| , προσετι τε την λαμπροτατην πολεων πασων ὁποσας ὁ Ζευς ἀναφαινει , τας Ἀθηνας λεγω . ἐπιλειποι δ ' ἀν | ||
| γαρ ἐν λογοις ῥητορικοις κακιας ταυτας αὑτη ἡ ἰδεα ἀρετας ἀναφαινει . εἰσι δε κακιαι λογων ῥητορικων το τε εὐδιαλυτα |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| ' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
| δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
| παντι σωματι , χρη συντομως ποιεισθαι την θεραπειαν και μη ἀναβαλλεσθαι : χαλεπον γαρ . ἀλλα τεμνειν δει την φλεβα | ||
| , ἀλλ ' ἐκ προρρησεως ἀγωνιζεσθαι δια μαχης , μη ἀναβαλλεσθαι , ἀλλ ' ὡς ὁτι μαλιστα φθανειν προσβαλλοντα εἰτε |
| παρεκαλεις . τῳ τοινυν κατ ' ἐκεινων μισει το τουτους εὐφραινειν ἀκολουθει . λυσον τοινυν τον Νεμεσιον ἡμιν . οὑτος | ||
| παρεστησας ἐλπιδας . ὁ γαρ ἀνηρ οἱος εὐ πραττων πολιτας εὐφραινειν . ἠν μεν γαρ και ἐκ νεου μετριος και |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| δε περι ψυχης , ἐπειδη περι ἀθανασιας αὐτης μαλιστα ἐνταυθα ἀποδεικνυσιν : οἱ δε περι ἐρωτος , ἐπειδη και ἡ | ||
| συντηρησει και κατα την των χρονων προβασιν τον βιον ἐπαυξοντας ἀποδεικνυσιν , ὁτε δε και ἀρετης αἰτιος και ἐπιστημης μετεχοντας |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
| ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
| ἐστι και ἀφυσον . Πισσα ἡ μεν ξηρα ξηραινει και θερμαινει κατα την δευτεραν ἀποστασιν , πλεον δε ξηραινειν πεφυκεν | ||
| , ἐκ δε της δευτερας των θερμαινοντων συμπληρουμενης . Πολυκνημον θερμαινει και ξηραινει κατα την δευτεραν ταξιν . Ποταμογειτων στυφει |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| και ταυτα τα ζωα , ὑφ ' ὡνπερ και τα ἀναπνεοντα , οἱον ἀσφαλτου και θειου και των τοιουτων . | ||
| ἀλλα τουτο ἀξιον ἀποριας , πως ὀσμαται τα ἐντομα μη ἀναπνεοντα : εἱς γαρ ὁ τροπος ἐφ ' ἁπασης αἰσθησεως |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| , κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
| διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
| ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
| , βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
| αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| και τον Στρομβιχιδην και τας ναυς ἀπεληλυθοτα ἐθαρσησεν . και παραπλευσας δυοιν νεοιν Ἀστυοχος ἐς Χιον κομιζει αὐτοθεν τας ναυς | ||
| δη τοσαυτα εἰποντες ἀπῃεσαν , και ὁ Κηνσωρινος πεντηρεσιν εἰκοσι παραπλευσας ἀνεκωχευε παρα την πολιν : των δε πρεσβεων οἱ |
| ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
| , ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
| εἰρηνης . τοιγαρτοι και ἐπηγορια βασιλεως πολλακις εὐθυς τον πολεμιον ἀναστελλειν πεφυκεν . ἀλλα μην και οἱ ἀνδριαντες οἱ τουτου | ||
| του ποτου χρειαν ἐλθειν . τον οὐν ὀφιν τον φυλαττοντα ἀναστελλειν αὐτον και ἀπελαυνειν , και ἐκεινον σπρεβλουμενον μισθον οἱ |
| οἱ ἀνθρωποι και λεγει τα παιδια ; εἰ δε ἀριθμον παρεμφαινει , σαφες ὁτι συμπληθυνθησεται τοις συνουσι πληθυντικοις , και | ||
| οὐ του δηλουμενου . οὐ δη οὐν το ἐπει τοπον παρεμφαινει , ὡσπερ ἐχει το εἱ τα των χοιραγχαν . |
| ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
| μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
| γαρ και ἀκερδη τα τε ἀλλα και δια το μηδεν ἀπονασθαι τον Ἐτεοκλην της των Καδμειων κατα των Ἀργειων νικης | ||
| κτημα την τε αἰσχυνην του βιου περιστειλαι και της θειας ἀπονασθαι δωρεας και μετ ' ἠρεμιας ἀναπαυσασθαι παρουσιᾳ τοιουτου συμβουλου |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| ἀφικομενων δε παρα του βασιλεως πρεσβευτων και τα δικαια Ῥωμαιοις ἀξιουντων ὑπεχειν κατα τας συνθηκας , οὐτε γινωσκειν ἐσκηπτοντο των | ||
| ἀφελεσθαι την δοθεισαν ἐξουσιαν τῳ δημῳ των ἐμμενειν ταις ὁμολογιαις ἀξιουντων , ἐξεδραμον ἐκ του βουλευτηριου κεκραγοτες και θεους τους |
| ἐπι δυο πηχεις γην ἐπιτιθεσθαι , ὑπο δε του βαρους ἀναγκαζεσθαι στενους μεν μακρους δε ποιεισθαι τους οἰκους , ἀπορουμενους | ||
| ποιησαι ἀδολεσχησαι τον προσδιαλεγομενον : το δε ἐστι το πολλακις ἀναγκαζεσθαι τα αὐτα λεγειν . ὁ δε δια πασης της |
| ἀηρ καταψυχων την θερμοτητα . τουτου δε του ἀερος ὁν ἀναπνεομεν ἡ κατα την ὁρμην της ψυχης ὑπο των ἀναπνευστικων | ||
| ] ἡμων οὐδεις ? [ , ] οὐτε ἑλλην . ἀναπνεομεν τε γαρ εἰς τον ἀερα [ ] ἁπαντες κατα |
| οἰκειᾳ θεραπειᾳ λελεκται : κατα δε τον της πωρωσεως καιρον ἀνατρεφειν χρη το σωμα σιτιοις εὐχυμοις και τροφιμοις , ἐξ | ||
| τον πωρον , ὁταν ἀσφαλως ῥιζωθῃ , το δ ' ἀνατρεφειν γινεται τῃ χορηγιᾳ της ὑλης , ἡν ὡσπερ ἀπεστρεψαμεν |
| τεθεικε και το ἐκκρουστον , ἠτοι ἐκκρουον και ἀποτρεπον , καταπληκτικον και ὑπερεκπληττον τῃ λαμπροτητι τους θεατας . και Ὁμηρος | ||
| . Και ΓΛΑΥΚΩΠΙΣ δε ἡ φρονησις λεγεται , δια το καταπληκτικον , και ἐπανδρον , και το σταθερον : τα |
| δε και ἐς τα ἀλλα γερα σφισιν , ὁποσα τοις ἀποικοις νεμειν οἱ Ῥωμαιοι νομιζουσι . Πατρευσι δε ἐν ἀκρᾳ | ||
| ὁτι τουτους ἀπεστελλον οἱ Κορινθιοι κατα ἐτος ἀρχοντας Ποτιδαιαταις ὡς ἀποικοις ʃ ὁ Ἀσκληπιαδης την ἐπι προθεσιν περιττην εἰναι λεγει |
| προφασις παντοδαπων λογιων , αἱ τε Πανελληνων ἀγοραι θαλιαι τε ἀνακτων , ἐξ οὑ βοτρυοεσς ' οἰνας ὑπο χθονιων πτορθον | ||
| τε σελινον ἑστασαν : ἁρματα δ ' εὐ πεπυκασμενα κειτο ἀνακτων ἐν κλισιῃς : οἱ δ ' ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| στοχασμον , ὁτι συνεστηκεν : ἀλλ ' ἐστω , δεδοσθω ἀνῃρησθαι παρα του Ἀρισταρχου Νικοδημον : τις με ἐλεγχει ; | ||
| ται οὐδε πιστιν ἐχουσι : τῳ γαρ ὑφ ' ἑαυτων ἀνῃρησθαι την ἐφ ' ἑαυτων ὠφελειαν ἑκατερῳ μερει ἀνειλον : |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
| ' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
| γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
| μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
| νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
| δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
| . ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
| ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
| ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
| γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
| ' ὡν το ἐστι καθ ' αὑτο κατηγορειται , ταυτα διοριζεσθαι τον Ἀριστοτελην . τῃ μεν οὐν φειδοι των δια | ||
| και προς την ἀναγκαιαν διορισιν , το δουλον τε ἐργῳ διοριζεσθαι και ἐλευθερον και δεσποτην , οὐδαμως εὐχρηστον ἐθελειν εἰναι |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| Λαβου λαβου της χειρος ὡς ταχιστα μου : μελλω στρατηγον χειροτονειν Ἀγυρριον . * * * * Προσισταται μου προς | ||
| , πανυ χαλεψαμενος τῳ Ἀσπρηνᾳ του ψευσματος τας φυλας ἐκελευε χειροτονειν περι του Δολοβελλα . Και γινεται μεν οὑτω Συριας |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| φημι δικην ” διμετρον ἐξ ἀναπαιστου , σπονδειου και δυο ἀναπαιστων : το ιθʹ “ οὐκ εἰναι φης ” ; | ||
| το κεʹ “ δοτε μοι λεκανην ” μονομετρον ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ “ τυφογερων εἰ κἀναρμοστος ” διμετρον |
| των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
| δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| την ἡσυχιαν , πολλου γε και δει , ἀλλ ' ἀποστας ὁταν αὐτῳ δοξῃ της πολιτειας , φυλαττει πηνικ ' | ||
| . Ἀποστασιου μεν δικην ἐλεγον , ὁποταν ἀπελευθερος κρινοιτο ὡς ἀποστας του δεσποτου : ἀπροστασιου δε , ὁποταν μετοικος ἐγκαλοιτο |
| “ συ δε γ ' εὐ πραττεις ” μονομετρον ἐξ ἀναπαιστου και σπονδειου : το μγʹ “ καιτοι προτερον γ | ||
| βʹ σπονδειων : το κδʹ ὁμοιον ἐκ δʹ σπονδειων και ἀναπαιστου : το κεʹ ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ |
| τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
| και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
| ἱερον ἱδρυσθαι ἐν Πισῃ . οὐ γαρ ἐν Ἠλιδι οἱ ἐρχομενοι ἐπι την πανηγυριν θοινωνται , ἀλλα ἐν Πισῃ . | ||
| δηλωτικων του τι ἠν εἰναι λογων εἰς ἐννοιαν των ἑπομενων ἐρχομενοι την ἀποδεικτικην εἰς την των τοιουτων κατασκευην παραλαμβανομεν . |
| ὁλον δι ' ὁλων συνηχῃ προς ἐμμελειαν βιου και συμφωνιαν ἀνεπιληπτον . περι μεν οὐν της ἡγεμονιδος των ἀρετων , | ||
| , το μεν θεολογικον δια το παντελως ἀφανες αὐτου και ἀνεπιληπτον , το δε φυσικον δια το της ὑλης ἀστατον |
| ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
| πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
| τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
| τῃ τεταρτῃ περι βιων Λυδοι , φησι , δια τρυφην παραδεισους κατασκευασαμενοι και κηπαιους αὐτους ποιησαντες ἐσκιατροφουντο , τρυφερωτερον ἡγησαμενοι | ||
| και των πεδιων ἀφωρισμενον ἐχουσιν ἑαυτοις . ἀλση γαρ και παραδεισους και πεδια λιπαρα οἱ πολιται ἐκτεμνοντες των ἰδιων κτηματων |
| δηπου βουλητον το της ἐκκλισεως της τοιαυτης : μαλλον γαρ βουλητον το μηδε δεηθηναι της ἐκκλισεως της τοιαυτης . Μαρτυρει | ||
| βουλητον , ἀλλ ' ἀγαθον μεν εἰναι το φυσει : βουλητον δε ὁ ἑκαστος βουλεται , ὡσπερ αὐτος λεγει : |
| Ἀθηναιοι δε τουτον μεν ἀκριτον εἰασαν , Δημαδην δε δεκα ταλαντοις ἐζημιωσαν ὁτι θεον εἰσηγησατο Ἀλεξανδρον . και Εὐαγοραν ἀπεκτεινον | ||
| περιττου προστιθεται , ὡς ἐν Χειρωνι Φερεκρατης “ τοις δεκα ταλαντοις ἀλλα προστιθησιν , ἐφη ἀττα πεντηκοντα : ” οὐδεν |
| νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
| : και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
| ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
| και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
| . Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
| της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
| τῳ κατα Δημοσθενους γραφων οὑτως : „ εἰ μεν τις ἀκρατεστερον ἐπιεν , ἐλυπει σε „ . τουτῳ ὁμοιον ἐστι | ||
| τα στρατοπεδα , τοις μεν ὁπλιταις και ἀφειδως ὁμως και ἀκρατεστερον ὑπο του μισους φερομενοις ἐπι ἀλληλους οὐ παρεσχεν ἐλθειν |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| των μιᾳ δικῃ καταδικασθεντων . Παναθηναιων κατοπιν : ἐπι των βραδυνοντων . Παναθηναια Ἀθηνησιν ἑορτη ἐπι τῳ ὑπο Θησεως γενομενῳ | ||
| κατα δυναμιν , ὡστε και ἐπιβουλευουσιν αὐτοις ἀντεπιβουλευσαι , και βραδυνοντων αὐτων και μελλοντων ἀντιμελλησαι και ἀντιβραδυναι , τι ἐδει |
| , το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
| ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| ἐπι Ῥωμαιους στρατιαν ἐξαγειν μειζονα παρεσκευαζοντο , και Μεδυλλινοι Ῥωμαιων ἀποσταντες προς το Σαβινων ἐθνος ὁρκους ἐποιησαντο περι συμμαχιας . | ||
| ἰδοντες οἱ ἀλλοι Ἰωνες ἀρξαντας , οὑτω δη και αὐτοι ἀποσταντες ἀπο Περσεων ἐπεθεντο τοισι βαρβαροισι . Μιλησιοισι δε προσετετακτο |
| αἰτια γινεϲθαι . ὁταν μεν οὐν δια τινα των ἐντοϲθιδιων πρωτοπαθειαν ἀποκοπτηται ἠ ϲτραγγευηται ἡ καθαρϲιϲ , προὐργιαιτατον ἐϲτιν ἡ | ||
| ἡπατος βηξ προσγινεται . ἀλλα διαφερουσιν ὁτι ἐπι των κατα πρωτοπαθειαν του ἡπατος εὐθεως ἐξ ἀρχης ἡ βηξ προσγινεται αὐτοις |
| εἰς μακραν αὐτο ὁμολογων , Ἀασαμην , οὐδ ' αὐτος ἀναινομαι . ἀλλ ' , ὠ βελτιστε , ἰδιωτῃ μεν | ||
| ὁμολογησουσι και τῳ Διϊ χαριν τῳ ταδε διαπραξαμενῳ . οὐκ ἀναινομαι ] χαιρω ἐν τῳ μη ἀντιλογειν . ἡβᾳ τοις |
| , μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
| Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| μεν ἐστι το του θεου φως , σκοτος δε ἡ ἀνεπιστημων ψυχη . δια τουτο μονη μεν διαιτωμενη προς την | ||
| , ὁταν ἑξης γραφῃ ; Δηλον δη . Οὐκουν ἐτι ἀνεπιστημων ὠν , ὀρθα δε δοξαζων , ὡς φαμεν ; |
| Το μεν οὐν ἑν ἀναλογει τῳ θεῳ , ὁτι και ἀναλλοιωτον , ὡς και ὁ θεος . Ἡ δε μονας | ||
| ἁπλουν ἐστιν , ἀμεριστου δ ' ἀδιαιρετον και ἀτρεπτου ὡσαυτως ἀναλλοιωτον . Εἰ δε και τας ἐνεργειας τις αὐτων μονοειδως |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| : αὑτη ταττεται ἐπι των μεγαλα , οὐ μην συμφεροντα αἰτουντων . Ἀπο κωπης ἐπι βημα : ἐπι των ἀθροως | ||
| σαυτον ἐπανηκε ἐπι τον ἐκεινων ζηλον . Οὐ μονον των αἰτουντων Διογενης ἀπεφηνατο ἀργυρικον το πτωχικον το κυνικον , ἀλλα |
| ἀλλα πολυ θαυμαστοτερον ἠν ” : ἐσαφηνισθη γαρ δια της ἀντιθεσεως . ταττεται δε και ἐπι του ἀνυποπτου : Εὐπολις | ||
| του Μακεδονος , κεχρηται πολλῃ βιᾳ κατα την λυσιν της ἀντιθεσεως . λεγοντων γαρ των Ἀθηναιων ὁτι πολεμον οὐκ ἀν |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| ἡμιτελεστα φαρξαμενοι ἐφυλασσον . και οἱ Ἀθηναιοι οὐ πολλῳ ὑστερον καταπλευσαντες ὡς ἑωρων , ἀπηγγειλαν μεν οἱ στρατηγοι τα ἐπεσταλμενα | ||
| θαλαττῃ δια το μη δυνασθαι πανταχου βοηθειν . παλιν δε καταπλευσαντες εἰς τον Ἀχαιων λιμενα νυκτος ἐλαθον ἀποβαντες , και |
| οὐχ ὡς μαγειρος τῃ βαναυσιῳ τεχνῃ κυκων ἐμιξας τουτον ἐν παραινεσει , ὡς ἀν το νεκταρ ὁ γλυκυς στεφηφορος ταις | ||
| ἐθνη ἐπιπαριων ἑκαστα και ξυμπασι τοιαδε παρεκελευετο . Πολλῃ μεν παραινεσει , ὠ ἀνδρες , τι δει χρησθαι , οἱ |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| : γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
| , οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
| Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
| τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ||
| ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
| εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
| ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
| προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
| τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
| αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
| ὑπο Ξανθιππης λοιδορουμενος οὐτε ὑπο Κριτιου και των τριακοντα τυραννων ἀπειλουντων , εἰ μη μεταθησεται και θεραπευσει την καθεστωσαν πολιτειαν | ||
| των μεν γελωντων , των δε ᾀδοντων , των δε ἀπειλουντων , ὁ δε εἰργομενος σιτιων τοις τραυμασιν ἀρκουν εἰχε |