| θεον ὁμολογουμεν , ἀλλ ' ἑνα , τον κτιστην και ποιητην και δημιουργον τουδε του παντος κοσμου , και προνοιᾳ | ||
| , και συνιεντας την πηγην , και τον πατερα και ποιητην εἰδοτας , τον οὐρανου ἁρμοστην , τον ἡλιου και |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| προ δε της τουτων χορειας και κωμασιας γραφηναι ὑπο του ποιητου αὐτον . ὁ δε λογος : γενοιτο μοι ἐπιτυχειν | ||
| ' Ἀλκαιος „ λοφον τε σειων Καρικον . ” Του ποιητου δ ' εἰρηκοτος οὑτωσι ” Μασθλης αὐ „ Καρων |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| λῃστρικην ἐμισθωσατο τριηρη . οἱ δε αὐτον ἐνθεμενοι Ναξον μεν παρεπλεον , ἠπειγοντο δε εἰς την Ἀσιαν ἀπεμπολησοντες . ὁ | ||
| και ἠρεμον φασιν οὑτω προσαγορευεσθαι . παρεμετρεον : ἀντι του παρεπλεον . . Λητωις : ἡ Ἀρτεμις . Σησαμος πολις |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
| πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
| πρωτην ἐπιχειρησιν καθολικωτεραν οὐσαν των μετ ' αὐτην οἰκειως ἐρουμεν προταττεσθαι και δια τουτο οἰκειαν ἀρχην ὀνομαζεσθαι . καθολικωτερον γαρ | ||
| ἰσχυρον : κατα γαρ τουτο και ἀντιληψις και ὁρος ὀφειλει προταττεσθαι των λοιπων , ἐχει γαρ και ἀντιληψις ἀρνησιν : |
| των ἐνυδρων ζωων οἱ πετραιοι καλουμενοι ἰχθυες λυσιτελεις σοι γενησονται προσφερομενοι αὐτοι : εἰσι δε ταυτα κωβιοι , τριγλαι , | ||
| ἐν πολλοις φυτευσαι τοποις , ὁπως οἱ Αἰγυπτιοι τον καρπον προσφερομενοι διαφθα - ρωσι : το δε δενδρον μεταβαλον την |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | ||
| ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ |
| οἱ βουλευται [ τον ] θορυβον συνηγαγον τον δημον οὐδεν προσποιουμενοι μετεσχηκεναι του πραγματος . συνεληλυθοτος δε του πληθους ἀνισταμενοι | ||
| . . τουτο φησι : τινες ἐνταυθα ἑαυτοις κατεσκευαζον , προσποιουμενοι εἰναι προξενοι πολεων τινων , ἱνα αὑται αἱ πολεις |
| αὐτους προσπαρασκευαζειν και συνευπορουντας ἐκεινῳ χρηματων και τἀλλ ' οἰκειως συναγωνιζομενους . εἰ γαρ τις ἐροιτο Φιλιππον , εἰπε μοι | ||
| αὐτῳ μετιοντι ταις ἐγγιστα γενομεναις ἀρχαιρεσιαις και τους πατρικιους ἐχοντι συναγωνιζομενους ὁ δημος ἐναντιωθεις οὐκ εἰασε δουναι την ἀρχην την |
| δε ἐς τε τους δημους φατις ἀπικετο ὡς Ἀθηναιη Πεισιστρατον καταγει , και οἱ ἐν τῳ ἀστεϊ πειθομενοι την γυναικα | ||
| μητε πασῃ μητε μονῃ ὑπαρχοντος , ἐφ ' ἑτερον ἰδιον καταγει τον λογον και φησι τριτον ἰδιον της οὐσιας το |
| . . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ||
| φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
| , ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
| ἠ εὐφροσυνας ἠ γυναικας , ἐαν δε ὁ Ἑρμης δια πανουργιας . Γνωσομεθα τον μεν δραπετην ἐκ των τῃ Σεληνῃ | ||
| ] χρωνται τοις ὀνομασιν . Ἁπλοτης μεν ἐστι φρονησις ἀπηλλαγμενη πανουργιας και οἱον ἁπλη τις οὐσα , μωρια δε ἐρημια |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
| ἐπετιθεντο τοις εἰς την χωραν κατιουσιν ἐκ των ἐρυματων λῃστηρια καταστησαμενοι , και πολλα τους γεωργους ἐβλαπτον . ὑπερ ὡν | ||
| . Καταλαβοντες δε της Αἰθιοπιας τα ἀκρα , και ἀντρα καταστησαμενοι διεγνωσαν τους παριοντας λῃστευειν . Ὁ δε Ἁβροκομης ὡς |
| ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
| δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| ἐποιησαν ἡμας οὐδεν προηδικημενοι : ἐγω δε των Ἑλληνων ἡγεμων κατασταθεις και τιμωρησασθαι βουλομενος Περσας διεβην ἐς την Ἀσιαν , | ||
| , Ὀρξινης δε ἐπεμελετο της Περσιδος , οὐ προς Ἀλεξανδρου κατασταθεις , ἀλλ ' ὁτι οὐκ ἀπηξιωσεν αὑτον ἐν κοσμῳ |
| , διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
| χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
| φωνην κατορθωματων αἰτιον εἰναι το πληθος του κατ ' ἀναπνοην ἑλκομενου πνευματος , τουτου δε την των πορων εὐρυτητα και | ||
| Γιγαντας . σκληροτερον δε ἐξενηνεκται : μαλλον γαρ ἐπι νεκρου ἑλκομενου τασσεται το τοιουτο . Ὁμηρος : ὡς του μεν |
| Παννονιων ἐθνων . σχεδον δε τι και ἐντευθεν την ἀρχην ποιητεον της συνεχους περιοδειας ἀναλαβουσι μικρα των λεχθεντων προτερον . | ||
| ' αὑτο , ὡσπερ εἰρηκαμεν . δια δη ταυτα γνωριμωτερον ποιητεον τον ὁρισμον , ὁτι φυσις ἐστιν ἀρχη και αἰτια |
| , ἀνδρες καλοι κἀγαθοι , ἀλλ ' ὁμως ἀγωνιωντες και ἀπορουμενοι φανεροι παντες ἠσαν . κἀγω τα τε ἱματια ἀπερριπτουν | ||
| δε τουτων Θηβαιοι καμνοντες τῳ προς Φωκεις πολεμῳ και χρηματων ἀπορουμενοι πρεσβεις ἐξεπεμψαν προς τον των Περσων βασιλεα , παρακαλουντες |
| . Μοσχοι : Κολχων ἐθνος , προσεχες τοις Ματιηνοις . Ἑκαταιος Ἀσιαι . . . . Μυκοι : ἐθνος περι | ||
| λαβων το ῥευμ ' Ἀραξεως , ἐπιμισγεθ ' , ὡς Ἑκαταιος † ἐφοτιεις . ὡς δε Ἐφορος ἱστορηκεν , ἐκ |
| παντα ὁσα ἐπιφυεται τῳ σωματι μητε καλλος μητ ' ἰσχυν προστιθεντα ἀλλα και της οὐσης εὐπρεπειας παραιρουμενα το σωμα βλαβης | ||
| . ἀντι μεντοι ῥηματων τοις ἐπιρρημασι χρηστεον το ἐχειν αὐτοις προστιθεντα , οἱον σκαιως ἐχειν , μοχθηρως ἐχειν και τα |
| και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
| και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
| ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
| , ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| και ἰδια δε γυναικων ἐπωμις , διπλοιδιον , ἡμιδιπλοιδιον , καταστικτος , καταγωγις και ἐπιβλημα και χιτων : πεπλος : | ||
| διψηρη τε και αὐχμηεσσα τετυκται , τῃ και τῃ κυανῃσι καταστικτος φολιδεσσιν . ἀλλ ' ἠτοι πυματῃ μεν ὑπο γλωχινι |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| , ὁταν με βαρυν καλωσιν , οὐ προσδιοριζουσι μικρον τι προστιθεντες το σφισιν : οὐ γαρ ἁπασι γε ἐγω βαρυς | ||
| ζῳδιακου , κατ ' αὐτου σημειωσομεθα τον του ἀστερος τοπον προστιθεντες ἐφεξης το ξανθον ἠ το ἐπ ' ἐνιων διασημαινομενον |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| του αἰσθητου ἀλλα τινα γενικην . και δει τον μετιοντα καταστοχαζεσθαι των πραγματων : μονοι γαρ οἱ ἐνθουσιωντες προλεγουσι και | ||
| συνοπτικον εἰδος ὁμοιοτροπως μαλιστα ταις γενεσεσι την ἐπισκεψιν ποιησαμενος . καταστοχαζεσθαι δε ἐστι και ἀπο τουτων : την τε γαρ |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
| γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
| τηγανιστα παντα , λαγεια κρεα , οἰνος ὁ αὐστηρος και μελας ἀνευ γλυκυτητος και ὁ λευκος και αὐστηρος και ὁ | ||
| ἑτερον , και ὁ λιθος οὐκ , ἐπειδη λευκος ἠ μελας ἠ θερμος ἠ ψυχρος ἠ κουφος ἠ βαρυς , |
| , Γοργους : ἀμφι δε μιν κιβισις θεε , θαυμα ἰδεσθαι , ἀργυρεη : θυσανοι δε κατῃωρευντο φαεινοι χρυσειοι : | ||
| κουροτροφος : οὐ γαρ ἐγωγε ἡς σαρκος δυναμαι γλυκερωτερον ἀλλο ἰδεσθαι . ὀπταλεος δ ' εἰσηλθε πελωριος ἱπποτης κεστρευς οὐκ |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| αὐτῳ δικην της αἰκειας . ἀντιπροσκαλεσαμενου δε κἀκεινου ἐμε και διαιτητων ἐχοντων τας δικας , ἐπειδη ἡ ἀποφασις ἠν της | ||
| πεμπτον μερος των ψηφων . ἀλλη δε εἰσαγγελια ἐστι κατα διαιτητων : εἰ γαρ τις ὑπο διαιτητου ἀδικηθειη , ἐξην |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
| τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
| των κατακλειδων . * αἰολον : ἐυστροφον * περιστικτον . καταστικτον τοις ἐν τῳ δερματι λεπεσσιν καταστικτον πολυστροφον : ἀντι | ||
| φθισικους καλως ἰαται . Περι ψαρου . Ψαρος στρουθιον ἐστι καταστικτον πασι γνωστον , ὁπερ ἐσθιει κωνειον , ὡς ὀρτυξ |
| ἐπι των πατερων ἡμων , ἡμεις δε ἡμεραν ἐξ ἡμερας προσδεχομενοι οὐδεν τουτων ἑωρακαμεν . ἀνοητοι , συμβαλετε ἑαυτους ξυλῳ | ||
| ἐτι προσδεομενοι , την δ ' ἀπο Λακεδαιμονιων ἐλευθεριαν ὁσημεραι προσδεχομενοι : και γαρ και φυγη αὐτων ἐξω ἠν ὑπο |
| , ἐξ ἐπιτριτων πρωτων δυο και ἰαμβου . το βτερον προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον , ἐκ παιωνος βτερου ἀντι ἰωνικου και | ||
| ἰαμβελεγος . το εʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το Ϛʹ προσοδιακον τριμετρον καταληκτικον . το ζʹ ὁμοιον τῳ τις σας |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| σκοπου . ὑπο ἱππεων πολλων : των Σικελων δηλονοτι . εἰργεσθαι της γης : της Σικελικης . ξυστωσιν αἱ πολεις | ||
| . ἐτι δε παρελθων τον νομον ὁν ὑμεις ἐθεσθε , εἰργεσθαι των ἱερων αὐτον ὡς ἀλιτηριον ὀντα , ταυτα παντα |
| ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
| ' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
| τα αὐτα λεγων τοις ἐν τῳ τελευταιῳ θεωρηματι του βιβλιου ῥηθησομενοις : το μεν δη τουτῳ οἰεσθαι τας ἐναντιας δοξας | ||
| ἐν τε τοις προαγουσι νυνι λογοις και ἐν τοις ὑστερον ῥηθησομενοις ἀποδειξομεν , ὁτι πολλαι οὐσιαι και ἑτεραι ἀκινητοι και |
| της ΑΗ , και ἀει ἡ ἐγγιον της ΑΓ της ἀπωτερον ἐστι μειζων : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τριγωνου | ||
| του περιγειου του ἐπικυκλου των ἰσων περιφερειων ἐλασσων ἐστιν της ἀπωτερον , και μειζων ἡ ἐγγιον του μεσου ἀποστηματος της |
| μεν λεγονται τοις ἑπομενοις οἱ προηγουμενοι , ἀπερρυηκεναι δε οἱ ἑπομενοι των προηγουμενων , ἐφ ' ὁσον ἀν μη μακρον | ||
| και τῃ ἐκεινης λυσει τε και καθαρμῳ ταυτῃ τρεπονται ἐκεινῃ ἑπομενοι , ᾑ ἐκεινη ὑφηγειται . γιγνωσκουσι γαρ οἱ φιλομαθεις |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| : δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
| δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| τας φερομενας δοξας περι αὐτων τοις πολλοις , δει τους ἐντελεστερον πραγματευομενους μετα το διαρθρωσαι τας πεπλανημενας ὑποληψεις και ἀοριστους | ||
| ἁζομαι σε , οὐ μην την δευτεραν : ἐδειχθη γαρ ἐντελεστερον ὡς ἀδυνατον ἐστιν τας ἀντωνυμιας ἐγκλιθηναι συνερχομενας τοις ῥημασιν |
| τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
| : σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
| ἐχουσα . κηρ ἀχεϊ σμυχουσα : τῃ λυπῃ την ψυχην καιομενη και ἀναλισκουσα . νοος δε οἱ ἠυτ ' ὀνειρος | ||
| αὐτου . . . ὡσπερ πρινος : Ὁτι ἡ πρινος καιομενη ψοφον ποιει . ἐστι δε ἡ πρινος ξυλον πικροτατον |
| ] ? ? [ ] χαλκεοισιν [ ] ὁπλοις [ Ἀργειον πεδιον [ ] παν [ : ἐπι ? ? | ||
| και γονευσι γηραιοις ἀπαγομενων . , : παλιν Ἀριστομαχον τον Ἀργειον φησιν , ἀνδρα της ἐπιφανεστατης οἰκιας ὑπαρχοντα και τετυραννηκοτα |
| ἐστι , το δε καλον και ἀγαθον ἐν οὐδενι ἐστι καταλαβεσθαι των ἐν τῳ κοσμῳ : παντα γαρ τα ὀφθαλμῳ | ||
| ἀπολλυνται . ὁσοι δ ' αὐτων συνεστηκοτες ἠσαν προθυμουμενοι τι καταλαβεσθαι χωριον ἀσφαλες και προς τα ὀρη σπευδοντες εἰς ἑτερον |
| , οἱηπερ ὀλιγῳ προσθεν εἰρηται . Καταναγκασιν δε συν τῃ κατατασει οὐδεμιην ἐχω , ἡτις ἀν γινοιτο , ὡσπερ τῳ | ||
| κατακλιναι τον ἀνθρωπον : οὑτως κατατεινειν : ἁμα δε τῃ κατατασει χρη τῃ σανιδι καταναγκαζειν τον αὐτον τροπον ὡσπερ τα |
| πολυ πλειονες πληθει οὑτοι εἰσι : το δε ὑπολοιπον του ἀριστερου ἐκπληρουντων οἱ της δωδεκατης φαλαγγος πεζοι ἐστε ἐπι το | ||
| Παρθενου ε γʹ βο ξ Ϛʹ εʹ ὁ ἐπι του ἀριστερου ἀγκωνος . . . . . . . . |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| ὑπαρχειν : “ νεμεσησε δε ποτνια Ἡρη ” φησιν ἡ ποιησις : φθονος δε ἐξωθεν θειου χορου παντος . τα | ||
| τεχνης ἱκανος ποιητης ἐσομενος , ἀτελης αὐτος τε και ἡ ποιησις ὑπο της των μαινομενων ἡ του σωφρονουντος ἠφανισθη . |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| : δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
| το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| συγκεισθαι τα συστηματα ἐκ των διαστηματων : οὐδεν γαρ κωλυει συμφωνουντων των φθογγων κατα τους εἰρημενους ἀριθμους ἐκμελως τα συστηματα | ||
| εἰπωμεν . αἱρεσις ἐστι ἀνδρων ἀστειων δοξα προς μεν ἑαυτους συμφωνουντων προς δε ἀλλους διαφωνουντων . και καλως εἰπεν ἀνδρων |
| ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
| . ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
| προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
| την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
| τε ῥιζας γυμνωσαντες παραδιδοασι τῳ χειμωνι και τας ἀλλας κολασεις προσφερουσι τας εἰρημενας . Ὁμοιως δε ὁσων οἱ φλοιοι περιαιρουνται | ||
| μεν οὐν συνηθεσι και χιλον ἐμβαλλουσι και την ἀλλην κομιδην προσφερουσι πανυ ἡδονται , και βουλονται ὡραιαι φαινεσθαι , και |
| ἠκουσα , ὡστε φειδου λεγειν τα κακα . οἱον : παραιτου τα κακα πολλακις λεγειν . ὀλιγακις δε ἀντι του | ||
| εἰ τι κατ ' ἐνεργειαν ὑπαρχον εἰτ ' ὀπωραν , παραιτου . εὐκρατον δε παρεχε και μη , ὡς οἱ |
| εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
| ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
| καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
| Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| και Παρθυαιοι τετρακισχιλιοι . συμμαχοι δε εἱποντο βασιλεες και τετραρχαι Γαλατων των ἐν Ἀσιᾳ , πεζον τε ἀγοντες πολυν ἀλλον | ||
| ἐπεστειλα σοι δι ' ἀνδρος και λεγειν δεινου και πρωτου Γαλατων και ἡμιν ἐπιτηδειου . συ δ ' ὁτι μεν |
| γινωσκε , μηδαμως μεγα ἀπο γαρ ἀμφοτερων : των δυο στρατευματων . ἀποριαν παρειχεν : τοις δυσι στρατευμασιν . οἱ | ||
| Ἀντιοχῳ τῳ Σελευκου και Ἀντιγονῳ τῳ Δημητριου , μεγαλων ἑκατερωθεν στρατευματων ἀντιπαραταττομενων , κινειται ὁ πολεμος και χρονον συχνον κατετριψε |
| μεν ἐγκαλουντι δεινος ὁ ὀνειρος : οὐ γαρ πεισει τους δικαστας δια το τραυλον της φωνης , τῳ δ ' | ||
| ὁ δε την ἡλικιαν προλαβων και μισθωσαμενος ἐψευσθω : και δικαστας ὑμας αὐτους ὑπολαβετε καθησθαι . Οὐκουν ὁ πρεσβυτερος , |
| γυμνον ἐν τῃ εὐνῃ ὀνταῥιψαι ἑαυτον εἰς την θαλασσαν και καταλαβοντα τον Δαμωνα ἠδη ἀπαγορευοντα φαινεσθαι γαρ ἐπι πολυ ταυτα | ||
| τοτε γαρ και ἡ γυνη θερμοτερα γινεται . το δε καταλαβοντα το πυρ ἐν τουτοις εἰτα ἀποσβεννυειν ἑαυτῳ αἰτιον ζημιων |
| δεοϲ αἱμορραγιαϲ ἠ δια το ξηρον του φαρμακου τον ϲιδηρον παραιτουμενοι καυϲτικῳ μαλλον φαρμακῳ ταυτην ἐκτηκομεν . δει τοινυν το | ||
| τῃ δε τεταρτῃ ὑπαλειφομεν τοιϲ προϲ ταϲ διαθεϲειϲ κολλυριοιϲ , παραιτουμενοι το λοιπον τα ἁπλα και ϲαρκωτικα κολλυρια . εἰϲι |
| τα δε ἑξης ὡς διαφοραι , το μεν ἐν ᾡ τεθεντων , ἱνα χωρισῃ αὐτον ἀπο των ἀλλων λογων , | ||
| ὁσιωθεισης της θυσιας ” και των ἀπαργματων ἐπι των βωμων τεθεντων , ἁπτονται του βωμου ἠ του κανου και ἐπιφθεγγονται |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| προειρηκοτες ἐν τῃ πρωτῃ βυβλῳ το διλογειν περι των αὐτων παρησομεν . διελθων δε τα Βαραθρα μετα της δυναμεως ὁ | ||
| γαμηλιον . ἡμεις δε τα μεν τοιαυτα θεοις και Ποσειδωνι παρησομεν : ἀφ ' ὡν δε εἰκος τε και χρη |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| το ιδʹ ” ἀλλ ' ἀποσεισαμεναι νεφος ὀμβριον “ δακτυλικος τετραμετρος : [ το ιεʹ ] ” ἀθαναταις ἰδεαις ἐπιδωμεθα | ||
| : το ιʹ ” λυσανιας πατρῳων μεγαλων κακων “ χοριαμβικος τετραμετρος καταληκτικος ἐκ χοριαμβου – ˘˘ – , ἀντισπαστου και |
| , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , δειγματα της ἐκεινου γνωμης και κακοδαιμονιας ἐστι τοις εὐ φρονουσιν . ἀλλ ' , οἰμαι | ||
| ἀνιερουται και ἀνατιθεται θεῳ , ὁ δε τα της ἀνθρωπινης κακοδαιμονιας ἐζηλωκως γενεσει τῃ φυγαδι : και γαρ ὁν ἐλαχεν |