περικαρδιον ἐστι νοημα . Ἀνθρωπος , κατα Πλατωνα παρα το ἀθρειν και νοειν ἁ δη ὀπωπε και εἰδε : των | ||
ἀθυρω και ἀθυρμα . ἠ ἀθρηματα τινα ὀντα παρα το ἀθρειν , θεαματα , . , . * . Ἀθως |
τις εἰναι δοκουσα και ἑστηκυια ἐπι λιθου τινος στρογγυλου ; Καλειται μεν , ἐφη , Τυχη : ἐστι δε οὐ | ||
δε αὐτοπροσωπα ὡς ὁσα γεγραφεν ὡς ἀφ ' ἑαυτου . Καλειται δε τα μεν διαλογικα και ἐξωτερικα , τα δε |
. Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ||
οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ |
, ὡς και την γην καταφλεγηναι αὐτην και εἰς αἰθαλην καταπεσειν , ἡς οἱ ἐν αὐτῃ κατοικουντες ἐπεβαινον ἀσελγαινοντες . | ||
, μη πως ἐπικαμψῃ τον δακτυλον αὑτης και ὁλον συμβῃ καταπεσειν τον κοσμον και παντ ' ἀπολεσθαι παραυτικα . και |
: ἐπει τοι φιλοσοφια φησιν , ὁτι οὐδε τον δακτυλον ἐκτεινειν εἰκῃ προσηκει . Ἐκ των Ἐπικτητου ἀπομνημονευματων . Εἰδεναι | ||
την κρισιν : συ δε κρινομενος την ἐξουσιαν βοᾳς ; ἐκτεινειν δε το κεφαλαιον ἐχεις ἐκ των ἐγκωμιαστικων τοπων : |
την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
. και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
και ἀλλα τοις παλαιοις κειμενα διαφορειν δυναμενα . και δει ἐπινοειν τοιαυτα και ἐξ αὐτων ἀναλεγεσθαι τα χρησιμωτατα . οὑτω | ||
οὐτε κινεισθαι ; και τουτο τε αὐτο δυναμει και τῳ ἐπινοειν ἡμας , ἐπει ἐνεργειᾳ γε οὐδαμως : ἱσταιτο γαρ |
Κλεαρχος ὁ ἐκ του περιπατου μονους Πελοποννησιων Ἀργειους ὀφιν μη ἀποκτεινειν : ἐν δε ταις ἡμεραις , ἁς καλουσιν ἀρνηιδας | ||
δραν εὐ , κακως δ ' οὐ , μηδ ' ἀποκτεινειν βιαι . ὡς τηνδ ' ἀπαξεις οὐποτ ' ἐξ |
και γενεσθαι ἐμοι δοκει το ψαιρειν ἀπο του ὑψος ? αἰρειν ἠτοι κινειν τον ποδα δηλονοτι : ἐνταυθα δε ἐπει | ||
τους ζυγους ἁρμοσαντες ἐν αὐταις : και γαρ ἐθος ἐχουσιν αἰρειν αὐτους ἀπο των οὐ πλεουσων νεων . ἀλλ ' |
δε δωρα κομισαμενος , ἐπλευσεν εἰς Σαμον . και ἐκκλησιαν συστησαμενος ἀνεγνω τας ἐπιστολας του βασιλεως . οἱ δε Σαμιοι | ||
οἱ τε ἀλλοι Σωκρατικοι και Πλατων ὁ την ἀρχαιαν Ἀκαδημειαν συστησαμενος : οὑ Σπευσιππος και Ξενοκρατης , οὑ Πολεμων , |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
ἠρθη μεγας , ἡνικα ἑκαστοι συμφερον αὐτον ἑαυτοις ᾠοντο τι πραξειν : οὑτως ὀφειλει δια των αὐτων τουτων καθαιρεθηναι παλιν | ||
Ἀριστοφανης . διωμοτος : ὁ διομοσαμενος ἠ μην τοδε τι πραξειν . δεινα φυσαν : οἱον ὀργιζεσθαι και ὑπο ὀργης |
το ἡγεμονικον , καθαπερ ἀπο σπογγιας . Πλατων την φωνην ὁριζεται πνευμα δια στοματος ἀπο διανοιας ἠγμενον και πληγην ὑπο | ||
εἰναι . Ἀπολλοδωρος δ ' ἐν τῃ Φυσικῃ τεχνῃ οὑτως ὁριζεται τον χρονον : χρονος δ ' ἐστι της του |
ἀκορητος . . . . ἀκοντοδοκος : δοκιμαζειν λεγεται το ἐπιτηρειν , και δοκευειν και δοκειν , ὁθεν ἀκοντοδοκος . | ||
: ταυτης γαρ οὐσης και πανηγυρεις γινονται . και μη ἐπιτηρειν σιτια : εἰ ποτε γαρ ἐξοδος ἐπι στρατιαν ἐγενετο |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
το σωμα . ἐξω βαλειν ] ἐντεταλται δηλονοτι . ἐξω βαλειν ] ἐδοξε . ἐξω ] της πολεως . βαλειν | ||
ἡττηθη , τα ὁπλα ῥιψαντες ἐφυγον . το δε ἐργον βαλειν , τρωσαι , τρεψαι , ἀνατρεψαι , ἀπωσασθαι , |
” . / . : Φανιας δε φησιν οἰναριζειν το περιαιρειν των οἰναρεων και τρυγαν . . λ . , | ||
. δει μονην την προς δε την ὑποπιπτουσαν σαρκα λευκανθιζουσαν περιαιρειν , την δε ἐρυθραν ἀποδεροντα και ἀπαλλοτριουντα τοτε ἀφαιρειν |
λεγουσιν , ὁτι ἠδη των Θηβαιων κατεγνωτε και οὐ δει παριδειν οὑς τοτ ' ἐποιησασθε συμμαχους ; εἰ τοινυν οὐκ | ||
' ἀγανακτειν και βαρεως φερειν , ὑμιν δε τοις ἀλλοις παριδειν , πολλου γε και δει , ἀλλα πασιν ὁμοιως |
ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
, ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
ἁπαντων ἱδρωτι , μετα φορας ἀπαυστων δακρυων , ὡς ἠδη συναλγειν τους ἀκουοντας και τον Πετρωνιονἠν γαρ και την φυσιν | ||
' αὑτων οὐ βουλονται , ἀλλ ' οὐδε συγχαιρειν οὐδε συναλγειν ἑαυτοις , ὁτι το συγχαιρειν και συλλυπεισθαι ἐκεινων ἐστιν |
ἐστιν ἡ μεγαλη χερρονησος : ὁ τε γαρ ποντος ὁ Εὐξεινος και ἡ Προποντις και ὁ Ἑλλησποντος ἐπι δεξια , | ||
Εὐξεινος , το Στενον . κατ ' εὐφημισμον δε ἐλεγετο Εὐξεινος δια τον σκολιον πλουν και τους κατοικουντας ληστας , |
διο και χυτριζειν ἐλεγον . 〚 ἠρρησε δε ἀπο του ἐρρειν του σημαινοντος το μετα φθορας ἐλθειν . 〛 ἠρρησεν | ||
ἀπεσφαχθαι δε τον ἀγαπητον νεανισκον , και τα χρηματα δε ἐρρειν και τα ἀνδραποδα , τοὐντευθεν δε φρουδος μεν τῳ |
ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | ||
ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , |
' Ἑλλησιν ὡστε και ἐκ χειρων αὐτων λαβειν τροφας και δυνειν εἰς τους κολπους . ἠ οὑτως : ὁτι Διομηδης | ||
ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον καταδυνειν , και μη ἁμα ἀνατειλαντα ὑστερον δυνειν . Ἑξης δε ἀγνοουσι παντες περι του Κηφεως , |
νεον δ ' ἀνδρα βαϋζει ] ἠτοι πασαν την νεοτητα ἀνακαλειται ὁ θυμος . . νεον δ ' ἀνδρα βαϋζει | ||
ποτου , ἐγγυτατα μεν τεινει μανιας : ἠδη δε που ἀνακαλειται αὑτην , και οὐτε ἀκριβως σφαλλεται , οὐτε σαφως |
μαντευμα το ἐκ θεου προλεγομενον . θεουδης θεοαδης , θεοις ἀρεσκομενος . θεοφιν . το σχημα της αὐτης λεξεως δηλοι | ||
Παυσανιαν ἐμιμειτο τυραννιδος τε ἐπιθυμων και νομοις τοις καθεστηκοσιν οὐκ ἀρεσκομενος . ἁτε δε ὀντι αὐτῳ Παυσανιου θερμοτερῳ και οὐ |
ὁπερ ἐκλαβων τις προσεθηκεν ἠε χολον παυσειεν . . ὁτι ἐκλυεται τα της ὀργης : διο ἀθετειται . . ἑως | ||
ἀσφαλει κατακλεισας χαριτι . Ἀφαιρουμενης προσοψεως και ὁμιλιας και συναναστροφης ἐκλυεται το ἐρωτικον παθος . Του γεγονοτος ἀμνημων ἀγαθου γερων |
ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
σαφως καταπεπολεμημενου και δεδιοτος μη τα κρατιστα της αὐτου γης κατασχοντες ἐπιχειμασωσι , και πρεσβεις ἑλομενου και δωρα ἀριθμουντος , | ||
ὡς ὑμεις τε ἠκουσατε κἀγω φημι , παρεσπονδησαν την Καδμειαν κατασχοντες , και πλεονεξιας ἐπιδειγμα ἐποιησαντο οὐχ ἡττον ἠ Θηβαιοι |
ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | ||
κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον |
και τα προγεγονοτα και τα μελλοντα ἐσεσθαι , ὁκοσα τε παραλειπουσιν οἱ ἀσθενεοντες ἐκδιηγευμενος , πιστευοιτ ' ἀν μαλλον γιγνωσκειν | ||
διαρρει λιθους πεποιηκεν . Τουτο δε και Εὐδοξος και Καλλιμαχος παραλειπουσιν , ὁτι ἐκ τουδε του ὑδατος οἱ Κῳοι λιθους |
Ἑλληνων . το δε ἑξης οὑτως : ὁ δε Πριαμος ἀναιρεθησεται , ὁταν χελυδρος και τα ἐξης . ὁ δε | ||
ἐαν δε και κακοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι τῃ ζʹ ἡμερᾳ ἀναιρεθησεται . ἐαν δε ἀγαθοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι , μετα |
Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ||
ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . |
αὐτῳ των ἀλλων προσγενησομενων . και ἀριστα οἰμαι ἐφρονει , λογιζομενος ὁτι οὐδεν ὀφελος των ἁπαντων ἀγαθων , ἐστ ' | ||
ἐγω δε και αὐτος ταυτα τε ὑπειληφα και ἁμα στενω λογιζομενος , τινα μεν ἠλπισθη , τινα δε ἐξεβη . |
του ν συστελλεται το α : δια τουτο γαρ και ἐκφωνειται το ι , ἐπει εἰ ἐμεινε το α μακρον | ||
το υ : και γαρ ἐκτεινεται ταυτα και συστελλεται . ἐκφωνειται δε παντα παρα της ἀρτηριας συνεχουσης το πνευμα , |
Λακεδαιμονιοι τετραωτον ἱδρυσαν . Ἀκινητα κινεις : ὁτι οὐ δει κινειν , οὐ βωμους , οὐ ταφους . Ἀκεσαιου και | ||
ϲπερμα των θερμαινοντων εἰϲ τοϲουτον ἐϲτιν , ὡϲ ἐμμηνα τε κινειν και οὐρα προτρεπειν : ἐϲτι δε και ἀφυϲα . |
φλεγμονης ποιει καλως και ἡ πηγανερα καλουμενη και ὁσα γε διαφορειν ἐπι πασι και ἑλκειν τα ἐκ βαθους ἐστι δυνατα | ||
δυναμενων . πολλα δε εἰσι και ἀλλα τοις παλαιοις κειμενα διαφορειν δυναμενα . και δει ἐπινοειν τοιαυτα και ἐξ αὐτων |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
τρομον ποιει . Των δε ἐπι κοποις πυρεττοντων το δερμα ξηροτερον ἠπερ ἀλλῳ τινι των ἐφημερων πυρετων και τα ἑξης | ||
ψυχροτερον εἰς ὑστερον ἡ του θερμου χρησις , οὑτω και ξηροτερον ἀποδεικνυσι το σωμα , καιτοι και τουτο ἀν δοξειε |
. οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
ἐλλαμπομενη την ἀρχην ; Ἠ πως ἐξιουσα της σκιας παλιν λαμπρυνεται μη ὀντος ὑπο γην του ἡλιου ; Ἠ πως | ||
σκοτιῃ τρηχυς ἀεθλος ἐοι . το δε φλεγεται ἀντι του λαμπρυνεται και δοξαζεται : ἐκλαμπει χαριν των ἀρετων ὡν ἐσχε |
ἀμφοτεροι μολις . Την ὀψιν εἰπω του ποτηριου γε σοι πρωτιστον ; ἠν γαρ στρογγυλον , μικρον πανυ , παλαιον | ||
και ὁση προστασια της βασιλειας Κρατερος ἐπετραπη , ὁ δη πρωτιστον τιμης τελος παρα Μακεδοσι : Περδικκας δε την Ἡφαιστιωνος |
γαρ ἁπαντα προ ὀφθαλμων λαβοντες ἁ γεγραφας , ὡς καλον ἐπικουρειν ἀπο πολλων τοις δεομενοις και ὡς ἡδιον συνειναι και | ||
κατελαβον . φερειν ὑδωρ μεθ ' ἡμων : Ἀντι του ἐπικουρειν ἡμιν και συσβεννυειν . μοχθηροι . . μαχεται . |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
και ὁπως , κἀκεινο τι : και οὑτως ὁ λογος βαδιειται εἰς ἀπειρον . εἰ δε το συνεχον ἑν , | ||
τον ἐπι της γης βιον ἑκαστα συντελουντες . και ποι βαδιειται το κακον ἠ που στησεται ; οὐκ οἰσθ ' |
. ἐστι δε ὁτε και το ἐν τῃ λυπῃ συστελλεσθαι σημαινειν την λεξιν . . . , : κακκαβη : | ||
περι των νεωστι γενομενων ἀρχαιως εἰπειν . ἐνιοι μεν φασι σημαινειν ἀρχαιοτροπως , τουτεστιν ἀρχαιοτεροις ὀνομασι χρησθαι . Ἐφορος δ |
γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | ||
μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , |
ἀρτυεις . „ Ἀττικη γυνη ἰδουσα γραμμα ἐπι θυρων μελλοντος γαμειν : ” Ἡρακλης ἐνθαδε κατοικει : μηδεν εἰσιτω κακον | ||
Κρητικων τα κυριωτατα των καθ ' ἑκαστα τοιαυτα εἰρηκε . γαμειν μεν ἁμα παντες ἀναγκαζονται παρ ' αὐτοις οἱ κατα |
των ἀνδρων , και πλησιον συνταττομενον παρεφεδρευει χρειαν ἐν πολεμοις παρεχομενον , και πεσοντος ἠ τραυματισθεντος του λοχαγου προελθων [ | ||
τουτον γαρ πολυγο - νον ὀντα και τας τροφας αὐτοφυεις παρεχομενον ῥᾳδιως ἐκτρεφειν τα ζωογονηθεντα : την τε γαρ του |
προκατειλημμενων δε τῃ πληγῃ , ἀλλων , ὁπῃ τυχοι , θεοντων ἀγνοιᾳ του τολμωμενου κακου . τι ἀν τερπνοτερον εἰκονος | ||
ἡμων . ἱεραν ] τιμιαν . . ζαθεων ] λιαν θεοντων , ἀγαν θεοντων , ἀγαν τρεχοντων . , ἠγουν |
ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ||
βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν |
συνεπινευειν και συμπειθειν ταὐτα τα ἑτερα οἰεσθαι οὐ μονον το ἀδυνατειν διαιρειν ἀπ ' ἀλληλων τα ἐνεργουντα ἠ πασχοντα , | ||
το δημοσιον ἀποφηναντων , ἀναγραψαντες τε και ὀμοσαντες ἠ μην ἀδυνατειν τον και τον βελτιω ποιειν . ὁ δε ἀναγραφεις |
οὐδ ' ὁτιουν μετεστιν , ἀπ ' αὐτων των ὀνοματων ἀρξαμενοις , οὐτ ' αὐ κατα την Πλατωνος , ἡν | ||
γης [ , ἀπο ] της Τραχινιας και της Οἰταιας ἀρξαμενοις : [ το ] δ ' αὐτο σχεδον τι |
Εὐμενιδων Εὐωνυμην ἀναγραφει , ἡν νομιζεσθαι Γην . ἐνιοι δε μεταβαλειν αὐτας φασι το ὀνομα ἐπι Ὀρεστηι . . . | ||
φερομενον ῥευμα κραθεν αἱματι την χροαν ἐφ ' ἱκανον τοπον μεταβαλειν . ἐπειτα του βασιλεως συγκλεισθεντος εἰς πολιορκιαν , πολλα |
ἀνακλινοις . ταυτα λιποντες ἁπαντα , δικης μεστον το κυπελλον ζωροτερον , στιβαρον , βεβαρημενον , εὐ μαλ ' ἀκρητον | ||
δε την ἀπολυσιν . Θ . ἐν τῳ περι μεθης ζωροτερον φησιν εἰναι το κεκραμενον παρατιθεμενος Ἐμπεδοκλεους ταδε : αἰψα |
γαρ μαχαναι ] Ἠγουν οἱ θεοι παντα τα ἀγαθα ἀνθρωποις παρεχουσιν . Μαχαναι ] Βοηθειαι , χορηγιαι . Χερσι βιαται | ||
διεγειρει . Ἀρης ἐπι Δια και Ἀφροδιτην και Ἑρμην ἁ παρεχουσιν οὑτοι εἰς το χειρον μετατρεπει . ὁ Ἀρης ἐπι |
βουλευσομενοι περι των παροντων . δει τοινυν τας μεν κατηγοριας ὑπερθεσθαι πασας , και τοτ ' ἐν ὑμιν λεγειν καθ | ||
τους αὐτους καιρους , τον Πτολεμαιον αὐτον ἠδυνατο ταις χορηγιαις ὑπερθεσθαι . προς δε τον Ἀντιγονον , εἰ μονον τριακοσιων |
περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε ἀπικομενος ἐς το ἀστυ ἁμα Ἀθηναιων τοισι βουλομενοισι εἰναι ἐλευθεροισι | ||
περι πεμψαι . Οὑτος ὁ Μυς ἐς τε Λεβαδειαν φαινεται ἀπικομενος και μισθῳ πεισας των ἐπιχωριων ἀνδρα καταβηναι παρα Τροφωνιον |
, τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
, δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
τυχων μετα ἀξυνεσιας και ἀδικος . ἡ τε πολις οὐκ ὠφελειται ἐν τῳ τοιῳδε : φοβῳ γαρ ἀποστερειται των ξυμβουλων | ||
θαρρῃ ἀνθρωπος , βλαπτεται , ὁταν δε συν νῳ , ὠφελειται ; Ναι . Οὐκουν και σωφροσυνη ὡσαυτως και εὐμαθια |
διδοναι , τας ὑποθεσεις ἐστι των ἀνδρων σπουδαζοντος εἰς ἀποριαν καταβαλειν ἐκ παντος . εἰσιν οὐν αἱ μεν πολλαι στιγμαι | ||
τον Εὐφρατην μεγαν γενομενον κατακλυσαι μερος της πολεως , και καταβαλειν το τειχος ἐπι σταδιους εἰκοσιν . ἐνταυθα ὁ βασιλευς |
ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
συγκληρωσαι δυο τμηματα , του τε ἐγγυς και του πορρω μετεχοντα ἑκατερον : το προς τῃ πολει μερος τῳ προς | ||
. εἰ δε τις ἠν πρωτον τα σα ψεγων ὡς μετεχοντα θυμου μειζονος ἠ προσηκε , νυν ὑπο του καιρου |
ἐν ποταμῳ , ὁθι περ Τρωας κεραιζε και ἀλλους : ἀθετουνται ἀμφοτεροι , ὁτι κατα την παραποταμιαν μαχην οὐχ εὑρισκεται | ||
δε μοι ἐστ ' Ἀφροδιτη . ἑως του εὐχομαι ἐκγεγαμεν ἀθετουνται στιχοι πεντε , ὁτι οὐκ ἀναγκαια τα δι ' |
πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | ||
ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους |
Ἑλλησι πλαττομεναις και σκευας και συμβολα και δωρεας , ὡν εὑρεται και δοτηρες ἀνθρωποις ἑκαστοι παραδιδονται , οὐ μονον Διος | ||
ἱερα εἰσιεναι ἀπο γυναικος ἀλουστους ἐνομοθετησαν , γεωμετριας τε αὐ εὑρεται γεγονασιν . Εἰσιν δε οἱ Καρας την δι ' |
ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
οἰνῳ παραχυθεν οὑτω τας μεθας ἱστησιν ὡστε και των ἀφροδισιων παραλυειν τα πνευματα πεττον . οὐ δει οὐν ἡμας ἐκμανως | ||
Περικλης λεγων ἐπειρατο τους Ἀθηναιους της τε ἐς αὑτον ὀργης παραλυειν και ἀπο των παροντων δεινων ἀπαγειν την γνωμην . |
ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
δυνασαι λεγειν : δηλον δε , ὡς και προς τουτο ἀπαντησεται τῃ φυσει του πραγματος : ἐτι γαρ της ζητησεως | ||
φερων δικτυον , και το μελλον ὁπῃ τε και ὁπως ἀπαντησεται φυλαττει φιλοπονως ὁ δικτυευς οὑτος . οὐκουν ἡ μεν |
τις και τῃ ἐναντιᾳ συνηγορειν ὑποθεσει λεγων ὡς μετα το ὑπερουσιον τι ἀν θειτο τις ἑτερον ἠ την οὐσιαν και | ||
ἀπ ' ἐκεινου δυνατον ἐξευρειν . οὑτως οὐν οὐσιαν τε ὑπερουσιον και ὑπερδυναμον δυναμιν και ὑπεραγαθον ἀγαθοτητα προστιθησιν ἡ διανοια |
παρυπατης διαστημα ἡμιτονιαιον ἐστι , το δε παρυπατης και λιχανου τονιαιον . ἡ δε ἁρμονια ὡς φαμεν μονοειδης ὑπαρχει . | ||
τουτῳ διαστηματος γνωριμωτατον μερος τε και μετρον ἐστι το καλουμενον τονιαιον διαστημα , καθαπερ ὁ πηχυς του κυριως τοπικου διαστηματος |
ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
τον βιον : πασης ἐπηρειας ἐχθρων κρειττω τον χρονον διαγεγονε παρεχομενος : τηνικαυτα δε ἐχθρους οἰκια ἐκτησατο , ἡνικα τα | ||
Ἐνθαδε κατα θερειαν ἠρχετο , τα μεν σιτομετρων και μισθοφοριαν παρεχομενος , τα δε και ταις ἐξοπλισιαις προς φοβον των |
τουτεστι της προειρημενης Ἰνους , παντα μαλλον ἠ το δεον ἐπιστησαντες . τι γαρ το ἐμποδων την ᾡ ἀντωνυμιαν κτητικην | ||
ξυνεξορμησαι Ἀλεξανδρῳ δυνατοι ἐγενοντο ἐς την διωξιν , ἀλλ ' ἐπιστησαντες την φαλαγγα αὐτου ἠγωνιζοντο , ὁτι το εὐωνυμον των |
πελασαντι . Βοᾳ μεν ὡσανει θρηνων [ μη ] συμφοραν κρεμαμενος ὁ ἀρνος : ἡ βοη δε την καρδιαν ἐπαταξε | ||
: ἐκ των κρεμαστρων δηλονοτι . τετριμμενος ἀν εἰης ἀει κρεμαμενος . ἰδου κρεμαιο γε : † διελκων † ὁ |
ἀνελαμβανεν , και δη και τον ἐμε παρεμυθειτο τε και θαρρειν διεκελευετο και ἐδειτο παντως μενειν : ἐγιγνετο γαρ οἱ | ||
Κυρον γελασαι τε ἐκ των ἐμπροσθεν δακρυων και εἰπειν αὐτῳ θαρρειν ἀπιοντι , ὁτι παρεσται αὐτοις ὀλιγου χρονου , ὡστε |
ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
τερπεσθω . Λελυνται : τας ἑαυτων γαστερας λυουσιν εἰς το τρωγειν : το μεν λελυνται τα ἡνια ἐκ των ἡνιοχων | ||
ὡδε ἐχῃ , λουειν πολλῳ θερμῳ , και διδοναι σκοροδα τρωγειν ὡς πλειστα , και γαλα πινειν ἱκνεομενως , ἐπειτα |
πολυ δε πλεον και ὁτι τα σημειωτικα δι ' ἑβδομαδος κρατυνεται ἠ ἐπι το νοσερον ἠ ἐπι το ὑγιεινον ῥεποντα | ||
των φαινομενων βεβαιουται , ἀλλα τα φαινομενα ἐκ του λογου κρατυνεται . και εἰκοτως : εἰ γαρ διαφωνα ἐστι , |
δε λιθοις ἐβαλλον ἀνωθεν , ἀλλοι κοπισι τας χειρας των ἐπιβαινειν πειρωμενων ἀπεκοπτον , ἑτεροι κορυναις τε και ῥοπαλοις ἀνωθεν | ||
παρερχεσθαι , προδιδασκων τα συγγενικα δικαια μη λυειν μηδ ' ἐπιβαινειν πταισμασι της οὑτως ἡνωμενης κατα γενος μηδ ' ἐναβρυνεσθαι |
' εὐθυς διαφθαρεντων κατα τας τριοδους θημωνες ἠσαν , σωρηδον ἐπιφεροντων και τους οἰκοθεν δια τας ἀνυποιστους ὀσμας , αἱ | ||
. και των μεν πλειονων ἐπαγγελιας ὁμοιας τῃ προπετειᾳ μου ἐπιφεροντων κατεγνων : ἑνος δε τινος δια το οὐ σοβαρον |
. κατα γαρ την πασων συναιρεσιν και την εἰς ἑν ἀμεριστον ἀποκορυφωσιν : διο και ἑκαστῃ πως συναισθησεται ὁτι αἰσθανεται | ||
μεν τα μερη μεμερισμενον , κατα δε ὁλον εἰς το ἀμεριστον . Ἀμεριστον δε λεγω το ὁλον ὁ των μερων |
ἐκ των πολεων , ὁσας εἱλεν ἐν τῃ Ἑλλαδι πολεμῳ παραστησαμενος , ἐξηγαγεν ἐξ ἁπασων τας φρουρας κατα ὁμολογιαν προς | ||
παιδι ' οὐκ ἐστιν , οὐδ ' ἀν ἐχοιμι ταυτα παραστησαμενος κλαειν και δακρυειν ἐφ ' οἱς ὑβρισθην . δια |
δε αὐτον ἱστορησαν γαμβρον Ὁμηρου ἐπι θυγατρι , και ὁτι ὑποδεξαμενος Ὁμηρον ἐλαβεν παρ ' αὐτου το ποιημα της Ἰλιαδος | ||
, ὁλον ἐμπρησειν τον στενωπον ἠπειλουν , ὁ δ ' ὑποδεξαμενος αὐτος μεν ὠκνησε μηνυσαι τον ἱκετην , ἑτερῳ δε |
γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ||
καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . |
ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ||
δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον |
. το δ ' ὑπερεχεσθαι του ὑπερεχομενου ἐν τῃ του ὑπερεχοντος ὁραται ὑπεροχῃ , ὡστε ἀφιλητος ὁ ὑπερεχων : ὡστε | ||
κατορθουντας οὐ δη δειν ὠιομην Ἰσοκρατους ἐν ἁπασι παντων τουτων ὑπερεχοντος λογον τινα ποιεισθαι περι ἐκεινων οὐδε γε περι των |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
ἀνεχεσθαι ὑβριζομενοι . ὁ μεν γαρ Ἀλκιβιαδης ὑβρισθεις και μη ἀνασχομενος ἐπολεμησε τοις ὑβρισασιν , ὁ δε Ἀχιλλευς το αὐτο | ||
στρατιας φυγειν παρακαλουντων και τον ἱππον αὐτῳ προσαγαγοντων , οὐκ ἀνασχομενος οὐδε ὑπαναστηναι την σφαγην περιεμενεν . ὁ δε Κηνσωρινος |
τι ποτε ἐστι των ἐν τῳ ὁρισμῳ το μη δεοντως εἰλημμενον , οἱον εἰ τις ὑδατος ὁρισμον ἀποδῳη ὑγρον ποτον | ||
ἀποδεικνυναι την προτασιν . ὁταν μεν γαρ ὁρισμος εἰη το εἰλημμενον του μειζονος ἀκρου , ἀμεσος ἐστιν και ἀναποδεικτος ἡ |
του ὑπηρετου δημοσιου , ἐποπτου καλουμενου . Γ κυκωμενον ] βλαπτομενον . ὁς μα την Δημητρα : ὁστις πρεσβυτης ὑπο | ||
ληξαι ] ὡστε . * της λυπης . ἐκ θεων βλαπτομενον ἠ βλαπτοντα τους θεους . τους θεους βλαπτοντα . |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |