μαλακος και νεοπαγης μετριως . Ἀκακια ἀπλυτος , ἀτραφαξυς ἀνευ στυψεως , γιγαρτα , κεγχρος , κριθαι , πλατανος , | ||
: μακροτερας δ ' ἑψησεως οὐκ ἀνεχεται : μετεχει δε στυψεως και πικροτητος οὐκ ἀσαφους . Κακοχυμοτατον ἐστι , και |
, γε ? [ ἠ ταχ ' ὁποταν ἀπιηις [ ἀπελευθερος ὠν ολ ! [ ἀλλα μη παραπλακ [ ἐπιθ | ||
ἐκ των ἀναγραφων εὑρησει ὡν ἀνεγραψεν Χρυσερως ὁ νομεγκλατωρ , ἀπελευθερος γενομενος Μ . Αὐρηλιου Οὐηρου , ὁς ἀπο κτισεως |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
' ἀκρων γουν δακτυλων κἀν μονον θιγῃ , τα της ἀπολαυσεως εἰς ἁπαν διαθει το σωμα . τυχων δ ' | ||
, ὁ δ ' ἐκτραφεντος ὑπο της τεκουσης και τελειωθεντος ἀπολαυσεως μετεχειν ἀξιοι , δυσκολου πειραθεις οὐδενος . ἰδιαιτερον δε |
, και ἀπεχουσαν του μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου | ||
εἰ δε πολυχρονιωτατον ζῳον , ὡσαυτως ἀει κατα τα αὐτα ἀπαραλλακτον , ἀπο του αὐτου προς ταὐτον ἐπανακυκλουμενον κατα μιαν |
Ϛʹ προς τα γʹ και ὁμοιως ἐπ ' ἀπειρον . τριπλασιων δε λογων πρωτος και πυθμην ὁ των γʹ προς | ||
, ἐκ μεν των διπλασιων ἡμιολιοι , ἐκ δε των τριπλασιων οἱ ἐπιτριτοι , ἐκ δε των τετραπλασιων ἐπιτεταρτοι , |
. τετριγει δ ' ἀρα νωτα θρασειαων ἀπο χειρων ἑλκομενα στερεως : κατα δε νοτιος ῥεεν ἱδρως , πυκναι δε | ||
διαπεπερασμενας . ὡς οὑπιτιμητης : Καλως , φησι , και στερεως τυπτε τας πεδας του Προμηθεως : ὁ γαρ προσταξας |
, γινονται Ϡ : και το ἡμισυ της βασεως , τουτεστι τα ιε , ἐφ ' ἑαυτα , γινονται σκϚ | ||
δε την αὐτην ἐν ἑκατερῳ των τονων δυναμιν ἐχειν , τουτεστι την της μεσης , ἀκολουθησουσιν αἱ των λοιπων ἁπαντων |
ὁ δευτερος χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος , τον πρωτον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το γʹ τροχαϊκον πενθημιμερες . ὁ Ϛʹ Ἰωνικος | ||
το βʹ ὁμοιον διμετρον ἀκαταληκτον , τον δευτερον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το τριτον περιοδος ἐξ ἰαμβικης και τροχαϊκης βασεως |
οἱ τε μη εἰδοτες ἐφ ' οἱς ἐγκωμιαστεον ἐστιν οὐδε ἐγκωμιαζειν δυνανται : οἱ δε γε ῥητορες οὐκ ἰσασιν ἐφ | ||
ὀντος αὐξειν και την του δρασαντος προαιρεσιν διαβαλλειν ἠ τοὐναντιον ἐγκωμιαζειν , ματαιον και σφοδρα ἀλογον : το δε μετα |
' ἐκ παντα τετυκται . μηδε τινα τολμαν ἀιδειν ἀδοκιμον μουσαν μη κριναντων των νομοφυλακων , μηδ ' ἀν ἡδιων | ||
αἰτιαι γενομεναι . ἠ οὑτως : οὐ μελπῃ τοιαυτην ἐχων μουσαν , ἐν ᾑ χαριτες εἰσι χοροποιοι , τουτεστι ποιητικαι |
οὐκ ἀρετη , ὁτι μηδε κατα το αὐτων ἰδιον ταυταις κοινωνει . ἀρετη ἀρα , οὐ τεχνη ἡ φρονησις . | ||
καλειται ὁμωνυμα : ὁσα δε ἀναπαλιν κατα μεν τον λογον κοινωνει , μονην δε την κατα τοὐνομα ἰσχει διαφοραν , |
το κεντρον αὐτης κατα το ἐλαχιστον ἀποστημα , ὁπερ ἐστιν τεταρτου ὁρου του της ἀνωμαλιας ἀριθμου περιεχοντος μοιρας ρπ και | ||
το γʹ ἰωνικον ἀπ ' ἐλαττονος διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ παιωνος τεταρτου ἀντι ἰωνικου και διιαμβου : το μεντοι κωλον της |
. ὁ δε Κεραμβος ὑπο μεγαλαυχιας ἐκ νεοτητος οἱα θεοβλαβης ἀπελαυνειν μεν ἐκ της Ὀθρυος εἰς το πεδιον οὐκ ἐγινωσκεν | ||
ἐποιουν , νυν [ οἰδα και ] οἱ παλιν αὐτους ἀπελαυνειν προῃρημενοι κακως ποιειν ὑμας ἐπιχειρουσι : και ὁσῳ σπουδαιοι |
και ὑποζυγιων , ἐτι δε και βιβλιων και διαλεξεων και κοινωνιων ἐν οἱς εὐ και κακως πεισεται . Εἰτα ἐπιμεριζει | ||
ἀλλα διαφορα τις . Εἰρηκως ὁ Πορφυριος περι των καθολικων κοινωνιων και διαφορων χωρει και ἐπι τας μερικας . και |
. εἰμι , ὀφειλων ὑπαρχων 〚 〛 . θεις ] βαλων . πρυτανει ' ] τας κοινως ἐκταγας , ἐγκλησεις | ||
οὑτως . Σιτον προς ὀλιγον βρεξας ὑδατι και ἀνασπασας και βαλων , πτισσε ὁλμῳ ὡς πτισανην : ὁταν δε τον |
μοιραν , και εἰ μεν κακοποιῳ ἡ του συνδεσμου λυσις ἀπαντησει , πολ - λων κακων παραιτια γινεται , εἰ | ||
, ἀλλα τα μεν ταγματα εἰς ἑκαστον ἀριθμον , ὡς ἀπαντησει , ποιειν , προς το ποσον των ὀντων σωματων |
Κασπιον : τουτῳ δ ' ἀκολουθειν το ἀφεσταναι ἰσον τας Κασπιους πυλας Θαψακου τε και του Κασπιου , [ του | ||
του Ζαγρου ὑπερθεσεως , ἡπερ καλειται Μηδικη πυλη , εἰς Κασπιους πυλας δια της Σιγριανης σταδιων τετρακισχιλιων ἑκατον . τῳ |
των ἀλλοτριων ὀρεγονται . ἀξιον δ ' ἐννοησαι ὡς και ἐλευθεριους ὁ τοιουτος πλουτος παρεχεται . Σωκρατης τε γαρ οὑτος | ||
: διο και τους ἐπι πλεον δαπανηρους καιπερ οὐκ ὀντας ἐλευθεριους ὁμως φιλουσι , διοτι ὁμοιον τι ἐχουσι τοις ἐλευθεριοις |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
ἐσκυθρωπαζον θ ' ἁμα . Οἱ δ ' ἠκολουθουν κατοπιν ἐστεφανωμενοι γελωντες , εὐφημουντες : ἐκτυπειτο δε ἐμβας γεροντων εὐρυθμοις | ||
, ἑκατον εἰκοσι . Μεθ ' οὑς Σατυροι τεσσαρακοντα , ἐστεφανωμενοι κισσινοις χρυσοις στεφανοις : τα δε σωματα οἱ μεν |
προθυμιας ἐπιψηφισαντος αὐτοι μεν οἱ δεκα ἀνδρες προειπον τον των ἀρχαιρεσιων καιρον , μετῃεσαν δε την ἀρχην οἱ ἐντιμοτατοι τε | ||
τῳ χαρακι , ἐλαμβανον . Ἐπειδη δε καθηκεν ὁ των ἀρχαιρεσιων καιρος , ὁ μεν Αἰμιλιος ἐμεινεν ἐπι στρατοπεδου δι |
ἀρα συμβεβηκεν οὐκ ἀναπαυσεις εἰναι τας ἑορτας , ἀλλ ' ἀναπαυσεως δεισθαι . Και ἐπειδη Ἀλεξανδρου ἐμνησθη μικρῳ προσθεν ὁ | ||
πολεμου μεστον ᾐδεσαν τον βιον : οὐδεμιας δ ' εἰρηνικης ἀναπαυσεως μεσης τους παρ ' ἑκαστα καμνοντας ἀνεισης , ἰδιοις |
Ἠ οὑτος , ὁς κατα το προτερον και ὑστερον της κινησεως παραθεων ἐμετρησεν . Ἀλλ ' οὑτος ὁ κατα το | ||
οὐδεμια βλαστησις γινεται , οὑτως , φησιν , ἀρχης της κινησεως ἀπολομενης , παντα οὐρανον και γενεσιν συμπεσουσαν στηναι και |
εἰ βουλει , γενος . ναυκληρος ἀποθυει τις εὐχην , ἀποβαλων τον ἱστον ἠ πηδαλια συντριψας νεως , ἠ φορτι | ||
προσωπον προσλαβων το σομαι και την ἐν ἀρχαις κλιτικην ἐκτασιν ἀποβαλων παθητικον μελλοντα ποιει , ἐτυφθη τυφθησομαι , ἠγορασθη ἀγορασθησομαι |
ἀκριβειας και οὐκ ἀλλαχοθεν μετασχειν δυναμενους . ὁμοιως και ὁ μηχανικος την ὑλην σχηματιζων ἐπαναγει πασαν ἑαυτου την ποιησιν ἐπι | ||
εἰς το νοησαι φαινῃ και παντοιας εὑρησαι μηχανας . ἠ μηχανικος ὠν ὁ Προμηθευς , εἰ μη στερρως προσηλωθῃ , |
τα μαλιστα δε οἰκειοτατον τῳ ῥητορι πεφυκε τῳ τε ἀφθονως εἰτουν πλουσιως τα του λογου ῥειθρα προχεειν τῳ τε παθους | ||
των αἰσθητων , αἱ μεν δυναμει αἱ δε ἐνεργειᾳ , εἰτουν αἱ μεν μελλουσι και οὐπω , αἱ δε παρεισι |
β , κινναμωμου ὀβολοι β , μηκωνος ὀβολοι β , πεπερεως κοκκοι ιε , κομμεως ὀβολοι γ , οἰνου Χιου | ||
μελιτι . ἠ μυν ζωντα καυσας ἐπιχριε συν μελιτι . πεπερεως , προβατειας κοπρου ξηρας , ἐρυσιμου , εὐζωμου σπερματος |
εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
. Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
ὑπο την ἀχθεισαν και ἀπολαμβανουσαν το τμημα το δεχομενον την δεδομενην γωνιαν . Δια τα αὐτα δη . , ] | ||
ΑΒΓ τριγωνον τῳ εἰδει . Ἐαν τριγωνον μιαν ἐχῃ γωνιαν δεδομενην , περι δε ἀλλην γωνιαν αἱ πλευραι προς ἀλληλας |
. ἐτι του παντος το μεν νοητον , το δε αἰσθητον , του δε νοητου το μεν ἐπιστημη , το | ||
. . , . . . . Ἐπικουρος δε παν αἰσθητον ἐλεξε βεβαιον εἰναι , ὁ δε Στωικος Ζηνων διαιρεσει |
χειρον . ἐνθεν ἡ λογικη της ἀλογου και πασης της ἀναισθητου φυσεως τιμιωτερα , ταυτης δε ὡς ἑνοειδεστερα μαλλον ἡ | ||
ἐμανθανον . Μηδεποτε μηδεις Μεγαρεων γενοιτο σοφωτερος : ἐπι του ἀναισθητου . Χαριεντιζομενοι δε τουτο ἐλεγον . Μηδε μελι , |
ἡμιν δε ἀνδρων φιλτατος . τουτον ἀποδραντες οἰκεται και καταφυγην ἀρκουσαν νομισαντες Ὀνησιμον , ἀνθρωπον πονηρον , Συρον ἐμπορον , | ||
καιτοι προς τον κλητικον καλουμενον και μιαν πτωσιν ἑνος ὀνοματος ἀρκουσαν ὁρωντες , ὡς το “ Ἑκτορ ” και το |
του στοματος τον καπνον ἑλκειν προθυμως : πολλοι γαρ φλεγμα ἐκβαλλουσι τουτο δρασαντες . Τοις ἐρρινοις χρωμεθα οὑτως : ἐντιθεται | ||
ὁ παπυρος , και κομην ἐχον παραπλησιον . μασωμενοι δε ἐκβαλλουσι και τουτο το μασημα , τῃ ῥιζῃ δε οἱ |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
Γαλλων στρατευματος , πριν ἠ συμμιξαι τα πληθη , ἐκ προκλησεως τον ἀριστον των Ῥωμαιων εἰς μονομαχιαν ἐκαλει . Τοτε | ||
βλαβην : καθ ' ἑν γαρ ἑκαστον των ἱματιων ἐκ προκλησεως ἀποτιθεις , τελος ἁπαντων ἐψιλωθην των ἐνδυματων . ποι |
με χρη δραν ; ἀπορια το δυστυχειν . τον πρωτον ἀδικησαντα ς ' ἀποτινου θεον . και πως τα κρεισσω | ||
τε και Ἀσσυριους ἀλλα τε ἐθνεα πολλα και μεγαλα , ἀδικησαντα Περσας οὐδεν , ἀλλα δυναμιν προσκτασθαι βουλομενοι , καταστρεψαμενοι |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
χαριζοιο ἠ Διωνι ἐπιγραφων φιλοσοφῳ . Ἀλλα συ μεν ὁπως χαιρεις καλουμενος , οὐδεν ἠ μικρον μοι μελει : σκοπειν | ||
μεγα δεινον τ ' ὀρθι ' Ἀχαιοις . Χαραν πυραυστου χαιρεις : ἐπι των δια μικραν ἡδονην ἑαυτους φθειροντων ⋮ |
Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
εὑρισκεις το ἀπολομενον δ γινῃ πρεσβυτερος και εὐημερεις ε οὐ κληρονομεις τον φιλον Ϛ οὐκ ἐχεις ἐσχατην καλην ζ οὐχ | ||
φυγοντα δ ἀρξεις και εὐημερησεις ε κληρονομεις την μητερα Ϛ κληρονομεις τον πατερα ζ ἐλευθερουσαι βραδεως η οὐχ ὑβριζῃ . |
αὐτοις την ἀσφαλειαν ἐξ ἁπασης ὁσης ἐκρατουν γης και θαλαττης ἀπιουσι κατα τας ὁμολογιας . δεξαμενος δε ταυτα Αἰνειας και | ||
. Κορινθιοι μεν δη ταυτα γνοντες ἀπαλλασσοντο , Ἀθηναιοισι δε ἀπιουσι ἐπεθηκαντο Βοιωτοι , ἐπιθεμενοι δε ἑσσωθησαν τῃ μαχῃ . |
ὀντας ἠναγκασαν . ὁ γουν μοσχος οὐκ ἐξ ἁπαντος του γυναικειου κοσμου κατασκευαζεται , ἀλλ ' ἐκ των ἐνωτιων | | ||
ὡσπερ ἐπι των ὀφθαλμων , ἐπιχεομενον ἠρεμα χλιαρον μετα γαλακτος γυναικειου , ὡσαυτως μετα τινος των ἀνωδυνων κολλουριων . και |
Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
, ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
ὁ Θεοδοτος , οὑ προσθεν ὁ λογος ἐμνησθη , του κροτου των ἱππων αἰσθομενος και διαγνους ὡς πληθος Τουρκων πολυ | ||
εἰπερ τις ἀλλος , γεμων , και ἡ λεξις μετα κροτου προς τον ἀρχαιον ἐπεστρεφε τροπον : συνανασχων δε Λιβανιῳ |
ἑτερον σχεσιν : κατ ' ἐναντιωσιν δε ὑπαρχειν ὁσα ἐξ ἐναντιωσεως ἑτερου προς ἑτερον θεωρειται , οἱον ἀγαθον και κακον | ||
την αἰσθησιν οἱον μεσοτητος τινος ὀντος της ἐν τοις αἰσθητοις ἐναντιωσεως και δια τουτο κρινοντος τα αἰσθητα εἰς ἑκατερον κλιναντα |
, ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
' ἐν ταις χερσι . κατα δε τας πολεμικας χρειας βαλλουσι λιθους πολυ μειζους των ἀλλων οὑτως εὐτονως , ὡστε | ||
θαττον λογου παντος τῃ γῃ τουτον προσερραξαν , και τοσαυταις βαλλουσι πληγαις ὡς μη ἐπι πολυ ἀντισχειν του ἀθλιου το |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
και δι ' ἡν τινα αἰτιαν , και ἐτι ἐπι πληθυντικου ἀριθμου δι ' οὑς τινας και δι ' ἁς | ||
δεινης μη εὑρειν θεραπειαν : χειρονα : γυναικος : ἀντι πληθυντικου του γυναικων : ὁ δε νους : των δε |
. ταμιαν ] διοικητην . . ἀγριον ] μεγαν , ἰσχυροτατον , ἰσχυρον , βιαιον . μοχλευτην ] παρακτην , | ||
μεν του βρεγματος χαυνοτατα και ἀσθενεστατα εἰσι : πυκνοτατον και ἰσχυροτατον το κατ ' ἰνιον : μεσον δε ἀμφοιν το |
τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
ὑπερσυντελικον ἠιειν , δια του η και ι οὐσης της παραληγουσης , και ἐν συνθεσει ἀπηιειν , οἱον : ἀπηιειν | ||
σ προσελαβεν κλητικῃ ἀκολουθιᾳ , ἀλλα το ε ἐφυλαξεν της παραληγουσης του ἐνεργητικου παρακειμενου : μεμελετηκα , μεμελετημαι , μελετημα |
προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
εἰς τον χρεωστην , ἐαν δε ᾐ λειψιφως ἡ Σεληνη ἐναντιως . Κακη δε ἡ Σεληνη ἐν τοις συνδεσμοις ἠ | ||
ὁλοι , ἠ παραπλησιοι . ἀντιφερονται : ἐναντιως ἀντιμαχονται , ἐναντιως φερονται , ἀντιμαχονται , μαχονται ἐξ ἐναντιας . Ὀλβῳ |
ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
ἀν ἐξικῃ προς Γοργονεια πεδια Κισθηνης , ἱνα αἱ Φορκιδες ναιουσι , δηναιαι κοραι τρεις κυκνομορφοι , κοινον ὀμμ ' | ||
” ναιον ᾠκουν . το δ ' αὐτο και το ναιουσι και ναιεταουσιν . φησι δε ἀμετρον : “ ναιον |
πατρος διακωλυσαντος . ὁμως οὐν ὁ Κασανδρος , περι Φρυγιαν συμβαλων τωι πατρι , ἀναπειθει μητε πορρω των βασιλεων ἀποχωρειν | ||
μονον τα στρατοπεδα κληϊζῃ Μεγιστος , ἐγω δε Μεγας ὁ συμβαλων κατα στομα και νικησας Ἀννιβαν ; Φαβιος ἐφη ἀλλ |
ψυχῃ . Σημαινει δε και τα μερη αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ | ||
γαρ τῳ του ἐγκρατους λογῳ τουτο το ἀλογον , το θυμικον λεγω και το ἐπιθυμητικον , ἀγεται και πειθεται . |
βασιλει ἠ τυραννῳ και δοξης παρ ' αὐτου και φιλιας ἀπολαυσει και δωρα ληψεται ἀγλαα . Ταυτα προσθεις και παλιν | ||
ἀρα πολλα λαβειν συν ἀδοξιᾳ τε τινι ἡμετερᾳ και οὐδε ἀπολαυσει ἐτι οὐδεμιᾳ ἐπεθυμησαμεν , ἱνα ἐν βαρβαρῳ γῃ ἀποθανωμεν |
λυπεισθαι παρουσων ἡμας ἠ χαιρειν , ἀλλ ' ὡν τῃ παρουσιᾳ και λυπουμεθα παντες και χαιρομεν . και ζωην οὐν | ||
; Τι μην ; Ἀλλ ' οὐ δικαιοσυνης ἑξει και παρουσιᾳ τοιαυτην αὐτων ἑκαστην γιγνεσθαι , και των ἐναντιων την |
γαρ αὐτῳ των λογων ἡ δυναμις , πολλων δε ἐπαινων ἀπολαυσας οὐκ οἰδα ὁτι πωποτε τηλικουτων , ἡλικων νυν ἐν | ||
εἰρηνην βαθειαν των λογισμων , ἱνα δια παντων της σης ἀπολαυσας χρηστοτητος και μακροθυμιας και της πολλης ἀγαθοτητος και του |
οἱ γηγενεις πολεμησωσιν , ἐνταυθα καταμειναι και ἀναστησαι πολιν . οὐκουν ἡκουσι μεν ἐς την Ἁμαξιτον τηνδε και στρατοπεδευουσιν ὡστε | ||
, ἁ διωκει , συκοφαντων φανησεται και τα ἑξης οἱον οὐκουν ἁ μεν ἐπεδωκα , ταυτα ἐστιν , ὡν οὐδεν |
πολλα γαρ σχηματα και παθη θεωρει σχηματων , ἁ ὁ αἰσθητος κοσμος οὐχ ὑποδεδεκται . εἰτα εἰ ἐνεργειᾳ μεν ἐστιν | ||
το ἐνυπαρχον ὡσπερ και ἐν τοις ἀλλοις . ἠ οὐκ αἰσθητος ὁ ἐντος ἠχος ἁπλως . οὐκ αἰσθανομεθα γουν ἠχουντος |
εἰναι φησιν , ὁσα και μονουμενα , ἠτοι μηδενος ἀλλου ἀκολουθουντος αὐτοις ἠ ἐκ της αἱρεσεως αὐτων ἀποβαινοντος , εἰσι | ||
κινουμεν , ἐνταυθα δε ὡς βουλης οὐσης μονης και οὐδενος ἀκολουθουντος κακου παρα των δικαστων την ἐξετασιν ποιουμεθα , κἀκει |
ἁπαντα νοει , ἀπειρα δε τα σημεια , πολλακις ἠ ἀπειρακις νοησει το αὐτο . νυν δε φαινεται και ἁπαξ | ||
πολον , και τα κατω ὡσαυτως και [ τα ] ἀπειρακις ἀπειρως τοις μερικωτεροις τοποις ποικιλλεται . ἡ δε τουτων |
τοσους και τοσους ἀγομενους ὑπο ζυγον χρονον οὐκ ὀλιγον ἀφηκας ἐλευθερους . και νυν τοινυν ὁπως οὑτοσι Λεοντιος μη λαβῃ | ||
. ὁ δε αὐτοις ἐσφορας τε ἐπεβαλε και Ξανθιων τους ἐλευθερους ἀπεδιδου τῃ πολει και το ναυτικον το Λυκιων ἁμα |
Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
εἰ τε δια φιλονεικιαν εἰ τε δι ' ἀναισθησιαν , ἁμαρτανειν αὐτον οἰομενος , θατερον οὐκετι διδωμι , το περι | ||
παρα του Μουσηγετου δωρον λαβε , ὁτι το ἀξιουν μη ἁμαρτανειν τους φαυλους μανικον : ἀδυνατου γαρ ἐφιεται . το |
τε ματηρ και θρασυμηδεϊ Σαλμωνει : τριταισιν δ ' ἐν γοναις ἀμμες αὐ κεινων φυτευθεντες σθενος ἀελιου χρυσεον λευσσομεν . | ||
ῥιζης , ἡμικρητα βαρβαρον , Ἐπειον , οὐκ Ἀργειον ἀκραιφνη γοναις . οὑ παππον ἐν γαμφαισιν Ἐνναια ποτε Ἑρκυνν ' |
' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
: των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
σφοδρα πικρη τα πολλα : φλεβοτομιη ἐλυσεν , ὑδροποσιη , μελικρητον , ἐλλεβορων ποσιες : οὑτος ὀλιγον ἐπιζησας χρονον ἐτελευτησεν | ||
ἀνῃ ὁ πονος , λουειν αὐτον πολλῳ και θερμῳ , μελικρητον τε διδοναι πινειν και οἰνον λευκον γλυκυν αὐστηρον , |
ἀφ ' οὑ ἡ ῥις τεταται , ἡς το ἀκρον σφαιριον καλειται , το δ ' ὑποκειμενον διαφραγμα . ἀπο | ||
προμηκεις ὡς ἀν εἰποις τινας βλεφαριδας , εἰτα ἑκαστῃ βραχυ σφαιριον προσπεφυκε . συνοιδεν οὐν ἑαυτῳ τουτοις ἐφολκοις ὑπο της |
ἀναληφθεισα πισσῃ ὑγρᾳ τριχοφυει χριομενη και ταχεως ἰαται το της ἀλωπεκιας παθος . Ποιει δε ὡσαυτως και ἡ των βατραχων | ||
τοπος . και τοτε πλατυσμα του φαρμακου ἐπιτιθει κατα της ἀλωπεκιας , χαρτιῳ σκεπαζων αὐτο και οὐκ ὀθονιῳ , ἱνα |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
ῥινος συνθλωμενης και ῥηγνυμενου του μετωπου το ἐναργες του εἰδους ἀπολλυσι , και ἀγνωτες γινονται πολλακις και τοις ἐγγυτατω προσηκουσι | ||
ἀφαιρεθεισα δ ' ἡ φακη του λεμματος το ἰσχυρως στυπτικον ἀπολλυσι και οὐχ ὁμοιως ξηραινει τα κατα την γαστερα ῥευματα |
οὐ παρακειται τηϲ ἰδεαϲ παρα τοιϲ θηριακοιϲ . τα δε παρακολουθουντα τοιϲ πεπληγοϲιν ἐϲτι ταδε : τοιϲ μεν ὑπο του | ||
ἐθελει . εἰ δε λεγοις κατα ἀνδροφονου , και τα παρακολουθουντα γυνη ἐν χηρειᾳ , παιδες ὀρφανοι . χρω δε |
πεδια , τα μεν προς την Ῥωμην συναπτοντα και τα προαστεια αὐτης , τα δε προς την θαλατταν : τα | ||
περιουσιᾳ του καλλους γεγοητευμενος . θαλαττα δε και ποταμοι και προαστεια ἀλληλων τε και της πολεως ἀξια , ὡσπερ οὐ |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
ἐστε δε παντες μαρτυροι . ” ἐστορι τον προ του κρικου του ῥυμου τοπον . ἐστορεσεν ἐστρωσεν . ἐστυφελιξεν ἐκινησεν | ||
. ὁταν δε μηδε οὑτως ὑπακουῃ , ἐπι την του κρικου διακοπην ἐρχεσθαι δει , διαρινησει χρωμενους μαχαιροειδει ῥινῃ , |
περιχριει , ἐπεντριβει , καλλιγραφει , φυκει πυρσαινει , ψιμυθιῳ λευκαινει , τους ὀφθαλμους ὑπογραφει , τας ὀφρυς μελαινει , | ||
τα ἐντος ἰοι : και εἰ τα ἐξω του χρυσοχαλκου λευκαινει και σμηχει ἡ ὑδραργυρος , και τα ἐντος λευκαινει |
. βοᾳν : Κραζειν . ἰου , ἰου : Ἐπιρρημα θρηνητικον . . τι δητα σοι τιμημα : Ἐπεβαλλον γαρ | ||
ἰου ” ⌈ το ἐπι χαρας περισπαται , το δε θρηνητικον ὀξυνεται . χροιαν ] χρωμα . . ἰδειν . |
ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
αὐτων ἐνεδρας πολυπραγμονησαι . Χρη , ἐαν οἱ τοποι της συμβολης γυμνοι εἰσι και ἀναπεπταμενοι και οὐκ ἐστι εὐκολως την | ||
το πληθος ὡν ἐπιφερονται ἀλογων : και ἐν καιρῳ δε συμβολης ταξις πεζικη συντεταγμενη , ὡς ἐναντια αὐτοιςκαι ἐπι των |
χρονιως ὀμματα ῥευματιζομενοις , ὀρθοπνοϊκοις τε και ἀσθματικοις και βησσουσι χρονιως , ἐτι τε ἰσχιαδικοις , ἀρθριτικοις τοις τε περι | ||
ῥᾳδιως μεν ὑπο ψυχρων ἁλισκεται τε και διαφαινει ταυτα , χρονιως δε ὑπο θερμων και οὐπω λιαν διαφαινει ταυτα . |
των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
ὠφελησει τα καλα πραττων και τους ἀλλους ἐπι τα ἰσα κινησει : τον δε μοχθηρον οὐκετι . φιλων γαρ και | ||
της προσβολης , και τῃ κατα ταὐτα ἐν ταὐτῳ περιαγομενῃ κινησει περιξ αὐτας ἐλαβεν , και τον μεν ἐξω , |