| ἐπιδεσμου , και τοτε [ ὁ ] βροχος ἰσοτονος τῳ πηχει περιτιθεται πλησιον του καρπου . οὑ αἱ ἀρχαι ἀγονται | ||
| ' ἑαυτῳ προστιθεται ὁ παλαιστης μητε τῳ προϋποκει - μενῳ πηχει , λειπεται λεγειν αὐτον τῳ ἐξ ἀμφοτερων ἀποτελουμενῳ ἑπταπαλαιστῳ |
| δι ' αὐτων , και τουτων λαμβανων το φοϚʹʹ ἑξεις πηχεις ἐπιπεδους . Ἐαν δε το μηκος δια παλαιστων , | ||
| αἰσθητον . μετρα δε των κιονων ταυτα : δεκα μεν πηχεις το μηκος , εἱς δε και ἡμισυς το εὐρος |
| ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
| ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
| ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
| ' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| προφητευσαι : τα μεν γαρ λεγομενα καλα ὀντα ὁ φιλαρετος ὑπηχει θεος , τα δ ' ἐννοουμεναφαυλοτερα γαρ ἠνἐτικτεν ἡ | ||
| τοιουτους ἀνευ της δυσχερειας ταυτης ὑπαρχει , ἀλλ ' εὐθυς ὑπηχει το Δωδωναιον χαλκειον , αἱ δυο καταφασεις , και |
| ὀκτω , ἐμβιβασας τους ναυτας εἰς δωδεκα ναυς τας ἀριστα πλεουσας , και προσπληρωσασθαι κελευσας , εἰ τις ἐνεδειτο , | ||
| και οὐκ ἐφη ὁ Θηραμενης εἰκος εἰναι ἐπ ' Εὐβοιαν πλεουσας αὐτας ἐς Αἰγιναν κατακολπισαι και παλιν ἐν Ἐπιδαυρῳ ὁρμειν |
| κρασπεδα δ ' αἱ τελευταιαι ὀχθαι . βους δ ' ὀνομαζεσθαι φασι τας των ἐν τοις χιτωσι ῥαφων συμβολας . | ||
| ἀερα ψυχων ἐμπλεων : και τουτους δαιμονας τε και ἡρωας ὀνομαζεσθαι : και ὑπο τουτων πεμπεσθαι ἀνθρωποις τους τ ' |
| ἡψατο των παρακειμενων . φασι δε και Ἀριαμνην τον Γαλατην πλουσιωτατον ὀντα ἐπαγγειλασθαι ἑστιασαι Γαλατας παντας ἐνιαυτον και τουτο συντελεσαι | ||
| δηπουθεν ἀπεβη προς το λῳον , ὁτι ἠδυνατο δεξασθαι τον πλουσιωτατον ἐκ της Ἀσιας ξενον , ἀλλος δε οὐδεις ἱκανος |
| πολις μη ἐθελοι ἀκολουθειν , ἐπι ταυτην πρωτον ἰεναι . γραφεντων δε τουτων και ἀναγνωσθεντων τοις πρεσβεσιν , εἰπεν ὁ | ||
| του κασσυματος ῥαφεισης : ἠ εἰς κυστιν ὡν βουλεται τις γραφεντων , εἰτα εἰς ληκυθον καινην συμμετρον τῃ κυστει τεθεισης |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| τοιϲ φυλλοιϲ αὐτηϲ λειωθειϲιν ἠ ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουϲαν ἐν ἑκαϲτῳ διαθεϲιν . | ||
| πυρος . Ἰδιον δε και το ἀχυρον του κριθινου το πυρινον : ἐγχυλοτερον γαρ και μαλακωτερον . διαφερει δε ἡ |
| μοναις , τουτεστι ταις πρωταις τρισιν ἡμεραις γεννηθεισης αὐτης φυτευειν συγχωρουσιν . ἀλλοι παραιτουνται ἀπο δεκατης μεχρι εἰκοστης φυτευειν τι | ||
| πεπονθοτα , οὐ χρη ὑπτιον σχηματιζειν αὐτον : οὐ γαρ συγχωρουσιν αἱ κυστεις εἰσω το κλυσμα παριεναι , σκληραι και |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| Μηδων βασιλειαν Ἀθηναιον ἀνδρα συστησασθαι , τας δε Ἀθηνας μηδεποτε Μηδον το γενος ἀνδρα κατεσχηκεναι . ὁ δε προς μαχην | ||
| στρατοπεδον τους κηρυξοντας διοτι Σαρδαναπαλλος τοις μεν ἀνελουσιν Ἀρβακην τον Μηδον δωσει χρυσιου διακοσια ταλαντα , τοις δε ζωντα παραδουσι |
| ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον ἐξετασμον πιπτειν . ἐπικειμενου δε του κατηγορου πεμψας ἐπι τον ἀδελφον ἐκομισεν ἐπι το συνεδριον το | ||
| συνεχως κρινομενον τι δει ποιειν : φερε οὐν και περι κατηγορου εἰπωμεν . ὁταν τοινυν κατηγορωμεν συνεχως κριθεντος , δει |
| διηγησατο . ” ταυτα διαλεγομενοι παρησαν ἐπι το της Λευκιππης δωματιον . ἐπει δε πλησιον ἐγενοντο των θυρων , ἀκουουσιν | ||
| . Θυμηδιας οὐν ὁτι πλειστης πλησθεντες ἀνῃεσαν ὡς ἐπι το δωματιον , και ὁ μεν ἐδειπνει ἀσιτος ὠν το παραπαν |
| ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
| ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
| ἀπεκτειναν ἀπειθουντας προς την ἐκδοσιν , ἐν οἱς και των βασιλικων ὑπηρχον Σκυθων , οἱ ὑπο Ἀττηλᾳ ταττεσθαι ἀνηναμενοι παρα | ||
| . Ὁνωρια , ἀδελφη Βαλεντινιανου . ἡτις και αὐτη των βασιλικων εἰχετο σκηπτρων . Εὐγενιῳ δε τινι την ἐπιμελειαν των |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| Ἠγουν νεαν γην και νησον . Ῥιζαν ] Και μητροπολιν ἐσομενην . Ἀλεξανδρου Φορτιου . Κοραν ἀστεων ῥιζαν ] * | ||
| ἀνδρα τουτον οὐδεποθ ' ἡμιν φιλον ἐσομενον , οὐδε διαλλαγην ἐσομενην ἐκεινῳ προς ἡμας . οὐ γαρ ἀδικουμενος ὑφ ' |
| κἀθεον κατακτανων , ἡ κειν ' ἀφηιρει , μηθ ' ὁπλιζεσθαι χερα μητε στρατευειν ἐκλιποντα δωματα , εἰ τἀνδον οἰκουρημαθ | ||
| λεγω δη των δυσωνυμων Ἀγαρηνων , καταμηνυων και ὡς ταχος ὁπλιζεσθαι και προς την μαχην ἡμας συσκευαζεσθαι , προσφυγας τινας |
| ἀγρων ὁμορων νεμων , Δρυας το ὀνομα , και αὐτος ὁμοιοις ἐπιτυγχανει και εὑρημασι και θεαμασι . Νυμφων ἀντρον ἠν | ||
| ' αὐτον ἀποτεινειν διαιταν , εἰδοτα , ὡς τοις μεν ὁμοιοις διατηρουνται αἱ κρασεις , κολαζονται δε τοις ἐναντιοις . |
| μειζονως δε αὐτου τυχειν ἐτι μαλλον ἀξιω περι των μελλοντων ῥηθησεσθαι . καιτοι σχεδον μεν οἰδα παραιτησιν εὐ μαλα φιλοτιμον | ||
| ἀλλοισι μεγαλοισιν ἐργοισιν ἐτεταγμην . Και τουτο ἐλαχιστον των μελλοντων ῥηθησεσθαι : προειλετο γαρ μαλλον ὁ πατηρ ἐν ἐμοι τῳ |
| φρονειν ἀκουω Κτησιφωντα . Ἐτολμα δ ' ἐν ὑμιν ποτε σεμνυνεσθαι Ἀριστοφων ἐκεινος ὁ Ἀζηνιευς λεγων ὁτι γραφας παρανομων ἀπεφυγεν | ||
| κουριαν διαφερει . κομαν μεν γαρ ἐστι το ἐπι τινι σεμνυνεσθαι των καλως πεπραγμενων και τρεφειν κομην , κουριαν δε |
| Ἰλου μνηματος : τινες δε φασι και την ἐν Δελφοις πλατανον Ἀγαμεμνονα φυτευσαι και την ἐν Καφυαις της Ἀρκαδιας . | ||
| , ὁς και τῳ Δαρειῳ πριν ἐδωρησατο χρυσην ἀναδενδραδα ἠγουν πλατανον , και τῳ Ξερξῃ τοτε ἐχαριζετο ἀργυριου δισχιλια ταλαντα |
| * * τον ὀνειρον τους ἀνθρωπους βουλομενος ἀπολλυσθαι . διοπερ ἀποβλεψαντες προς τα οἰκεια * * * ἀπομνημονευματα κἀν ὡς | ||
| Ἀριστοτελην προσαγορευει . τινες δε ὑπελαβον ἀλλοτριον αὐτου εἰναι , ἀποβλεψαντες εἰς τε την ἀρχην του βιβλιου και εἰς το |
| οὐκ ἀντιπραττουσης ἑτερας αἰτιας τους μεν ἐχοντας ὡροσκοπουντα τον πρωτον δεκανον δυσγαμειν ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , ἐν δε τῃ | ||
| προς ἀριθμον , οὑτως ὡροσκοπησει . Και γνωσει και τον δεκανον ἐκ του ποσου της μοιρας , ὁμοιως και τα |
| ; οὐκ ἀκουεις Ἑρμοκρατην τον στρατηγον της ὁλης Σικελιας ἐγκεχαραγμενον μεγαλως , ὁν βασιλευς ὁ Περσων θαυμαζει και φιλει , | ||
| τενων κατα την ἀναφερομενην λιγνυν διακινουμενος τῃδε κἀκεισε , ὠφελειται μεγαλως : και μετα τουτο παλιν ἐπιτιθημι το μαλακτικον φαρμακον |
| : πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
| δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |
| ὁν κρυπτον και ἀορατον σεβουσι Ῥωμαιοι , ἐς τον ἑαυτου θαλαμον μετηγαγε : και μη κινηθεν ἐξ οὑπερ ἠλθεν ἀπο | ||
| ταυτα . Τεταρτος τοπος ἐστιν ἀπο του τα περι τον θαλαμον και πασταδας και θεους γαμηλιους ἐρειν , ὡς ὁταν |
| οὐ διαγινεται ὁ παρα Πλατωνι Σωκρατης ἐν ταις προς τους κοινωνουντας αὐτῳ των λογων συνουσιαις κατα την προθεσιν του κατα | ||
| . Προθυμοτερον ἀν συμφησαιςὠ Θωμασιεεἰ και τους ἐπι τουτῳ σοι κοινωνουντας ἀναμνησθειης : ἡ γαρ ὡν τις οἰεται δοξα τῳ |
| ἠ εἰς ἐνεργειαν : εἰς πραγμα μεν , ὡς ὁ κενοταφιον διορυξας και κρινομενος τυμβωρυχιας : ζητειται γαρ εἰ οὑτος | ||
| πεπρακται τῳ κρινομενῳ τυμβωρυχιας , οὐ μην ὑφειλετο τι : κενοταφιον γαρ ὑποκειται , ὡστε ἀτελους ὀντος του πεπραγμενου την |
| και Παιονων ἐσχον εὑρειν : ἐν δε τοις ὑπομνημασι του δευτερου Καισαρος , του κληθεντος και Σεβαστου , παλαιοτερον μεν | ||
| - ] δε αὐτου λουσασθαι ? [ ] παλιν ἐκ δευτερου ὠφθη αὐτῳ εἰκων ἀνδρος ἐκ της πηγης ἐκεινης λεγουσα |
| συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα το μεσον τριτημοριον , προς δε τῳ λιβυκῳ ὁριζοντι κατα το τελευταιον | ||
| ἀπηλιωτικῳ ὁριζοντι ὁ τοπος ἐκπε - σων κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος |
| ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
| του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ἐντευθεν ὁριζειν , ὡσπερ ἐκεινων κατεγνωκοτας , ὁτι μη τουτο συνειδον , ἠ συνιδοντες ὑπο βασκανιας ἀπειπον . καιτοι ὁταν | ||
| ἐκνομον τε και ἐκδικον ἐκεινο ἐργον . ὡς δε ἀμφω συνειδον το πραχθεν , εἰτα μεντοι το ἀσεβημα διελυσαντο θανατῳ |
| χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
| ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
| ἁ διδωσιν αὐτοις ὁ νομος : και ἐποιησεν οὑτως . γραφεντος δε του προβουλευματος , και μετα ταυτ ' ἐπικυρωσαντος | ||
| τας ἐκκειμενας τηρησεις του ἐπικυκλου κεντρον το Ε , και γραφεντος περι αὐτο του ΖΗ ἐπικυκλου ἠχθωσαν μεν ἀπο του |
| μερος αἰει και ἐκβαινον ἐκ του συνηθους κοσμου ὑπο του σωφρονουντος και μενοντος ἐν τοις ἰδιοις ἠθεσι κατειργεται . μοναρχια | ||
| τε και τους προς ταυτα μαχομενους . και ἠν μεν σωφρονουντος μη προς τοσουτον χρονου την δαπανην ἐκτειναι και πολλακις |
| τοιουτον γινομενον . Ἐκ μεν οὐν τουτων δοξειεν ἀν τοις σπερμασιν . Οὐ μην οὐδε θατερον ἀδυνατον οὐδ ' ἀλογον | ||
| το ἐν ὀλιγῳ πολλην διανοιαν ἠθροισθαι , καθαπερ ἐν τοις σπερμασιν δενδρων ὁλων δυναμεις : εἰ δ ' ἐκτεινοιτο τις |
| . μετα γαρ το συναφθηναι παλιν ὑποστρεφει το μεν δεξιον νευρον εἰς τον δεξιον ὀφθαλμον , το δε ἀριστερον εἰς | ||
| περι το νη στερητικον , κατα στερησιν του ἐπους . νευρον , περι το νεισθαι δι ' ὁλου του σωματος |
| κοινου και φερων ὡς την γυναικα ἐρχεται . τετοκυιαν δε καταλαβων και ἀχθομενην ὁτι νεκρον αὐτῃ το βρεφος ἠν παραμυθειται | ||
| Δημοχαρης ὁ Λαχητος και Πυθοκλης ὁ του Βουγελου : οὑς καταλαβων ὑπ ' ἀνεξικακιας παραχωρειν ἐφη . δια ταυτα δη |
| προς σπορον : ἡνικα δ ' ἀν μελλωσιν ἐπιτελλειν , ἀμητον εὐαγγελιζονται , και ἐπιτειλασαι χαιροντας γεωπονους προς συγκομιδην των | ||
| του ἡλιου και προδυνοντος . χαρασσομενοιο σιδηρου : του προς ἀμητον χρησιμου : και προσεθηκε περιπλομενου ἐνιαυτου δηλων ὁτι οὑτως |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
| τους γονεις θανατῳ και τα αὐτων μειωσει , και ἐσται λαμπροτερος των γονεων δι ' ἑαυτου κτωμενος και ἐν ἱεροις | ||
| ἡ σεληνη των ἀλλων ἀστρων , ἠ ὁ ἡλιος ὁ λαμπροτερος , ἠ ὁσα ἀλλα ἐστι ποιητικωτερα . Σωφρων δε |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| οἰμοι ταλας : Φευ ὁ ἀθλιος , ἀρα και συ κοινωνος ὠν . . μων : Ἀρα . μετεχων : | ||
| παραλαβειν τους θρονους , μαλλον δ ' ὁ μεν ἠδη κοινωνος , ὁ δε αὐτικα ἐσται . ἐμοι δε ἀλλως |
| ἐλαᾳ και τῃ φιλυρᾳ και τῃ πτελεᾳ και τῃ λευκῃ συμβαινον : στρεφειν γαρ δοκουσιν τα ὑπτια μετα τροπας θερινας | ||
| γινεται : οὐ γαρ δια το κακον το ἐξ αὐτης συμβαινον : ὡστε παρυφισταται το κακον , ὡς φησι Πλατων |
| κριθας φαγῃς , εἰτα γενηται αἰφνιδιον τι ἐναντιον , οὐτε χορτον οὐτε κριθας ἑξεις φαγειν . ” Αἰσωπος ἀκουων ταυτα | ||
| φατνης των ὑποζυγιων φερειν αὐτοις τον χιλον , ὁν και χορτον και ποαν και κραστιν τινες ἐκαλουν . ἐκφατνισματα δε |
| Ἐπι τουτου του σχηματος ταις αὐταις λεξεσι χρωμενοι πλεονακις ἑτερα σημαινομεν , ὡς ἐχει τα τοιαυτα , χαριεν ἐστ ' | ||
| ἀνθρωπον των ζῳων εἰναι πολλαχως λεγεται : οὐ γαρ εἰ σημαινομεν τι πραγμα ἀφελοντες ἀπο του ὁλου λογου τι μερος |
| ἐπεδεχετο ποτε το σχημα δισσας κτησεις , μιαν μεν την ἐγκειμενην ἐν τοις κτητικοις , ὡσπερ και ἡ ἐμος ἐχει | ||
| ναι καταφασει , ἐπιτρεχει την ὁριστικην ἐγκλισιν , ἱνα την ἐγκειμενην καταφασιν ἀποστησῃ , οὐ γραφει , οὐ περιπατει : |
| δι ' ἰωτα γραφειν σε χρεων συν τῃ διφθογγῳ , Μηδειαν την Αἰητου δε ἠτα συν τῃ διφθογγῳ , Μηδιαν | ||
| τον Ἰασονα , Θετταλον ὀντα , ἀπιστον ὀφθηναι περι την Μηδειαν , ἠ ὁτι ἐν τῳ Πελοποννησιακῳ πολεμῳ ἐν αὐτῃ |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον ὑπο της μεθης κἀκεινου ἀμυνομενου , και των παραγενομενων ὡς ἀδικουμενοις ἡμιν ἁπαντων | ||
| προηξε το χαριν ἰσοδυναμειν τῳ ἑνεκα . πανυ δε ἐστι κἀκεινου ἀποδειξις . ἡ τοιαυτη συνταξις ἐπι γενικην φερεται , |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| τι πολει ἀμεινον ἠ γυναικας τε και ἀνδρας ὡς ἀριστους ἐγγιγνεσθαι ; Οὐκ ἐστιν . Τουτο δε μουσικη τε και | ||
| ὑβριστοτερος εἰναι , οἱς φασιν ὑπο της ὑβρεως κοπον οὐκ ἐγγιγνεσθαι . ὁμως δε και λεξον , ἐφη , ἐκ |
| . . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
| . μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
| ] ? , ὡστε εἰναι | ? ? [ . ἐπαινουμενοι ] | [ αι . ] ἐκ των | | ||
| δε εὐνοιᾳ και Μουσων ἀπο Πλαταιων ἀρξαμενοι χρησθαι οἱς εἰχομεν ἐπαινουμενοι τε και μακαριζομενοι των τε Ἀθηνων εὐεργεται προσαγορευομενοι δια |
| τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
| και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
| εἰς τας αἱμορροουσας φλεβας ὑπνον γιγνεσθαι , την δε παντελη ἀναχωρησιν δια της ψυξεως θανατον φερειν . Ἐμπεδοκλης τον μεν | ||
| γαρ δη οὑτος ἁλουσης Ἰλιου την μεν ἐς Θεσσαλιαν ὑπερειδεν ἀναχωρησιν , ἐς δε την Ἠπειρον καταρας ἐνταυθα ἐκ των |
| . Κυμαιων : Τηλεφανης ἐβασιλευσε ταυτης , ὁς ἐξεφυτευσε την Κυμαιων χωραν . Λυδοι δε χαλεπως δεσποζομενοι προς τινος πυθομενοι | ||
| ὡς δε και τουτ ' ἐπεισθησαν , αὐθημερον ἁπαντων παρελομενος Κυμαιων τα ὁπλα ταις ἑξης ἡμεραις ἐρευναν ἐποιειτο των οἰκιων |
| των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα , ἀντι δε των παχεων τα λεπτυνοντα , ἀντι | ||
| ἀραιωτικα του δερματοϲ . Ἀραιωτικα δε ἐϲτι τα μεν μετριωϲ θερμαινοντα και ἀλυπωϲ οὐδαμωϲ δε ξηραινοντα . [ ἀραιωτικον γαρ |
| γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη αὐτος ὁ θεος ἀνεσπασεν | ||
| ἐμου ] ? ἱνα εἰπῃς τηι ἀδελφηι [ ] μου ἀντιλαβεσθαι [ μου ] ? ; ὁ σωτηρ ἐφη [ |
| ἐπ ' Ἀθηνας ἐξεβαλον τους Μητιονιδας και την ἀρχην τετραχῃ διειλον : εἰχε δε το παν κρατος Αἰγευς . γαμει | ||
| ἐπιβουλευων τῃ πολει και κακον ἐργασασθαι βουλομενος τι το τειχος διειλον , ἠ ὁπερ ἀν ὑποθεσις διδῳ , εἰκοτως κρινομαι |
| Σαλαμινι παραταξαμενους . Ποτε ἐν τοις προβλημασι ῥητωρ μερεσι τισι συνηγορους δωσει και κατα ποσους τροπους ; τεσσαρας : ἠ | ||
| πονηριᾳ διαβαλλομενους , αὐτοθι συναγαγοντα συκοφαντας και ψευδομαρτυρας και τους συνηγορους και τους ἀλλους πονηρους ὡς δισχιλιους , ὡς Θεοπομπος |
| ἐτιτρωσκον . ἐπει δε παρηγγειλεν , ἐθει μεν ἐκ των ὁπλιτων τα πεντεκαιδεκα ἀφ ' ἡβης , ἠλαυνον δε οἱ | ||
| προελθοντων προτερων ἀπο του λοφου μετα των ἱππεων των Λυγκηστων ὁπλιτων και ἑτοιμων ὀντων μαχεσθαι , ἀντεπαγαγοντες και αὐτοι ξυνεβαλον |
| και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
| ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| ἀλλους δε , ἀν δυνωμεθα , προσληψομεθα . του δε Μηδου ἠκουες ἀποκαλουντος τους ἱππεας : εἰ δ ' οὑτοι | ||
| , ὁν φασιν ἀντιποιησασθαι της Ἀττικης ὡς ἰδιας : ἀπο Μηδου γαρ του Μηδειας και Αἰγεως ἐδοκει εἰναι . Δατις |
| . τα τε κτητικα των ὀνοματων και αἱ κτητικαι των ἀντωνυμιων οὐκ ἀπ ' ἀλλης πτωσεως παραγονται ἠ ἀπο γενικης | ||
| των δυναμενων το πραγμα παραδεξασθαι . οὐ μην ἐπι των ἀντωνυμιων , εἰγε ἀναφορικη μεν ἡ αὐτος , δεικτικη δε |
| , ἡ τρυγων , διο και ὀλοεργον εἰπεν . ἡ τρυγων δε φερει κακα , ὡς φησιν , ὁποτε ἐν | ||
| περιστερα μεν των φυσει | τιθασων και ἀγελαστικων ἡμερωτατον , τρυγων δε των φυσει μονωτικων τιθασωτατον . τας δε των |
| : αὐτις δι ' ἐξοπισω , και σημαινει το ἐξ ὑστερου , το δε αὐθι τοπικον ἐστιν ἀντι του αὐτοθι | ||
| ἀγει , ὁτε δε τας χειμεριους τροπας εὐδιος διελθων ἐξ ὑστερου πολλην ζαλην και φοβεραν ἀνεμων ῥοπην κατεσκευασεν : οὐτε |
| λογος ἠν περι των διαφορων και πολυς ἐνεκειτο τους παππῳους ἀπαιτων ὁρους και πολλακις ἐρωτων , εἰ μη δικαιον εἰς | ||
| μη ὠσι μαρτυρες τῳ κατηγορῳ , ὁ φευγων φησι χρησεται ἀπαιτων τοιςδε : λεγει δε τοις περιστατικοις : ἐκ τουτων |
| και αὐτοθεν προς τουτο ἀπολογησασθαι και δειξαι μαλλον ἀγαθον του ἐφημερου το ἀιδιον . εἰ γαρ το εἰναι ἑκαστῳ κρειττον | ||
| φρονων ὀφθῃς . ἀν δ ' αὐτος προσαιτων και της ἐφημερου τροφης ἀπορων και βλεπων εἰς δυο και τρεις ὀβολους |
| εἰς το καθαρον φως προελθοντας , εὐλογως καταγνωσεσθαι των τοτε φανεντων και πολυ προσθεν αὐτων ὡς ἐξηπατημενων : οὑτω δη | ||
| νεφρουϲ ἠ μητραν ἠ κυϲτιν , ἠδη μεν των θαναϲιμων φανεντων ϲημειων και τηϲ ἐξολκηϲ μαλιϲτα ϲκυλμον πολυν ἐμποιειν μελλουϲηϲ |
| δ ' ἐγκυρσας ἁλιηων πολλην ῥηϊδιως ἀγρην ἑλεν ἠδ ' ἀμεγαρτον . ἀλλα το μεν ναυτῃσιν ἀλεξησειε Κρονιων ἐμβυθιος , | ||
| συμπλεουσιν . ἐγκυρσας : τυχων . Πολλην : ἀπειρον . ἀμεγαρτον : ἐπιφθονον . Ἀλλα το μεν : ἠγουν το |
| λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
| και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
| βιος , οὐδ ' ἀν τον αὑτου παιδα τις δοιη κτανειν . μη μ ' εὐλογειτω τἀμα τις κτεινων τεκνα | ||
| . ἠ και μετ ' αὐτου μητερ ' ἀν τλαιης κτανειν ; ταὐτωι γε πελεκει τωι πατηρ ἀπωλετο . λεγω |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| οὐτε ματαιων ὑθλων πονους διηνυσα , οὐ μην κατα την δοκησιν τινων ἀμφιβολους ἐπιλυσεις και γραφας ἀναριθμους περιττων συνταξεων : | ||
| και παρορμωσα . ἠ οὑτω : της λιγυρας ἀκονης ἐχω δοκησιν ἐπι της γλωσσης , ἡτις κραινει της εὐτυχιας την |
| , ὁτι τον μεν ἐπηλυν ὀχλον οὐδενος εἰακατε εἰναι των κοινων κυριον , ἀρχετε δ ' αὐτοι της πολεως και | ||
| αἱ πρωται δε ἡμιν φαντασιαι γινονται ἀδιαρθρωτοι και ἀπο των κοινων : τα γουν παιδια προσαγορευει παντας τους ἀνδρας πατερας |
| ἠκολουθησεν . . , , : ὁ δ ' Ἡρακλης καταντησας ἐπι τον Πορθμον κατα το στενωτατον της θαλαττης , | ||
| ? τωι αὐτωι χρονωι Πυρρος ὁν Νεοπτολεμον ἐκαλουν ? / καταντησας ? ? ? [ ] ? ? εὑρισκει τον |
| κατασκευασμασιν ; Νη Δια : δυναται γαρ βαπτειν , οὐκ ἐσθιεσθαι μονον το της πορφυρας κρεας . Ἀλλ ' οὐ | ||
| , ἐνταυθα παντες οἱ ἰχθυες ὑγροτεροι και μαλλον πιονες και ἐσθιεσθαι ἡδιους , προς δε πεψιν και τροφην χειρους , |
| ἀλλα και ὁτι ἀπειληφασιν : ἐκομισθη γαρ αὐτοις ἐπι της τριηρους . Ῥᾳδιον μεν οὐν ἐκ των εἰρημενων γνωναι ὁτι | ||
| , οἱτινες τους μεν ναυτας φασι δειν οἰκειους εἰναι της τριηρους της ληψομενης τον στεφανον , των δε τριηραρχων τους |
| , εἰ τις διακλυζοιτο τῳ ἀφεψηματι . το δε σπερμα λεπτομερους τε και θερμης ἐστι δυναμεως , ὡστε και τοις | ||
| ἀδηκτως δυναμεως , ἐχουσα τι και αὐτη στυψεως . Φορμιον λεπτομερους τε και ἑλκτικης και ῥυπτικης μετεχει δυναμεως . Φου |
| , ἠ τουτο μονον , ὁτι δασεια πασα ἐντοσθε και λασιος ἐστιν , ὡστε και τα νεογνα , ἐπειδαν ῥιγωσῃ | ||
| ἐν ἀσπιδι φαινετ ' ἰδεσθαι . Ἐν δε βοων ἐσκεν λασιος νομος , ἀμφι δε τῃσιν Τηλεβοαι μαρναντο και υἱεες |
| . ἐκ γαρ του τριωβολου τρεφομενοι Γ και εἰς κατασκευην ἱματιου ⌈ ἀποθησαυριζοντες [ θησαυριζοντες Γ ] ὀλιγον δια πολλου | ||
| ὀνομα αὐτου κατενεχθηναι . και ἁμα τοιαυτα λεγων ἀπο του ἱματιου ἀφελειν κροκυδα , και ἐαν τι προς το τριχωμα |
| κορωνισιν : ἀλλα και ἐμπης αἰσχρον τοι δηρον τε μενειν κενεον τε νεεσθαι . τλητε φιλοι , και μεινατ ' | ||
| ἐς ἀντρον ἱκηται ἐυσκιον , ἀμφι δε παντῃ ταρφεα παπταινει κενεον σπεος , ἀθροα δ ' αὐτου ὀστεα δερκομενος κταμενων |
| μετα μελιτοϲ ἠ καρδαμον μετα λινοϲπερμου ϲυν μελιτι ἠ ϲικυου ἡμερου ῥιζαν μετα μελιτοϲ ἠ θειον ἀπυρον μετα κηρωτηϲ ἠ | ||
| θερμον ἠ ὑδρελαιον ἠ ἀφεψημα τηλεως ἠ λινοσπερμου ἠ μολοχης ἡμερου ἠ ἀγριας . συνεχως δε ἀλλασσεσθωσαν οἱ σπογγοι προϋπορριφεντος |
| οὐκουν ψευδος τουτο , ἀληθες δε το ἀντικειμενον ἀντιφατικως το ἐνδεχεσθαι παντι , ὁπερ ἐδει δειξαι . φανερον δε και | ||
| και κατα την θεσιν ἀπιστειν , ὡς μη δια τουτων ἐνδεχεσθαι λαβειν την ἐπιζητουμενην διαστασιν , ἠ μονον ὁτι μειζων |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| , δι ' ὁ και τους πωλουντας φασιν ἐξαπαταν ὡς κεδρον πωλουντας : παν γαρ εἰναι καρδιαν , ὁταν ὁ | ||
| και ἡ Ἰδη πλην οὐ πολλην : ἡ γαρ Συρια κεδρον ἐχει και ταυτῃ χρωνται προς τας τριηρεις . Ἀλλα |
| ὁρωντες ἁλισκομενην ἐβοηθουν , οἱ τε περι τον Ἀγαθοκλεα τῳ προτερηματι τεθαρρηκοτες και νομιζοντες ἑνι κινδυνῳ καταλυσειν παντα τον πολεμον | ||
| ἁπαντες ἀποθνησκουσιν . Διαφθαρεντων δε τουτων ἐπαρθεντες οἱ Αἰκανοι τῳ προτερηματι παρησαν ἐπι τον χαρακα των Ῥωμαιων , την τε |
| προϊασιν . ἀλλ ' εἰ τουτο , και ἡ αὐτοδυας προτερα μεν ἐσται της νεωτερας , νεωτερα δε της προτερας | ||
| ἐκ της ἀποφασεως των ἀκρων γνωριζονται : ἁ γαρ μητε προτερα ἀλληλων μητε ὑστερα , ταυτα ἁμα . τρια δε |
| τα δε κατα το ποιειν και πασχειν , ὡς το θερμαινον και θερμαινομενον : τα δε κατα την της δυναμεως | ||
| ξηρον πανυ την οὐσαν ἐν γῃ ὑγραν ἐξεοι φυσιν , θερμαινον εἰς θαλπος δε το ψυχος φερει , οὑτως τε |