| , ὁταν ὁ στρατηγος βουληθῃ ἐπαγειν την φαλαγγα ἐπι τους ἐναντιους , ὁ δε συνασπισμος προς το την των πολεμιων | ||
| μεγιστον ἐντευθεν ἐστι προτερημα : πλεον γαρ αὐτοι λιπουσι τους ἐναντιους των ἀναιρουμενων ἐν ταις συμβολαις . Ὁ τας οἰκειας |
| ἀσθενη δειξειν , ἀλλα και ἰσχυροτατα : ἠ ὁποταν του ἐναντιου δοκουντος ἰσχυριζεσθαι τινι κεφαλαιῳ λεγῃς ἐπαγγελλομενος , οὐ προς | ||
| ἐν Κρητι φησι και ἐν Ὑποβολιμαιῳ . ἐκ δε του ἐναντιου εἰς γεροντα εἰπε νυμφικον . ἠκουσας αὐτης του θρασους |
| : μαλιστα μεν οὐν τυχοντες κακοποιοι μαρτυρουντες τοις τοποις ἠ ἐναντιουμενοι : ἐαν δε ἀγαθοποιοι τυχωσιν ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι | ||
| δε της αἱρεσεως κυριοι Κρονος και Ἑρμης ἀγαθοδαιμονουντες εὑρεθησαν , ἐναντιουμενοι δε : ὁθεν και ταραχαις πλεισταις περιεπεσεν και μειωσεσι |
| ἁπαν γιγνεται το γιγνομενον και φθειρεται το φθειρομενον ἠ ἐξ ἐναντιων ἠ εἰς ἐναντια και τα τουτων μεταξυ , οἱς | ||
| διακονουμενοι . ταυτα ὁρωντες οἱ πολεμιοι , κατα ζηλον των ἐναντιων οἱ μεν στρατιωται ῥᾳθυμως ἐξω του στρατοπεδου βαδιζοντες ἐσχολαζον |
| κοπος , δια δε το την μεταβολην ἰσχυραν εἰναι και ἐναντιαν των κατω και ἀνω ποιει κοπον . Τοιαυτη δε | ||
| μεν εὐφυεις και εὐστοχοι , οἱ δε ἀφυεις τε και ἐναντιαν ἐχοντες φυσιν βλαστοιεν , ὡν οἱ μεν εὐθυβολοιεν ἐφ |
| το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
| εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| και εἰ την ἰδιωτικην ὑπονοιαν δει παραλειπειν , τοις δε συνετοις και μεγαλοφυεστατοις των ἀνδρων πειθεσθαι , παρεστι την ποιητικην | ||
| , βλαβερωτατα γαρ αὐτοις ἐστι . Ταυτα μεν οὐν ἱκανα συνετοις ἀνδρασι και τινα τριβην ἠδη κατα τα της τεχνης |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| ἰστε μα θεους , μα θεας , οὐδεν περιττοτερον καταδεδαρθηκως ἀνεστην μετα Σωκρατους , ἠ εἰ μετα πατρος καθηυδον ἠ | ||
| οἱς ἐπη . ἐγω δε παλαι μεν ἀρρωστων σου βοηθουντος ἀνεστην και ἠν μοι της ὑγειας ἡδιον το σου φροντιζοντος |
| μηδαμως ἀμελειν , ἐπειθον τε κατ ' ἀρχας λογοις και παραινεσεσιν : ὡς δε οὐκ ἠνυον , μετα πληγων ἐπεχειρουν | ||
| προς τον ἀνθρωπινον βιον . οὐ χρη δε ταις ἐνιων παραινεσεσιν ἑπομενους ἀνθρωπινα φρονειν ἀνθρωπους ὀντας και θνητα θνητους , |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| γαρ ἐγω τον Αἰγυπτιον διαφυγειν , ἀν μοι δῳς ἱππεις ἐπιλεκτους . “ ἐπῃνεσε βασιλευς και διδωσιν : ὁ δε | ||
| νησον ἐπραιδευσαν και αἰχμαλωτους ἐλαβον , τας γυναικας του χορου ἐπιλεκτους ἐπεμψαν τῳ Ἀπολλωνι . προ δε πομπης εὐθυς συνηχθη |
| μεν οὐν κομιζων ἠν , ὁν διεδεξω , γενναιος γενναιῳ παραδους τας πολεις . ἐδωκε δε ἐν τοις βασιλειοις ποιητου | ||
| βιβλιον ἀχρι τουτων ὁ στοιχειωτης συνεπληρωσεν πολλα μεν ἀντιστροφων εἰδη παραδους , πολλην δε ποικιλιαν προβληματων ἐπινοησας , ἐφαψαμενος δε |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| μη ὑπαρχειν , τας ἐναντιας ἐχει δοξας ἐν ἑαυτῳ : ἐναντιαι γαρ αἱ κατα ἀντιφασιν δοξαι , ὡς ἐν τῳ | ||
| εἰκειν και παραχωρειν ταις κατα φυσιν ἑκαστων κινησεσιν , κἀν ἐναντιαι τυγχανωσιν , ὡς παντα δια παντων ἁπλως των χυματων |
| εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
| περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
| και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
| προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
| βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
| ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
| ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
| και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| ταυθ ' ὁταν εἰπω , πολλους ἀνιστημι σοι πολλαχοθεν τους κατηγορους , οἱ οὐκ ἀλλους ἀνθ ' ἑαυτων εὐδαιμονειν ἠθελον | ||
| Πομπηιος ὑπακουσαι τῃ δικῃ : και παλιν του δημου τους κατηγορους ἐνοχλουντος , σφαγη τις ἐκ των Πομπηιου στρατιωτων ἐπιδραμοντων |
| ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
| Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
| γινωσκε , μηδαμως μεγα ἀπο γαρ ἀμφοτερων : των δυο στρατευματων . ἀποριαν παρειχεν : τοις δυσι στρατευμασιν . οἱ | ||
| Ἀντιοχῳ τῳ Σελευκου και Ἀντιγονῳ τῳ Δημητριου , μεγαλων ἑκατερωθεν στρατευματων ἀντιπαραταττομενων , κινειται ὁ πολεμος και χρονον συχνον κατετριψε |
| Ἀπυρετος δε διατελεως , και εὐπνοος : ἐφη δε ὑστερον ἐπιγινωσκειν τους ἐσιοντας : πιειν δε ὁτε μεν ἡμερης ὁλης | ||
| τῳ διδασκαλῳ ἐν τῳ ἐργῳ αὐτου και τῃ χρησει , ἐπιγινωσκειν : ὀξεως τῃ αἰσθησει , ὁτι ταυτα ἠν ἠ |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
| οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| ναυαγια . Κωλιαδος δε ἐστιν ἐνταυθα Ἀφροδιτης ἀγαλμα και Γενετυλλιδες ὀνομαζομεναι θεαι : δοκω δε και Φωκαευσι τοις ἐν Ἰωνιᾳ | ||
| ταις εἰδικαις ἀνθυπακουσονται , μετα της ὑπο προθεσεως και αὑται ὀνομαζομεναι . Πολλαπλασιεπιμοριος μεν οὐν ἐστι σχεσις , ὁταν των |
| γεγονος εἰναι , δια τουτ ' οὐδ ' ἀν εἰη προαιρετον το γεγονος . τιθησι δε και του λεγομενου παραδειγμα | ||
| προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι το προαιρετον ἀφωρισμενον ἠδη εἰναι . μεχρι μεν γαρ βουλευομεθα περι |
| ὁ ἑτερος χρηται . θατερῳ δε ὁ ἀντιλεγων , ὁπερ ἀντινομιας οἰκειον , ἀλλ ' ἀμφω τα ῥητα ἀμφοτεροι ἐξεταζουσιν | ||
| τῳ ὑπο του κατηγορου προτεινομενῳ ὡς παραβεβασμενῳ . ἰδιον δε ἀντινομιας το δυο νομων ὀντων ἠ τριων ἠ ὁσων δη |
| νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
| πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| , ὡς ὁτ ' εἰς τας ἱππαγωγους εἰσεπηδων ἀνδρικως , πριαμενοι κωθωνας , οἱ δε και σκοροδα και κρομμυα : | ||
| φευγοντες την Ἀθηνησι , μετανιστασθαι δοκιμαζουσι και κολοιον και κορωνην πριαμενοι παραγινονται προς ὀρνιθας της παρ ' αὐτοις ἐπιθυμουντες διαγωγης |
| νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
| ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| ὑστερον ἐγενοντο ὑπο Ἀργειων ἀναστατοι : Ἀμβρακιωτας δε και Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον | ||
| κατασκαφην , [ και ] ἐπεμψαν εἰς αὐτην ἐξ αὑτων ἀποικους . Ἑξακοσιοστῳ δε και εἰκοστῳ ἑβδομῳ της πολεως ἐτει |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| τουτων ἀντωμοσιαν . ἐχει δε πως ὡδε : Σωκρατη φησιν ἀδικειν τους τε νεους διαφθειροντα και θεους οὑς ἡ πολις | ||
| ἀδικειν . τον δε ἑαυτον ἀδικουντα ἀναγκη κατα ταὐτον και ἀδικειν και ἀδικεισθαι : δια το τον αὐτον εἰναι και |
| γνωμην και την ὀψιν του ἰητρου αὑται αἱ ῥαφαι ῥωγμοειδεες φαινομεναι , και τρηχυτεραι ἐουσαι του ἀλλου ὀστεου , ὁτι | ||
| μοιρων , ἐπειδη κατα τα μεγιστα ἀποστηματα μειζονες εἰσιν αἱ φαινομεναι ἐπι του ἐπικυκλου παροδοι των περιοδικων , εὑρομεν την |
| εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
| δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
| διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
| ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
| τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
| αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
| . φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| [ ἠτοι ποθ ' οὑτοϲ ἠ ϲυ πιϲτευθειϲ ! [ ὑπεναντιον [ ] τε μηθεν ὡν ποειϲ ? ? [ | ||
| προηγειται και ὡς ἑτερα ὑπερεχει . ἐστι δε και τουτο ὑπεναντιον προς την παρουσαν δοξαν : τιμιωτερα γαρ ἀν οὑτω |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| αἰτιαν ζητων οὐχ ὁρω , πλην εἰ το τῳ μνηματι προσκεισθαι παντων σε των ἀλλων ἀφιστησι . καιτοι και κατ | ||
| Γ ὁπως ἐξει ] ὁρα , μελετα ἐξελευσεσθαι . Γ προσκεισθαι ] ἐπιθεσθαι . Γ φυλαττου ] ἐπιτηρει . τους |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| ὑδατι , κλυζειν . Ἠ κοκκους κνιδιους ὁσον ἑξηκοντα τριψας λειους , ἐπιχεας τε μελι και ἐλαιον και ὑδωρ , | ||
| ἐλαιου # γ , ἁλων # γ . τους ἁλας λειους μασσε συν τῃ ζυμῃ , την δε κηρωτην ἀναξυσας |
| των κατακλειδων . * αἰολον : ἐυστροφον * περιστικτον . καταστικτον τοις ἐν τῳ δερματι λεπεσσιν καταστικτον πολυστροφον : ἀντι | ||
| φθισικους καλως ἰαται . Περι ψαρου . Ψαρος στρουθιον ἐστι καταστικτον πασι γνωστον , ὁπερ ἐσθιει κωνειον , ὡς ὀρτυξ |
| αὐτα δυναμει , καθο οὐκ ἐχουσιν οἰκειαν περιγραφην και μη δεομενην ἑτερου προς ὑπαρξιν . το μεντοι γε μερος οὐκ | ||
| περιχαραξιν διδοσθω μια πρωτη πλαγια διαιρεσις κατα μεσοπλευριου ὑπο την δεομενην ἐκκοπης πλευραν λελοξωμενη προς το του μεσοπλευριου σχημα , |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| ἀκινητου θιγγανον κινειν , και τουτο μηδεν εἰναι μοριον του κινουντος : εἰτ ' εὐθυς ἀκινητον ἐστι το κινουν , | ||
| και το ὁλον ζῳον λεγεται αὐτοκινητον , καιτοι του μεν κινουντος του δε κινουμενου , ἀλλ ' ὡσπερ ἐν ζῳῳ |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| και Συηνης ἡκοντος μεσημβρινου πεντεκαιδεκατον μερος ἐστιν ἡ ἀπο του δρακοντος μεχρι καρκινου περιφερεια , ὡς γε δια των σκιοθηρικων | ||
| παιδων ἀπολωλοτων , ἀλλα προς την γενυν αὐτην ἐλθουσα του δρακοντος κατεσθιεται : ὡς και ἐπι τῳ δελφινι βουλομενην κτεινουσι |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
| δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
| τοις μαχιμοις ἐθνεσιν ἀνδρος , ἐν δε τοις ἀγεννεσι και δειλοις γυναικος , ἀπο του κυριωτερου μερους την διαθεσιν της | ||
| μαραθου , ὀξυτερην το τιθησιν ἐφ ' ἑρπηστηρσιν ὀπωπην πιαινον δειλοις ἀλγεα βουπελαταις . των δ ' αὐτων οὐρας τε |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| ὑδατος λειῳ , ἠ ῥοδοις ξηροις ἠ χλωροις ἀποβεβρεγμενοις ὑδατι λειοις καταπλασσε , ἠ ἀλφιτοις λειοις μεθ ' ὑδατος . | ||
| [ Προς μελαινας ἀφθας . ] Σταφιδι ἐκγεγιγαρτισμενῃ και ἀνισῳ λειοις καταχριε μετα μελιτος . ἠ φυλλα κοκκυμηλεας κοψας και |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
| τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
| , παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
| ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
| “ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι δε φασιν ὁτι το παραθαλασσιον πεδιον οὑτω λεγεται . τινες δε φασι παρα το | ||
| βασιλεως ἠ ὁτι το πλειον μερος της Ἀττικης ἀκτη ἠτοι παραθαλασσιον ἐστιν . * λειπει το ἑνεκεν . . . |
| λειτουργιας : ὡν ἀπαλλαγεις ἐοικα δραμεισθαι προς ὑμας των τον σταδιον τρεχοντων πολυ προθυμοτερον : ὡς ἐκεινοι γε βραχυτατον χρονον | ||
| ἐπισταντων δε αὐτῃ των ἑλλανοδικων ὁτι ἐτολμησε παρελθειν εἰς το σταδιον , ἀποκρινασθαι τινι γαρ ἀλλῃ τουτο γυναικι δεδωκε καυχησασθαι |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
| νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
| ἀνακτων Τρωων εὑρω ; που δηθ ' Ἑκτωρ τον ὑπασπιδιον κοιτον ἰαυει ; τινι σημηνω διοπων στρατιας οἱα πεπονθαμεν , | ||
| δη τοτε που δορποιο και ἀκρητοιο ποτοιο παυσαμενοι Δαναοι λαθικηδεα κοιτον ἑλοντο . Χθιζον γαρ καματοιο μενος κατεδαμνατο παντας : |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| : φυσει γαρ οὐσα φιλοτιμος ἡ νεοτης ἐλπιδι τινος ἀμοιβης γυμναζεται τα πολεμια , ἑκαστῳ δε μισθος ἐστι το ποθουμενον | ||
| το σωμα , οὑτως ὀφειλει και ἡ ψυχη γυμναζεσθαι . γυμναζεται δε ἡ ψυχη δια πλειονων , ἐπειδη ἑν εἰδος |
| τα προς πολλα χρησιμωτερα ἐδειξαν τα προβληματα ταυτα : θεσει δεδομενων ἡμικυκλιου τε και εὐθειας προς ὀρθας τῃ βασει , | ||
| τας των φιλων , οὐκ ἀν ἠσθα μειζω των νυν δεδομενων δεδωκως . τι γαρ μοι του παροντος ἠ μειζον |
| , και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
| χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
| μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |