| δι ' ἰωτα γραφειν σε χρεων συν τῃ διφθογγῳ , Μηδειαν την Αἰητου δε ἠτα συν τῃ διφθογγῳ , Μηδιαν | ||
| τον Ἰασονα , Θετταλον ὀντα , ἀπιστον ὀφθηναι περι την Μηδειαν , ἠ ὁτι ἐν τῳ Πελοποννησιακῳ πολεμῳ ἐν αὐτῃ |
| τουτο και διαλυεσθαι πεφυκεν . ἐπει δε λεγουσι την λυπην ἐνδειαν εἰναι του κατα φυσιν , εἰη ἀν ἡ ἡδονη | ||
| ἐπ ' αὐτην ἐρχεται τα ζῳα την ἐκ της κενωσεως ἐνδειαν ἰωμενα . σαφες οὐν ὁτι της μεν ἐνδειας ἡ |
| στρατιωτικον ἐχει και οὐχ οὑτως ἐμφαινει ῥητορικην ἀγχινοιαν ὡς στρατιωτικην αὐθαδειαν και ἀλαζονειαν . ἀλλ ' ὑπερ μεν τουτων ἑτερωθι | ||
| ἀρετην ἐτι την ἀνοητον τολμαν νοητεον ἀλλα μανιαν την ἀχρηστον αὐθαδειαν . εἰποι δε ἀν τις εὐ φρονων αὐτῳ : |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
| ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| κινησιν : την γαρ ἑκαστου οὐσιαν και το οἰκειον εἰδος ἐνεργειαν εἰναι ἑκαστου , μη οὐσαν ταυτην κινησιν . Και | ||
| οὐν και οὑτοι , ὠ πατερ , ἐχουσι προς ἡμας ἐνεργειαν ; Την μεγιστην , ὠ τεκνον . εἰ γαρ |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| ὠκεανον παρα τους ὁρους ἐξετειναν , την δε Λιβυην , εὐρειαν μεν οὐσαν , ὑπερβαλλουσαν δε τῳ μεγεθει τα ἐθνη | ||
| δε δη ἀλλαι ἀμφιπολοι , πειρινθος ἐφαπτομεναι μετοπισθεν , τρωχων εὐρειαν κατ ' ἀμαξιτον , ἀν δε χιτωνας λεπταλεους λευκης |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| Ὀδυσσευς Καλυψοι ξυνων ἐκλαθεσθαι καπνου Ἰθακησιου και οἰκου . „ περιβαλων δ ' αὐτον ὁ Δημητριος και τι και ἐπευφημησας | ||
| πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς ἐκκλησιαν εἰσελθων ἀνδρες , ἐφη , πολιται , |
| Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
| τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
| , και ἐδει αὐτους πανστρατιᾳ ἀπαντησαι τοις Ἀθηναιοις ἐς την μεσογειαν : ὀντες γαρ ὁμοροι τοις Αἰτωλοις και ὁμοσκευοι μεγαλη | ||
| , κατα δε Μεμφιν στενωτατη αὑτης : ἐπειτα δε εἰς μεσογειαν ἀπο Μεμφεως ἰοντι πλατυτερα , κατα δε το ἀνωτερον |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ||
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες |
| νομος ἀπειδεν , ἀλλα τῳ βουλομενῳ της τελευτης παρεχει την ἀδειαν : ἐπαξεις δε και παραδειγματα . οἱον εἰ τις | ||
| τοις δε μη δεχεσθαι , οἱ μεν δια της πολεως ἀδειαν εὑροντο , οἱ δ ' οὐκ εἰχον ὁπως μη |
| τα δε λοιπα [ την ἀπο Σουνιου ] μεχρι Ἰσθμου παραλιαν και την ὡς ἀν . . . ς ὀρεινην | ||
| κατα τον Ἀδριαν , τα δ ' εἰς την Λιγυστικην παραλιαν μεχρι Γενουας του των Λιγυων ἐμποριου , ὁπου τα |
| , ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | ||
| δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . |
| ἐχοι μεχρι τουδε , τουτεστιν ἑως ἀν Αἰθιοπας ἡμιν ἡ παραδοσις των ἐκεισε διαπεραιουμενων ἱστορῃ , και την Ἀγισυμβα χωραν | ||
| , ᾡτινι οὐ συνᾳδουσι τα της παραδοσεως : ἡ γαρ παραδοσις συν τῳ ι οἰδεν γεγραμμενον αὐτο . Ἡρωδιανος δε |
| ἰσον ἐστι το πεισαι καταθεσθαι την τυραννιδα τον τυραννον τῳ διαχρησασθαι : ὁμοιως γαρ ἀμφοτεροι της ἐπηρειας ἀπηλλαξαν : ὡσπερ | ||
| και δεινον και ὑπερβαλλον τῃ συμφορᾳ , το την γυναικα διαχρησασθαι τον μοιχον : εἰτα ἐκ του ἐναντιου : εἰ |
| ὁ δαμος ὁ Ἀθαναιων ἐν τε τοις προγεναμενοις καιροις εὐνοεων διατελει Βυζαντιοις και τοις συμμαχοις και συγγενεσι Περινθιοις και πολλας | ||
| σωτηριαν βιου , ὁ καλουσιν οἱ ἀνθρωποι νουν , ᾡ διατελει σωζομενον , και τας ἀποριας ἐξιωμενον του βιου , |
| ὁστις ἐστιν αὐτῳ πρωτος θεος : την δ ' ὡς θηλειαν , μητρος θεων δικην , της ὑπο τον οὐρανον | ||
| ζωγραφουσιν , ὡν τον ἀρσενα εἰκαζουσιν Ἀρει , την δε θηλειαν Ἀφροδιτῃ , ἐπειδη τα μεν ἀλλα θηλυκα ζῳα προς |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
| ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
| παρα των ἀκριβως εἰδοτων της γενεσεως αὐτου τον τροπον ὡς παραδοξος . ” “ Ἀλλ ' ἡμεις γε οὐκ εἰδομεν | ||
| οἰκετων ἐπανασταντων και ταχυ κολασθεντων : τριτη δε ἀποστασις ἐγενετο παραδοξος και πολυ τας εἰθισμενας διαλλαττουσα . ἠν γαρ τις |
| την δια πεντηκονταετιας ἀφεσιν τε και εἰς τας ἀρχαιας ληξεις ἐπανοδον , την κατασκευην της ἀδιαλυτου σκηνης , ἀλλα μυρια | ||
| ἀνδρος οὐδαμως ψευδεσθαι πεφυκοτος , ἡνικα των πρεσβεων ἠλπιζε την ἐπανοδον , ὁ μεν καθηστο κεκοσμημενος , ἀναμενων την ἐρωμενην |
| το δικαιως κρινειν . τροπῳ γαρ τινι παρα θεου οἰκονομιαν πεπιστευται : και γαρ αὐτος οὑς ἐχει ὑφ ' ἑαυτον | ||
| κακον , ἀνεμειν τουτο , και ὑγια γινεσθαι αὐτον . πεπιστευται δε τους ἀλλους τους ἀνα πασαν την γην ὀνους |
| τοιϲ φυλλοιϲ αὐτηϲ λειωθειϲιν ἠ ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουϲαν ἐν ἑκαϲτῳ διαθεϲιν . | ||
| πυρος . Ἰδιον δε και το ἀχυρον του κριθινου το πυρινον : ἐγχυλοτερον γαρ και μαλακωτερον . διαφερει δε ἡ |
| των χειροκμητων , ἀλλοτριουσι της του ἑνος και ὀντως ὀντος θεραπειας θεου . τουτο διαπραξαμεναι τοις ἀνδρασιν εὐαγγελιζονται : και | ||
| μυθον . ᾐδει γαρ , ὡς ὁ συν ἐπιστημῃ της θεραπειας ἁπτομενος της ψυχης προ των ἀλλων φροντιει και των |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| λογοις και πληθει συντεταγμενῳ , πλησιον που την ἐνοπλον δυναμιν παραστησας του μη θορυβον αὐτοις ἐμβαλειν ἰσως ἀνευ πολεμου προς | ||
| γαρ μου πατηρ ὁ Κορισκος . τι οὐν ἠν σοι παραστησας τινα ἐγκεκαλυμμενον ἐρωμαι : τουτον οἰσθα ; τι φησεις |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| τ ' Αἰγεϊδην , ἐπιεικελον ἀθανατοισιν : καρτιστοι δη κεινοι ἐπιχθονιων τραφεν ἀνδρων : καρτιστοι μεν ἐσαν και καρτιστοις ἐμαχοντο | ||
| μορον , οὐδε τις ἡμιν θαλπωρη , εἰ περ τις ἐπιχθονιων ἀνθρωπων φῃσιν ἐλευσεσθαι : του δ ' ὠλετο νοστιμον |
| . λγʹ . Την εὐθειαν διμερη φορβεαν ἐπιδησαντες χωρις της γενειαδος ἐπι τελει ἐπι το ὑψωμα της ῥινος ἀπαγομεν , | ||
| δασκιον και δασυτριχον . τινες δε ἀντι γενικης : πυρρας γενειαδος . και το ἑξης : ἐτεγγε χρωτα , ἐβρεχε |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| ἐνειμαντο την ἀρχην . Ἐλατος μεν ἐλαχε μοιραν Ὀρχομενον , Μαντινειαν και την Κυνουρικην , ἡτις Θυρεα και Ἀνθηνη και | ||
| ὀντες , συνηλθον τε παντες και ἐψηφισαντο μιαν πολιν την Μαντινειαν ποιειν και τειχιζειν την πολιν . οἱ δ ' |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| , νη την Ἀθηναν . Νη Δι ' , οὐχι πειστεον . Ἡξουσι καὐθις , ἠν ἐχωμεν την Πυλον . | ||
| παρα τινι των νεωτερων κωμῳδων , οἱς και αὐτοις οὐ πειστεον . Ἐντεχνως : πανυ αἰτιωνται τοὐνομα και φασι τεχνικως |
| ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
| του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
| κλεος αὐτων εἰναι , Ἀθηναιων δε το αὐτο τουτο παθοντων διπλασιαν ἀν την δυναμιν εἰκαζεσθαι ἀπο της φανερας ὀψεως της | ||
| και ἁμα της εὐφημιας : ὀψις ὀνειρατων γενομενη μοι ὡσπερει διπλασιαν ἐδεικνυε την πολιν , χωριον τε δη τινος προσθηκῃ |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
| ἀφ ' Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος . καιτοι εἰ ἠν ἱερων ἀτελειαν ἐχειν ταὐτο και λῃτουργιων , τι τουτο μαθων προσεγραψεν | ||
| * * * * Ἡδυς γ ' ὁ Βρομιος την ἀτελειαν Λεσβιου ποιων τον οἰνον εἰσαγουσιν ἐνθαδε , ὁς ἀν |
| διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
| ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| ὁσον το μεν εἰδοποιει το δε διαμορφοι την ὑλην . ἐντελεχειαν δ ' αὐτο προσειπεν ἠτοι δια το ἐνδελεχως ὑπαρχειν | ||
| , ὀργανικου , δυναμει ζωην ἐχοντος : την δ ' ἐντελεχειαν ἀκουστεον ἀντι της ἐνεργειας . Δικαιαρχος ἁρμονιαν των τεσσαρων |
| ἀγωγον , ὡϲ μη νιτρον ἐχειν μουνον , ἀλλα και εὐφορβιον , ὁϲον ὁλκηϲ τριωβολον και κολοκυνθιδοϲ το ἐντοϲ , | ||
| . καλλιον δε χρησθαι τῳδε τῳ φαρμακῳ : ἐπιθυμον , εὐφορβιον και πεπερι και δαυκου σπερμα και πετροσελινου σπερμα , |
| τους νεανισκους λεγων , ὁτι κινδυνος αὐτοις εἰη ἐκ Νινυου βασιλευσαντος ἀποθανεισθαι : δειν οὐν ὑποφθασαντας ἐκεινον τε και την | ||
| ἐνδον ἠ ἐν τῳ προναῳ κειται , θρονος ἐστιν Ἀριμνηστου βασιλευσαντος ἐν Τυρσηνοις , ὁς πρωτος βαρβαρων ἀναθηματι τον ἐν |
| γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη αὐτος ὁ θεος ἀνεσπασεν | ||
| ἐμου ] ? ἱνα εἰπῃς τηι ἀδελφηι [ ] μου ἀντιλαβεσθαι [ μου ] ? ; ὁ σωτηρ ἐφη [ |
| : πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
| δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |
| τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
| σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
| ἡγησαμεθα προσηκειν ἑαυτοις τας μεν πραξεις ἐν ταις αὐτων των φαντασιων ἐπιβολαις ῥυθμιζειν , ὁπως μηδ ' ἐν τοις τυχουσιν | ||
| : και περι πλουτον , συ περι την χρησιν των φαντασιων . ὁρα , εἰ ἐν τουτῳ σου πλεον ἐχουσιν |
| προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
| εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| , καιομενον δ ' εἰς τον καλουμενον σανδυκα μεταβαλλει , λεπτομερεστερον ἑαυτου φαρ - μακον , οὐ μην ἠδη γε | ||
| την πρωτην προσβολην ὡς το πεπερι : ταυτῃ τοι και λεπτομερεστερον ἡττον ἐστι πεπερεως . φαινεται γουν δυσκατεργαστου τινος ἐτι |
| λογος ἠν περι των διαφορων και πολυς ἐνεκειτο τους παππῳους ἀπαιτων ὁρους και πολλακις ἐρωτων , εἰ μη δικαιον εἰς | ||
| μη ὠσι μαρτυρες τῳ κατηγορῳ , ὁ φευγων φησι χρησεται ἀπαιτων τοιςδε : λεγει δε τοις περιστατικοις : ἐκ τουτων |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
| , θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
| της δε δευτερας παραφθορας ὁ Λυσιας ἐν ἀστει διαγων και πολιτικοις καλινδουμενος πραγμασιν . Ἐτι και οὑτως ῥητεον : πεντε | ||
| λογων καλλιστος ἐν λεξει πεζῃ , οὐχ ὡς ἐν ζητημασι πολιτικοις ἀλλ ' αὐτο τουτο πανηγυρικος , ὁς οὐδε πολιτικος |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
| ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
| οὑτος , ὁποτε συντελειν τι των περι την ἱεραν μελλοιεν θρησκειαν , προλαμβανων ἡμερων ἀριθμον , οἱ μεν δυοιν και | ||
| ἐναντιαι περι αὐτου φημαι γενησονται δια το δογμα και την θρησκειαν και ἐννοιαις περιπεσειται , ξενιτειαν δεινην πεισεται , και |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| κατα το πλειστον : νοσοι δε ἐκ πληθωρας ἠ κοπου παρακολουθουσιν . καʹ Ἀρεως τριτος , Κρονου ἑβδομος : δυσκολος | ||
| , ἠγουν του ποιειν ἠ πασχειν , διοτι τα τοιαυτα παρακολουθουσιν . ἐτι δε και ἐν τοις ἀλλοις ἁπασι το |
| . ] Κοριανδρον και ἡδυοσμον και ὑδωρ μετα μελιτος ἀποτριτωσας δος . [ Προς τραυμα γλυκυ . ] Ἀφοδευμα χοιρου | ||
| κακηπελεοντα ] τον κακουμενον κοπτε ] κοψον ποροις ] και δος ἐν νεκταρι ] ἐν οἰνῳ τα ] τα σησαμα |
| πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
| . . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
| δι ' αὐτων χρησιν , ἀφ ' ἡς μονης ἠδυναντο παραβαλλεσθαι ταις της αἰσθησεως καταληψεσι , και δια τουτο τους | ||
| οὑτως ἰσχυρος ἐγενετο και μεγας , ὡςτε τοις Ἀφροις αὐτον παραβαλλεσθαι . Μετα γαρ πολυ πτωμα των ἐναντιων το κατα |
| την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην διειληφεν ὁ Ἰνδος προσαγορευομενος ποταμος , μεγιστος ὠν σχεδον των ἁπαντων μετα τον | ||
| αἰγειος ἡδιστος , οὐκ ἐχων συγκρισιν προς ἑτερον , ὁ προσαγορευομενος Στρομιλικος . Εὐριπιδης δ ' ὀπιαν καλει τυρον τον |
| . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ πολλην διανυσας ὁδον ἀφνω τοις Μαντινευσιν ἀνελπιστως ἐπερραξεν , οὐ μην ἐκρατησε της ἐπιβολης , | ||
| ἐταφη : Τεγεαταις γαρ του λογου το εἰκος και οὐ Μαντινευσιν ἑπεται , Μαιραν την Ἀτλαντος παρα σφισι ταφηναι . |
| παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
| ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
| ἀφενος χρηματα μαιομενος , ἀλλα δικαιοσυνης μετεχειν και πλουτον ἀγινειν εὐφορον , εὐκτητον , τιμιον εἰς ἀρετην . των δε | ||
| και θεαις , ἐλθειν αὐτῳ την ἀρχαιαν πενιαν , την εὐφορον ἐκεινην και παμφορον και καρποτροφον , τον δε χρυσον |
| χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
| νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| και το αὐστηρον και το ἐμβριθες και το δεινον και φοβερον , ὑπερ ἁπαντα δε αὐτου ταυτα το παθητικον . | ||
| . ἐστι δε και ὑπερ ἀνθρωπον , ἐφη , τι φοβερον , οἱον σεισμων ὑπερβολαι , κεραυνων πτωσεις και εἰ |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| δ ' ἐν τωι ὀρει θηρευθηναι ὑπο αἰπολων τινων και παραδοθηναι μετα του βρεφους τωι Λυκαονι : μετα χρονον δε | ||
| τον κινδυνον εἰναι διαφορων , ἀλλ ' ὑπερ του μη παραδοθηναι παλιν ὠμῳ και παντος χειρονι θηριου τυραννῳ , τις |
| ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
| , ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
| προς το διπλακα , πορφυρεην : , διπλαξ , , παραλελειφθαι το κυριον , την χλαιναν . χλαιναν Διπλην ἐκταδιην | ||
| ἐχει ἐκ του παντα εἰρησθαι τα συμβαινοντα , και μη παραλελειφθαι μηδεν . Και ἡ ἱπποδρομια δε ἡ ἐπι Πατροκλῳ |
| αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
| γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
| δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | ||
| ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον |
| γινεται ἡ τροφη , το καλουμενον γαλα , ἐν τοις μαστοις : τοις δ ' ὀρνισι τουτο ποιει ἡ φυσις | ||
| τις μονη των πτητικων ζῳοτοκει και γαλα ἐχει ἐν τοις μαστοις και θηλαζει εὐθεως το γεννωμενον . κολεοπτερα δε καλειται |
| Ταρτησσον , τα δε Γαδειρα και τας προς αὐτην νησους Ἐρυθειαν : διοπερ οὑτως εἰπειν ὑπολαμβανουσι Στησιχορον περι του Γηρυονος | ||
| ἑῳων Αἰθιοπων ἠ των Ὑπερβορειων . Περι μεν την βοοτροφον Ἐρυθειαν και το ῥευμα του Ἀτλαντος κατοικουσι οἱ θεοειδεις Αἰθιοπες |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
| οἰμοι ταλας : Φευ ὁ ἀθλιος , ἀρα και συ κοινωνος ὠν . . μων : Ἀρα . μετεχων : | ||
| παραλαβειν τους θρονους , μαλλον δ ' ὁ μεν ἠδη κοινωνος , ὁ δε αὐτικα ἐσται . ἐμοι δε ἀλλως |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
| περι των Ἑλληνικων κακων βουλευομενοις , οὐδε Λακεδαιμονιοις περι στρατειας μαντευομενοις , οὐδε εἰ τις Ὀλυμπιαζε ἀγωνιουμενος περι νικης ἠρωτα | ||
| . Βοιωτοις γαρ ἀναστατοις ὑπο Θρᾳκων γενομενοις και περι ἀποικιας μαντευομενοις ἐχρησεν ὁ θεος , ἐνθα ἀν λευκοι κορακες αὐτοις |
| του γενους των Ἀμαζονιδων ἀπολιπειν . μετα γαρ την Ἡρακλεους στρατειαν ὀλιγοις ὑστερον ἐτεσι κατα τον Τρωικον πολεμον φασι Πενθεσιλειαν | ||
| . βασιλευς δε του χειμωνος τουτου παρεσκευαζετο ὡς ἁμα ἠρι στρατειαν ἐλασων κατα Παιονων των ἐντος Σαου ποταμου , οὑς |
| δυο , και θερμον αὐ ψυχρῳ συγκεραννυμενον , ἀλλοθι πῃ διακρισεις και συγκρισεις ὑποτιθεις , τουτων , ὠ Θεαιτητε , | ||
| το τοιουτον εἰδος τῃ του μαθηματικου προς τας κατα μερος διακρισεις ἐπιβολῃ και ἐπινοιᾳ . παρατηρειν δε δει και πως |
| ἀπεκτειναν ἀπειθουντας προς την ἐκδοσιν , ἐν οἱς και των βασιλικων ὑπηρχον Σκυθων , οἱ ὑπο Ἀττηλᾳ ταττεσθαι ἀνηναμενοι παρα | ||
| . Ὁνωρια , ἀδελφη Βαλεντινιανου . ἡτις και αὐτη των βασιλικων εἰχετο σκηπτρων . Εὐγενιῳ δε τινι την ἐπιμελειαν των |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
| ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
| τητες πεποιημενον . το δ ' ἐπετειον καθωμιληται . ἐπι ῥητοις : οἱον ὡμολογημενοις και συγκειμενοις . ἐσεισε μου την | ||
| νομικαι καλουνται τῳ τον νομον κυριωτατον και τιμιωτατον ἐν τοις ῥητοις ἁπαντων εἰναι : ἐκ των οἰκειων οὐν τας στασεις |
| ἀλλοις ὀσπρια . εἰρηται γαρ παρα το τῃ χειρι αὐτα δρεπεσθαι , ὡς και Νικανδρος ἐν Γεωργικοις | φησι : | ||
| ὠ παιδες , ἐρατειναις ἐν εὐναις μαλθακας ὡρας ἀπο καρπον δρεπεσθαι . συν δ ' ἀναγκᾳ παν καλον . ἀρξαμενος |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
| ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
| ποσιν , το σκληροδιαιτον χαλωντες εἰς τε ψυχης εὐθυμιαν και εὐπαθειαν σωματος . και οὐ δηπου διδασκαλοι ῥᾳθυμιας και τρυφης | ||
| ἠ ἐλαττω κατα τε το των παθων μεγεθος και την εὐπαθειαν τε και εὐαισθησιαν τἀνθρωπου . Δει δε παντως ὡδε |