| , κὠπτος ὠν τοιουτος ἠν : οὑτως ἁπαλον ἐδωκα και πρᾳον το πυρ ὀπτων τον ἰχθυν , οὐδε πιστευθησομαι . | ||
| μη χαλεπῳ ἠ φθονειν τῳ μη φθονερῳ ἀφθονον τε και πρᾳον ὀντα ; ἐγω μεν γαρ σε προφθασας λεγω ὁτι |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ||
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | ||
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της |
| τοπων διατεινων και ποιων το ἑωθινον του Ποντου πλευ - ρον . εἰσι δ ' ἁπαντες μεν οἱ ὀρειοι τουτων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] [ ] ρον αθιαττη [ ! ! ] [ ! ! ] |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | ||
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , |
| ὠφελιμον εἰναι τον ἐρωτα , βιᾳ μεν , ὁμως δε ἀπεχονται , και ἡμεις οὑτως , δια τον ἐγγεγονοτα μεν | ||
| οἱ αὐτοι δε γε οὑτοι και κλεπτειν ἐπιχειρουσι και οὐκ ἀπεχονται των ἀλλοτριων , ἀλλ ' ἐπειδαν τι ἁρπασωσιν ἠ |
| . ἀναλογον δε προς το ἀφαιρεθησομενον μερος και το ἀφαιρουν ἀρμενον ἐστω . κεισθω δε το ἐξ οὑ ἡ ἀφαιρεσις | ||
| της ἀπολαυσεως . Λαιφος λινοειδες : βελτιον λινοϋφες : το ἀρμενον . ἠ παρα το λωπος λαφος ὡς γλωσσα γλασσα |
| κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | ||
| της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν |
| συνειναι ἀλλως , οὐκ ἀτοπος της δηλωσεως . Το οὐν μετρουμενον ὑπο της περιφοραςτουτο δε ἐστι το δηλουμενονὁ χρονος ἐσται | ||
| δυναμιν , και τον ἐπ ' αὐτῳ δε οὐχ ἡκιστα μετρουμενον ἑβδοματικον ἀριθμον . κατα τουτον γαρ τον σχηματισμον ὁρωμεν |
| τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | ||
| κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν |
| , ἐκ τε πυθεσθαι ἠε φυλασσονται νηες θοαι ὡς το παρος περ , ἠ ἠδη χειρεσσιν ὑφ ' ἡμετερῃσι δαμεντες | ||
| το γαρ τοι μεγαλα πιστευσαντ ' ἐμοι σμικροις ἀπιστειν την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ||
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω |
| κατα θλαϲιν προκεκριται : οἱ γαρ τεθλαϲμενοι ποτε και ϲυνουϲιαϲ ὀρεγονται μερουϲ τινοϲ , ὡϲ ἐοικε , των διδυμων ἐν | ||
| διαφερονται δε και ὁταν ἑτερα γενηται αὐτοις και μη ὡν ὀρεγονται . τινες τον Ἀλεξανδρον λεγουσιν εἰναι τον ἐπαγγειλαμενον τῳ |
| ἀν εἰη : ἐν ἀμερει μεν γαρ οὐδεν δυναται γινεσθαι μεριστον , ὡς φησι Τιμων , οἱον το γινεσθαι , | ||
| τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν , οἱς διαιρησει τον |
| ἐσται αἰτιον , ἀλλ ' ὁν τροπον το δεξιον μη παροντος του προς ὁ λεγεται δεξιον οὐκ ἐστιν , οὑτω | ||
| δυναστειας , οὑς θεραπευων οὑτος διατετελεκε και οὐδε μεχρι του παροντος παυεται . εὐ γαρ ἰστε , ὁτι οὐκ ἀν |
| των ἀδικων αἰτουντων . Ἠδη και ἡμιν τα της ὡραιας προερχεται και ἐστιν ὀπωρα . λυωμεν οὐν , εἰ δοκει | ||
| την τε γαρ κορην Σωφρονην ὀνομαζουσι , και χρησμῳδειν σωφροσυνης προερχεται . οἱς τοινυν ἠγνοησεν ἡ παις ἡδονην , ἀρεταις |
| δυσμων διηκει το της Σεληνης ὀρος , ἀφ ' οὑ ὑποδεχονται τας χιονας αἱ του Νειλου λιμναι , και ἐπεχει | ||
| ψυχροι γαρ εἰσι , λοιπον των ὑγρων ξυρανθεντων το παθος ὑποδεχονται τα στερεα , διοτι ἀμεσως ἀγει ἐπ ' αὐτα |
| ἠ συνεχη πυρετον καλουσι τον εἰς ἀπυρεξιαν πριν τελεως μη παυομενον , κἀν παρακμη τις αἰσθητη φαινηται . ρπζʹ . | ||
| πλειονων δυοκαιδεκα . τον μεν οὐν ἐντοϲ των δεκαδυο ὡρων παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομαϲαμεν : ὁϲτιϲ δ ' ἀν ἐχοι |
| νυν μεγιστον αὐτων τεμενος και ὀνομαστοτατον ἐον και χρησιμωτατον , καλεομενον δε Ἑλληνιον , αἱδε πολιες εἰσι αἱ ἱδρυμεναι κοινῃ | ||
| πληθεϊ πολλῳ προσφερομενους ἐξανεχωρησαν δεισαντες προς το ὀρος το Τμωλον καλεομενον , ἐνθευτεν δε ὑπο νυκτα ἀπαλλασσοντο ἐπι τας νεας |
| Εὐρωπην . οἱ δ ' Ἀθηναιοι μετανοησαντες εἰς τοὐναντιον παλιν μενειν συνεβουλευον , λεγοντες ὁτι κἀν μηδεις αὐτοις των ἀλλων | ||
| τουτον ἐξαλλαγμασι πολλοις ὑπαγομενος πειθει την οἰκιαν ἀπολιποντα συν αὐτῳ μενειν . χρονου δε προϊοντος ὡς πολεμιων τις ἐφοδος προσηγγελη |
| μη γελασω τον την νηα πολλοισι φορτιοισι βαπτισαντα , εἰτα μεμφομενον τῃ θαλασσῃ ὁτι κατεβυθισεν αὐτην πληρεα ; ἐγω μεν | ||
| ταυτα φησι προς τον Πολυμηστορα κοινως το γυναικειον ἁπαν φυλον μεμφομενον : συμμιξας : ἐπιμεμπτοι , ἐπιψογοι , ὑβρεως ἀξιοι |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | ||
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα |
| Λυγρον : κακον , οἰκτρον . Χερσον : γην . καταγονται : κατερχονται . Δυστηνοιο : ἀθλιου . Ἐδαην : | ||
| ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το δημοσιον |
| τοποι , διατριβη , παντα ταυτα ὁτι ἀλλοτρια . ” Σον οὐν τι ; “ Χρησις φαντασιων . ταυτην ἐδειξεν | ||
| ; Νη Δια ἐγωγε : κἀστιν οὑμος ἀνηρ Κινησιας . Σον ἐργον ἠδη τουτον ὀπταν και στρεφειν κἀξηπεροπευειν και φιλειν |
| δυο ὁρων περιεχεται ἠγουν δυο περατα ἐχει , ἐξ ὡν περιεχεται : και γαρ και το μηκος ἐνθεν και ἐνθεν | ||
| , και ἐφ ' ὡν πληθος περιττωματων ἐν τῳ θωρακι περιεχεται . διο δει μετα πολλης ἀκριβειας και διαγνωσεως αὐτην |
| . και οἱ Ἐρωτες δε ἀπαρχονται των μηλων και περιεστωτες εὐχονται καλον αὐτοις εἰναι τον κηπον . Ἡ μεν στρατια | ||
| γαρ το μερος το ἀπο του πατρος ἐκ του Διος εὐχονται εἰναι , ἀντι του μετα του σεμνυνεσθαι λεγουσιν οἱ |
| . Ἀττικος εἰς λιμενα : ἐπι των εὐτονωτερως δια τινας παροντας ἐργαζομενων . ἐπει τους Ἀθηναιους φασιν πλησιον ὀντας του | ||
| τον Σερουιλιον . γενομενης δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , |
| : Ζηνα δ ' ἐπ ' ἀκροτατης κορυφης πολυπιδακος Ἰδης ἡμενον εἰσειδε , στυγερος δε οἱ ἐπλετο θυμῳ . μερμηριξε | ||
| . ἐλπις δ ' οὐκ ἀγαθη κεχρημενον ἀνδρα κομιζει , ἡμενον ἐν λεσχῃ , τῳ μη βιος ἀρκιος εἰη . |
| , καρτερει , ὑπομενει . ἀποστεγει ] ἀποδιωκει , οὐ προσδεχεται . ἀποστεγει ] καρτερει . ἀποστεγει ] κωλυει . | ||
| τον χρυσον , ἐπει δε διπλασιον εἰσεπεμψεν , ὁμολογει και προσδεχεται τον λογον . ὁ δε Κεφαλος ὁτε αὐτην ἐγνω |
| ὡς τυλοις ἀποδιδονται : της δε διπλης καιριας αἱ ἀρχαι καταφερονται και ἀποδιδονται ἀκινητῳ τινι προς κρατημα , ὁτε λοιπον | ||
| . Οὑτοι μεν οὐν ἐκ των Φωκικων ὀρων οἱ ποταμοι καταφερονται , ὡν ὁ Κηφισσος ἐκ Λιλαιας Φωκικης πολεως την |
| κυκλων παραλληλων συνεστηκεν , ὡν οἱ μεν το πλατος ἀφοριζειν Λεγονται του ζῳδιακου κυκλου , ὁ δε δια μεσων των | ||
| τινες συχναι λεγονται συμπεφυκυιαι ἰδεαι πολλαι εἰς ἑν γενεσθαι . Λεγονται γαρ , ἐφη . Πλαττε τοινυν μιαν μεν ἰδεαν |
| ἀλλως : φιλου μοι πατρος : ὁ ἐστι συγγενους μοι πατρος υἱος . παλιν δε το κακοηθες του ἀνδρος δεικνυται | ||
| τῳ πατρι και τοις ἀδελφοις , ἀλλα και τἀδελφῳ του πατρος ” , ἐπιστραφεις και τουτους ἐν ᾡπερ ἠσαν τοπῳ |
| Ὀλυμπικον σταδιον , ἀφαιρουσι δε αὐταις ἐς τον δρο - μον του σταδιου το ἑκτον μαλιστα : ταις δε νικωσαις | ||
| ? , ἀσαιο ! το γαρ ! [ [ ] μον οὐκ οὐτω μ ? [ [ ] διακηται , |
| μερος οἱ μεν ἀλλοι σχεδον ἀπολειπουσιν , Ἐ . δε πειραται και ταυτας ἀναγειν εἰς την ὁμοιοτητα . Ἐ . | ||
| ἐστιν , ἐοικε δε φιλιᾳ . και γαρ ὁ φιλος πειραται μεν ἡδυς εἰναι τῳ φιλῳ , ἀν μεντοι βλαβερον |
| το γαρ περιωσια και των ὀντων λευσσεσκεν ἑκαστα και πραπιδων πλουτον και τα ἐοικοτα ἐμφαντικα μαλιστα της ἐξαιρετου και ἀκριβεστερας | ||
| ὁθεν και καταγειν ταυτην φασι τους μαγους . διδωσι δε πλουτον και τῳ ταυτην την ὡραν ἐπιτηρουντι . οὐδ ' |
| ἠν ἀν ἐπικλεεστερος των ἀλλων , εἰ κατα το Ἀργος μενων , γην ἀγαθην ἐχων , γεωργων την γην , | ||
| ϲαρκοϲ τε ὑποτραφειϲηϲ ϲκληροτεροϲ και ἀντιτυποϲ ὁ ὀγκοϲ ἐϲται και μενων ἐπι του αὐτου μεγεθουϲ : τοιϲ δε δια πνευματωϲιν |
| ἐκτισε τας Θηβας , ὁ δε την λεγομενην Κιλικιαν . πολιται ] ὠ Θηβαιοι . τα δια του της μακραν | ||
| σοι μεν ἑδρα θειοισι μετ ' ἀνδρασι : τον δε πολιται τιμασευντι πατρος μνωμενοι ὡς ἀγαθου . Ἠλθε και ἐς |
| Φωκεων , ὁτι ἠπατηθην , ὁρα πως ἐκβολην ἐποιησατο του χρωματος : ἐδει τοινυν μισειν τον ἀπατησοντα , ἀλλα μην | ||
| οἰησις ἑτερα : ἑτεροιωσις δε , ὁταν ἀφ ' ἑτερου χρωματος εἰς ἑτερον μεταβαλλει . ἀμορραιος ἐθνικος διαφερει Ἀμωραιου . |
| , στρεφεται ὁ ἀξων , κινουμενου δε του ἀξονος , εἰσαγονται αἱ ἐκθετοι των καλων ἀρχαι προς τας τασεις . | ||
| λεγει δορατι . και οἱ μονομαχουντες τοις παλτοις χρωμενοι δορασιν εἰσαγονται προτερον , εἰτα ἐπι τα ξιφη βαδιζοντες : ἀγχεμαχοι |
| τον Αἰσωπον ἀπο του ἐργου και εἰσελθοντα ζητειν το ἐφημερον ἀριστον . ὁ δε Ἀγαθοπους λαβων τα συκα και λιμανθεις | ||
| , προσεταξε τοις αὑτου στρατιωταις προ της ἑω προσενεγκασθαι το ἀριστον . τουτο πραξας συνεβαλε τοις ἐναντιοις και τον ἀκροβολισμον |
| ἐκεινου , προσλαμβανον ἀει [ εἰς ] το ὑγρον και αὐξομενον ἐξ αὐτου . . . . . . Ζηνων | ||
| γαμβρον εἰναι , ναυλοχεοντες της Εὐβοιης ἐν Χαλκιδι ὡς ἐμαθον αὐξομενον τον χειμωνα ἠ και προ τουτου , ἐθυοντο τε |
| εὑρεθεισαν , το δ ' ἐργον καταπεπληγμαι , καιτοι μηδε πολλοστον μερος αὐτου δυνηθεις ἰδειν , ἀπο δε του φανεντος | ||
| λεγουσι τυραννειν αὐτον ἐθελειν . ταυτα δε παντα οὐδε το πολλοστον ἀν εἰη μερος των ἀνιωντων αὐτους . εἰ γουν |
| Ἀπολλωνιατις δε ὑστερον προσαγορευθεισα . ἀπο των ἀρκτων δ ' ὑπερκεινται ἀμφοιν προς ἑω Ἐλυμαιοι τε και Παραιτακηνοι , λῃστρικοι | ||
| Ταπουρεοι : των δε Ἀναρεων ὀρων και του Ἀσκαταγκα ὀρους ὑπερκεινται οἱ ὁμωνυμοι Σκυθαι , Ἀναρεοι μεν ὑπο τους Ἀλανορσους |
| ἀπο της ὀψεως : ἐντευθεν γαρ και σε δοκω μεμνησθαι ἀρξαμενον λεγειν . πρωτον μεν γαρ ἐν τοις δια της | ||
| διερχεται , ἐν τουτῳ το κατα διαμετρον αὐτῳ το Η ἀρξαμενον ἀπο του Λ την ΛΝΚ περιφερειαν διερχεται και ἀνατελλει |
| ἀποκαειν , και τουτων χαριν οἰονται δειν αὐτοις και μισθον τινειν : και το σιαλον ἐκ του στοματος ἀποπτυουσιν ὡς | ||
| εὑρειν παρ ' αὐτῳ , ὁτε οἱ ἀλλοι φανεντες ἀχαριστοι τινειν μελλουσι δικας , ἱνα τον σωτηριον ἐλεον ἀνακερασηται τῃ |
| ὀλυρα : ἠ ἐκτεινοντα το Α συστελλει το Υ και παροξυνεται : Ἐφυρα πορφυρα : σεσημειωται το κολλυρα τας δυο | ||
| του εἰρην . Τα εἰς ΡΗΝ καθαρον τῳ Ε παραληγοντα παροξυνεται , οἱον : ἐρην τερην Θερην περην . Τα |
| το τεταρτον ἀνελκων , ἀλλ ' Ὀδυσευς ἀνενευε και ἐσχεθεν ἱεμενον περ . τοις δ ' αὐτις μετεειφ ' ἱερη | ||
| τι ς ' ἐγω γε πολυν χρονον ἐνθαδ ' ἐρυξω ἱεμενον νοστοιο : νεμεσσωμαι δε και ἀλλῳ ἀνδρι ξεινοδοκῳ , |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | ||
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας |
| οὐσαν ἱκανην παιδευειν και δια τουτο σοφωτερους ἐσομενους , ἐαν ἐπιστωνται πολεων τε και ἰδιωτων πολεμους τε και ἐχθρας και | ||
| ποιησειν : ὁταν δ ' ἐπι τουτους ὡν ἀν σαφως ἐπιστωνται ἡττους ὀντες , πασαν ὁσην ἀν ἐχωσι δυναμιν ἀγουσιν |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | ||
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν |
| , α ι υ . διχρονα δε λεγεται , ἐπει ἐκτεινεται και ϲυϲτελλεται . Προτακτικα φωνηεντα πεντε : α ε | ||
| και τα δικτυα παντοθεν ὡσανει πολις εὐθυς ἐπι των ὑδατων ἐκτεινεται : πυλαι τοις δικτυοις εἰσι και φυλακες των πυλων |
| ἐν τοις οὐ - ροις πεψεις ὡδε κατα τας ἀρχας φαινονται , και τα χρωματα αὐτων ξανθα τε και πυρρα | ||
| ὡς γαρ τα κονιορτωδη ταυτα σωματια εἰσι μεν , οὐ φαινονται δε δια το μικρομερες , εἰ μηπου περιτυχοι τῳ |
| την ἐπιδεσιν αἱ ἀρχαι των ὠτων ὑπερ κεφαλης του πασχοντος ἀναφερονται και ἀποδιδονται ἠ προς κρατημα ἠ προς ἀνατασιν . | ||
| των παρα ἀνθρωποις πρακτων ἀγαθων , προς ὁ τα λοιπα ἀναφερονται και τις ἡ δυναμις ἡς τελος τουτο ἐστι . |
| του προσορεσθεντος και πλεονεκτουντος ἐν φλεψι χυμου . το δε οὐρουμενον λεπτον και ὑστερον ἀναθολουμενον δηλοι την φυσιν ἐπαναστασαν , | ||
| παχυ οὐρουμενον και μενον παχυ λϚ Τι δηλοι το παχυ οὐρουμενον και μετα ταυτα καθιϲταμενον λζ Τι δηλοι το λευκον |
| πραττεται δε και κατασκευαζεται τουτο , ὁπως ὑμων μεν οἰκοι μενοντων , ἐξω δε μηδεμιας οὐσης τῃ πολει δυναμεως , | ||
| του τε γαρ χωριου το δυσεμβατον ἡμετερον νομιζω , ὁ μενοντων μεν ἡμων ξυμμαχον γιγνεται , ὑποχωρησασι δε καιπερ χαλεπον |
| τουτων ἀξιοι των τιμων , ἀλληλοις ἰσους . ὁποτε δε πενομενος οὐδεν παρα τουτ ' ἐλαττον ἐχω των πολλα κεκτημενων | ||
| φρονησιν παντες εἰχον την ἰσην , οὐδεις ἐγιγνετ ' ἀν πενομενος πωποτε . } Οὐδεις γενομενος εὐθεως ἐστιν σοφος , |
| . Ἀγαπων τε κἀν ἑψητον ἐν τευτλοις ἑνα δια δωδεκατης ἑψομενον ἡμερας ἰδῃ . Τρεις γαρ μονους κρατηρας ἐγκεραννυω τοις | ||
| ῥᾳθυμιᾳ θεραπειας . δοκει δε καλλιστα βοηθειν τοις σπασμοις ἡλιοτροπιον ἑψομενον ἐν ὑδατι , εἰ λουοιτο ἐν τουτῳ το παιδιον |
| Ὑποδωριον . ἁρμογη δε ἐστιν , ὁταν αὐλησας τον Φρυγιον τονον και ἐκτελεσας το τε ᾀσμα και τα κρουματα τελεως | ||
| προσκειται τρισυλλαβα δια το ὠφελεια : προ τελους ἐχοντα τον τονον , δια το θαλεια ἡ εὐωχια δια της ει |
| του ΙΟΣ καθαρον προ του Ι Η ἠ Ω ἐχοντα προπαροξυνονται : νηϊος δηϊος γηϊος λωϊος πατρωϊος . το Ἀσκληπιος | ||
| και Ἰολαος προπαροξυνομενα παρ ' ἡμιν και παρα τοις Ἀθηναιοις προπαροξυνονται , οἱον Μενελεως και Ἰολεως . Σεσημειωται το ὀρφως |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | ||
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη |
| Θεοκλος προς Ἀριστομενην εἰπε : τι ματην τονδε ἐχεις τον πονον ; ἁλωναι Μεσσηνην παντως ἐστι πεπρωμενον , συμφοραν δε | ||
| μαλιστα ἐν ταις καχεξιαις , και τοις μεν πλειστοις παρεχειν πονον , ἐνιοις δε και μη παρεχειν , και μαλιστα |
| και των τουτοις ὁμοιων , ὁσα διηγορευται . Παντα γαρ λυμαινονται και κακοποιουσι μυες , οὐ μονον προς την ἑαυτων | ||
| μυες παραχρημα τικτονται . οὐκουν κατα τας ἀρουρας πλανωμενοι οὑτοι λυμαινονται τοις ληιοις ὑποτεμνοντες τους σταχυς και ὑποκειροντες , ἠδη |
| εἰ και μη γνωμῃ , ἀλλ ' ἀναγκῃ το ἐπιον ἀμυνονται κακον , ἐπειδαν δε μικραν ἐλπιδα του σωζεσθαι λαβωσιν | ||
| τας ἐριστικας ἐνιων ἁμιλλας ἀπανταν ἐμπρεπες , οἱς τους ἐναντιους ἀμυνονται πεπορισμενοις ἐξ ἑτοιμου , τοις δε προτεροις οὐδεμια ἀσφαλεια |
| πασας , ὡν τα πλειονα μεχρι και των ἡμετερων χρονων διασῳζεται , οὐ τῃ κοινῃ και δημωδει και δη και | ||
| . ‖ [ Ὁτι δε της κακιας κολαζομενης ἡ ἀρετη διασῳζεται ] Νωε [ δεδηλωκεν ὁς ] λεγεται χαριν εὑρειν |
| συνεχως μεν ἀποπυριᾳν : διδοναι δε καταῤῥοφειν ἀμυλον μετα γαλακτος ἡψημενον , και φοινικων ἀφεψημα : οἰνον δε διδοναι γλυκυτερον | ||
| τι ἐχοντων , οἱον ὠα ῥοφητα , ἐγκεφαλον χοιρειον δυϲιν ἡψημενον ὑδαϲιν : ἰχθυν δε ϲμυραιναν ναρκαν γλαυκιϲκον : λαχανων |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| εἰ δε χρονιϲοι , και αὐτου του δερματοϲ ἁπτεται , καιομενον δε λεπτομερεϲτερον γινεται . Ἀρτεμιϲιαι ἀμφοτεραι θερμαινουϲι μεν κατα | ||
| οὑ ἀπαγγελθεντος αὐτῳ , μεσουσης της θυσιας , το μεν καιομενον ἱερειον καταλιπειν λεγεται , ἐλθειν δε προς θαλασσαν ταραχθεντα |
| εἰς ἑαυτο εἰσδεχομενον ἀλλο ἀλλοθεν οὐτε αὐτο εἰς ἀλλο ποι ἰον , ἀορατον δε και ἀλλως ἀναισθητον , τουτο ὁ | ||
| . Χωνευσον οὐν τουτον και ἐπιβαλλε αὐτῳ χαλκου ἀνθος ἠ ἰον ξυστον , οἰκονομηθεντα λεγω , ἠ χαλκον κεκαυμενον λιαν |
| παντες συν τευχεσσι και ἁρμασιν ἠδε και ἱπποις ὠκυτατοις : καιον γαρ ἀποκταμενους ἐνι χαρμῃ , δειδιοτες μη λαος ἐπιβρισειεν | ||
| εἰρηται λογον , ὁς το παν ἐκπυρωθησεται λεγων παν το καιον ἐχον καυσῃ ὁλον καυσει , και ὁ ἡλιος πυρ |
| δ ' ἀνθρωποι ταυτα εὐχονται και διωκουσι , τουτεστιν αἱ ἀρεται ἐπ ' αὐτοις εἰσιν οὐχι τοις θεοις δουναι μονοις | ||
| του λογισμου ἐπικρατεια και ἐπιστασια διδωσι . δια ταυτα αἱ ἀρεται περι παθη και πραξεις καταγινεσθαι λεγονται , ὡς ἑξεις |
| ἐγω πλειους ἀπεκτεινα . δηλον οὐν ὡς κατα την αὐτην περιστασιν ὁ προτερος ἐν ἀριθμῳ των ἀναιρεθεντων προτερει και τοις | ||
| ὀντες ἡσυχοι : πολλοι γαρ θορυβωδεις ὀντες , δια τινα περιστασιν ἀκοντες ἡσυχαζουσιν . . ΕΡΓ ' ΕΝΕΜΟΝΤΟ . Ἐργα |
| , ἀποδεχομενη τα ὑπερ της πολεως , την δε περιστασιν μεμφεται , τουτεστι τον τροπον . γ . Και τοινυν | ||
| συν τῳ μοιχῳ την οἰκιαν : ὁ τροπος γαρ ἐνταυθα μεμφεται της τιμωριας : τοπον δε και χρονον , ὡς |
| μεν : τινες μεν των ἰχθυων . ἀναστειχους ' : ἀνερχονται , πορευονται . Ἀλλοι : ὀρνεις δηλονοτι . κατ | ||
| . . . Καρη δ ' ἑτερης μετα χειρος Τοξῳ ἀνερχονται και Τοξοτῃ ἀντελλοντι . Συν τοις Ἑρμαιη τε Λυρη |
| και δριμυ φυσει ὑπαρχει , οὐδε εἰ και πλειστον ἐκκριθειη οὐρον , δυναται πασα κενωθηναι ἡ κυστις , ἀλλα ἐμμενει | ||
| το των νεφρων ὑγρον μετενεχθεν εἰς τας κατω χωρας , οὐρον ὀνομαζεται , το δε ἑτερον , περι οὑ και |
| κοιρανοις τιθου : σεβειν δε τους κρατουντας ἀρχαιος νομος . ὀντων δε παιδων και πεφυκοτος γενους καινους φυτευσαι παιδας ἐν | ||
| το πρωτον σοφισμα των την ῥητορικην ἀνατρεποντων και των μη ὀντων δεικνυοντων αὐτην , τοιουτος δε και ὁ του σοφισματος |
| ἐνταυθα τας φωνας διδασκομεθα , ἐκει δε τα πραγματα , προηγειται δε ἀει ἡ γνωσις των φωνων της γνωσεως των | ||
| ὑπαρχει το εἰδος : ποικιλον δε τι ὀν ποικιλων κακων προηγειται της γενεσεως . Εἰ γαρ ἀληθως ἀρτι ἐλεγομεν περι |
| αὐτου και των ὑποκειμενων ἑκαστον , περι ἁ ᾑ ἀνθρωπος καταγινεται . πασαι μεν γαρ αἱ τεχναι ἀνθρωπου εἰσιν , | ||
| ἀν μελος ἀπετελειτο . ἡ δε γεωμετρια περι ἀκινητον μεγεθος καταγινεται και περι τα σχηματα της γης , ἡ δε |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | ||
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ |
| : οἱ δε οὐδεν ἀλλο ὑπολελειφθαι ἐλεγον οὐτε ἀνθρωπον οὐτε ὀνον . θορυβου δε ἐν τῳ στενωπῳ και πολλης βοης | ||
| δε ἀπο των παιδων των σφαιριζοντων και τον νικηθεντα ὡς ὀνον καθιζοντων . ἐμνησθη δε ταυτης ἐνταυθα Πλατων . ἀπειθειν |
| ἐνεστωτα τε και τον παρῳχημενον ; και φαμεν τον μεν παρῳχημενον δια το ἁπαξ δοξαι αὐτοις ὁτε περι τουτου ἡ | ||
| τον χρονον εἰς ἀπειρον , προσσυναψαντες τῳ ἐνεστωτι και τον παρῳχημενον και τον μελλοντα : εἰτα ἐντευθεν εἰς ἐννοιαν ἀιδιου |
| ἐκσειοντα μεγαλα . ἐγω τινα οἰδα κλαιοντα Ἐπαφροδιτου των γονατων ἁπτομενον και λεγοντα ταλαιπωρειν : ἀπολελειφθαι γαρ αὐτῳ μηδεν , | ||
| οἰκειως τῳ ὠκεανῳ , τον δ ' ἀρκτικον της γης ἁπτομενον ὡς ἀν προς αἰσθησιν κατα το ἀρκτικωτατον της οἰκησεως |
| γυναικειαν στολην , ἐπειτα στρατιωτου τινος ἠ ῥητορος στολην ἁρπασας περιερχεται συκοφαντης και φοβερος , ἀντιον πασι βλεπων . ἀρ | ||
| ὁ Πιγρης ποταμος , και ἐν μεν τῃ δεξιᾳ μοιρᾳ περιερχεται ποταμος Σελλας , ἐν δε τῃ ἀριστερᾳ Πιγρης , |
| ταυτης ἠξιωκα , νομιζων ἡδυ τῳ θεῳ της ὑπερ ἐμου προνοιας ἀναθημα τουτο και μεγιστον ἀναθησειν . βουλομενος δε και | ||
| παρακελευεται : ὁ δε λογος οὑτος ἐτι νεανικωτερον τον της προνοιας κυριον και αὐτην την προνοιαν μεμψαμενος και παντας νομους |
| ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα εἰς καπνον ἀναλυομενα των ξυλων σχεδον ἐπ ' ἀπειρον χειται , | ||
| : ὁ δε Ἀπολλωνιος ἐπι του βλεπειν . λιγνυν : καπνον . πορφυρεαις ἑλικεσσιν : ταις του καπνου συστροφαις πορφυριζουσαις |
| μεχρι της κορης διηκει , κατα δε την προς τον περικειμενον ἀερα ἐπιβολην ἐντεινοντος αὐτον κωνοειδως , ὁταν ᾐ ὁμογενης | ||
| , κυματουται κατα κυκλους εἰς ἀπειρον , ἑως πληρωσῃ τον περικειμενον ἀερα , ὡς της κολυμβηθρας : της πληγεισης λιθῳ |
| φαιην , ὁτι και ὡραν φερουσιν . ἀγνοεισθων δε μη παροντες τῳ παιδι ἐς την κρισιν , εἰ ὑγιως βασανιουμεν | ||
| αὐτος και ἡ ἀκρα του Διος , εἰ μη χηνες παροντες ἐτυχον : οἱ μεν γαρ κυνες προς την ῥιφεισαν |
| ὡσπερ ἐπι πασι τοις διαφθειρομενοις σαπροτης . Ἁπαν γαρ το σηπομενον κακωδες , εἰ μη τις την ὀξυτητα λεγει του | ||
| δαπανᾳ , ὁ λαβραξ προβαινει . Τρυχομενον : δαμαζομενον , σηπομενον . ἑλῃ : λαβῃ . Ὀψε : μολις : |
| και ποιητικης : μουσηγετης γουν λεγεται , παλιν και Ἑρμου δυναμενου ἐνταυθα ὑπαγεσθαι δια το ἀγωνιστικον . Την δε τριτην | ||
| τας ναυς , και παραχρημα ἐμβαντες ἐβουλοντο φευγειν , οὐδενος δυναμενου κατασχειν , οὐδε του Ἀγαμεμνονος ἐχοντος ὁ τι χρησεται |
| , ὁθεν και αἱ περι την δοξαν ἐκ της αἰσθησεως ἀπαται γινονται . πολλακις γαρ την χολην μελι ὑπελαβομεν ὁτι | ||
| ἀνθρωπου σωμα καθαρον οἰονται ἡδιστον εἰναι : αἱ δ ' ἀπαται αὑται τους μεν ἐξω πως δυναιντ ' ἀν ἀνεξελεγκτως |
| τι ἐτι ἐν τοις λαβουσιν : ἐν δε τοις μη παθουσιν οὐκετι , ὡσπερ ἐπι του ἀερος φωτος περι αὐτον | ||
| ἐραστων μη τυχειν αἰσχρον , ὡς δια τον τροπον τουτο παθουσιν . ἐχουσι δε τιμας οἱ παρασταθεντες : ἐν τε |
| ὁ Πρωτευς , λεγων ὁτι : Ἐγω εἰ μη περι πολλου ἡγεομην μηδενα ξεινων κτεινειν , ὁσοι ὑπ ' ἀνεμων | ||
| ἑως ὁ των περιεστηκοτων ἐπαινος ἐπαυσατο πολυς τε και μεχρι πολλου γενομενος , λεγει προς αὐτον : Ἀλλ ' ἐγωγε |
| μερος , λογος ὁριστικος και τελος . και ὁ μεν πρατος λογος , ἡ οὐσια , πραγμα αὐθυπαρκτον και ὑφεστος | ||
| τω πρατω θεω . οὑτος γαρ και φυσει ἐστι και πρατος βασιλευς τε και δυναστας , ὁ δε γενεσει και |
| ἐξω του τειχους ἐπισκοπεισθαι , τινας δε τα ἐσω . Ἐχειν δε και περιοδευοντας λιθους ἐν ταις σκοτειναις νυξι και | ||
| αὐτων οὐσιν ἑκαστον τις προσφερων ἐξηγειτο αὐτων τας δυναμεις . Ἐχειν μεν οὐν ἑκαστον δυναμιν τινα ἀλογον φατεον ἐν τῳ |
| μενει δε ἀφθαρτον το κοινον δικην φρεατων ἀναπληρουντων ἀει το κενουμενον . εἰτα σκεψαμενη την ἰασιν ἑτεραν ἐσκοπει προφερειν δυναμενην | ||
| κεφαλην βαρυνεται τοσουτῳ ὁκοσῳ πλειονες οἱ περιπατοι της ξυμμετριης : κενουμενον γαρ το σωμα και ἡ κεφαλη του ὑγρου φρισσει |
| δε αἰτουμεν ἐτι πεμψαι χρονιον Εὐαγριον οἰκαδε ζευγει κοσμουντι τον ὀχουμενον . τοις γαρ ἐν δυσκολιᾳ γεγενημενοις καλον οἰμαι τα | ||
| πρωτον ἑνοειδεστατον , ὡστε οὐ ῥᾳδιον εἰναι διακρινειν ὀχουν και ὀχουμενον , μαλλον δε ἐχον και ἐχομενον , δια το |
| μυρικη Βαιτικη μηδικη . τα δε ἐχοντα ἐννοιαν τινος προσυπακουομενου ὀξυνονται : μουσικη ἰατρικη γραμματικη . Ἐτι τα ἐχοντα το | ||
| Τα εἰς ΝΟΣ διφθογγῳ παραληγομενα τῃ δια του Υ μονογενη ὀξυνονται : καυνος γλαυνος βαυνος κρουνος βουνος κεραυνος . το |
| ἐναγεις καθαιροντων . Κλειδημος : ὀρυξαι βοθρυν προς ἑσπεραν του σηματος . ἐπειτα παρα τον βοθυνον προς ἑσπεραν βλεπε , | ||
| : κεραυνου δε σκηψαντος εἰς τον ταφον ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . ἐστι δε |
| τις ἐσσι , τινος δ ' ἐπαγαλλεαι ἱπποις ; Ὡς φαμενον προσεειπεν Ἀχιλλεος ὀβριμος υἱος : Τιπτε μ ' ἐπισπευδοντα | ||
| ἐθ ' ὁμως ὡς το πριν ἐπισσυτα [ ] ὡς φαμενον ? ? ? Διος υἱος ἐδεχνυτο [ φωνησεν τε |
| τι μ ' αὐεις ; και παραχρημα ἐτελευτησεν , ἀποπνιξας ἑαυτον . . . Ζηνων , ὡς ἠδη γερων ὠν | ||
| , και ἐπληθυνθη κατα γενος τα παντα και ὁ ἀναγνωρισας ἑαυτον ἐληλυθεν εἰς το περιουσιον ἀγαθον , ὁ δε ἀγαπησας |
| ˘˘˘˘ˈ˘˘˘˘ – | – – – ⌊ – ] ! ιον ὑπο [ ] τροχον Ἰξιων [ ˘˘˘˘˘˘˘˘ – – | ||
| ! ] α θεοις θυειν ! ! ! ! ! ιον ? προτερον [ ! ! ! ! ! ! |
| ὁτι τα μορια προς ἑαυτα ἐξομοιουσι την τροφην και οὑτως τρεφονται : οὐδεν γαρ ἀλλο ἐστι θρεψις ἠ ὁμοιωσις του | ||
| ὁτι το τρεφομενον ἠγουν ἡ γονη τρεφεται , καθως λογῳ τρεφονται οἱ κοκκοι του σιτου . εἰ δε φης ὡς |