μεγας αἰθηρ , ὠ Ζευ . Ὠ παιδες , ἡκει τῳδ ' ἐπ ' ἀνδρι θεσφατος βιου τελευτη , κοὐκετ | ||
, Φοιβ ' Ἀπολλον , προσφιλης εὐεργετης [ θελων γενεσθαι τῳδ ' ἐπεσσυθην δρομωι ? [ ] ? ? [ |
βραβευσει την νικην ; ” ἀλωπηξ δε , δικαια και σοφωτατη , ἐταξεν ὁδον των δρο - μων την εὐθειαν | ||
οὑτω μεν δη και τουτους ἀλληλοις συμμαχειν και ἐπικουρειν ἡ σοφωτατη φυσις ἐξεπαιδευσεν . Ἐλλοχωσιν οἱ κροκοδειλοι τους ὑδρευομενους ἐκ |
ἡ ῥητορικη . Ὁτι δε και θεος αὐτος ἐχρησατο τῃ ῥητορικῃ , δεικνυουσιν οὑτω : τῳ μεν οὐν συμβουλευτικῳ φασι | ||
ὡς και μετρων τινων μνησθηναι . και ὁταν ἐν τῃ ῥητορικῃ κατασκευαζωμεν , το δικαιον οὐ φιλοσοφιας ἐργον ποιουμεν , |
! : ἀλλ ' εἱα [ ] υϲ ? και χα [ ] ! ! [ ! ! ! ] | ||
της ὑποθεσεως οἱ λογοι : ἡ δε ἰδεα και ὁ χα - ρακτηρ ἐν τῳ λογῳ θεωρειται , ὡσπερ το |
το σηπεσθαι , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ : λευκ ' ὀστεα πυθεται ὀμβρῳ . καθαρθεις δε Ἀπολλων τον της δρακοντοκτονιας | ||
. Ἐκ γενεης δε ἠ ἐν αὐξησει ἐξαρθρησαντα , τα ὀστεα βραχυνεται τα κατω του ὀλισθηματος , και σαρκες μινυθουσι |
τον της ποιητικης κορυβαντα , ὡστε μαλιστα πειστεον τηνικαυτα τῳ χαλινῳ και σωφρονητεον , εἰδοτας ὡς ἱπποτυφια τις και ἐν | ||
, ὀρθῃ τῃ κεφαλῃ τρεχει : τον δε ἀγεννη τῳ χαλινῳ ὡς εἰς εὐσχημοσυνην βιαζου . παραφυλακτεον δε ὁτι τους |
καιτοι ἰσως ἀτοπον βαρβαριζοντα των πολιτων μαλιστα τῳ ἑλληνικωτατῳ και σοφωτατῳ χαιρειν και ξυνειναι , καθαπερ εἰ τις μικρου τυφλος | ||
ἐξ ἐμευ ὑποκειμενῳ ἀκεο . Βασιλευς Αἰγυπτιων Ἀμασις λεγει Βιαντι σοφωτατῳ . Ἑλληνων . Βασιλευς Αἰθιοπων ἐχει προς ἐμε σοφιας |
κορυφην ἐχειν ἀναγκη το τριγωνον ἠ ἐκτος . Νυν πρωτον ἐμνησθη του παραπληρωματος ἐν τῳ μγʹ θεωρηματι , το δε | ||
συμπασα πως εἰχεν ἡ χωρα . Οὐδ ' ὁ ποιητης ἐμνησθη Ἑλληνων , Ἀργειους αὐτους ἀποκαλων , ἀλλα Θεσσαλους μονον |
, ἐχον φολιδας μελαινας ἐν τῃ ῥαχει και ἐν τῃ δορᾳ , ἰοβολον και ὁρμητικον ἐπ ' ἀνθρωποις . ἐναντια | ||
, τολμα δε ἀμαχος : και θαρρουσι δυο ὁπλοις , δορᾳ τε εὐτονῳ και ὀδοντων κρατει : μαχονται δε και |
ὡστε Πλατων ἁμαρτανει την αὐτην ὑπολαμβανων Μαγνητιν και Ἡρακλειαν ἐν Ἰωνι . και γαρ αὐτος ἀλλαχου ἑτερως και ἑτεραν φησι | ||
, και τα ὑπογραμματα , και ἡ στιμμις παρ ' Ἰωνι ἐν Ὀμφαλῃ : και την μελαιναν στιμμιν ὀμματογραφον . |
: ἐνθα δε νυκτα ἀεσαν , και νυκτα μεν ἀεσαμεν χαλεπα φρεσιν ὁρμαινοντες , και Ὁμηρος οὑτως παρετυμολογει : αὐταρ | ||
εἰπειν το Πλατωνικον ἐν τῃ Ἐπινομιδι εἰρημενον οὑτως : εἰτε χαλεπα εἰτε ῥᾳδια , ταυτῃ ἰτεον , ταυτα τα μαθηματα |
ὑμνων τον Μελησιαν , τον ἀλειπτην του Τιμασαρχου , την ἐριδα και την φιλονεικιαν ἀποστρεψαι , την παρα των ἀλλων | ||
ἀμφοτερους μακαρες θεοι ὀτρυνοντες συμβαλον , ἐν δ ' αὐτοις ἐριδα ῥηγνυντο βαρειαν : δεινον δε βροντησε πατηρ ἀνδρων τε |
ἐν Κυλληνῃ της Ἀρκαδιας , αἱ Πληιαδες προσαγορευθεισαι , Ἀλκυονη Μεροπη Κελαινω Ἠλεκτρα Στεροπη Ταϋγετη Μαια . τουτων Στεροπην μεν | ||
' ἀν τις και τον υἱον πολεμιον εἰναι ὡσπερ ἡ Μεροπη . ἡ Μεροπη του περι τι παραδειγμα ἐστι . |
των ὑπατων ἀρχην μειωσειε μητε την των δημαρχων , ἑκατερον ὁρωσα μεγαλων κινδυνων αἰτιον ἐσομενον . Ἐπει δε κἀκειθεν ἀπηλαθησαν | ||
και Δομετιανῳ μελαγχολωντι : ἀλλ ' εἰ ἡ ψυχη ἀνω ὁρωσα προς τον του παντος βασιλεα συντεταμενη και ἀρχομενη ἐκειθεν |
, οὐδε ἐς ὁτιουν περιελᾳ ψευδος , καθεξει δε , ὁποσα οἰδε , μειον οὐδεν ἠ ἁ ἐμυηθη . ἐγω | ||
ἐθελουσι ταυτ ' ἀσκειν , ἀγωνας τε αὐτοις προειπεν ἁπαντων ὁποσα ἐγιγνωσκεν ἀσκεισθαι ἀγαθον εἰναι ὑπο στρατιωτων και προειπε ταδε |
, τουτο Ξενοκρατης ; πολλ ' ἀγαθα δοιεν οἱ θεοι Δημητριῳ και τοις νομοθεταις , διοτι τους τας των λογων | ||
ταις πιστεσι ῥᾳδιως παραδεχεσθαι την διηγησιν . παρα μεν οὐν Δημητριῳ τῳ Φαληρει φασιν ἐν ἐπιλογῳ και μετ ' ἐπιλογον |
εἰ δυνατον , ἐλασσον . δυνατον ἀρα ἐστιν ἀκολουθως τῃ ἀγωγῃ τῃ ἐν τῳ δωδεκατῳ των στοιχειων ἐγγραψαι εἰς τον | ||
σοι πραχθειη , τροφην τε ἐπιτηδειον παραλαμβανοντι και τῃ ἀναληπτικῃ ἀγωγῃ : και ἁπλως εἰπειν , τῃ αὐτῃ ἀγωγῃ της |
την ἐν τουτοις φρονησιν ἀγουσα ἡμας ἐπιστημη βραδεια ἐστι και χαλεπη νεοις , μαλλον δε ἀδυνατος εἰς ἀγενειων και μειρακιων | ||
ἠγουν ἀναρχος δοκουσα και ἀπειθης . δεινον το κοινον : χαλεπη και βιαιος ἡ φυσις αὑτη ἐξ ἡς γεγοναμεν ἡμεις |
το Ϲικυωνιον ἐλαιον μικτεον και καϲτοριον , ἐνιοτε δε και ὀποπανακα , εἰ ψυξεωϲ αἰϲθηϲιϲ αὐτοιϲ προϲγιγνεται , και χαλβανην | ||
ὀξει ἑρπυλλον ἠ ϲπονδυλιον και ὀϲφραντα δε προϲαγειν καϲτοριον και ὀποπανακα χαλβανην . διανοιξανταϲ δε το ϲτομα μελικρατον ἐνϲταζειν και |
! ! ] ] υϲιν ? ? προϲκαθημενοι ] εϲ κυκλῳ . ] εναυϲομαι ] τιν . ἀλλ ' ὁμωϲ | ||
ὁπλα και τα περι την ἀγοραν ὑπο των ἱππεων ἐφρουρειτο κυκλῳ , μια τε οὐ κατελειπετο τοις ἀπιεναι βουλομενοις ἐξοδος |
γης ἀδηλου ἡμιν , τουτο τε λεγων σημειον ὁτι οὐδεις ἑωρακε γυπος νεοττιαν , και ὁτι πολλοι ἐξαιφνης φαινονται ἀκολουθουντες | ||
, ” και μην ” , εἰπεν , „ οὐδεις ἑωρακε λεοντα Κορινθιον οὐδ ' Ἀττικον , ἀλλ ' οὐδεν |
των ζῳων ἡ σαρξ , και την εἰς εὐχυμιαν χρησιν ἐκπεφευγε . Κοινῳ δε λογῳ , τα μεν νεαρωτερα των | ||
σκιρρος ὀγκος ἐστι παρα φυσιν σκληρος τε και ἀναισθητος . ἐκπεφευγε δε τον ἀκριβη ὁ μετριως αἰσθανομενος : ἀλλ ' |
Διαλλαγη ; Προσαγε λαβουσα πρωτα τους Λακωνικους , και μη χαλεπῃ τῃ χειρι μηδ ' αὐθαδικῃ , μηδ ' ὡσπερ | ||
ἐθελωσιν , ὁ δ ' ἑσπεται ὁστε σαοφρων , πριν χαλεπῃ μαστιγι και οὐκ ἐθελων ἐλαηται . κεινοι και τεχνας |
ἀξιον ἡγησεται του προς αὐτον εἰσελθειν ; ὡστε ἀν σοι δοκῃ και ἐνθυμηθῃς τι τοιουτον , κοπριαν μαλλον περιβλεπου κομψην | ||
δε δει το ἑτερον και το πλουσιον , ἱνα μη δοκῃ πλουσιος εἰς ἑτερον ὁρᾳν πλουσιον . Οὑτος σπευδει μεν |
την χρησιν την συστηματικην φερουσιν ἐκλεκτικως ! ! ! ! νι ! κοινου ! ! ! ! ὀνοματος ! ! | ||
Ἐμαθομεν ἐν τοις προλαβουσιν , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς νι ληγουσα μη οὐσα κατα μεταπλασμον τροπῃ του ν εἰς |
ὀξουϲ ἐγχυϲει και πεπερεωϲ ἠ κνιδηϲ καρπου ἐν ὀξει τριφθεντοϲ δριμυτατῳ : ἐργωδωϲ δε παραδεχονται , ἀλλα χρη βιαζεϲθαι . | ||
ἀνα # τ ⊂ . τα συκα δε ἀποβρεξας ὀξει δριμυτατῳ ἑψε εἰτα λειου μετα των ἀλλων εἰδων προκεκομμενων κἀπειτα |
το Κωρυκιον ἀντρον ἀνηνεικαντο , οἱ δε ἐς Ἀμφισσαν την Λοκριδα ὑπεξηλθον . Παντες δε ὠν οἱ Δελφοι ἐξελιπον την | ||
νικη Βοιωτων . λβʹ . Ὡς Φαυλλος στρατευσας εἰς την Λοκριδα πολλας πολεις ἐχειρωσατο . λγʹ . Ὡς Φαυλλος νοσῳ |
τον ὀφθαλμον . γιγνεται δε ταυτα και χωριϲ ἑλκωϲεωϲ , κεφαλαλγιαϲ προηγηϲαμενηϲ ἠ ὀφθαλμιαϲ : ϲυμβαινει δε και φλεγμονηϲ προγενομενηϲ | ||
τηϲ γαϲτροϲ ἀναθυμιαϲειϲ γιγνεται ἠ δια ἐποχην κοιλιαϲ τα τηϲ κεφαλαλγιαϲ . εἰ δε ὑϲτερον μετα την ἑβδομην εἰϲβαλλοι , |
συνεσταλμενως και βαρυτονως ἀναγνωναι , ἐπαλτο , τουτεστιν ἐπαλθη , ἐβληθη το κλεος αὐτων εἰς Αἰθιοπας . βαρυ δε σφιν | ||
. συλληφθεις δε ὑπο των βουκολων του Ἰφικλου ἐν φυλακῃ ἐβληθη . και ἐκει ὠν ἠκουσε λεγοντων των σκωληκων ἐλαχιστον |
Νομητορα ὁ Ἀμουλιος ἐξηλασε και Αἰγεστην τον Νομητορος υἱον ἐν κυνηγεσιῳ ἀναιρει , την δε ἀδελφην Αἰγεστου , θυγατερα δε | ||
τον Ὠριωνα πληξαι , και οὑτως ἀποθανειν , ἐπειδη ἐν κυνηγεσιῳ ἀκοσμως αὐτην ἐβιασατο : ὁν Ζευς ἐν τοις λαμπροις |
του Ἰσθμου ἐξοχην . ἱν ' ᾐ ὁλον : ὁτι ὑμνησω και την Κεω και σε , ὠ Δηλε , | ||
: τι δε ἐστι τουτο ; ἡ νικη : ταυτην ὑμνησω . το δ ' ἐν ποσι μοι : το |
. : Οἰκησαντα μεν ἐν Κιλικιᾳ , κολασθεντα δε ἐν Σικελιᾳ . Ἡσιοδος δε : τον ποτε Κιλικιον θρεψαι πολυωνυμον | ||
και οὑτως ἐτεχνωθη τα περι τους στιχους . Ἐν τῃ Σικελιᾳ τῃ νησῳ περι τα ὀρεινα αὐτης λεγονται γενεσθαι οἱ |
ἀλλ ' εἰχε καιρον ἡ φαρετρα και βελος , κριους ἀφηκε και χελωνιους τεχνας και πετροπομπους σφενδονας και συνθεσεις δεινας | ||
τους ἐραστας . ” ταυτα εἰπουσα ἀπεστραφη και συγκαλυψαμενη δακρυων ἀφηκε πηγας . εὐκολοι δε τοις ἐρωσιν αἱ διαλλαγαι και |
ἡτις ἠρα του Ἱππολυτου , μη ἰσχυουσης δε ἐπισχειν τουτον ᾠκοδομησε ναον τῃ Ἀφροδιτῃ Ἐρωτικον αὐτον καλεσασα . εἰτα δια | ||
των ἱερων στεγας , καθελων τε τα ἀρχαια ἱερα καινους ᾠκοδομησε , το τε του Ἡρακλεους και της Ἀσταρτης τεμενος |
' ὑστεραιῃ παλιν προστιθεσθαι μεχρι μεσημβριης , και ἐπιπινετω οἰνον γλυκυν , μελιτι τον οἰνον ξυμμισγουσα . Κλυσμα ἠν ἡλκωμεναι | ||
το δηγμα ὑδατι ψυχρῳ καταντλητεον , τοιϲ δε παλαιοτεροιϲ | γλυκυν δοτεον μετα θερμου πολλου . μετα δε τον ἐμετον |
Παρνασσιακος . ἐκαλειτο δε προτερον Λαρνασσος δια το την Δευκαλιωνος λαρνακα αὐτοθι προσενεχθηναι . ἐνιοι δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον | ||
Κυψελου το ἀπ ' αὐτου γενος οἱ ὀνομαζομενοι Κυψελιδαι την λαρνακα ἐς Ὀλυμπιαν ἀνεθεσαν , τας δε λαρνακας οἱ τοτε |
τα μεϲα κελευει χυλῳ ἀρνογλωϲϲου ἠ κοριαννου ἠ ἀνδραχνηϲ ἠ κραμβηϲ , ἱνα περιπαγεντα τουϲ ἱδρωταϲ ἀποϲτεγῃ . ἐν δε | ||
ὀνινηϲιν οὐ χρη γαρ ψαυειν . οἱ δε καυλοι τηϲ κραμβηϲ καυθεντεϲ ξηραινουϲαν ἰϲχυρωϲ ποιουϲι τεφραν , ὡϲ ἠδη τι |
Μυουντα : ἐν Λυδιᾳ Ϛʹ , Ἐφεσον , Λεβεδον , Κολοφωνα , Φωκαιαν , Τεων , Κλαζομενας . Μιλητος δε | ||
ὑστεραιᾳ ἐπλευσαν εἰς Νοτιον , και ἐντευθεν παρασκευασαμενοι ἐπορευοντο εἰς Κολοφωνα . Κολοφωνιοι δε προσεχωρησαν . και της ἐπιουσης νυκτος |
το γ ' ἐν ξυνῳ πεποναμενον εὐ μη λογον βλαπτων ἁλιοιο γεροντος κρυπτετω : κεινος αἰνειν και τον ἐχθρον παντι | ||
] κρεατα γεντα ] τα μελη ἀλοιφῃ ] το λιπος ἁλιοιο δε θαλασσιου ἠγουν ἐνυδρου γυιοις ] σαρξι ἡ ταχινῃσι |
τι κατακρυπτουσιν , ἐπει σφισιν ἐγγυθεν εἰμεν , ὡς περ Κυκλωπες τε και ἀγρια φυλα Γιγαντων . ” τον δ | ||
και μεθυσαντες τυφλουσιν αὐτον . του δε βοωντος προσηλθον οἱ Κυκλωπες παντες , ἀκουσαντες δε βοωντος αὐτου Οὐτις με ἐτυφλωσε |
ἑξει παντως και τον δηλουντα ἀστερα τοιουτον ἐνδυναμον ἐν τῳ ἰδιῳ γενεθλιῳ . Ἡ ἐπιτηδεια ψυχη προς προγνωσιν πλεον ἐπιτυγχανει | ||
, Καλλιμαχου μαθητης . το μεν πρωτον συνων Καλλιμαχῳ τῳ ἰδιῳ διδασκαλῳ . . . ὀψε δε ἐπι το ποιειν |
θ καταλλαγησῃ τοις κυριοις καματῳ ι δωσεις τα γραμματα και ὠφεληθησῃ α οὐ κληρονομησεις την γυναικα β λεγε την δικην | ||
τον τοπον σου ἑως γηρως ε ἐαν συναλλαξῃς ἑτερῳ , ὠφεληθησῃ Ϛ οὐχ ἑξεις ὠφελειαν ἀπο του φιλου σου ζ |
λαβουσα και τοδι το πολυποδιον . φησι τις μαγειρος παρα Ἀλεξιδι περι ἑψησεως σηπιων : τωνδε τας μεν πλεκτανας και | ||
κακως ὁ Χαλκους Διονυσιος κυλικων ἐρετας ἐφη . παρα δε Ἀλεξιδι φησι τις : ὁ μεν οὐν ἐμος υἱος , |
. ἠν γαρ Ἀννιβᾳ τις χρησμος οὑτω που γεγραμμενος : Λιβυσσα κρυψει βωλος Ἀννιβα δεμας . Οὐτε ποιητης οὐτε συγγραφευς | ||
Ζυγιανοι . Πολεις δε εἰσι μεσογειοι των Βεβρυκων αἱδε : Λιβυσσα . . . . . . . . . |
. ἑψομαι , εἰ εἰδον , τι ἡ κοινη φυσις ἠθελε , και ἑαυτους ἐπαιδαγωγησαν : εἰ δε ἐτραγῳδησαν , | ||
προσεφη κεχολωμενος , ἠ κεν ἐγω τον : ἀλλα μοι ἠθελε θυμος ἐνι στηθεσσι φιλοισι των ἀλλων ψυχας ἰδεειν κατατεθνηωτων |
θανατον δε της μητρος ἑκουσιον , ἐπι τῃ του παιδος ἀτιμιᾳ περιλυπου γενομενης , δοκει κατεψευσθαι . . . , | ||
τι δρωσιν ἀμειλικτως ἐχοντες : εἰ μη ἀρα ἐπι μεν ἀτιμιᾳ πατρος ἠ μητρος φοναν ἀξιον , ἐπι δ ' |
δε τον του Ἀνδρωνος λογον ἀποδεχονται , την μεν τετραπολιν Δωριδα τριπολιν ἀποφαινοντος , την δε μητροπολιν των Δωριεων ἀποικον | ||
της ὁδου . Ἐκ μεν δη της Τρηχινιης ἐς την Δωριδα ἐσεβαλον : της γαρ Δωριδος χωρης ποδεων στεινος ταυτῃ |
? ἀρχας οὐ μονον ἀγαθος ἐστιν διαλεκτικος και γραμματικος και ῥητωρ και τελειως ὁ καλος ἐπι πασαις ταις τεχναις , | ||
μετα ἠθους προαγουσιν αὐτον , ὡσπερ τον προς Λεπτινην ὁ ῥητωρ ἐποιησε : και δει ἐν τουτοις βαθυτερᾳ τῃ μεταχειρησει |
ποτ ' ἀρ ' ἐσμεν , εἰ μη ἐσχατιαις ἀκαλαρροου Ὠκεανοιο Λυγκευς εἰσενοησεν νησον πευκηεσσαν , ἰδ ' εὐρεα δωματ | ||
ἑνος ἀνδρος ὑποτρομεεσκον ὁμοκλην . Και τοτ ' ἀπ ' Ὠκεανοιο κιεν χρυσηνιος Ἠως . Ὑπνος δ ' οὐρανον εὐρυν |
γ ' Ἐρεχθεως δομους . ποιοισι πανοις ἠ πυρος ποιαι φλογι ; ἐμελλες οἰκειν τἀμ ' , ἐμου βιαι λαβων | ||
δυνανται , της ἀγαν ψυξεως καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ |
ὑστερον δε ἐλογισαμην ὡς ταχιστα καταφωρασουσι με γυπος την ἑτεραν πτερυγα περικειμενον . ἀριστον γουν κρινας το μη παρακινδυνευειν ἐκοπτον | ||
τῳ νοτιῳ ταρσῳ , ἐναπολαμβανει δε τους ὑπο την αὐτην πτερυγα β ἀμορφωτους ἀπεχοντας αὐτης ἐγγυς β τμηματα : και |
τε ταφος ἐστιν ἀξιωθεντος Ἀθηναιων και τουτου στρατηγειν , ὁτε Πλουταρχῳ βοηθουντες διεβησαν ἐς Εὐβοιαν , και χωριον Σκιρον ἐπι | ||
ἐν τῳ δημῳ . οὐ χειρον δε και τα παρα Πλουταρχῳ περι Σολωνος καταθεσθαι : “ συνιδων γαρ ” φησι |
ἠτοι της μοιχειας κατηγορουμενον , ψευδη ποιησει την προτασιν . δοξειε δ ' ἀν ἰσως ἀδυνατον , ψευδος εἰναι το | ||
κοσμιους , οὑς δε φοβερους ποιει . γυνη δε εἰ δοξειε πωγωνα ἐχειν , ἐαν μεν ᾐ χηρα , γαμηθησεται |
και των ἀλλων ἐγχωριων ἁπαντων συνεπιθεμενων , ὁ βασιλευς διαπορουμενος ἠναγκασθη καταφυγειν ἐπι τους μισθοφορους , ὀντας εἰς τρισμυριους . | ||
ὑπελθοντων , Ποπλιλιου υἱος ὡς ἐν πολλῃ καταλειφθεις πενιᾳ δανειον ἠναγκασθη λαβειν εἰς την ταφην του πατρος , ὡς ἐρανισθησομενος |
ἐϲεϲθαι και μαλιϲτα των οὐρων ἐλαττωθεντων . προϲ τουτοιϲ δε βαροϲ ἐπιϲημον και ἀλγημα και ταϲιϲ ἐν τοιϲ καθ ' | ||
κατακαιει τα κατα την γαϲτερα , μηδε ἀναδοθηναι δυναμενα δια βαροϲ . ἀμεινον οὐν γευεϲθαι πολλων ἐφεξηϲ ἀλλων ἐπιϲκοπουμενον εἰλικρινη |
ζηλοτυπιαι [ τρ ? ? ! [ } ] ϲυλλαβηϲ μιαϲ . τι ; πυρ . } ] ! ὀνομα | ||
, δια τε τηϲ του μεϲοπλευριου μετριαϲ ἐπιτομηϲ ἠ και μιαϲ ἐκκοπτομενηϲ πλευραϲ μηνιγγοφυλακοϲ ὑποβληθεντοϲ βελουλκητεον . ὁμοιωϲ δε κἀπι |
, οἱ δ ' ὡς ἀπο τυχης τινος ἠ φαλαγξ φαλαγγι ἠ λοχος λοχῳ ἠ ἀνηρ ἀνδρι συνεπεσον , ἱππεις | ||
Βραχυτερας Ἀρμενιας μυριους ἱππεας και Δορυλαος . . . ἐν φαλαγγι ταττομενους , Κρατερος δ ' ἑκατον και τριακοντα ἁρματα |
, γυμνα του ὀϲτρακωδεοϲ , μη ὀπτα : ἐλαιαι , φοινικεϲ , ταριχοϲ ὡραιον . χονδροϲ πλυτοϲ , ξυν τινι | ||
και οἰνου τεγξιϲ και εἰριων κατειληϲιϲ ἀπο οἰϲυπου : ἐπιθημα φοινικεϲ ἐν οἰνῳ δευθεντεϲ ξυν ῥοιῃ ἠ χυλῳ του ῥοοϲ |
οἰωνοις προσεξων . εἰτ ' ἐκειθεν ἐπι την των θυσιων θυριδα μετῃει , δι ' ἡς ὁ καπνος ἀνιων ἀπηγγελλε | ||
κατα ἀριθμον τε και τοις παλαι ὁμοια ἀποθειναι και την θυριδα δε ἀφανισαι τα μεν αὐτης λιθῳ ἐνοικοδομησαντα , τα |
. σκεδασθηναι ] διαχεθηναι . θεου ] του Ἡλιου . ὡρμηθη ] † διηλθε τον ποταμον . κυρει ] † | ||
του Φαιδρου το θεωρησαι το ἐν αὐτῳ ψυχικον καλλος ἀπιεναι ὡρμηθη : ὁ δε ἐφορος της ἐνεργειας και θεωριας της |
και ἀπο των προς ἑαυτον και τα προς τους φιλους ἐληφθη , καθως ἐν τῳ δʹ εἰρηται κεφαλαιῳ . τουτοις | ||
παραδεισου της τρυφης , ἐργαζεσθαι την γην , ἐξ ἡς ἐληφθη ” , ἱνα , ἐπει και ὡς δεσποτης ὁ |
αὐτοις αἰσθομενος μεθ ' ἡδονης . κἀν μεχρι νεφεων την ὀφρυν ἀνασπασῃς , ὁ θανατος αὐτην πασαν ἑλκυσει κατω . | ||
το Κασταλιας ὑδωρ πιοντων , οὐδ ' ἐπι σοφιᾳ την ὀφρυν ποτε ἀνασπασαντων ; Λεγ ' οὐν περι ἀνδρειας , |
διαστημα συν - ῃρεθη . ὡς δ ' αἱ τε σαλπιγγες το πολεμικον ἐσημαινον και συνηλαλαξαν αἱ δυναμεις ἀμφοτεραι , | ||
δρομωι ξυνηψαν ἀστυ Καδμειας χθονος ] . παιαν δε και σαλπιγγες ἐκελαδουν ὁμου ἐκειθεν ἐκ τε τειχεων ἡμων παρα . |
ἰασαντο . και γιγνεται Φιλοκτητης τε ἐνεργος τοις Ἀχαιοις και Φιλοκτητῃ τα βελη του Ἡρακλεους χρησιμα τῃ ' κεινων τεχνῃ | ||
και καθ ' ἡσυχιαν ὀντας , τους δ ' ὑπο Φιλοκτητῃ μαχομενους ἐχοντας Μεδοντα [ ἡγεμονα ] και τους ὑπο |
Τουτο μεν οὐν οὐκ ἀν ἀλλως ἀν τις ὑπονοησειεν . Ἐν δε τῳ τριτῳ τα πλειω ποια φαμεν ; στοιχεια | ||
γαρ ἑστηκως ὁ νους αὐτου λεληθε παραπλεων τας συμφορας . Ἐν οἱς ἀν ἀτυχησῃ τις ἀνθρωπος τοποις , ἡκιστα τουτοις |
. Ἀρτεμωνος Ἀβδηριτης . οὑτος φορτοβαστακτης ἠν , ἐντυχων δε Δημοκριτωι ἐφιλοσοφησε και ἐπι ῥητορειαν ἐσχε . και πρωτος λογους | ||
των στοιχειων . . Γ . διο και Λευκιππωι και Δημοκριτωι τοις λεγουσιν ἀει κινεισθαι τα πρωτα σωματα ἐν τωι |
ἑκατονταρχιον ὑδαρεϲτερον ἐγχυματιζειν ϲυμφερει , εἰ μη ἡλκωμενοϲ εἰη ὁ ὀφθαλμοϲ . και εἰ μεν ἡ φλεγμονη ἐπικρατει , προϲπλεκειν | ||
ὀπτικον νευρον , ὡϲ προειρηται , ἀλλα και ὁλοϲ ὁ ὀφθαλμοϲ ἐνιοτε παραλυεται , ποτε μεν μετα του λοιπου ϲωματοϲ |
ἀνδρες δικασται , σωζω και διαφυλαττω τον πατερα ἐμαυτῳ κἀν ἀδικῃ : οὑτοσι δε τον εὐεργετηκοτα παιδα τοις νομοις , | ||
μεν γαρ ἡσυχιαν ἀγειν φασι δειν , κἀν τις ὑμας ἀδικῃ , αὐτοι δ ' οὐ δυνανται παρ ' ὑμιν |
της Ἀσιης . Τους δε Σκυθας ἀποδημησαντας ὀκτω και εἰκοσι ἐτεα και δια χρονου τοσουτου κατιοντας ἐς την σφετερην ἐξεδεξατο | ||
μη πολλῳ χρησθαι . Καλλιγενει , περι πεντε και εἰκοσιν ἐτεα γεγενημενῳ , καταῤῥοος : ἡ βηξ πολλη : ἀνηγε |
δει τοινυν εἰδεναι , ὁτι οἱ μυες οὐσιαν μεν ἐχουσιν ἰνωδη τε και σαρκωδη : και δια μεν του ἰνωδους | ||
τις καρφος λαβων ἐξεκαθαιρε τα ἐνιζανοντα των βρωματων τοις ὀδουσιν ἰνωδη , ὁ δε ὑπτιασας ἑαυτον οἱος ἠν ὑπνῳ κατεχεσθαι |
ἐς λογους ἠιε , ὡς Λακεδαιμονιοι λεγουσι , ἐχων χαλκεον πινακα ἐν τῳ γης ἁπασης περιοδος ἐνετετμητο και θαλασσα τε | ||
δε . τι οὐν ; ἐχεις ὀστρεια ; πολλα . πινακα μοι τουτων παραθησεις αὐτον ἐφ ' ἑαυτου μεγαν . |
τοις σωμασι καλον πρωτον . Ἐστι μεν γαρ τι και βολῃ τῃ πρωτῃ αἰσθητον γινομενον και ἡ ψυχη ὡσπερ συνεισα | ||
οἱ παιζοντες ἐπι λατυπης ἑστωτες , ἡν σκυρον προσαγορευουσιν , βολῃ σφαιρας ἀλληλους ἐκδιωκουσιν . φαινινδα δε ἐστιν ὁταν ἑτερῳ |
σκωπτων φησιν : ὀψοφαγει Κλειοι : καταμυομεν : ἠν δε θελησῃς , ἐσθε μονη . δραχμης ἐστιν ὁ γογγρος ἁπας | ||
ἀκουσαι ἐπειγῃ , ἐπειδαν δε ἀκουσῃς ἁπαξ , οὐ μη θελησῃς ἀκηκοεναι : ἠθικον ἐπιρρημα , ἀντι του ἀληθως : |
ὁ δε Χαιρεας ἀκουσας , καιτοι φιλοπατωρ ὠν , ὁμως ἐλυπηθη πλεον ὁτι ἐμελλεν ἀπελευσεσθαι μονος : οὐ γαρ οἱον | ||
ὁσσον : ὀλιγον . παχνωθη : ἀντι του ἐπαγη , ἐλυπηθη : ὁ τροπος εἰληπται ἀπο της παχνης . ἠ |
ἀποκτειναι μονον , ἀλλ ' οὐδε νεκρον εἰασαν ἐν τῃ Ἀττικῃ , ἀλλ ' ὑπερ τους ὁρους ἐξεβαλον . Νικιας | ||
. και ὀντων αὐτων οὐ πολλας πω ἡμερας ἐν τῃ Ἀττικῃ ἡ νοσος πρωτον ἠρξατο γενεσθαι τοις Ἀθηναιοις , λεγομενον |
' ὑπαρχει , εἰπερ και τελειοτητος εἰδη τεσσαρα ἀναλογα και ὁμοταγη τοις τετρασι τελειοις ἀριθμοις , οἱ συνιστανται ἐντος δεκαδος | ||
τηι σφαιραι κυκλον ἐρχομενον δια της ἀρχης του Καρκινου , ὁμοταγη δε και ἐν τωι αὐτωι ἐπιπεδωι γινομενον παντοτε τωι |
τοκα δε παρα τηνοις ἐγων . . . . , γνωθι πως ἀλλωι κεχρηται . . . . . εὐσεβης | ||
' οὐδεν ἐμφερες , μα τον Δια , τωι “ γνωθι σαυτον ” , οὐδε τοις βοωμενοις τουτοις , ὑπερ |
οἱ μεγαλοι κινδυνοι και τους της φιλιας λυουσι νομους . Ἐνθα δη τις ἀπο της νεως νεανισκος εὐρωστος λαμβανεται του | ||
τας χερνιβας τῳ ὑδατι τουτῳ , ὡς φησι Σιμωνιδης : Ἐνθα χερνιβεσσιν ἀρυεται Μοισαν καλλικομων ὑπενερθεν ἁγνον ὑδωρ . Μικρῳ |
ἐαν εἰπῃς την δικην ἀρτι , νικησεις ζ παραμενει σοι ὀλιγα των ὑπαρχοντων η ληψῃ την φερνην και σκορπισεις αὐτην | ||
Ἡδυ χελωνης κρεα φαγειν ἠ μη φαγειν : της χελωνης ὀλιγα κρεα βρωθεντα στροφους ποιει , πολλα δε καθαιρει : |
αὐτου ἐκει κατακρημνισ - θειη . ὀστρακισθηναι δε πρωτον Ἀθηνησι Θησεα ἱστορει Θεοφραστος ἐν Τοις πρωτοις καιροις . ἀρχοντες : | ||
ποιουμενοι περι πλειονος ἠ δοξαν ἀθανατον . οὐκ ἠγνοουν Αἰγειδαι Θησεα τον Αἰγεως πρωτον ἰσηγοριαν καταστησαμενον τῃ πολει . δεινον |
Ὁμηρον και κατα Σιμωνιδην κλεπτικη τις εἰναι , ἐπ ' ὠφελιᾳ μεντοι των φιλων και ἐπι βλαβῃ των ἐχθρων . | ||
ποτερον οἱ Ἑλληνος παιδες τους ἀλλους ἠ οἱ ἀλλοι τουτους ὠφελιᾳ : ὠφελειαν εἰωθεν ὁ Θουκυδιδης την συμμαχιαν καλειν καθ |
, και ξενισασα κοινῃ παραδιδωσι τας γυναικας ἑκαστοις ἀγεσθαι . ἐδιδαχθη ἐπι Καλλιου ἀρχοντος του μετα Κλεοκριτον ἀρξαντος . εἰσηκται | ||
συνεστηκεν ἐκ γυναικων πολιτιδων , προλογιζει δε τροφος Μηδειας . ἐδιδαχθη ἐπι Πυθοδωρου ἀρχοντος ὀλυμπιαδος πζ ἐτει α . πρωτος |
ὁ Ἀβδηριτης σοφιστης και Δημοκριτου μεν ἀκροατης οἰκοι ἐγενετο , ὡμιλησε δε και τοις ἐκ Περσων μαγοις κατα την Ξερξου | ||
φυσιν δοκουσα εἰναι ἐς την Πελοποννησιων δυναμιν λογοις τε πρεπουσιν ὡμιλησε και ὀργῃ πιστιν παρασχομενη ἐπεισεν . και νυν μη |
λι . α ∠ ʹ , ἐλυδριου # β , βοτανηϲ χρυϲιζουϲηϲ , ἡν Ῥωμαιοι ῥωβιαν καλουϲιν , # β | ||
παρορμᾳ προϲ ἀφροδιϲια . ταὐτο δε και ἡ ῥιζα τηϲ βοτανηϲ δραν πεφυκε . φαϲι δε τινεϲ και ὀπιϲθοτονον ἰαϲθαι |
τῃ χελωνῃ ἐστιν ἡ ῥιζα . αὑτη δ ' ἡ σπαθη , καθ ' ὁ μερος ἐστι τετραγωνος , μεσην | ||
κινουμενου γινεται κατατασις . μετα την αὐταρκη τασιν ἀγεται ἡ σπαθη ἠ ἀμβη κατα της φλιας καταγομενη βιᾳ μετα του |
ὑποψοφουν ἡσυχῃ εἰς βαθος , ἡ δε ὡς ἑστωτι τῳ κρυσταλλῳ θαρσει διαθει τε πρωτη : εἰ δε μη οὐκ | ||
Γενναται δε ἐν τῃ Ἰνδικῃ . Ὁμοιος δε ἐστι τῳ κρυσταλλῳ , ἐξαυγος καθα και ὁ κρυσταλλος . Ὁ μεντοι |
τῃ μαχῃ . Ματρις δ ' ἐν τῳ του Ἡρακλεους ἐγκωμιῳ και εἰς πολυποσιαν φησι τον Ἡρακλεα προκληθηναι ὑπο του | ||
της συμφορας οἰκειον ὀνομα ἐχουσα : ὀδυρμον γαρ ἐχει συν ἐγκωμιῳ του τελευτησαντος . τινες μεν οὐν κοινως εἰπον θρηνους |
[ . ] ειν φθονων [ . ἀγαθοι ] ? ὀλιγ [ . ] ψε . [ Ἀντωνεινος : κυριε | ||
τοι πολλ ' ἐπιστασθαι λεγειν . εἰς δ ' εὐγενειαν ὀλιγ ' ἐχω φρασαι καλα : ὁ μεν γαρ ἐσθλος |
ἁρμοττει και παϲι τοιϲ ὑπο ψυξεωϲ ἐνοχλουμενοιϲ τα ἀρθρα και ἰϲχιαδικοιϲ καταλληλον : ἀναιρει και ϲκωληκαϲ και φθειραϲ ἀγριουϲ και | ||
τα φυλλα , τηϲ δε ῥιζηϲ αὐτηϲ το ἀφεψημα πινομενον ἰϲχιαδικοιϲ βοηθει πλευριτικοιϲ τε και αἱμοπτυϊκοιϲ ἀρτηριαϲ τε τραχυτητι μετα |
ἀπο των ἐναντιων αὐτομολειν παριππευσαντας δε και παραλλαξαντας αὐτων την φαλαγγα ἐπιστρεψαντας κατα νωτου την ἐμβολην ποιησασθαι . τουτων οὑτω | ||
ὀντες ἐβιασθησαν , και συχνους ἀποβαλοντες κατεφυγον προς την ἰδιαν φαλαγγα . ἡ μεν οὐν των παρ ' ἀμφοτεροις ἱππεων |
δυο τουτο φησι , . Ν . . . . λυσε δε παρθενιην ζωνην , κατα δ ' ὑπνον ἐχευεν | ||
κυψαντι παρ ' ἀσπιδος ἐξεφαανθη , οὐτησε ξυστῳ χαλκηρεϊ , λυσε δε γυια . ὡς τον μεν λιπε θυμος , |
συναγομενα νυχθημερα διοισει των μεν ὁμαλων χρονοις δʹ ∠ και δʹ ἐγγιστα , ἀλληλων δε τοις διπλασιοις χρονοις θʹ ∠ | ||
ἐναρμονιος : συνεστηκε γαρ ἐξ ἑνος , βʹ , και δʹ , και τα βʹ δε προς τον ἑνα διπλασια |
τα τεκνα και τους των φιλων παιδας ὁμηρους παρα τῳ Αἰγυπτιῳ ἐγκαταλιπων και τους μεγιστους ὁρκους παραβας βασιλει δοξῃ τι | ||
∠ ʹ λδ ∠ ʹγ : ἀπο δε μεσημβριας τῳ Αἰγυπτιῳ πελαγει και τῳ Συριακῳ κατα περιγραφην τοιαυτην : μετα |
και τα καλουμενα ἐπισπορα : ταυτα δ ' ἐστι τευτλιον θριδακινη εὐζωμον λαπαθον ναπυ κοριαννον ἀνηθον καρδαμον : καλουσι δε | ||
κριθινοϲ ἠ μαζα ἐξ ἀλφιτων , λαχανων δε ϲευτλον , θριδακινη , ῥεφανοϲ τε και πραϲα και κραμβαι δυϲιν ὑδαϲιν |
] [ ] ! [ . . . ] ! θη [ [ ] τιον ? ? [ [ ] | ||
] [ ] ι ? Καμαριν ? [ ] [ θη ] ! [ ] [ ης ] ! [ |
ὑμιν φυλαξει το μετριον μηκος των λογων ἑκατερου . Ταυτα ἠρεσε τοις παρουσι , και παντες ἐπῃνεσαν , και ἐμε | ||
. πολλακις γαρ οὐδε ἐν δειπνῳ δεκα ἀνθρωπων ὁ πλακους ἠρεσε πασιν , ἀλλ ' ὁ μεν ἑωλον εἰναι φησιν |
τι λεγω ἐαν εἰπω : ὁ βασιλευς ἐνικησεν ὁ ἐχθρος ἡττηθη , ἀσυνδετους λεγω και ἀπροσκολλητως : ἐαν δε εἰπω | ||
, τα νωτα ἐδωκεν , ἐφυγεν , προτροπαδην ἐφυγεν , ἡττηθη , τα ὁπλα ῥιψαντες ἐφυγον . το δε ἐργον |
' ἀναψαι , τον ἁ του ποταμοιο παρθενος Αἰγιν ' ἐτεκνωσε Πηλεα , μεσωι δε παρ ' ἱστωι Ἀσιαδ ' | ||
λαβων δε αἰχμαλωτον την θυγατερα του Φυλεως ἐπεμιγη ταυτῃ και ἐτεκνωσε Τληπολεμον . μετα δε τον Δηιανειρας γαμον τρισιν ὑστερον |
, ὡστε την του ὑδατος ἐπεχειν ὁρμην , ὁταν τις θελησῃ , και αὐ παλιν ἀνιεναι , ὁ κοινως πετυνιον | ||
, μετα το ἀπολυθηναι την γυναικα μετανοησῃ ἡ γυνη και θελησῃ ἐπι τον ἑαυτης ἀνδρα ὑποστρεψαι , οὐ παραδεχθησεται ; |
* μακαριστος . εὐτυχη . ὡς ] * καθα . μακαριζω . * θεα - σασθαι . ὠ . ἠγουν | ||
δ ' ἐγω μακαριζω μεν : τον δε ἀνδρα ἐγω μακαριζω Ἀρκεσιλαν τον σον πατερα και το ἐκεινου ἀνδρειον τε |
. α , περιϲτερεωνοϲ ποαϲ ξηραϲ # α : τα ϲυκα δει ἀποβρεχειν ὀξει δριμυτατῳ και ἑψειν μετα των ἀλλων | ||
ἠ πορφυρων κεκαυμενων τεφραν μετα μελιτοϲ ἠ ὀξυγγιαϲ ἐπιθηϲομεν ἠ ϲυκα ἑψημενα θαλαϲϲῃ ἠ πραϲιον μετα ἁλων . ταϲ δε |