Τραϊανῳ περι Αὐγαρου , ὁς ἠν Ὀσροηνης χωρας δυναστης , οὑσπερ φυλαρχους ὀνομαζουσιν οἱ ἐκεινῃ , ὁτι και τα χωρια | ||
διοτι προς καιρον εἰς κρισιν αὐτους ἀνταπεδωκα : ἐγω δε οὑσπερ ἀπολεσω ἐπι της γης ζωντας , ἐν τῳ θανατῳ |
, κατα το ἐναντιον , κατα το ἐνθυμημα , κατα παραβολην , κατα παραδειγμα , κατα κρισιν . ἐστω δε | ||
ἰδια το ἀρτιον και περιττον και κατα την προς ἀλληλους παραβολην πολλαπλασιον , ὑποπολλαπλασιον και ὁλως αἱ δεκα σχεσεις αἱ |
ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
και εὐμενεις πεμπουσι σε και ἐν ἱεροις δηλον και ἐν οὐρανιοις σημειοις : γιγνωσκεις δε και αὐτος . ἐγω γαρ | ||
, οὑτως ἡμεις ἀναβλεψαντες μονον εὐθυς ἐπιβαλλομεν την ὀψιν τοις οὐρανιοις . ἀλλα και δι ' ὡν σωματων διακλωμενας τε |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
πασα , εἰς ἀπειρον μεν ἰουσα , εἰς ἀπειρον δε δυναμενη : και οὑτως ἐστιν ἐκεινος μεγας , ὡς και | ||
, ὁτι ἡ ἀντωνυμια δυο ἐναντια σημαινειν ἐν ταὐτῳ μη δυναμενη ἀλλα τριτα ἐποιησε προσωπα , και ὁτε ἀναφοραν δεῃ |
τα ἑδη των θεων αὐτα ἐξ ἠθων ἀναστησας , και φονους ἐργασαμενος ἐναγεις , και διαρρηξας και διαξηνας τους νομους | ||
την δευτεραν τριωρον κατ ' Αἰγυπτον ἀνδρα μεγιστον ἀπολεσθαι και φονους και διαρπαγας και χειροκρατησιας ἐσεσθαι , ἐν δε τῃ |
δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
, ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
εὐθεως γαρ γλωττας ἐπεδωκας , δι ' ἡς πασα φιλοσοφια ἐκπεμπεται , και το κρειττον ἐξ ὑδατος : πασα γαρ | ||
πρεσβειας δε των ἑσπεριων Ῥωμαιων , Ἀνθεμιος βασιλευς της Ῥωμης ἐκπεμπεται : ᾡ Μαρκιανος ὁ πρωην βεβασιλευκως την οἰκειαν κατενεγυησε |
αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
νομους τους σους , ἀθετησας δε τας σας ἐντολας , παραβας δε τα σα προσταγματα , ἀλογησας δε των χρηστων | ||
βαρβαροις εὐ δοξαντ ' ἀν ἐχειν , σκοπεισθ ' ὁ παραβας ἡντινα δους δικην ἀξιαν ἐσται δεδωκως . Εἰ μεν |
ἀκρασιην , οἱ δε ἐς ἀργιην και ῥᾳθυμιην . Τας ἀναξιους οὐν και δυστηνους ψυχας ὁρευντες και τοσαυτας , πως | ||
, οἰμαι , γνωρισμα ἠν , και δια τουτο τους ἀναξιους του γενους παραιτεισθαι συγκεχωρηται τοις ὁτε ἠγνοουν ἀναθρεψαμενοις . |
τα λευκα β , ὁλμοκοπησας και μιξας ἁπαντα , καταχριε ἐπιτιθεις ὀθονῃ και ἐων ἐφ ' ἡμερας θ : και | ||
εἰωθεναι τους τρεις ξυνεχων των δακτυλων ἀνισταται , ὡσπερ λιβανωτον ἐπιτιθεις νουμηνιᾳ . και νη Δι ' ἠν ἰδῃ γε |
αὐτην μη εἰναι συμμετρον . παλιν δε ὑπο τας ἐκ μεταθεσεως καταφασεις του δυνατου και του ἐνδεχομενου ταξας την ἐκ | ||
, κατα την ἀναγκαιαν ὑλην , αἱ δε ταις ἐκ μεταθεσεως , ἡ οὐκ ἀναγκαιον μη εἰναι και ἡ ἀναγκαιον |
και δειχθεντων , ὁτι πας χρονος και παν μεγεθος ἀει διαιρετον , φανερον ὁτι παν το κινουμενον ἀναγκη προτερον κεκινησθαι | ||
τινες ἀλλοι . ὁτι δε ἐπ ' ἀπειρον το μεγεθος διαιρετον , τοιουτῳ θεωρηματι κεχρηνται . ἰσοπλευρον λαβοντες τριγωνον τεμνουσι |
κοσκινον , ἱστιορραφος , ἱστιον , πλησιστιος . κεραμευς , κεραμιον , κεραμεια ἡ τεχνη και κεραμευτικη , κεραμος . | ||
ἐπειδαν καμωσιν ἀνασπωντες , ἠ λιθος τις ἀναφαινεται αὐτοις ἠ κεραμιον ψαμμῳ σεσαγμενον . σκοπει μη και ἡμεις τι τοιουτον |
προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
Δαμαιου . Χρονῳ δε ἐγενετο κατα Ἀτταλον , τον τελευταιον ἀρξαντα Περγαμου , ὁς κατελυθη ὑπο Ῥωμαιων , ᾡ προσφωνει | ||
και τραφεις [ και ] ἐβασιλευσε και Κροισον ὑστερον τουτων ἀρξαντα ἀδικιης κατεστρεψατο , ὡς εἰρηται μοι προτερον . Τουτον |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
ἐπι τουτων τοις ἐνδεχομενοις των ἐγκωμιων τοποις χρησομεθα , οἱον τυχον ἐπι των ἐπιτηδευματων ἀντι μεν γενους παραλαμβανοντες τους εὑροντας | ||
ἑνι των καθ ' ἑκαστα ὁλικως ὑφισταμενον , ἐν Σωκρατει τυχον ἠ Διωνι . το μεν οὐν πρωτον ἐξ ἀφαιρεσεως |
. δοκουσι γαρ αἱ δυο τηνικαυτα και περι ταὐτον ὑποκειμενον ἐνεργειν και ἐν ταὐτῳ χρονῳ . ἠ μηποτε και τηνικαυτα | ||
τα ἀλλα μερη της ψυχης , ἁ ποιει την αἰσθησιν ἐνεργειν : διοπερ ὁρασιν λεγουσι πνευμα διατεινον ἀπο ἡγεμονικου μεχρι |
, προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
ἀντι του συ πρωτος ἀκουσας του ὀνειρου εὐνοϊκως συνεβουλευσας ἐξιλεωσασθαι οὐρανιους και . . χθονιους δαιμονας . τον ὀνειρον . | ||
παρακλησεσι . γαιαν οὐρανον τε ] ἠγουν τους ἐπιγειους και οὐρανιους θεους . θεοκλυτων ] εὐχομενος . περᾳ ] διερχεται |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
. εἰ δε τουτο , ἐπειπερ τῳ γεωμετρῃ αἰσθησει μεν ποδιαιος ὁ ἡλιος φαινεται , δοξαζεται δε εἰναι μειζων της | ||
το την ὀψιν πασχειν τι : ὁ τε γαρ ἡλιος ποδιαιος δοκει και ἡ γη κινεισθαι ἐν πλοιῳ οὐσιν . |
και ὁ Μενελαος , ὁς ἀναβεβηκως μεχρις Αἰθιοπων ἐπεπυστο τας ἀναβασεις του Νειλου και την χουν ὁσην ἐπιφερει τῃ χωρᾳ | ||
αὐτων κατ ' ἀρχας παραλαμβανεται , τινα δε κατα τας ἀναβασεις τε και ἀκμας και τινα κατα τας παρακμας . |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον ὑποδικον ὑπευθυνον , ἐνοχον ὑποχον , ἠδικηκοτα , κεκακουργηκοτα , | ||
εἰ ἐπι ταυτῃ γε κριθησομαι τῃ διαβολῃ , διδωμι ἐμαυτον ὑποδικον τοις δημοταις , και μηδεν ἐστω το κωλυον γραφεσθαι |
ξεινον ἐποτρυνῃ και ὁς ἐσσυμενον κατερυκῃ . [ χρη ξεινον παρεοντα φιλειν , ἐθελοντα δε πεμπειν . ] ἀλλα μεν | ||
ἐπεμπε ἐς Ναξον πλοιῳ ἀνδρας φρασοντας τοισι Ναξιοισι παντα τα παρεοντα σφι πρηγματα . Οἱ γαρ ὠν Ναξιοι οὐδεν παντως |
προ αὐτων . ἐοικε δε εἰναι ταυτα ἀντιστροφη . τι μεμηνας τεκνον ] ἀντισπαστικα κωλα γʹ . τα δυο τριμετρα | ||
σοι ὠκα φονον και λοιγον ἐφησει . Λευγαλεη , τι μεμηνας ἀνα φρενας ; Ἠ νυ τοι ἀγχι ἑστηκεν Θανατοιο |
πασας , τετταρας οὐσας ; Πανυ γε . Οὐ και ταυτασι τας δια μεσου ἐστιν ἰσας ἐχον ; Ναι . | ||
Θ και Τ . Ἐκ τουτου ἀν ἀκριβως ἐχῃς ἐπιγιγνωσκειν ταυτασι τας τρεις συζυγιας : ὁσα μεν γαρ ῥηματα ἐπι |
, κρινας δε την κινδυνευουσαν πολιν ἰδιαν κατασκευασασθαι προς τας μελλουσας ἐπιβολας ἀπελεξεν ἐξ ἁπασης της δυναμεως τους ἀριστους , | ||
κἀν ἐμοι πορθμος τε ναων και Φρυγων κατασκαφαι τας τε μελλουσας γυναικας , ἠν τι δρωσι βαρβαροι , μηκεθ ' |
την κερδαινουσαν παντα ὠθειν πηραν : το ἐκ παντος τροπου κερδαινειν σημαινει . ἐμπυρευεσθαι : το ἐγκρυπτειν πυρ . εὐτραπεζος | ||
κερδαινειν , ὁτι οὐκ ἐθυεν αὐτῳ , και νυν του κερδαινειν , ὁτι ἐθυε . παντες γαρ ἐφερον αὐτῳ παντα |
σφοδρα φησαιμ ' ἀν δεδιεναι , δεδοικα δε τους δεινους ἀνταγωνιστας . εἰπω τινας ; τους λιπα ἀληλιμμενους τουτουσι και | ||
τῃ πολει , ὁ δε ταις ναυμαχιαις οὐ μονον τους ἀνταγωνιστας νικαν , ἀλλα και τους των αὐτων μετασχοντας , |
, ἁ της μεγαλης ἐστι βουλης . Ἐχεις ὁ ζητων διατελεις , ἐπαινον πολυν παρα των τα σα εἰδοτων : | ||
οὐδαμου , Δρακων , ἐγω ἐπ ' ἐργον οὑ μη διατελεις την ἡμεραν τραπεζοποιων ἐν ἀγαθοις πολλοις χυδην . οὐ |
αὐτου τας νησους αἰτει και λαμβανει συνθεμενος δη και δασμον ἐτησιον ὑπερ τουτων ἀποφερειν τῳ βασιλει τρισχιλιους χρυσινους συμπαροντος γε | ||
τυχειν ὁμηρους τε δοντες και πιστα ἠ μην δασμον τε ἐτησιον ἀποφερειν τῳ βασιλει παιδας τε ῥητους και βοσκηματων ἀγελας |
ὁ συγγραφευς ὡδε ἀποφαινεται : κηρυκια σιδηρα και χαλκα και κεραμον Τρωικον εἰναι τα ἐν τοις ἀδυτοις τοις ἐν Λαουϊνιῳ | ||
ἀρ ' ἀξεις πριαμενος Φαληρικας ἠ κεραμον . Ἀφυας εἰ κεραμον ; Ἀλλ ' ἐντ ' ἐκει : ἀλλ ' |
μη ἀνασταλεντος του πεμποντος . τουτο οὐν ποιει στυφον και ψυχον . λοιπον ἐρχεται ἐπι την θεραπειαν του πασχοντος τοπου | ||
ῥυπτικον . Δορυκνιον ὁμοιον ἐϲτι τῃ κραϲει μηκωνι και μανδραγορᾳ ψυχον ἀμετρωϲ : ναρκοι μεν γαρ ὀλιγον , ἀναιρει δε |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
“ ἐν ἀλιπεδῳ . ” ἐνιοι δε φασιν ὁτι το παραθαλασσιον πεδιον οὑτω λεγεται . τινες δε φασι παρα το | ||
βασιλεως ἠ ὁτι το πλειον μερος της Ἀττικης ἀκτη ἠτοι παραθαλασσιον ἐστιν . * λειπει το ἑνεκεν . . . |
. Βαμβαινει : δισταζει , τρεμει τοις ποσι και ὑπο τρομου ἠχει τους ὀδοντας και τῃ γλωσσῃ ἀσημως φθεγγεται . | ||
. . . Ἀτρεμας : ἡσυχως , ἠρεμα , χωρις τρομου : ἀτρεμας ἡσο : παρα το τρεμω ἀτρεμω γινεται |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
βρωσις αὐτῳ . ‖ ‖ Και το ῥητον της διηγησεως ἐλεγχον ἐχει ἀκολαστου προς νουθεσιαν των θεραπευεσθαι δυναμενων : ὁ | ||
ἡμετερᾳ τεχνῃ παντελως ἀπορον , ἐγγυθεν ἐχουσῃ και σαφη τον ἐλεγχον της ὀψεως . εἰ δ ' αὐ το της |
το δεξιον ἠ το ἀριστερον , εἰ συμβαιη τουτο , παραλυσις καλειται , του μερους ἐκεινου δηλονοτι καθ ' ὁ | ||
ἀνοιγνυντων αὐτον ἐν τοις τοιουτοις [ δε ] παθεσι προσερχεται παραλυσις , οὐτε ἰωμενη την ἐκ των παραλυθεντων βλαβην οὐτε |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
του ὑποδωριου τονου , τα δε ὑπερτροπα ὁμοιως οἱ του τονιαιου διατονου ἀριθμοι του φρυγιου , τας δε παρυπατας οἱ | ||
τε του συντονου [ και ] διατονου και ἡ του τονιαιου χρωματος . Το δε τα τοιαυτα λεγειν τε και |
τους ἐν τῳ καταλογῳ ὁπλιτας και τους ἀλλους ἱππεας . ἀναστας δε Κριτιας ἐλεξεν : Ἡμεις , ἐφη , ὠ | ||
, ἐξ οὑ ἐσχε Μενοιτιον , ὁς ἐπῳκησε την Ὀπουντα ἀναστας ἀπο Θεσσαλιας . τινες ἐκ Δαμοκρατειας της Αἰγινης και |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
, και το μεν ἀποδεικνυον αἱ στασεις εἰσιν το δε ἀποδεικνυμενον το πραγμα περι οὑ ἡ στασις τουτεστι το ζητημα | ||
λημματα τινα ἐχει και ἐπιφοραν τινα , ἐπει παν το ἀποδεικνυμενον οὑτω και ἀποδεικνυον ἐπι μερους ἐστιν , εἰδικη ἐσται |
μεν κατορθουντες τα δε ἡττωμενοι ἀπωλεσαν τριηρεις μεν ἐν Αἰγυπτῳ διακοσιας συν τοις πληρωμασι , περι Κυπρον δε πεντηκοντα και | ||
οἱ Σαραπιωνα , τουτον ἐν ὀλυμπιαδι τῃ πρωτῃ μετα τας διακοσιας ἐς τοσουτο δεισαι τους ἀνταγωνιστας ὡστε ἡμερᾳ μιᾳ προτερον |
πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
κινδυνευειν . ἠ τινι βιωτον , εἰ κριθησεται του ἀνατιθεναι ἀναξιος ; Των σοφων ἐκεινους μαλιστα ἐγωγε φημι δειν ἐπαινειν | ||
και κλυειν σεθεν θελω και ς ' ἐκδιδασκειν : οὐκ ἀναξιος γαρ εἰ . [ ] γυναι , το τησδε |
. οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
, παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
μεν αὑτον , ἐπειτα τους ἀλλους τους ὑπ ' αὐτῳ τεταγμενους . και γαρ δη ὡσπερ οἱ σωφρονες νομεις , | ||
ἐχοντες . και των ἡγεμονων τους μεν προαγωνιζεσθαι ἐν πρωτοις τεταγμενους , τους δε κατοπιν γενομενους ἐπειγειν τους λειπομενους προς |
λεγομενων κοινοβιοις : ὁσοι εἰ ἐτυχον ἀγωγης της ἑκαστῃ φυσει καταλληλου , πολυ τῃ πολιτειᾳ το χρησιμον συνεισφερειν ἀν ἐγενοντο | ||
μαλιστα τοπων ἐρειδοντες τους καυτηρας : ἑτεροι δε τινες της καταλληλου χειρος τῳ πεπονθοτι σκελει τον μεταξυ τοπον του μεγαλου |
του ἀνισου κρατηθεισης . ὑπ ' ἀμφοτερων δε των πολεμων φθειρεται τα ἐπιγεια , προς μεν ἐχθρων δενδροτομιαις , δῃωσεσιν | ||
. δυστερπει φιλοτησιῳ : γαμῳ ἐρωτικῳ . ὀλλυτ ' : φθειρεται , δια την μιξιν ὀλλυται . Ὡς δ ' |
προτεραις συνθηκαις ἐνεγραφη . οὐ πολυ δε ὑστερον οἱ Καρχηδονιοι στρατευουσιν ἐς Ἰβηριαν και αὐτην κατα μερος ὑπηγοντο , μεχρι | ||
, Λακεδαιμονιοι , της ἐπικηρυκειας αὐτοις ὑπαρχουσης προς Ἀθηναιους , στρατευουσιν ἐπι Μεγαλην πολιν . Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων |
λῃστρικην ἐμισθωσατο τριηρη . οἱ δε αὐτον ἐνθεμενοι Ναξον μεν παρεπλεον , ἠπειγοντο δε εἰς την Ἀσιαν ἀπεμπολησοντες . ὁ | ||
και ἠρεμον φασιν οὑτω προσαγορευεσθαι . παρεμετρεον : ἀντι του παρεπλεον . . Λητωις : ἡ Ἀρτεμις . Σησαμος πολις |
ὡς ἐς ὑβριν αὐτους βαλοντα πολλην και της κωμης οὐκ ἐργασαμενους ἐκβαλοντα : ἀλλ ' ὡστε με μη ἀποκτειναι , | ||
: παρ ' ἀλλοις δε κατα συγγενειαν κοινῃ τους καρπους ἐργασαμενους , ἐπαν συγκομισωσιν , αἰρεσθαι φορτιον ἑκαστον εἰς διατροφην |
κατα την διανοιαν οὐχ ὁτε μεν ἱλαροι , ὁτε δε κατηφεις , ἀλλα ἐφ ' ὁμαλου πραως χαιροντες . διεκρουοντο | ||
μην οὑτοσι πεμπτος τῃ τιμωριᾳ . στενοντες και σκυθρωποι και κατηφεις διηγαγομεν οὐδεν των δεδεμενων ἀμεινον , πεπληγμενοι τας ψυχας |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
τι των παραλυθεντων μερων τα μεν ἐπεκτεινεται , τα δε συστελλεται και συνελκεται ; ὁτι το παθος κατα των λογῳ | ||
ἁρμοσει το ὑπερεχον και ἠρεμα παραγειν , ἐπανιεντα μεν ὁτε συστελλεται το στομιον , ἐφελκομενον δε ὁτε διισταται . και |
ἀλλα σοι αὐτῳ ἐνθαδε λειψω ἀγαλμα : συ γαρ πεδιοιο ἀνασσεις εὐρεος , ᾡ ἐνι μεν λωτος πολυς , ἐν | ||
, ἱν ' ᾐ δημοβορος εἰ βασιλευς , ἐπει οὐτιδανοισιν ἀνασσεις . ἀλλ ' οὐκ ἐπειγει . . Ε : |
των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
δειρην ἐνεθηκατο : ται δ ' ἐπ ' ἐκεινῃ βευδεα παρθενικαι Μιλησιδες ἐρρηξαντο . φασι δε τινες και ἀπο των | ||
ἀρκτων ? [ ] , ἑπτα λεοντων : ἑπτα δε παρθενικαι κυανωπιδες [ ] ἠρυσαν [ ὑδωρ ] καλπισι [ |
τῃ διανοιᾳ ἠ τοις ὠσιν ἀκουσαντα . . . εἰς ἀρτικολλον ] πλησιεστατα . . ἀρτικολλον ] το νεωστι κολληθεν | ||
. ἠ ἀρτικολλον το ἀρτι κολληθεν και συντεθεν . Ξ ἀρτικολλον ] ὁλοκληρον , νεαρον , προσφατον . Ξ μαθειν |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
αὐτον ἐξ ὡν ἐγραφεν ἐπινικων . ἀμεινον δε , ὁτι προσηνης ἠν αὐτῳ ἡ Μουσα , ὡσπερ Ὀδυσσει ἡ Ἀθηνα | ||
εὐκαμπες , ἀπο του καμπτω ῥηματος , ὁ εὐπειθης και προσηνης εἰρηται . οὑτως Εἰρηναιος ὁ Ἀττικιστης ἐν τῳ α |
σε βουλετ ' ἀνθρωπων μολειν : λαβων δε πειραν , μεταμελειαν λαμβανει , ὡς οὐδεν ἐστι χειρον ἐν θνητῳ γενει | ||
ὀλιγον δελεασθειη τῳ ἡδοντι , δια γουν το αἰσχρον εἰς μεταμελειαν ἐπωδυνον ἐρχεται : ὁ δε το καλον μετα πονων |
ὑπεδησατο . δει δη των Γυγου χρηματων ἡμιν , εἰ μελλοιμεν ἑκαστῳ δωσειν των βουλομενων λαβειν . ἀει γαρ ὁ | ||
πεπον εἰ μεν γαρ πολεμον περι τονδε φυγοντε αἰει δη μελλοιμεν ἀγηρω τ ' ἀθανατω τε ἐσσεσθ ' , οὐτε |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |
, οἱς μελαγχολικος ἐστι χυμος . ἀπο της ἁφης δε διαγινωσκειν ἐστι σοι δυνατον : θερμοτερα γαρ σοι φαινεται ἐφ | ||
τα της γεωργιας και τα πολιτικα [ ] μηδεν ἡττον διαγινωσκειν [ ] ʃ οἱον τοις δημιουργοις και γεωργοις και |
Μουσα δια της ει διφθογγου : οἱον , “ δαιτα θαλειαν , ” και “ Μουσα Θαλεια : ” αὐτη | ||
δωδεκα . Μηδε συγ ' ἀνδρα φιλον καλεσας ἐπι δαιτα θαλειαν ἀχθου ὁρων παρεοντα : κακος γαρ ἀνηρ τοδε ῥεζει |
ἀκρου δε σπαρτιῳ δεδεμενον ἐσω εἰς το ἐπισπασθαι , ἠ καστοριον λειον συν ὑδατι ἀνηλειμμενῳ ἐριῳ ἐντιθεναι ὁμοιως τῳ δακτυλῳ | ||
ταριχηρων μαινιδων κεκαυμεναι , κερας ἐλαφου και αἰγος κεκαυμενα , καστοριον , ὀστα κεκαυμενα ἰσχυρως , τριχες , σηπεας ὀστρακον |
τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
. ἐδει δε τουτο τεκμηριον ἱκανον ποιεισθαι του κατα τινας θειους ἀριθμους τα ἀιδια κεκοσμησθαι , τα δε θνητα † | ||
γαρ οἱ περι Πλατωνα ἐλεγον , λογους τινας ἐπεισαγαγοντες ἐνυποστατους θειους νοερους , προς οὑς ἐλεγον παντα τα ἐνυλα εἰναι |
εἰ συμβαιη . και ταυτα ἀγγελλουσιν οἱ ἐπι των πτηνων διαιτωμενοι καμηλωντετιμησθω γαρ αὐτοις το ταχος τῳ ὀνοματι των πτερωνἐλπις | ||
. πολλοι γαρ ἐθεϲι μοχθηροιϲ ἐντραφεντεϲ , ἀκολαϲτοτερον ἠ ἀργοτερον διαιτωμενοι διαφθειρουϲι φυϲειϲ χρηϲταϲ , ὡϲπερ αὐ παλιν ἐνιοι μοχθηρωϲ |
βοηθουντα τοις περι Πιττακον : ἐπιτειχισθηναι μεν γαρ ὑπο των Μιτυληναιων τον τοπον τουτον τωι Σιγειωι , οὐ μην ἐκ | ||
ἀλλ ' ἐπι πολλης μεν ἡσυχιας και ἐρημιας ὑμιν ὁ Μιτυληναιων ⌊ δημος - ⌋ καταλελυται , ἐπι πολλης ⌊ |
ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
Διονυσος και Εὐπατωρ ἐπωνυμα ἠν . Ῥωμαιοι δ ' αὐτον ἐκστηναι Καππαδοκιας ἐκελευσαν Ἀριοβαρζανῃ , καταφυγοντι τε ἐς αὐτους και | ||
ἐστιν ἡ ὁδος ἡ φερουσα , ἀφειναι τα ἀπροαιρετα και ἐκστηναι αὐτων και ὁμολογησαι αὐτα ἀλλοτρια ; το οὐν ἀλλον |
, διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
Καρρωτος κατεκλασεν . ἐν γαρ τοις ἑξης αὐτος ἱστορει μʹ διφρους τους συναγωνιζομενους τῳ του Ἀρκεσιλαου ἁρματι κατεαχθαι κατα τον | ||
το μετωπον και τας κορρας ἐφορουν : ὀκλαδιας τε αὐτοις διφρους ἐφερον οἱ παιδες , ἱνα μη καθιζοιεν ὡς ἐτυχεν |
. * μακαριστον . συγγενικης . * † ἑνεκα του λεχους : * * του λεχους . θειον πομα ἠτοι | ||
, ἱνα μη μονη ἀσχημονῃ : μαργοτητι : ἀπληστιᾳ του λεχους : οὐ βουλονται μοναι φθειρεσθαι , ἀλλα και ἑτερας |
νομος ἀπειδεν , ἀλλα τῳ βουλομενῳ της τελευτης παρεχει την ἀδειαν : ἐπαξεις δε και παραδειγματα . οἱον εἰ τις | ||
τοις δε μη δεχεσθαι , οἱ μεν δια της πολεως ἀδειαν εὑροντο , οἱ δ ' οὐκ εἰχον ὁπως μη |
οἰκος ἐστι ἀνδρα τον σωφρονα εὐνοιην φαινομενην διωθεεσθαι , ἀλλα στεργειν μαλιστα . Ἐγω δε οὐτε δεκα ἀνδρασι ὑπισχομαι οἱος | ||
, καταχθηναι δοξαντες ἐπι την ἀρχην ὑπ ' ἐκεινου , στεργειν δε τα παροντα ἠναγκαζοντο και τα δεδομενα δεχεσθαι . |
προσηκουσαν ὑποληψιν , ὡσπερ τε ἀνερματιστα σκαφη σαλευουσιν ὡδε κἀκεισε διαφερομενοι τον αἰωνα , μηδεποτ ' εἰς λιμενα καταραι μηδ | ||
και κινησεις δια τοιαυτας τινας αἰτιας . Λακεδαιμονιοι προς Μεγαλοπολιτας διαφερομενοι την χωραν αὐτων κατεδραμον Ἀρχιδαμου την ἡγεμονιαν ἐχοντος : |
και τον ε , και ὁ θ τριπλασιος , δυο παραλιπων τον ζ και τον η , και ὁ ιβ | ||
πρεσβυτατον ἀγαθον αὐτης , ἡ εὐγενεια , κἀν τἀλλα τις παραλιπων ἡσυχαζῃ , γενοιτ ' ἀν αὐταρκεστατος ἐπαινος . ἐστι |
Πολλοι μεν οὐν των συγγραφεων ἐμιμησαντο και ἠθελησαν περι τουτων διηγησιν ποιησασθαι , καιτοι λαβοντες ἐντευθεν τας ἀφορμας , ἠτοι | ||
πιστιν ἠτοι ἀποδειξιν ἐπιλογον , οἱ δε πεντε , προοιμιον διηγησιν ἀντιθεσιν λυσιν και ἐπιλογον , οἱ δε και πλειονα |
κλιμακων την ἀνοδον ποιουμενοι . ἀνερριχατο : το προς τοιχους ἀναβαινειν χερσι και ποσιν ἀναρριχασθαι φασιν . γινεται δε ἐκ | ||
το κεφαλαιον των ἐμων κακων : πρωτον μεν ὑψηλον ὀρος ἀναβαινειν ἐδει , ὀρθην δεινως ὁδον , εἰτα και ἀνυποδητος |
ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
θεον ὁμολογουμεν , ἀλλ ' ἑνα , τον κτιστην και ποιητην και δημιουργον τουδε του παντος κοσμου , και προνοιᾳ | ||
, και συνιεντας την πηγην , και τον πατερα και ποιητην εἰδοτας , τον οὐρανου ἁρμοστην , τον ἡλιου και |
λεπτομερες ἠ ῥοδινον ἠ χαμαιμηλινον ἠ ἀνηθινον ἠ παλαιον ἠ κικινον ἠ σικυωνιον , και ποτε και χαμαιμηλου λειας ἠ | ||
ἀντι ῥοδων ξηρων περϲαιαϲ φυλλα ξηρα . ἀντι ῥεφανινου ἐλαιου κικινον ἐλαιον . ἀντι ῥοδοειδουϲ Ϲινωπιϲ . ἀντι ῥητινηϲ κολοφωνιαϲ |
ἀλλα σαφες ὁτι εἰς πλειονας ἐπιτασεις των σημαινομενων αἱ τοιαυται παραθεσεις γινονται , ὡς παρεστησαμεν και ἐπι του ναι γραφω | ||
βασιλεων ἐπι της ἀκρας ἰδιᾳ πεποιησθαι οἰκησιν και θησαυρους και παραθεσεις ὡν ἐπραττοντο φορων , ὑπομνηματα της οἰκονομιας : πραττεσθαι |