| , περιστραφεις δ ' ὁ βροχος τοις ποσι του στρουθιου συμπλεκεται . Οἱ δε σπινοι και αἱ τρυγονες ὑπο δενδρῳ | ||
| : της μεν γαρ ἐγκωμιαστικης ἰδεας ἐστιν ὁ ἐπιταφιος , συμπλεκεται δε ἰδεα συμβουλευτικη . οὐ γαρ μαλλον ἐπαινει τους |
| την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
| ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| , και ἐπι των λοιπων δωδεκατημοριων τε και κλιματων ἡμιν νοηθησεται . Λειπομενης δη της ἐφοδου , καθ ' ἡν | ||
| την ΚΛ διαμετρον κυκλος παραλληλος τῳ περι την ΕΘ : νοηθησεται δη κυλινδρος , οὑ βασεις μεν οἱ ΕΘ , |
| τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
| συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| μαλλον ἀρχη , το εἰδικωτατον του γενους μαλλον ἀρχη . παραλογιζεται δε ὁ λογος κατα την ἐλαττονα προτασιν : οὐ | ||
| γαρ τουτου οὐκ ἐσται ὁ συλλογισμος . . Ζηνων δε παραλογιζεται : εἰ γαρ ἀει , φησιν , ἠρεμει παν |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| της ὀροφης ὡστ ' ἐμφασιν ποιειν , ἐαν ὀρθος γενηται διαναστας , ἀποστεγασειν τον νεων . ἀνεγραψαν δε τινες τα | ||
| Ἀθηναιους οὐ ξυνηθες μισος εἰχε , των δε ἀναγκαιων ξυμφορων διαναστας ἐπρασσεν ὁτῳ τροπῳ ταχιστα τοις μεν ξυμβησεται , των |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| και το γ ' ἐφ ' αὑτῳ συμπραττων , το συμπλειν και συστρατευειν μονον ἐξαρνουμενος : ὡς ἐπειδηπερ αὐτον ἐχων | ||
| το κερτομηθεν την τε ναυν ἀποστρεψαι και δεηθηναι των Διοσκορων συμπλειν αὐτοις . νικησαντων δε αὐθημερον , και της φημης |
| ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
| . Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| μη ἰεναι δια παντος του σωματος οὐ δυνασθαι συνειναι : σημειον δε : και γαρ τοις ἀναμιμνησκομενοις την ἀποριαν εἰναι | ||
| μεν οὐν ἐστι χρονος ἀτομος και ἐλαχιστος , ὁς και σημειον καλειται . ἐλαχιστον δε καλω τον ὡς προς ἡμας |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| δεινῳ περι κατω τετραμμενῳ . Ἀρχεδικος δ ' ἐν Διαμαρτανοντι παραγων οἰκετην τινα περι ἑταιριδων διαλεγομενον φησι : Νικοστρατην τιν | ||
| γιγνομεθα . Ἐγω μεν οὐν δεδιως ταυτα , εἰς ὑμας παραγων τον ἀσεβησαντα καθαρος των ἐγκληματων εἰμι : ὑμεις δε |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| , και αὐτης δη της γλωττης προσφορας , ἱνα το οἰκειον ἀμεσως ἐπιχορηγουντος ἑκαστου , και μη ταις ἀλληλων συμπαθειαις | ||
| οὐκ ἐχουσιν οὑ ἑνεκα ἐξ ἀρχης κατα το της φυσεως οἰκειον ὠρεχθησαν . . Οὐδεμια ἡδονη καθ ' ἑαυτο κακον |
| . ὁταν δε γε μυρια ἀναπληρωθῃ , ἑκατον ταλαντα ἡ προσοδος ἐσται . ὁτι δε δεξεται πολλαπλασια τουτων μαρτυρησαιεν ἀν | ||
| και λαμβανοντος . σοι δε νυν ἡ κατ ' ἐνιαυτον προσοδος πλειων ἐσται ἠ ἐμπροσθεν τα παροντα παντα ἁ ἐκεκτησο |
| ἐξ αὑτου πειθει και ἐπισπαται ἡμας προς συγκαταθεσιν , ὡστε παρελκειν την ἐκ ῥητορικης ἐπ ' αὐτου συνισταμενην πειθω . | ||
| τοιουτον λογον ἡμερα ἐστι , φως ἀρα ἐστιν , και παρελκειν το εἰ ἡμερα ἐστι , φως ἐστιν συνημμενον . |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
| ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| ἡγειτο ἀνθρωπον εἰναι και εὐχαριστοτατον , ὁτι ἑωρα τους τε ἐπαινουμενους ὑπο τινος ἀντεπαινουντας τουτους προθυμως τοις τε χαριζομενοις πειρωμενους | ||
| , οὑς εἰδετε μεν στρατηγουντας ὑμων πολλακις και ὑπατευοντας και ἐπαινουμενους , ὁρατε δε προς ἡμας ὡς εὐαγεις και δημοκρατικους |
| ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
| και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| ἐν ἑνι κινεισθαι , καθαπερ ἡ των ἑσταναι λεγομενων κυκλων στρεφεται περιφορα ; Ναι . μανθανομεν δε γε ὡς ἐν | ||
| ἐνι ὑμνος προς τος Δια , στροφη δε , ὁτι στρεφεται προς τους θεατας και ἀποτεινει τον λογον αὐτου . |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| λαμβανουσι , τουτεοισι τα σιτια διδοναι μετα την ληψιν , τεκμαιρομενος ὁπως μη ἐτι νεοβρωτι ὁ πυρετος ἐπιπεσειται , ἀλλ | ||
| θυμῳ , φιλιαν δε μηδε προς τους οἰκειοτατους ἐπαναιρεισθαι , τεκμαιρομενος τοις τε ἀλλοις ἁ περι αὐτων ἀκουομεν και ὁτι |
| ] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
| Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| πολλου χρονου παρα τοισι δεσμωταισι καταπιττουμενην . Ἀρ ' ἀραχνιων μεστην ἐχεις την γαστερα . Ἀλλ ' οὐδε λαχανον οὐδεν | ||
| αὐτοχειρα και παλιν ἐνσπονδον : και την αὐτην ἀναγινωσκεις ἐπιστολην μεστην ἀδικηματων και δωρεων , μιγνυς τα ἀμικτα παθη , |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
| , ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
| ] ? πενταϲυριγγον ξυλον ] ? ἐν ὡι οἱ καταδικοι κολαζονται ] ] οντων κ ? - αὑται λαλουϲαι τον | ||
| κατα ἀνδρων , οἱ τινες τους εὐεργετας ἀδικουντες ὑπο θεου κολαζονται . ἐλαφος κυνηγους φευγουσα ὑπ ' ἀμπελῳ ἐκρυβη . |
| προς τουτοις , ὁν και πολλοι λογον των ἐν ταις τελεταις περι τα τοιαυτα ἐσπουδακοτων ἀκουοντες σφοδρα πειθονται , το | ||
| το τοιουτωδες . . . . . πλησιαζομεν ἠδη ταις τελεταις και την Προδικου σοφιαν τοις λογοις ἐγκαταμιξομεν , ὁς |
| χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
| , τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
| γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν ἰχθυων των ἐν καθαρᾳ θαλαττῃ διαιτωμενων , και μαλλον ὁταν ὑπο ἀνεμων καταιγιζηται ὁ τοποϲ | ||
| διαφορα και των ἐν λιμναιϲ ἠ ἑλεϲιν ἠ τελματωδεϲι χωριοιϲ διαιτωμενων προϲ τα κατ ' ὀρη και ξηρουϲ τοπουϲ : |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
| ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
| ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
| τους παραληγοντας τρισυλλαβους ποδας , οὐτε δακτυλον οὐτε τριβραχυν οὐτε ἀναπαιστον , ἀλλα μαλιστα μεν ἰαμβον , ὁτε και εὐπρεπες | ||
| , κατα δε τας ἀρτιους τουτους τε και σπονδειον και ἀναπαιστον . Καταληκτικον δε ὁτε ἐστι , τον παραληγοντα μαλιστα |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| Οἱ ἐν ταις καλιαις των νοσσιων των χελιδονων εὑρισκομενοι λιθοι περιαπτομενοι προφυλακτικον ἐστι βηχος . [ Βηχικοις και ἐν ῥιζῃ | ||
| παρεχει , και ἰαται πασαν ἀμβλυωπιαν . οἱ δε ὀφθαλμοι περιαπτομενοι πασαν ὀφθαλμιαν ἰωνται . οἱ δε ὀδοντες ὀδονταλγιαν και |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| ζῳον : πεπυκνωται γαρ τα στοιχεια , δι ' ὡν διαφθειρεται τα σωματα . αὐτο μεν γαρ το γεωδες ἐστιν | ||
| . τουτον Αἰγευς στελλει μεν ἐπι τον Μαραθωνιον ταυρον , διαφθειρεται δε ὑπ ' αὐτου , ἠ ὡς τινες , |
| ἀδικηθεντας νυν καιρου παραπεπτωκοτος ἀμυνασθαι τους ἀδικησαντας , ἠ νυν ἀδικουμενους ὑπερ αὑτων πολεμειν ἠ ὑπερ συγγενων ἠ ὑπερ εὐεργετων | ||
| κρισεις ἐναντιωματα κακοτροπιας προδοσιας ἀποτελουντες ἀπο τε κρειττονων ἠ ὑποτακτικων ἀδικουμενους : τινας μεν οὐν ἀθλητικους στρατιωτικους ἠ καθηγεμονας εὐεργετικους |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| τῳ προ τουτου , ἀναγκαιως και περι των κοινῃ αὐταις παρεπομενων μετα και των ἀλλων του λογου μερων πειρασομεθα διαλαβειν | ||
| και ἑκαστῳ των γνωρισματων πλειστακις προειρημενων , και ἐκ των παρεπομενων ἐνιοτε περι την ὑστεραν συμπτωματων . εἰ γαρ κἀν |
| μικρῳ προσλαμβανεσθαι την του συγγραφεως πιστιν , οὐκ αὐτοτελη δε κρινειν : το δε πλειον ἐξ αὐτων των πραγματων ποιεισθαι | ||
| ἐγκλιματι και ἀφελοντας κατα την δοκουσαν πλανην την εὑρεθεισαν μοιραν κρινειν ὡροσκοπικην : αὑτη γαρ στιγμῃ δια της παρεγκλισεως ἑκαστης |
| λεγομενην δικην της κακουργιας την μεγιστην οὐδεις ὡς ἐπος εἰπειν λογιζεται , ἐστιν δ ' ἡ μεγιστη το ὁμοιουσθαι τοις | ||
| ὡστ ' εἰ τις δυο ἠ και τι πλειους ἡμερας λογιζεται , ματαιος ἐστιν : οὐ γαρ ἐσθ ' ἡ |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| αὐτον και ὁτι πολλακις και τας ἡμερους ἐκκαλουνται φυσεις οἱ προσκειμενοι τε και παροξυνοντες , ἐδεισε περι τῳ Πολεμωνι , | ||
| ἀσιτοι διηγαγομεν , ὁταν ἐνεργουντες τι μεθ ' ἡδονης και προσκειμενοι προς το ἐργον δια μεν την ἡδονην μη καμνωμεν |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
| παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
| γραμματικη γραμματιστικης : ἡ γαρ γραμματικη νεωτερα ἀπο Θεαγενους , τετελεσται δε ἀπο των Περιπατητικων Πραξιφανους τε και Ἀριστοτελους : | ||
| ἐν ᾡ τουτων μεμνηται , κατα Θεελλον ἠ Ἀπολλοδωρον ἀρχοντα τετελεσται , ὡς ἐν τοις περι Δημοσθενους δεδηλωκαμεν . εἰ |
| δη , ἠ δ ' ὁς , ὁτι πωλουντες και ὠνουμενοι . Ἀγορα δη ἡμιν και νομισμα συμβολον της ἀλλαγης | ||
| τους μισθους οὐκ ἀπεκομιζον εἰς τας πατριδας , ἀλλ ' ὠνουμενοι γυναικας και οἰνον ἁπαντα τον μισθον εἰς ταυτα κατεχορηγουν |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| και φυλακας ἐγκαταστησας αὐτοις αὐτος ἐς Μαντινειαν ἀπελθων , πολιχνην παραλιον , μετα γε της γυναικος και των παιδων και | ||
| Πελωριαδος ἐπι τον Ἐρυκα . διεξιοντος δ ' αὐτου την παραλιον της νησου , μυθολογουσι τας Νυμφας ἀνειναι θερμα λουτρα |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| χρισματος ἡ συνθεσις αὑτη . Δει δ ' εἰδεναι ποιαι ποιοις εὐμικτοι και ποιαι ποιοις συνεργουσιν εἰς το ποιειν μιαν | ||
| ' ὠλετ ' ; ἠ κατ ' οἰκον , ἠ ποιοις τοποις ; οὑπερ πριν Ἀκταιωνα διελαχον κυνες . τι |
| λευκον ἀνηγαγον . ὡσαυτως δε και το μελαν και το φαιον . και τα τοιαυτα ἀνηγαγον ὑπο το χρωμα . | ||
| ἐχουσιν ὀνομαζομενον ὡς λευκον και μελαν το ὠχρον και το φαιον και τα τοιαυτα , τα δε οὐκ ἐχει , |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| ὁ ἡλιος καταλειπουσιν : ἀπιοντες δ ' εὐθυς ὁραν φασι καιομενην ταυτην : οὑτος μεν οὐν τῳ ὀντι μυθος . | ||
| ἐν ταις μαχαις και τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| ἀπαρχεται ὡρα , τῃ δε Δηα ὑπερ γην τριτη ὡρα ἀπαρχεται . Ταὐτο δει νοειν ἐπι παντα τον κυκλον του | ||
| ὡς δ ' οὐκ ἐπειθετο , μονος Ὀδυσσευς της πορειας ἀπαρχεται . Ἑρμης δε αὐτῳ συναντησας τα της Κιρκης παντα |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| κρατησῃ ὡστε το αἱμα θερμανθηναι , ἠν τε ὑπο των προσφερομενων ἠν τε ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και | ||
| οὐδε ἐπεχειρησαν τουτους ἀμυνασθαι . τριακοντα γαρ ναυσι των Ῥωμαιων προσφερομενων τῃ χωρᾳ και μητε ταξεως μητε συστηματος ἁδρου γενομενου |
| : ἀπο γαρ των εἰρημενων εὑρησει τις και τας ἀλλας ἐνεργειας αὐτης . εἰ δε μη εὐποροιη τουτων , τοις | ||
| των παιδων οὐν ἐχοντων πολυ το ἐμφυτον θερμον και τας ἐνεργειας ἰσχυρας το παχος της ὑλης κεχυμενον εἰς τους νεφρους |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| τε , εἰπερ οὑτος ἐκεινον κρινει , γενησεται το αὐτο κρινον τε και κρινομενον πιστον τε και ἀπιστον : ᾑ | ||
| Κῳ . προειρηται δ ' ἀνω περι αὐτης ὁτι το κρινον οὑτω λεγουσι . Τιμαχιδας δ ' ἐν τεταρτῳ Δειπνου |
| τουτον πωλεις ; “ ὁ δε ἐφη ” σκωψαι μου παρει την ἐμποριαν . “ και ὁ Ξανθος ” δια | ||
| χαιρε πολλα , Φαιδιμε ] ! γ ' ἀκουϲαϲ ὁτι παρει : εὐθυϲ ] ? . οὐ μη μοι προϲει |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| : και των κατω το μεν εἰϲ κοιλιαν και ἐντερον μεταλαμβανεται , το δε εἰϲ κυϲτιν , τηϲ μεταληψεωϲ δι | ||
| μη δειν ἀριστεα ὀντα αὐτον ἀναιρεθηναι . και ἐνταυθα οὐν μεταλαμβανεται λεγων μη δειν ἀναιρεθηναι εὐνουχον ὀντα , ὡσπερ κἀκει |
| προστετακται πασι τοις ἱερωμενοις νηφαλιους θυειν , ἱνα μηδεν του παραπαιειν και παραληρειν φαρμακον ὑπεισελθον τους της διανοιας ὀφθαλμους ἀμαυρωσῃ | ||
| ὁτι μελλει ὁ Ζευς ἐκπεσειν της βασιλειας . : μη παραπαιειν ] Μη παραφρονειν . : εἰ ταδ ' εὐτυχη |
| καθεζετο / ἐπι τοισι βωμοις ὠχρος ἐν φοινικιδι / στρατιαν προσαιτων : ἡ δε Μεσσηνη τοτε / ὑμιν ἐπεκειτο χὡ | ||
| μετριωτερον ἐπι σαυτῳ φρονων ὀφθῃς . ἀν δ ' αὐτος προσαιτων και της ἐφημερου τροφης ἀπορων και βλεπων εἰς δυο |
| . . . πλουσιωτατα , καθαπερ τι πελαγος , εἰς ἀναπεπταμενον κεχυται πολλαχῃ μεγεθος . ὁθεν , οἰμαι , κατα | ||
| . . . . : ἀμφισωπον : περιωπον , παντοθεν ἀναπεπταμενον . Αἰσχυλος Γλαυκωι Ποτνιει . . . . , |
| τοιαυτα συναγουσι και θρυλουσιν , Ἀριστειδου δε τον μεν ἐξοστρακισμον παρατιθενται , καταδικης δε τοιαυτης οὐδαμου μνημονευουσι . . . | ||
| λελεκται . Ἐπει δε και σημεια τινα τοις βιβλιοις αὐτου παρατιθενται , φερε και περι τουτων τι εἰπωμεν . Χι |
| . Σοβαδακος μεν δη συνελαμβανετο , Λουκουλλος δε , την καθοδον την ἐς το πεδιον ἱπποκρατουντων των πολεμιων ἐκτρεπομενος και | ||
| ὀντες πλειους των δισμυριων . οἱ μεν οὐν πολλοι την καθοδον των φυγαδων ὡς ἐπ ' ἀγαθῳ γινομενην ἀπεδεχοντο , |
| δε λοιπον προς την θαλατταν , ὁθεν οὐδεν ὑπωπτευε . παραπλεοντες δε τινες και τουτο στοχασαμενοι αὐτης κατετοξευσαν . ἡ | ||
| αὐτους ἀλωπηξιν . τουτο δε φησι , παρ ' ὁσον παραπλεοντες οἱ ναυται ἐξορμωσιν , ἐπειτα ἐπειδαν παριωσιν ἀμπελους , |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
| των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
| ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις ἐν τῃ πορειᾳ της στρατιας προς τοσουτον | ||
| Κω φυξα τις ὠν : ἐκειθεν γαρ ἐφυγεν Ἡρακλης αἰφνης ἐπιθεμενων αὐτῳ των Κῳων . ταν ἐπι Πυξαν ἠρχ ' |
| εὐχων εἰεν και περι του πραγματος οὑ τις εὐχεται και πυνθανεται . Μετερχονται οἱ ὁρκοι τους ἐπιορκους ἐπαν ἐπιορκησῃ τις | ||
| ὀφρυσι : ὠφρυωμενως . ἀλλα , θεαι , πως : πυνθανεται της Μουσης ὁ ποιητης , που τον πλουν ἐποιησαν |