| ἐπιλιπειν αὐτον τα ἐπιτηδεια . τον μεντοι πανδοχεα , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , | ||
| ἀνθρωπου λελωβημενου το σωμα ἐς χειρας γυναικειας ἀποβλεπεις , ἱνα οἰκτῳ και ἐλεῳ τυχῃς ὡν δεῃ ; ὁν δεον ἐς |
| συνθετον διειλεν . Ἐστι δε ἡ μεν ἁπλη ἀποφανσις φωνη σημαντικη . οἱ βουλομενοι ὡς φωνην ὁμωνυμον διαιρεισθαι την ἀποφανσιν | ||
| ταξαι , λεγοντες ὁτι ἡ μεν κλητικη δευτερου προσωπου ἐστι σημαντικη , οἱον ὠ Ἀρισταρχε , αἱ δε ἀλλαι πτωσεις |
| ἐν τοις ἑξης . οἱ τοινυν διαλειποντες πυρετοι ἠ ἐπι φλεγματι σηπομενῳ γινονται και ποιουσι τον καλουμενον ἀμφημερινον πυρετον , | ||
| ην . ] και αἱματι [ . . ] και φλεγματι [ μα . ] και σαρκι [ ας . |
| των ἐργων ἐθελησαντι προσλαβειν . οἱς ἐπιτιθησιν οὐδε μειρακιῳ προσηκον ἐπιφωνημα : λογῳ μεν γαρ την ἡμετεραν δυναμιν σῳζοι ἀν | ||
| σ βαρυνεται : σεσημειωται το πρωϊ ὀξυνομενον : το γιγγρι ἐπιφωνημα τι ὀν ἐν καταμωκησει λεγομενον , εἰ ὀξυνετο , |
| Λιβανωτιδεϲ τρειϲ εἰϲιν ὁμοιαϲ ἁπαϲαι δυναμεωϲ , μαλακτικηϲ τε και διαφορητικηϲ , ὁ δε χυλοϲ ὁ τε τηϲ ῥιζηϲ και | ||
| την τριτην ἀποϲταϲιν , ξηραινει δε κατα την δευτεραν : διαφορητικηϲ δε ἐϲτι δυναμεωϲ , ὡϲ ὑπωπια χρονιζοντα και τα |
| , κἀκεινου δοντος τῳ Θεμιστοκλει λογον και μαθοντος ὡς οὐδεν ἠδικησεν , ἀπελυθη της τιμωριας . δοξας δε παραδοξως ὑπ | ||
| του Κηφεως θυγατερα την Ἀνδρομεδαν ἐπεμψατε , οὐτε την παιδα ἠδικησεν , ὡς οἰεσθε , και αὐτο ἠδη τεθνηκεν . |
| των ἐναντιων ἐννοιων : δηλονοτι και λυσιτελειν αὐτοις προς τον ἀγωνα δυναμενων τας τε καταστασεις και τας διηγησεις ποιησονται : | ||
| φερομενα : μυηθηναι δε ξενων πρωτους Ἡρακλεα και Διοσκουρους , ἀγωνα τε γυμνικον γενεσθαι πρωτον Ἐλευσινι της Ἀττικης , και |
| προσηκει το ὁλον εἰδος εἰναι του λογου κατα τοδε το ζητημα , ἐπι τωνδε των ἀνδρων , περι τουδε του | ||
| ἐχει . εἰπον οὐν ὁπερ ἐμοι ἐδοξεν , ὁτι Το ζητημα ᾡ ἐπιχειρουμεν οὐ φαυλον ἀλλ ' ὀξυ βλεποντος , |
| γαρ και Ἀριστοτελεις καλουμεν τους παιδας παραζηλουντες τῃ της προσηγοριας κοινοτητι των κλεινοτατων εἰς σοφιαν ἀνδρων , και τῳ σωζεσθαι | ||
| , ὡς φησι Θ . , και ἀπλουτον ἀπεργασασθαι τῃ κοινοτητι των δειπνων και τῃ περι την διαιταν εὐτελειᾳ . |
| , τα δε θηλυκα πονηρα , ἀμφοτερα δε φροντιδων ἐστι σημαντικα . παιδες δε και νεανισκοι γεροντων συμφορωτεροι βλεπεσθαι προς | ||
| ὡστε ἀποφαινεσθαι ” . διοτι οὐν πας μεν λογος ἐχει σημαντικα τινα μορια , ταυτα δ ' ἐπι μεν τινων |
| : καταντησασα δε προς ὀρος το καλουμενον Βαγιστανον πλησιον αὐτου κατεστρατοπεδευσε , και κατεσκευασε παραδεισον , ὁς την μεν περιμετρον | ||
| της Φρυγιας ] και της Παφλαγονιας ἐκει [ το στρατευμα κατεστρατοπεδευσε ] , τον δε Σπιθριδατην [ προς Γυην ἐπεμψεν |
| ἀπαντων , ἀφ ' οὑ προς Φιλιππον ἀφικται , κἀν ἀναγκασθῃ που συντυχειν , ἀπεπηδησεν εὐθεως , μη τις αὐτον | ||
| αἰσθητα φας διατριβειν την γεωμετριαν χειρονα της αἰσθησεως αὐτην ὁμολογειν ἀναγκασθῃ , οὐ περι αἰσθητα φησι διατριβειν αὐτην ἀλλ ' |
| περιγιγνεται δε ὑμιν πληθος τε νεων και προς τῃ γῃ οἰκειᾳ οὐσῃ ὁπλιτων παροντων ναυμαχειν : τα δε πολλα των | ||
| δεοι διοικειν οὐ Φιλιππον λαμβανειν : ἠ και ἐπι κρισει οἰκειᾳ το ἀοριστον συνιστησιν : ἡν ῥητωρ μεν μεθ ' |
| . εἰ τοινυν μη ἐστι παρα τα αἰσθητα και τα μαθηματικα ἑτερα τινα ἑν ὑπαρχοντα τῳ ἀριθμῳ , οἱα περ | ||
| και τοις φυσικοις . διαφερουσι δε ἀλληλων ὁτι τα μεν μαθηματικα ἀκινητα ὑπαρχουσι , τα δε φυσικα παντα ἐν κινησει |
| δει οἰκονομουμενη . ἀλλως : ἠθικη ἀρετη ἐστιν ἑξις ἐν μεσοτητι οὐσα παθων τε και πραξεων ὡρισμενη τῳ ὀρθῳ λογῳ | ||
| μητε την νεμεσιν ἀρετας εἰναι ἀλλα παθη ἐπαινετα τῳ ἐν μεσοτητι εἰναι . ἐστι δε ἡ νεμεσις λυπη ἐπι ταις |
| βωλοϲ παραπληϲιαϲ ἐϲτι τῃ Ἀρμενιᾳ δυναμεωϲ . ἡ δε ὠχρα διαφορητικη τε και ϲηπτικη την δυναμιν : καταϲτελλει γουν τα | ||
| φαρμακων ἡ ἑλκτικη δυναμις , κατα δε τα διαφορητικα ἡ διαφορητικη . ἐστι δ ' ἡ ὑλη και των διαφορουντων |
| ἐς τι ῥευμα καταβαντας ἐχρην ἀναβαινειν ἐπι τον Ἀσρουβαν , ἐνεκειτο δη τοτε και συνεβουλευε στραφηναι ὡς ἀλλου καιρου και | ||
| παρανομει , δι ' ἐκεινων και κολαζεται . Ἐπει οὐν ἐνεκειτο τα ἡπατα μου ἀνιλεως κατα του Ἰωσηφ , τῳ |
| κυκλῳ την ψυχην περιερχεται . τουτο τοι και ἡδονται και δακρυουσι μεταξυ ἀκουοντες , ὁπερ και αὐτος ἐπασχον , ἡσυχῃ | ||
| , ὡστ ' εἰναι βραχυ τοις σιτοποιοις το ἐργον . δακρυουσι δε οἱ μεν οὐπω την πολιν ἀφεντες τῳ μηπω |
| ἐπακουσαι αὐτων της συμβουλευτικης ἰδεας ἐστιν : κυριωτατον γαρ ἐν συμβουλῃ κεφαλαιον το συμφερον . και διδασκαλιαν ποιουμενος μη περι | ||
| ' αὐτων σκευωρουμενον αὐτοις ὑπεδηλωσε . φυγῃ γουν , τῃ συμβουλῃ τουτου , ἐχρησαντο αὐτῳ ἐποχουμενοι και τον πλουν διαπεραιουμενοι |
| , ὀδυνας και σφακελους , και τουτων την δωδεκατην τῳ Πεισιστρατῳ τελειν : ἀγασθεντα τον τροπον αὐτου και την παῤῥησιαν | ||
| ἐσπεισαντο τοις πρωτοις . οἱ δε πιστευσαντες ἀρα σπενδονται και Πεισιστρατῳ το ἀστυ ἐπετρεψαν . ὁ δε ἁρματος ἐπιβας , |
| τε σελινου Ἰσθμιον , ᾡ θ ' ὑπο κουρον ἁλιβλαπτον Μελικερτην Σισυφιδαι κτερισαντες ἐπηεξησαν ἀεθλους . ἠε συ γ ' | ||
| συνελθουσα Ἀθα - μαντι δυο ἐγεννησε παιδας , Λεαρχον και Μελικερτην , και θυγατερα Εὐρυκλειαν . Οὑτοι ὑπο Ἀθαμαντος μανεντος |
| , ὁτι Θαλης Ἰων ὠν , Μιλησιος γαρ , καθηγησατο Ἀναξιμανδρου : ἡ δε Ἰταλικη ἀπο Πυθαγορου , ὁτι τα | ||
| . τουτον Θεοφραστος ἐν τηι Ἐπιτομηι [ . . ] Ἀναξιμανδρου φησιν ἀκουσαι . . . . [ ] πολυμαθιη |
| χρηϲιν πυριαν δαψιλεϲτερον . διαλυϲιϲ γαρ ἐϲται τηϲ ἐνταϲεωϲ του δακρυου . ἐπειτα τῳ ψιλῳ λευκῳ του ὠου ἐγχυματιζειν προθερμανθεντι | ||
| ἀντι δρακοντιου ἀποβρωϲιμον . ἀντι ἐλελιϲφακου καλαμινθη . ἀντι ἐλαιαϲ δακρυου ὑποκιϲτιδοϲ χυλοϲ . ἀντι ἑρπυλλου ποταμογειτων . ἀντι εὐζωμου |
| λογισμου δια την ἀγωνιαν συγκεχυμενου και τας των πραγματων ἀντιληψεις ἀκριβουν ἀδυνατουντος : τοτε γαρ εὐλαβειαν μεν την δειλιαν , | ||
| συνηθειαν διασῳζειν των ὀνοματων ἐπι παντων οἱ πολλοι ἠ το ἀκριβουν την ἑλληνικην φωνην και την ὀρθοτητα την ἐν τῃ |
| οὐσα του Ἁγνιου . ἐπειδαν οὐν λεγῃ Μακαρτατος , ὁτι ἐνικησεν ὁ πατηρ αὐτου Θεοπομπος του κληρου τουτου , ὑπολαμβανετε | ||
| ἐς τους ἐπειτα ὁσων τε και οἱων τον Οἰνομαον κρατησαντα ἐνικησεν αὐτος . ἀπεθανον δε ὑπο του Οἰνομαου κατα τα |
| των Περσικων τινος βασιλεων . νεανισκος ἐστιν ὡραιος ἐπικαθημενος θρονῳ βασιλικῳ , τιαραν ἐχων ἐξ ὑακινθου τε και σμαραγδου και | ||
| μεν του Κρονου γηραιῳ μοναχῳ και παρτζαδι του Διος τε βασιλικῳ και καλῳ και ἐνδοξῳ , ὁ δ ' Ἀρεος |
| την Ἀσιην Δημαρητος και τοιαυτῃ χρησαμενος τυχῃ , ἀλλα τε Λακεδαιμονιοισι συχνα ἐργοισι τε και γνωμῃσι ἀπολαμπρυνθεις , ἐν δε | ||
| Σπαρτης προ δυντος ἡλιου : οὐδενα γαρ λογον εὐεπεα λεγεις Λακεδαιμονιοισι , ἐθελων σφεας ἀπο θαλασσης τριων μηνων ὁδον ἀγαγειν |
| και βωμος ἐν αὐτῳ τῳ τοπῳ , ἐν ᾡ και ἐστεφανωσατο και τον κλαδον ἀφειλε . και ἐτι και νυν | ||
| πομπα και κρισις ἀμφ ' ἀεθλοις . των ἀνθεσι Διαγορας ἐστεφανωσατο δις , κλεινᾳ τ ' ἐν Ἰσθμῳ τετˈρακις εὐτυχεων |
| και ζην . τινες δε λιπερνητας , οἱ λιποντες το βλαστημα του ἀνθους του πλουτου . λεγονται δε * * | ||
| ἀναγραπτεον : γης γαρ θρεμμα και οὑτος , οὐκ οὐρανου βλαστημα . τεκμηριον δε : οἰωνοις και ψευδεσι μαντειαις ἑπομενος |
| ἡ συζυγια . εἰ μεν οὐν ἡ ἐλαττων εἰη ἐνδεχομενη ἀποφατικη , φανερα ἡ τε μεταληψις και ἡ δειξις . | ||
| πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου ἀποφατικη . πρωτον οὐν δι ' αὐτων των προτασεων δεικνυμι |
| ἡλιαιᾳ λαβειν της Ἀττικης πεντωβολον ἐν τῃ Ἀρκαδιᾳ νικησαντα τους Πελοποννησιους . Γ τουτον ] δημον . Γ δει ] | ||
| ἐν τῃ Νισαιᾳ δεισαντες , σιτου τε ἀποριᾳ και τους Πελοποννησιους οὐ νομιζοντες ταχυ ἐπιβοηθησειν , τους τε Μεγαρεας πολεμιους |
| βοας . οἱ δε ζητουσι το Πολυβωτου ποτερον θυγατηρ ἠ θεραπαινα . και μην ἐνιοι δε πολυβωτην προσηγορευον την πλουσιαν | ||
| . λεγουσι δε και ἐπεγειραι και ἐπεγερθηναι : „ ἡ θεραπαινα ἐπεγειρασα με „ . ἐγρηγορα χρη λεγειν , οὐ |
| και προς πιστιν ἀγουσιν . . Ἡ χαρις , ἡ ποιητικη δυναμις : το αἰτιατον ἀντι του αἰτιου : τῃ | ||
| και ἀναλογον και ἡ δικαιοσυνη μεσοτητος και ἰσοτητος και ἀναλογιας ποιητικη . και μεσον μεν ἐστι το δικαιον , ὁτι |
| ἀγονται κατω , και προσδεονται κλιμακιῳ τινι της κλιμακος προς κρατημα . τουτων γενομενων , ὡς εἰρηται , στρεφεται ὁ | ||
| ἀρχαι ἀγονται κατω και ἀποδιδονται κατω κλιμακιῳ ἀκινητῳ προς το κρατημα γινεσθαι και ἀνατασιν εὐθυπορον . δυναται δε και κατω |
| κατειθισμενην ἐπιμελειαν το σωμα παραδιδοασι . και πρωτος μεν ὁ γραμματευς λεγομενος τεθεντος χαμαι του σωματος ἐπι την λαγονα περιγραφει | ||
| , ἐνθυμιον ποιουμαι την του ἐνυπνιου φωνην , ὡς ὁ γραμματευς ὑπισχνειτο μοι συμπραξειν . και το τε ὀναρ αὐτο |
| στρατιωται εἰς ἑν ἁπαντες , ὁπλων τε και σημειων ὀντες κυριοι , Σικιννιου τινος Βελλουτου παροξυναντος αὐτους ἀφιστανται των ὑπατων | ||
| παντων ἠν ἀκυρος πλην της χλαμυδος , οἱ στρατηγοι δε κυριοι , ταυτα γαρ ἐδεδοκτο τῳ πεπομφοτι τους μεν ἐπιταττειν |
| ἀπολωλεκως . ὁθεν και δια Θρασωνος πρεσβευτου παρα των Ἀθηναιων ᾐτησεν αὐτῳ την ἐν Κεραμεικῳ ταφην . ἐρωτηθεις δε , | ||
| βιασαμενος οἱα τυραννος λαβειν τασδε τας τιμας , ἁς οὐδε ᾐτησεν . ἀνελευθερωτατοι δε ἀρα ἡμεις , οἱ τοιαδε τοις |
| τι ὑμας διαφεροντως δει γιγνωσκειν περι αὐτου ἠ οἱ οἰκειοι γιγνωσκουσι : τοιαυτα γαρ ἐστιν , ὡστ ' εἰ και | ||
| και ἀλλο παθημα , ὠ Σιμωνιδη , των τυραννων . γιγνωσκουσι μεν γαρ οὐδεν ἡττον των ἰδιωτων τους ἀλκιμους τε |
| καθ ' ὁντινουν τροπον . ἐνιοι το μετριως . παρα Πλατωνι το ἐκ παντος τροπου . ὁσαι ἡμεραι . δια | ||
| προτασεσι φωνων , ἐπει και προ του Ἀριστοτελους ὁ παρα Πλατωνι Τιμαιος χρηται τῳ ὀνοματι της φασεως , ἀλλ ' |
| . και τα πραγματα ὁμοφροσυνη , ὁμονοια , ὁμογνωμοσυνη , ὁμολογια , συμφωνια ὁμοφωνια , ἀνακρασις , συνδεσμος . ταυτα | ||
| προς ἑαυτο , ἡ δε γνωσις οἱον συγκαταθεσις ἐστι και ὁμολογια του ἑκαστον εἰναι ὁ ἐστιν . Ἐπισυνακτεον δε τῳ |
| ποιεισθαι : ὑστεριζοντες γαρ ἡττον προορωσι . τριτον ὀργη και φιλονεικια : ταραττομενοι γαρ ἡττον δυνανται φυλαττεσθαι παντα . στοιχεια | ||
| ἐπι Ἀφροδιτην και ὡροσκοπον , ἱνα γενηται ἡ στασις και φιλονεικια και ἀντιζηλια δια την πραξιν , και ἀπο Ἑρμου |
| δε ἐπιῤῥηματικως , τουτεστι , την δε ἑτεραν προτερον μεν ἐγεννησεν ἡ νυξ ἡ ἐρεβεννη , ἡν ὁ Προκλος θεον | ||
| ἡ μεν οὐχ ὁρᾳ ἁ ἐχει : οὐδε γαρ αὐτη ἐγεννησεν , ἀλλ ' ἐστι και αὑτη εἰδωλον και οἱ |
| κωμῳδια . ἠξιως ' ] ἀξιον ἐκρινα . , ἀξιους ἐκρινα . ⌈ ἀναγευς ' [ ἀναγευσαι ] ] φαγειν | ||
| ἐκεινου : ἐνταυθα γαρ , ἐπει μωρον ἐστι το λεγειν ἐκρινα ἀν σε , εἰ και ἐδακρυες συνεχως , ἐρεις |
| ὀντα δυο παιδια , την δε νεωτεραν , ἡν εἰχε Μενεκλης , ἀπαιδα . Και ἐκεινος δευτερῳ μηνι ἠ τριτῳ | ||
| και κωδωνες ἐξηπτοντο μου μελος μουσικωτατον ἐκφωνουντες . ὁ δε Μενεκλης ὁ δεσποτης ἡμων , ὡσπερ ἐφην , ἐκ της |
| ἰατρον προνοιαν ἐπιτηδευειν . το “ δοκεει μοι ” τινες ἐξηγησαντο : φασι γαρ ὁτι ὁ Ἱπποκρατης οὐκ ἐτολμησεν οὑτως | ||
| δριμεα , τουτεστιν οὐ ξηρα . τινες δε και ἀλλως ἐξηγησαντο , λεγοντες , ὁτι ἐπι των λυπουμενων τα οὐρα |
| νεασοιδις ? ! ! ! ! ? ἐπος δ ' ἐφωνησεν τοδε : σον ? το κρατος , βασιλευ : | ||
| ἐπει σφιν ἀπενεικεν ὑπερποντιαν , οὑτως ἀποδιδοασιν , ὁτι τοσουτον ἐφωνησεν , ὡστε την προτερον ἐνδεδωκυιαν αὐτῳ ὑπερποντιαν γενεσθαι . |
| , ῥᾳδιον ἐντευθεν καταμαθειν . οὐκ ἐστιν ἡ των Πυθαγορειων μαθηματικη τοιαυτη , ὁποιαν οἱ πολλοι ἐπιτηδευουσιν . ἐκεινη μεν | ||
| τοιαυτα , οὑτω , φησι , και περι μεγεθων ἡ μαθηματικη διαλεγομενη περι αἰσθητων μεν διαλεγεται , οὐχ ᾑ δε |
| λαθυροι , ἀρακοι , ἐρεβινθοι , ὀρυζα , θερμοι , μελινη , κεγχρος , και ὁσα τοιαυτα , φακος , | ||
| χειρων ἐϲτι πυρου , ὁϲῳ τιφηϲ και βρομου κρειττων : μελινη κεγχροϲ και ὁϲα τοιαυτα , οὐκ εὐχυμα . δρακοντεϲ |
| δε τινες ἐξαγγελλουσι τοις οἰκειοις την ἐπιβουλην και οὑτοι ἐλθοντες ἐδηλωσαν το πραγμα τοις δικασταις και οὑτως ἀπεχειροτονησαν οἱ δικασται | ||
| και τα πραχθεντα ἀκουσαι . οἱ δε μεχρις ἀγορας ἐλθοντες ἐδηλωσαν τοις δημαρχοις τα γενομενα , κἀκεινοι συναγαγοντες ἐκκλησιαν ἐκελευον |
| τοις μετα ταυτα φαινομενου καρποις . εἰ δε ταυτα μεν ῥᾳδιως , τῳ μακρῳ δ ' ἐκεινα γινεται χρονῳ . | ||
| κινουντες το ἐπι Λεσβῳ ναυτικον και το ἀπο Πελοποννησου ἐπιον ῥᾳδιως ἀμυνεσθαι , ἐπληρωσαν ναυς ἑκατον ἐσβαντες αὐτοι τε πλην |
| ὑπαρχουϲα και το ἀλιμον , πλειονοϲ δε μετεχον τηϲ ἁλυκηϲ ποιοτητοϲ ὑπαγει γαϲτερα , κραμβηϲ δε μαλλον εὐϲτομαχον ὡϲ ἀν | ||
| τηϲ δε δριμειαϲ και ζεουϲηϲ του χυμου κα - τακρατουϲηϲ ποιοτητοϲ τοιϲ ἐμψυχουϲι παραμυθουνται : και οὐδεν θαυμαϲτον και την |
| ἀνηνεγκε τον στεναγμον : “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ | ||
| παρα νηυσιν ἀτυζομενους ὑπο καπνου . Ὡς εἰπων ἱπποισιν ἐκεκλετο φωνησεν τε : Ξανθε τε και συ Ποδαργε και Αἰθων |
| , τον τε Δια και τον Διονυσον , τους τα κυριωτατα προς το ζην παρεχοντας , τριτον ὑπολαβειν ἑαυτον τιμησεσθαι | ||
| ] βραχεα σοφωι τυχη παρεμπιπτει , τα δε μεγιστα και κυριωτατα ὁ λογισμος διωικηκε και κατα τον συνεχη χρονον του |
| του κατ . . . κειται , ὁτι δια το πορισμα του ηʹ του Ϛʹ και του κʹ του Ϛʹ | ||
| τετταρας γωνιας εἰναι τετρασιν ὀρθαις ἰσας . ἐστιν οὐν το πορισμα θεωρημα δια ἀλλου προβληματος ἠ θεωρηματος ἀποδειξεως ἀπραγματευτως ἀναφαινομενον |
| αἱ παρεπονται ταις αἰσθησεσι και τοις παθεσι , λυπη και χαρα : χωρις τουτων ζῳον ἐμψυχον και μαλιστα λογικον αἰσθεσθαι | ||
| πυλαι ὁ Ἰσθμος . ἐπειτα χαρμα : νυν ἀντι του χαρα : Ὁμηρος δε ἐπι της μαχης : οἱ δε |
| την ὡρην και γαλα ὀνου πιπισκειν , και σιτιοισιν ὡς μαλθακωτατοισι χρησθαι και ψυχροισιν , ἀπεχομενον των δριμεων και των | ||
| πιεζῃ , χλιαινειν : ἐπην δε παυσηται , σιτιοισιν ὡς μαλθακωτατοισι χρησθαι . Ἠν δε ἀπηλλαγμενον της νουσου δυσπνοιη λαμβανῃ |
| Ἀλεξανδρου στρατιας εἰς Βακτρα και Ἰνδους πολλα τε ἀλλα νεωτερισθηναι παρεσκευασε , και δη και τουθ ' ἑν των νεωτερισθεντων | ||
| , Αἰγιαλειαν δε Σθενελῳ και ἐν Ἰθακῃ δε τους μνηστηρας παρεσκευασε συναχθηναι και ἐν Κρητῃ τα ὁμοια ἐπραξεν . ἐχινον |
| μερος ἠρημωσαν . ἐν σχηματι δε εἰπεν , ἀντι του εὐφροσυνης ἐρημον ἐποιησαν . ἀλλως : τον μεν Καδμον αἱ | ||
| της γης Ἀριστοφανης μετα δακρυων , ἀλλα βαδιζετω μετ ' εὐφροσυνης προς το του Πελοπος χωριον . ἐν μεσῃ Πελοποννησῳ |
| μαινεται , εἰ μη και μαλλον ὁ τι περ κεφαλαιον σωφροσυνης ὁ αὐτος ἀν και φρονησεως εἰη . ὁμοιως δε | ||
| : περι των μεγιστων γαρ ἐστιν ἡ αἱρεσις , ἠ σωφροσυνης ἠ τεκνου . ” παλιν τουτο ἐπῃνεσεν ἡ Πλαγγων |
| βουληται , παρα παντα τον νομον οἰομενος δειν σῳζειν τον ἠδικηκοτα και τον ἐν ὑμιν ἑαλωκοτα . δους γαρ ὁταν | ||
| δυνασθαι πραττειν : δυναιτο γαρ ἀν και παταξαι τον οὐδεν ἠδικηκοτα και ὑφελεσθαι τα ἀλλοτρια , και ὁ ἀνδρειος ῥιψαι |
| ἐδωκας : περι δε των ἑξης παρακαλω , μη ἀπολεσωμεν ἑτοιμα ἀγαθα , ὡν κοινωνον σε ποιησομαι . ἐμοι μεν | ||
| μελλοντων δε των Ἰουλιανου στρατιωτων ἐτι και τα προς πολεμον ἑτοιμα ποιουντων , ἀγγελλεται ὁ Σεβηρος ἠδη προσιων . και |
| βιαιῳ ταχει διεπλευσεν ὁ Καισαρ ἐς την Βρεττανιαν . ὁτι Ὀλυμπιαδων τοις Ἑλλησιν ζʹ και Ϙʹ γεγενημενων , της γης | ||
| πατρωϊαι κεδˈναι πολιων κυβερνασιες . Καδˈμου κοραι , Σεμελα μεν Ὀλυμπιαδων ἀγυιατι , Ἰνω δε Λευκοθεα ποντιαν ὁμοθαλαμε Νηρηϊδων , |
| διχομηνις : ἡ σεληνη , ἐπει ἐν τῃ πανσεληνῳ ὁ Ὀλυμπιακος ἀγων ἀγεται , και τῃ ἑκκαιδεκατῃ γινεται ἡ κρισις | ||
| : τηλοθεν δεδορκε : τουτεστι πανταχη βλεπεται και βοαται ὁ Ὀλυμπιακος ἀγων . το γαρ δεδορκεν , ἀντι παθητικου του |
| σμηνη μη φαρμακουσθαι μηδε ἀγρους μηδε οἰκιας μηδε κτηνοτροφεια μηδε ἐργαστηρια . θʹ . προς το ἀνελειν κηφηνας . ιʹ | ||
| τεχναις ἀποβαινουσιν . αὐτοις δε και ταις τεχναις ὁμοιως τα ἐργαστηρια αὐτων ὁρωμενα ἀποβαινει χωρις ἑταιρας και πορνειου : αὐτη |
| καταπεισασα . . κραιπνοφοροι δε μ ' ἐπεμψαν αὐραι ] ἐκομισαν δε ἐμε ἐνταυθα αἱ ταχυταται πνοαι των ἀνεμων . | ||
| συμβολῃ το ἱππικον ἐτρεψαντο το ἐκ Θεσσαλιας . Φλιασιοι δε ἐκομισαν ἐς Δελφους Δια τε χαλκουν και ὁμου τῳ Διι |
| εἰς ἁλα , ταυτ ' ἐμβαλων πορπακι γενναιαν χερα αὐτος κομιζει δορυ τε δεξιαι λαβων , ὡς τωι θανοντι χαριτα | ||
| ἐπειτα αἰδεσθεις εἰ μηδε αἰγος φιλανθρωπιαν μιμησεται , νυκτα φυλαξας κομιζει παντα προς την γυναικα Μυρταλην , και τα γνωρισματα |
| δια Βορυσθενους , ὁπερ και αὐτο δοκιμαζει ὁ Ἱππαρχος , δοκιμαζει δε και το ἀπο Βυζαντιου διαστημα ἐπι τον Βορυσθενη | ||
| ἐξεταζομενων ἐν λογοις , παροσον ἡ Λυδια λιθος τον χρυσον δοκιμαζει . Βοιωτια αἰνιγματα : ἐπι των ἀσυνετων : Βοιωτη |
| της ἀρχης ἐκπεσων , τους τε θεμελιους κατεβαλετο και της οἰκοδομης τα πολλα εἰργασατο . οὐ μην ἐτελειωσε το ἐργον | ||
| Κεραμεικου δημοσιᾳ : της δε ποιησεως του στεφανου και της οἰκοδομης του ταφου χειροτονησαι τον δημον ἠδη τους ἐπιμελησομενους πεντε |
| τε τα ϲηπεδονωδη των ἑλκων ἐξωθεν αὐτῳ χρωνται και τοιϲ δυϲεντερικοιϲ ἐνιαϲι και τοιϲ ἰϲχιαδικοιϲ . Γεντιανηϲ ῥιζα δραϲτηριοϲ ἱκανωϲ | ||
| Γναφαλιον ϲτυπτικηϲ ἐϲτι μετριωϲ δυναμεωϲ και δια τουτο διδοαϲιν αὐτο δυϲεντερικοιϲ μετα τινοϲ των αὐϲτηρων οἰνων . Γογγυλιϲ . Γογγυλιδοϲ |
| δηλοι τῳ ἐτει ἐκεινῳ λυπας και ὑβρεις και συκοφαντιας και βλαβην των πατρων και ἐλαττωσιν του πλουτου αὐτου . εἰ | ||
| ἐν τῳ προνοεισθαι σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; εἰπε μοι . . προμηθεισθαι ] |
| μαλλον ἱππου ἠπερ ἀνθρωπου οὐτε το λογικον , ὁ λεγεται οὐσιωδες , μαλλον ἐστι Σωκρατους ἠπερ Πλατωνος . δια τουτο | ||
| πλεον λογικευεσθαι οὐσιωδες ἀνθρωπῳ ὑποφαινεται . εἰ οὐν το γελαστικον οὐσιωδες , ὀφειλει τελειωτικον ἡμων εἰναι , εἰ δε οὐκ |
| φαυλα ὠνια ἐωνημενων . Τοτ ' ᾀσονται κυκνοι , ὁταν κολοιοι σιωπησωσι . Το σκαμβον ξυλον οὐδεποτ ' ὀρθον : | ||
| . Ἐνταυθα οἱ κωμηται ταραχθεντες ἐπιπηδωσιν αὐτοις ὡσει ψαρες ἠ κολοιοι : και ταχυ μεν ἀφαιρουνται τον Δαφνιν ἠδη και |
| Χαιρεου αἰτουμαι σε , Καλλιροη , χαριν τελευταιαν . ὁταν ἀποθανω , προσελθε μου τῳ νεκρῳ και εἰ μεν δυνασαι | ||
| τουτο ἐσπουδακεν , ὁ δε ἐφη : ἱνα μαθων αὐτο ἀποθανω . Ἐρωτηθεις , εἰ τους ἀριστους Ἀθηναιοις νομους ἐγραψεν |
| δραχ . γ . οἰνον στυφοντα εὐωδη λειου λιβανον , χαλβανην , ὀποπανακα , και μισγε τῳ οἰσυπῳ και τῳ | ||
| και τον λιβανον λειοτατον , και ἑνωθεντων αὐτων ἐπιβαλλομεν την χαλβανην μεμαλαγμενην , και αἰροντες ἀπο του πυρος ἐπιπασσομεν το |
| οὐκ ἐπι τουτῳ κωλυει ἀνελθειν , ἐπι βλαβῃ , ἐπι προδοσιᾳ της πολεως , ἀλλ ' οὐκ ἐπι τῳ εὐ | ||
| Πανακτον Ἀθηναιων ἐν μεθοριοις τειχος Βοιωτοι ὑπο τον αὐτον χρονον προδοσιᾳ . και ὁ μεν Κλεων φυλακην καταστησαμενος της Τορωνης |
| κρειττονος ὡρισατο ἠγουν ἀπο του λογικου ; διοτι , εἰ ὡρισατο ἀπο του κρειττονος την γραμματικην ἐλανθανεν ἀν το χειρον | ||
| . Φαινεται γαρ ὁτι ὁ μεν Ἀρισταρχος οὐ την φωνην ὡρισατο της ἀντωνυμιας , ἀλλα το ἐξ αὐτης παρυφισταμενον , |
| τινος ἀρχεται και εἰς συνθετα τινα τελευτᾳ , ἡ δε ἀναλυτικη ἀπο συνθετου ἀρχεται και εἰς ἁπλα καταντᾳ : και | ||
| καθο ἐκεινη μεν ἑν λαμβανουσα πολλα ποιει , ἡ δε ἀναλυτικη εἰς ἑν τελευτᾳ : λαμβανουσα γαρ και ἀναλυουσα τον |
| ἀγνοησαι “ μη μαινομενος ” , ὡς εἰπεν ἐκει . συνεστειλε δε και τα ἀλλα εἰς τρια , ὡν και | ||
| το ἐθνικον , ὡς Λαρισαιος . Διονυσιος δε ὁ ποιητης συνεστειλε το ι . φησι γαρ „ της δε προς |
| προβεβιωκεν ἡ ψυχη : ἀπο δε της αὐτης διανοιας ἐν ὀρυγματι λαθων ὑπο γην ἐτη δεκα , ἐξ Ἁιδου δηθεν | ||
| ὑπο γης ἀπαντησαντες ἀπεμαχοντο ταις σαρισαις . ἐπει δε ἐν ὀρυγματι στενῳ και σκοτος ἐχοντι μεγα οὐδεν ἠνυον , πιθον |
| μειρακιον ἐναλλαξαν τω ποδε και την χειρα ἐπεχον πεπηγοτι τῳ ἀκοντιῳ ἐν ἀριστερᾳ , ἡ δεξια δε περιηκται εἰς το | ||
| τετραποδων ὁλων . Ὁ δ ' ἀκοντιας ὁμοιος ἐστιν τῳ ἀκοντιῳ , κραδαινεται ὁ σιδηρος : οὑ και φανεντος τοτε |
| σημειοις μονον των ᾀδομενων , τηρουντες ἀει το εὐγενες και ἀνδρωδες ἐπ ' αὐτων , ὁθεν και ὑπορχηματα τα τοιαυτα | ||
| τον ἡλιον ὁ του Ἀρεως πεμπτος ἐπιλαβων το της ἡλικιας ἀνδρωδες ἐπι τα ἰσα της ἰδιας περιοδου πεντεκαιδεκα ἐτη το |
| λεγει εὐαγγελεις . Ἐκαθεσθη , καθεσθεις , καθεσθησομαι και τα πληθυντικα καθεσθησονται ἐκφυλα . λεγε οὐν καθεζομαι , καθεδουμαι , | ||
| φαγων ἐλαβα λεγοντες και ἐφαγα , και τριτα δε τουτων πληθυντικα εἰς αν ληγοντα λεγουσιν . ὁ οὐν ἀπο της |
| ὑπατος ἐς μεσους τας τε ῥαβδους καθειλεν οἱα ἰδιωτης και δακρυσας ἐφη : ” παρα μεν ὑμων , ὠ πολιται | ||
| ὁ δεινος εἰπειν κἀν τῳ προτερῳ σχηματι κἀν τῳ νυν δακρυσας μεν ἀπων ἠβουληθη και παρων . θρηνησας δε και |
| ἀλοης Γοʹ αʹ ʹʹ , κροκου πυρεθρου , ὀποπανακος , χαλβανης , λιβανου ἀνα , Γοʹ αʹ , ἀμμωνιακου θυμιαματος | ||
| Ἀρχιγενης , κοινωσομαι προς ἑκαστον . Σαγαπηνου , πεπερεως , χαλβανης , πυρεθρου , κροκου , σπονδυλιου , σμυρνης ἀνα |
| δοξαζων δε δια το ἀναγορευθηναι ἀπο Τεγεας . προσυπακουστεον το ἠριστευσεν . ὑπο δε τουτου του Ἐχεμου τον Ὑλλον φασι | ||
| ; τοιγαρουν ἐμεινεν , και την ἐμβολην ἐδεξατο , και ἠριστευσεν : Ἀθηναιοι δε ᾠοντο αὐτου καταψηφιζεσθαι . Και γαρ |
| + τοις ἐκ του πολεμου κερδεσιν . δωμα ] το οἰκημα . Ξ κοσμησει ] λαμπρυνει . Ξ κομπαζ ' | ||
| κλισιῳ τῳ προς τῳ Καλαμιτῃ χρωμενη . Κλισιον : το οἰκημα , το μεγαλας ἐχον θυρας ἐν τῃ ἀγορᾳ . |
| και τοὐνομα ἐχει , γεγονως τοις χρονοις κατα τον κωμικον Ἀριστοφανη . μνημονευει δε της κυλικος Θεοπομπος μεν ἐν Νεμεᾳ | ||
| με ἰσα λεγειν οὑτωσι οἱ σοφοιἐφη ὁ Ἀριστοδημος δειν μεν Ἀριστοφανη λεγειν , τυχειν δε αὐτῳ τινα ἠ ὑπο πλησμονης |
| Φαληρος ἀπ ' Αἰσηποιο ῥοαων ἠλυθεν , ὁς Γυρτωνος ἁλιστεφες ἐκτισεν ἀστυ . Ἰφιτος αὐ μετα τοισιν ἐφεσπετο Ναυβολου υἱος | ||
| τουτου δε του Αἰολου υἱος Ἰοκαστος , ὁς το Ῥηγιον ἐκτισεν , ὡς φησι Καλλιμαχος Ῥηγιον ἀστυ λιπων Ἰοκαστου Αἰολιδαο |
| και ἐμετοι και διαρροιαι και ἀγρυπνιαι και ἀποσιτιαι , και δακρυει και πτυει ὑφαιμον . οὐ μην ἰσον ἐπ ' | ||
| προ του βιῳ της ὡρας του νεου διαμαρτων ἀπεπνιγη και δακρυει ὁτι μη αὐτῳ προτερον ἐχαρισατο . Οὐκουν γελοιον εἰ |
| μεγαλη τις ἐστιν , ἀναγκη τοις δι ' ἀρσενικου και σανδαραχης και τιτανου κεχρησθαι τροχισκοις . εἰσι δε πολλοι προς | ||
| διαχωρειν , ὁτε ἁρμοζουσιν οἱ ἐνιεμενοι τροχισκοι , οἱ δια σανδαραχης και τιτανου και ἀρσενικου και των τοιουτων συντιθεμενοι . |
| μωρος δ ' ὁστις ἀνθρωπων πολιν , κειναν σεβιζειν μουνον ἐλπιζει καλοις * * * εἰσιν γαρ , εἰσιν ἀξιοπαμονες | ||
| πολλα και δια χειρος ἐχει το πραγμα και τελος κρατησειν ἐλπιζει ἠν ἐπιδειξῃ ὡς οὐδεν χειρων ἐστιν των τας ἱππους |
| ] ἐαν τοσαυτακις διαιρεθωσι και τα ἰσα τῳ ΒΕ δυο τεταρτημορια διχα , ἰσα εἰσι και τα τμηματα δια λγʹ | ||
| παλιν τῃ ταξει χρωμενοι , οἱ δε καθ ' ὁλα τεταρτημορια διαιρουντες και ἑῳα μεν ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε |
| τῃ ὑλῃ το εἰδος χαριζεται τον κοσμον οὑτω και τῃ ἀνισοτητι ἐκ της ἰσοτητος ἐστιν ἡ προοδος . και πρωτος | ||
| χωριων κατα την χρειαν ὁ ἀρκυωρος ἁρμοσαμενος ἀπισωσῃ τῃ τουτων ἀνισοτητι των δικτυων την στασιν , ἡ καλειται ἀρκυστασια . |
| εἰς τοὐναντιον . Ὁτι Δαρειος μελλων νυκτωρ τοις πολεμιοις ἐπιθεσθαι συνεβουλευσε το τιαροδεσμιον , ὁ της κεφαλης ὀπιθεν ἀποσφιγγει την | ||
| οὐτε την κατηγοριαν Φιλιππου , ἀλλα της πολεως το συμφερον συνεβουλευσε , καλως ἀν τον λογον εἰποιμεν εἰδους εἰναι συμβουλευτικου |
| ἑκηβολως εἰς αὐτην , ὡς ἐν τῳ ἐπιταφιῳ δηλουται . παρελιπε δε την χρησιν των λαχανων και ἰχθυων και των | ||
| δια την αὐτου την ταυτην ἀσωτιαν και κιναιδιαν τοὐνομα αὐτου παρελιπε Δημοσθενης ἐν τῳ περι ἀτελειων . ὁ δ ' |
| Ἀθηναιων ὁ τι ἀν βουλωμεθα . δει δε μητ ' ἀγεννες παθειν μηδεν μητ ' , εἰ χρη τουτ ' | ||
| και οὐδεν μεγα : και ἐν ἐκεινοις μεν σεμνυνεσθαι οὐκ ἀγεννες , ἐν δε τοις ταπεινοις φορτικον : ὡσπερ εἰ |
| οὑς αὐτων οὐδε ἀχθομενους τῳ γεγενημενῳ , συλλεξαντες τους ἐπικαιριωτατους ἐβουλευοντο τι χρη ποιειν . ἐπει δε πασιν ἐδοκει ὑποσπονδους | ||
| σοι και ἐπι παραδειγματος γενηται φανερον , οἱ πιθηκοι συνελθοντες ἐβουλευοντο περι του χρηναι πολιν οἰκιζειν : και ἐπειδη ἐδοξεν |
| παρα Φερσεφονῃ τοιονδε ταὡν , ὁς τους εὑδοντας ἐγειρει . Ἀντιφωντι δε τῳ ῥητορι λογος μεν γεγραπται ἐχων ἐπιγραμμα περι | ||
| . ἀκαρη : ἀντι του μικρον ἠ οὐδεν παρ ' Ἀντιφωντι . βασανος : Ἀ . , λιθος οὑτω καλειται |
| τους πρεσβεις , ὡσπερ ἐπεσταλη , κατειχον , και ὁ Θεμιστοκλης ἐπελθων τοις Λακεδαιμονιοις ἐνταυθα δη φανερως εἰπεν ὁτι ἡ | ||
| ὑπερ του στρατοπεδου ὑστερον ἀφικνειται ἐς Ἐφεσον . και ὁ Θεμιστοκλης ἐκεινον τε ἐθεραπευσε χρηματων δοσει και μετα των κατω |
| αὐτον ἡ γη ἑως ἑσπερας . Λεγει ὁτι ὡς και γιγνωσκων την μορφην του ἡλιου ὁποια ἠν . Και ἐξωρισεν | ||
| ' αὐτο ἐφαμεν τοιουτον εἰναι , ὁτι ἐνιοτ ' ἐγω γιγνωσκων Σωκρατη , πορρωθεν δε ὁρων ἀλλον ὁν οὐ γιγνωσκω |
| κριθη και λευκη και μελαινα ἐρυσιβωδης , ὀρθοι γαρ οἱ σταχυες , ἡ δ ' ἐτεοκριθος ἀσφαλης , ἀπονευει γαρ | ||
| , το σημαινον το ἀθροισμα : ἐκει γαρ συναθροιζονται οἱ σταχυες . ἠ παρα το ἁλις , ὁ ἐστιν ἱκανως |