κοπος , δια δε το την μεταβολην ἰσχυραν εἰναι και ἐναντιαν των κατω και ἀνω ποιει κοπον . Τοιαυτη δε | ||
μεν εὐφυεις και εὐστοχοι , οἱ δε ἀφυεις τε και ἐναντιαν ἐχοντες φυσιν βλαστοιεν , ὡν οἱ μεν εὐθυβολοιεν ἐφ |
μη ὑπαρχειν , τας ἐναντιας ἐχει δοξας ἐν ἑαυτῳ : ἐναντιαι γαρ αἱ κατα ἀντιφασιν δοξαι , ὡς ἐν τῳ | ||
εἰκειν και παραχωρειν ταις κατα φυσιν ἑκαστων κινησεσιν , κἀν ἐναντιαι τυγχανωσιν , ὡς παντα δια παντων ἁπλως των χυματων |
ἀσθενη δειξειν , ἀλλα και ἰσχυροτατα : ἠ ὁποταν του ἐναντιου δοκουντος ἰσχυριζεσθαι τινι κεφαλαιῳ λεγῃς ἐπαγγελλομενος , οὐ προς | ||
ἐν Κρητι φησι και ἐν Ὑποβολιμαιῳ . ἐκ δε του ἐναντιου εἰς γεροντα εἰπε νυμφικον . ἠκουσας αὐτης του θρασους |
, ὁταν ὁ στρατηγος βουληθῃ ἐπαγειν την φαλαγγα ἐπι τους ἐναντιους , ὁ δε συνασπισμος προς το την των πολεμιων | ||
μεγιστον ἐντευθεν ἐστι προτερημα : πλεον γαρ αὐτοι λιπουσι τους ἐναντιους των ἀναιρουμενων ἐν ταις συμβολαις . Ὁ τας οἰκειας |
τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
ἁπαν γιγνεται το γιγνομενον και φθειρεται το φθειρομενον ἠ ἐξ ἐναντιων ἠ εἰς ἐναντια και τα τουτων μεταξυ , οἱς | ||
διακονουμενοι . ταυτα ὁρωντες οἱ πολεμιοι , κατα ζηλον των ἐναντιων οἱ μεν στρατιωται ῥᾳθυμως ἐξω του στρατοπεδου βαδιζοντες ἐσχολαζον |
: μαλιστα μεν οὐν τυχοντες κακοποιοι μαρτυρουντες τοις τοποις ἠ ἐναντιουμενοι : ἐαν δε ἀγαθοποιοι τυχωσιν ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι | ||
δε της αἱρεσεως κυριοι Κρονος και Ἑρμης ἀγαθοδαιμονουντες εὑρεθησαν , ἐναντιουμενοι δε : ὁθεν και ταραχαις πλεισταις περιεπεσεν και μειωσεσι |
οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
ταις ἀπαντησεσι ταις προς τας ἀντιθεσεις ἠ και ἀλλως χωρις καταστασεως ταχειαις χρησθαι , οἱον ποι δη προσορμιουμεθα ; ἠρετο | ||
πολιτην ὑβρισεν , οὑτος ἐγραφετο : ποιησεις την εἰςαγωγην της καταστασεως παθητικην , ὡς ἐθος ποιειν Πολεμωνι : ἐν οἱς |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
και εἰ την ἰδιωτικην ὑπονοιαν δει παραλειπειν , τοις δε συνετοις και μεγαλοφυεστατοις των ἀνδρων πειθεσθαι , παρεστι την ποιητικην | ||
, βλαβερωτατα γαρ αὐτοις ἐστι . Ταυτα μεν οὐν ἱκανα συνετοις ἀνδρασι και τινα τριβην ἠδη κατα τα της τεχνης |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
χρηματα πολλα γενεσθαι , εἰ δε μη , το γε πιστοις εἰναι και βεβαιοις δοκειν διαμειναι . Φερε δη και | ||
, και πιστους νομισωμεν : οἱς δε νυν χρωμεθα ὡς πιστοις , τουτους ἀπιστους και φθορεας της πολεως ἡγωμεθα , |
και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
του ζῳδιου ὁπου οἱ χρονοι εἰσιν ὁ κυριος ἐκκεντρος ἠ ἐναντιος αὐτου ᾐ , ἠ κινησεις ἠ ἀποδημιας ποιει , | ||
ἀερος , και των τεσσαρων σωματων , και συμβαινει ὁ ἐναντιος λογος ἐκφαινεσθαι , ὁτι ἁ συ φῃς μεστα , |
λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
' ἐκεινων παλιν εἰς τους διδοντας ἐπανεισιν , ὡστε δανεισμασι προσεοικεναι το διδομενον μαλλον ἠ φορων ἀπαγωγη . Ἀλεξανδρος μεν | ||
, ὁπως δει αὐτην ἀσκειν ὑφηγησασθαι , την δικαιοσυνην ἐφη προσεοικεναι τῳ σχηματι ἐκεινῳ , ὁπερ μονον των ἐν γεωμετριᾳ |
ἀξων ἐλαττων ἐστι της ἐκ του κεντρου της βασεως , τεμειν δια της κορυφης ἐπιπεδῳ , ὡστε το γινομενον τριγωνον | ||
Ϛ και ποιειν ⃞ον . Ἐπει οὐν θελομεν την Μο τεμειν και ἑκατερῳ των τμηματων προσθειναι Μο Ϛ και ποιειν |
ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
στενα γαρ λεγω τον Κρισαιον κολπον . οἱ δε ἐντευθεν ἐπιχειρησαντες ἐτυχον της καθοδου μετα πʹ ἐτη των Τρωικων . | ||
ἁ ἐκαλουν ἁρμονιας την ἐπισκεψιν ἐποιουντο , οἱ δ ' ἐπιχειρησαντες οὐδενα τροπον ἐξηριθμουντο , καθαπερ οἱ περι Πυθαγοραν τον |
γνωμην και την ὀψιν του ἰητρου αὑται αἱ ῥαφαι ῥωγμοειδεες φαινομεναι , και τρηχυτεραι ἐουσαι του ἀλλου ὀστεου , ὁτι | ||
μοιρων , ἐπειδη κατα τα μεγιστα ἀποστηματα μειζονες εἰσιν αἱ φαινομεναι ἐπι του ἐπικυκλου παροδοι των περιοδικων , εὑρομεν την |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
' ὀχλον στειχοντα και τινας δυο ὠχρους κεκρακτας , πυγμαχους σοφισματων , Δαμιν τε και Παυε , ὠ Ἑρμαγορα βελτιστε | ||
εὑροντας δε τι ἐστιν ἐλεγχος , ἠ τοσασδε τας των σοφισματων ἀρχας τιθεσθαι ὁσας και ἡμεις , ἠ παντας ἀναγειν |
φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
κατα το Α , και ἡ σεληνη κατα το Ε ἀπογειον του ἐπικυκλου γεγενημενη , ἐν τῳ ἰσῳ δε χρονῳ | ||
περι το κεντρον αὐτου ἰσοταχως , ὡς της κατα το ἀπογειον μεταστασεως ἐπι τα ἐναντια τῃ του κοσμου περιστροφῃ συντελουμενης |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
θελει . Μεμνημενος νυν των θεων οὑς ὠμοσας ἠ μην ἀπαξειν μ ' οἰκαδ ' , αἱρου τους φιλους . | ||
ἡγειτο διαπολεμησιν : ἠ γαρ κατορθωσας ἑξειν Συρακουσας , ἠ ἀπαξειν την στρατιαν και οὐ τριψεσθαι ἀλλως Ἀθηναιους τε τους |
και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
ὑστερον ἐγενοντο ὑπο Ἀργειων ἀναστατοι : Ἀμβρακιωτας δε και Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον | ||
κατασκαφην , [ και ] ἐπεμψαν εἰς αὐτην ἐξ αὑτων ἀποικους . Ἑξακοσιοστῳ δε και εἰκοστῳ ἑβδομῳ της πολεως ἐτει |
τε οὑτως ἀμαθως ἐπαιδευσεν , ὡς ὁπλα ἐπ ' ἀλληλους ἀρασθαι , και ὁ μεν τρωθηναι , ὁ δε ἀποθανειν | ||
τα πραγματα , και προς την ἐκεινων χαριν και κολακειαν ἀρασθαι πολεμον προς τους περι Δημοσθενην , τους τἀναντια τοις |
: τινα οὐν ἀντιταξεις τῳ Τυδει ; τις ἀξιος ἐστιν προϊστασθαι της ἐγγυτητος ταυτης ; τιν ' ] ἀνθρωπον . | ||
: ἀρχειν μεν γαρ ἐστιν το τινων ἐπ ' ὠφελειᾳ προϊστασθαι , κρατειν δε το βιᾳ τινας ἀγειν ὑπακουομενους ἐπι |
ᾠηθην ἐμαυτῳ και τοις φιλοις και τῳ δημῳ τα δικαια συνειπειν , ἱνα μη δοκοιην ἐγω μεν φαυλων εἰναι συνηθης | ||
τουτοις και φιλους νομιζειν ὑπεμενον , νυν δε οὐ πειρῳμην συνειπειν ἐξ ὡν ὑμεις τε τα εὐορκα ψηφιεισθε και τουτοις |
ταυθ ' ὁταν εἰπω , πολλους ἀνιστημι σοι πολλαχοθεν τους κατηγορους , οἱ οὐκ ἀλλους ἀνθ ' ἑαυτων εὐδαιμονειν ἠθελον | ||
Πομπηιος ὑπακουσαι τῃ δικῃ : και παλιν του δημου τους κατηγορους ἐνοχλουντος , σφαγη τις ἐκ των Πομπηιου στρατιωτων ἐπιδραμοντων |
πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
ὁλον δε χωρις του κενου τον κοσμον . Των ἀπειρους ἀποφηναμενων τους κοσμους Ἀναξιμανδρος το ἰσον αὐτους ἀπεχειν ἀλληλων , | ||
. οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων |
μηδαμως ἀμελειν , ἐπειθον τε κατ ' ἀρχας λογοις και παραινεσεσιν : ὡς δε οὐκ ἠνυον , μετα πληγων ἐπεχειρουν | ||
προς τον ἀνθρωπινον βιον . οὐ χρη δε ταις ἐνιων παραινεσεσιν ἑπομενους ἀνθρωπινα φρονειν ἀνθρωπους ὀντας και θνητα θνητους , |
φιλοσοφουσιν ἀπαρκειν ἐμοιγε φαινεται , ἀλλ ' οὐδε τοις ἐμπορευομενοις ἐπιμελεστερον . καιτοιγε οἱ μεν ἐπι τα εὐτελεστατα στελλονται , | ||
ἀποικιας ἡγησατο . ἱστορειται ταυτα παρα Πινδαρῳ ἐν Πυθιονικαις , ἐπιμελεστερον δε παρα Θεοχρηστῳ ἐν αʹ Λιβυκων και παρα Ἀκεσανδρῳ |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
, και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
ὑποϲταθμηϲ τηϲ ἐν τοιϲ χαλκειοιϲ , ἡτιϲ ἐποπτηθειϲα λειοτριβειται και ἀναλαμβανεται κηρωτῃ ῥοδινῃ μεχρι ϲυϲταϲεωϲ ἐμπλαϲτρωδουϲ . ταυτα μεν ἐξωθεν | ||
το τηλεφιλον . εἰτε δε τουτο εἰτε ἐκεινο ἐστιν , ἀναλαμβανεται παρα των ἐρωντων το τηλεφιλον , και πληττομενον εἰ |
τι συ λεγεις ; ἀληθινως γεγαμηκεν , ὁν ἐγω ζωντα περιπατουντα τε κατελιπον ; Μενανδρος δ ' ἐν Ἀρρηφορῳ ἠ | ||
μεσῳ , ὡστε , προ δυο ὡρων της ἡμερας εὐφυως περιπατουντα εἰς το μη συντριβεσθαι , φθασαι πλησιον ὡς ἀπο |
γαμον αὐτῳ πλουσιαν μεν , αἰσχραν δε την ὀψιν . ἀποστρεφομενος την μνηστειαν ὁ νεος μεταξυ τινος ἑορτης γινομενης ἑτερας | ||
τι ποιουντας ἠλεουν αὐτους , σωφρονων αὐτος , τας τοιαυτας ἀποστρεφομενος ἡδονας , και τα τοιαυτα : τους δε ἑταιρων |
? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
. Ἀλλα δειξομεν ὡς οὐτε ὁ προκατειλημμενος συνδεσμος ἀλλο τι κεκλησεται ἠ συνδεσμος , οὐθ ' ἡ ἀποφασις . . | ||
αὑτη πολις οὐσα της Ἀρκαδιας και κληθεισα ἀπο Ὀρεστου : κεκλησεται δε σης φυγης : Πελασγος [ αὐτοχθων ] ὁ |
ταυτην τηνικαυτα συμβαινει την δυναμιν ἀπατασθαι και το ξανθον εὐθυς ἀποφαινεσθαι και γλυκυ , συνδραμειν αὐτα και νυν οἰηθεισαν , | ||
χαριν , ἀλλ ' ὁ βελτιστον ἑκαστος ἡγειτο , τουτο ἀποφαινεσθαι : πραγματων δε οὑτως : ἀντι πολλων , ὠ |
πολυς ἐνθαδε μαλιστα και τραυματα μεγιστα και πιπτοντων στονος και ἀναιρουντων μεγαλαυχια , μεχρι ποτε και τουσδε ἐτρεψαντο [ οἱ | ||
οὐ την αὐτην δε δυναμιν ἐχουϲιν ἐπιλαμβανομεναι και προλαμβανομεναι των ἀναιρουντων φαρμακων : ὁ γαρ αὐταρκεϲ ἐϲτιν αὐτων μεγεθοϲ εἰϲ |
τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
ὡροσκοπος κοσμου , ἀγαθων δηλωσεων , ὀχλικον , πολυγονον , ἀμφιβιον , οἰκος Σεληνης , ὑψωμα Διος περι μοιρας ιηʹ | ||
ἐπιβουλην ἀποστρεφει . Φωκη ζῳον ἐστι τετραπουν , ἐνυδρον , ἀμφιβιον χειρας ἐχουσα ὁμοιας ἀνθρωπου , προσωπον δε μοσχου βοος |
: ὀφιν δε της χειας ἐξελθοντα κατα την της Ὑψιπυλης ἀπουσιαν περιπλακηναι τῳ παιδι και ταις σπειραις ἀποτεταμενον ἀποπνιξαι το | ||
φιλε κουρε δυσαμμορος . σειο ποθῳ : δια την σην ἀπουσιαν . ᾡ ἐπι μουνῳ : ἀρρενι μονῳ . εἰχεν |
και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
και των ἀκολουθησεων ἐξυφαινειν . ἀλλα ταυτα μεν ἐκειθεν ἐξεστιν ἀναλεγεσθαι τοις φιλομαθεσιν . Ἐπιστησαι δε χρη ὁτι ἐν τῃ | ||
οὐ συγκατατιθεμαι . . . . ἀναπεμπαζεσθαι : ἐπαναλαμβανεσθαι ἠ ἀναλεγεσθαι : ἐκ του πεμπω . . . . ἀναιδεια |
συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
πληθεσιν οὐκ ἐδηλου τἀληθες , ἐφασκε δ ' εἰς Κιλικιαν ἀναγειν την δυναμιν ἐπι τους ἀφεστηκοτας του βασιλεως τυραννους . | ||
τις . ὁσα μεν οὐν εἰς την των ὁλων φυσιν ἀναγειν ἀξιουντες οἱ πρωτοι ταυτα φιλοσοφησαντες τους περι του θεου |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
και κατασκοπους ἀποστελλε βελτιστους και ἐμφρονας , ἱνα μη λαθωσι παρελθοντες τινες το των ἐναντιων πληθος ἐγγισαν : και πειρω | ||
πλειονα ἐχει την εὐρυτητα . τοις πρεσβυτεροις : των Λακεδαιμονιων παρελθοντες : ἐπελθοντες ἐπι ξενων , παρελθοντες ἐπι ἰδιων . |
ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
τον λογον ὀρθωσας θεωρημα λαμπροτητος καλλιστον ἡμιν παραδιδωσι προς τας καταστασεις : ὁταν γαρ καταστατικως εἰσαγωμεν τον λογον τῳ κατ | ||
εἰναι και τεταγμενας και τας των ἁρμονικων συστηματων ἀπο - καταστασεις ὁμοιως ἐχειν . ἐπειδηπερ ἡ μεν ταξις και τασις |
ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
τυποι ὁμοιοσχημονες τοις στερεμνιοις εἰσι , λεπτοτησιν ἀπεχοντες μακραν των φαινομενων . οὐτε γαρ ἀποστασεις ἀδυνατουσι ἐν τῳ περιεχοντι γινεσθαι | ||
τας ἀντιληψεις , ὡς παρον ἰδειν ἐπι παντων σχεδον των φαινομενων . οὐχι δε γε συμφωνως το αὐτο πασιν ἀγαθον |
λεγομενα . προς πασιν τουτοις φησιν ὁ Ἀλεξανδρος ὁτι ἐπειδη ἀντιστρεφουσιν , οὐδεν ἀν ἡττον δια του ἑτερου των ὁρισμων | ||
την του ἐνδεχομενου ἀντιστροφην : εἰπομεν γαρ ἠδη , ὡς ἀντιστρεφουσιν αἱ κατα το ἐνδεχεσθαι προτασεις . εἰ δε δει |
τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
. και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
τε περι την Ἰλλυριδα ἡττατο ὑπο Ὀκταουιου κατα Δολοβελλα Πομπηιῳ στρατηγουντος , και στρατια Καισαρος ἀλλη περι Πλακεντιαν στασιασασα των | ||
Μαραθωνα στρατοπεδευσαμενοι , συν οἱς και ὁ τυραννος Ἱππιας Μιλτιαδου στρατηγουντος Ἀθηναιων και Στησιλεου πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και |
καταλαμβανεται και της συγκρασεως της τε προς ἀλληλους και τους τοπους , καθ ' ὡν ἀν ὠσι τετυχηκοτες . ὁ | ||
τα ὑγρα , ποτε δε ἀποστρεφομενης της ὑλης εἰς ἑτερους τοπους και δι ' ἐκεινων ἐκκρινομενης : ἱδρωτων γαρ δια |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
. ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
της μεταλλειας ὑπορυττων ἐπι πολυ μερος το τειχος κατεβαλεν . ἀμυνομενων δε των Περινθιων εὐρωστως και ταχυ τειχος ἑτερον ἀντοικοδομησαντων | ||
τε ἀν τους ἀλλους και τους Μεγαλοπολιτας ἐποιησαν ἀναστατους , ἀμυνομενων δε των τοτε οὐκ ἀθυμως και ἁμα των περιοικων |
εἰς τα ὠτα των ἁγιων , ἱνα ἀκουσαντες αὐτα και ποιησαντες καθαρισθωσιν ἀπο των πονηριων αὐτων , και συ δε | ||
δικαστηριον κλησεις των ἀντικρινομενων . θεντες ] νομοθετησαντες . , ποιησαντες , τα ὀνοματα . ἐσθ ' ὁπως ] τροπος |
, ὁτι ἡ μεν μεταθεσις το παρα του κατηγορου ἐπιφερομενον μετατιθησιν ἐπι το ἀνευθυνον , ἡ δε πιθανη ἀπολογια το | ||
συνταξεως ἀνεμερισθη , καθο ἡ ἀπολελυμενη συνταξις αἰτουσα ὑποτακτικην ἀντωνυμιαν μετατιθησιν και την τασιν , τουτεστιν ἐγκλιτικας αὐτας καθιστησιν , |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
, μηδεν των ἀλλων ζητει διενεγκειν , ἀλλ ' ἡγου κρατιστον μεν εἰναι το πρωτευειν ἐν ἁπασιν , τουτου δ | ||
βιῳ , ἠ το μεγιστον των ἀγαθων , ἠ το κρατιστον . Ταυτα γαρ ἐστι των περι αὐτης ἐννοηματων ἁπλουστερα |
ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
, καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
: Δειναρχος ἐν τῃ Κατα Καλλισθενους ἐνδειξει : μαρτυρομαι την Ἑστιαν την βουλαιαν , οἱον την ἐν τῃ βουλῃ ἱδρυμενην | ||
. χοιριων σκελη καπυρ ' . ἀστειον γε νη την Ἑστιαν ἀριστον . ἑφθος τυρος ἐπεδονει πολυς . ταριχος ἀντακαιον |
βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
τωνδε και βαδιζε δευρ ' ἁμα . Κηφισοδωρον φασιν ἐπικαλουμενον πλανον τιν ' ἐν Ἀθηναις γενεσθαι , την σχολην εἰς | ||
και τιτθαι και παιδαγωγοι και μυριοι ἀλλοι των συνηθων ἐνεχαραξαν πλανον ἀνηνυτον περι της του ἀριστου γνωσεως ἀπεργασαμενοι . τι |
δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
, ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |