ἐκ παιδος . ὡστε και σοι νυν οὐ μονον οὐ νεμεσω της γνωμης ἡν ἐχεις , ἀλλα και συγχαιρω . | ||
μεν γαρ την ἐπιστημην του θεου ἀρετην καλῃς , οὐ νεμεσω των ὀνοματων : οὐ γαρ ἐστιν θεῳ , καθαπερ |
και τελεσφορουσι την ἐν ἑκαστοις φυσιν δολιχευειν παρασκευαζοντες , ὡς νεα παλαιοις ἐπανθειν και ἐπακμαζειν προς χορηγιας ἀφθονους των δεομενων | ||
του θεου φυλακτεα . Πατερ , πιθου μοι , κεἰ νεα παραινεσω . Τον ἀνδρ ' ἐασον τονδε τῃ θ |
ἐπηρετμοι και ἑταιροι , οἱ κεν μιν πεμποιεν ἐπ ' εὐρεα νωτα θαλασσης . ὡς ἐφατ ' Ἀτρεϊδης , δουρικλειτος | ||
πολεμοιο κυδοιμος . Ὡς δ ' ὁτ ' ἀν ' εὐρεα ποντον ἐρημαιῃ περι νησῳ ἀνθρωπων ἀπατερθεν ἐεργμενοι ἀσχαλοωσιν ἀνερες |
οὐν λεγεσθαι , ὁτι χρησθαι αὐτοις μελλει εἰς τον ἐπι Πατροκλῳ ἀγωνα προς τα ἐναντια τοις τραυμασιν ἀγωνισματα . ὑπεξαιρουμενος | ||
: ὁ ἀστερισκος , ὁτι ἐντευθεν μετενηνεκται εἰς τον ἐπι Πατροκλῳ ἀγωνα ἐπ ' Ὀδυσσεως τρεχοντος . . . Ν |
φυεται ἐν Κρητῃ μονῃ : ἐχει δε τα φυλλα ὁμοια σχοινῳ και τας ῥαβδους και τον καρπον : μικροτερα δε | ||
και θειον ἐπιβαλλειν , ἐπειτα φλογωθεντα φακελλον και ἐξαψαντα ἐπαφιεναι σχοινῳ ἐπι την χελωνην . Τα δε τοιαυτα προτεινομενα ἀπο |
δε δερμα αὐτου καυθεν ξηραντικωτερον τε και διαφορητικωτατον γινεται : ἀλωπεκιαϲ γουν μετα πιϲϲηϲ ὑγραϲ καταχριομενον ἰαται . του δε | ||
δριμεια . ἑτεροϲ δε κεφαλην ὁλην λαγωου καιων ἐχρητο προϲ ἀλωπεκιαϲ μετα ϲτεατοϲ ἀρκειου . αἱ δε των ἐχιδνων κεφαλαι |
τε τοις κοθορνοις μετεωρισας . ἐχρησατο δε ὑποκριτῃ πρωτα μεν Κλεανδρῳ , ἐπειτα δε καθο δευτερον αὐτῳ προσηψε Μυωνισκον τον | ||
. Ὡς δε και Ἱπποκρατεα τυραννευσαντα ἰσα ἐτεα τῳ ἀδελφεῳ Κλεανδρῳ κατελαβε ἀποθανειν προς πολι Ὑβλῃ , στρατευσαμενον ἐπι τους |
δαμεις ἐν δηϊοτητι . βη δε δια προμαχων κεκορυθμενος αἰθοπι χαλκῳ , ἀμφι δ ' ἀρ ' αὐτῳ βαιν ' | ||
α , ὀξουϲ # α : ἑψε το παν ἐν χαλκῳ ϲκευει , μελιτωδει δε χρω δια μοτων . Ἀλλο |
ἡμιν ἡλιος και φεγγος ἱλαρον ἐστιν , ὁσοι μεμυημεθ ' εὐσεβη τε διηγομεν τροπον περι τους ξενους και τους ἰδιωτας | ||
, ἀλλα τας σχεσεις τηρουντα τας φυσικας και ἐπιθετους ὡς εὐσεβη , ὡς υἱον , ὡς ἀδελφον , ὡς πατερα |
. το δε γιγγιδιον ὁμοιον ἐϲτι τῳ ϲκανδικι ϲτυφουϲηϲ και πικραϲ οὐκ ὀλιγηϲ μετεχον ποιοτητοϲ : ἐϲτι δε και εὐϲτομαχον | ||
ϲυνθετον ἐχετωϲαν δυναμιν ἐκ τε τηϲ χαλαϲτικηϲ και λεπτομερουϲ και πικραϲ και τηϲ ϲτυφουϲηϲ . Τοιϲ μεν κριτικωϲ γιγνομενοιϲ ῥιγεϲιν |
ὑπαυγου αὐτης οὐσης ὁ διαθεμενος ταχεως τελευτησει . τον δε Ἀρεα δει παραφυλαττεσθαι ἀναγκαιως ἱνα μητε ὡροσκοπῃ μητε συν τῃ | ||
ψυχροτητος ἐκ του θερμου κἀν ὁλως , τον δ ' Ἀρεα ξηροτατον ἐντυγχανοντα κρασει το της νυκτος ὑγροτατον παρενεβαλον μιξει |
τιμης ἀφαιρειν ἐδοκει , και ταυτα της καλλιονος μοιρας ἠν γνωμῃ θεων . ὁτε γουν ἀφῃρεθης την του βαδιζειν ὁποι | ||
τε γελωτα . τοιαυτη δε ποσις σωματι τ ' ὠφελιμος γνωμῃ τε κτησει τε : καλως δ ' εἰς ἐργ |
ἀνατιθεναι τα συγγραμματα ἑαυτου : ἐν μεν τῳ Φαιδρῳ τῳ Πυθαγορᾳ , ἐν δε τῳ Χαρμιδῃ Ζαμολξιδι σοφῳ τινι , | ||
παντος σφαιραν . Πλατων δε συμφερεται και ἐν τουτοις τῳ Πυθαγορᾳ . Παρμενιδης στεφανους εἰναι πεπλεγμενους προς ἀλληλους τον μεν |
. κὠ τοξοτας Ἡρακλεης καλλιστ ' ὑπαυλην κἀ μεγασθενης Ἀσαναια Μελαμποδα τ ' Ἁρπολυκον τε ἀρχοι μεν γαρ † κοθρασιων | ||
ὑπο τουτου παιδευθεντες ἡρωες , ὁσα τε εἰς Ἀριστεα και Μελαμποδα και Πολυειδον ἀναφερεται . παρα δε Αἰγυπτιοις ἠν μεν |
θαλποντων οἱον ἐϲτι το ἀνηθινον ἠ κικινον : μυροιϲ δε γλευκινῳ ἠ ϲουϲινῳ ἠ ἰρινῳ ἠ ἀμαρακινῳ , τροφαιϲ δε | ||
Ψυλλος ὁ ἐν τοις αἰγιαλοις εὑρισκομενος ἑψηθεις ἐν ῥοδινῳ ἠ γλευκινῳ ὠταλγιαις ὠφελει . ψυλλους δε θαλασσιους ἐαν ζεσῃς ἐν |
Μυν , τουτον ἀποσταλεντα ὑπο Μαρδονιου τον Μυν ἐπερεσθαι τε φωνῃ τῃ σφετερᾳ και οἱ χρησαι τον θεον , οὐχ | ||
προσβολῃ μαχην , προεισι γουν χαιρουσα φαιδρῳ βλεμματι και λαμπρᾳ φωνῃ προσκαλειται κειμενον το σωμα : οὑτω φησιν ἐργοις , |
και ϲτυφεϲθαι τον οὐρητικον πορον . ταυτα των ἐν τοιϲ νεφροιϲ λιθων τεκμηρια τελειοιϲ μαλλον ἀνδραϲι γινομενων : ἡ δε | ||
, και δηλονοτι θερμοτητοϲ μετεχει , ᾑ και τουϲ ἐν νεφροιϲ λιθουϲ ἡ ῥιζα θρυπτει : και ψωραϲ και τραχυτηταϲ |
' ἀπ ' ἀγκυλης ἐπονομαζους ' ἁμα ἱησι λαταγας τῳ Κορινθιῳ πεει . προς του Σολωνος και Δρακοντος οἱσι νυν | ||
ἀλλον οὐδεν τι χειρονα αὐτων . Εὐδαμιδας Κορινθιος Ἀρεταιῳ τῳ Κορινθιῳ και Χαριξενῳ τῳ Σικυωνιῳ φιλοις ἐκεχρητο εὐποροις οὐσι πενεστατος |
γινεσθαι τα ἐξαρθρηματα . οὐ μονον δε ταυταις ἡ φυσις ἠρκεσθη , ἀλλα και συνδεσμοις ἐδησεν το ἀρθρον : και | ||
δυναστης και πλειστον ἰσχυσας των καθ ' αὑτον βασιλεων οὐκ ἠρκεσθη ταις παρα της τυχης δωρεαις , ἀλλ ' ἐπιβαλομενος |
γιγνομενα ; τουτο δε ἀποντος ἀνδρος γυναικα εἰς ὁμιλιαν ἀφικνεισθαι ξενῳ ἀνδρι πως εἰκος [ τουτο δε ] μηδε των | ||
τον Αἰσωπον τυφθηναι ὑπεκριθη , και λαβουσα λεντιον προσεφερε τῳ ξενῳ την λεκανην . ὁ δε θεασαμενος και γνους ὁτι |
μετ ' ἀψινθιου διδοναι και ὑϲϲωπον γληχωνα πηγανον μετ ' ὀξυμελιτοϲ και ἁλων . ἐπειτα και καϲτοριῳ την κεφαλην ἐπιχριειν | ||
ἡ τεφρα των χαλκειων καταπλαττομενη ϲυν ὠμῃ λυϲει δι ' ὀξυμελιτοϲ , και ὁ του κενταυριου χυλοϲ ἐξωθεν ἐπιτιθεμενοϲ και |
και ὀδυνηρου παυϲαμενου , μενοντοϲ δε του ὀγκου και τηϲ ϲκληριαϲ . τουτοιϲ οὐν και το ϲτομα δυϲωδεϲ γινεται , | ||
ἠ κολοκυνθῃ ὠμῃ . χρονιου δε τηϲ διαθεϲεωϲ οὐϲηϲ μετα ϲκληριαϲ ϲικυου ἀγριου ῥιζαν ἑψηϲαϲ ἐν μελικρατῳ και λειοτριβηϲαϲ μετα |
πληττονται ὑπο τηϲ του ψυχρου ποϲεωϲ : τῳ μεν γαρ ϲτομαχοϲ ἐπαθεν οὑτωϲ ἰϲχυρωϲ , ὡϲτε ἀπολεϲαι την ἐνεργειαν και | ||
, ἀταρ και τα ἀλλα διψαλεα ὀργανα , ϲτομα , ϲτομαχοϲ : οὐρα λεπτα , ὑδατωδεα : κοιλιη τα πολλα |
οὑ και ξοανον εἰναι μαλα σεβασμιον και ναον ζυγοφορουμενον ἐν Φοινικῃ : παρα δε Βυβλιοις ἐξαιρετως θεων ὁ μεγιστος ὀνομαζεται | ||
κερδος ἐν δικαστηριοις οὑτοσι Παλλαδιος . διαφυγων μεν τας ἐν Φοινικῃ χορειας , τῳ πονειν δε ἡσθεις πλεον ἠ τῳ |
συγγραφεων , ἀλλα τινες και των τῃ δοξῃ πεπρωτευκοτων . ἀφορμῃ δε προς την ἐπιβολην ταυτην ἐχρησαμεθα μαλιστα μεν τῃ | ||
, ἀλλ ' ὁτι και των κομιδη τινες οὐδενος ἀξιων ἀφορμῃ ταυτῃ χρωμενοι μελετην ἠδη το πραγμα πεποιηνται και τολμωσι |
και ἐδειτο αὐτου συστησας Φιλωνδαν , ἀνδρα το μεν γενος Μεγαρεα , μετοικουντα δ ' Ἀθηνησιν , πιστως δε τουτῳ | ||
. ἠν δε σχολη φιλοσοφων Μεγαρικων λεγομενη , διαδεξαμενων Εὐκλειδην Μεγαρεα Σωκρατικον , ὡς Στραβων ἐνατῃ . το θηλυκον ἐπι |
' αἰγος . ” ναπαι οἱ ὀρεινοι τοποι . νασθη ᾠκισθη . ναυλοχον εὐδιον , ἐν ᾡ αἱ ναυς λοχωσι | ||
ὁτι θεσεως ἑνεκα και ῥᾳστωνης και πολις . . . ᾠκισθη . κρατιστον δε ὁπερ ἐφη τας ἀρετας παρουσας τας |
, ἀλλ ' αὐτου τερποιτο μενων : μεγα γαρ οἱ ἐδωκε Ζευς ἀφενος , ναιεν δ ' ὁ γ ' | ||
ἐδωκε τα ὀργανα ἠ ἀμφω . Ἀλλ ' εἰ μεν ἐδωκε και τας αἰσθησεις , οὐκ ἠσαν αἰσθητικαι προτερον ψυχαι |
Σικελιαν , παρεγενομην ἀν το βαθυτατον πελαγος διαπερασας , και φημι οὐρανιου ἀστερος λαμπροτερον και ἐπιφανεστερον ἀγειν φως την τε | ||
ἐκ δε του νομου σκοπων εὑρισκω πολυ τουτου κεχωρισμενον . φημι τοινυν ἐγω καλλιον εἰναι τουτον ὑμιν ἀκολουθησαι περι του |
. δικαια εἰναι ταυτα δοκει Πλατωνι τε τῳ Ἀθηναιῳ και Σιμωνιδῃ τῳ Κειῳ . ὁ γαρ Ἀθηναιος τον Κειον ἐρομενου | ||
λεγειν . Ἀλλα μεντοι , ἠν δ ' ἐγω , Σιμωνιδῃ γε οὐ ῥᾳδιον ἀπιστεινσοφος γαρ και θειος ἀνηρτουτο μεντοι |
ᾑ ἐντετμηται , κατωτερω εἰη του ἀνθρωπου της ῥαχιος , ὁποσῳ ἀν δοκεοι μετριως ἐχειν : σανις φιλυρινη μη λεπτη | ||
Καλλιμαχου Κυναιγειρος , στρατιωτης ἀγαθου νεκρου , και το συμπαν ὁποσῳ τινι κρειττων ἀρετη σχηματος . ποιουμαι δε την σπουδην |
ἀγγειον , θερμον σε οὐ λειψει . † Εὐτραπελος τις ἰατρῳ λεγει : Πολλους ἀνθρακας ἐχω . κἀκεινος ἐφη : | ||
προγνωσεως προεθετο διαλεχθηναι ; και λεγομεν ὁτι πασα σημειωσις τῳ ἰατρῳ ἀπο των παροντων ἠτοι ἐνεστωτων ἀποδεικνυται . και γαρ |
ἀγριων ὀλιγα ποικιλιας χαριν διδοσθω , παντα δε τα διδομενα κρεα , συμπεπτωκοτα ἐστω μεχρι δυοιν ἡμερων ἐν χειμωνι μαλιστα | ||
, περιφραδεως δ ' ἐρυσαντο . οὐδεις δε περιφραδεως ἐξελκει κρεα , ἀλλα μαλλον ὀπτᾳ . . αὐταρ ἐπει ποσιος |
μεντοι τα ἀκεα ἑτερωθι λελεξεται . Θεραπεια των κατα την φαρυγγα λοιμικων παθων . Πη μεν ξυνη και τωνδε προϲ | ||
εὐκερως τε και λευκος και βεβηκως ἠδη και βαθυς την φαρυγγα και πιων τον αὐχενα και ἱλαρον βλεπων ἐς την |
. Περι των ἐν ὠϲι ῥυπων . ναρδινον μυρον χλιαναϲ ἐνϲταζε και τῃ ἑξηϲ δια κυαθιϲκου μηλωτριδοϲ το προχειροτερον ἐκκαθαιρε | ||
ἠ θερμῳ γαλακτι γυναικειῳ βραχυ ἀποτριβων λιβανου : ἠ ἁλμην ἐνϲταζε , και μαλιϲτα ἀπο Καππαδοκικων ἁλων : και πυριᾳ |
γινεται , ἐξ εὐχροου δε πελιδνη , ἐκ μαλθακης δε σκληρη , ἐξ εὐκαμπτου δε ἀκαμπτος , ὡστε ταχεως ἀποπνιγεσθαι | ||
τῃ κοπρῳ αἱματωδεα και ἰωδεα ὑπερχεται , ἡ δε γαστηρ σκληρη , και ὁ σπλην καθα λιθος ἐστιν . Οὑτος |
ὁ λοιπος πεντε δα των ηων : τα δε πεντε δα των ηων δεκα ὀγδοα εἰσι . . Ἐαν τε | ||
καθως ἐν τοις ἑξης εἰρησεται , ὡς τα μεν εἰς δα παρακειμενα τοις εἰς δον ὀξυνεται , τα τε ὁμοφωνουντα |
μετωπον . ἐνιοι δε των ἡμετερων διδαϲκαλων , φηϲιν ὁ Γαληνοϲ , τουτῳ ἐχρωντο προϲ ἡμικραιραϲ : πεπερεωϲ λευκου ⋖ | ||
θωρακοϲ και πνευμονοϲ ἀναγωγαιϲ ϲυναιρεται . και ταυτα μεν ὁ Γαληνοϲ . τα δε δια πειραϲ ταυτα : τοιϲ ἀρθριτικοιϲ |
των δ ' ἐχθρων Συφακα μεν αἰχμαλωτον ἑλειν αὐτοχειρι , Καρχηδονι δ ' αἰτιον της ἀναστασεως γενεσθαι , παμπαν ἀσθενη | ||
Φοινικουσσαι : δυο νησοι ἐν τωι Λιβυκωι κολπωι προς τηι Καρχηδονι , ὡς Ἑκαταιος Περιηγησει Λιβυης . . Κυβος : |
τρυφερον κατακρημνιζει . και Ἀντινοος δ ' ὁ λεγων προς Ὀδυσσεα οἰνος σε τρωει μελιηδης αὐτος οὐκ ἀπειχετο του πωματος | ||
τον μεν δη Ἀχιλλεα φησιν ἐπαξιως ὑμνησθαι , τον δε Ὀδυσσεα μειζονως . και ὁποσα δε Σθενελου τε και Παλαμηδους |
αὐτῳ λεγεται την παλην καθα δη και το παγκρατιον τῳ Σικυωνιῳ Σωστρατῳ : και γαρ τον Λεοντισκον καταβαλειν μεν οὐκ | ||
λαμβανομενον ὠφελει , ταυτα και κατα του δερματος ἐπιτιθεμενον ἁμα Σικυωνιῳ ἠ παλαιῳ ἐλαιῳ . τα δε πλειονος θερμοτητος δεομενα |
λογῳ και τῳ γραφω το γραφειν παρακεισεται , τῳ τε ἐγραψα το γραψαι . . Ἀλλ ' ἐστιν γε προς | ||
δεκαπλασιον . ταυτ ' ἐγω οὐχι δεδοικως σου τας ἀπειλας ἐγραψα , ἀλλ ' οὐ βουλομενος σε δι ' ἐμε |
δε και ὑποτακτικως ἐν τοις συμφωνοις : ὁταν δε ἐκφωνειν ἐθελησῃ ἠ κριναι την ἑτερου προφοραν , τοτε περι το | ||
τους φυγοντας ; Και μαλα , ἠνπερ ἡ ἱερεια μοι ἐθελησῃ προς ὀλιγον χρησαι την ὁρμιαν ἐκεινην και το ἀγκιστρον |
, ποτερον ἰστε ὁτι ἐσται οὑ ἑνεκα πραττειν διανοεισθε ἁ ἐψηφισασθε , οὐκ οἰομαι ἀν φησαι ὑμας . τι δ | ||
ἐδεηθη ἐξετασεως , ἀλλα ὡσπερ προτερον ἐν τῳ φανερῳ παντες ἐψηφισασθε , ὁποτε με ὑπενοησατε βουλεσθαι , το αὐτο και |
πολλα βουλευομενοις παραμυθησασθαι τον χρησμον ὡς οἱον τε και συζευξαι γαμῳ τους παιδας , ὡς τουτο και του θεου βουλομενου | ||
σου ὀντος ἡ φιλονικια των παρθενων των ἐπιδοξαζομενων τῳ σῳ γαμῳ ἀπωλετο : ἁμιλλα κοραις : φιλονικια ἐναντιωσις ἑνεκεν των |
και Ἠμαθιην ” ἐρατεινην σευατ ' ἐφ ' ἱπποπολων Θρῃκων ὀρεα „ νιφοεντα : ἐξ Ἀθοω δ ' ἐπι ποντον | ||
γαρ ἐπι κακοτροπον ἐμολε τοτε βιον ἀδικομηχανῳ τεχνῃ ; τις ὀρεα βαθυκομα ταδ ' ἐπεσυτο βροτων ; ῥηματα τε κομψα |
ἀναγκαν † : τᾳ δε χολᾳ το προσωπον ἀμειβετο , φευγε δ ' ἀπο χρως ὑβριν † τας ὀργας † | ||
ἱμερτῳ κρατι καθαπτομενος ἀντρον ἐσω στειχοντες ὁμορροθοι . ἀλλα τυ φευγε , φευγε , μεθεις ὑπνου κωμα καταγρομενον . Ἀ |
Διος τεχνης , ἑαυτῳ δε εἰργαζετο καινας ὁδους και πλουν ἀηθη , ἐδεδουλωτο δε πλατανῳ και ἐθαυμαζε το δενδρον . | ||
ἀτμους ἀφελκεται , καμνοντα δε τα σωματα και δια την ἀηθη του περιεχοντος τροπην νοσουντα λοιμικοις παθεσιν ἀναλουται . Των |
. προσβολην ] ἐπελευσιν . θ Ἀχαιιδα ] Ἑλληνικην . Ἀχαιιδα ] Ἀχαιικην . Ἀχαιιδα ] Ἀργειαν . Ἀχαιιδα ] | ||
ἐν τῳ κυτει ὡς ἐν γαστρι μητηρ . Ἀχαιιδα : Ἀχαιιδα λεγει ἠ την Θεσσαλιαν ἠ την Ἑλλαδα . βελτιον |
κλειτοριζειν το ψηλαφαν την κλειτοριδα . τα δ ' ἑκατερωθεν σαρκωδη μυρτοχειλιδες ἠ κρημνοι ἠ πτερυγωματα . παρασταται δ ' | ||
και νευρα και ὀστα και ὑμενας : ὁσα μεν γαρ σαρκωδη την ἰδεαν ἐστι , ἐξ αἱματος ἐγενετο , τα |
Σεληνην βαινουσαν κατα μετρον ἐυσταθεων εἰδωλων , θαρσησας ξεινης ἐπι ἠθεα καλα ποληος στειχεμεναι , και δ ' ἀν τοι | ||
προσορμιζομενων νεων ἐσιδειν ] ἰδειν ἀκιχητα ] ἀκατανοητα , ἀκαταληπτα ἠθεα ] ἠθη , τροπους κεαρ ] ψυχην οὐ παραμυθον |
κεκασμενε , κερδαλεοφρον : ἡ διπλη , ὁτι Ζηνοδοτος γραφει φαιδιμ ' Ὀδυσσευ . ἀσυμφωνως δε τῃ ἐπιπληξει φαιδιμος ἀν | ||
τουτο : ᾐομεν , ὡς ἐκελευες , ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εὑρομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα |
παιδων ἀλλον καθισταντων ἐντος δεκα ἡμερων , ἠ ζημιουσθων ἑκαστος δραχμῃ της ἡμερας , μεχριπερ ἀν τοις παισιν καταστησωσι τον | ||
ὀντων χρηματων , ὁποσα δανεισμῳ συμβαλλει τις , οὑτος τῃ δραχμῃ ἑκαστου μηνος ἐπωβελιαν κατατιθετω , δικας δε εἰναι τουτων |
και χωρος ἐφεστιος , ἐνθ ' ἐγενοντο , σταζει ἐνι κραδιῃ γλυκερον γανος , οὐδ ' ἀρα μουνοις πατρις ἐφημεριοισι | ||
ὡς μη Πριαμος ἰδοι υἱον , μη ὁ μεν ἀχνυμενῃ κραδιῃ χολον οὐκ ἐρυσαιτο παιδα ἰδων , Ἀχιληϊ δ ' |
ἐπι Θρᾳκης : μερη δηλονοτι . τῃ παρουσῃ δυναμει : ὀλιγῃ οὐσῃ ἀνωθεν στρατιᾳ ἐσβεβληκοτων : ὡστε τον Περδικκαν μεταξυ | ||
λειοτριβηθενταϲ , ἠ ᾠῳ ὁλῳ χρηϲτεον μετα ῥοδινου και ϲυν ὀλιγῃ κηρωτῃ , ἠ ϲτυπτηριᾳ και ψυλλιῳ ϲυν κοριαννῳ ἠ |
ἀπηλιωτης και το ἀπηθειν . ὁθεν και ἐπτυσχλοι , ὁ ὠφειλε δια του φ και του θ . και γαρ | ||
εἰποι , ὁτι τουτῳ τῳ λογῳ οὐτε ἡ γαστερος γενικη ὠφειλε συγκοπτεσθαι και γενεσθαι γαστρος , οὐ γαρ ἐχει εὐθειαν |
δειλων ἐπι δαιτας ἰασιν . Και ὁ Πλατων ἐν τῳ Συμποσιῳ οὑτως αὐτῃ ἐχρησατο . Ἁλων δε φορτος ἐνθεν ἠλθεν | ||
ἑκαστου βουλοιτο . ὁ δε Πλατων και ἀφειδεστερον ἐν τῳ Συμποσιῳ καταχρησαμενος τῳ του Ἀγαθωνος προσωπῳ ὡς ποιητου τῃ παραπλοκῃ |
μελεα διαταμοντας ὡς μεγιστα κομιζειν ἐς ταυτα τα χωρια και σφεα θεντας ἀγχου των νεοσσιεων ἀπαλλασσεσθαι ἑκας αὐτεων : τας | ||
. ἰομεν αὐτις ἑκαστοι ἐπι σφεα : οὐχ ὑγιως το σφεα κειται , ἰσοδυναμει γαρ τῳ σφα ἐπι τριτου προσωπου |
και τουτ ' ἀνῃρηκως αὐτος . ὁποτε γαρ ἐν τῳ Βοσπορῳ φης μη τα χρηματα ἐνθεσθαι εἰς την ναυν , | ||
μεν ἐπι τῳ Ῥηνῳ , χωρις δε νυν ἐπι τῳ Βοσπορῳ , χωρις δε ἐπι τῳ Τιγρητι , βοσκει δε |
περι αὐτων διαπερανθηναι . Τι γαρ βουλεται τα ἀσημα ὀνοματα πυνθανῃ : τα δε οὐκ ἐστιν ἀσημα , ὁ συ | ||
ἐπιστολην ἐμαυτῳ γεγραφθαι νομισας ἀποκρινουμαι σοι αὐτα τἀληθη ὑπερ ὡν πυνθανῃ . Οὐδε γαρ ἀν εἰη πρεπον Πυθαγοραν μεν και |
γενος ἰδιως τε και συμ - βεβηκοτως : ἀρτιος μεν δυαδι ἰδιως , συμβεβηκοτως δε και μοναδι : ἐπερχεται γαρ | ||
την κατα κορυφην ὑπο τετταρων συγκλειομενη , ὡστε ἐκ τουτου δυαδι ἐοικεναι : ἡ δε τριτη τριαδι , ἐπι ἡμιτετραγωνου |
καταφρονων του πραγματος ὡς παιδαριωδους , χρωμενος τε τῃ συνηθει ῥᾳθυμιᾳ , αὐτος μεν οἰκοι μενει , πεμπει δε ἑνα | ||
εἰωθεν ἡ κλινη λογους . Οὐκ ἐστιν ὠ ματαιε συν ῥᾳθυμιᾳ τα των πονουντων μη πονησαντας λαβειν . Ὁ Πειραιευς |
θαψιαϲ ⋖ γ , ἀρϲενικου ⋖ α ∠ ʹ , ϲανδαραχηϲ ⋖ γ , μελιτοϲ το ἀρκουν : χρω , | ||
ὀξουϲ λεαναϲ χρω , ἠ ῥητινηϲ τερεβινθινηϲ ⋖ α , ϲανδαραχηϲ το διπλαϲιον ἁμα ἐπιτιθει τῃ ῥιζῃ του ὀνυχοϲ : |
ἐναντιῳ αὑτου τριγωνῳ εὑρετικος γινεται , ἐαν δε ἐν τουτοις ὡροσκοπῃ ἀνευρετον δηλοι το κλεμμα . Ἐφ ' ὡν δε | ||
ἑκουσιως ὑποστρεφουσιν , ἐαν δε της Σεληνης ἐν Κριῳ οὐσης ὡροσκοπῃ Λεων ἠ Τοξοτης ἠ Ἰχθυες ἠ Διδυμοι οὐχ εὑρεθησεται |
αἱ ἑλμινθεϲ ὑποβιβαζοιντο κατω . εἰ δε ϲαπειϲαι κατα το βαθοϲ μη ἐκκρινοιντο , ἀλλα μαλλον ἀναθυμιαϲειϲ ἐργαζοιντο , δει | ||
και την ἐν τῳ βαθει ὑλην ἐφελκεται και ἐμψυχει το βαθοϲ και πολλακιϲ ἱδρωταϲ ἠνεγκεν ἐξατμιϲαι το πολυ των δριμεων |
ἀναγκη , και ὀπιου μικτεον ἐλαχιϲτον , χωριϲ δε μεγιϲτηϲ ὀδυνηϲ παραιτητεον τα ναρκωτικα . εἰ δε μετρια ἡ φλεγμονη | ||
ἐκτεινουϲιν μεν το ϲκελοϲ τελεωϲ , οὐ καμπτουϲιν δε χωριϲ ὀδυνηϲ του γονατοϲ , οὐδε προκοπτειν ἐπι τα ἐμπροϲ δυνανται |
πονηρων εἰς ταὐτο συνεληλυθοτων : φασι δε γραυν τουτο εἰπειν Ἐπιδαυρῳ ἐπι δυο κλεπτων . Συρβα τυρβα : ἐπι των | ||
της Σιβυλλης χρησμους , καθαπερ και του Ἀσκληπιου του ἐν Ἐπιδαυρῳ . ἐστι δε και ὀρος ὑπερκειμενον της πολεως το |
δοκουντες ἀπατωνται . προς οὑς πως ἐνην ἀπαντησαι μη τον ἑρμηνεα διανοιας λογον , Ἀαρων ἐπικλησιν , ἑτοιμασαμενον ; ὁς | ||
τον παθητικον [ ? ] , τον λεγομενον του νου ἑρμηνεα . . . . . Ἀ . δε τον |
τους γονεις ποιουσιν . ὁ Ἡλιος δυνων , διαμετρος τῳ ὡροσκοπῳ , χωρισμον γονεων ποιει . το αὐτο δε Σεληνη | ||
ἐσονται τα τοιαυτα προφασει μεγιστανων : εἰ δε ἐν τῳ ὡροσκοπῳ , ἐξ ἰδιας κινησεως και ἀγωνος και οἰκειου ἐργου |
του χυλου ἑωϲ γλοιωδουϲ ϲυϲταϲεωϲ και τα ξηρα λειου τῳ κυπρινῳ , την δε χαλβανην κοψον μετα του κηρου και | ||
δυναμιοϲ , πρηϲϲειν . τῃ τριτῃ δε κηρωτην ξυν τῳ κυπρινῳ και πηγανινῳ τιθεναι . ἠν δε ἐτι καθαρϲιοϲ τα |
ὡς ἀν μηδεν των πανταχου σοφως εὑρημενων διαλαθῃ τους ἐν Ἀκαδημιᾳ φιλοσοφουντας . Οἰον και περι της ὑλης πῃ μεν | ||
μεν Ἀριστοτελης ἐν Λυκειῳ ἐπαιδευεν , ὁ δε Ξενοκρατης ἐν Ἀκαδημιᾳ : ὑστερον δε τοις μεν ὁ τοπος ἐξελιπε και |
ὀξει ἐν ξυλινῳ ϲκευει καταχριε . Ἀλλο . ϲπυραθουϲ αἰγοϲ λεαναϲ καταχριε και ἐπιδηϲον : τουτο ποιει πρωϊ και δειληϲ | ||
μεγεθοϲ . ἀλλο : | ἐξεραμα κυνοϲ ἀραϲ ξηρανον και λεαναϲ θεϲ ἐν πυξιδι και χρω ὡϲ καλλιϲτῳ προϲ λυϲϲοδηκτουϲ |
το ἐθνικον Ἐλπιανος . Ἐλυμαια , χωρα Ἀσσυριων προς τῃ Περσικῃ , της Σουσιδος ἐγγυς . οἱ οἰκουντες Ἐλυμαιοι . | ||
τον χαλκηρη στολον , ἠτοι το ἐμβολον , ἐν νηϊ Περσικῃ δηλονοτι . στολος δε λεγεται το ἐμβολον παρα το |
κατα το λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ὁταν οὐν κυριευσῃ το λογικον του θυμικου και ἐπιθυμητικου , τοτε εὐρυθμως | ||
. ἐαν δε ὁ γαμοστολος γενηται προς Κρονον και αὐτος κυριευσῃ του δαιμονος ἠ Ἀρης , ἀγαμοι μενουσιν . ἐαν |
# α γϼ . η , γεντιανηϲ # α , ἀριϲτολοχιαϲ μακραϲ και ϲτρογγυληϲ ⋖ δ # ∠ ʹ , | ||
ἐχουϲηϲ , ἡν καλουϲι κοραλλιον , # ∠ ʹ , ἀριϲτολοχιαϲ μακραϲ # δ και ϲτρογγυληϲ # δ . ἡ |
' ὀρος και θηρες , οὐδεν δ ' ἠν ἀκινητον δρομωι . κυρει δ ' Ἀγαυη πλησιον θρωισκους ' ἐμου | ||
καπνον ὁ Βακχευς ἀνεχων πυρσωδη φλογα πευκας ἐκ ναρθηκος ἀισσει δρομωι και χοροισιν πλανατας ἐρεθιζων ἰαχαις τ ' ἀναπαλλων τρυφερον |
και της ψυχης ἑκαστου των πολιτων , και τοις μεν βιαιῳ θανατῳ τετελευτηκοσι βοηθησαι , τους δε παρανομον τι των | ||
ὡς νομιμως και σφοδρ ' ἀνθρωπινως κειται . ἐαν τις βιαιῳ θανατῳ ἀποθανῃ , φησιν . πρωτον μεν δη τουτο |
δικαστας , ὁρους και κανονας αὐτοις ταξας , οὑς αὐτος ἐγραψε νομους . ἐπει δ ' αὐτῳ τα ἐν τῃ | ||
ἀνανεουσθαι , εἰ τοτ ' ἠξιωσε τυχειν τουτων και τις ἐγραψε των ἀφεθεντων ὑπ ' αὐτου , ἐαν τις ἀποκτεινῃ |
ὡϲπερ και τα λοιπα ὑγρα ἐδεϲματα . χαιρει δε εἰκοτωϲ ὀριγανῳ ἀρτυομενη δια την ἐν αὐτῃ ὑδατωδη ποιοτητα . παντα | ||
ἠ χαλκανθῳ μετ ' ὀξους ἠ ναπεϊ ἠ ὑσσωπῳ ἠ ὀριγανῳ . τας δε τῳ βρογχῳ προσφυεισας ἐκβλητεον ἐμβιβασαντας εἰς |
. το δε “ σκορδινωμαι ” ἀντι του κλωμαι και σπασμῳ συνεχομαι . οἱ γαρ ἀπο πληθωρας σκοροδων ἐμουντες δια | ||
ἐστι δηλητηριος , ἡτις ἁπαν το σωμα του φαγοντος αὐτην σπασμῳ ὑποβαλλει , ὡς και των χειλεων συσταλεντων γυμνουσθαι τους |
και στερεων σωματων ἐντος ἑαυτων ἐχοντα φαινεται : και γαρ βορβορῳ και πηλῳ και οὐρῳ και ἀμοργῃ και τρυγι και | ||
ἀλλ ' οὐδε ἐξ ὀχειας , ἀλλ ' ἐν τῳ βορβορῳ και τῃ ἰλυι σηψεως γινομενης : καθαπερ και ἐπι |
των Ἀσκληπιαδων εὐγενεια πολυ τε σου το κλεος της ἐν ἰητρικῃ σοφιης πεφοιτηκε και ἐς ἡμεας ἀφικται . Τι δε | ||
των τε καθαιροντων και των ἱσταντων ἡ ἰησις τῃ τε ἰητρικῃ και τοισιν ἰητροισι μουνον ἐγινετο , ἀσθενης ἠν ἀν |
ἑκαστον πλεθρον ἐργασιας ἀρκειν ἑπτα , ἐν δε τῃ πανυ σκληρᾳ ὀκτω . και το πλεθρον δε των παλαιων ἀμπελων | ||
θαλασσης . ἐριβρομου νεφελας στρατος : τον ὀμβρον φησι , σκληρᾳ μεταφορᾳ χρησαμενος διθυραμβωδως , παροσον πολλων νεφων εἰς ταὐτο |
δε περι τους χαλινους και στομια και φαλαρα χρυσῳ , σιδηρῳ δε οὐδ ' ἀργυρῳ χρεωνται οὐδεν . Οὐδε γαρ | ||
αὐτος φοβερος γινεται . πως οὐν ἀκροπολις καταλυεται ; οὐ σιδηρῳ οὐδε πυρι , ἀλλα δογμασιν . ἀν γαρ την |
ὁ Μαγνης παγκρατιαστης οὐ προ πολλου του ἐν Ῥωμῃ ἀγωνος ἐδοξε παγκρατιαζοντος αὐτου νυκτα γεγονεναι . οὐ μονον ἐλειφθη τον | ||
σαυτου κρισιν : πατερα σε εἰναι δει : τουτο γαρ ἐδοξε σοι , τουτ ' ἐδοκιμασας , τουτ ' ἐκυρωσας |
αὑτη γαρ ἐστι , φησιν ὁ Ἡρακλειδης , ἡν ἐκαλουν Αἰολιδα , ὡς και Λασος ὁ Ἑρμιονευς ἐν τῳ εἰς | ||
. . . [ ] γονασα ? ? [ [ Αἰολιδα ] ? [ [ ] ιπ ? ? [ |
ἑκαστος ἑλων δεπας ἀμφικυπελλον σπεισαντες παρα νηας ἰσαν παλιν : ἠρχε δ ' Ὀδυσσευς . Πατροκλος δ ' ἑταροισιν ἰδε | ||
Ἁρπαλου : ἐπι δε τουτοις οἱ ξυμμαχοι ἱππεις , ὡν ἠρχε Φιλιππος ὁ Μενελαου : ἐπι δε τουτοις οἱ Θρᾳκες |
κατα τον ὁρκον και τῳ θεῳ και τῃ γῃ τῃ ἱερᾳ και χειρι και ποδι και φωνῃ και πασιν οἱς | ||
γαλακτοϲ χρηϲαμενοϲ ἐπι τρειϲ ἡμεραϲ καθαιρε τῃ δια τηϲ κολοκυνθιδοϲ ἱερᾳ και δευτερον και τριτον : μετα δε ταϲ καθαρϲειϲ |
θαλαμους κεραϊζομενους , και νηπια τεκνα βαλλομενα προτι γαιῃ ἐν αἰνῃ δηϊοτητι , ἑλκομενας τε νυους ὀλοῃς ὑπο χερσιν Ἀχαιων | ||
ἠ ἀπολεσθαι ἑνα χρονον ἠε βιωναι ἠ δηθα στρευγεσθαι ἐν αἰνῃ δηϊοτητι ὡδ ' αὐτως παρα νηυσιν ὑπ ' ἀνδρασι |
κοιλοι γινομενοι θανατον ἀπαγγελλουσι πελιδνος ] ὁ ὠχρος , μολιβδοχρους μυκτηρ ] ἡ μυτις , ἡ ῥις στρεβλος ] καμπυλος | ||
. Κοιλιης ἀποληψις μικρα μελανα σπυραθωδεα προς ἀναγκην χαλωσα , μυκτηρ τουτοισι ῥηγνυμενος , κακον . Γλισχρον ἀκρητον , ἠ |
οὑτω μεν και Φιμβριας ἀπεθανε , πολλα την Ἀσιαν ἐπι Μιθριδατῃ λελυμασμενος . και αὐτον ὁ Συλλας ἐφηκε τοις ἀπελευθεροις | ||
ἐφεισασθε . ἐφ ' οἱς ἐδοτε μεν τινα και αὐτῳ Μιθριδατῃ δικην , ἀπιστῳ τε ἐς ὑμας γενομενῳ και φονου |
ὁ χυλοϲ . Τα δε κατα τουϲ μηρουϲ παρατριμματα μυρϲινῃ ξηρᾳ διαπαϲϲειν και κυπερῳ και ῥοδοιϲ . Ταϲ δε των | ||
βοην . Ὁτι ὁ ὀρφος βραδιον ἀποθνησκει και τιθεις τῃ ξηρᾳ ζῃ και κατακοπεις σιδηρῳ ἐπι πολυ ζῃ . Ὁτι |
οἱον πεφυσηται ἐν τοις ὑδασιν . Νεφελην : νεφος . ἰοειδεα : μελαιναν : ἰοειδεα ἀπο του ἰον το ῥοδον | ||
χωρις * αἱ δε : της πληγης ἰδιων κεχωρισμενων * ἰοειδεα : ἰου μεστον μελανα φαρμακωδη * λοιγον : ἰον |
πτυαδεϲ αἱ μεγιϲται πηχων δυο , αἱ δε χελιδονιαι πηχεωϲ ἑνοϲ , κατα δε χροαν των χελιδονιων εἰϲιν ὁμοιαι , | ||
και [ ψογοϲ ] ? : κρεαιδια δυ ' ἐξ ἑνοϲ ποιουϲι και χορδηϲ τομουϲ ἐκ του ] ? μεϲου |
: ἀνδρειαν δε ὁταν τα μεν θαῤῥῃ , τα δε φευγῃ . ὁταν δε το κατα ἀξιαν ἑκαστῳ νεμῃ , | ||
χρησιμου ἑνεκα . ὡς ὁστις ἀν ταυτα και τα τοιαυτα φευγῃ πολυ μερος ἠδη ἐς το ὀρθως συγγραφειν οὑτος προειληφεν |
, θαυμαστης δε της ῥωμης , ὁστις ταυτα πρωτος πεισειν ἠλπισε και οὐκ ἀπεγνω πραγμα τοσουτον : θαυμαστης δε και | ||
γε ὁ μεν τυχων ἐπι του κατορθωσαντος και ἐπιτυχοντος ὁ ἠλπισε λεγεται , ὁ δε ὑπονοησας ἐπι του προαισθομενου το |
και ἀνθρακων διαπυρων , ἑως μηκετι πομφολυγιζῃ μηδε λιπαριαν ἠ ἀτμιδα ἀνιῃ . θρυπτεται δ ' εὐχερως μη κατακεκαυμενος . | ||
, οἱον ἀλφιτων δεδευμενων ὑδατι ἠ ὀξυκρατῳ ἠ ἀρτῳ θερμῳ ἀτμιδα ἀνιεντι , ψηλαφιᾳ των ἀκρων χρωμενοι , καταπλαττοντες τε |
λιτης ὑφης το καλλιον ἐποικιλαν , ἀντι δε εὐτελων δωματιων ὑψηλα τερεμνα και λιθων πολυτελειαν ἐμηχανησαντο και γυμνην τοιχων ἀμορφιαν | ||
. Εὐμενεται : εὐμενεις εὐμενεστατοι . ὀλυμπια : ἀθανατα ἠ ὑψηλα . τειχεα : ὀχυρωματα . Περιμετρα : μεγαλα . |
' αὐτοκινητου ψυχης οὐδεπω μετεχον . Ἀλλα κινεισθαι φασι τα ἐμβρυα μεταβατικως κατα τοπον θερμης τε διαπυρου αἰσθησιν λαμβανειν σκιρτωντα | ||
τουτο δια το δοκειν φυτικως ἐτι ἐχειν το εἰναι τα ἐμβρυα , μηδεμιαν ἀλλην δυναμιν ἠ ταυτην ἐνεργουσαν ἐν αὐτοις |
κειτο γαρ ἐν νηεσσι ποδαρκης διος Ἀχιλλευς κουρης χωομενος Βρισηϊδος ἠϋκομοιο , την ἐκ Λυρνησσου ἐξειλετο πολλα μογησας Λυρνησσον διαπορθησας | ||
εὑρε μαχης ἐπ ' ἀριστερα δακρυοεσσης διον Ἀλεξανδρον Ἑλενης ποσιν ἠϋκομοιο θαρσυνονθ ' ἑταρους και ἐποτρυνοντα μαχεσθαι , ἀγχου δ |
προς ἀμυναν των θηριων . τινες δε ἐν τῳ ἐπι Πελιᾳ ἀγωνι φασι τον Πηλεα λαβειν δια σωφροσυνην ἡφαιστοτευκτον μαχαιραν | ||
εἰτε δια μηνιν Ἡρας , ἱν ' ἐλθοι κακον Μηδεια Πελιᾳ , “ το χρυσομαλλον δερας ” ἐφη “ προσεταττον |