μετα κωβιδιων . οὐ μανικον ἐστ ' ἐν οἰκιᾳ τρεφειν ταὡς , ἐξον τοσουτουι δυ ' ἀγαλματ ' ἀγορασαι ; | ||
δ ' ἰχθυς ἐν μεσοισι τηγανοις . Και γαρ ὁ ταὡς δια το σπανιον θαυμαζεται . Και γαρ ποσῳ καλλιον |
γη [ ] η [ ] η ? [ ] ου ? [ ] ! [ ] λα ? [ | ||
γινομενα βαρυτονα , εἰτε ἁπλα εἰτε παρασυνθετα , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι την γενικην , οἱον Ἀραξος Ἀραξης Ἀραξου |
: ἠγουν μετα θεραπειας και οἰκονομιας πραγματευομενος . εἰ μη διαφθερει αὐτην : ἠ , την εἰς την πατριδα καθοδον | ||
θανατον , και πιστευειν μεν οὐκ εἰχον , ὡς οὐ διαφθερει μοι τον νουν ἡ νοσος . οὐπω δε τουτο |
και ἐκπληξεις , και δεισιδαιμονιαι , και δεος , και δειματα : ὑπο δε την λυπην , φθονος , ζηλος | ||
ἐκτος , και ἀλγεει ψαυομενος , και φοβειται , και δειματα ὁρᾳ και ὀνειρατα φοβερα και τους τεθνηκοτας ἐνιοτε : |
τοιουτος δε ὁ μεγας Βασιλειος , ἁρμα Λυδιον . Λεπτην πλεκει : ἐπι των πενιχρων . Λιβυκον θηριον : ἐπι | ||
ὑπο του σωζοντος το σωζομενον ἀπατηθῃ . Ἐξ ἀμμου σχοινιον πλεκει : ἐπι των ἀδυνατων . Ἑορτης κατοπιν ἡδυσματα φερων |
δε παντως ἐμμενειν τῃ ὁμοιᾳ νοσῳ διεγνωσται , ἰθι , ὠνου μεν βιβλια και οἰκοι κατακλεισας ἐχε και καρπου την | ||
' ἐκεινου πυθαγοριζειν . ἀλλα παρεις μωρων ληρον πολυν ἀστακον ὠνου , τον τας χειρας ἐχοντα μακρας ἀλλως τε βαρειας |
μη παραχωρειν ἑτεροις μητε των πονων μητε των ὠφελειων . διῃρει γαρ αὐτοις ἐξ ἰσου γην τε ὁσην ἀν ἀφελοιτο | ||
δια μαντικης . Ταυτα περι των θρησκευοντων τους θεους καταστησαμενος διῃρει παλιν , ὡς ἐφην , κατ ' ἐπιτηδειοτητα ταις |
σωματι , μη την ἐνουσαν κακιαν προκαθηρας ἠ την ἐπιρρεουσαν ἐπισχων : οὐτε μην ὁ την ἀληθειαν διδασκειν ἐθελων περι | ||
. ἐνιδων οὐν ὁ Ἀπολλωνιος τῳ θηριῳ και πολυν χρονον ἐπισχων „ ὠ Δαμι , „ ἐφη ” ὁ χρονος |
Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
Δυρραχῳ συνεμαχησεν ὁ Ἡρακλης ἐπι μερει της γης , ἐξ Ἐρυθειας ἐπανιων : ὁθεν οἱ Δυρραχιοι τον Ἡρακλεα , ὡς | ||
πρωτην γενεσθαι πολιν μνημονευουσιν ἐν τῃ νησῳ , παιδα δε Ἐρυθειας τε της Γηρυονου και Ἑρμου λεγουσιν εἰναι τον Νωρακα |
πλασσε τροχισκους και διδου ⋖ α νηστει μετ ' οἰνου Χιου κυαθον α κεκραμενου χλιαρῳ # α . Ἐντατικον . | ||
] εἰς Θηβην την Ὑποπλακιαν χωριον οὑτω καλουμενον καταντικρυ της Χιου . . Περγαμον ] Περγαμον Γαληνου . . Ἐρετριεως |
, ἐφιενται μανθανειν και τους μεγα τι και ὑπερ αὐτους λεγοντας θαυμαζουσιν . ἐνιοι δε ἐνομισαν παρα τα πολλα ταυτα | ||
των ἐπων συνθεσιν την προσαγορευομενην ποιητικην . προς δε τους λεγοντας , ὁτι Συροι μεν εὑρεται των γραμματων εἰσι , |
οὐκ ἀνεχεται ἐπι του ὑγιεος κατακειμενος , ἀλλ ' ἀγαν πονεει , και του κενεωνος δοκεει κατακρεμασθαι ὡς ἀποῤῥησσομενα : | ||
φυσις αὐτοματη ταυτα ἐπισταται : καθημενος πονεει ἀναστηναι , κινευμενος πονεει ἀναπαυσασθαι , και ἀλλα τοιαυτα ἐχει ἡ φυσις ἰητρικης |
γινεται δε ἐπι ψυξει των μοριων . Και ὁ παλμος δηλος ἐστι και γινεται μαλλον ἐν τῳ προσωπῳ και τοις | ||
ἀρχῃ , ἠ μετα την νικην : εἰ δε πανταχοθεν δηλος εἰμι φρονων τα ὑμετερα , τα της πολεως μαλλον |
πραγματος ἐτυγχανον γινωσκουσα και ποθεν οἱ ἀνθρωποι τον βιον ἑαυτων διαφθειρουσιν , ἐνομιζον τουτο ὁτι οὐκ ἐστιν μοι οὐδεμια προφασις | ||
! ! ! ! ! ! ] | ως και διαφθειρουσιν [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
το ἑψημα το ἐν τῳ γαλακτι μη φασκῃ δυνατος εἰναι ῥοφεειν , γαλα βοειον ὡς πλειστον πινετω τριτον μερος του | ||
γλυκει οἰνῳ , και χλιηναντα πισαι , και μηκωνος λευκης ῥοφεειν , και κνιδης σπερμα . Ἀλλο : πυριη θυμιητη |
και ὁ μεν μοιχος ἐφυβρισας και ἐναπερυγων το παθος , ἐπιληπτον σποραν σπειρας , ὁταν ἀποπλησθῃ της ἐπιθυμιας , οἰχησεται | ||
ἐστι δ ' αὐτῳ καθαπερ ἡ ψυχη και το σωμα ἐπιληπτον κατα τε τας σχεσεις και κινησεις ἁπασας : ἀκροβατει |
και θησει προς θεων ὀνομα τῃ θυσιᾳ , ἡν αὐριον θυσειν φῃς ; ποτερον χαριστηρια , ἠ τι καλεις αὐτην | ||
Διι βαδιζοντος ἐπι την μαχην , εἰ σως παραγενοιτο , θυσειν , ἀπεθανε δε πριν ἐκεινον ἐπανελθειν , ἐσχε τας |
τῳ οἰκηματι , μη πυρος , μη λυχνου , μη ποτου , μη βρωτου μηδενος μηδενα τουτῳ κοινωνειν [ , | ||
. φαρμακων ὠν ἀδιψων χρεοϲ : διψοϲ γαρ μεγα ἀκοριῃ ποτου . ποτον γαρ οὐδ ' ὁϲον γιγνηται διψεοϲ ἀκοϲ |
πελασαντι . Βοᾳ μεν ὡσανει θρηνων [ μη ] συμφοραν κρεμαμενος ὁ ἀρνος : ἡ βοη δε την καρδιαν ἐπαταξε | ||
: ἐκ των κρεμαστρων δηλονοτι . τετριμμενος ἀν εἰης ἀει κρεμαμενος . ἰδου κρεμαιο γε : † διελκων † ὁ |
ϠΧΔΙΚΔΥ . Ἐν Θασῳ γυνη δυσηνιος , ἐκ λυπης μετα προφασιος ὀρθοσταδην ἐγενετο ἀγρυπνος τε και ἀσιτος , και διψωδης | ||
και κροταφον δεξιον ἐπωδυνον εἰχε χρονον πουλυν : μετα δε προφασιος , πυρ ἐλαβεν : κατεκλιθη . Δευτερῃ ἐξ ἀριστερου |
μεν δη τοιοισδε λογισμοις , τῃ δυσχωριᾳ μαλιστα πιστευων , ἐπῃει , ὡς οὐδεν ἐσομενου χρησιμου του πληθους Ἀρχελαῳ . | ||
οὐτε ἐκεινα εἰδεν . Καιτοι , εἰ και μισειν αὐτοις ἐπῃει την του σωματος φυσιν , διοτι ἀκηκοασι Πλατωνος πολλα |
Ἀρισταρχος Σαμιος μαθηματικος ἀκουστης Στρατωνος φως εἰναι το χρωμα τοις ὑποκειμενοις ἐπιπιπτον . Ζηνων ὁ Στωικος τα χρωματα πρωτους εἰναι | ||
γουν και ἐν ἐκεινοις μαλλον ἐπαινουμεν ἠ το ἐοικεναι τοις ὑποκειμενοις προσωποις και μη ἀπῳδα εἰναι τα λεγομενα των εἰσαγομενων |
και το , ἡσθεις τουτοις τοις ὑμνοις αὐξησον ἐτι και ἐπιπλεον ἀβλαβη αὐτοις την πατρῳαν γην διαφυλαξον . ὁ δε | ||
το κατα την ἱστοριαν , ἀφ ' ἡς οἰεται δειν ἐπιπλεον προαγειν και το μηκος της ἐγνωσμενης γης προς τας |
ἀνθρωποισι νοσφιδιων ἐργων περι Κυπριδος . Και οἱ ἐπισκοπον Ἀργον ἱει κρατερον τε μεγαν τε , τετρασιν ὀφθαλμοισιν ὁρωμενον ἐνθα | ||
, λαων δε φθειρει γενεαν , ποιμναις δ ' οὐχ ἱει θαλερας βοσκας εὐφυλλων ἑλικων : πολεων δ ' ἀπελειπε |
μονῃ και ἐκ της ἰσοτητος την ταυτοτη - τα των βασεων συλλογιζεται . ἐν ἑνι οὐν ἐκεινῳ τα δ ταυτα | ||
: ὁπερ ἐδει δειξαι . Τα παραλληλογραμμα τα ἐπι ἰσων βασεων ὀντα και ἐν ταις αὐταις παραλληλοις ἰσα ἀλληλοις ἐστιν |
ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
. ῥομβος . ἐν τῃ γαρ Ἀττικῃ τις εἰδε πωποτε λεοντας ἠ τοιουτον ἑτερον θηριον ; οὑ δασυποδ ' εὑρειν | ||
ἐρατεινῃ . γενομενων δε τουτων ὡς προσεταξεν , τους μεν λεοντας ἐκνηξαμενους εἰς την πολεμιαν οἱ βαρβαροι ξυλοις κατειργασαντο ὡς |
τους ψεγοντας ; δοκουσι γαρ και οἱ ἐπαινουντες και οἱ ψεγοντες εὐλογα λεγειν ὁμοιως και παραλογα . και λεγει πρωτον | ||
κοινωνιαν τῃ ψυχῃ αἰτιωμενοι και τον διοικουντα τοδε το παν ψεγοντες και εἰς ταὐτον ἀγοντες τον δημιουργον τῃ ψυχῃ και |
ἀρτοι , καραβοι , βολβοι , φακη πτισανην διδασκεις αὐτον ἑψειν ἠ φακην ; ἀλλος δε πλεκτῳ προσεφερ ' ἐν | ||
μυρτα , λωτου πρισματα , βατου και ἐλαιης φυλλα ἁμα ἑψειν , και πυριῃν ἀκροχλιαρως : ἠ οἰνῳ μετα τουτεων |
ἀτελειαν δεδωκεναι , και κηρυττειν πρωτους γεμιζεσθαι τους ὡς ὑμας πλεοντας . ἐχων γαρ ἐκεινος ἑαυτῳ και τοις παισι την | ||
κατ ' ἐμαυτον , εἰς ὁσον ἐμοι δυνατον σωζων τους πλεοντας και παραπεμπων τα πλοια και τους ἀνεμους καταμαλαττων : |
ἐκεινον τον ἐκκειμενον παραλληλον γινεται . Ὁτι δε και οἱ προκειμενοι λογοι των σκιων προς τους γνωμονας ἁπλουστερον λαμβανονται δοθεντων | ||
ἐπι τα αὐτα ἡγουμενα μοιρας ροη μϚ , ὡς εἰσιν προκειμενοι ἐν ἀρχῃ του ἑκτου βιβλιου , δια το και |
της ἀοιδιμου γενομενης καθ ' ἡμας πολεως ἀδοξους και πανυ ταπεινας τας πρωτας ἀφορμας λαβουσης και οὐκ ἀξιας ἱστορικης ἀναγραφης | ||
και ἐπικερδεις και ἀπταιστους και ἐπαφροδιτους , ὑπο δε κακοποιων ταπεινας και ἀδοξους και ἀπερικτητους και ἐπισφαλεις , Κρονου μεν |
περικαρδιον ἐστι νοημα . Ἀνθρωπος , κατα Πλατωνα παρα το ἀθρειν και νοειν ἁ δη ὀπωπε και εἰδε : των | ||
ἀθυρω και ἀθυρμα . ἠ ἀθρηματα τινα ὀντα παρα το ἀθρειν , θεαματα , . , . * . Ἀθως |
τους δε ἐφεστηκοτας τῃ των ἐργων ἐπιμελειᾳ οἱ μεν Ἀττικοι ἐπιστατας ἐργων λεγουσιν , Ἐπιχαρμος δε και ἐργεπιστατας . κολλεψης | ||
πεπαιδευμενοι ] και παρορωντες εἰς ἀλληλους , ὀνομαζοντες παραστατας , ἐπιστατας , λεγοντες πολυ το Ἀγετ ' ἀνδρες φιλοι , |
ἐκ της περαιας του Ἰστρου πεντε μυριαδας σωματων παρα των Γετων , ὁμογλωττου τοις Θρᾳξιν ἐθνους , εἰς την Θρᾳκην | ||
λογῳ ἠ τους βαρβαρους τοις στρατιωταις . οὐδε γαρ ἡ Γετων ἐκδρομη τοσουτον εἰργασατο την Ῥωμαιων ἀρχην ὁσον ἡ Νερωνος |
. παντων δε φανερωτατος . . . : σπουδαιοτατος και ἐπιδηλος ὑπερ παντας ὁ Βρασιδας ἐγενετο ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐργῳ | ||
ἡμερας ἀριθμουμεν ἐπι των κρισεων : τυχον ἡ τεταρτη ἡμερα ἐπιδηλος ἐστιν της ἑβδομης και ἡ ζʹ της ἑνδεκατης και |
δε κιχλαι ἀναβραστοι ἠρτυμεναι περι το στομ ' ἐπετοντο ἀντιβολουσαι καταπιειν , ὑπο μυρριναισι κἀνεμωναις κεχυμεναι . τα δε μηλ | ||
ἐστι δακτυλων τοιουτοσι ἠ πνιγμος , ἀν μη ταχυ δυνηται καταπιειν ; ἀλλ ' οὐ μονη γαρ τας συνουσιας ποιει |
, ἐπεσκεψαμεθα δε οὐδ ' ὁπῃουν τι εἰδος το της ἑτερας τε και της αὐτης φυσεως και προς τι τεινον | ||
χωρια ; ἀλλ ' ἐκει δικαιοι ἀνθρωποι . λοιπον ἀναγκη ἑτερας δεισθαι γης ἡτις χωρησει τους κακους : σκεψασθε δ |
και , ὁτι τοις ὑπο τους ἐλασσονας των ἐκκειμενων μοιρων ἀπεχοντας δις γινεται κατα κορυφην : και το ποτε δε | ||
ἀνα την χωραν εἰς τους ἀγρους των Ῥωμαιων οὐ πολυ ἀπεχοντας κατεφυγον ὁπλα τ ' ἀπολωλεκοτες και ὑπο τραυματων ἀδυνατοι |
' ἐξελισσεις πως θεου θεσπισματα ; ἐλθοντε φυγαδε νυκτος εἰς ἐμας πυλας τις και τις ; εἰπε : δυο γαρ | ||
ἠδε οἱ αὐτῳ ἐπλετο , ὁττι παροιθε νεμεσσηθεις ὑποειξε χειρας ἐμας , ἐπει οὐ κεν ἀνιδρωτι γ ' ἐτελεσθη . |
τοιουτος τροχισκος ἐπιτηδειος προς πασαν σπληνος διαθεσιν : βατου των ἁπαλων ἀκρεμονων των πανυ τρυφερων ἀμμωνιακου θυμιαματος ἀνα ⋖ δ | ||
συγχωρει φλεγμονην γενεσθαι . ποτιζε δε αὐτους και δαφνης φυλλων ἁπαλων ⋖ β . μετ ' οἰνου αὐστηρου . Τοις |
το δε ἁλμυρον , το δε δριμυ , το δε αὐστηρον , το δε στρυφνον , το δε ὀξυ : | ||
κολπῳ του ἐριου , ἐγκαθιζετω ἡ γυνη εἰς οἰνον μελανα αὐστηρον κεχλιαμενον ποσως , ἠ εἰς ἀφεψημα βατου ἠ μυρσινης |
προσλαβοντες δε και Μο α , ποιουσι Μο ε . ἀπηκται οὐν μοι τον ε διελειν εἰς τεσσαρας ⃞ους . | ||
ὑπεροχης του μεσου και του ἐλαχιστου γον μερος ἐστιν . ἀπηκται οὐν μοι εἰς το εὑρειν τρεις τετραγωνους , ὁπως |
ναρκουσι την αἰσθησιν χρησθαι , γυναικειῳ γαλακτι μιγνυντας και του ὠου τῳ λευκῳ μηκωνος ὀπον , μιγνυειν δε και καστοριου | ||
ἐγκλυζεσθω . Κοχλιον θαλασσιον τον ὑπομακρον καυσας και λειωσας προσβαλλε ὠου το λευκον ἠ ὀνειον γαλα και καταχριε . Ἀλλο |
μαλακον . Πλην ἐκ τουτων συμφανες ὁτι πασα ἡ κατα μελῳδιας θεωρια παρα τοις μουσικοις οὐκ ἐν ἀλλῳ τινι την | ||
λιθος λυχνις καλουμενος : οὑτος , σεληνης αὐξομενης , ἠχον μελῳδιας ἀποδιδωσι . . . , : Γενναται δ ' |
ἁπτον ὁλον το ζωον . ἐπει οὐν ἐν ὑγρῳ το γευστον , ἀναγκη το αἰσθητηριον αὐτου , λεγω δε το | ||
χρωματι και ψοφῳ και χυμῳ το ὁρατον και ἀκουστον και γευστον ἀφοριζεται , κεκοινωνηκεν . ἡνωται γαρ γευσις ἁφῃ μεν |
που ] και προτερον , και [ τριηρεις ] τας πολεμιας [ ] [ ἐλαβεν ] οὐσας πεντε και ? | ||
το τροπαιον : δευρο μοι , Πλαταιευ , κἀπι της πολεμιας συνεργησον : συναψαι με δει την Ἀσιαν τοις Ἑλλησι |
τον ὑπαρχοντα νομον , βεβαιωσαι δε τον διορθωθεντα , και διαφυγειν τον του βροχου θανατον . δευτερος δε διωρθωθη νομος | ||
ἀλλ ' οὐν ὁ λογος ἐληλεγμενῳ ὁμοιος ἐστι . * διαφυγειν ] παρακρουονται γαρ δια τουτου και οἱ ἐπιστημονες , |
πολεως ἀνηκεστον : ὡς δ ' οὐδεις αὐτοις προσειχεν , ἀπογνοντες τας διαλυσεις ἐξεπεμψαν πρεσβευτας προς Πτολεμαιον και Λυσιμαχον και | ||
της ὁρμης των ὀχλων οὐσης την δια των λογων συνθεσιν ἀπογνοντες τους μισθοφορους και τους τα του δυναστου φρονουντας ἠθροισαν |
δε ἑ Φαιδιμος ἡρως , Σιδονιων βασιλευς , ὁθ ' ἑος δομος ἀμφεκαλυψε κεισε με νοστησαντα : τεϊν δ ' | ||
και ὁνπρος . οἱς οὐδε παντοτε ὁμοφωνει : ἰδου γαρ ἑος μεν ἡ ἀντωνυμια , οὐκετι δε το ἀρθρονπρος . |
προτερα τεθειμενα μετα των προστεθεντων αὐτοις . ταυτα μεν ἐπαγωγῃ γνωριζονται , αἰσθησει δε ὡς τας ἑκαστου των πρωτων στοιχειων | ||
: οἱ γαρ ἐριφοι ἐν τοις αἰπολιοις ἀπο των μητερων γνωριζονται . ἀπο πατερων γαρ ἀδυνατον . τιγγαβαρι : μιλτος |
μεν ἀλλοις προσεταξεν ἐκλιπειν την πολιν και τους μεν αὐτων διαβαντας τον Εὐφρατην φυγειν εἰς την ἐρημον , τους δε | ||
ἑκτον και εἰκοστον ἐτος . Δυο γαρ ποιει στολους Ἰταλικους διαβαντας εἰς Σικελιαν . . . ὡς δε Φιλιστος ὁ |
το τετορνευσθαι τους ποδας , ἠ δια την ἐντασιν των ἱμαντων : πρωτῃ γαρ ἐχρωντο τῃ δια των ἱμαντων πλοκῃ | ||
κατα συστροφας : ἰλλαδες δε κατ ' Ἰωνας δεσμοι ἐξ ἱμαντων ἠ λυγων . ἰξαλος : προπηδων και τελειος . |
σπασμος τε και συντασις εἰς τοὐπισω του τραχηλου , ὡστε ἐπινευειν μη δυνασθαι . σμʹ . Ἐπιληψια ἐστιν ἐπιληψις διανοιας | ||
ἑλκεσθαι και τας σιαγονας συνερειδων τε τους ὀδοντας και μητε ἐπινευειν τον τραχηλον δυνασθαι μητε ἀνανευειν . ἠ τετα - |
αὐτης τῳ δημῳ κατατιθεσθαι και ταδε τα χρηματα χωρειν ἐς διανομας . ὁπερ ἠν μεν τις τοις πενησι παρηγορια δια | ||
τον οὐρανον και παρενεγραψαν , και νυν ἐπ ' ἰσης διανομας τε νεμονται και θυσιων μετεχουσιν , οὐδε καταβαλοντες ἡμιν |
. λοχοισι : ἐρωσιν Λυγων : βεργιων . Ἀργαλεων : κακιστων . ἐπισπερχουσι : καταλαμβανουσιν , ἐπισπευδουσιν . μυωπες : | ||
. δει δε εἰδεναι ὁτι ἐστιν ἐκ των ἑξ των κακιστων και τον καιρον του θανατου γνωναι . εἰ μεν |
προειληπτο , ἐθυε της ἐπιουσης και ἐθριαμβευε και την στρατιαν ἐπῃνει και τῃ πολει μετα την στρατιαν ἐδημηγορει των τε | ||
ἠν οὐκ ἀν ἡδεως ἑτερα προ τουτων ἐρωτηθεις . και ἐπῃνει τε την πρᾳοτητα και ἐδεδοικει τουθ ' ὁπερ ἡμεις |
συμβαινει δε ταυτα ὡς εἰκος , των ζῳων την τροφην ἐπισπωμενων και δακνοντων το στομα της γαστρος και των ἐντερων | ||
βεβαιουντων και των δωρων προτρεποντων εἰς εὐνοιαν και των ἀτυχηματων ἐπισπωμενων εἰς ἐλεον δει παθειν τι και σπεισασθαι και μη |
ἐπι νεφρων , και ταϲ ἐν τοιϲ ἀκροιϲ τοιϲ των ὑπερκειμενων δεϲμοιϲ μοριων τῃ τε των χειρων ἀνατριψει και τῃ | ||
τινος αὐλωνος στενου και συμπεπυκασμενου δενδρεσι διαπλεοντος και των μεν ὑπερκειμενων , του δε διαδηματος ὑπο τουτων ἀρθεντος και παλιν |
θυσιας γαρ ἀπαιτουντας τους θεους κινδυνον μεν ἀλλα και νικην προσημαινειν . παντα μεν τα εἰωθοτα συμβαινειν και ὁσα εἰκος | ||
Εἰ δε τις , ὁτι φασκοντος αὐτου το δαιμονιον ἑαυτῳ προσημαινειν ἁ τε δεοι και ἁ μη δεοι ποιειν ὑπο |
μειρακιοις λιτας ποιεισθαι , τους δε νεους μαχεσθαι . . ἀρηγειν ] βοηθειν . . ἐξαλειφθηναι ] πεπαυσθαι . . | ||
ταδε : τουϲ των ὀρνιθων ἐγκεφαλουϲ | ἐν οἰνῳ πινομενουϲ ἀρηγειν , και του πανακοϲ την ῥιζαν ϲυγκαθεψομενην ἀκρατῳ , |
τον στρατον , ἐς ὁσον ἠπειγεν , ἐς Τυνδαριδα ἐνδιδομενην ἐπλει : και παρηλθε μεν εἰσω , μαχομενων δε λαμπρως | ||
[ ἐν ] τῃ ἐπωνυμιᾳ , κατα τον Ἀκεσινην αὐ ἐπλει , ἐστε ἐπι την ξυμβολην του Ἀκεσινου και του |
. ἀπο δη τουτων ἐθνικη παραγωγη γινομενη τῃ ἐπικρατειᾳ των ἐγκειμενων ἑνικων κατα το πρωτον και δευτερον ἑν και το | ||
και αὐτου πολεμων διεφθαρη οἱ τε περισωθεντες των Γοτθων , ἐγκειμενων σφισι Ῥωμαιων και οὐκ ἀνιεντων , πιεζομενοι ταις τε |
τοισι οἰκοισι , ἐσθιουσι δε ἐξω ἐν τῃσι ὁδοισι , ἐπιλεγοντες ὡς τα μεν αἰσχρα ἀναγκαια δε ἐν ἀποκρυφῳ ἐστι | ||
δε προς δυσιν . . . . ἀνισταμενοι ἀνατρεπουσιν τε ἐπιλεγοντες ῥησιν μυστικην . μνημονευει αὐτων και ὁ τον Πειριθουν |
δε κροκωτων : ἠσαν δε και λευκοι τινες φαινομενοι των πεπλων : πολλα δε και κατερρηκτο της στολης . χρωματα | ||
: ἀμολυντων * ἐδραξατο : ἐπελαβετο ἐλαβε ἡψατο * ἐδραξατο πεπλων : ἐκρατησεν ἱματιων * ὁγε : σκορπιος * στιβαροιο |
μεριστα ποιει και διαστατα , του νου ἀμεριστως νοουντος τα μεριστα και τα ἐσχηματισμενα ἀσχηματιστως . ὁ μεν γαρ πρακτικος | ||
παρα σοι χωριστων εἰδων διαφεροντα , τα δε διαπεφωνημενα και μεριστα και ἑτεροκινητα και των ὀντων τα ἐσχατα και ἀγονωτατα |
ἀν χρῳτο τοις χαυλιοδουσιν : ὁ δε πηδωντος συος ὑποθησει σπασαμενος την μαχαιραν . φυλαττεσθαι δε χρη μη το προβολιον | ||
ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας τοις βοειοις |
τοτε μεν ἀντιας , ἀλλοτε δε πλαγιας , τοτε δε ὑπτιας : οἱον ὁταν τις ὑπτιος ἐρεισας την κεφαλην μεν | ||
αὐτο Ἡροδοτος ἐπι του Σκυλλιου . νειν δ ' ἐξ ὑπτιας μαθημα κολυμβητων εἰρηκεν Ἀριστοφανης και Πλα - των . |
σφων πολεως ἐμπιπραμενης και τινες και ἀπο του παθους αὐτου διαφυγοντες αὐταγγελοι της ἁλωσεως ἐγενοντο , ὡς ταχους ἑκαστοι εἰχον | ||
εἰναι , μεγας ἐκ μικρου αἰρεται και ὡς ἀπηγγελλον οἱ διαφυγοντες των ὀπαδων , ὁπλιτης ἡγειτο του ποταμου μεγας παρακελευομενος |
φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
ὁ Λαιτος και ὁ Ἐκλεκτος ὀλιγους των συνωμοτων ἐπαγομενοι . ἐπισταντες δε αὐτου κεκλεισμενης της οἰκιας ταις θυραις διεγειρουσι τον | ||
θεις ὡλοκαυτωσεν . οἱ δε θεοι βουλομενοι αὐτον ἀμυνασθαι ὀναρ ἐπισταντες αὐτῳ εἰπον : ” ἀπελθε εἰς τον αἰγιαλον εἰς |
τοις ἀναγκαιοις ἀποτομως τῳ λογῳ χρωμενος , ἀλλα πεφεισμενως και σχηματιζομενος τα πρεποντα , ὁ δ ' ἀνδρι των κατ | ||
ὁ του μεσουρανηματος , γʹ ὁ μετ ' αὐτον τριγωνικως σχηματιζομενος τῳ ὡροσκοπῳ , δʹ ὁ προηγουμενος του μεσουρανηματος ἑξαγωνικην |
τῳ τοις θεοις μισητῳ γενει των ἀσεβων ἀνδρων , ἠ δικαιος ὠν συν πολιταις ἀνδρασιν ἐχθροξενοις τε και ἐχθροις των | ||
Ἀδραμυττιτης , ὡς Ναυκρατις Ναυκρατιτης . . . ἀδεκαστος : δικαιος δωρα . . . . ἀδελφος : δελφυς , |
σιγῃ μαρτυρησας ὡς ἁπαν το προσηκον ἐχουσιν . Συ μεν ἐπῃνεις τους ἐμους λογους , οἱ δ ' ἀλλοι την | ||
ῥηματι . οὐκουν ἀφικου φιλων . εἰ δε ἐφιλεις , ἐπῃνεις . ἐπῃνεις δε οὐκ ἐχθραν , ἀλλ ' ἀμειβομενος |
ἐπι τας Ἀθηνας στρατευσαι Ἑλλανικος δε ὁ Λεσβιος φησιν ὁτι παγεντος του Κιμμερικου Βοσπορου διεβησαν αὐτον και ἠλθον εἰς την | ||
ἠ ἐκ παντος του καθολου ἠρεμησαντος , τουτεστι σταντος και παγεντος και βεβαιωθεντος ἐν τῃ ψυχῃ . ἐπει δε πολλαχως |
γαρ ἐπεσται . κυριον μενει τελος . προς ταδε τις τοκεων σεβας εὐ προτιων και ξενοτιμους ἐπιστροφας δωματων αἰδομενος τις | ||
λιτας τ ' ἐπαοιδας ἐκδιδασκησεν σοφον Αἰσονιδαν : ὀφˈρα Μηδειας τοκεων ἀφελοιτ ' αἰδω , ποθεινα δ ' Ἑλλας αὐταν |
ζην ἐπι λεπταις ταις ἐλπισι . Πυθικον ἠν προμαντευμα ἐν τονοις ἑξαμετροις , οὑτω προλεγον την τελευτην , Αἰακιδη προφυλαξο | ||
Πτολεμαιου ἀναιρειται παρατηρησις , καθ ' ἡν διαφερει τοις ? τονοις τοὐνομα , φησιν , και τῳ σημαινομενῳ . σημειον |
ἀμφοτεροι μολις . Την ὀψιν εἰπω του ποτηριου γε σοι πρωτιστον ; ἠν γαρ στρογγυλον , μικρον πανυ , παλαιον | ||
και ὁση προστασια της βασιλειας Κρατερος ἐπετραπη , ὁ δη πρωτιστον τιμης τελος παρα Μακεδοσι : Περδικκας δε την Ἡφαιστιωνος |
κεινον ἁψαι πυρσον ὑμνων και Μελισσῳ , παγκρατιου στεφανωμ ' ἐπαξιον , ἐρνεϊ Τελεσιαδα . τολμᾳ γαρ εἰκως θυμον ἐριβˈρεμεταν | ||
ἡδεται γαρ ἐσθιων ὁσημεραι , δει και ποιειν των σιτιων ἐπαξιον τι , μηδε περινοστειν σχολην ἀγοντα , τῳ ζην |
μη και αὐτη μοιρικως ὡροσκοπησῃ . ἐπι δε πανσε - ληνον φερομενη ἐαν ἐντος του ὡροσκοπουντος ὁριου λυῃ την φασιν | ||
ταυτα ἀνελομενοι εἰς αὐτο το καυμα , μετακομιζουσιν εἰς την ληνον , και ἐωσι το λοιπον της ἡμερας και την |
, των μεν ὑμετερων ψηφισματων ἀλλ ' οὐδε το μικροτατον φροντιζουσιν , ὁπως δε ληψονται . εἰ μεν οὐν ἐνην | ||
ὡσπερ οἰσθα πορρω ἡκω , και οἱ ἰατροι εὐθυμιας τι φροντιζουσιν , ὡς ἐμου βουλευομενου ἀλλο τι ἠ ζωην δικαιαν |
ἀλλα μηχανας γαρ προσαγων τῳ τειχει Ἀλεξανδρος ταυτῃ μεν κατασειειν ἐπενοει το τειχος και κατα το ἀει παραρρηγνυμενον αὐτου τας | ||
παρ ' ἐκεινου περιμενοντα . και ταυτα λεγων Ἀηνοβαρβον ὁμως ἐπενοει συλλαβειν ἐκ προδοσιας Κουριου τινος των ἀμφι τον Ἀηνοβαρβον |
τροπων παχεων συγκειμενα δια ἁλυσεων χαλκων κρεμαμενα . τριων δε ἱστων ὑπαρχοντων ἐξ ἑκαστου κεραιαι λιθοφοροι ἐξηρτηντο βʹ , ἐξ | ||
πεζηλατας , σταθεις παρῃνει και παρωρμα προς ξιφη , φαλαγγας ἱστων και φαλαγγαρχας νεους , φραττων κυκλοις ἐξωθε τας περιστασεις |
τοις φιλοις ἐπιτηδευειν . Τους μεν οὐν κατηγορουντας οὑτω χρη μετιεναι το εἰκος : τοις δε ἀπολογουμενοις μαλιστα δεικτεον , | ||
ὁτι Πλειν μεν ἠ γεωργειν ἠ στρατευεσθαι ἠ τινα τεχνην μετιεναι περιττον εἰναι μοι δοκει , κεκραγα δε και αὐχμω |
γαρ ἐστιν ἡ ΑΕ τῃ ΔΓ , ἐπειδη το ΔΒΕ τριγωνον ἰσον ἐστιν τῳ ΑΒΓ τριγωνῳ , κοινου δ ' | ||
αὐτον ἐχει λογον . ἰσον ἀρα ἐστι το ΑΒΓ [ τριγωνον ] τῳ ΕΑΔ τριγωνῳ . Των ἀρα ἰσων και |
ὀνειρατι τῳ Ἑκαβης χρησαι φασιν αὐτην ἁ δη και ἐπιτελεσθεντα ἰσμεν . αὑτη ἡ Σιβυλλα ᾠκησε μεν το πολυ του | ||
μη πολυ μεν Καταδουπων ἀνω , πολυ δ ' ὡν ἰσμεν τοπων ἐτι την ἐπιδοσιν κατηγεν ὁ Νειλος , ταχ |
εἰς κενωσιν ἀναγκαιαν . ἐπειτα θυμον ὑποστρωσαντες πολυν , και ὑπτιον ἐπ ' αὐτου καταθεντες τον βουν , ἐξελθοντες του | ||
ἐπι δε της κερκιδος ἡ ἐπι το πρηνες και το ὑπτιον στροφη . ὡς μεν οὐν δει δια του κλιμακιου |
, οὑτω : Το πλουτειν σοφιας συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου και εὐτυχιας ἀριστον ἐστιν , ἠγουν ὁστις σοφος ὠν | ||
. ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου και εὐτυχιας σοφιας , ἠγουν εὐτυχησας σοφιαν και πλουτον |
και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
πολλ ' ἀνετλασαν ἐργοις σαν ἀγρευοντες δυναμιν . σοις δε ποθοις Ἀχιλλευς Αἰας τε Ἀιδαο δομους ἠλθον . σας δ | ||
πολλ ' ἀνετλασαν ἐργοις σαν ἀγρευοντες δυναμιν . σοις δε ποθοις Ἀχιλευς Αἰας τ ' Ἀιδαο δομους ἠλθον : σας |
οὐδενα σωτηριας ὁρωσης περιθεοντων αὐτην ἀδεως των πολεμιων και τους παιανας ᾀδοντων ὡς του μεν στρατηγησαντος ἡμιν ἡττημενου , πολλων | ||
τοτ ' ἐσομεθα ζηλωται Σωκρατους , ὁταν ἐν φυλακῃ δυνωμεθα παιανας γραφειν . μεχρι δε νυν ὡς ἐχομεν , ὁρα |
τι τεινοντων το κατασκευαζομενον , εὑρεσις δε λογος νοηματα διαφορα περιεχων . Προσκειται δε το σχεδον : οὐ γαρ πασαν | ||
και ἑτεροι πλειονες των ἀστρολογων . Ἐξελιγμος ἐστι χρονος ἐλαχιστος περιεχων ὁλους μηνας και ὁλας ἡμερας και ὁλας ἀποκαταστασεις της |
. Ἐκθεσις των ἐσχατων μερων της Μεγαλης Ἀσιας κατα τας ὑποκειμενας ἐπαρχιας ἠ σατραπειας . [ Πιναξ δεκατος ] Ἰνδικης | ||
δ ' ὀσμας και τας χροας οὐχ ὁμοιως προς τας ὑποκειμενας αἰσθησεις ; ἐδει γαρ ἐκ των σχηματων . Ἠ |
τα ἀπωτερω του Νειλου χωρια , και τους ὀχθους τους ὑπερεχοντας ἐσερπουσι , και μεντοι και τα σφων αὐτων ἐκγονα | ||
και μετεωρους : διο συνεβαινεν αὐτων τας ἐμβολας τιτρωσκειν τους ὑπερεχοντας της θαλαττης τοπους , ὡστε τους πολεμιους μη μεγαλοις |
ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
καθεζεσθαι : ὡς γαρ ὁ ἐν τῳ θεατρῳ τοπος του προλαβοντος ἀει γινεται , οὑτω και ὁ ἐν τῳ Λυκειῳ | ||
μετα λογου και κρισεως . Οὑτος ὁ λογος ἐκ του προλαβοντος ἐτι συνισταται και ἐκεινῳ ἀκολουθει . ἐπει γαρ ἡ |
και σκαμμωνιαν διεις ὀξει ἠ ἀψινθιου χυλον ἠ θειον και νιτρον μετα χυλου ῥαφανου ἐνσταζε . Εἰδεναι δε δει τουτο | ||
ἀνθοϲ τεφρα τιτανοϲ ἁλοϲ ἀνθοϲ ὑϲϲωπον ἁλεϲ ἀλκυονιον το Μιληϲιον νιτρον ἀρϲενικον κεκαυμενον γυψοϲ κεκαυμενη θειον καδμια κιϲϲηριϲ κεκαυμενη κονια |
. εἰρηται δη ἡ παροιμια ἐπι των κακως ἠ ἀδικως πασχοντων : ἀμφοτερα γαρ ὑφ ' Ἑλληνων ἐπαθον τοτε Μυσοι | ||
. / οὐ μονον το ” πασχει “ ἐπι των πασχοντων τι λεγεται , ἀλλα και ἐπι των ποιουντων . |
μονης . ἐπελογισαμεθα δε καθ ' ἑκαστην των ἐπισκοτησεων τας ἐκκειμενας παροδους της σεληνης γραμμικως , συγχρησαμενοι μεντοι ταις δειξεσιν | ||
. και δια πλειονων δε τοιουτων τηρησεων συμφωνους ἐγγιστα τας ἐκκειμενας πηλικοτητας καταλαμβανομενοι προς τε τα ἀλλα τα περι τας |
θαψιας δε μη παρουσης , τοσουτον σταθμον μιξεις ἠτοι καρδαμωμου σπερματος ἠ εὐζωμου . κἀν δαφνινον δε μη ᾐ , | ||
ἐμβαλλεσθω δε εἰς τας κεʹ λιτρας αὐτου μοδιος ἰταλικος του σπερματος . διηθησας οὐν το ἐλαιον ὡς εἰρηται και ἀποχωρισας |