αὐτος δε ὁ βασιλευς , ἀποχρη οἱ τουτων πεφροντικεναι και νομοθετειν ὁσα προειπον κατα τους μεγαλους ἀρχοντας , οὑς οἱ | ||
τους δε μη πειθομενους ἐκβαλλων . ἀλλα και πολει ἐστι νομοθετειν και δικαζειν : που γαρ οἰκειοτερον ταυτα πραχθειη ἠ |
των μεν θεσμοθετων ἐξευροντων , των δε πρυτανεων ἀποδοντων τοις νομοθεταις ἀνῃρητ ' ἀν ὁ ἑτερος των νομων , ἠτοι | ||
συναπολογησομενους τον δημον τοις νομοις , οἱ ἀν ἐν τοις νομοθεταις λυωνται , πεντε ἀνδρας ἐξ Ἀθηναιων ἁπαντων , τῃ |
τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
ἡ εἰκων ἀλλων γινεται παραδειγμα , ὡς και ἐναρχομενος της νομοθεσιας ἐδηλωσεν εἰπων : ” και ἐποιησεν ὁ θεος τον | ||
αὐ περι τιμης δικαιων . οὑ δε χαριν ἐνθενδε της νομοθεσιας ἠρξατο τα περι τας προσταξεις και ἀπαγορευσεις ἐν δευτερῳ |
] δικαιως . . και πως γενοιτο ἀν τους υἱους τυπτειν ⌈ τους [ τον ] ἑαυτων ⌈ πατερας [ | ||
, και οὐδενι συγγνωμη ἀγνοησαντι , οἱον τον πατερα μη τυπτειν , μη ἱεροσυλειν , μη ἀνδροφονειν : τουτων γαρ |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
τυνη ἐξεταθη ; ἰσως δε και αἱ δια του νη τεινουσι την παραληγουσαν : ἰδου γαρ και ἀπο του ἐμιν | ||
μεν οὐν Περι φυσεως αὐτωι και οἱ Καθαρμοι εἰς ἐπη τεινουσι πεντακισχιλια , ὁ δε Ἰατρικος λογος εἰς ἐπη ἑξακοσια |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
προδιαλεχθεις δε τοις περι αὐτον δι ' οὑ τροπου ψευδομαντιν ἀποδειξειν τον οἰωνοσκοπον ὑπελαμβανεν , ἐπειδη παρεγενετο φιλανθρωποις αὐτον ἀσπασμοις | ||
ἐκειν ' οἱς Θεσπις ἠγωνιζετο : και τους τραγῳδους φησιν ἀποδειξειν κρονους τους νυν διορχησαμενος ὀλιγον ὑστερον . τις ἐπ |
εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
ἐγραψε δε και τεχνας ῥητορικας και δημηγοριας ἐγκωμια τε και ἐπιταφιους και ἐπιστολας ζʹ μιαν μεν πραγματικην , τας δε | ||
ἐνθα και τους ἐν πολεμῳ τελευτησαντας ἐθαπτον δημοσιᾳ και τους ἐπιταφιους ἐλεγον , δηλοι Καλλικρατης ἠ Μενεκλης ἐν τῳ περι |
ὑποκατασταιεν : το τε Σεβηρου ὑποδειγμα , ὁς τους Περτινακα ἀποκτειναντας ἀπεζωσεν , εἰσῃει αὐτους . ἐπιτελουμενου δε ἀγωνος του | ||
παρ ' ὑμιν δε στρατηγους ἀγαθους και τους τον τυραννον ἀποκτειναντας . και τοιουτους μεν ἀνδρας οὐδ ' ἐξ ἁπασης |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
προσδεοιντο , ψηφισθηναι ἐς τον ἐκπλουν . και ὁ Νικιας ἀκουσιος μεν ᾑρημενος ἀρχειν , νομιζων δε την πολιν οὐκ | ||
ὁρμης μεν ἑκουσιος ἡ κινησις , προς δε του παθηματος ἀκουσιος . ἁπερ δ ' ἐπι των σκιρρων , ταυτα |
, ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
, καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
, και των Ἠλειων ἡ πολλη ἠδη στρατια προσεβεβοηθηκει . παραπλευσαντες δε οἱ Ἀθηναιοι ἐπι ἀλλα χωρια ἐδῃουν . Ὑπο | ||
τῳ ἀντιπερας της Μυτιληνης . ἐντευθεν δε ἐτι πολλης νυκτος παραπλευσαντες και ἀφικομενοι της ἠπειρου ἐς Ἁρματουντα καταντικρυ Μηθυμνης , |
δε νομισμα το προς τας χρειας ἀρκουν ἱκανον εἰναι , κοπτειν δε παλιν το τοις ἀναλωμασι συμμετρον . Τα μεν | ||
και κλαδευειν ταυτας . Προβλαστος ὁ Διονυσος ἐπειδη ὁτε μελλουσι κοπτειν τας βλαστας ἠτοι τα κληματα θυουσιν αὐτῳ κλαδευοντες . |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
των Αἰγυπτιων : οὑτοι δε ἐπειδη ἠπορουντο , παντοθεν κυκλον ποιησαμενοι , ὡστε ὁρασθαι τα ὁπλα , ὑπο ταις ἀσπισιν | ||
των βαρβαρων ἐπῃνεσεν Ἀγησιλαος , ὁτι τους θεους ἑαυτοις ἐχθρους ποιησαμενοι ταις ἐπιορκιαις , αὐτῳ φιλους και συμμαχους κατεπραξαντο . |
το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | ||
, και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος |
τοιουτον γινομενον . Ἐκ μεν οὐν τουτων δοξειεν ἀν τοις σπερμασιν . Οὐ μην οὐδε θατερον ἀδυνατον οὐδ ' ἀλογον | ||
το ἐν ὀλιγῳ πολλην διανοιαν ἠθροισθαι , καθαπερ ἐν τοις σπερμασιν δενδρων ὁλων δυναμεις : εἰ δ ' ἐκτεινοιτο τις |
μερισμου και τον κυριον του ζῳδιου ἐν ᾡ γεγονεν ὁ ἐπιμερισμος και τον ὡροσκοπον της καταρχης και τον κυριον αὐτου | ||
τινων πραξεων παρ ' αὐτου πραττομενων . εἰ δε ὁ ἐπιμερισμος ἐστι του Ἀρεως και συνεπιμεριζει τουτῳ ἡ Σεληνη , |
, μετα δε ταυτα οἰνον , κἀν μηδεπω διψωσι , κελευειν προσφερεσθαι : πραϋνεται μεν γαρ αὐτοις εὐθεως ὁ λιμος | ||
ὑπερηφανος γενομενος ἡμιλλατο προς τον θεον : βροντωντος γαρ αὐτου κελευειν τους στρατιωτας ταις σπαθαις τυπτειν τας ἀσπιδας ἀφ ' |
τρεφειν : ἠν δ ' ἐκτραφῃ τις , τοις τροποις ὑπηρετειν . τον μεν τριπους ἐδεξατ ' οἰκειος λεβης αἰει | ||
προθυμῃ και των ἡμετερων ἀκουσαι λογων , και τουθ ' ὑπηρετειν ἀναγκη . ὡδε τοινυν και αὐτος ἐποιησαμην τον λογον |
τους γονεις θανατῳ και τα αὐτων μειωσει , και ἐσται λαμπροτερος των γονεων δι ' ἑαυτου κτωμενος και ἐν ἱεροις | ||
ἡ σεληνη των ἀλλων ἀστρων , ἠ ὁ ἡλιος ὁ λαμπροτερος , ἠ ὁσα ἀλλα ἐστι ποιητικωτερα . Σωφρων δε |
γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ ' ἐστι και ἀωρα και ἀκαρπα | ||
ἱεροδακρυν λιβανον εὐωδεις τε φοινικας κασιαν τε ματευσαι τερενα Συρια σπερματα ἁ μεν Ἀθανα τὠργαν ' ἐρριψεν θ ' ἱερας |
, ὡν ἐβασιλευεν Ἀντιοχος , μετα Παραυαιων ξυνεστρατευοντο Ὀροιδῳ Ἀντιοχου ἐπιτρεψαντος . ἐπεμψε δε και Περδικκας κρυφα των Ἀθηναιων χιλιους | ||
τῳ του θεου μαντειῳ . του δε θεου τῳ συμβαντι ἐπιτρεψαντος , ἀδιαφορον λοιπον νομισαι το γιγνομενον . Αἰγα δ |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
εἰσιν , ἀγνοειται δε ἐπι παντος του προτεινομενου πληθους ἀληθες ὑπαρχον οὑτως λεγομενον : ἐαν ὁποσαιουν εὐθειαι τεμνωσιν ἀλληλας , | ||
: οὐ γαρ συγχει αὐτην ἰουσαν ὁ κινει ἑτερον αὐτης ὑπαρχον : και ἡ στασις οὐ παρακινουμενη , ὁτι μη |
γινεται ἡ τροφη , το καλουμενον γαλα , ἐν τοις μαστοις : τοις δ ' ὀρνισι τουτο ποιει ἡ φυσις | ||
τις μονη των πτητικων ζῳοτοκει και γαλα ἐχει ἐν τοις μαστοις και θηλαζει εὐθεως το γεννωμενον . κολεοπτερα δε καλειται |
παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
ἐθνους τουτου μητροπολις ἐστιν ἡν καλουσι Σαβας , ἐπ ' ὀρους ᾠκισμενη . βασιλεας δ ' ἐκ γενους ἐχει τους | ||
: ἡντινα κυρηνην ἡρπασε ποτε ὁ ἀπολλων ἐκ του πηλιου ὀρους , και ἠνεγκεν ἐν χρυσῳ διφρῳ την ἀγροτεραν παρθενον |
μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
βιος , οὐδ ' ἀν τον αὑτου παιδα τις δοιη κτανειν . μη μ ' εὐλογειτω τἀμα τις κτεινων τεκνα | ||
. ἠ και μετ ' αὐτου μητερ ' ἀν τλαιης κτανειν ; ταὐτωι γε πελεκει τωι πατηρ ἀπωλετο . λεγω |
βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
: προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
ἡγεμονιας . Πευκεστης μεν γαρ δια τε το πληθος των συναγωνιζομενων και την παρ ' Ἀλεξανδρου προαγωγην ἑαυτον ᾠετο δειν | ||
του ἁρματος κατεκλασεν ὁ Καῤῥωτος , ἀλλα τα μεν των συναγωνιζομενων αὐτου ἁρματα κατεαγη κατα τον δρομον , το τουτου |
και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
παντες ὑπο των ἐμψυχοντων ὠφελουνται . πολλοι γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του | ||
ἀριστευσαντας βουλεται ; ἀλλα μηπω τουτῳ την δεσποτειαν , ᾑ χρησαμενοι πρωτον οἱ προγονοι , τον νομον τουτονι κεκυρωκασι , |
ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων κατενεχθηναι δια της ἀντιπροσωπου ῥυσεως προς | ||
, οὐ μεντοι ἱκανον γε ἐσται ἐπιτειχιζειν τε κωλυειν ἡμας πλευσαντας ἐς την ἐκεινων και , ᾑπερ ἰσχυομεν , ταις |
καθαπερ χειμαρρουν , ἀλγω την ψυχην και που δακρυω και συμπραττειν ὁ τι ἀν δυνωμαι προθυμουμαι . δυναμαι δε ἐπιστελλειν | ||
δη που γενναιον γ ' εἰναι φησομεν μεχρι τουτου τισι συμπραττειν μεχρι ἀν τι χρηστον πραξωσι , τηνικαυτα δ ' |
. . . . . ἐφεξης ὁ χρονος κατα τας ἀναφορας του οἰκειου κλιματος . Ἀπο του ὡροσκοπου το πληθος | ||
της ὑποσχεσεως μερος χωρωμεν . ἐλειπετο δε και περι της ἀναφορας της ἐν τῳ ζῳδιακῳ κυκλῳ διελθειν , ἀποσταντας των |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
ὑπεξηλθον , οἱ δε ἀλλοι κοινολογησαμενοι τοις των φευγοντων φιλοις καταγουσι τους ἐκ Πηγων , ὁρκωσαντες πιστεσι μεγαλαις μηδεν μνησικακησειν | ||
αὑτη των πρωτων δυο , ὁτι ἐκειναι ἀπο ἑνος σκελους καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος |
: ἐν τουτῳ γαρ πολλοι μεν των ὁμολογουντων ἱππευειν οὐκ ἐνεισιν , ἐνιοι δε των ἀποδημουντων ἐγγεγραμμενοι εἰσιν . ἐκεινος | ||
ἐπαινετα μεν παντ ' ἐστιν τα τοιαυτα , ὁπου τινες ἐνεισιν καρτερησεις , ὁπου δε ἀνεινται , βλακικωτερα : ταχυ |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
βαρυτεραν αὐτος ἐνδεξηται . μηδενος οὐν ἐτι τι των εἰς παραιτησιν λεγειν θαρρουντος , ἀμειλικτοις και ἀφετοις ἐχρητο ταις ὀργαις | ||
ἀγοντων ἠ δεητικωτατας εὐχας , αἱς σπουδαζουσι τον θεον ἐξευμενιζεσθαι παραιτησιν ἁμαρτηματων ἑκουσιων τε και ἀκουσιων αἰτουμενοι και χρηστα ἐλπιζοντες |
, και ὁσων ἀγαθων ἀνθρωποις αἰτιοι κατεστησαν , ἀπο μυθων λαμβανοντες . ἐστι δε τουτο ὡς ἐγω φημι και ζητησαι | ||
οἱ δε κατε - τραυματιζοντο , πασας τας πληγας ἐναντιας λαμβανοντες . ἑως μεν οὐν ὁ βασιλευς των Λακεδαιμονιων Κλεομβροτος |
ἠρξαντο θρησκευειν και θεραπευειν θεον και τελετας τελειν και μυστηρια συγκροτειν . ἐξ ὡν Θρᾳκων θρησκευειν ἠκουσεν ἡ περι το | ||
των ψυχων . Τους οὐν ἐσχατους δαιμονας τον πολεμον τουτον συγκροτειν και τας ψυχας ἐν τῃ εἰς γενεσιν καθοδῳ : |
: ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
. ὁ δε θνῃσκων ἐβοα : „ ἀθλιος ἐγω και ἀνοητος : πολεμιστων γαρ μη ὠν γονεων τινος χαριν εἰς | ||
εἰπερ μεταδιδωσι μηδενι . και Μοιροκλης εἰληφε χρυσιον πολυ . ἀνοητος ὁ διδους , εὐτυχης δ ' ὁ λαμβανων . |
ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
ἰε Παιαν , χαρεις ὑμνοις ἡμετεροις , ὀλβον ἐξ ὁσιων διδους ἀει και σῳζων ἐφεποις ἡμας , ὠ ἰε Παιαν | ||
και ὁδηγων , ὁ δε τα μανδατα γνωμῃ του ἀρχοντος διδους . ὡστε , εἰ μεν ταγμα γυμναζεται , τον |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
τηρησις ἀξιωματος . Προθυμια ἐμφανισμος προαιρεσεως πρακτικης . Χαρις εὐεργεσια ἑκουσιος : ἀποδοσις ἀγαθου ὑπουργιας ἐν καιρῳ . Ὁμονοια ὁμοδοξια | ||
, ὑπαρξιν δηλουσαν , ὡς και γερων γερουσιος , ἑκων ἑκουσιος , και ὠν οὐσιος , και ἐνουσιος ὁ ὑποστατικος |
λογοις και πληθει συντεταγμενῳ , πλησιον που την ἐνοπλον δυναμιν παραστησας του μη θορυβον αὐτοις ἐμβαλειν ἰσως ἀνευ πολεμου προς | ||
γαρ μου πατηρ ὁ Κορισκος . τι οὐν ἠν σοι παραστησας τινα ἐγκεκαλυμμενον ἐρωμαι : τουτον οἰσθα ; τι φησεις |
θυμοειδη ξυν καιρῳ , [ και ] χαριεντα δε των στερνων και τα μετριως μεν ἐκκειμενα , περιεσκληκοτα δε συν | ||
παις ἐπιστρεψας χεροιν ἡκεν κομητην ἰον : ἐς δε πλευμονας στερνων διερροιζησεν : ἐκθνῃσκων δ ' ὁ θηρ τοσουτον εἰπε |
οἰομαι ἀκριβεστερον γονεων ἐς φυλακην γυναικος : οὐ γαρ ὡς ἐκεινοισι και τουτεῳ ξυνοικεει παθος εὐνοιης , δι ' οὑ | ||
λογῳ ὡς εἰη και πολις και γη μεζων ἠ περ ἐκεινοισι ἐστ ' ἀν διηκοσιαι νεες σφι ἐωσι πεπληρωμεναι : |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
δε Ἰωνων ἰδιον . ταυτα δε πλαττεται ἡ Ὑψιπυλη , ἀποδημειν ἐπι Θρᾳκης τους ἀνδρας . ἀροωσι δε ἀροτριωσιν , | ||
τραχειαν , οἱ γαρ φυγοδικουντες ἐσκηπτοντο εἰς Σκυρον ἠ Λημνον ἀποδημειν . Ἀρχη , ἀρχων ἀρχειν , ἐξαρχος , ἀρχηγος |
κοσμῳ και τας τε ὀψεις και τας χειρας εἰς οὐρανον ἀνατειναντες , τας μεν ἐπειδη τα θεας ἀξια καθοραν ἐπαιδευθησαν | ||
γαρ ἐπιβαινειν της γης ἐλλοχαν καρκινους μεγαλους , οἱπερ οὐν ἀνατειναντες τας χηλας συλλαμβανουσιν ἐς πνιγμα αὐτους και ἀναιρουσι . |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
εἰ ἐπ ' ἐκεινοις γενοιτο , ἀποστερηθεντας δια τουτον των ἡδιστων ; ἐτι δε τα τειχη ὡς κατεσκαφη και αἱ | ||
και ἀγαλματα και οἱς αὐτοι κοσμουνται , και ταυτα μετα ἡδιστων ὀσμων και θεαματων παρεχει : ἐπειτα δε ὀψα πολλα |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
ἰσχυρως το ὁλον σωμα εἰ παραληφθειη , κινδυνον ἐπιφερει . καταπλαττειν μεν οὐν χρη τους τοιουτους ἀρτῳ και τῳ κυαμινῳ | ||
τα ἠρεμα ϲτυφοντα , οἱον φοινικαϲ και τα ὁμοια και καταπλαττειν ἀρτῳ θερμῳ , εἰτα λινοϲπερμῳ . ὁταν δε χρονιϲῃ |
ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
. ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
μεν κοσμον ἁρμοχθαι δια παντος και μηδεποτ ' ἐς ἀκοσμιαν ἐκβαινειν , τας δε πολιας και τως οἰκως ὀλιγοχρονιως ἠμεν | ||
' ἑαυτοις εἰναι και πεπορισμενα και της ἀρχαιας ἰδεας ἑκοντες ἐκβαινειν , ἐρωταν χρη ποτερον χειρονος οὐσης ἠ βελτιονος . |
πρωτος Πυθαγορικος . . Λυκος δ ' ὁ Πυθαγορειος την ἐκλυσιν ποιουσαν γεννησεως φησι θριδακα πλατυφυλλον τετανην ἀκαυλον ὑπο μεν | ||
τοι θερμους φαινομενους , χειρον τ ' ἀν εἰη και ἐκλυσιν τε και ἀδυναμιαν του καμνοντος σημαινει . σκοπειν δ |
και πολυειδη τας βαφας , εἰ τις ἀναλεξασθαι τε αὐτα ἐπισταιτο και ἀναπλεξαι και ἁρμοσαι , ὡς μη ἀπᾳδειν θατερον | ||
ἀποδειξεως ; εἰ γαρ το αὐτο ὁριστον και ἀποδεικτον , ἐπισταιτο ἀν τις ἐχων αὐτου και ὁρισμον και ἀποδειξιν , |
του των Περσων . τοι ] ἠγουν οἱ Ἑλληνες . βολον ] ἀγραν . ἀγαισι κλασμασι . ἐρειπιων ] συντετριμμενων | ||
: οὑτοι δε ἐπαιον και ἐκοπτον ὡσπερ θυννους ἠ τινα βολον και ἀγραν των ἰχθυων ἐν ἀγαισι και ἐν κλασμασι |
πραξεις . ἐσθιετω δ ' ἑκαστος τα εἰωθοτα και ὡν εὐπορειν οἱος τε , μονου του βλαπτοντος ἀπεχομενος : οἱον | ||
του γαρ τις ἀλλου προς θεων ἀν οὑνεκα εὐξαιτο πλουτειν εὐπορειν τε χρηματων ἠ του δυνασθαι παραβοηθειν τοις φιλοις σπειρειν |
καθολου λογῳ . Καιτοι εἰ μη των αἰσθητων μεγεθων ὁ ἀστρονομος ἐστι θεατης , περι ἀστρα δε ἐχει και οὐρανον | ||
αὐτος και πολιτικοςσοφιστης σοφιστικος , ποιητης ποιητικος , μουσικος , ἀστρονομος ἀστρονομικος , γεωμετρης γεωμετρικος , ἀριθμητικος , στατικος , |
ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
: παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
Παλικων ] θεων και Πολεμων και Αἰσχυλος ἐν τηι Αἰτνηι παραδιδοασιν [ . . . ] . . . . | ||
Λυδιαν Φρυγιαν , και τον θανατον δε του Καλχαντος ἐνταυθα παραδιδοασιν ἀλλοι τε και Σοφοκλης . . . , : |
γραφοντες , ἐν μετροις προτερον Εὐδοξου και Ἡσιοδου και Θαλου γραφοντων . . . . . Ὁταν δε μηδεν ἐχουσα | ||
„ ἐνι οἰκια ναιων . „ οὐδ ' ἐνταυθα εὐ γραφοντων τινων Ὑδῃ ἐνι : οὐ γαρ ὁ Αἰας ἐκ |
ξυμμετροι ἀνθρωπῳ : ἀλλα διακεκρισθαι γαρ τοις ἀνθρωποις ὁσαι τε ἀνθρωπιναι τιμαι και ὁσαι θειαι πολλοις μεν και ἀλλοις , | ||
τας διαφορας ληπτεον . ὡσπερ γαρ εἰρηται αἱ μεν εἰσιν ἀνθρωπιναι ἐπιθυμιαι και ἡδοναι και φυσικαι τῳ γενει : αὑται |
, φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
εἰς τας αἱμορροουσας φλεβας ὑπνον γιγνεσθαι , την δε παντελη ἀναχωρησιν δια της ψυξεως θανατον φερειν . Ἐμπεδοκλης τον μεν | ||
γαρ δη οὑτος ἁλουσης Ἰλιου την μεν ἐς Θεσσαλιαν ὑπερειδεν ἀναχωρησιν , ἐς δε την Ἠπειρον καταρας ἐνταυθα ἐκ των |
ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
ἐστι και των ἀφελων και των πολιτικων , αὐτικα το ἐπισημηνασθαι περι πραγματων ὡν ἀν μελλῃς λεγειν και το ἐπεσκεφθαι | ||
ταχεως ἐπι τον λογον των χρηματων δραμειν . ἀξιον δε ἐπισημηνασθαι ὁτι οὐδε ἐγχρονιζειν βουλεται τῳ λογῳ τῳ περι των |
και ἀδελφους προὐδοσαν , και τους γειναμενους , και φιλους ἀρχαιους ⋮ Εὐωδιας τινος θαυμαστης την παρδαλιν μετειληφεναι φασιν , | ||
ὁ Περι Σαμοθρᾳκης συνταξαμενος ἱστοριαν , και Σατυρος ὁ τους ἀρχαιους μυθους συναγαγων . Διατι τα ἐρωτικα ἐν ἱμαντι φησιν |
, κυριε , ἀσυνετος εἰμι , και οὐ συνιω τας παραβολας ταυτας : πως γαρ δυναται ἐκτριβειν και παλιν σωζειν | ||
και μη νοων ὁτι ἐστιν : ὡσαυτως και ἐαν μοι παραβολας λαλησῃς και μη ἐπιλυσῃς μοι , εἰς ματην ἐσομαι |
βαθυπλοι καθεστωσαι και ταις κατασκευαις ἐμβριθεις , μεγαλους και δεινους ἐπιφερουσι κινδυνους τοις ἐν αὐταις πλεουσι . διαρσει γαρ ἱστιων | ||
] # . % αὐθις δ ' ἐνκλημα [ ] ἐπιφερουσι τῃ [ φυσει ] [ ] πο ? [ |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
: πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | ||
δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ |