαιων : Κνιδαιος , εἰ |
δ ' ἀρ ' ἐφυσατ ' : ἡ δε ὠγκουτο ἐπαιρομενων των νητων εἰς αὐτην ἀρτυσεων . διαλακισασα : ἀντι | ||
ἐπεμπον . Κολοφωνια ὑβρις : ἐπι των δια πλουτον ὑβριζειν ἐπαιρομενων . Κοσκινου γηρας : ἐπι του ἀχρηστου και φαυλου |
. τοιγαρουν και ἀξιον παρα παντων ἀπολαμβανει τον καρπον , εὐχομενων ταυτα τε αὐτῃ παραμειναι τα πτερα και ἐτι πλειω | ||
και των νομοθετουντων τοις θεοις καταγελα , λεγω δε των εὐχομενων οὑτως εἰ μοι πρακτεον τοδε και εἰ μοι ἐσται |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
των κατα την Ἀσιαν βασιλεων ἐγνωσαν ἀποικιαν ἐκπεμπειν . διοπερ προστησαμενοι σφων αὐτων ἡγεμονα Πενταθλον τον Κνιδιον , ὁς ἠν | ||
μεγαλαις και ὑλαις βαθειαις και τοποις ἀποτομοις και ἀποκρημνοις . προστησαμενοι δε προ χρονων ὀλιγων ἐκ της σφετερας γενεας Ἀρειανον |
οἰδεν ὁ γραμματικος . Καιτοι περιττον ἰσως ἐστιν ἀπο των ἀρχαιοτερων και ταχα ἐπιστημονικων δυσωπειν τους ἀπο της γραμματικης , | ||
και ἡμεις ἐφ ' ἡλικιας παρα των γονεων και ἐτι ἀρχαιοτερων φιλοπευστησαντες οὐδεν σαφες ἀνεμαθομεν : οὐδεν γαρ εἰχον ὁ |
τι συ λεγεις ; ἀληθινως γεγαμηκεν , ὁν ἐγω ζωντα περιπατουντα τε κατελιπον ; Μενανδρος δ ' ἐν Ἀρρηφορῳ ἠ | ||
μεσῳ , ὡστε , προ δυο ὡρων της ἡμερας εὐφυως περιπατουντα εἰς το μη συντριβεσθαι , φθασαι πλησιον ὡς ἀπο |
ταις γυναιξι ταις ζευγνυμεναις μη νομιμοις ἀνδρασι μετα την μιξιν κατερχεσθαι προς την θαλασσαν και λουεσθαι και οἱονει . . | ||
ἀρετης , ἡτις ἀν ἀπ ' ἀλαζονειας της ὑπεραυχου διανοηται κατερχεσθαι . λεγει γαρ : ” καταβασα δε ἐπι την |
ἀνεως : εἰ δε μηδεμια ἀποδειξις ἐστι της του ς προσθεσεως , ὁμολογως , ὡς προκειται , ἐστιν ἐπιρρημαἐστι . | ||
κβʹ , ἐπι της κδʹ κδʹ . και παλιν συνδεσμου προσθεσεως μοιραι ιδʹ και γινονται ληʹ , ἐξ ὡν ἀφελων |
ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
και Ἀχαιων Αἰγιεις ἐπι της ἀγορας , Ταλθυβιου και οὑτοι φαμενοι μνημα εἰναι . Ταλθυβιου δε τουτου μηνιμα ἐπι τῳ | ||
ἀνεπεισαν μιν οἱ μαγοι , δευτερα προσεφερον , αὐτοι μεν φαμενοι Περσας παντας συγκαλεειν ὑπο το βασιληιον τειχος , κεινον |
μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
τε περι την Ἰλλυριδα ἡττατο ὑπο Ὀκταουιου κατα Δολοβελλα Πομπηιῳ στρατηγουντος , και στρατια Καισαρος ἀλλη περι Πλακεντιαν στασιασασα των | ||
Μαραθωνα στρατοπεδευσαμενοι , συν οἱς και ὁ τυραννος Ἱππιας Μιλτιαδου στρατηγουντος Ἀθηναιων και Στησιλεου πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και |
δεσποτας των κατα την Ἀσιαν . ἐτι δε Καμβυσην και Δαρειον και τους ἀλλους τους ἐφεξης , τον μεν Καμβυσην | ||
Καμβυσης Πηλουσιον ἑλων εἰσω της Αἰγυπτου παρηλθεν . Οἱ περι Δαρειον ἑπτα σατραπαι τους μαγους ἀρχοντας Περσων καταλυσαντες ἐβουλευοντο της |
ἐπιτηδειως σφισιν αὐτοις , τουτεστι κατ ' ὀλιγαρχιαν ʃ ἠ ἐπιμελουμενοι οἱ Λακεδαιμονιοι ὁμοιωθηναι τους ξυμμαχους αὐτοις τοις Λακεδαιμονιοις δια | ||
ὀφθαλμους , κατα βουλησιν θεων ἐθρεψαντο αὐτον κηδομενοι , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ |
ἠν παις . κακομητας δε ὁ κακα κατα της Ἑλενης βουλευσαμενος , οὐχ ὁ κακως βουλευομενος : τον Ὀρεστην και | ||
ἐκ προαιρεσεως μεν τα προβεβουλευμενα , ὁταν τις σκεψαμενος και βουλευσαμενος την βλαβην ποιησῃ δι ' αὐτο τουτο , ἱνα |