| γενων του ὀντος ; δοκει δε ὁμως εἰναι και εἰδη σωζοντα γε τας οἰκειας περιγραφας : ἐν γαρ τῃ οὐσιᾳ | ||
| οἱς τε συνεβουλευσας . ἐδει δε , οἰμαι , τα σωζοντα τας ὑπο σοι πολεις κοινους ἀποδειχθηναι νομους , ὡστε |
| : δει οὐν την γνωμην ἐξετασαι των θεων : τι βουλομεναι μεμυηκασι : και καθολου ἐνθ ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο | ||
| ἐννεα της οἰκιας αὐτου . ἐδοκει δε ἐρεσθαι αὐτας τι βουλομεναι καταλειπουσιν αὐτον , αὐτων δε ᾠετο ἀκουσαι λεγουσων ἐξω |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| ξενους τους Ἀνδρομαχου . Νικανωρ δε ὁ Παρμενιωνος ὁ των ὑπασπιστων ἀρχων τετελευτηκει ἠδη νοσῳ . ἰοντι δε Ἀλεξανδρῳ την | ||
| ἐπι τῳ ἀνελπιστῳ προεχυθη ἀκουσια . και οἱ μεν των ὑπασπιστων κλινην προσεφερον αὐτῳ ἐκκομιζομενῳ ἐκ της νεως , ὁ |
| ταυτα ἀσυστατα ἐστιν τα δε και ἑνος μονου των τεσσαρων ἀποδεοντα κανονων ἐν τοις ἀσυστατοις τεταχθαι δικαιον . [ , | ||
| Προσθειναι δε κροκον και σμυρναν και λιβανωτον ἐν ῥακει λιναιῳ ἀποδεοντα ξηρον ἰσον ἑκαστου , ξυμμισγοντα χηνος ἀλειφα , περιχριοντα |
| συσταιη : εἰσι δε του εἰδους τουτου παραδειγματα ἑτερα οὐκ ἰσαζοντα : οἱον ἀριστευς τελευτων ἐγραψεν ἐν ταις διαθηκαις γενεσθαι | ||
| και κατηγορουσιν ἀλληλων : ἐνταυθα μεν γαρ τα μεν προσωπα ἰσαζοντα κρισιν οὐ δεχεται , ἀλλ ' ἀναγκη ἐκλειπειν τα |
| ἠ οὐν οὑτως ἠ ὁτι μεχρι μεν τουτου περι των παραδεδομενων εἰρηται κοινων ὡς γενων , ἁ και συνηθη ἐστι | ||
| ἀπωλεια . τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοιϲ βοηθηματα προϲενεκτεον ἐκ των παραδεδομενων , λεγω δη των καθολικων και κοινων ἀντιδοτων και |
| , ἀλλ ' ἀνδρων προς ἀρετην πεφυκοτων και μηδεν ταυτης ἐπιπροσθεν ποιουμενων , ἀλλ ' οὐχι σαρκος εὐσταθες καταστημα ἀγαπωντων | ||
| , και τοσουτον γε μερος , ὁσον ἀν ἡ σεληνη ἐπιπροσθεν γενηται . ἐαν δε μη κατα τον συνδεσμον ἡ |
| και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
| : παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
| του τε Βηρωσσου και του Μανεθω , το ἰδιον ἐθνος θελοντων δοξασαι , του μεν το των Χαλδαιων , του | ||
| ἐνεποιησαν την κενωσιν . καιπερ και ἐπι ἀλλου πολλων ἰατρων θελοντων ψυξαι , ὁ μεν δια πτισανης , ὁ δε |
| το σωμα διακομισαντας εἰς τους ὑπερ Αἰγυπτον τοπους θαψαι , ὑπολαβοντα τον Μωυσον ὑπο του Χανεθωθ ἀναιρεθησεσθαι . Πορευομενων δε | ||
| ἐτι ἐκ της προτεραιας . Ἀλλα μην , ἐφη φαναι ὑπολαβοντα Φαιδρον τον Μυρρινουσιον , ἐγωγε σοι εἰωθα πειθεσθαι ἀλλως |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| γραφοντες , ἐν μετροις προτερον Εὐδοξου και Ἡσιοδου και Θαλου γραφοντων . . . . . Ὁταν δε μηδεν ἐχουσα | ||
| „ ἐνι οἰκια ναιων . „ οὐδ ' ἐνταυθα εὐ γραφοντων τινων Ὑδῃ ἐνι : οὐ γαρ ὁ Αἰας ἐκ |
| τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
| και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
| ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| τα αὐτα λεγων τοις ἐν τῳ τελευταιῳ θεωρηματι του βιβλιου ῥηθησομενοις : το μεν δη τουτῳ οἰεσθαι τας ἐναντιας δοξας | ||
| ἐν τε τοις προαγουσι νυνι λογοις και ἐν τοις ὑστερον ῥηθησομενοις ἀποδειξομεν , ὁτι πολλαι οὐσιαι και ἑτεραι ἀκινητοι και |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| : ἐν τουτῳ γαρ πολλοι μεν των ὁμολογουντων ἱππευειν οὐκ ἐνεισιν , ἐνιοι δε των ἀποδημουντων ἐγγεγραμμενοι εἰσιν . ἐκεινος | ||
| ἐπαινετα μεν παντ ' ἐστιν τα τοιαυτα , ὁπου τινες ἐνεισιν καρτερησεις , ὁπου δε ἀνεινται , βλακικωτερα : ταχυ |
| συναδικειν και συνδεδιεναι . και τουτο , ὠ θεοι , συνοικισμον ἐκαλουν , ᾡ θρηνος ὁμοφυλων ἀνδρων ἐπην και ἀναστασις | ||
| Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον προς τῳ Ἀκτιῳ : Ποτιδαιατας δε δις μεν ἐπελαβεν |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
| ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
| ὁ δε Κροισος ἀκουσας , αὐτον [ εἰναι ] τον δοντα την γνωμην ἐκελευσεν πορευθηναι εἰς την Σαμον , ἐπειδη | ||
| ὁς δ ' ἀν παραβῃ και ἀτιμασῃ τον ἐπιτρεψαντα ἠ δοντα την δωρεαν ταυτην , οὐδεν ἀπωνατο της πολλης ἐξουσιας |
| ἐπιγνωσιν ἀθανατους τιμας ἀπονειμαι : μεταγαγειν δ ' αὐτου την προσηγοριαν ἐπι τον κοσμον , ἁμα μεν τῳ δοκειν οἰκειως | ||
| . Θερμωδων ποταμος ἐστι [ της ] Σκυθιας , την προσηγοριαν εἰληφως ἀπο του συγκυρηματος : ἐκαλειτο δε προτερον Κρυσταλλος |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| ὀμβροι τε και πνευ - ματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι | ||
| τωι ἀερι ὀμβροι τε και πνευματα ὑπεναντια ἀλληλοις , τοτε συστρεφεται το ὑδωρ και πυκνουται κατα πολλα : ὁ τι |
| λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
| και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
| σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
| ' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
| αὐτων οἱ σαρκωδεις και γεωδεστεροι ἐλαττονα τε πιμελην ἐχοντες . Ἀρχεστρατος δε φησι Σειριου ἀντελλοντος δειν τον φαγρον ἐσθιειν : | ||
| παντα δε τα σελαχωδη τον Σμυρναικον κολπον ἐχειν διαφεροντα . Ἀρχεστρατος δε φησι : και σελαχη μεντοι καινη Μιλητος ἀριστα |
| συνεργους ἐσχον ἁπαντας τους Θηβαιους . ταχυ δε του πληθους συνδραμοντος μετα των ὁπλων , ἁμ ' ἡμερᾳ την Καδμειαν | ||
| και κομην βοων και ἐπικαλουμενος την ἐξ ἀνθρωπων ἐπικουριαν . συνδραμοντος δε του πλησιον ὀχλου στας , ὁθεν ἐμελλε πολλοις |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| ἐν τῳ Ὑδροχοῳ . μετα τον Ἀρη παραληψεται Ἀφροδιτη τους καθολικους χρονους ἐπι ἐτη ηʹ και ὁμοιως ἐπιμερισει ἐξ αὐτων | ||
| των τελικων κεφαλαιων ἡ μεθοδος κοινη , το ποτε μεν καθολικους ἀφορισμους προθεντα περι των προκειμενων , οὑτως ἐπαγειν τας |
| του ὁριστου . το δε τι ἐστιν ἁπαν καθολου και κατηγορικον : οἱ γαρ κυριως ὁροι κατηγορικοι ἁπαντες , οἱ | ||
| μεν ψευδος περαινοντες συλλογιζονται . ὁτι ὁ Ἀριστοτελης τον μεν κατηγορικον και συλλογισμον ἁπλως καλει , τον δ ' ὑποθετικον |
| , ἀντι δε χιτωνων σχιστους χειριδωτους φερουσι μεχρι αἰδοιων και γλουτων . ἡ δ ' ἐρεα τραχεια μεν ἀκρομαλλος δε | ||
| ὑποκειται . το δε μεσαιτατον του νωτου παντος ἀνωθεν μεχρι γλουτων , ῥαχις . ταυτης δε το μεν εὐθυ ὑπο |
| και παντα συλλογον και θιασον ἀνθρωπων ἀπατωσιν , ὡσπερ οἱ προσωπεια καλα αἰσχισταις ὀψεσι περιτιθεντες προνοιᾳ του μη ὑπο των | ||
| χρονος ταχα , ἐν ᾡ οἱ τραγῳδοι οἰησονται ἑαυτους εἰναι προσωπεια και ἐμβαδας και το συρμα . ἀνθρωπε , ταυτα |
| τα προσφορα θελοντων . Ἑαυτῳ νουμηνιας κηρυττει : ἐπι των βουλομενων αὑτοις τι ἀγαθον γενεσθαι ἀταλαιπωρως , ἠτοι ἐπι των | ||
| ἀγαθα οὐ θελουσι , των φιλων συμπονειν ἀλληλοις και συγκακοπαθειν βουλομενων . διο μεταφερων φαιη ἀν αὐτην τις εἰναι ἀρχην |
| πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
| , εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
| παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
| εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
| ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
| ἀνατολης ἐτι μετεωροτερα φαινεται : τα δε μεσημβρινοτερα κειμενα οὐτε ἀνατελλοντα οὐτε δυνοντα θεωρειται , ἀλλα παντα τον της νυκτος | ||
| δε λοιποι ἐξοχα παντων εἰσι στυγερωτατοι . Τα μεν ὀρθως ἀνατελλοντα ζῳδια ἐπι της ἀνατολης ἀκακωτα τυχοντα ἀνεμποδιστως τα πραττομενα |
| ἀπηνεας δε και μεμηνοτας κεινους ἐκρινας . Ὁκοσα γαρ ἰνδαλμοισι διαλλαττοντα ἀνα τον ἠερα πλαζει ἡμεας , ἁ δη κοσμῳ | ||
| κρασει τε και τῃ των πρωτων προσληψει σωματων , ἀλληλων διαλλαττοντα , φερε τι και περι των κατα μερος εἰπωμεν |
| ἐκινησεν ἀρχην . ἐπειδη γαρ Ὑγινος εἰς Μιλητον ἀπηλλαγη , καταλειφθεντες οἱ δουλοι του προεστηκοτος ἐρημοι προς ἀσωτιαν ὡρμων , | ||
| ἐρυμασι του χαρακος ἐπλησιασαν , ὑποστραφεντες ἐστησαν , και οἱ καταλειφθεντες ἐν τῳ στρατοπεδῳ τας πυλας ἀναπετασαντες ἐξεδραμον ἀθροοι κατα |
| τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
| ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
| κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι παλιν τοις αὐτοις κεφαλαιοις οὐκ ἀγωνιστικον ἀλλα σφοδρα ὑπτιον : συμπλεκειν οὐν δει . Διπλους | ||
| ἀντεστη ἐκ της ἐγκοπης της κατα την ὑποστροφην , ἐνταυθα ἀγωνιστικον το σχημα και λογος ἠδη τῳ ῥυθμῳ πολιτικωτερος γεγονεν |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| ἀερα και σφοδρα γινεσθαι θερμον ἀνισχοντος τε του ἡλιου και πλησιαζοντος ἡμιν οὐ δια το πυρινον εἰναι την οὐσιαν , | ||
| την ἑαυτου μεθιστησι φυσιν , ὁμοιουν παντῃ και κρατουν του πλησιαζοντος : ἡ δ ' ἡμετερα θερμασια προς τῳ παχυμερης |
| ἀφ ' ἡς εἰσεβαλε , θυσαμενος πρῳ διεπορευθη προ δειλης ἑξηκοντα και ἑκατον σταδια ἐπι την λιμνην περι ἡν τα | ||
| τε ὡρας του ἐνιαυτου φασιν αὐτον εὑρειν και εἰς τριακοσιας ἑξηκοντα πεντε ἡμερας διελειν . οὐδεις δε αὐτου καθηγησατο , |
| ' ἡμεραν και τους ποτους οὐδενα νομιζω των ἐν ταις πολιτειαις ὀντων οὐτ ' ἀκρατεστερον οὐτε λιχνοτερον οὐτε δουλον γεγονεναι | ||
| τι των μεριζομενων : ὁθεν εἰρηνη γινεται και ταξις ταις πολιτειαις : ἀπο γαρ των ἐναντιων αἱ στασεις και μαχαι |
| . ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
| Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| χρονου ἐννοιαν , τῃ ἐγκλισει διηλλαχος , καθο το μεν προστακτικον , το δε ὁριστικον . . Αἱ προκειμεναι συνταξεις | ||
| , τα δε της ἀπαγορευσεως ἠ της παρακελευσεως προς τον προστακτικον , τα δε της ἐρωτησεως προς τον ἐρωτηματικον . |
| Ἱερωνα , τον βασιλεα τον Συρακουσιον , τον τῃ ἱππικῃ χαιροντα . διαδηλον δε ἐστιν αὐτου το κλεος , ἠγουν | ||
| ἀλλ ' ἁμα τε εἰδον τον νουν ἐχοντα ἡδονῃ τινι χαιροντα και πασαν ἡδονην ἀγαθον και αἱρετον ᾠηθησαν εἰναι , |
| . . . . Τιμομαχῳ ] του Τιμομαχου τουτου του στρατηγου Ἀθηναιοι θανατον κατεγνωσαν και ἀνῃρεθη . . . . | ||
| της ἀσφαλειας εὑρεθησεται το πιστον : το γαρ προσεδοκουν ἀναξιον στρατηγου . Τοις ἐλαττοσι στρατευμασι στενωτερους τοπους ἐπιλεγωμεθα , συμμετρουντες |
| και κακωσιν και δεινην , ὡς αὐτος ἐφη , ταπεινωσιν ἐπαγοντα τῃ ψυχῃ τα κατα γην ἐστιν οἰκιδια : νοθα | ||
| εἰκοντα τῃ του παθους ἀκμῃ , νυν δε την τεχνην ἐπαγοντα προς ὀλιγον ἐνδιδοντος του κακου ; ἐστιν δε των |
| δ ' αἱμα αἰσθησιν οὐ παρεχομενον ἐχειν οὐ δοκεικαιτοι ἀναγκη ἐνειναι και ἐν αὐτῳἐπει και οὐδεν ἐστι βιαιον γινομενον περι | ||
| ἡν ἀνισταται το ζητουμενον . ἐστιν οὐν το ἀναμιμνῃσκεσθαι το ἐνειναι δυναμιν την κινουσαν , λεγω δε δυναμιν την ὑπαρχουσαν |
| των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα , ἀντι δε των παχεων τα λεπτυνοντα , ἀντι | ||
| ἀραιωτικα του δερματοϲ . Ἀραιωτικα δε ἐϲτι τα μεν μετριωϲ θερμαινοντα και ἀλυπωϲ οὐδαμωϲ δε ξηραινοντα . [ ἀραιωτικον γαρ |
| ἐκ των προειρημενων ἡμιν ἀνωτερω μαθειν και ἐκ των ἑξης λεχθησομενων . Των γαρ [ ἐν τοις τρισι τομοις ] | ||
| φαινεται . ὁρωμεν γαρ αὐτους τε κριτας ἡκοντας ὑμας των λεχθησομενων και την τελευτην ἐξ αὐτου κατα το εἰκος περιγενομενοις |
| , ὡστε εἰναι μεν τας ψυχας αἰτιας , ταυτας δε ἀπειρους ὑπαρχειν . οὐτε γαρ , φησιν , ὡς ἐξ | ||
| προδιαθεσιν των τοπων και δι ' ἐμπειριαν μαιας και ἀλλας ἀπειρους προφασεις οὐχ ὁ αὐτος ἐστι χρονος καθ ' ὁν |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| ἐξουσιαν τῳ Διονυσιῳ καταλυσασθαι τον πολεμον . ἀσμενως δε του τυραννου προσδεξαμενου τους λογους ἐγενοντο διαλυσεις , ὡστ ' ἐχειν | ||
| , βασιλευς Μακεδονων . διαφορα δε ἐστι πολλη βασιλεως και τυραννου . βασιλευς μεν γαρ ἐκ προγονων κατα διαδοχην ἐχει |
| ἁπλως συνθελω . ἀποκλεισμος ἐμοι οὐ γινεται , ἀλλα τοις βιαζομενοις . δια τι οὐν οὐ βιαζομαι ; οἰδα γαρ | ||
| και τους φυγαδας και τους μετοικους τοις προς τα τειχη βιαζομενοις ἀντεταξαν , αὐτοι δε τοις μετα του βασιλεως Μακεδοσι |
| ἀγκυλοχειλου : τα δε ὀξυτονα εἰς ους , κυκλοτερος κυκλοτερης κυκλοτερους , Δ αὐταρ ἐπειδη κυκλοτερες μεγα τοξον ἐτεινεν . | ||
| ἰσαζωνται . ἐπαινουμεν δε και την ἑτερομηκη πεδην μαλλον της κυκλοτερους . ἡδιον μεν γαρ οὑτως ἀν στρεφοιτο ὁ ἱππος |
| ἐντευθεν ὁριζειν , ὡσπερ ἐκεινων κατεγνωκοτας , ὁτι μη τουτο συνειδον , ἠ συνιδοντες ὑπο βασκανιας ἀπειπον . καιτοι ὁταν | ||
| ἐκνομον τε και ἐκδικον ἐκεινο ἐργον . ὡς δε ἀμφω συνειδον το πραχθεν , εἰτα μεντοι το ἀσεβημα διελυσαντο θανατῳ |
| : δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
| δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| της κλαδος , ὡς το τεκος . κοτινοτραγα : Κοτινον ἐσθιοντα , τουτεστι ἀγριελαιον . κομαροφαγα : Κομαρον ἐσθιοντα . | ||
| και ῥιπτουντα ἐπι της γης και δρομους ποιουντα και μηδεν ἐσθιοντα , ἀλλ ' ἀσιτουντα και ῥιπτουντα και φασματα ποιουντα |
| Γλισχρα . Εὐτελη . Παραγωγαι . Αἱ ἀπαται . Τι πονηροτατον νομιζετε των ἐν τῃ πολει παντων ἐθνων ; Ἐθνη | ||
| τα μεν πρωτα ἀνελκωτοι , εἰτα και ἑλκουμενοι τροπον τον πονηροτατον μετα χειλων ἐπαναστασεως , μετα σηπεδονος βαθειας , ὡστε |
| και δωδεκατον και πεντεκαιδεκατον και εἰκοστον και τριακοστον [ και ἑξηκοστον ] . ἐστι δε το μεν ἡμισυ των ξ | ||
| δωδεκα , εἰκοστον τα τρια , πεντεκαιδεκατον τα τεσσαρα , ἑξηκοστον το ἑν : δεκαπεντε δε και εἰκοσιν και πεντε |
| δηλοι , ὡς και τους ἀνθρωπους ὑφορασθαι δει τα των πρακτεων ἐπικινδυνα και ἐξ αὐτων ἀποδιδρασκειν , ἀσφαλιζεσθαι δε και | ||
| κακοηθεια και ἡ των πραγματων ἀγνοια και ἡ ἀποχη των πρακτεων και ἡ ἀπορια των διανοησεων και το ταχιον της |
| ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
| τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| τι και σαθρον Ἀθηναιων μετεξετεροισι ἐγγενεσθαι , θεων τα ἰσα νεμοντων οἱοι τε εἰμεν περιγενεσθαι τῃ συμβολῃ . Ταυτα ὠν | ||
| παρασκευαζοντος και ἁμα των παιδων ὡς τα πολλα μη τοσαυτην νεμοντων τοις τικτουσιν εὐνοιαν , ὁσης αὐτοι παρ ' ἐκεινων |
| μαθησεσθε , ἑν δ ' , ὁ μεγιστον ἐχω και προχειροτατον προς ὑμας εἰπειν , οὐκ ἀποτρεψομαι . την γαρ | ||
| ἐπιμελειται , κακουργει . . . = , . Ψευδεσθαι προχειροτατον τοις πολλακις ἁμαρτανουσιν . . = , . Την |
| τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
| και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
| . . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
| . μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
| , ἐν ὀλιγῳ περ ἀπολαμφθεντες και κατα στομα . Ἐνθαυτα τριηκοντα νεας αἱρεουσι των βαρβαρων και τον Γοργου του Σαλαμινιων | ||
| προς τα λεγομενα ὑποκρινασθαι ὡς ἑτοιμοι εἰσι Ἀργειοι ποιεειν ταυτα τριηκοντα ἐτεα εἰρηνην σπεισαμενοι Λακεδαιμονιοισι και ἡγεομενοι κατα το ἡμισυ |
| ἐχουϲιν . ὁ δε κυματωδηϲ ὁλοϲ εἰϲ μικροτητα μειουμενοϲ ϲκωληκιζων προϲαγορευεται ϲκωληκοϲ πορειᾳ προϲεοικωϲ . ὡϲπερ δε τον κυματωδη ϲφυγμον | ||
| δε τοιϲ μεϲοιϲ ἁρμοζοντων , ἁ δη και ἰδιωϲ ἐπιθεματα προϲαγορευεται , τα μεν τῳ ϲτομαχῳ τε και ἡπατι προϲφερομενα |
| δε αὐτοιϲ και τρομοϲ και καροϲ και ψυχρα περιιδρωϲιϲ . ἀκινδυνοτερον δε δοκουϲιν ἀπαλλαττειν οἱ δηχθεντεϲ ὑπο ἐχιδνηϲ μαλλον ἠ | ||
| διιεναι μετ ' οἰνου , και ποτιζε . ἀλλος πεσσος ἀκινδυνοτερον ἐκβαλλων : λευκοϊου , καρδαμωμου , θειου , ἀψινθιου |
| ἡμων γενομεναι , και προληφθεισαι πολλοις αἰωσιν , ὡς παρακαταθηκην φυλασσουσιν , ἡν παρεδεξαντο μυθοποιιαν , καθαπερ και ἀρχομενος εἰπον | ||
| αἱ ἀκοαι ἡμων γενομεναι και προληφθεισαι πολλοις αἰωσιν ὡς παρακαταθηκην φυλασσουσιν ἡνπερ ἐδεξαντο μυθοποιιαν , καθαπερ και ἀρχομενος εἰπον , |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| ὑποκλυζειν ὁτι ταχος . Ἠν αἱ μητραι φλεγματος ἐμπλησθεωσι , φυσαι ἐγγινονται ἐν τῃσιν ὑστερῃσι , και τα ἐπιμηνια προερχεται | ||
| κεφαλαλγιας καστοριον παυει . Τα πλειστα των ὑστερικων , αἱ φυσαι : σημειον , οἱ ἐρευγμοι , και οἱ περι |
| δε θερινου ἐλαττον ἠ το ἡμισυ : ὡστε των ἁμα ἀνατελλοντων ἀστερων προτεροι δυνουσιν οἱ προς νοτον . Των δε | ||
| αὐτοματων ἀγαθων φοραν ἐσεσθαι φησιν , οὐκ ἐξ ὁλης τεχνης ἀνατελλοντων , ἀλλ ' αὐτογενει και αὐτοτελει φυσει βλαστανοντων και |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| του στρατηγου του ἀνελοντος τον συστρατηγον ὡς μοιχον και κρινομενου συνειδοτος : μετα γαρ την βουλησιν και δυναμιν ἐκ των | ||
| αὐτον ἐπισκεψομενη , την μεν γνωμην ὑπ ' αἰδους και συνειδοτος τοτε μαλιστα αὐτον ἐνοχλουμενον και σιωπωντα , το δε |
| οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
| δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |
| διηγησασθαι βουλομαι λογον ἀρχαιον , ἐπαινον γαμου . Μειρακιον ἠν Ἀττικον των εὐ γεγονοτων ὁ Δημοφων . οὑτος τα τε | ||
| ἐστιν Ἰωνικον , πλεοναζει το ω , εἰ δ ' Ἀττικον , το ο . λαγῳα δε λεγεται κρεα . |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| ὡν μεν ἡ ἐλλειψις ἐναντιον μαλλον , ἐπι την ὑπερβολην ἀποκλινειν , ἐφ ' ὡν δ ' ἡ ὑπερβολη , | ||
| αὐταις προσδιορισμους ἀναιρειν δοκουσας ἐπι το ἀντικειμενον ποσον φαινονται μαλλον ἀποκλινειν . ὡστε και ἐπι της ἀδιοριστου ἀποφασεως τα αὐτα |
| βιᾳ δε ἐαν φαγοι , εἰ τυχοι , δριμεα πολεμιων πολιορκουντων , εἰτα λοιπον διψησας ἐξερχεται και ἀπολλυται , εἰ | ||
| , και την μεν χωραν κατασχοντων , την δε πολιν πολιορκουντων , οἱ μεν Ἐπιδαμνιοι , καθ ' ἑαυτους οὐκ |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | ||
| , και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος |
| τῳ μεσῳ και ἑτερας διαφορας , ἐπιτηδες βουλομενος διδαξαι ὡς ἀδιαφορον και ἑτερας παραλαμβανειν διαφορας . Καλως οὐν εἰπεν οὐδεν | ||
| ἡμιολια ἐκ χοριαμβου και πυρριχιου , ἠ ἰαμβου δια την ἀδιαφορον : εἰ δε βουλει , δακτυλικα διμετρα καθαρα . |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| ἀρ ' ἀπ ' ὠμοιιν Σαρπηδονος ἐντε ' ἑλοντο χαλκεα μαρμαιροντα , τα μεν κοιλας ἐπι νηας δωκε φερειν ἑταροισι | ||
| : ὡν ὁ μεν ἡμετερης δωμησατο τειχεα πατρης , τειχεα μαρμαιροντα , Ποσειδαων και Ἀπολλων . αὐταρ ἐγω , βασιλεια |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |