| , αὐταρ ἀλοιφῃ νεκταρεῃ φαιδρυνε περι χροα : δυνε δε πεπλον καλον , ἐυγναμπτοισιν ἀρηρεμενον περονῃσιν , ἀμβροσιῳ δ ' | ||
| ἀυτει δ ' ὀξυ . και ταδ ' ἐρξω . πεπλον δ ' ἐρεικε κολπιαν ἀκμῃ χερων . ἀνια , |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| τελευταιας ἐμνημονευσε Καλλιροης ἀξιοπιστῳ τῳ προσωπῳ , ὡς οὐδεν αὐτῳ μελον . “ κἀκεινο ” φησι “ το γυναιον το | ||
| παροτρυνεις με προς τον λογον , ὡσπερ οὐ πανυ σοι μελον εἰ ἀποτμηθειης την γλωτταν κρατηθεις ἐν τοις λογοις . |
| και περι των λοιπων νυν μανθανε : το τοινυν φαιον ἐπιδηλον οἰμαι γεγονεναι τοις πασιν ἐξ ἀκρατου λευκου και μελανος | ||
| ἐπινηχεται το καλουμενον ὑπο πολλων γραυς . Ἀλλα ταυτα μεν ἐπιδηλον ἐσται τῳ ἑτεροχρονῳ του εἰδους , ὡστε οὐ δει |
| ἀν ὑπο ξανθης χολης γινομενον , ὑγραινειν τε δει και ψυχειν και το μεν εἰς την γαστερα συρρεον κενουν δι | ||
| μαλλον τα δ ' ἡττον και θερμαινειν και πεττειν και ψυχειν και ξηραινειν και τἀλλα ὡσαυτως . Το δε δη |
| ἠν οὐδ ' ὑβριστης . ἐφης ἀν αὐτον ἐπιστασθαι το μελλον : οὑτω μετριος ἠν . ᾡ και φιλον ἐποιησας | ||
| μοιρᾳ , και το προτερον και το νυν και το μελλον . Ἀλλα και το ἐχειν οὐ σμικρον ἐστιν ἐν |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| . οὑτω δε ἐθαυμασθη το δραμα δια την ἐν αὐτῳ παραβασιν , ὡστε και ἀνεδιδαχθη , ὡς φησι Δικαιαρχος . | ||
| , ἀλλα διαφορον : το μεν γαρ ῥητον και διανοια παραβασιν ἐχει παντως ῥητου , ἐν δε ἀντινομιᾳ τοιουτον οὐδεν |
| κατα τον βαρυτατον των τεσσαρων ἀπο του ὀξυτατου φθογγων ἀριθμου περιεχοντας μοιρας πϚʹ μζʹ τον ἡμιολιον ἐκλαμβανειν . παραυξηθησεται δ | ||
| ἐπικρινουσι τους ὁρους , και φασι μοχθηρους ὁρους εἰναι τους περιεχοντας τι των μη προσοντων τοις ὁριστοις , ἠτοι πασιν |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
| , ὁ τι προς ἡμας ἀπολογησῃ μη τῳ σαυτου τροπῳ χρησαμενος . οὑτος δ ' ἐστι μηδαμου ῥᾳθυμειν . ἐξ | ||
| ἠδη γεγονοτων . τουτο οὐν ἐδηλωσεν ἐπι της ὑλης παραδειγματι χρησαμενος ὡστε ἐκ πυρος μεν ὑδωρ γινεται , ἐκ δε |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
| ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| . Ἡπτετο μεν οὐν και Παρμενιδης προτερον της τοιαυτης δοξης καθοσον εἰς ταὐτο συνηγεν ὀν και νουν , και το | ||
| Ὁ θεος δε ἀπροσδεης ἐστι και ἐπιεικης . Και συ καθοσον ἀνθρωπος ἐννοει , και μη πολλων ὀρεγου , των |
| ἐκ της πολεως φυλαξαντες νυκτ ' ἀσεληνον . εὐθυς δε προσβαλοντες τῳ χαρακι των πολεμιων , ὁς ἐγγυτατω της πολεως | ||
| οὐν εὐθυς ἐν τῳ αὐτῳ χειμωνι ἐκ της Κνιδου και προσβαλοντες Καμειρῳ της Ῥοδιας πρωτον ναυσι τεσσαρσι και ἐνενηκοντα ἐξεφοβησαν |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| διατασεως περι το ὑπογαστριον οὐσης πνευματων και ῥευματισμου τινος των διαχωρηματων μη πανυ χολωδων ἠ δριμεων ὑπαρχοντων . εἰναι δε | ||
| ὑποχονδριῳ , και μαλιστα μεν διεκπεσων δι ' οὐρων και διαχωρηματων : εἰ δε μη , και αὐτος διαπεραιωθεις : |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | ||
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , |
| κατα νουν κινουμενος και διαλογιζομενος . ἐκ δε του κινυω παραγεται το κινυσσω : ἀφ ' οὑ και κινυγμα , | ||
| εἰς η και ἀποβολην του ι γινεται ἠερω , ὁθεν παραγεται το ἠερεθω ὡς το φλεγω φλεγεθω , νεμω νεμεθω |
| δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
| και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| και ἰουλους . Δημητρουλοι και καλλιουλοι . Και Πλειστον οὐλον οὐλον ἱει , ἰουλον ἱει . Ἀλλοι δε φασιν ἐριουργων | ||
| πισαι κατω , θερμῳ λουειν και καθιννυσθαι , και θαμινα οὐλον το σωμα , ἐστι δ ' ὁτε ἀχρις ὀμφαλου |
| οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
| και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
| δη τινι σεμνυνομενοι : γελοιον πεπονθοτες , εἰ γε μη λογιζονται , ὁτι τα βυβλια δια των γνωριμωτατων ἀγωνιζεται , | ||
| ⌈ οἱ γαρ ἀγρυπνουντες ὑπο φροντιδος τινος μεγαλας τας νυκτας λογιζονται . / κατασκευη . ἀλεκτρυονος ] τουτου γαρ ἡ |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
| ψυχην δι ' ὁλου του κοσμου διηκειν , ἡς μερος μετεχοντας ἡμας ἐμψυχουσθαι . . . , . . . | ||
| μετεβαλε τους τροπους , περι δ ' αὐ τους παιδειας μετεχοντας οὑτω προθυμος , ὡστε πολλα και των ἀδυνατων εἰναι |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
| Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
| ἡκον , και τουτων οἱ πρεσβεις αὐτοι τε ἐστεφανωμενοι Ἀλεξανδρῳ προσηλθον και ἐστεφανουν αὐτον στεφανοις χρυσοις , ὡς θεωροι δηθεν | ||
| μη τι με τουτου ἑνεκα στυγνοτερον εἰδες ; μη οὐ προσηλθον σοι ποτε φαιδρῳ τῳ προσωπῳ , ἑτοιμος εἰ τι |
| των τους βασιλικους ἱππους ἀγοντων παιδων βραχυ του βασιλεως χωρισθεντων ἐπιβαλοντες τινες των βαρβαρων ἀφηρπασαν Βουκεφαλαν τον ἀριστον των ἱππων | ||
| βοθροις ἐπιτειναντες , και της ἀκινητου γης ἐπιφορησαντες και ποαν ἐπιβαλοντες , ἡ μεν ὡς ἐπι το δενδρον ἀναρριχησομενη κατα |
| δ ' ὑπαρχον ῥυγχος ἐχει βραχυ παντελως και εἰς ὀξυ συνηγμενον . ἐπτερωται δε ταρσοις μαλακοις [ και ] τετριχωμενοις | ||
| τοπον . ἀλλ ' οὐ φοιταν ἐνταυθα ἀκρατον ἀλλα το συνηγμενον κεκραμενον : πολλην γαρ δεχεσθαι κρασιν : και το |
| λαβωσιν ἡγεμονας οὐκ εἰδοτας ἀρχειν , ἀσχημονουσι και περι αὑταις σφαλλονται τα πλειστα , και τοσουτῳ μαλλον κακοπαθουσιν , ὁσῳπερ | ||
| μικροψυχοι , οἱ δε χαυνοι μιμουνται μεν τους μεγαλοψυχους , σφαλλονται δε , οὐκ ἀφυεις δε εἰσι πανταπασιν , ἀλλα |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| δηλα εἰναι , ἐασαντες οὐν περι αὐτων σκοπουσιν ὁποτερα συνοισει πραξασιν . οὐ γαρ ταὐτα οἰμαι ἐστιν τα τε δικαια | ||
| ναι μεγας . ἠνυσε ] ἐπραξεν περι αὐτον . . πραξασιν ] παθουσι . . ναυτικος στρατος ] τουτο φησιν |
| , ἐξον αὐτῳ και χωρις του μνησθηναι των ἀνω ῥητορων περαινειν τα της ὑποθεσεως , ὡσπερ ἐπεισοδιον χρηστον ἐπεισηγαγε , | ||
| μονον τα λυσιτελη και συναυξοντ ' αὐτην ἐκ παντος τροπου περαινειν , ἀλλα και ὁ τι ἀν ἐσθ ' ὁτε |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| ] Τιθυμαλλου του ὀπου ἐνσταξας σταλαγμους εʹ . εἰς το συκον διδου φαγειν , καθαιρει . [ Ἐπιθεμα κοιλιας λυτικον | ||
| μεν μεγα και παχυ , της δ ' ἡδυ το συκον . Φησεις γ ' ὁταν ἐσθιῃς οἰνον τε πιῃς |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| του ἀγωνος καιρος , ἐκαλουν τον δημον : ἠν δε παλαιτερον ἐτι συνερρυηκως ἐκ των ἀγρων ὁ χερνητης και αὐτουργος | ||
| τε χωραν και σφας αὐτους ἐπι φιλιᾳ . Εὐανδρος δε παλαιτερον ἐτι της Θεμιδος ἀκηκοως διεξιουσης , ὁτι πεπρωμενον εἰη |
| ὁσα δε οὐ σφιγξεως δια το ἐναντιουσθαι τισι φλεγμοναις , συνεχειας δε δειται μονης ἠ σκεπης ἐρεοις . δερματινοις δε | ||
| τα κενουντα ἀγγεια . ταυτα μεν περι της λυσεως της συνεχειας . περι δε θλασματος ταυτα , ὁτι ἐαν γενηται |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
| λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
| δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα , και ὁλως το παραλογως πεπον ἐν ὀξει , φλαυρον : φλαυρον δε και το | ||
| δημον ἀφαιρεθεντα την ἐξ αὐτων βοηθειαν , διεξιοντες ὁσα ἠσαν πεπον - θοτες ὑπο των ὑπατων και της περι αὐτους |
| , ὁ γε δη μαλιστα Διονυσιος ἐσπουδακει . Διονυσιος Καρχηδονιων ἐπιοντων χειρι μυριαδων τριακοντα πολλα κατα την χωραν ἐρυματα και | ||
| ἀλλων τι μηνυει το μη και το οὐ προτιθεμενα των ἐπιοντων ὀνοματων , μαλλον δε των πραγματων περι ἁττ ' |
| πολυαγρεα φωτα . τοὐνεκα μοι δεμας ὡδε κερασσαμενοι φορεοιεν , ἀμφοτερον κραιπνον τε θεειν σθεναρον τε μαχεσθαι . και δ | ||
| ἀμφι δε νωθης ψυχη οἱ πεποτητ ' ἐπι χειλεσιν αὐαλεοισιν ἀμφοτερον βιοτου τε και ὑδατος ἱμειρουσα : ὡς του ὑπο |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| το ἀναπαλιν Τον αὐτον δε τροπον ἑως τελους των τριων σχηματων . Μετα τους ὑπαρχοντας συλλογισμους τους ἀναγκαιους παραδιδωσιν , | ||
| και ἡ εὐθεια συνεμπιπτει , εὐθεως και τα προκειμενα των σχηματων ἀφιστανται : οὐδετερα γαρ των πτωσεων εἰς ἐλεγχον του |
| προσεπισκεψασθαι τουτο δη το λειπον τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ μερος εἰς παραστασιν του της τοιαυτης δυναμεως μεγεθους . Των ὀντων τοινυν | ||
| τουτο τιθησιν ὡς σημειον και γνωρισμα εἰς την του εἰρημενου παραστασιν κοινως παραλαμβανομενον παρα παντων των ὁριζομενων την ἀρετην . |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| και παραψυχην του παθους ζητων , βιου στερησιν εὑρατο , τοσουτον τῃ τελευτῃ ὀνηθεις , ὁσον εἰς ἀνθος τῃ ὁμωνυμῳ | ||
| παρ ' ἡμων δικαιως εἰληφασι , τουτων ἀδικως ἀποστερησονται . τοσουτον δ ' ἀδικια μειζων ἀγνωμοσυνης , ὡς μοριον ἀδικιας |
| γενεσθαι . ταυτα δε εἰπων , ὡς εἰδε τους Ἀθηναιους προσεχοντας σφοδρα και ἡδομενους και ποθουντας τα ἑξης ἀκουσαι , | ||
| , αἱ κατα χρονον δια γραφης ἐξεληλεγμεναι πανυ θεοφιλεις τους προσεχοντας αὐταις πεποιηκασιν . ὁμως δ ' οὐν και οἱ |
| ὁσα ἐπει Κυρος ἐτελευτησεν ἐν τῃ πορειᾳ μεχρι εἰς τον Ποντον ἀφικοντο , και ὁσα ἐκ του Ποντου πεζῃ ἐξιοντες | ||
| ' ἀπο ἀνισχοντος ἡλιου . Καθοτι δε εἰσβαλλει εἰς τον Ποντον , ὁριζει τα Σινωπεων και Ἀμισηνων ἐργα : τριακοσια |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | ||
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ |
| , δια ταυτα μειζον ἠ καθ ' ἑαυτον γνωναι και εἰπειν ἐφη περι της των ἀλλων δαιμονων γενεσεως , οὐτε | ||
| ἐπι τον ἀντιδικον μετηνεγκε την αἰτιαν του παρα το κρινομενον εἰπειν και δια του μνησθεντας ἐνεδειξατο δι ' ἐλαχιστων ἐρειν |
| δυειν δυστυχιαιν εἰς την οἰκησιν χρωμενοι , τοις μεν κρειττοσιν εἰκοντες , τους δε χειρους ἐκβαλλοντες , ἐξ ἀνανδριας και | ||
| ' ἑνα ζην , συνηλθον δε προς ἀλληλους τῃ ἀναγκῃ εἰκοντες , πασα δε ἡ ζωη αὐτοις εὑρηται και τα |
| της μιτρας , ἡν φασιν οἱ των ἀποθετων ποιηται Χαριτας καμειν , ἀγαλμα ἡδιστον και προσεχεστατον τῃ λυρᾳ . δοκω | ||
| τοις ἀλλοις ἀνθρωποις προσβαλλοντες . το μεν γαρ ἀποθανειν ἠ καμειν νομιμως κοινον ἡμιν ἁπασιν ἐστι , το δ ' |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| κατα το δυνατον ἀνθρωπῳ . ὁμοιωσις δε θεῳ ἐστι το ὁσιον και δικαιον γενεσθαι μετα φρονησεως . ὁ δε ἐκ | ||
| Ἑλληνας , ἐπει δε οὑτως ἀποσπουδαζεις αὐτον , ὡς μηδε ὁσιον ἡγεισθαι το ὑπερ τοιουτων λεγειν , ἰωμεν ἐφ ' |
| τροπῃ . και γαρ των παλαιοντων οἱ εἰς τον ὠμον πεσοντες ἐξανασταντες εἰωθασιν ἀποψαν την κονιν , ἱνα μη ἰχνος | ||
| τοις ποσι σφαλλωνται , ταις χερσιν ἀντιλαμβανονται : κἀν τυχωσι πεσοντες ἀφ ' ὑψους , οὐδεν πασχουσι δια την κουφοτητα |
| δει ἰδοντας μεν εἰναι ᾡ ψυχη τα τοιαυτα βλεπει , ἰδοντας δε ἡσθηναι και ἐκπληξιν λαβειν και πτοηθηναι πολλῳ μαλλον | ||
| χειρας και πτερυγας δι ' ὡν ἐφεροντο : τους δε ἰδοντας , λιθους ἐποιουν . Μονη δε των τριων θνητη |
| ἠν , ἐπει δε ἑωρων αὐτον εἰ ποτε ὁρμισαιμεν το πλοιον ἀλλα τε πολλα τεραστια ἐργαζομενον , και δη και | ||
| Ἀβυδου τρεις ἀλλας κατηγεν , εἰ τι που λαμβανοι Ἀθηναιων πλοιον ἠ των ἐκεινων συμμαχων . αἰσθομενοι δε ταυτα οἱ |
| . . . . δραχ . ηʹ μολυβδου κεκαυμενου και πεπλυμενου δραχ . ηʹ τραγακανθης . . . . . | ||
| ἀρχῃ δει μαλλον ποιειν . Ἀλλο . χαλκου κεκαυμενου και πεπλυμενου δραχ . αʹ , νιτρου ἐρυθρου δραχ . βʹ |
| μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
| τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
| δεδεχθαι , ἐξον πολλῳ τινι μειζονι τετιμησθαι και ὁ τους μετασχοντας παραπλησιους εἰναι δοκειν ποιει τοις θεοις : τους τοινυν | ||
| ἐγω δε τουτους οὐτε των περι της εἰρηνης συνθηκων οἰδα μετασχοντας ὑμιν οὐτ ' ἐν ταις στηλαις ἀναγεγραμμενους οὐτ ' |
| , ὑπο καυματος και κνησμου : και ἐστιν οἱσι φλυκταιναι ἀνιστανται ὡς ἀπο πυρος κατακεκαυμενοισι : και οὐ προτερον τουτο | ||
| καθευδουσιν ἐκτειναντες αὑτους ὡσπερ ἀποθανοντες , ὁθεν μετα τινος ληθης ἀνιστανται και ἀλλοσε ποι μαλλον εἰσιν ἠ οὑπερ εἰναι δοκουσιν |
| . Αἱ ἀρεται δε αἱ χωρις κινδυνων οὐτε παρ ' ἀνδρασιν οὐτ ' ἐν ναυσι κοιλαις , τουτεστιν οὐτε ἐν | ||
| καλως ἐξεργασηται , τας τιμας , οἱ δη μισθοι πολεμικοις ἀνδρασιν εἰσιν , ἀποδιδῳ δικαιως , ὁ νομος αὐτον ἐπαινων |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| τινα των ἐξωθεν μεθιστησι , κἀν μεν εἰς ἑαυτον ποιει ἀντιστασιν , ἀν δε εἰς τινα των ἐξωθεν ἠ εἰς | ||
| ὁμολογουμενου ἀδικηματος ὀντος πρωτον καταφευγειν ἐπι συγγνωμην και δευτεραν την ἀντιστασιν ἐπι εὐεργεσιαν χωρουσαν : ἐπ ' αὐτην δε την |
| λεγων λυεσθαι το γυναιον δεχ ' ἡμερων το ἐν Ἀπολλωνειῳ δεδεμενον , ὡς οὐκ ἐτι λυσιμον ἐσομενον ἐαν αὐται παρελθωσιν | ||
| σωμα διαφερει : δεμας μεν το ζων σωμα παρα το δεδεμενον εἰναι τῃ ψυχῃ , σωμα δε παρα το σημα |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
| ὑπαρχει : ἀπο του μελω το φροντιζω και μεμβλεται το ἐπιμελειται . αὐταρ : δε . ὁ : τα προτακτικα | ||
| ὡς δει και ἐκκλινειν , ἐν τῳ αὐτῳ και εὐσεβειας ἐπιμελειται . σπενδειν δε και θυειν και ἀπαρχεσθαι κατα τα |
| ἐκπεπαινομεναι , ἐν τῃσι κρισιμοις ἐαν πεπανθωσι , λυουσι την νουσον . Παραδειγμα δει των οὐρων τα ἑλκεα ποιεεσθαι : | ||
| πιειν : ἠν γαρ μη καθηρῃς , δειμα αὐθις την νουσον ὑποστρεψαι : ἐκφυγγανουσι δε οὐ μαλα ἐκ της πρωτης |
| των ἀδικηματων ὁλκῃ τινι βεβαιῳ νικωσῃ την ἐκ φυσεως ἐνιδρυμενην παγιον εὐνοιαν . ἀλλ ' οὐκ ἀρχην μονον και ἡγεμονιαν | ||
| το σημειον , εἰπερ κατα γενος αἰσθητον ἐστιν , λεχθησεται παγιον καθεσταναι μενουσης της περι των αἰσθητων μαχης . ἐστω |
| ὁ νομος του μητε τον ἐπιβεβουλευκοτα ἀθῳον ἀφεθηναι μητε τον πεπηρωμενον προσαδικηθηναι κελευσας , εἰ τις ἐκκοψειε θεραποντος ὀφθαλμον , | ||
| το δε τραχυ και ὠζωμενον ἀλλως τε τυφλοις ὀζοις ὡσπερ πεπηρωμενον , ἐαν τε ζωσι το ἐκβεβλαστηκος ἐκ τουτων ἀσθενεστερον |
| ἐπιβαλε εἰς αὐτα το σκευος , και ἐα ἐκρειν τον ὀρον . και ὁταν σοι δοξῃ πεπηγεναι , ἀρας το | ||
| Ἰσαιος ἐν τῳ κατα Διοκλεους ὑποσημαινει . μηποτε μεντοι το ὀρον παρα τε Αἰσχυλῳ ἐν Κερκυονι και παρα Μενανδρῳ ἐν |
| των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
| παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
| κελαινοις : θανατηφοροις , ματαιοις , σκοτεινοις . Αὐδωωνται : ὀνομαζονται , καλουνται . ἐπωνυμον : φερωνυμον . ὁμαρτη : | ||
| και το μεν εἰ ἐστι ζητημα , ἐπειδη πολλα μεν ὀνομαζονται , οὐχ ὑφεστηκασι δε , οἱον τραγελαφος , σκινδαψος |
| Πωμεντινον χωριον ἐστρατοπεδευκοτας και την Λατινων χωραν προνομευοντας , ὁτι παρακαλουσιν αὐτοις οὐ συνηραντο του πολεμου , περι δειλην ὀψιαν | ||
| ταλαντα δισχιλια . ὁ δε βασιλευς τοις μεν πρεσβευταις ἐπετιμησε παρακαλουσιν αὐτον μη μονον ἀθετησαι πιστιν , ἀλλα και εἰς |
| δημοτικοι δυσανασχετουντες ἐπι τοις ὀνειδισμοις βαρυν και πικρον και πολεμιων ἁπαντων ἐχθιστον αὐτον ἀπεκαλουν . προθυμιαν δε πολλην εἰχον τινες | ||
| της ὀψεως και ἀτεγκτον ἠν : ὁς γε των ἀλλων ἁπαντων ὁσοι τῳ παθει παρεγενοντο κλαιοντων μονος οὐτ ' ἀνακλαυσαμενος |
| . ὑπονοητεον δ ' ὁτι και ἑκαστου των ἀλλων ἁ δικαζουσιν αἰσθησεις τα πρεσβυτερα | εἰδη και μετρα , οἱς | ||
| μοι της δικης προς τουτον πρωτον , ἐπεδειξα σαφως τοις δικαζουσιν , ὡσπερ ὑμιν ἐπιδειξω , πανθ ' ὁς ' |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| μισθοφοροι ὁμοιως ἁπαντες . Εἰ μεν οὐν τουτον ἐτεθεικειν τον νομον μηδενα μηδεν πραττειν , ἐνοχος ἀν εἰκοτως ἐδοκουν τῃ | ||
| πολιν : Πελασγιωτας δ ' ὠνομασμενους το πριν Δαναους καλεισθαι νομον ἐθηκ ' ἀν ' Ἑλλαδα . βασιλευ χωρας της |