ἡγειτο ἀνθρωπον εἰναι και εὐχαριστοτατον , ὁτι ἑωρα τους τε ἐπαινουμενους ὑπο τινος ἀντεπαινουντας τουτους προθυμως τοις τε χαριζομενοις πειρωμενους | ||
, οὑς εἰδετε μεν στρατηγουντας ὑμων πολλακις και ὑπατευοντας και ἐπαινουμενους , ὁρατε δε προς ἡμας ὡς εὐαγεις και δημοκρατικους |
μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις και μητερες και πατερες , εἰδοτες ὠφελουμενους . ὁ δε ἐφην , ὁτι και προτερον ὑμας | ||
ἀρχας ἐπισημους παρεχομενοι , ἐκ τε γυναικων και ἐπισημων προσωπων ὠφελουμενους , ἀπο οἰκειων ἠ τεκνων εὐεργετουμενους και δωρεων [ |
ἀδικηθεντας νυν καιρου παραπεπτωκοτος ἀμυνασθαι τους ἀδικησαντας , ἠ νυν ἀδικουμενους ὑπερ αὑτων πολεμειν ἠ ὑπερ συγγενων ἠ ὑπερ εὐεργετων | ||
κρισεις ἐναντιωματα κακοτροπιας προδοσιας ἀποτελουντες ἀπο τε κρειττονων ἠ ὑποτακτικων ἀδικουμενους : τινας μεν οὐν ἀθλητικους στρατιωτικους ἠ καθηγεμονας εὐεργετικους |
ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
: και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
, ὡστε , της μαχης ἐν Σελλασιαι γενομενης και του Κλεομενους ἀποβεβληκοτος την δυναμιν και την πολιν , εὐθυς παρειναι | ||
οὐ μην ἀλλα και προς αὐτον ἐλθειν Μεγιστονουν παρα του Κλεομενους δεομενου παραλαβειν τον Ἀκροκορινθον και πολλα χρηματα διδοντος : |
οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | ||
. . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
τε και λακτιζοντας αὑτους , και πολυν ὀχλον περιεστωτας και θεωμενους , ἑως καμων ὁ ἑτερος ἐφυγεν ἀπορρηξας προσελθων ἐστεφανωσε | ||
ἐφοβουντο . χρηστον οὐν κἀνταυθα το ἠθος ἐφανη το τους θεωμενους φοβεισθαι ἐπι τῳ παραδοξῳ του θεαματος . Ἠθος ἀλλο |
εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
' ἐπει και τελευτῃ προκατεσχημενον ἁρμοττον ἠν ἀψαυστον διαφυλαττειν , αἰδουμενους τας φυσεως ἀναγκας αἱς προκατεληφθη . τους περι τα | ||
εἰναι ἐλευθερον , και προσεγενοντο δη φροντιδες δια τους οὐκ αἰδουμενους τα δοξαντα τῳ θειῳ . πανυ γουν αὐτα κινειν |
ΗΜΑΡ . Ἑβδομη ἐστιν ἠ αἱ ἑπτα σφαιραι , αἱ κινουμεναι ποιουσι παντα τα ὀντα , ἠ ἡ παρθενος Ἀθηνα | ||
νεφελαι , ἀλλ ' ὑπο του ἀερος ὡδι ἠ ὡδι κινουμεναι † † . νεφελαι . . . ἀληθως ] |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
κατα τουτο . τους ἐν τῃ ἀκρᾳ τῃ ἐν Σαρδεσι δεδεμενους ἀνδρας ἠξιωσεν αὐτον ἀφειναι ἐλευθερους αὐτῳ , Ἐχεκρατιδην τον | ||
λαβειν , πολλῳ δε και μετα την ἁλωσιν συγκεκλεισθαι χρονῳ δεδεμενους ἐν ξυλῳ ὠχρους τε και ἰσχνους και δυσειδεις γεγονεναι |
: παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
Μαγˈνητων σκοπον πεισαις ' ἀκοιταν ποικιλοις βουλευμασιν , ψευσταν δε ποιητον συνεπαξε λογον , ὡς ἠρα νυμφειας ἐπειρα κεινος ἐν | ||
ἁ και προνοηθεις ὁ νομοθετης ἀπειπεν τῳ ποιητῳ αὐτῳ ὀντι ποιητον υἱον μη ποιεισθαι , τινα τροπον διορισας περι τουτων |
οὐν περιζωσασθε αὐτας πριν τελευτησω , ἱνα δυνηθητε θεασασθαι τους ἐρχομενους ἐπι την ἐμην ψυχην , ἱνα θαυμασητε τα του | ||
ἐβλεπον δε ἑτερους λιθους ῥιπτομενους μακραν ἀπο του πυργου και ἐρχομενους εἰς την ὁδον και μη μενοντας ἐν τῃ ὁδῳ |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
, ἠλθεν ἱππον ἐλαυνων μεγα ποιουμενος ἰδειν ὑπ ' ἐμου νεμομενους παιδας . ἐπειθ ' ὁ μεν ἐπανηλθεν οἰκαδε , | ||
δε το κρεας ἐστω ἀπο λιπαρου κριου : ἀρνας δε νεμομενους και γαλακτοτροφουντας ἐσθιειν : μη καρυκευειν δε το συνολον |
ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
τα πατρῳα ἀποβαλλοντας , ξενιτευοντας ἐπι πολλους και ἀκαταστατουντας , λυπουμενους ἐπι τεκνοις και γυναιξι . ἐπι του γʹ δεκανου | ||
. ” ὁ λογος προς τους ἐπι τοις ἰδιοις ἀγαθοις λυπουμενους . καμηλος ἀναγκαζομενη ὑπο του ἰδιου δεσποτου ὀρχεισθαι εἰπεν |
ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
δε Ἰδαιαν την Δαρδανου , ἡτις ἀπεχθως ἐχουσα προς τους προγονους , λεγω δη προς τους ἀπο Κλεοπατρας υἱους , | ||
και πλουσιωτερον ; ἀξιον δε αὐτην γενεσθαι και δια τους προγονους κοινους ὀντας ἀμφοτεραις ταις πολεσι και δια τους θεους |
σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
. καθ ' ἡμας δε ῥευματισμος ἐστιν ὑστερας χρονιζων αἰσθητως ἀποκρινομενου πλειονος ὑγρου . διαφοραι δε αὐτου κατα μεν Ἀσκληπιαδην | ||
το ? [ περι ] του δια της κυστεως [ ἀποκρινομενου ] [ , περι ] ? ? οὑ ? |
ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
, ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
βραχυτερα και μαλλον προσηκοντα . της γαρ του κεκτημενου και νεμοντος ἡμας δαιμονος ἀπερημωθεντες ἐπιμελειας , των πολλων αὐ θηριων | ||
των ἀγαθων , ἁς αὐτοις προὐξενησε παρα του τα τοιαυτα νεμοντος , ποιησαι δε τους τα των πολεμιων λῃστευοντας ὡν |
. ὁταν δε γε μυρια ἀναπληρωθῃ , ἑκατον ταλαντα ἡ προσοδος ἐσται . ὁτι δε δεξεται πολλαπλασια τουτων μαρτυρησαιεν ἀν | ||
και λαμβανοντος . σοι δε νυν ἡ κατ ' ἐνιαυτον προσοδος πλειων ἐσται ἠ ἐμπροσθεν τα παροντα παντα ἁ ἐκεκτησο |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
το πειθειν : δει δε νοεισθαι ἀπιθανον , και ἁμα προκεισθαι τῳ λογῳ το καθ ' ὑπερβολην : τα γαρ | ||
ταυτῃ , Περσεα ἀνελοντα το κητος , ᾡ την παιδα προκεισθαι του Κηφεως , ἐνταυθα το αἱμα ἀπονιψασθαι . ὑδωρ |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
, ἐστρατευσαμεν δε ἐπ ' αὐτον ὡς δουλον ἀντι βασιλεως ποιησοντες και ἀποκτενουντες εἰ δυναιμεθα , τι ἀν οἰομεθα παθειν | ||
ὁτι γε ὁρισμος ταυτα , οὐ δεικνυουσιν , ὁπερ ὡς ποιησοντες ἠλθον ἐπι το διαιρειν . και γαρ πασα ἡ |
ἡ δε της ἀποκριτικης αὐτου ἀσθενεια την ἀνορεξιαν οἰσει μηκετι φερομενου του μελαγχολικου περιττωματος κατα το στομα της γαστρος και | ||
εὐθειας ὁσον τετρακισχιλιοις σταδιοις δι ' ἑνος ῥειθρου του ποταμου φερομενου , πλην εἰ που τις ἐντρεχει νησος , ὡν |
' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
. εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
εἰς ἐκεινον ἀναφερομενας , τους τ ' ἐκεινῳ συνοντας τιμασθαι πειρωμενους ὡσπερ πολλων ἀγαθων αἰτιου ἀλλ ' οὐ μεγαλων κακων | ||
ἐγενοντο τινες αὐτων οἱ ἐνομισαν οὑτω μεν ἀβιωτον εἰναι : πειρωμενους δε την πατριδα , ὡσπερ ἠν και ἐξ ἀρχης |
κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
ἐκ του θεου γενεσεως το μεγεθος των ἐν ταις πραξεσι κατορθωματων : και γαρ προτερον ἀηττητον αὐτον γεγονεναι και μετα | ||
χρωμενος διεσωσε το στρατοπεδον . αἰει δε μαλλον δια των κατορθωματων αὐξων την ἰδιαν εὐδοξιαν μεγαλης ἀποδοχης ἐτυγχανε παρα τε |
του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
: ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
, και του μειρακιου βαλλοντος αὐτους κἀμου περι του σωματος ἀμυνομενου και τουτων ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον | ||
ἑτερας ποιησεως και θατερου τοιν φιλοσοφοιν οὑτω τεταγμενου και καρτερως ἀμυνομενου την τυχην ἀλλο τι ἐμοι δοκει λεγειν ὁ ποιητης |
Λυδων μεγαλην ἀρχην . Ἀκουω δε και παρ ' Ὁμηρῳ εὐχομενου Ἑλληνος ἀνδρος , Ζευ πατερ , ἠ Αἰαντα λαχειν | ||
ἀζυγας φοινικοτριχας . Του δ ' ἐκλυ ' ἀριστοπατρα θηροσκοπος εὐχομενου : πιθουσα δ ' Ἡραν παυσεν καλυκοστεφανους κουρας μανιαν |
την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
των [ λογων του ] ἁγιου , και μη δοτε ἐπαινον ταις [ εἰκοσιν ὑμων ] : οὐ γαρ εἰς | ||
ἠ τον Γλαυκον ἠ τον ποιητην ὡς ἀσεβουντα περι τον ἐπαινον , ἀλλα εὐδοκιμουν ἀμφω και ἐτιμωντο ὑπο των Ἑλληνων |
στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
, ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
ὁτι εὐτρεφες μεν ἐστι το εὐ τρεφον και δυναμενον τους τρεφομενους πιαινειν και εὐτραφεις δεικνυειν , εὐτραφες δε το εὐ | ||
τροφιμους αὑτων κυνας ἐπ ' αὐτους ἀφιασιν ἐς τουτο ἀει τρεφομενους , οἱπερ οὐν καταγωνιζονται τε και διαφθειρουσιν αὐτους ῥᾳστα |
παραγενωνται : χαιρειν γαρ τοις ἀπο των ἐθνων ἐπι συμμαχιᾳ ἀφικνουμενοις . Ὁτι Ἀναγαστου και Βασιλισκου και Ὀστρουϊ και ἀλλων | ||
θαλασσῃ περιειλημμενην , παντοδαποις ξενοις , ἠγουν ἀπο παντος τοπου ἀφικνουμενοις , ὑπεστησε κιονα δαιμονιαν , ἠτοι θειαν ἠ ὀλβιαν |
ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
τε ὁμονοιας αὐτων ἐπεμεληθη της προς Ἀθηναιους και του μη ἀχθομενους δοκειν φερειν ταυτα , δεδοχθω στεφανουν αὐτον ἐπι δικαιοσυνῃ | ||
γνωμης ἐλαμβανον : ἐπειθ ' οὑς αἰσθοιντο τοις καθεστηκοσι πραγμασιν ἀχθομενους κατεμηνυον προς τον τυραννον : αἱ δε τιμωριαι κατα |
σχημα νοεισθω . [ οὐ ] βουλεται οὐν ὁ Παλαιος διαμετρους αὐτους εἰναι λεγων : πασα μεν οὐν ἀντιζυγης στασις | ||
την δειξιν του τε ἀπογειου και της ἐκκεντροτητος γ ἀκρωνυκτους διαμετρους προς την μεσην του ἡλιου παροδον , ὡν την |
ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
, ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
. τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
, τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
Οἱ ἐν ταις καλιαις των νοσσιων των χελιδονων εὑρισκομενοι λιθοι περιαπτομενοι προφυλακτικον ἐστι βηχος . [ Βηχικοις και ἐν ῥιζῃ | ||
παρεχει , και ἰαται πασαν ἀμβλυωπιαν . οἱ δε ὀφθαλμοι περιαπτομενοι πασαν ὀφθαλμιαν ἰωνται . οἱ δε ὀδοντες ὀδονταλγιαν και |
ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
το δε φαρμακον αὐτον τε τον ταυρον ἐξεμηνε και τους γευσαμενους αὐτου μανιουργειν ἐμελλεν . οἱ μεν δη πολεμιοι ἀντεστρατοπεδευον | ||
της εὐνης ἐταραττοντο . τους δε , οἱον εἰκος ἀρτι γευσαμενους ὑπνου και πολεμιας ἐπιβουλης ἀπροσδοκητου συμβασης , οὐ μετριον |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
μεν ἐγινετο μετριον , ὑστερον δε πρωτον δια Στρατονικην την Εὐμενους . ἡ δε Συρια το πρωτον χρηστα παντα παρειχετο | ||
Εὐμενης νεωτερος δ ' Ἀτταλος : ἐκ μεν οὐν του Εὐμενους ἐγενετο ὁμωνυμος τῳ πατρι Εὐμενης , ὁσπερ και διεδεξατο |
των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
. , . : ἀλεκτωρ : παρα το λεγω το σημαινον το κοιμωμαι λεκτωρ και μετα του στερητικου α ἀλεκτωρ | ||
ῥημα ἐστι δερκω , ὁ κατα συγκοπην γινεται δρω το σημαινον το ὁρω , ὁθεν και το ὑποδρωμενοι εἰρηται , |
βαθους ἀναλαμβανῃ : και περισαρ - κισμος δε και ἐκτομη πλουσιωτερον κατασχασμου βοηθουσιν : ἰδια γαρ ἐπ ' αὐτων τα | ||
δε ἀνδρα πενιᾳ τρυφωντα ἀπῃεσαν οἰκαδε αὐθις ὀρθως ἐκεινο οἰομενοι πλουσιωτερον Ἀλεξανδρου εἰναι Φωκιωνα , του διδοντος τον οὐ δεομενον |