| , ἁ της μεγαλης ἐστι βουλης . Ἐχεις ὁ ζητων διατελεις , ἐπαινον πολυν παρα των τα σα εἰδοτων : | ||
| οὐδαμου , Δρακων , ἐγω ἐπ ' ἐργον οὑ μη διατελεις την ἡμεραν τραπεζοποιων ἐν ἀγαθοις πολλοις χυδην . οὐ |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| ὡν γαρ εἰσιν αἱ τελειοτητες , τουτων ἐγγιγνονται και αἱ ἀτελεις κατασκευαι . Ἀνθρωπων δ ' εἰσιν αὑται ἀμφοτεραι αἱ | ||
| οὐδενες των παντων , ὡς συ φῃς , ἱν ' ἀτελεις ὠσι , φιλοτιμιας ἁπτεσθαι μοι δοκουσιν , ἀλλα δοξης |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
| ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
| ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| συγκριτικη , διακριτικος , διακριτικως , διακριναι , διελειν , διατεμειν διχοτο - μειν , χωρισαι διαχωρισαι ἀποχωρισαι , ἀποστησαι | ||
| . Φασι δε Ἰοκαστῳ τῳ Αἰολου παιδι χαριζομενον Ποσειδωνα Σικελιαν διατεμειν τῳ σιδηρῳ , προτερον χερσονησον οὐσαν , ὁπως ἐχῃ |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
| μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
| ἐστιν ἐπιστολων , παντως αὐτῳ δηλουν εἰ τινι συμπεριενεχθειη δειπνῳ πολυτελει , τα ὁμοια κἀκεινου ἀντιπροπινοντος αὐτῳ . ἑκατερων οὐν | ||
| το δε κενον δυσποριστον , οἱ τε λιτοι χυλοι ἰσην πολυτελει διαιτῃ την ἡδονην ἐπιφερουσιν , ὁταν ἁπαν το ἀλγουν |
| , την δε τεταρτην του δεξιου λαιαν . οὑτω γαρ διατεταγμενων ἰσον εἰναι συμβησεται κατα δυναμιν το δεξιον κερας τῳ | ||
| και ἐποχησεων , ἐν λογῳ δε τινι προς ἀλληλα μουσικωτατῳ διατεταγμενων , κινησιν και περιπολησιν εὐμελεστατην ἁμα και ποικιλως περικαλλεστατην |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| : τεταρτον , δια τι προθεσμια τοις φυγασιν ὡρισται του κατελθειν ὁ του ἀρχιερεως θανατος . λεκτεον οὐν περι ἑκαστου | ||
| δε ἀληθες ἠδη τουτους δεδεγμεθα , ὁτε συμμαχους ὀντας αὐτους κατελθειν εἰασαμεν . ἀλλα και Μεγαρεις ἐπι των τριακοντα τυραννων |
| νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
| ' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
| ? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
| του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |
| παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
| ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| πασι ποιεισθαι τοις ζῳδιοις , ἐτι δε , δια το παραλλαττειν , ὡς φαμεν , τας ὁμολογους κινησεις και κατα | ||
| συγκατεστρεψεν ἐπι τα προειρημενα , ὡστε τοις καιροις μη πολυ παραλλαττειν ἐς το τελος την γραφην . [ . . |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
| τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
| οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
| γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
| τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
| ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
| δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
| τουτον μεν οὐν βασιλευσαι του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι | ||
| ποιει γαρ και προαιρεσεως οὐ δεηθεν , ἁτε προαιρεσεως ὀν προγενεστερον : διο και πολλα δουλευει αὐτῳ ταις δυναμεσιν . |
| καλουσιν . Ἐλευσινιας . της Δημητρος , δια των αὐτης τελετων . ἐναυσασθαι . μεταλαβειν . προς τον βασιλεα . | ||
| γε ἡ των καρπων μεταδοσις , ἐπειθ ' ἡ των τελετων ἑτερα , τριτον ἡ κατα τους πολεμους προστασια , |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| εἰπειν ὁτι τους νομους αἱ ἀναγκαι διοριζουσιν : αἱ γαρ ἀναγκαι και των νομων ἐπικρατεστεραι , οὐχ οἱ νομοι των | ||
| παραδους ἡμιν καταπαυει την παρουσαν θεωριαν . Και αὑται μοι ἀναγκαι προσηγμεναι . Ζητουσι , δια τι οὐκ εἰπεν αὑται |
| εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
| περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
| ἐπιτελεουσιν . ἐν δε και οὐνοματα αὐτεοισιν ἐπεθεσαν , οὐκ οὐνοματα , ὁκως ἐδοκεον , ἀλλα σημηια . Ταυτα μεν | ||
| δε χρονου πολλου διεξελθοντος ἐπυθοντο ἐκ της Αἰγυπτου ἀπικομενα τα οὐνοματα των θεων των ἀλλων , Διονυσου δε ὑστερον πολλῳ |
| προσηκουσαν ὑποληψιν , ὡσπερ τε ἀνερματιστα σκαφη σαλευουσιν ὡδε κἀκεισε διαφερομενοι τον αἰωνα , μηδεποτ ' εἰς λιμενα καταραι μηδ | ||
| και κινησεις δια τοιαυτας τινας αἰτιας . Λακεδαιμονιοι προς Μεγαλοπολιτας διαφερομενοι την χωραν αὐτων κατεδραμον Ἀρχιδαμου την ἡγεμονιαν ἐχοντος : |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| ἐπαιξε παρα το θαλασσοκρατειν τους Ἀθηναιους και τους νησιωτας ἐχειν ὑποτελεις φορων . Γ των συμμαχων ] ἐκφερων τους ὑπηκοους | ||
| , ὁσοι συμμαχοι , και πολεις , οὐχ ὁσαι μονον ὑποτελεις , ἀλλα και ὁσαι ἑαυτας ἐγκεχειρικεσαν ἐπι συνθηκαις ἐνορκοι |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
| των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
| λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
| γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| νομους τους σους , ἀθετησας δε τας σας ἐντολας , παραβας δε τα σα προσταγματα , ἀλογησας δε των χρηστων | ||
| βαρβαροις εὐ δοξαντ ' ἀν ἐχειν , σκοπεισθ ' ὁ παραβας ἡντινα δους δικην ἀξιαν ἐσται δεδωκως . Εἰ μεν |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| ἰχθυων ἀγελαι ἐσνεουσιν . ἠρος δε ὑπολαμποντος και των ἀνεμων εἰρηναιον ἠδη καταπνεοντων και του ἀερος φαιδρου τε ὀντος και | ||
| ἀλλας ἐπισκευασαντες . ὡς δε ὁ κηρυξ τε ἀπηγγειλεν οὐδεν εἰρηναιον παρα των Κορινθιων και αἱ νηες αὐτοις ἐπεπληρωντο οὐσαι |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
| δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
| δη ἠν ὁ ποιησας , ἁτε ἐν ταις τρισι ταις λεγομεναις ληξεσιν ἀρχοντα τον αὐτον τουτον θεον . ὁδοι δε | ||
| πραξεις ὁμοιαι γεγενημεναι και ἐναντιαι ταις νυν ὑφ ' ἡμων λεγομεναις . τοτε δε χρηστεον αὐτοις ἐστιν , ὁταν ἀπιστον |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| δια γαρ των χειρων παντων ἡμεις ἐφαπτομεθα και ποιουμεν και διακρινομεν : ἐτι και ἡ ἁφη δια παντος πεφυκε του | ||
| γαρ της των προσωπων και πραγματων διαφορας την διαιρεσιν σαφως διακρινομεν : ἐκ δε της διαιρεσεως την στασιν : οἱον |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| των ἐπιδημιων πυρετον συνεχη ὀξυν , το μεν ὁλον οὐ διαλειποντα , μιαν δε κουφοτεραν και μιαν βαρυτεραν ἐπιφεροντα . | ||
| του μηρου : κατατασιος δε και συνδεσιος σκελων , κρεμασαι διαλειποντα μικρον τους ποδας , ἐπειτα πλεξαντα κρεμασθηναι και ἐν |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
| Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| ξεινον ἐποτρυνῃ και ὁς ἐσσυμενον κατερυκῃ . [ χρη ξεινον παρεοντα φιλειν , ἐθελοντα δε πεμπειν . ] ἀλλα μεν | ||
| ἐπεμπε ἐς Ναξον πλοιῳ ἀνδρας φρασοντας τοισι Ναξιοισι παντα τα παρεοντα σφι πρηγματα . Οἱ γαρ ὠν Ναξιοι οὐδεν παντως |
| ὑπομενουσι . Τοσαυτα μεν περι ἑβδομαδος και των εἰς αὐτην ἀναφερομενων ἐν τε ἡμεραις και μησι και ἐνιαυτοις και περι | ||
| ἀκριβης ἐπιλυσις . ἀλλως τε δε οὐδεν ἀτοπον τινα των ἀναφερομενων ἐπι ἑτεραν κατηγοριαν ἀναφερεσθαι και ὑπο τα προς τι |
| τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
| μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
| , εἰ μη αὐτικα διαγνοιη , ὁποιον δη τι το κατεχον παθος εἰη τυγχανον , πανυ ἀν οἰμαι λυσιτελησειν τουτῳ | ||
| τῳ σκοπῳ τουτῳ της ἑρμηνειας ἐπιβεβληται θελγον τας ψυχας και κατεχον εἰς την προς αὐτο φιλιαν . διο και ἀρχαιοτροπος |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| . Ὁκοσοισιν ἐν τῳ οὐρῳ παχει ἐοντι πιτυρωδεα συνεξουρεεται , τουτεοισιν ἡ κυστις ψωριᾳ . Ὁκοσοι ἀπο ταὐτοματου αἱμα οὐρεουσι | ||
| ἐκ των πεντε εἰς τας ἑπτα . Ὁσοι τριταιοφυεες , τουτεοισιν ἡ νυξ δυσφορος ἡ προ του παροξυσμου : ἡ |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| ἐν τῃ Καμπανικῃ παραχειμασιᾳ , ἀφ ' ἡς εἰς τοσαυτην ἀπονοιαν ἠλθον αὐτων τινες , ὡστε και πολεσιν ἐπιθεσθαι και | ||
| ἁμαρτιαν ἀποκρυπτουσα ; Τοὐναντιον μεν οὐν και παροξυνει και εἰς ἀπονοιαν ἐπαιρει : ῥᾳδιως τε και δικαιως κακιζει τον δικαστην |
| δια τουτων των ὁδων , μαλιστα δε και δια των τελειοτερων και δι ' ὡν ἀν κατενεχθεισης ἀπολαυοι τροφης . | ||
| σφαιρας κατα ταυτα τα ὀνομασθεντα κεντρα . αἰσθητηρια τα των τελειοτερων ἠδη ζωων τοσαυτα , κατα συγγενειαν και ὁμοιαν ταξιν |
| καλειν . μελανουρος . φησιν Ἱκεσιος : σαργῳ ἐστι παραπλησιος καταδεεστερος τῃ εὐχυλιᾳ και τῃ εὐστομιᾳ , μικρως δε παραστυφει | ||
| ' ἑαυτον ἠ προτερον ῥητορων ἀκμασαντων οὐθενος ἀν δοξειεν εἰναι καταδεεστερος , οὐ διεγειρει δε τον ἀκροατην ὡσπερ Ἰσοκρατης [ |
| ἀκρου δε σπαρτιῳ δεδεμενον ἐσω εἰς το ἐπισπασθαι , ἠ καστοριον λειον συν ὑδατι ἀνηλειμμενῳ ἐριῳ ἐντιθεναι ὁμοιως τῳ δακτυλῳ | ||
| ταριχηρων μαινιδων κεκαυμεναι , κερας ἐλαφου και αἰγος κεκαυμενα , καστοριον , ὀστα κεκαυμενα ἰσχυρως , τριχες , σηπεας ὀστρακον |
| τῳ λεγομενῳ ἐς το μεσον . Προϊουσης δε της ποσιος κατεχων πολλον τους ἀλλους ὁ Ἱπποκλειδης ἐκελευσε οἱ τον αὐλητην | ||
| ἰθυς κιεν αὐτου διος Ὀδυσσευς . ἠ τοι ὁ μεν κατεχων κεφαλην φυτον ἀμφελαχαινε : τον δε παρισταμενος προσεφωνεε φαιδιμος |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| σχολῃ πολλῃ , τουτο λεγει , ὁτι φιλοκαλουμεν μετ ' εὐτελειας και ταπεινοτητος . τῃ γαρ φιλοκαλιᾳ το ἀσωτον ἑπεται | ||
| σοφιας χαριν ἀξιος ἐπαινεισθαι ὁ ἀνηρ , ἀλλα και της εὐτελειας των θυσιων , αἱς γεραιρεσθαι τους θεους ἐνομοθετησεν , |
| : δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
| το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
| τι ποιεις , ἀνθρωπε ; οὐ πασιν . ] οὐ θελεις την ἀρχην στησαι και τον θεμελιον , το κριμα | ||
| και το περιεκτικωτατον των εἰσω περιεχομενων : τοδ ' εἰ θελεις εἰπειν ἐπεκεινα πασης ἐστιν και της τοιαυτης ἀντιθεσεως , |
| και Ἀχαιων Αἰγιεις ἐπι της ἀγορας , Ταλθυβιου και οὑτοι φαμενοι μνημα εἰναι . Ταλθυβιου δε τουτου μηνιμα ἐπι τῳ | ||
| ἀνεπεισαν μιν οἱ μαγοι , δευτερα προσεφερον , αὐτοι μεν φαμενοι Περσας παντας συγκαλεειν ὑπο το βασιληιον τειχος , κεινον |
| των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
| προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
| εἰ σοι δοκει , προσερχου , εἰ θελεις ἀντικαταλλαξασθαι τουτων ἀπαθειαν , ἐλευθεριαν , ἀταραξιαν . εἰ δε μη , | ||
| μεμφονται που οὐχ αὑτων την μαλακιαν , ἀλλα την ἡμων ἀπαθειαν . ἐα οὐν τουτους μεν ὁπως ἐσπουδασαν ταις ἡδοναις |
| και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
| των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
| ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
| . Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
| αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
| ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
| . ἐδει δε τουτο τεκμηριον ἱκανον ποιεισθαι του κατα τινας θειους ἀριθμους τα ἀιδια κεκοσμησθαι , τα δε θνητα † | ||
| γαρ οἱ περι Πλατωνα ἐλεγον , λογους τινας ἐπεισαγαγοντες ἐνυποστατους θειους νοερους , προς οὑς ἐλεγον παντα τα ἐνυλα εἰναι |
| δια δικαιοσυνην στασιαζοντας ποτε τους Φοινικας και Βαβυλωνιους ἐλθων κατηλλαξε σταλεις ὑπο Σεμιραμιδος . τουτῳ γουν τῳ Γουνει ἀπεικαζει τον | ||
| ἐν ἀτερπει δουρατι χαλκεογομφῳ διχα νυκτος ἀλαμπει κυανεῳ τε δνοφῳ σταλεις . ἁλμαν δ ' ὑπερθεν τεαν κομαν βαθειαν παριοντος |