| του γενους παραληψομεθα και πλειους διαφορας ἐκεινῳ παλιν συμπλεξομεν , μακρος οὑτος ὁ ὁρισμος γενησεται : εἰ μεντοι μη τον | ||
| δε το λεγομενον . Χρονοι μεν οὐν εἰσι δυο , μακρος – και βραχυς ˘ , πνευματα δυο , δασυ |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| πανταχῃ των σινδονων ἀπορρητα διαγραμματα , και περι αὐτα καθεωρατο φασματων εἰδη θεοπρεπη ἐπιδεικνυντων την ψυχην ἐναργως , ποιοις ἀρα | ||
| ] ἑκαστα [ ε ? ! ! ! των ] φασματων [ ] και [ ] [ ! ] ν |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
| τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
| πλειστης χολης γινεται , και ἀπαλλασσεται ταχιστα των ἀλλων , μακροτερος δε ἐστι του ξυνοχου , ὁκοσῳ ἀπο ἐλασσονος γινεται | ||
| ] ταις ὑποθηκαις ἁμα διακονουσαν . Και τα μεν ἀλλα μακροτερος ἀν εἰη λογος περι του δειπνου ἐμοι τε διηγησασθαι |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| τοις μαχιμοις ἐθνεσιν ἀνδρος , ἐν δε τοις ἀγεννεσι και δειλοις γυναικος , ἀπο του κυριωτερου μερους την διαθεσιν της | ||
| μαραθου , ὀξυτερην το τιθησιν ἐφ ' ἑρπηστηρσιν ὀπωπην πιαινον δειλοις ἀλγεα βουπελαταις . των δ ' αὐτων οὐρας τε |
| ἀντεχει δε γενναιως και κρατει τῳ λογῳ και κυριευει του μαχομενου . ἐπαινειται οὐν ἐν ἑκατερῳ τουτων το λογον ἐχον | ||
| και τα ἐγγενομενα παθη και παραγωγας , οὐδε του τοιουτου μαχομενου , καθο ἐν τοις τοιουτοις ἐλλειπεστερα ἡ ἀπαρεμφατος ἐγκλισις |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| τι και σαθρον Ἀθηναιων μετεξετεροισι ἐγγενεσθαι , θεων τα ἰσα νεμοντων οἱοι τε εἰμεν περιγενεσθαι τῃ συμβολῃ . Ταυτα ὠν | ||
| παρασκευαζοντος και ἁμα των παιδων ὡς τα πολλα μη τοσαυτην νεμοντων τοις τικτουσιν εὐνοιαν , ὁσης αὐτοι παρ ' ἐκεινων |
| ἐπεα πτεροεντα προσηυδα : Ἑκτορ νυν δη παγχυ λελασμενος εἰς ἐπικουρων , οἱ σεθεν εἱνεκα τηλε φιλων και πατριδος αἰης | ||
| σαφως οἱ Τρωες ἐλαττονες συνιστανται των Ἑλληνων , και των ἐπικουρων ἐξεληλυθοτων . . ἀλλοι δ ' ἀμφ ' ἀλλῃσι |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| ἐργασαμενος , σκεπην ὁμου ποριει και εὐσχημοσυνην τοις σωμασιν : τεκτων δε ἀροτρον φησει , ἠ σκιμποδα , ἠ τι | ||
| , ἀλλ ' ὑπ ' ἐκεινου αὑτη : ὁ δε τεκτων μεταβαλλει μονον εἰς ἐνεργειαν ἐξ ἀργιας . ποιητικον γαρ |
| φωνην κατορθωματων αἰτιον εἰναι το πληθος του κατ ' ἀναπνοην ἑλκομενου πνευματος , τουτου δε την των πορων εὐρυτητα και | ||
| Γιγαντας . σκληροτερον δε ἐξενηνεκται : μαλλον γαρ ἐπι νεκρου ἑλκομενου τασσεται το τοιουτο . Ὁμηρος : ὡς του μεν |
| ἐν Πρωμονῃ συμμαχον , ὑπαντησας ἐδιωκεν ἐς τα ὀρη και ἐφορωντος ἐτι του Τεστιμου την Πρωμοναν εἱλεν , οὐπω της | ||
| ὡς οὐ προσηκον ἡμερας πινειν , του κυριου και βασιλεως ἐφορωντος : οἱ δ ' ἀλλοι χρωνται μεν , ὀλιγῳ |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| Λιθος ὁ αἱματιτης , ἀπ ' αὐτης της χροιας οὑτως ὠνομασμενος , αἱματωδης γαρ ἐστι την μορφην . Αλλα και | ||
| Κιρραιον ὠνομασμενον πεδιον και λιμην ὁ νυν ἐξαγιστος και ἐπαρατος ὠνομασμενος . Ταυτην ποτε την χωραν κατῳκησαν Κιρραιοι και Κραγαλιδαι |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
| και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| , μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
| δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
| χωριοις συνεχως ἱδρυμεναι και οἱον συμπεπλεγμεναι . ὡστ ' εἰ ἀρχομενοι του πολεμου προειπον τοις Ἑλλησιν ὁτι ὑπερ τουτου πολεμησουσιν | ||
| καπηλειαις φανερως ψευδονται ; ” και θαυμαζειν φησι πως Ἑλληνες ἀρχομενοι μεν ἐν μικροις πινουσι , πλησθεντες δε ἐν μεγαλοις |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| , ὡς ὁτ ' εἰς τας ἱππαγωγους εἰσεπηδων ἀνδρικως , πριαμενοι κωθωνας , οἱ δε και σκοροδα και κρομμυα : | ||
| φευγοντες την Ἀθηνησι , μετανιστασθαι δοκιμαζουσι και κολοιον και κορωνην πριαμενοι παραγινονται προς ὀρνιθας της παρ ' αὐτοις ἐπιθυμουντες διαγωγης |
| νδε λογων τεισομεν ἐργα κρεισσω [ ] ! ελεγξαι προλαβειν ἀπιστους [ ] [ ] ν ἱκτηρα φερουσι μεν νυν | ||
| λεγειν ὁτι φιλοπολις εἰμι και τα τοιαυτα . . . ἀπιστους ] τουτεστιν ἀπιθανους ὀντας τοις ἠθεσιν , ἠγουν οὐ |
| ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
| μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| προσηκουσαν ὑποληψιν , ὡσπερ τε ἀνερματιστα σκαφη σαλευουσιν ὡδε κἀκεισε διαφερομενοι τον αἰωνα , μηδεποτ ' εἰς λιμενα καταραι μηδ | ||
| και κινησεις δια τοιαυτας τινας αἰτιας . Λακεδαιμονιοι προς Μεγαλοπολιτας διαφερομενοι την χωραν αὐτων κατεδραμον Ἀρχιδαμου την ἡγεμονιαν ἐχοντος : |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| ἰσημερινου και παλιν ἐπι τινος των βορειοτερων ἠ νοτιωτερων αὐτου παραλληλων . ἐστω μεσημβρινος κυκλος ὁ ΑΒΓΔ , ἐν ᾡ | ||
| προς την ΘΚ περιφερειαν . ἐστω γαρ ὁ πολος των παραλληλων το Λ σημειον , και δια του Λ και |
| ἐλεου ποθεν ; ἀλλ ' ὀργης ἀξια . και ὁ δικαζειν εἰσιων καθαπερ ἀργυραμοιβος ἀγαθος διαιρειτω και διακρινετω τας φυσεις | ||
| μη πειθομενους ἐκβαλλων . ἀλλα και πολει ἐστι νομοθετειν και δικαζειν : που γαρ οἰκειοτερον ταυτα πραχθειη ἠ ἐν πολει |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
| . φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
| ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
| ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
| εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
| δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
| πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
| και των ἀκολουθησεων ἐξυφαινειν . ἀλλα ταυτα μεν ἐκειθεν ἐξεστιν ἀναλεγεσθαι τοις φιλομαθεσιν . Ἐπιστησαι δε χρη ὁτι ἐν τῃ | ||
| οὐ συγκατατιθεμαι . . . . ἀναπεμπαζεσθαι : ἐπαναλαμβανεσθαι ἠ ἀναλεγεσθαι : ἐκ του πεμπω . . . . ἀναιδεια |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| τους ἀναιρουντας παντελως τας ἀρχας τους ἀπειρους τας ἀρχας λεγοντας ἐπισκεψασθαι : εἰ γαρ και αὐτοι διελεγχθειεν , ὡμολογητ ' | ||
| ἐκεινων ὑλη θεωρειται . Δια του εἰπειν δει ἡμας προτερον ἐπισκεψασθαι τι ἐστι φυσις ἐπανατρεχει παλιν ἐπι τα φυσικα και |
| και Ἀχαιων Αἰγιεις ἐπι της ἀγορας , Ταλθυβιου και οὑτοι φαμενοι μνημα εἰναι . Ταλθυβιου δε τουτου μηνιμα ἐπι τῳ | ||
| ἀνεπεισαν μιν οἱ μαγοι , δευτερα προσεφερον , αὐτοι μεν φαμενοι Περσας παντας συγκαλεειν ὑπο το βασιληιον τειχος , κεινον |
| βοσκεται και δακνει τα φιληματα . ἐχει δε τινα και μαστος ἐπαφωμενος ἰδιαν ἡδονην . ἐν δε τῃ της Ἀφροδιτης | ||
| αὐτοπροθυμος . ἠ παρα το μαστευω , το ζητω , μαστος και αὐτοματος , ὁ αὐτοζητητος και μη παρ ' |
| : πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
| προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
| ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
| Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
| ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
| αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
| ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
| νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
| ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| ἐν τῃ Καμπανικῃ παραχειμασιᾳ , ἀφ ' ἡς εἰς τοσαυτην ἀπονοιαν ἠλθον αὐτων τινες , ὡστε και πολεσιν ἐπιθεσθαι και | ||
| ἁμαρτιαν ἀποκρυπτουσα ; Τοὐναντιον μεν οὐν και παροξυνει και εἰς ἀπονοιαν ἐπαιρει : ῥᾳδιως τε και δικαιως κακιζει τον δικαστην |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| ἐπι των πατερων ἡμων , ἡμεις δε ἡμεραν ἐξ ἡμερας προσδεχομενοι οὐδεν τουτων ἑωρακαμεν . ἀνοητοι , συμβαλετε ἑαυτους ξυλῳ | ||
| ἐτι προσδεομενοι , την δ ' ἀπο Λακεδαιμονιων ἐλευθεριαν ὁσημεραι προσδεχομενοι : και γαρ και φυγη αὐτων ἐξω ἠν ὑπο |
| νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
| ' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
| ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
| νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
| παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
| ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
| πηγαις τε και τεναγεσι και λιμναις και ταις ὁσαι πεφυκασιν ὑδατων συρροιαι τε και ἀφθονιαι . ἐνταυθα γουν και τας | ||
| ἐνθα ἀφθονοι μεν ὡραι παγκαρπου γονης βρυουσιν , πηγαι δε ὑδατων καθαρων ῥεουσιν , παντοιοι δε λειμωνες ἀνθεσι ποικιλοις ἐαριζομενοι |
| μεν οὐν προβολης τινος ἀφ ' ἡμων γινομενης ἐπιβαλλομεν τοις ὁρωμενοις δηλοι και το των ὀφθαλμων σχημα οὐ κοιλον οὐδε | ||
| ἐν ὁμοιῳ διεμενεν : ἐφ ' οἱς ἀγγελλομενοις ἁμα και ὁρωμενοις καταπλαγεις Μωυσης οὐκ ἐστοχασατο μαλλον ἠ θεοφορηθεις ἐθεσπισε την |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| ἐστιν . ὁτι δε διαφερουσιν οἱ καιροι των τε ὁλων νοσηματων και των ἐπι μερους παροξυσμων , δηλον ἐκ του | ||
| και ἀκμαζει και παρακμαζει . τα μεν γαρ ὀξεα των νοσηματων , ὡς ἡ ἀποπληξια , ἁμα τῃ προσβολῃ την |
| ἐπιστελλων ταυτα ἡλω , και ὁ μεν τυραννος ἑνος των μηχανηματων ἀναψας αὐτον ζωντα προσηγαγε τοις τειχεσιν , ὡς μη | ||
| ταυτα κατεσκευασται ἐπι των ὀργανων προς συνοχην των ἐν αὐτοις μηχανηματων : ἰδιως δ ' ἐπι των στασιμων ὀργανων εὐ |
| ὡς φυλαξοντα τους ἀλλους . και παλιν ἐν τῳ της παραπρεσβειας , ἐπειδη δε ἡκεν ἡ ἐκκλησια , παρελθων Αἰσχινης | ||
| ἐπιχωριοςεἰρησεται γαροὐδ ' ἐγγενης ἡμιν “ . και Δημοσθενης περι παραπρεσβειας ” που δε ἁλες ; που τραπεζαι ; . |
| ἐχεις ἐτι και αὐτος και οὐδεν ἐλαττον γεγονε σοι των μαθηματων . τα δ ' ἀλλα ὡν ἐξ ἀρχης ἐπιθυμων | ||
| ἀληθειαν : ὑπερφυως ἀρα ὡν ζητουμεν , ὡς ἐοικε , μαθηματων εἰη ἀν τουτο . και τἀλλα δε ὡσαυτως χρησιμα |
| τε , ὁ τι ἐστι πολιτικον ζητημα ῥητεον . Ἐνταυθα Μινουκιανου ἐπιλαμβανεται : ἐπειδη γαρ ὁ Μινουκιανος ἠρξατο οὑτως , | ||
| συλλογισασθαι , ὁτι ἡ ἀφανεια πραγμα ἐστιν ἐξεταζομενον , του Μινουκιανου λεγοντος , ὁτι ἐν τοις τοιουτοις ζητημασιν ὁπου το |
| τι ἠν ; Οὐδεις , ἐοικεν : ἀλλα δητα το θυριον φθεγγομενον ἀλλως κλαυσιᾳ . Σε τοι λεγω , ὁ | ||
| και τρυζῃ , κλαυθμυρισμος ὁ τοιουτος τρυσμος λεγεται . ” θυριον “ δε και οὐ ” θυριον “ φαμεν , |
| εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
| περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
| ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
| περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
| , ἐμοι δε και Πυθαγορᾳ δια τουτο σχημα γεγονε διαλεγομενοις εὐχομενοις θυουσι . καθαρον δε και το ἐννυχευειν ὑπ ' | ||
| εὐχομενοις και ἀνευκτοις ἀμμι διδου : τα δε λυγρα και εὐχομενοις ἀπερυκοις . . Ἐκ του Αἰγεως Εὐριπιδου : Κρεισσον |
| γαρ αὑτη , διοτι συμβαινει και χρηστον ἀνδρα πεπλανημενον πονηροις συγγινεσθαι . ἐτι των γνωμων αἱ μεν εἰσιν ἁπλαι , | ||
| Νηρηιδος . ταυτῃ δε ὁστις πελασειε τῃ νησῳ , τουτῳ συγγινεσθαι μεν , ἰχθυν δε αὐτον ἐξ ἀνθρωπου ποιεουσαν ἐμβαλλειν |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| δε και αὐτῳ τι ἠδη προδιειργασθαι , ὡστε και στασιν ἐγγενεσθαι τισι των πολεων . * * * * * | ||
| μικρον την μαχην ἐπεσχον , ὡς ἐκ τουτου και ἡμιν ἐγγενεσθαι βραχυ τι θαρσος και μεταξυ της τοιαυτης σχολης τας |
| καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
| Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| και ἀερωδεις αἱ ψυχαι . * ἀμαυρας μαστακος ἀμυδρου και ἀσθενους στοματος λαλιαις * . ὁθεν γιγαντων νησος : ὁ | ||
| εὐ τῃ ἐμφασει χρωμενος , ὡς ἀν τις εἰποι του ἀσθενους το ἀσθενεστερον . οὐ γαρ οἱον ἀνθρωπου ὀναρ ἐστιν |
| του δε συνηχθαι και συνεσφιγχθαι ὀρθον και βιον και λογον ἐργαζομενου . τον ἀθεον οὐν και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται | ||
| του ἐκδιδοντος ἐργον ὁτιουν το ἐργοδοτειν , ἐπι δε του ἐργαζομενου το ἐργολαβειν . εἰ δε Λυσιου ὁ κατ ' |
| ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
| νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
| συγκριτικη , διακριτικος , διακριτικως , διακριναι , διελειν , διατεμειν διχοτο - μειν , χωρισαι διαχωρισαι ἀποχωρισαι , ἀποστησαι | ||
| . Φασι δε Ἰοκαστῳ τῳ Αἰολου παιδι χαριζομενον Ποσειδωνα Σικελιαν διατεμειν τῳ σιδηρῳ , προτερον χερσονησον οὐσαν , ὁπως ἐχῃ |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| δνοφερης και ταρταρου ἠεροεντος ποντου τ ' ἀτρυγετοιο και οὐρανου ἀστεροεντος ἑξειης παντων πηγαι και πειρατ ' ἐασιν , ἀργαλε | ||
| ἐκ παντα τετυκται : Ζευς πυθμην γαιης τε και οὐρανου ἀστεροεντος . και ἀρχη μεν οὑτος ὡς ποιητικον αἰτιον , |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| της μεταλλειας ὑπορυττων ἐπι πολυ μερος το τειχος κατεβαλεν . ἀμυνομενων δε των Περινθιων εὐρωστως και ταχυ τειχος ἑτερον ἀντοικοδομησαντων | ||
| τε ἀν τους ἀλλους και τους Μεγαλοπολιτας ἐποιησαν ἀναστατους , ἀμυνομενων δε των τοτε οὐκ ἀθυμως και ἁμα των περιοικων |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| διαρπαζειν . ἀρ ' οὐχ οὑτος ὁ λογος ὁ των φασκοντων παραιτητους εἰναι θεους ; Οὑτος μεν οὐν . Τισιν | ||
| ψευδως συκοφαντουντων ἡμας , τους θεοσεβεις και χριστιανους καλουμενους , φασκοντων ὡς κοινας ἁπαντων οὐσας τας γυναικας ἡμων και ἀδιαφορῳ |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |