| ἀχρι τελους διαμενει . Και μην τον γε του ἀρχιπροφητου πενθερον τοτε μεν Ἰοθορ τοτε δε Ῥαγουηλ οἱ χρησμοι καλουσιν | ||
| Σιλανῳ : ” χλευης ἀξιον ὁ Σιλανος ἐπαθεν , οἰηθεις πενθερον τοσουτον παρα γαμβρῳ δυνασθαι , ὁσον πατερα γνησιον παρ |
| ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
| ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
| Ὁ μεν οὐν παντεποπτης Ἡλιος , πυρωδης ὑπαρχων και φως νοερον , ψυχικης αἰσθησεως ὀργανον , σημαινει μεν ἐπι γενεσεως | ||
| , πυρι . τα μεν σωματικα ταυτα , το δε νοερον και οὐρανιον της ψυχης γενος προς αἰθερα τον καθαρωτατον |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
| εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | ||
| ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
| ὑστερον εἰς τοσουτον με κατεστησεν ἀγωνα , και μαρτυρα οὐδενα παρασχομενος ἐκ των λογων ζητει πιστος γενεσθαι , ἐξον αὐτοις | ||
| προς ὑμας εἰπων καταβηναι , και το ψηφισμα του δημου παρασχομενος , ὁ περι εὐσεβειας ἐποιησατο : χρησιμον γαρ ὑμιν |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | ||
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
| ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
| και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | ||
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ |
| ὁ δε κυκλος ζῳδιακος ἐστι το περιεχον , εἰς δωδεκα τεμνομενος ἀπ ' ἀκρας ἑως ἀκρας , και πολοι δυο | ||
| γαρ του βορειου εὑρεθησεται ὁ ζωιδιακος ὑπο του ὁριζοντος διχα τεμνομενος και το ἡμισυ ὑπερ γην και το λοιπον ἡμισυ |
| της σφαιρας δεχεται ἐλασσων τις κυκλος του μεγιστου : ὡστε ἑκατερος των τροπικων μη ὠν δια του κεντρου της σφαιρας | ||
| Ῥωμαιων αὐτοις πολεμουσι συμμαχησοντων . οἱ δε ὠκνουν μεν ὁμοιως ἑκατερος γειτονος τοσουδε πολεμου καταρξαι , την Μιθριδατου δυναμιν δεδιοτες |
| ποτ ' ἠσαν ἀλκιμοι Μιλησιοι . μηδ ' ὡστε κυμα ποντιον λαλαζε , τηι πολυκροτηι συν Γαστροδωρωι καταχυδην πινουσα την | ||
| , ὀντα δ ' ἀφωνα βοην ἱστησι γεγωνον και δια ποντιον οἰδμα και ἠπειρου δια πασης οἱς ἐθελει θνητων , |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| φυσεις περι ἀλληλους εἰσι και ἐχθραι προς Ἀπολλοδωρον τον ἐμε ποιησαμενον ὑπηρχον αὐτοις τηλικαυται το μεγεθος , τι βελτιον ἀν | ||
| παραγονται δε συντονως και μετα σπουδης διωκοντες τον Ἀμφιθεον σπονδας ποιησαμενον προς τους Λακεδαιμονιους . γεγραπται δε το μετρον τροχαϊκον |
| ὠν ὀξυς χρηστος ἐστι τον τροπον . μικρα δε μοι συγγενομενος εἰς τους φιλους ἐγγεγραπται : τοσουτον ἰσχυσε τοις μικροις | ||
| ἐχομεν εἰπειν τους διδασκαλους των ἐνδοξων ἀνδρων , ὁτῳ ἑκαστος συγγενομενος λογου ἀξιος ἐγενετο διχα γε Ἡρακλειτου του Ἐφεσιου και |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
| ὡς προδοτην τον Φιλιστιδην και τους μετ ' αὐτου , αἰσθομενος ἁ πραττουσιν . συστραφεντες δ ' ἀνθρωποι πολλοι και | ||
| μηδεν αὐτου μηδε της πολεως προπαρεσκευασμενης . ὡν ὁ Καισαρ αἰσθομενος ἀκριβεστερας τας φυλακας ἐποιει . νουμηνιας δε ἐτους ἐς |
| . Δηλοι δε γραμμα το γ πληϲιον ἐχον το ρ τεμνομενον μετ ' εὐθειαϲ γραμμηϲ , # . Αἱ δε | ||
| τοινυν μετασκευασαντας ἡμας την σκηνην ἐμε μεν σιωπαν και ἀνεχεσθαι τεμνομενον και καιομενον , εἰ δεοι , ἐπι σωτηριᾳ , |
| προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
| τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
| τι δενδρον ἐκαθεζετο και των ζητητων ἐπιπεσοντων οὐκ ἀγεννως αὐτους ἀμυνομενος κατεκοπη . τουδε μεν δη την κεφαλην ὁ Καισαρ | ||
| , ἐστρατευσε κατα Χαλκιδεων τε και Περδικκα , τον μεν ἀμυνομενος † οἱς ἐψευσατο μετελθειν αὐτῳ τα ὑπεσχημενα , τους |
| προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
| πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
| : τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | ||
| ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των |
| και εὐθεως ἀπονος ἐσται . ἀλλο . ὑοσκυαμου σπερμα ὑποθυμιασθεν ἀπονον ποιει . [ εʹ . Προς εὐωδιαν ὀδοντων . | ||
| . ἀγει γαρ πολλην ὑγραϲιαν . Ἀλλο ἀλυπωϲ καθαιρον και ἀπονον ποιουν παραχρημα . κυκλαμινου ξηραϲ ⋖ η ἰρεωϲ ξηραϲ |
| χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
| ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
| αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
| του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
| καθευδει , ἀλλ ' ἁμα τε ᾐσθετο του ζῳου του προσιοντος και της εὐνης ἐξεπηδησε και θει : και ὁ | ||
| ἐπι σκηνης κατηρασατο τῳ Ἡρακλει , εἰτα γ ' ἐκυψε προσιοντος κατω . εἰκοτως δε μοι δοκουσι κακως ἁπαντας λεγειν |
| και ἀναρροπον ἀνωδυνωϲ ϲχημα και ϲικυαν ἐπιβλητεον ἐπι τἀναντια των κενουμενων ἀντιϲπωνταϲ μορια . ἰαται δε και οἰνοϲ ὑδατι κεκραμενοϲ | ||
| πασχοντα μορια και ἐν αὐτοις φλεβες αἱματος φαινονται μεσται και κενουμενων αὐτων εἰς το κατα φυσιν ὁ καμνων ἐπανερχεται . |
| καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ||
| ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης |
| οὐ θαῤῥεις ὑποστηναι ; „ ̈ . . μειρακιου δε περιεργοτερον παρα την ἡλικιαν ἐρωτωντος ζητημα τι , προσηγαγε προς | ||
| γηρας ἀμυνεται και πενιαν . Μεταξυ δε τα σα καταλεγων περιεργοτερον σοι πολλακις ἐνατενισας ἐνοησα τι πεφυκεναι σοι πρεπον : |
| ὁπωσουν προσεχοντα πασα ἀναγκη ταρασσεσθαι , κακελπιστειν , φοβεισθαι , πενθειν , ἀτελεις ἐχειν τας ὀρεξεις , περιπτωτικας ἐχειν τας | ||
| ψυχας , ἐθιγες δε φρενων . χρη των ἀγαθων διακναιομενων πενθειν ὁστις χρηστος ἀπ ' ἀρχης νενομισται . ἀλλ ' |
| ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
| ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
| , εὐμηχανωτατον δ ' ἀλλως και συνετωτατον και του βελτιονος αἰσθανομενον . και δη κατα τον ποιητικον λογον “ γαιαν | ||
| - φιος , αὐτικα ὁμιλησας φλογι . Ταυτα προς οὐδεν αἰσθανομενον παιζων ἐρει . Τας κιχλας δε ῥᾳδιως τοτε ἐστιν |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| Ἀγριανων και των τοξοτων οἱ ἡμισεες , και οἱ Βαλακρου ἀκοντισται : οὑτοι κατα τα ἁρματα τα δρεπανηφορα ἐτεταχατο . | ||
| των καταστρωματων παρα το καθεστηκος ὠσι , πολλοι δε και ἀκοντισται χερσαιοι ὡς εἰπειν Ἀκαρνανες τε και ἀλλοι ἐπι ναυς |
| ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | ||
| το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι |
| εἱλον γε , ἀλλ ' ἀπεχωρησαν ἐπ ' οἰκου . Ὑστερον δε διαλιποντων ἐτων τριων σπονδαι γιγνονται Πελοποννησιοις και Ἀθηναιοις | ||
| πονων ῥαϊσας , μετεπεμψατο ταυτην , και ἐστεργεν ὁμοιως . Ὑστερον δε προς την θυγατερα Πτολεμαιου του Φιλαδελφου τον ἐρωτα |
| ἐντελης δε καθεστωσα μονως ὀρθοτονουμενη ἐστιν . ὑγιως ἀρα το ἐγγινομενον παθος ὁμολογει ὁλοκληρον το ἀφ ' οὑ ἐγινετο : | ||
| : των γαρ αἰγων των τραγων ἐν τοισι πωγωσι εὑρισκεται ἐγγινομενον , οἱον γλοιος , ἀπο της ὑλης . Χρησιμον |
| , ὁταν φαυλων ἑνεκα . φαυλος γαρ ὁ τα αἰσχιστα ὑπομενων ἐπι μηδενι καλῳ ἠ μετριῳ . ἐστι δε ἁς | ||
| ἐκ του ὁλου ὡς ξενον τι δεχομενος ἠ ὡς ἀφορητον ὑπομενων , μητε τοις του σαρκιδιου παθεσιν ἐμπαρεχων συμπαθη τον |
| . Χρυσαμπελος ὁ λυριστης δικην ἐχων περι παιδος εἰς δουλειαν ἀγομενου ἐδοξε τον Πανα βλεπειν ἐν τῃ ἀγορᾳ καθεζομενον ἐχοντα | ||
| το μετα την θυσιαν , ὡς τῃ ἐπιφωσκουσῃ του ἀγωνος ἀγομενου , τῃ ὑστεραιᾳ . ἐνθα λευκωθεις καρα μυρτοις : |
| γινομενος . ἀκολουθος δε ἐστιν ἑτερος λιθος περι τον τραχηλον φορουμενος , ὁς ἐστι σεληνιτης , ἐν ᾡ φαινεται ἡ | ||
| κεφαλῃ λοφος του ἀλεκτορος μετα χονδρολιβανου και ὀλιγου κερατος ἐλαφειου φορουμενος , ἀποστρεφει παντα φοβον νυκτερινον , και παν συναντημα |
| τᾳ μεσᾳ καταστασει οὐκ εὐδαιμων : φανερον οὐν ὁτι οὐδεν ἁτερον ἐστιν εὐδαιμοσυνα ἀλλ ' ἠ χρασις ἀρετας ἐν εὐτυχιᾳ | ||
| Ποσου πριωμαι σοι τα χοιριδια ; λεγε . Το μεν ἁτερον τουτο σκοροδων τροπαλιδος , το δ ' ἁτερον , |
| της κατασκευης ; Χαλκον δ ' ἐν πυρι βαλλεν ἀτειρεα κασσιτερον τε . Εἰ μεν Ἀχιλλει κατεσκευασε πανοπλιαν , παντα | ||
| μερος αʹ , και ὑδραργυρου μερη βʹ , καθαρισον τον κασσιτερον : οὑτως χωνευσας αὐτον χυσον εἰς ὑδωρ θαλασσιον τρις |
| : ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
| ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
| ὡς πορσιστα , μοιραν δ ' εὐνομον αἰτεω σε παισιν δαρον Αἰτναιων ὀπαζειν , Ζευ πατερ , ἀγˈλαϊαισιν δ ' | ||
| παρ ' Ἀθηναιοις , οὐ ξενον , ὁπου γε και δαρον φασινἀλλα . και ἐπι συναλοιφης ἐστι το τοιουτον παραστησαι |
| σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
| καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
| λεγειν παρεπεσθαι αὐτα τοις παθεσιν οὑτως ὡς τῃ μεν ὑγιειᾳ παρεπεται ἡ εὐχροια , τῃ δε νοσῳ ἡ δυσχροια : | ||
| ἐπι πολλων οὐ τηρειται ταξις : ζηλος δε τοις πολλοις παρεπεται του κρειττονος . και ἐρω σοι : και εἰ |
| το μυλωθρειν κρατιστον ; εἰς μυλωνα ? [ οὑτοσι ? φερομενος ἡμιν ? ? . μηδαμως ? [ ] τεχνην | ||
| ἀλληλοις οἱ ποταμοι . Ὁ μεν γαρ Ταναϊς ἐκ βορειου φερομενος ἐπιβαλλει τῃ λιμνῃ , ὁ δε Νειλος ἀπο νοτου |
| κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
| γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
| ὁδηγουσιν αἱ αἰσθησεις την διανοιαν προς καταληψιν , ἀλλα και ἐναντιουνται αὐτῃ . ἀμελει γουν ἐκ του το μελι τοισδε | ||
| δε τουτο και δικανικως : μελεταται το συμβουλευτικον , ὁτε ἐναντιουνται ἡμιν συμβουλευσουσιν ἠ νομος , ἠ ψηφισμα ἠ τι |
| εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
| ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
| ἐνουσαν ἐν τῳ στοματι , ἑαυτον ἀποσφαξαι περιβοητου της πραξεως γενομενης . . . : Περι Ἀσσαονος . Ἱστορει Ξανθος | ||
| ἀπαντησαι τοις ἐκ της πολεως ἐκχεομενοις μετα του βασιλεως : γενομενης δε μαχης ἰσχυρας , και των ἀριστεων δια τας |
| και ἀπεωσαμενοι του τειχους εἱποντο μεχρι του στρατοπεδου κτεινοντες . γενομενοι δε κατα τας μηχανας ἐνιας μεν αὐτων ῥιπτουσι κατα | ||
| τα αὐτα ἠθη διασῳζονται νεοι και πατερες ὀντες και πρεσβυται γενομενοι , ἀλλα γινεται τα μεν των πρεσβυτερων ἠθη μαλακωτερα |
| τον μεν ἀτοπα ἐρωτωντα , τον δε οὐδεν προς λογον ἀποκρινομενον , Οὐ δοκει ὑμιν , ἐφη , ὠ φιλοι | ||
| ὁ τριτος ἀνθρωπος , ἀλλ ' ἀπο του συγχωρειν τον ἀποκρινομενον σημαινειν τον ἀνθρωπον ὁπερ τοδε τι και οὐσιαν αὐτην |
| και πελια των ὑπωπιων σπογγος ἐν ἁλμῃ ἀποβαπτομενος και συνεχως προστιθεμενος . μετα τουτο δε πυρια συνεχης δια ὑδατος θερμου | ||
| / , ὁ δε τετραγωνος μθ͵βτδ / , ὁ δε προστιθεμενος αὐτοις τετραγωνος μθ͵δϘϚ / . ζ . Κυβῳ και |
| της Μηδων τρυφης και ὁτι δια ταυτην πολλους εὐνουχισαιεν των περικτιονων , ἐπιφερει και την παρα Μηδων γενεσθαι Περσαις μηλοφοριαν | ||
| πευθετο ναυτιλιης ἀνυσιν Πελιαο τ ' ἐφετμας , οἱ δε περικτιονων πολιας και κολπον ἁπαντα εὐρειης πευθοντο Προποντιδος : οὐ |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| ὁποι ποτε ἀνθρωπων κρατειν : θεοις γε μην τοις ἀμεινοσιν ἑπεσθαι , καθαπερ οἰμαι νομευσιν ἀγαθοις , και την κρειττω | ||
| μεν οὐ σημαινουσι προτασεις ἁμα δε εἰσιν ἀληθεις δια το ἑπεσθαι ἀλληλαις , ὡσπερ ἡ ἀδυνατον εἰναι ἀνθρωπον πτερωτον και |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| διο και κελευουσι κοτινους φυτευσαντας ἐνοφθαλμιζειν ἠ ἐμφυτευειν ὑστερον . ἀντιλαμβανονται γαρ μαλλον ἰσχυροτερου και τροφην ἐπισπωμενα πλειω καλλικαρπον το | ||
| του παθους του εἰς αὐτας ἐξ αὐτων των αἰσθητων γινομενου ἀντιλαμβανονται , οὐκ ἰσασι δε την οὐσιαν αὐτην καθ ' |
| ἐπιδημειν : ὑπανιστανται δε μοι ἠδη και θακων και ὁδων ἐξιστανται οἱ πλουσιοι . και εἰμι νυν μεν τυραννῳ ἐοικως | ||
| συν ὁπλοις , ἐν ᾡ πολλοι και των παλαιων μαθηματων ἐξιστανται , ἐν τουτῳ δυνησεται τις ἀπορραψῳδησας παραχρημα ἀνδρας πολεμικους |
| τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
| προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
| ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
| ' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
| ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
| ἐπιδεχεται και εἰς α ληγει : τουτο δε μονον ἐχει καινοτερον , ὁτι δια του Κ ἐκφερεται , καιτοι των | ||
| περι τινος ἐφη . Ἀρι - στοφανης μεταβαλων ἐπι το καινοτερον οὐδε πατταλον , εἰπε , διδωσι . πατταλον γαρ |
| Ἐπει γαρ , ὁσα ξηραινειν εἰωθε , τας ἀϋπνιας πεφυκε προξενειν , εἰκοτως ἀν και αἰ ξανθαι χολαι διαλεπτυνθεισαι οὑτω | ||
| , πασαν δε του περι των προκειμενων εἰπειν ἐπαξιως ῥᾳστωνην προξενειν . και ταυτι μεν ἀρκουντως ηὐχθω : ἠδη δε |
| πραγματος και μονου . ὡστε οὐκ ἐσται ὁρισμος των μη διαιρουμενων εἰδων ἐκ γενους , ὡσπερ τοις καθ ' ἑκαστα | ||
| ὀρθης της σφαιρας το μηδεποτε ἰσημεριαν γινεσθαι εἰς ἀνισα παντοτε διαιρουμενων ὑπο του ὁριζοντος του τε ὑπερ γην και του |
| Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | ||
| . και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον |
| ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | ||
| πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην |
| συμβαλλεται σοι εἰς σημειωσιν , ἐπειδη ἐτι ἀδιακριτον ἐστι και συγκεχυμενον . Τεταρτον ἐστιν , ἐν ᾡ δει ἡμας ζητησαι | ||
| των ὀντων ἠλθον αἰτιας , ἀλλα τοὐναντιον και το τουτων συγκεχυμενον και ἀστατον και ἀβεβαιον και πλημμελες ἐκ της οὐσιας |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| , οὐ καλη . παρετηρηθη δε πολλακις ἐπι των πολυχρονιως καμνοντων ἠ και αἱρουμενων το ἀποθανειν του ζην δια τινας | ||
| δε ἀλλας ὡρας συνεχως φερεται : ὡσπερ οὐν ἐπι ἀνθρωπων καμνοντων , κατα δε τον ὁρισμον ἀπολειποντων . Μεθοδιος , |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| μεσην μεν τον εἰρημενον κοινον των δυο δια πασων , προσλαμβανομενον δε τον βαρυτατον και νητην ὑπερβολαιων τον ὀξυτατον , | ||
| ' ἀκοης ἀναληπτεον . ὁρους τοινυν ποιησομεθα τουτο θεωρειν πειρωμενοι προσλαμβανομενον μεν θ͵σιϚ : μεση δε ἐσται δ͵χη : νητη |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
| ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
| , ταυτην δικην πεπονθως . 〛 τινες δε τον Βελονοπωλην παρασιτον φασι του Παμφιλου : δυστυχουντος οὐν του Παμφιλου ἀναγκη | ||
| ἐτρεφεν ἐνδυκεως και σον θεραποντ ' ὀνομηνε . “ τουτεστι παρασιτον εἰχεν . εἰ μεν τοινυν φιλον ἐβουλετο τον Πατροκλον |
| . τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | ||
| μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : |
| ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ||
| ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ |
| ἐστι περι τα πρακτεα και ταχυκινητος περι τα πραγματα και ἐπαινουμενος και προστεθησεται ἡ λογιοτης αὐτου και ἡ παιδευσις και | ||
| ὠν και κιθαριστης ὁ εὐαινητος Ὀρφευς , ὁ ὑπο παντων ἐπαινουμενος . πεμπε δ ' Ἑρμας : συνεστειλε δε τοις |
| ἀνθρακων και ζεσας , εἰτα χλιασθεις και συν τῳ ἐλαιῳ πινομενος τε και ἐσθιομενος σφοδρα ὠφελιμος γινεται . Σκοροδον πικρον | ||
| ἀρτος μη προσφατος , μηδε πανυ ἐζυμωμενος , και ὁ πινομενος οἰνος κιρρος τῃ χροιᾳ και λεπτος τῃ συστασει , |
| ἐπι λυτροις τους συνειλημμενους : συνιεμεν γαρ αὐτων διανευοντων και γοερον τι μυκωμενων ὡσπερ ἱκετευοντων . τα λυτρα δε ἠν | ||
| ἀπαιδευσια . σκωπτει δε αὐτον ὡς Θρᾳκα . . . γοερον , θρηνητικον . . κἀν ἰσαι γενωνται : Αἱ |
| * καλυπτει : τους ὀδοντας * ἀμειλικτον : πικρον * ἐρευγεται : ἰον ἐπιβαλλει ἐμει και ἐκπεμπει ἐκβαλλει * ἰον | ||
| Σικελιης ἐπι πορθμιδος ἐρριζωται : ἑξειης δ ' ἐπι Κυρνον ἐρευγεται ἁλμυρον ὑδωρ . τῃ δ ' ἐπι Σαρδανιος μορμυρεται |
| . ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | ||
| περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο |
| εἰωθως ζην : ” σωματεμπορον με ὀντα ἐρωτᾳς εἰ βουλομαι σωματιον εὐωνον ἀγορασαι ; “ ὁ δε : ” ἐλθε | ||
| μονον της γωνιας , εἰς ἡν ἐρριφη γεννηθεν σου το σωματιον ; ἠ δηλον ὁτι ἀπο του κυριωτερου και περιεχοντος |
| ἐτι κατα τον ἐνεστωτα ἀπειμι φαμεν οὐκ ὀντων προδηλων των παρῳχημενων . ἰδιᾳ ἀρα οἰητεον ἑκαστον χρονον την συνθεσιν ἀναδεδεχθαι | ||
| μεντοι γινωσκειν ὡς αἱ ἐγγινομεναι παραθεσεις ἐξ ἐνεστωτων εἰσιν και παρῳχημενων , τοιουτον τι της συνταξεως ἐπαγγελλομενης ἐν τῳ ἐαν |
| παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
| τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
| : εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
| χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
| τῳ συνεδριῳ τας συμφερουσας αὐτοις γνωμας και τοις μη ταὐτα προαιρουμενοις ἐναντιωσομενους προηλθον εἰς την ἀγοραν και παραστησαμενοι τον κηρυκα | ||
| ἐκ πλειονων τινα τυγχανῃ συνεστωτα , τοις γε μη μυθοποιειν προαιρουμενοις οὐδαμως ἀν ὑπαρχοντα φανειη , μαλλον δ ' οὐδ |
| καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
| σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
| ὁπως δοξω κρατειν ἐν λογοις . ὁρων δε τον ἀδελφον ἐλαυνομενον την μονην μεν οὐκ ἠγνοησεν ἐλπιδα , την σην | ||
| Οἱον δε νεφος εἰσι δι ' ἠερος ἀπλητοιο πνοιῃσιν μεγαλῃσιν ἐλαυνομενον Βορεαο , ἠμος δη νιφετος τε πελει και χειματος |
| , ἠ καιρον ἑτερον τινα [ του παροντος ] ἐπιτηδειοτερον περιμενων ἀναβαλλεται τον παροντα , μη κατοκνειτω φερειν εἰς μεσον | ||
| εἰ και μεχρι νυν οὐκ ἐγραψα , τουτ ' αὐτο περιμενων οὐκ ἐγραψα . ἀλλ ' εἰ δοκει , λυσον |
| Ἡλιον , συν αὐτῳ και τον Δια και τον Ἑρμην ἐπικοινον του νυχθημερου λεγω . προσενειμαν δε καλλιστα τα ἐναντια | ||
| Ἀργειοισι ἐν Δελφοισι περι σωτηριης της πολιος της σφετερης ἐχρησθη ἐπικοινον χρηστηριον , το μεν ἐς αὐτους τους Ἀργειους φερον |
| γαρ ἁλουργις ἀγαλματι περικειμενη , ταυτην ἐνδυς ἐργου εἰχετο . προσπεσοντες δε ἐν ταις [ φορων ] πορειαις τοις ἀγροις | ||
| ἡ Θηβαιων πολις , και μετα ἡσυχιας ἐξελθοντες , ἀφνω προσπεσοντες ἀμαχει Θηβας αἱρησομεν . τουτο δε ἐξαγγελθεν Θηβαιοι μαθοντες |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |