| ἰε Παιαν , χαρεις ὑμνοις ἡμετεροις , ὀλβον ἐξ ὁσιων διδους ἀει και σῳζων ἐφεποις ἡμας , ὠ ἰε Παιαν | ||
| και ὁδηγων , ὁ δε τα μανδατα γνωμῃ του ἀρχοντος διδους . ὡστε , εἰ μεν ταγμα γυμναζεται , τον |
| μιγνυς τῳ μελιτι ἀπηφρισμενῳ πλασσε τροχισκους ἀνα ⋖ αʹ και διδου τροχισκον αʹ . ἡ χρησις περι ὡραν τριτην της | ||
| και ἀδιψον και ληξοπυρετον . τουτου δε μη παροντος ὑδροροσατον διδου ἠ ὑδροροδινον : ἐξωθεν δε κηρωτη ῥοδινη καλως σκευασθεισα |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| ὁτῳ μαλιστα ὡς δημοτικῳ τους Ῥωμαιους ἐξεπληξεν . και αὐτῳ προσιοντι ἀπηντων κατα μερος , πορρωτατω μεν οἱ νεοι , | ||
| δε ταις ἀναψυξεσι και ἀνεσεσι συνανιεται και χαλαται : και προσιοντι μεν φιλῳ προευαγγελιζεται το της εὐνοιας παθος εὐδιῳ και |
| ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
| ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
| του ἑνος ἰδεας συνεσταναι φησιν και του πρωτου μηκους και πλατους και βαθους εἰτ ' οὐν της αὐτοδυαδος και αὐτοτριαδος | ||
| δε και τας ὑποτεινουσας ρκ , δια δε της του πλατους πραγματειας περι τας ἀρχας του Καρκινου ποιουμενων τας ἀνατολας |
| . ἀλλ ' οὐδεπω ] τις ἀλλος οὐτε μητερα [ προδους ] μεγ ? ' εὑρε κερδος οὐδ ' ἀδελφεην | ||
| ὁ προλαβων και εὐ παθων ἀλλ ' ὁ δρασας και προδους . δει γαρ τον εὐ παθοντα ἐκεινο ἀντευποιειν , |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| , φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
| και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
| μερισμου και τον κυριον του ζῳδιου ἐν ᾡ γεγονεν ὁ ἐπιμερισμος και τον ὡροσκοπον της καταρχης και τον κυριον αὐτου | ||
| τινων πραξεων παρ ' αὐτου πραττομενων . εἰ δε ὁ ἐπιμερισμος ἐστι του Ἀρεως και συνεπιμεριζει τουτῳ ἡ Σεληνη , |
| ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
| των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
| τον Διωνα ἐξιδιοποιουμενον την μοναρχιαν ἀποκτεινας αὐτον και αὐτος τυραννειν ἐπιχειρησας ἀπεσφαγη . Εὐαγων δ ' ὁ Λαμψακηνος δανεισας τῃ | ||
| Χειρισοφος μεν τα ἀνω κατειχε , Λυκιος δε συν ὀλιγοις ἐπιχειρησας ἐπιδιωξαι ἐλαβε των σκευοφορων τα ὑπολειπομενα και μετα τουτων |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| πληγας εἰχομεν πριν τον νομον τεθηναι , ἀφιεμεν , και διδομεν αὐτοις προικα συγκεκοφθαι . σκεψαι δε τους ἀλεκτρυονας και | ||
| γυναικες εἰσιν ἐνι κλισιῃς ἐξαιρετοι , ἁς τοι Ἀχαιοι πρωτιστῳ διδομεν εὐτ ' ἀν πτολιεθρον ἑλωμεν . ἠ ἐτι και |
| ὀρφανους ἀγχοντες , ὁριοις χηρων ἐπεμβαινοντες , ἐχθρας συναπτοντες , δολους συρραπτοντες . και τι δη το τελος τουτων ἁπαντων | ||
| οὐ τον τυχοντα ὑπομενουσιν . Κρονος Ἀρης Ἑρμης κακουργιας και δολους ἀποτελουσι κρισεις τε και ταραχας , γραπτων ἠ μυστικων |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| ἀλλα και δωρα παρα τοις Περσαις προὐκειτο τοις δυναμενοις ἐξευρισκειν καινην ἡδονην . ἡ γαρ καινοτης μεγαλην ἐχει δυναμιν προς | ||
| . ἐαν δε νεοσσον μικρον πελαργου λαβων βαλῃς εἰς χυτραν καινην , και περιπηλωσας δωῃς εἰς φουρνον ὀπτασθαι , ὁταν |
| . Ταυτην λουειν δει θερμῳ και χλιαινειν , φαρμακον δε πιπισκειν , και πυριῃν βληχρῃσι πυριῃσι : και κυκλαμινον τριωβολον | ||
| ὀβολον και σμυρνης ὀβολον ἐν οἰνῳ τριβειν αὐστηρῳ μελανι και πιπισκειν . Ῥοου και πασης νουσου ποτον , ὁσαι ἀπο |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| σπουδῃ το πλεον νεμοντων , αἰτια γινεται τῳ Μιθριδατῃ παλιν ἐπιχειρησαι τῳ Ποντῳ . Και παρασκευης ἐπεμελειτο εἰς πολεμον . | ||
| την λειαν την ἑαυτων . Τον δε Μισφραγμουθωσεως υἱον Θουθμωσιν ἐπιχειρησαι μεν αὐτους δια πολιορκιας ἑλειν κατα κρατος , ὀκτω |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| , σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
| δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
| και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
| ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
| ' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| ὁ βασιλευς ὀργῃ ληφθεις την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτων ἐποιειτο προκαταλαβειν τε και προκατασχειν τουτους βουλομενος πριν τι και νεωτερον | ||
| τοις Κλητοριοις ξενων , και μισθον δους μηνος , ἐκελευε προκαταλαβειν αὐτους τον Κιθαιρωνα . τοις δ ' Ὀρχομενιοις εἰπεν |
| ἠ οὐν οὑτως ἠ ὁτι μεχρι μεν τουτου περι των παραδεδομενων εἰρηται κοινων ὡς γενων , ἁ και συνηθη ἐστι | ||
| ἀπωλεια . τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοιϲ βοηθηματα προϲενεκτεον ἐκ των παραδεδομενων , λεγω δη των καθολικων και κοινων ἀντιδοτων και |
| . . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ||
| φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν |
| τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
| ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
| εἰσιν ἀμφοτεροι κακοι . Χαλεπη , λεγω σοι , και προσαντης , ὠ τεκνον , ὁδος ἐστιν , ὡς τον | ||
| θαυμαστη . Τοπος μεν ἠν οὐκ ἐπιπεδος , ἀλλα πανυ προσαντης και ὀρθιος , ὁν παραλαβων κατα θατερα εἰς ὑπερβολην |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
| θεραπευειν , εἰ πολιορκουμενοι μεν αὐτοι τουθ ' ἑτερους ποιειν ἐπιχειρησομεν διαποντιοι και πριν ἐξελθειν ἐχειν ἐξω τειχους πλευσουμεθα ἐπ | ||
| ἐχομεν ὡστε τολμαν τε οἱ αὐτοι μαλιστα και περι ὡν ἐπιχειρησομεν ἐκλογιζεσθαι : ὁ τοις ἀλλοις ἀμαθια μεν θρασος , |
| ἑλληνικου : ἠτοι ψυλλεον . κοριον ἠτοι κολιανδρον λεγομενον . κενταυριον το μεγα ἠτοι ῥεον βαρβαρικον . κενταυριον ἠ κεστρον | ||
| χλωραϲ φυλλα ἠ γλαυκιαϲ ἠ κοπροϲ ἰβεωϲ ἠ λυκιον ἠ κενταυριον . ἀντι ἀϲφαλτου πιϲϲα ὑγρα Βρυττια . ἀντι ἀκονιτου |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
| πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| ἠρξαντο θρησκευειν και θεραπευειν θεον και τελετας τελειν και μυστηρια συγκροτειν . ἐξ ὡν Θρᾳκων θρησκευειν ἠκουσεν ἡ περι το | ||
| των ψυχων . Τους οὐν ἐσχατους δαιμονας τον πολεμον τουτον συγκροτειν και τας ψυχας ἐν τῃ εἰς γενεσιν καθοδῳ : |
| : την τυχην : συνεζευχθην : το ἑξης : εἰς δουλειον ἠμαρ πεσουσα ἀναξιως : χρη δ ' οὐποτ ' | ||
| ἀθλιους ἀκοιτας . ἀγομεθα φερομεθ ' ἀλγος ἀλγος βοαις . δουλειον ὑπο μελαθρον . ἐκ πατρας γ ' ἐμας . |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| ἀλλ ' ἑκαστος φθασαι θελων , δαφνηφοροι τε και παντα ἐπιφερομενοι ἀνθη τοτε ἀκμαζοντα , ὡς ἑκαστος οἱος τε ἠν | ||
| ὁτι μη χειρας και ταυτας ἑνεκα τινος οἰκονομιας ] ὁμοιον ἐπιφερομενοι , μητε τοις σωμασι μητε ταις γνωμαις : ὁ |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
| του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
| χωρησαι . ὡς δε ἐς Καλλισθενην ἡκεν ἡ προποσις , ἀναστηναι μεν Καλλισθενην και ἐκπιειν την φιαλην και προσελθοντα ἐθελειν | ||
| παντοιως ἀνενεωσατο , εἰκονας τε και ἀνδριαντας ἐν πασαις πολεσιν ἀναστηναι ἐκελευσε , την τε Ῥωμην ἐπληρωσεν ἀνδριαντων και εἰκονων |
| προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
| εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| μαθησεσθε , ἑν δ ' , ὁ μεγιστον ἐχω και προχειροτατον προς ὑμας εἰπειν , οὐκ ἀποτρεψομαι . την γαρ | ||
| ἐπιμελειται , κακουργει . . . = , . Ψευδεσθαι προχειροτατον τοις πολλακις ἁμαρτανουσιν . . = , . Την |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
| ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| και ταυτῃ λεγοιτ ' ἀν και ποιειν , ἐγειρων και ἐπιστρεφων προς αὑτον τον τε νουν αὐτης και αὐτην ὡσπερ | ||
| τα κατα μερος των εἰκονων ἀνερευνωσαις . εἰτα προς ἑαυτον ἐπιστρεφων : τρυγονες διαφθερουσι Δωριζουσαι παντα . το γαρ πλατυασδοισαι |
| κατα το πλειστον : νοσοι δε ἐκ πληθωρας ἠ κοπου παρακολουθουσιν . καʹ Ἀρεως τριτος , Κρονου ἑβδομος : δυσκολος | ||
| , ἠγουν του ποιειν ἠ πασχειν , διοτι τα τοιαυτα παρακολουθουσιν . ἐτι δε και ἐν τοις ἀλλοις ἁπασι το |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| . ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
| Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
| ἠκουσα , ὡστε φειδου λεγειν τα κακα . οἱον : παραιτου τα κακα πολλακις λεγειν . ὀλιγακις δε ἀντι του | ||
| εἰ τι κατ ' ἐνεργειαν ὑπαρχον εἰτ ' ὀπωραν , παραιτου . εὐκρατον δε παρεχε και μη , ὡς οἱ |
| μεν εἰληφοτες ἐπισκεψομεθα ποσους κατα την ἐξ ἀρχης θεσιν ἀπεχει ἰσημερινους χρονους και ἡ ἑπομενη μοιρα της κατα το αὐτο | ||
| ἀφετης μεταξυ των κεντρων δει γνωναι και ἐνταυθα μετα ποσους ἰσημερινους χρονους ἐπι την τοιαυτην ἡξει θεσιν ἡ ἀναιρετικη μοιρα |
| εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | ||
| , και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος |
| καιρον . ἐντευθεν οὐν ἐχει μακρον . ἠ παρα , παρασκευαζεται . . . . ἀριστος : παρα το ἀρειων | ||
| ἀλλ ' ἀφορητα τοιον ] τοιουτον παλαιστην ] † ἀντιμαχον παρασκευαζεται ] † ἑτοιμαζει ἐπ ' αὐτος αὐτῳ ] αὐτος |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| και ἐκ του ἐν τῳ εἰωθοτι χρονῳ την καθαρσιν μη ἐπιφανηναι , και τας προς το στηθος φλεβας πρασιζουσας τῃ | ||
| των δια της ὁδου , πραγμα ἀμηχανον ὑπελαμβανον εἰναι πολεμιους ἐπιφανηναι τοις σφετεροις ἀφανεις , ὡσπερ πτηνους τινας ἠ διοπετεις |
| εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
| ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
| ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
| γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
| ἐπι το ὀξυ : ἐστι δε ἀπο λιχανου ὑπατων ἐπι παρανητην διεζευγμενων , ἐκαλειτο δε φρυγιον . τεταρτον το ὑπο | ||
| , ἀπο λιχανου ὑπατων ἐναρμονιου ἠ χρωματικης ἠ διατονου ἐπι παρανητην διεζευγμενων ἐναρμονιον ἠ χρωματικην ἠ διατο - νον , |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| την κατα πολεμιων νικην : το γαρ λεγειν ἰδιον εἰναι ἀντιστασεως το ἀμφοτερα ὡμολογησθαι ἐν αὐτῃ , το τε ἀδικημα | ||
| ποιησας , τῃ μεταληψει χρησεται ὁ διωκων : ἐπι μεν ἀντιστασεως , ὁτι ἀλλως ἐχρην δημοσιευσαι , ἀνενεγκειν τῳ δημῳ |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| ἀγαθον ἠ κακον ἐκ ταυτης προς το μακαριως ζην ἀνθρωποις διδοσθαι , ἀρχας μεντοι μεγαλων ἀγαθων ἠ κακων ὑπο ταυτης | ||
| τρυγῳδιαν φασι δια το τοις εὐδοκιμουσιν ἐπι τῳ Ληναιῳ γλευκος διδοσθαι , ὁπερ ἐκαλουν τρυγα , ἠ ὁτι μηπω προσωπειων |
| την δια πεντηκονταετιας ἀφεσιν τε και εἰς τας ἀρχαιας ληξεις ἐπανοδον , την κατασκευην της ἀδιαλυτου σκηνης , ἀλλα μυρια | ||
| ἀνδρος οὐδαμως ψευδεσθαι πεφυκοτος , ἡνικα των πρεσβεων ἠλπιζε την ἐπανοδον , ὁ μεν καθηστο κεκοσμημενος , ἀναμενων την ἐρωμενην |
| τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
| σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| τας νησους , καθως ἠσαν ἐν τῳ του βασιλεως καιρῳ τεταγμεναι , Ἰμβρον μεν Παλαμηδῃ τῳ της Αἰνου ἐπαρχοντι , | ||
| ἡ γαρ ἐκ δυο ὀνοματων και αἱ οὑτως κατειλημμεναι ἀλογοι τεταγμεναι μεν εἰσιν , οὐκετι δε και ῥηται , και |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| δ ' αἱμα αἰσθησιν οὐ παρεχομενον ἐχειν οὐ δοκεικαιτοι ἀναγκη ἐνειναι και ἐν αὐτῳἐπει και οὐδεν ἐστι βιαιον γινομενον περι | ||
| ἡν ἀνισταται το ζητουμενον . ἐστιν οὐν το ἀναμιμνῃσκεσθαι το ἐνειναι δυναμιν την κινουσαν , λεγω δε δυναμιν την ὑπαρχουσαν |
| ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
| , ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
| μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
| ξυμμετροι ἀνθρωπῳ : ἀλλα διακεκρισθαι γαρ τοις ἀνθρωποις ὁσαι τε ἀνθρωπιναι τιμαι και ὁσαι θειαι πολλοις μεν και ἀλλοις , | ||
| τας διαφορας ληπτεον . ὡσπερ γαρ εἰρηται αἱ μεν εἰσιν ἀνθρωπιναι ἐπιθυμιαι και ἡδοναι και φυσικαι τῳ γενει : αὑται |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| παντος μεταδιωκειν ἡμας νομιζοντες , ἐχεσθε της ὁμοιας τῃ προσθεν ἐπιχειρησεως , μηδ ' εἰς εὐεργεσιας λογον προϊσχομενοι του πολεμου | ||
| ἡμερας ὁ Ἀσρουβας , χαλεπως ἐχων της ἐς τα Μεγαρα ἐπιχειρησεως , ὁσα Ῥωμαιων εἰχεν αἰχμαλωτα , ἐπι το τειχος |
| προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
| τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
| προβληματι . τουτο γαρ δηλοι το σακος , ὁπερ ὁ πολεμιστης του οἰκειου προτιθησι σωματος . . ὀνειδος ] δια | ||
| ' ἐνθαδε ποτμον ἐφεψεις ὡδ ' ἐκπαγλος ἐων και θαρσαλεος πολεμιστης . Ἠ ῥα , και ὀξυν ἀκοντα βαρειης χειρος |
| δ ' ἐν τωι ὀρει θηρευθηναι ὑπο αἰπολων τινων και παραδοθηναι μετα του βρεφους τωι Λυκαονι : μετα χρονον δε | ||
| τον κινδυνον εἰναι διαφορων , ἀλλ ' ὑπερ του μη παραδοθηναι παλιν ὠμῳ και παντος χειρονι θηριου τυραννῳ , τις |
| τιμωσι παλαιοτερους ἀνθρωπους . Αἰας μεν γαρ ἐμει ' ὀλιγον προγενεστερος ἐστιν , οὑτος δε προτερης γενεης προτερων τ ' | ||
| και μοι ὑποστητω ὁσσον βασιλευτερος εἰμι ἠδ ' ὁσσον γενεῃ προγενεστερος εὐχομαι εἰναι . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |