κνιπας , και την τουτων μικροτητα . σκνιψ δε κωνωποειδες πτηνον . Σιφων . παρα τον ποιον ἠχον ἐν τῳ | ||
: πρωτη γαρ ἠν ἡ διαιρεσις εἰς το πεζον και πτηνον . παραλιμπανει δε ὁ το πεζον εἰς το διπουν |
. αἱ κοιλιαι πασαι των πτηνων δυσπεπτοι : ψευδως γαρ ἐπαινουσιν ἐνιοι την του στρουθοκαμηλου και αἰθυιης ὡς τι φαρμακον | ||
και περι της φυτειας . οἱ μεν γαρ την ἐαρινην ἐπαινουσιν ἐπ ' ἰσημεριαις ἐτι κυοντων : ἁμα γαρ τῃ |
! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
των μεν σωματων σωματα και τα στοιχεια , των δε ἀσωματων ἀσωματα , ἐν οὐδενι δε τουτων ὁ τοπος οὐδε | ||
[ ὁ ] περι των ἀρχων κοινως πασων των τε ἀσωματων και σωματων λεγων . φησιν οὐν ὁτι οἱ καλουμενοι |
, του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
. Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |
ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
Πηλουσιωτων , οἱ φυσικῃ τεχνῃ ἁμματα ἐπλεκον δοκους ἐπι δοκοις συναπτοντες . Ἀμυστι πινειν : λεγεται ἐπι των ἀπνευστι και | ||
αὐτας τας ἀντιθεσεις τιθεμεν , ἠ ταις προτασεσι τας κατασκευας συναπτοντες οὑτω τιθεμεν την ἀντιθεσιν , ἠ τα ἑπομενα τῃ |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
το προχοος δε ἀπο προθεσεως . Ὁσα ἐν τῃ ἀρχῃ συντιθεται ἐκ του „ πολυ „ προπαροξυνεται : πολυστροφος πολυκαρπος | ||
γαρ το ἀφ ' ἑκαστης αἰσθησεως ἱκνουμενον προς την ἀρχην συντιθεται ἡ ἀρχη , ἐαν μη ἑτερα κυριωτερα ἀντιφῃ : |
, και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
εἰκοσιν ἡμερας ὁ τε πυρετος ἐχων και το οἰδημα μη καθισταμενον , ἐς διαπυησιν τρεπεται . Γιγνεται δε τουτεοισιν ἐν | ||
, το εἰς ἐλαχιστον και μικρον ἐκ τινος οὐσιας μερος καθισταμενον . Ψηνος ὁ φαλακρος εἰρηται . Σιμωνιδης . παρα |
προσφατον . τις δη οὐν προσφατως και ἐν ἀρχῃ νικησαι δεδυνηται , ἠτοι δια χειρων ἠ δρομῳ ἠ ἁρματι , | ||
της ἀσεβειας τροποις ἀδυνατον , οὑτως εἰ μη παντα δρασαι δεδυνηται τῳ παρασχειν την τιμωριαν ὑπερ ὡν ἠδικησεν ἀποστερειτω την |
ε οὐδεν μη . Ἑπτα εἰσιν ἑξαδες ἀχρι των ἐνταυθα εἰρημεναι , ὡν ἡ μεν πρωτη ἐδεικνυ την γενεσιν αὐτων | ||
, περι πατροφονων και ἱεροσυλων και των τοιουτων παντων , εἰρημεναι ἐν τοις ἐμπροσθεν κεινται δια νομων , ὡστε σχεδον |
: εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
αὐτου , ἀποδιδωσι την αἰτιαν , των ἐξουσιαζοντων ἐν ταὐτῳ καθαπτομενος και νηφειν οἱον ἐγκελευομενος , ἱνα μη αὐτοι φαυλοι | ||
ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ κατερυκε καθαπτομενος ἐπεεσσι : “ Ζευς το γ ' ἀλεξησειε και |
και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως δε τον ἡλιον και την σεληνην | ||
προλαμβανουσαι αὐτου την θρυψιν , ὡσπερ και εἰ ἀμμου σωρον φερομενον παισοι τις προλαμβανων τῃ πληγῃ την φοραν : τηνικαυτα |
: . ταυτην οὐν την σφαιραν κατορυξας , εἰς γην κατατιθεται ἐπι ἡμερας εἰκοσιοκτω , ἐν ὁσαις και ἡ σεληνη | ||
ἀνασκαφηναι θησαυρος εὑρισκεται , ὡσπερ οὐδε [ ὁ ] νεκρος κατατιθεται . [ κἀγω τουτο παρεφυλαξαμην . ποτε γουν ἐν |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
εἰς συμμαχιαν ἀναγκαιας ἐρημωθεις : τῃ δ ' ὁτι τον διαδεξαμενον ἀνδρα την των γονεων ἐπιμελειαν και προστασιαν ἀφῃρηται : | ||
Προμηθεως τῳ Ἡρακλει αὐτον ἐπι τα μηλα μη πορευεσθαι , διαδεξαμενον δε Ἀτλαντος τον πολον ἀποστελλειν ἐκεινον , πεισθεις διεδεξατο |
χρωνται ἑν προς ἑν ἀλειφοντες . γινεται δε το μεν ὑφισταμενον κατω κινναβαρι , το δ ' ἐπανω και πλειον | ||
ἐκεινη ἡ πτωσις το ἐκχωρουν , ἡ δε δη και ὑφισταμενον : ἀλλ ' ὁμως λεγεται το ἐκ τουδε και |
. βηττουσι δε μετριως οἱ δια δυσκρασιαν βηττοντες και οὐδεν ἀναγουσιν , οὑτω δε και ἀβιαστως ὡς μη μονον κατεχειν | ||
ὀρυγματα , και πλαγιας και σκολιας διαδυσεις ποικιλως μεταλλουργουντες , ἀναγουσιν ἐκ βυθων την το κερδος αὐτοις παρεχομενην βωλον . |
μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
, εἰ μη τις σβεσει τον φοβον , οὐδε αὐτος δυνησεται την νοσον , ἐλεεινον τε ἐφασκεν εἰναι θεαμα γυναικα | ||
μη ἐχων συνημμενου κρισιν ὡμολογημενην , δι ' ἡς κρινειν δυνησεται την ἀκολουθιαν του ὑπ ' αὐτου λεγομενου λογου , |
ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
ἀλλα γελοιον : χωρις γαρ του μηδε ὁρισμον εἰναι τον ἐξηγουμενον λογον , τι σημαινει το λεγομενον ὀνομα , οὐδε | ||
ἀπ ' αὐτου την ἀρχην ποιησασθαι τον περι των οὐρανιων ἐξηγουμενον . πρεπει δε και ποιηταις μαλιστα αὑτη ἡ ἀρχη |
δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
γενεσθαι . ταυτα δε εἰπων , ὡς εἰδε τους Ἀθηναιους προσεχοντας σφοδρα και ἡδομενους και ποθουντας τα ἑξης ἀκουσαι , | ||
, αἱ κατα χρονον δια γραφης ἐξεληλεγμεναι πανυ θεοφιλεις τους προσεχοντας αὐταις πεποιηκασιν . ὁμως δ ' οὐν και οἱ |
τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
. ὑπονοητεον δ ' ὁτι και ἑκαστου των ἀλλων ἁ δικαζουσιν αἰσθησεις τα πρεσβυτερα | εἰδη και μετρα , οἱς | ||
μοι της δικης προς τουτον πρωτον , ἐπεδειξα σαφως τοις δικαζουσιν , ὡσπερ ὑμιν ἐπιδειξω , πανθ ' ὁς ' |
ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
, εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
των ἀδικηματων ὁλκῃ τινι βεβαιῳ νικωσῃ την ἐκ φυσεως ἐνιδρυμενην παγιον εὐνοιαν . ἀλλ ' οὐκ ἀρχην μονον και ἡγεμονιαν | ||
το σημειον , εἰπερ κατα γενος αἰσθητον ἐστιν , λεχθησεται παγιον καθεσταναι μενουσης της περι των αἰσθητων μαχης . ἐστω |
: τα γαρ παραγοντα τι κατα την παραγωγον αὐτων δυναμιν παραγουσιν , οὐ κατα την ἀιδιοτητα . δειξατωσαν οὐν το | ||
γαρ προακτικα των αἰτιων κατα τελειαν ἑστωτα ἐνεργειαν τα ὑφειμενα παραγουσιν , ἡ τε του παντος δημιουργια ἐκ του παντελως |
. Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
[ της των προς ] ἀλλη [ - ] ‖ λους ἀνθρωπων ? [ ] πολειτειας δια [ τε ] | ||
το δακρυειν ἐστιν τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τε - λους , οὐ το θελειν τυραννησαι : ἰσμεν δε τουτο |
: ἱκετης γαρ και ἱερος του Μηνος : διο και σημαινουσιν ὡραν . και συμβουλευειν μηδεν παρα το βελτιστον τωι | ||
: οὑτοι , καθως προειρηται , τοις κεντροις και φωστηρσιν σημαινουσιν ἐν καταρχαις μηχανικους , δολιους , ἀνδροφονους και ψευστας |
ἐξανθημαϲι τε και δοθιηϲι και τοιϲ ἀλλοιϲ τραχυϲμοιϲ τηϲ ἐπιφανειαϲ πινομενον ἁρμοδιωτατον . και προϲ τουϲ κανθαριδαϲ πιονταϲ ἠ βουπρηϲτιν | ||
, οἱ δε κανεα ξυλινα και πλεκτα . το δε πινομενον ἐστι παρα μεν τοις πλουτουσιν οἰνος ἐξ Ἰταλιας και |
τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
οὐν . Οὐκουν εἰ μεν τι ἐστιν ἀγαθον και ἀλλο χωριζομενον ἐπιστημης , ταχ ' ἀν εἰη ἡ ἀρετη οὐκ | ||
ἐπει και το ἀμιγεστατον ἐσται αἰσθητικωτατον , ὡστε και το χωριζομενον του ζῳου ἐσται αἰσθητικον . ἐτι εἰ ὁ λογος |
. τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | ||
μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : |
ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
Ἡλιον , συν αὐτῳ και τον Δια και τον Ἑρμην ἐπικοινον του νυχθημερου λεγω . προσενειμαν δε καλλιστα τα ἐναντια | ||
Ἀργειοισι ἐν Δελφοισι περι σωτηριης της πολιος της σφετερης ἐχρησθη ἐπικοινον χρηστηριον , το μεν ἐς αὐτους τους Ἀργειους φερον |
της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
“ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
γενεσιν , συμφυες το ἁμαρτανειν ἐστιν , ὑπερ οὑ το θειον εὐχαις και θυσιαις ἀναγκαιον ἐξευμενιζεσθαι , μη διακινηθεν ἐπιθειτο | ||
και ἐπιστημης ἀπληστοι διατελουντες ἀνακεκλησθαι λεγονται : προς γαρ το θειον ἀνω καλεισθαι θεμις τους ὑπ ' αὐτου καταπνευσθεντας . |
συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
προς τῳ ἀργυριῳ , ὡν οὐκ ἐγχωρει ἐξ ἰσου τον ἐλαττουμενον ἐπαυρισκεσθαι . ἀναγκη οὐν τῳ μειον ἐχοντι προς τους | ||
, ὁτι το κατασκευασμα ἀληθως εἰχε τον κεραυνον και ὀλιγῳ ἐλαττουμενον της ἀληθους λαμπηδονος : οὐ γαρ οἱον τε ἠν |
ὁ ἠν αὐτοθι των Συρακοσιων αἱρουσι και ἀνδρας των φυλακων ἀποκτεινουσιν . οἱ δε πλειους διαφυγοντες εὐθυς προς τα στρατοπεδα | ||
τε Ἀνδροκλεα και των περι αὐτον τους λογου μαλιστα ἀξιους ἀποκτεινουσιν . Ἀντιοχος δε βασιλευων ἠδη μονος ἐπεμπεν ἐς Σπαρτην |
γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
: ὀτρυνω μολυνω . [ Ἀττικοι δε βαρυνοντες το Υ ἐκτεινουσιν αὐτο . ] Παν θηλυκον εἰς Α ληγον , | ||
ἁλωσεως . την μεσην δε του ὀνοματος του ὀρτυγος συλλαβην ἐκτεινουσιν Ἀττικοι ὡς δοιδυκος , κηρυκος . Ἀριστοφανης δ ' |
λιθοις και ἀποδημιαν προηγορευσε : δει γαρ ὡς εἰκος τον βαλλομενον φυγειν . ἐπειδαν δε πολλοι ὠσιν οἱ βαλλοντες , | ||
ἑνεκεν : ταχυτατῳ : στηριγματα : βελος : παν το βαλλομενον . ταυτα δε φησιν ὡς βαλλων λιθους ἐν τοις |
και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | ||
ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε |
ἐν αὐτῃ ἐστιν . Ὡς μεντοι προς αἰσθησιν ἀμφοτεροι μεγιστοι φανταζονται οὑτοι οἱ κυκλοι και ἀει μεν το αὐτο μεγεθος | ||
δ ' ἀξιοι του παντος : και τοτε μεν πολιτικοι φανταζονται , τοτε δε σοφισται , τοτε δ ' ἐστιν |
ἡδοναις και τουτο φησιν εἰναι νουν ἐχοντος : το δε ἀντιτεινειν και καταδουλουσθαι τας ἐπιθυμιας οὐτ ' ἐμφρονος οὐτε εὐτυχους | ||
τουτον καθελων και διδαξας ὡς ἀρα οὐ χρη προς χαλινους ἀντιτεινειν , εὐ ποιεις : τους μεντοι Μεγαρεις εἰς ἰσον |
δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
ἐπειδη δε ἐπαυσατο , τουτο δη το των Φαιακων παθος ἐπεπονθειν : πολυν γαρ δη χρονον ἐς αὐτον ἀπεβλεπον κεκηλημενος | ||
ἀν λεγῃ , εἰ μεν τοινυν μη χορηγος ὠν τοιαυτα ἐπεπονθειν ὑπο Μειδιου : και ἀπο του τοπου , ὁτι |
δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
στεφανωσαμενος δ ' αὐτον ἡμεραν μιαν , ἐν ᾑ τοις πατρῳοις θεοις ἐπινικια της προς Λεοντινους μαχης ἐβουθυτουν , τον | ||
' ἀγειν , ὁταν θρονοις Αἰγισθον ἐνθακουντ ' ἰδω τοισιν πατρῳοις , εἰσιδω δ ' ἐσθηματα φορουντ ' ἐκεινῳ ταὐτα |
οὐκ ἐμον . εἰ δε δικαιον μεν το πεπραγμενον , καινον δε τουτο και οὐκ ἐμον , οὐδεν ἑτερον λεγουσιν | ||
ἀρχομενης μερων , τελευτωσης δ ' εἰς τα ἀνω . καινον δ ' εἰναι χρη τον σπογγον , κἀν μη |
. οἱ πολιται Νινιοι . Στραβων ἑκκαιδεκατῃ . Νισαια , ἐπινειον Μεγαριδος . και αὐτη ἡ Μεγαρις . ἀπο Νισου | ||
ιβʹʹ Κορινθιας ἱερον Ἡρας Κορινθιας ναʹ δʹ λζʹ δʹʹ Λεχαιον ἐπινειον ναʹ γʹʹ λζʹ Ἀσωπου ποταμου ἐκβολαι ναʹ ιβʹʹ λζʹ |
ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
δ ' ἐπιπτομενος αἰσιος , κατιδων τον λαγω φευγοντα , ἐπιφερομενος ἐπαισε τε αὐτον και συναρπασας ἐξηρε , κἀπενεγκων ἐπι | ||
τινες σφενδονας καλουσιν , ὁ δε κριος ὑπο της ῥοπης ἐπιφερομενος τῳ τειχει , σχαστηριαν λαβων ἐπαφησει τοις τειχοφυλαξι τον |
Ἀγριανων και των τοξοτων οἱ ἡμισεες , και οἱ Βαλακρου ἀκοντισται : οὑτοι κατα τα ἁρματα τα δρεπανηφορα ἐτεταχατο . | ||
των καταστρωματων παρα το καθεστηκος ὠσι , πολλοι δε και ἀκοντισται χερσαιοι ὡς εἰπειν Ἀκαρνανες τε και ἀλλοι ἐπι ναυς |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
ἐπιμιγνυμενου τῳ συμφυτῳ θερμῳ , ἀταρ και ἀπο πονων και τρωματων . Και ὁκοσοι μεν τον πλευμονα ἐμπυοι γινονται , | ||
μαλιστα των ἐν μηροισιν . Ἀποθνησκουσι δε μαλιστα ἐκ των τρωματων , ἠν τις ἐγκεφαλον τρωθῃ ἠ ῥαχιτην μυελον ἠ |
την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
δικαιον ᾠετο , ἐλευθερως ἐποιει και τους ἀξιουντας αὐτον αὑτοις χαριζομενον ἀδικειν ὡς οὐ σφοδρα ὑγιαινοντας ἀπεσειετο . τοιαυτα ἡμιν | ||
ἑρμηνευεται ποιμνιον , σφοδρα ἀκολουθως : τον γαρ τῳ νῳ χαριζομενον τα παντα τῳ μηδε την αὑτου φυσιν ἡτις ἐστι |
εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | ||
ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου |
ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
οὐκ ἀξεις , οὐ μα τους , κἀμοι μεν ἐφαινετο προσθησειν τους ἐν Μαραθωνι πεπτωκοτας . ὁ δε χαιρειν εἰπων | ||
τινι κιονι , ὁ δ ' ἐμελλε παρ ' αὑτου προσθησειν ἑν . αὐτος δε ἐν τῳ προναῳ γενομενος ὁρω |
και εὐεκκριτοι . Δωριων δε των κεστρεων τον μεν θαλαττιον ἐκτιθεται , τον δε ποταμιον οὐ δοκιμαζει : εἰδη δε | ||
ἐκαλουν . την δε αἰτιαν Ἀπολλοδωρος ἐν τῳ περι θεων ἐκτιθεται . ἐστι δ ' ὁτε και την Ἀθηναν οὑτω |
και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
: και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
παις δια πληθος των ἐπιρριπτουμενων ἀπεπνιγη . και αὐτην δημοσιᾳ θαπτουσιν ἐν τῳ πεδιῳ † παντα ἑκατον ἐναγισαντες αὐτῃ . | ||
: Λακεδαιμονιοι δε , ὡς ἐκομισθη σφισιν ὁ νεκρος , θαπτουσιν αὐτον βασιλεων τιμησαντες μαλιστα . Ἀρχιδαμου δε του Ἀγησιλαου |
ἀλληλαις . Λεγω δη ὁτι και εἰς ἀπειρον αὐξομεναι ἐγγιον προσαγουσιν ἑαυταις και αἰει εἰς ἐλαττον ἀφικνουνται διαστημα . Ἠχθω | ||
ἐνομιζετο δικαιος εἰναι και φρονιμος , και αὐτῳ νεμοντι βους προσαγουσιν Ἀπολλων και Ἀρτεμις και Ἡρακλης κριθησομενοι περι Ἀμβρακιας της |
ὁδηγουσιν αἱ αἰσθησεις την διανοιαν προς καταληψιν , ἀλλα και ἐναντιουνται αὐτῃ . ἀμελει γουν ἐκ του το μελι τοισδε | ||
δε τουτο και δικανικως : μελεταται το συμβουλευτικον , ὁτε ἐναντιουνται ἡμιν συμβουλευσουσιν ἠ νομος , ἠ ψηφισμα ἠ τι |
δε και μετα λογου και φυσει γεγενηται , των δημιουργικων λογων συμπαρομαρτουντων ἀει και δρωντων και παραγοντων ἐν τῃ ὑλῃ | ||
περι τα σωτηρια και τεχνη και βιωφελης , οὑτω και λογων των μεν συμφεροντων των δε βλαπτικων ὀντων , εἰ |
? ? ! ! ? ? ! ! νοσειν ] οις ] ! ! ! ! ! θετο ? ] | ||
[ ] [ ] [ ] [ ] [ ] οις : [ ] . . . . . . |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
και ἐπι των δυσηκοουντων τοις ὠσι κολλυριον ἐκ του ναπυος ἐντιθεται κροκυδι περιπλασθεν , εἰτα μετα το ποσην αἰσθησιν γενεσθαι | ||
το μεσον της περικεφαλαιας μικρα ἀσπιδισκια , ἁτινα κοσμου χαριν ἐντιθεται . . δε ἐβαλλετο . . ὁ δε : |
το μυλωθρειν κρατιστον ; εἰς μυλωνα ? [ οὑτοσι ? φερομενος ἡμιν ? ? . μηδαμως ? [ ] τεχνην | ||
ἀλληλοις οἱ ποταμοι . Ὁ μεν γαρ Ταναϊς ἐκ βορειου φερομενος ἐπιβαλλει τῃ λιμνῃ , ὁ δε Νειλος ἀπο νοτου |
εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
, πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
οἰνωδη . Ἀλλα ταδε εὐηθεστερα και ἀπιθανωτερα τα τε των περιαπτων και ὁλως των ἀλεξιφαρμακων λεγομενων τοις τε σωμασι και | ||
φαρμακων μεστας , προσποιουμενους ἰατρικην μετα γοητειας και ἐπῳδων και περιαπτων . τους δε γυμνητας κατα τοὐνομα γυμνους διαζην , |
ἀνα ⋖ ⊂ ὀξους σκιλλητικου . Ἀρχη των καταπλασματων και ἐπιθεματων . Καταπλασμα . καρδαμωμου ⋖ η λιβανου ⋖ ιδ | ||
ὀθονιου ἠτοι τοις φοινιξι παραμιγνυμενη , ἠ ἀλλῳ τινι των ἐπιθεματων ἐμπασσομενη , και σπογγος δε βραχεις ὑγρᾳ πισσῃ και |
αἰνως γαρ μ ' αὐτον γε μενος και θυμος ἀνωγε κεις ' ἰεναι ἐπι νηας ἐσω στρατον εὐρυν Ἀχαιων . | ||
φηις ; ὁρα μη θυματων πυρουμενων κατ ' οἰκον ἀτμον κεις ' ἀποσταλεντ ' ἰδηις . ἁπαντα ταυτ ' ἠθρης |
ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις ὀνειδισμοις βαρυν και πικρον και πολεμιων ἁπαντων ἐχθιστον αὐτον ἀπεκαλουν . προθυμιαν δε πολλην εἰχον τινες | ||
της ὀψεως και ἀτεγκτον ἠν : ὁς γε των ἀλλων ἁπαντων ὁσοι τῳ παθει παρεγενοντο κλαιοντων μονος οὐτ ' ἀνακλαυσαμενος |
τοιον ἐμισγομεθα ” ἀντι του τοιως ὡς νυν . . τοιον . . . . . β . . γ | ||
εὐτε διεκ πετρας φυγεειν θεος ἡμιν ὀπασσε , μηκετι δειδιθι τοιον , ἐπει μετοπισθεν ἀεθλους εὐπαλεας τελεεσθαι Ἀγηνοριδης φατο Φινευς |
. ἐπειδη δε ἐνενοησαμεν ὁτι Κυρος ἐγενετο Περσης , ὁς παμπολλους μεν ἀνθρωπους ἐκτησατο πειθομενους αὑτῳ , παμπολλας δε πολεις | ||
του σφοδρα δειν ἐκεινων ἀντεχεσθαι , ὑπερ ὡν πονους τε παμπολλους ἐπονεσαμεν και χρηματα ἀνηλωσαμεν : ἀπο της παντων ἀνθρωπων |
τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |