: ἠν δε και ἀπο ἀρτηριης κακωθεισης κακον σημειον , οἱως Ποσειδωνιῃ . Οἱ αἱμοῤῥαγεοντες τελευτωντες οὐκ ἐφιδρωσαν μετωπον , | ||
, λυπουσαι , πιμπλωσαι , πειθομεναι , μεταβολαι ἐξ οἱων οἱως ἐχουσιν . γʹ . Τα ἐσπιπτοντα ἠ εἰσιοντα [ |
εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
τουθ ' ὁπως μη πεισεται πεφυλακται , και ὁπερ και πεπεισθαι φησιν τῃ γνωμῃ , τουτο και γεγραφεν , ὡς | ||
ἡμας ἀτιμαζοντος δικην τε οὐ ζητουντος παρα τουδε μειζω του πεπεισθαι τουτο αὐτον , ὡς ἀρα ὀφειλει την ἐσχατην . |
οὐχ ὡς μαγειρος τῃ βαναυσιῳ τεχνῃ κυκων ἐμιξας τουτον ἐν παραινεσει , ὡς ἀν το νεκταρ ὁ γλυκυς στεφηφορος ταις | ||
ἐθνη ἐπιπαριων ἑκαστα και ξυμπασι τοιαδε παρεκελευετο . Πολλῃ μεν παραινεσει , ὠ ἀνδρες , τι δει χρησθαι , οἱ |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
παραβεβασθαι ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου μερος μεν τι αὐτου παραβεβασθαι μερος δε μη . και ἐν ῥητῳ δε και | ||
: ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου , μερος μεν τι παραβεβασθαι , μερος δε μη : και ἐν ῥητῳ δε |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
ὁποιον ἀν ἀει προς την χωραν συμφερῃ , ἐαν τε ὁπλιτικον ἐαν τε πελταστικον ἐαν τε ἱππικον : νυκτωρ δε | ||
δυναιντο ἐπαγεσθαι . ἠδη δε και το ἀλλο των Ἰταλων ὁπλιτικον της ἐπι ταδε ἡσσης αἰσθανομενον ὑπεχωρει κατα ποδα , |
“ συ δε γ ' εὐ πραττεις ” μονομετρον ἐξ ἀναπαιστου και σπονδειου : το μγʹ “ καιτοι προτερον γ | ||
βʹ σπονδειων : το κδʹ ὁμοιον ἐκ δʹ σπονδειων και ἀναπαιστου : το κεʹ ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
, προσετι τε την λαμπροτατην πολεων πασων ὁποσας ὁ Ζευς ἀναφαινει , τας Ἀθηνας λεγω . ἐπιλειποι δ ' ἀν | ||
γαρ ἐν λογοις ῥητορικοις κακιας ταυτας αὑτη ἡ ἰδεα ἀρετας ἀναφαινει . εἰσι δε κακιαι λογων ῥητορικων το τε εὐδιαλυτα |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
ἀνθρωπον και δειξας την τραπεζαν εἰπε : „ τοιαυτα ἀριστα προδοτας οὐ τρεφει „ . Ὁ αὐτος τον κατα τον | ||
ἀναυμαχητον ὀλεθρον . ἱκεται μεν αὐτοι των θεων καθιζοντες , προδοτας δε των ὁρκων ὑμας ἀποφαινοντες . ἀνακαλουντες τε συγγενειαν |
τροπον δε ἐπι της του ὠμου ἐμβολης τον ἐπι πασι καταρτισμον δυνατωτατον ὀντα κατακεχωρικεν , οὑτως και ἐπι των παροντων | ||
γινηται . τα μεν σημεια ταυτα ἐκτεθειται : τον δε καταρτισμον , ὁν τροπον δει ποιεισθαι , δια τουτων δεδηλωκεν |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
μεν τοινυν βουλη ταυτα προὐβεβουλευκει , της δ ' ἐκκλησιας γιγνομενης και του Φιλιππου παροντος ἐν Πυλαις ἠδηἠν γαρ τουτο | ||
ἀει κατα τα αὐτα ἐχουσης και της περι τα σωματα γιγνομενης μεριστης τριτον ἐξ ἀμφοιν συνεκερασατο οὐσιας εἰδος . Ἐστιν |
μεν οὐν ἐνεχυρα τα ἀποτιμωμενα ἐλεγοντο ἀποτιμηματα , οἱ δε πεμπομενοι ἐπι τῳ ἀποτιμησασθαι ἀποτιμηται , το δε πραγμα ἀποτιμαν | ||
πολιορκιαν : των Μιτυληναιων . ἀργυρολογους : ἀργυρολογοι , οἱ πεμπομενοι τους συμμαχους ἀργυριον εἰσπραξασθαι . οἱ Πλαταιης : το |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
, ὡς και δια τουτο μη δειν αὐτας τον φιλοσοφον ἀποπεμπεσθαι : ἐπειτα και σωματι πολυπαθει και πολυμεταβολῳ συνδεδεμενος ὁ | ||
και του δειξαι γε ὁπου δει : το μεντοι πρεσβειας ἀποπεμπεσθαι και φιλιας και πολεμιας , τουτ ' οὐ βασιλεως |
διο συμβαινει κατα τι μεν τα αὐτα λεγειν τοις μιαν ὑποτιθεμενοις ἀρχην , κατα τι δε διαφερειν . καθο μεν | ||
της σιγης . τοις δε το κενον περι τον οὐρανον ὑποτιθεμενοις πεπεραται μεν ὁ οὐρανος , οὐ θιγγανει δε του |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
ἐπι τουτων την ἰσχυν του θεραπευομενου θεασαμενον ἀπο φλεβοτομιας μεν ἀρξασθαι , καθαραι δ ' ἐφεξης φαρμακῳ μελαγχολικον ἐκκενουντι χυμον | ||
, τῃ δ ' ἑβδομῃ παυσαμενον των ἐργων τον θεον ἀρξασθαι τα γεγονοτα καλως θεωρειν . ἐκελευσεν οὐν και τους |
οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
δε μηδεν τοιουτον πεπονθοσιν ἁπαντων τε των μοριων του σωματος ἀμεμπτον ἐχουσι κατασκευην δυο εἰσιν ὁδοι της κενωσεως , δια | ||
το πραγμα ; το γαρ ὁλως αἰσχρον οὐδενα των μετιοντων ἀμεμπτον ἐχει : εἰ δε μηδε τουτον λοιδοριας ἐλευθεροις , |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
τροπον ἀναγκη γιγνεσθαι και των της ψυχης συμμιγνυμενων τε και συμπλεκομενων εἰς το αὐτο παθων . ἀλλα δη μεταλαβοντες καθαραν | ||
ἐμψυχου και ἀψυχου , αἰσθητικου και ἀναισθητου , και τουτων συμπλεκομενων τρεις μοναι συνιστανται συζυγιαι , ἡ δε λοιπη ἀσυστατος |
δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
πως οὐχι ματην τα της φωνης παραληφθησεται , οὐ δυναμενα παραληφθηναι ; ἀμελει τα του πρωτου , ἀναδεξαμενα τον λογον | ||
την Περσιδα ἐπλει . ἐκινδυνευσε δε και πλεων ἁλωναι και παραληφθηναι . Ναξον γαρ πολιορκουντων των Ἀθηναιων ἡ ναυς του |
. Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
. Θουκυδιδης δε φησιν ἀφαιρεθηναι την Τροιαν ὑπο Ἀθηναιων τους Μιτυληναιους ἐν τῳ Πελοποννησιακῳ πολεμῳ τῳ Παχητειῳ . Λεγουσι δ | ||
εἰ μεν δικαια εἰη ἡ ἀρχη , δικαιως κολαζεσθαι και Μιτυληναιους , εἰ δε ἀδικος , ἀδικως : χρη γαρ |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
ἡκεν ἐπι τον Ταχω , και προεκαλειτο περι της βασιλειας διαγωνισασθαι . ὁ μεν οὐν Ἀγησιλαος ὁρων τον βασιλεα κατα | ||
ἀν ἠδυνηθησαν οἱ Ῥωμαιοι προς τουτον ἁμα και προς Ἀννιβαν διαγωνισασθαι . διοπερ χρη την ἀρετην τἀνδρος ἐξεταζειν οὐκ ἐκ |
ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
δε Διος ἐγεγενητο παις . Και προγονου γεγονοτες Διος πατρασι παραπλησιοις ἐχρησαντο : Ἀχιλλει μεν γαρ Αἰακος και Πηλευς , | ||
, περι ὡν και Σοφοκλης Συνδειπνῳ φησιν , οὐσι σοι παραπλησιοις : οὐτοι γενειον ὡδε χρη διηλιφες φορουντα κἀντιπαιδα και |
Ἱππολυτον μεταπεμπομενου προς τον ἐλεγχον , Φαιδρα μεν φοβηθεισα τον ἐξετασμον ἀνεκρεμασεν ἑαυτην , Ἱππολυτος δ ' ἁρματηλατων , ὡς | ||
λειπεσθαι της ἀληθους διαθεσεως . Ὁ δ ' οὐν Βορμιλκας ἐξετασμον των στρατιωτων ποιησαμενος ἐν τῃ καλουμενῃ Νεᾳ πολει , |
τεφραν ῥυπτικης τε και διαφορητικης και καθαιρετικης δυναμεως . Κοχλιων κεκαυμενων ἡ τεφρα ξηραντικης ἱκανως ἐστι δυναμεως , ἐχουσης τι | ||
και ἡ δια των καρκινων οὑτως : καρκινων εὐμεγεθων ζωντων κεκαυμενων ἐπι χαλκῳ ἀγγειῳ γο δʹ , γεντιανης ἀτρητου γο |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
δια του Ο μικρου , οἱον τετυφοτος : τουτων οὐν μαχομενων ἀπεκοπη ἡ ἀμφιβαλλομενη συλλαβη και γεγονε τετυμμαι και ἐτετυμμην | ||
προς Ἀρχωνα . και τα μεν πληθη των ἀπο - μαχομενων κατ ' ἰσχυν των χωριων ἐκρατειτο : ὡς δ |
ἀπρακτος εὐεπιβολος ἀσυκοφαντητος ἀλυπητος ἀμεριμνος δε τις τυχων καταφρονησει της πεπρωμενης . ἀδυνατον δ ' ὁποσα βουλεται τις συντελεισθαι ἠ | ||
τυχῃ βαθυτερον ἐμπεσων . μεχρι μεν οὐν τινος ὑπο της πεπρωμενης ἐκ του στεατος σαρκος οὐκ ἐνεποιει την αἰσθησιν : |
εἰπομεν , ἑτερου δε τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν | ||
ποτερα την της χειρονος ψυχης ἠ την της βελτιονος ; Ἀναγκαιον που την της ἀμεινονος . Ἀναγκαιον ἀρα τον ἀδικον |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
εἰσιν ἀρχαι αἱ μαθηματικαι ἀλλα τινων : δια δη ταυτα διορισμον ἀπαιτει νυνι ἡ μαθηματικη ἀποδειξις , των ποιων τινων | ||
λεξιν , φανερωτεροι παντων δοκουσιν ἀναγεσθαι παρα τον του ἐλεγχου διορισμον , ἠγουν εἰς την του ἐλεγχου ἀγνοιαν . Διο |
μεντοι την αὐτην ταξιν κἀνταυθα φυλαξομεν , ἡνπερ ἐπι των πρακτικων , ἀλλ ' ὡς ἀν φανειη τῳ προτεθεντι προβληματι | ||
τοπος : εἰτα ἐπαν χρονους μεριζῃ ζωτικους , ἐχομενος ὁραται πρακτικων τε και ἀπρακτων χρονων . [ Ὑποδειγμα γενεσεως . |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
αὐτου ἐννοιαν , δι ' ἡν και το εἰναι αὐτον ὑπολαμβανομεν : ἐκ γαρ της περι ἡμας αὐτου φροντιδος του | ||
ὑπολαμβανομεν τοδε τι Το ὑπολαμβανομεν τοδε τι ταὐτον ἐστι τῳ ὑπολαμβανομεν ταὐτον εἰναι το κατηγορουμενον τῳ ὑποκειμενῳ καθ ' οὑ |
ἑκατεροις ἁπαντα ἠν , ἐξῃεσαν εἰς το πεδιον , και συμπεσοντες ἠγωνιζοντο μεχρι μεσουσης ἡμερας οὐτ ' εἰκοντες τοις πολεμιοις | ||
περι της ἡγεμονιας κατ ' ἀλληλων τα ὁπλα ἡρπασαν και συμπεσοντες ἐμαχοντο , οὐτε κατα ταξιν οὐτ ' ἐκ παραγγελματος |
ἐξευροντας τα μεταξυ συμβεβηκοτα , οὐδ ' ὁτιουν εὑρισκων ἀξιως τοσαυτης καινουργιας μετηλλαγμενον , ἀλλα και ταξιαρχους τους αὐτους και | ||
των σωματων , Στρατων δε ὁ φυσικος τας ποιοτητας . τοσαυτης τοινυν και ἐτι πλειονος διαφωνιας γεγενημενης περι των ὑλικων |
της οὐρανιου και ἀρχετυπου , ἡν πολλοις ὀνομασι καλει . παραδεισος μεν δη τροπικως εἰρηται ἡ ἀρετη , τοπος δε | ||
την της Περσιδος χωρας ἰδιοτητα . ἐστι δ ' ὁ παραδεισος την μεν πλευραν ἑκαστην παρεκτεινων εἰς τετταρα πλεθρα , |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
μεν ] ὠλλυντο . ἀμφι ] περι . κρηναιον ] πηγαιον . γανος ] εὐφροσυνην ἠγουν περι ὑδωρ . πονουντες | ||
οὐδετερως και ἀπο του ῥεω ῥεος Αἰσχυλος : ὁδοιπορῳ διψωντι πηγαιον ῥεος , οὑτω και πλεκος . . , ἐστιν |
πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
δηπου βουλητον το της ἐκκλισεως της τοιαυτης : μαλλον γαρ βουλητον το μηδε δεηθηναι της ἐκκλισεως της τοιαυτης . Μαρτυρει | ||
βουλητον , ἀλλ ' ἀγαθον μεν εἰναι το φυσει : βουλητον δε ὁ ἑκαστος βουλεται , ὡσπερ αὐτος λεγει : |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
τῃ τεταρτῃ περι βιων Λυδοι , φησι , δια τρυφην παραδεισους κατασκευασαμενοι και κηπαιους αὐτους ποιησαντες ἐσκιατροφουντο , τρυφερωτερον ἡγησαμενοι | ||
και των πεδιων ἀφωρισμενον ἐχουσιν ἑαυτοις . ἀλση γαρ και παραδεισους και πεδια λιπαρα οἱ πολιται ἐκτεμνοντες των ἰδιων κτηματων |
, μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
του ἡλιου ἀκτισι δια το προς ἰσας τε και αὐτας ἀνακλασθαι γωνιας . και ἡ ἀνακλασις δε , ὡς ὑστερον | ||
Ἐμπροσθοτοιος ἐστιν ὁταν ἐμπροσθεν ἑλκηται ὁ τραχηλος και εἰς τοὐπισω ἀνακλασθαι μη δυνηται . σλθʹ . Ὀπισθοτονος ἐστιν ὁταν ὀπισθεν |
γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
χρην δ ' , εἰ σοφος πεφυκας , οὐκ ἐαν βροτων τον αὐτον αἰει δυστυχη καθεσταναι . ὠ κλεινον οἰκοις | ||
τις δε μηδεν ἐν φαει καρδιας ἀνηρ τρεμων ἠ πολις βροτων ὁμοιως ἐτ ' ἀν σεβοι δικαν ; μητ ' |
πολιτων ταυτην την ἀρετην ἡν ἐχουσιν οὐχ οἱοι τε ἀλλοις παραδιδοναι : ἐπει Περικλης , ὁ τουτωνι των νεανισκων πατηρ | ||
ἀγων . ἠδη δε των τειχων πιπτοντων και ἐπι τῳ παραδιδοναι την πολιν των Παριων διωμολογημενων , ὑλης τινος ἐξ |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
δια δε των Ν , Ο , Π τῃ ΑΒ παραλληλοι ἠχθωσαν αἱ ΝΥ , ΟΣ , ΤΠ : ἰσον | ||
δια του Β διηχθω τις ἡ ΑΒΓ , και δυο παραλληλοι αἱ ΑΔ ΕΓ νευουσαι ἐπι τα κεντρα των κυκλων |
, εἰ δε σοι ποθος ὡραιας ἐστι γυναικος , Λακαιναν ἀγαγεσθαι κοσμιαν ὁμου [ τε ] και καλην . ὁτι | ||
τειρεσιν αὐγαζηται , κουριδιην μεν ἀεικες ἑον ποτι δωμ ' ἀγαγεσθαι , ὠνητη δ ' ἀν ἐοι πολυ φιλτερη , |
στοχασμον , ὁτι συνεστηκεν : ἀλλ ' ἐστω , δεδοσθω ἀνῃρησθαι παρα του Ἀρισταρχου Νικοδημον : τις με ἐλεγχει ; | ||
ται οὐδε πιστιν ἐχουσι : τῳ γαρ ὑφ ' ἑαυτων ἀνῃρησθαι την ἐφ ' ἑαυτων ὠφελειαν ἑκατερῳ μερει ἀνειλον : |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
και τοσουτῳ σεμνοτεραν εἰναι και γεραρωτεραν , ὁσῳ της ἁπλως διδομενης ἡ μετα τοιαυτης ἀπαλλαγης διενηνοχεν . οὐδενα γαρ εὑρησομεν | ||
μεχρι σεληνης ὁ οὐρανος . Ἡμεις δε πλασθεντες ὑπο της διδομενης παρα των ἐν οὐρανῳ θεων ψυχης και αὐτου του |
οὐν τους οἰομενους οὐ παλαι την πολιν ἡμιν ἐν λογῳ καθεσταναι ταυτα εἰρησθω : προς δε τους ἀπο λαμπρου σχηματος | ||
οὐκ ἀν γενοιτο ψευδης , ἀλλα πασῃ τῃ δοκουσῃ ἀληθει καθεσταναι εὑρισκεται τις ἀπαραλλακτος ψευδης , γενησεται το κριτηριον ἐν |
ἀλλα πολυ θαυμαστοτερον ἠν ” : ἐσαφηνισθη γαρ δια της ἀντιθεσεως . ταττεται δε και ἐπι του ἀνυποπτου : Εὐπολις | ||
του Μακεδονος , κεχρηται πολλῃ βιᾳ κατα την λυσιν της ἀντιθεσεως . λεγοντων γαρ των Ἀθηναιων ὁτι πολεμον οὐκ ἀν |
χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |
, το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
των σκελων κενωσεως , ὁσαι μη δια ψυξιν , ἀλλα πεπληρωμενων αἱματος των κατ ' ἰσχιον ἀγγειων ἐγινοντο : διο | ||
. ἠ οὑτως : ἡ ἀριστη εὐφροσυνη των τετελειωμενων και πεπληρωμενων πονων και σπουδασματων ἰατρος ἐστιν . αἱ δε σοφαι |
συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
ἐννοια : οὐ γαρ Εὐθυκρατους και Λασθενους και των ἀλλων προδοτων προὐκειτο δηπουθεν αὐτῳ κατηγορειν , ἀλλα συστησαι το προειρημενον | ||
τῃ καθαιρεσει του δημου . Θ ξυνωμοτων ] ἐπιβουλων , προδοτων . πριν λαχειν : πριν χειροτονηθηναι , πριν κληρωθηναι |
' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
: αὑτη ταττεται ἐπι των μεγαλα , οὐ μην συμφεροντα αἰτουντων . Ἀπο κωπης ἐπι βημα : ἐπι των ἀθροως | ||
σαυτον ἐπανηκε ἐπι τον ἐκεινων ζηλον . Οὐ μονον των αἰτουντων Διογενης ἀπεφηνατο ἀργυρικον το πτωχικον το κυνικον , ἀλλα |
, ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
την ἱππον , ἐπεαν δε ταυτα θηευμενοι ἐωσι πληρεες , ἀποπεμπειν ἐς την ἀν αὐτοι ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων | ||
οἱ των Ἐπιδαμνιων φυγαδες : οἱ πλουσιοι προϊσχομενοι : προτεινοντες ἀποπεμπειν : ἀπο κοινου το ἐκελευον οἱ Κερκυραιοι ʃ της |
φαρμακειας τινος ἀλλης : εἰ δε και δεησει , ἐπιθημασι κεχρησθαι τοις ἁπλουστεροις . και ἐπιθημασι δε κεχρησθαι και πεψεως | ||
πινειν δε ὡς ὁτι ψυχροτατον και τῃ ἀλλῃ διαιτῃ ψυχροτερᾳ κεχρησθαι , των τε ψυχοντων λαχανων ἐσθιοντα των μη διουρητικων |
τε και ἀμαχον ἁρμονιαν αὐτου καταχεουσαι , οὐτε μελισσας ἐμοι τροφους γεγονεναι , ἁς ἐπλασε Πινδαρῳ τῳ Θηβαιῳ τιτθας ὁ | ||
βιον . Εἰ δ ' ἐξεφυσα τασδε μη ' μαυτῳ τροφους τας παιδας , ἠ τἀν οὐκ ἀν ἠ , |
ἐκ χερος ὀρεγομενα . οὐπω ξυνηκα : νυν γαρ ἐξ αἰνιγματων ἐπαργεμοισι θεσφατοις ἀμηχανω . ἐ ἐ , παπαι παπαι | ||
Ἡρακλειτον , θεοι θνητοι , θεοι ἀθανατοι . Παντα μεστα αἰνιγματων , και παρα ποιηταις , και παρα φιλοσοφοις : |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
του συνημμενων και του ὑπερβολαιων και την των μεσων και διεζευγμενων ἑκατεραν ἀνα τονου μεγεθος διιστανουσαν . συναφας δε τρεις | ||
νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη ὑπερβολαιων . ἀπο προσλαμβανομενου ἐπι ὑπατην ὑπατων |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
ἀλυσιτελη εἰναι την παρ ' ἡμων , ἐαν πεισθωμεν , προδοσιαν . Μηδενι δοκειτω χαλεπον , εἰ πολλα εἰσπραττομεν πολλων | ||
ὑποχειριους ὑμας ἐκεινοις ἐργαζομενην , ἀθῳον ἀν με παρειδες την προδοσιαν αἰσθομενος . εἰ μεν γαρ ἀφηκας ἀζημιον , πανταχοθεν |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |