| Λακωσι το ἀμυλον λεγων φησι : τα σκευαρι ' ἐποιησε μυττωτον πολυν . ἐνιοι δε πλακουντα δια λαχανου συντεθεντα . | ||
| ὀπτωμενοις θασσω την ὀπτησιν παρεχουσιν . ὑποτριμματα δε , το μυττωτον και το ἀπο της μινθης και το ἀπο του |
| ὁτι ἐπι μεν των ἁμα δια το συνειναι ἀλληλοις το αἰτιατον και το αἰτιον δηλον γεγονεν ὁτι ἀμεσα ἐστι τα | ||
| αἰτιου και ἐν μεσῳ ὀντος εἰναι ἐξ ἀναγκης ἁπλως το αἰτιατον , του δε αἰτιατου ὀντος οὐκ ἐξ ἀναγκης ἁπλως |
| τι συ λεγεις ; ἀληθινως γεγαμηκεν , ὁν ἐγω ζωντα περιπατουντα τε κατελιπον ; Μενανδρος δ ' ἐν Ἀρρηφορῳ ἠ | ||
| μεσῳ , ὡστε , προ δυο ὡρων της ἡμερας εὐφυως περιπατουντα εἰς το μη συντριβεσθαι , φθασαι πλησιον ὡς ἀπο |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
| περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
| των κατακλειδων . * αἰολον : ἐυστροφον * περιστικτον . καταστικτον τοις ἐν τῳ δερματι λεπεσσιν καταστικτον πολυστροφον : ἀντι | ||
| φθισικους καλως ἰαται . Περι ψαρου . Ψαρος στρουθιον ἐστι καταστικτον πασι γνωστον , ὁπερ ἐσθιει κωνειον , ὡς ὀρτυξ |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
| ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
| . δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
| λειτουργιας : ὡν ἀπαλλαγεις ἐοικα δραμεισθαι προς ὑμας των τον σταδιον τρεχοντων πολυ προθυμοτερον : ὡς ἐκεινοι γε βραχυτατον χρονον | ||
| ἐπισταντων δε αὐτῃ των ἑλλανοδικων ὁτι ἐτολμησε παρελθειν εἰς το σταδιον , ἀποκρινασθαι τινι γαρ ἀλλῃ τουτο γυναικι δεδωκε καυχησασθαι |
| . δια τουτο και οὐπω οἰκειοτατα το εἰναι την ἐκλειψιν κατειληπται , ὡστ ' οὐδε προς το τι ἠν εἰναι | ||
| , ἐπειδη ἡκε τις ἀπαγγελλων ὡς τους πρυτανεις ὡς Ἐλατεια κατειληπται . Παραποταμιοι δ ' εἰσι κατοικια τις ἐπι τῳ |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| ἡ μεν βασις ἰση ἐστιν ταις ὑπο των ΑΔ ΔΓ γινομεναις κατα την στροφην ἐπιφανειαις , ὑψος δε ἡ ἀπο | ||
| προς ᾠδαις ἀναρθροις και προς ταις συνουσιαις ταις παιδιας χαριν γινομεναις , ὑπ ' οὐδενος περισπωμενοι , δια την εὐκοπιαν |
| ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
| Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| και εἰ την ἰδιωτικην ὑπονοιαν δει παραλειπειν , τοις δε συνετοις και μεγαλοφυεστατοις των ἀνδρων πειθεσθαι , παρεστι την ποιητικην | ||
| , βλαβερωτατα γαρ αὐτοις ἐστι . Ταυτα μεν οὐν ἱκανα συνετοις ἀνδρασι και τινα τριβην ἠδη κατα τα της τεχνης |
| γαρ αὑτη , διοτι συμβαινει και χρηστον ἀνδρα πεπλανημενον πονηροις συγγινεσθαι . ἐτι των γνωμων αἱ μεν εἰσιν ἁπλαι , | ||
| Νηρηιδος . ταυτῃ δε ὁστις πελασειε τῃ νησῳ , τουτῳ συγγινεσθαι μεν , ἰχθυν δε αὐτον ἐξ ἀνθρωπου ποιεουσαν ἐμβαλλειν |
| ἀρα πεπερι πριαμενος τις εἰσφερῃ , στρεβλουν γραφουσι τουτον ὡς κατασκοπον . παλιν : νυν δει περιοντα πεπερι και καρπον | ||
| οὐν ἑλκομενου του μερους τουτου εἰς ὑψος παραχρημα αἰρεσθαι τον κατασκοπον και ὀρθην ἀει την κλιμακα μενειν δια το διπλοις |
| δη ἠν ὁ ποιησας , ἁτε ἐν ταις τρισι ταις λεγομεναις ληξεσιν ἀρχοντα τον αὐτον τουτον θεον . ὁδοι δε | ||
| πραξεις ὁμοιαι γεγενημεναι και ἐναντιαι ταις νυν ὑφ ' ἡμων λεγομεναις . τοτε δε χρηστεον αὐτοις ἐστιν , ὁταν ἀπιστον |
| ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
| δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
| τον χρονον ἀπειρατος γεγονως ἀρρωστιας ἐκρινεν ἑαυτον ἐκ του ζην μεταστησαι ὡς το τελειον της εὐδαιμονιας παρα τε της φυσεως | ||
| τα βιβλια παντοδαπην πυλαιαν . , : ἐκ του χρονου μεταστησαι το ἐργον . . . οἱα πασχει πολλακις ὁ |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| , ὁταν ὁ στρατηγος βουληθῃ ἐπαγειν την φαλαγγα ἐπι τους ἐναντιους , ὁ δε συνασπισμος προς το την των πολεμιων | ||
| μεγιστον ἐντευθεν ἐστι προτερημα : πλεον γαρ αὐτοι λιπουσι τους ἐναντιους των ἀναιρουμενων ἐν ταις συμβολαις . Ὁ τας οἰκειας |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
| και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| δε τοιοιδε εἰσιν : ἐλαιον αὐτο θερμον , ἠ και μελιλωτον αὐτῳ συνηψησθω . Ἐλαιῳ συντηκεται βουτυρον , και τουτου | ||
| εὐγνωϲτοϲ : ἀγαθον δε και ἐνθα ἠ ϲαμψυχον ἠ το μελιλωτον ἐγκεεται . τροφαι δε λεπται , εὐδρομοι , οὐρηϲιοϲ |
| , ἐν δε τοις καθυγροις ναυαγιοις , ἐν δε τοις τροπικοις μονομαχουντες : ταυτα δε και ἐναλλαξαντες και ὁμοσε τυχοντες | ||
| και εἰς ὁδον ἱξεται ἀλλην , ζῳοις δ ' ἐν τροπικοις ἀτελης τουδ ' ἐσσεται ὁρμη . ἐαν δε τον |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| ταις ἀπαντησεσι ταις προς τας ἀντιθεσεις ἠ και ἀλλως χωρις καταστασεως ταχειαις χρησθαι , οἱον ποι δη προσορμιουμεθα ; ἠρετο | ||
| πολιτην ὑβρισεν , οὑτος ἐγραφετο : ποιησεις την εἰςαγωγην της καταστασεως παθητικην , ὡς ἐθος ποιειν Πολεμωνι : ἐν οἱς |
| , ἐμοι δε και Πυθαγορᾳ δια τουτο σχημα γεγονε διαλεγομενοις εὐχομενοις θυουσι . καθαρον δε και το ἐννυχευειν ὑπ ' | ||
| εὐχομενοις και ἀνευκτοις ἀμμι διδου : τα δε λυγρα και εὐχομενοις ἀπερυκοις . . Ἐκ του Αἰγεως Εὐριπιδου : Κρεισσον |
| μεσημβριαν παντα . κατα τας πλευρας Αἰγαιον πελαγος και οἱ περιοικουντες και Κορινθος : κατα την ζωνην Σικυων : κατα | ||
| χρυσου : ἀπο δε του κατιουσθαι τα σκευη γνωριζουσιν οἱ περιοικουντες ἀρχομενην την ἀναβολην του ἀσφαλτου , και παρασκευαζονται προς |
| ἀλλοις συμμαχοις οἰκισαι την Μεσσηνην , πολλα μεν ἐτη γεγενημενην ἀναστατον ὑπο Λακεδαιμονιων , τοπον δ ' εὐθετον ἐχουσαν κατα | ||
| ' , ἐν οἰκῳ διαπεπυκτευκας τῳ δουλαριῳ , την οἰκιαν ἀναστατον πεποιηκας , τους γειτονας συντεταραχας : και ἐρχῃ μοι |
| ' ἐκεινων παλιν εἰς τους διδοντας ἐπανεισιν , ὡστε δανεισμασι προσεοικεναι το διδομενον μαλλον ἠ φορων ἀπαγωγη . Ἀλεξανδρος μεν | ||
| , ὁπως δει αὐτην ἀσκειν ὑφηγησασθαι , την δικαιοσυνην ἐφη προσεοικεναι τῳ σχηματι ἐκεινῳ , ὁπερ μονον των ἐν γεωμετριᾳ |
| κοπος , δια δε το την μεταβολην ἰσχυραν εἰναι και ἐναντιαν των κατω και ἀνω ποιει κοπον . Τοιαυτη δε | ||
| μεν εὐφυεις και εὐστοχοι , οἱ δε ἀφυεις τε και ἐναντιαν ἐχοντες φυσιν βλαστοιεν , ὡν οἱ μεν εὐθυβολοιεν ἐφ |
| εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
| περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| πλεονασμῳ της ὑγρασιας . . . μητε διανοεισθαι μητ ' αἰσθανεσθαι , προσφερως δε αὐτα διακεισθαι τοις μεμηνοσι , παρεπταικοτος | ||
| τε ὀψει τῳ τε ψαυσαι της στερεοτητος και της ὑγροτητος αἰσθανεσθαι , και ἁ τε αὐτων θερμα , ἁ τε |
| τα ἐπιτηδεια ἐχωσιν , οὑτοι δηλοι εἰσιν ὁτι ῥᾳδιως ἀν παρεντες το της πολεως κοινον ἀγαθον ἐπι το ἑαυτων ἰδιον | ||
| αὐτην εἰναι λεγειν , ἀπο μερους ἐχειν συμβεβηκος . Ἀλλα παρεντες το περι των τοιουτων λεπτολογειν σκοπωμεν , ὡς ὑπεσχομεθα |
| ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
| και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
| δυνατωτερον : αὐτο δε παντων και ἀπεριοριστον και ταχυτατον και δυνατωτατον . και οὑτω νοησον ἀπο σεαυτου , και κελευσον | ||
| , ὑποταξαι τε αὑταις το Ἀτλαντικον ἐθνος , ὁ ἠν δυνατωτατον των της Λιβυης . Ζηνοθεμις δε αὐτας φησιν ᾠκηκεναι |
| και κατασκοπους ἀποστελλε βελτιστους και ἐμφρονας , ἱνα μη λαθωσι παρελθοντες τινες το των ἐναντιων πληθος ἐγγισαν : και πειρω | ||
| πλειονα ἐχει την εὐρυτητα . τοις πρεσβυτεροις : των Λακεδαιμονιων παρελθοντες : ἐπελθοντες ἐπι ξενων , παρελθοντες ἐπι ἰδιων . |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| Οὑτοι γαρ οἱ Λοκροι δουλοι ὀντες , ταις ἰδιαις δεσποιναις συνελθοντες , των δεσποτων εἰς πολεμον ἐξελθοντων , εἰτα ἀκουσαντες | ||
| το παλαιον ἐκ της Ἀττικης συνῳκισαν Ἀθηναιοι την πολιν , συνελθοντες ἐμερισαντο ἀπο κληρου την γην αὐτων , ἱνα μη |
| ἀποτροφης και των συνηθειων αὐτων , ὡν ἐκτος κρατειν καταστασεως στρατου οὐκ ἐστιν . Ἐν δε ταις δικαιαις ἐπεξελευσεσι κατα | ||
| μερη , και τα δωδεκατα πλαγιοφυλακες . Ἐγγιζοντος οὐν του στρατου ἐν τῳ ἐπιτηδειῳ τοπῳ , κατα τον προλεχθεντα τροπον |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| κεκολασθαι τα περι την τραπεζαν : ἐμου δε τουτο οὐδεις ἐξαιρησεται , ὡς οὐκ ἐκειθεν , ἀλλα παρα σου γεγονα | ||
| ἀμαθια : το δε σε καρτερικωτατα σιωπαν τι της μεμψεως ἐξαιρησεται ; εἰ δε τις λογισαιτο το και ἐν λογοις |
| μεν οὐν κομιζων ἠν , ὁν διεδεξω , γενναιος γενναιῳ παραδους τας πολεις . ἐδωκε δε ἐν τοις βασιλειοις ποιητου | ||
| βιβλιον ἀχρι τουτων ὁ στοιχειωτης συνεπληρωσεν πολλα μεν ἀντιστροφων εἰδη παραδους , πολλην δε ποικιλιαν προβληματων ἐπινοησας , ἐφαψαμενος δε |
| τον λογον ὀρθωσας θεωρημα λαμπροτητος καλλιστον ἡμιν παραδιδωσι προς τας καταστασεις : ὁταν γαρ καταστατικως εἰσαγωμεν τον λογον τῳ κατ | ||
| εἰναι και τεταγμενας και τας των ἁρμονικων συστηματων ἀπο - καταστασεις ὁμοιως ἐχειν . ἐπειδηπερ ἡ μεν ταξις και τασις |
| κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
| τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
| ἡ πετραια Σκυρος ἐξαρκουσα μοι ἐσται το λοιπον , ὡστε τερπεσθαι δομῳ . Νυν δ ' εἰμι προς ναυν : | ||
| ἑνα καταληξω το νυν ἐχον , ἱνα και προς το τερπεσθαι τραπεντες ἡδεως διεξαγωμεν : Ἐν δε ταις μετα ταυτα |
| ὡς προειρηται , το ἐμβρυον . Μετα δε την ἐμβρυοτομιαν συντιθεναι χρη τα μελη παντα του ἐμβρυου και ἐπισκεπτεσθαι ἀκριβως | ||
| ἡμιν καθεστηκε ῥᾳδιον , τα καθ ' ἑκαστα των οὐρων συντιθεναι τῳ τε μακρους ἀποτιννυειν [ φευγειν ] ἐθελειν λογους |
| : τεταρτον , δια τι προθεσμια τοις φυγασιν ὡρισται του κατελθειν ὁ του ἀρχιερεως θανατος . λεκτεον οὐν περι ἑκαστου | ||
| δε ἀληθες ἠδη τουτους δεδεγμεθα , ὁτε συμμαχους ὀντας αὐτους κατελθειν εἰασαμεν . ἀλλα και Μεγαρεις ἐπι των τριακοντα τυραννων |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| οὑ παραγωγον το Ῥιπαιευς . Ῥιπη , Ἀρκαδικη πολις . βαρυτονον . το ἐθνικον Ῥιπαιος ὁμοιως . Ῥοβεια , περιης | ||
| . , : δηω : οὐδεν εἰς ω ληγον ῥημα βαρυτονον καθαρον δισυλλαβον τῳ η παραληγει , ἀλλα μονον το |
| ἐξεδωκε . Περι των [ μετα τον κατακλυσμον ] Αἰγυπτου δυναστειων , ὡς ὁ Ἀφρικανος . αʹ Μετα νεκυας τους | ||
| τοιουτων νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε |
| αὐτους προσπαρασκευαζειν και συνευπορουντας ἐκεινῳ χρηματων και τἀλλ ' οἰκειως συναγωνιζομενους . εἰ γαρ τις ἐροιτο Φιλιππον , εἰπε μοι | ||
| αὐτῳ μετιοντι ταις ἐγγιστα γενομεναις ἀρχαιρεσιαις και τους πατρικιους ἐχοντι συναγωνιζομενους ὁ δημος ἐναντιωθεις οὐκ εἰασε δουναι την ἀρχην την |
| παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομασαμεν : ὁστις δ ' ἀν ἐχῃ πολυχρονιωτερον τουτου τον παροξυσμον , ἐκεινον ἁπλουν τριταιον ὠνομασαμεν : | ||
| ἐστιν ἀδυνατον . δια δε την αὐτην αἰτιαν οὐδε το πολυχρονιωτερον και ὀλιγοχρονιωτερον ἐν ταις τοιαυταις διαφοραις ὑπολογιζεσθαι ἀξιον , |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
| ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
| εἰσι πιστοι , οὑτω και οἱ ἀπορητικοι τοὐναντιον δια ψιλης προφερομενοι φασεως γενησονται πιστοι , ἠ εἰπερ ἀπιστουνται , και | ||
| Ἀθηνησι καταστησαι , τας ὑβρεις και τας πλεονεξιας των ὀλιγων προφερομενοι και τας στασεις τας γινομενας τοις ταπεινοις προς τους |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
| ' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
| ? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
| του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
| δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
| ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
| ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
| ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| καλειν . μελανουρος . φησιν Ἱκεσιος : σαργῳ ἐστι παραπλησιος καταδεεστερος τῃ εὐχυλιᾳ και τῃ εὐστομιᾳ , μικρως δε παραστυφει | ||
| ' ἑαυτον ἠ προτερον ῥητορων ἀκμασαντων οὐθενος ἀν δοξειεν εἰναι καταδεεστερος , οὐ διεγειρει δε τον ἀκροατην ὡσπερ Ἰσοκρατης [ |
| νεαρῳ της ἡλικιας συγγινωσκουσι , τον δε ἐραστην ὑπερ αὐτου κολαζουσιν , ἐπιγνωμονας αὐτους και ἐξεταστας ὡν ἐκεινοι πραττουσι κελευοντες | ||
| ἐν ᾑ οἱ δαιμονες αἰνουντες τον θεον οὐτε ἀδικουσιν οὐτε κολαζουσιν . ὡρα βʹ * ἐν ᾑ ὑμνουσιν οἱ ἰχθυες |
| ναυαγια . Κωλιαδος δε ἐστιν ἐνταυθα Ἀφροδιτης ἀγαλμα και Γενετυλλιδες ὀνομαζομεναι θεαι : δοκω δε και Φωκαευσι τοις ἐν Ἰωνιᾳ | ||
| ταις εἰδικαις ἀνθυπακουσονται , μετα της ὑπο προθεσεως και αὑται ὀνομαζομεναι . Πολλαπλασιεπιμοριος μεν οὐν ἐστι σχεσις , ὁταν των |
| παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
| ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
| πανταχῃ των σινδονων ἀπορρητα διαγραμματα , και περι αὐτα καθεωρατο φασματων εἰδη θεοπρεπη ἐπιδεικνυντων την ψυχην ἐναργως , ποιοις ἀρα | ||
| ] ἑκαστα [ ε ? ! ! ! των ] φασματων [ ] και [ ] [ ! ] ν |
| γεγονοτες , πεπαιδευμενοι δε καλλιστα των ὁμοεθνων , ἱνα τους ἐπιμελησομενους του σωματος και πασαν ἡμεραν και νυκτα προσεδρευοντας ὁ | ||
| δημοσιων τοπων και της κατα την ἀγοραν εὐ - ετηριας ἐπιμελησομενους . λαβοντες δε και τουτο το συγχωρημα παρα της |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| , παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
| ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |