τε , ὁ τι ἐστι πολιτικον ζητημα ῥητεον . Ἐνταυθα Μινουκιανου ἐπιλαμβανεται : ἐπειδη γαρ ὁ Μινουκιανος ἠρξατο οὑτως , | ||
συλλογισασθαι , ὁτι ἡ ἀφανεια πραγμα ἐστιν ἐξεταζομενον , του Μινουκιανου λεγοντος , ὁτι ἐν τοις τοιουτοις ζητημασιν ὁπου το |
του ἀδικηματος , ὁ ἐστι της δεινωσεως : ὁ οὐν Μινουκιανος οὐκ ἀνεχομενος ἐκβηναι του ἀγωνος τον σκοπον , ὁ | ||
ὁ τεχνικος παρηκεν , ἐπιμνησθηναι περι τουτων , ἁ φησι Μινουκιανος : ὑποτιθεται γαρ εἰναι ἰδεας , πανηγυρικην , δικανικην |
ἀκινητου θιγγανον κινειν , και τουτο μηδεν εἰναι μοριον του κινουντος : εἰτ ' εὐθυς ἀκινητον ἐστι το κινουν , | ||
και το ὁλον ζῳον λεγεται αὐτοκινητον , καιτοι του μεν κινουντος του δε κινουμενου , ἀλλ ' ὡσπερ ἐν ζῳῳ |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
ἀντι του ταπεινοτατου βιου τον ἐπιφανεστατον μετειληφεναι . και ποτε πολιορκουντος αὐτου τινα των οὐκ ἀδοξων πολεων και των ἀπο | ||
μετα πολλων κινδυνων ἐκπολιορκησας ἐνεπρησεν . ἀλλην δ ' ἀξιολογον πολιορκουντος αὐτου και μεθ ' ἱκετηριων δεηθεντων των Ἰνδων ἀπελυσε |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
συγκριτικη , διακριτικος , διακριτικως , διακριναι , διελειν , διατεμειν διχοτο - μειν , χωρισαι διαχωρισαι ἀποχωρισαι , ἀποστησαι | ||
. Φασι δε Ἰοκαστῳ τῳ Αἰολου παιδι χαριζομενον Ποσειδωνα Σικελιαν διατεμειν τῳ σιδηρῳ , προτερον χερσονησον οὐσαν , ὁπως ἐχῃ |
του γενους παραληψομεθα και πλειους διαφορας ἐκεινῳ παλιν συμπλεξομεν , μακρος οὑτος ὁ ὁρισμος γενησεται : εἰ μεντοι μη τον | ||
δε το λεγομενον . Χρονοι μεν οὐν εἰσι δυο , μακρος – και βραχυς ˘ , πνευματα δυο , δασυ |
. το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
πανταχῃ των σινδονων ἀπορρητα διαγραμματα , και περι αὐτα καθεωρατο φασματων εἰδη θεοπρεπη ἐπιδεικνυντων την ψυχην ἐναργως , ποιοις ἀρα | ||
] ἑκαστα [ ε ? ! ! ! των ] φασματων [ ] και [ ] [ ! ] ν |
. οἱ δε Λιβυες ἐγκρατεις αὐτου γενομενοι ταις πασαις ναυσιν ἐπιθεμενοι ῥᾳδιως ἐκρατησαν . Ἀμπρακιωτας Ῥωμαιοι πολιορκουντες , ἐπειδη πολλοι | ||
, παντων φονων ἀνοσιωτατον . προελθουσῃ γαρ κατα το εἰωθος ἐπιθεμενοι πολλοι ἀθροοι θηριωδεις ἀνθρωποι , ὡς ἀληθως σχετλιοι , |
λογου . Ῥυθμιζομεν οὐν τας γνωμας αὐτων νομους τε τους κοινους ἐκδιδασκοντες , οἱ δημοσιᾳ πασι προκεινται ἀναγιγνωσκειν μεγαλοις γραμμασιν | ||
μαθηματα συντεινει . παντων γαρ τουτων διδασκαλους τε εἰναι δει κοινους , ἀρνυμενους μισθον παρα της πολεως , και τουτων |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
και ἀκακος , ὁ δε Κλεισθενης δολιος . Και ποτε πυνθανομενου τι χρη ποιειν , αὐτος μεν εἰπεν οὐδ ' | ||
καταριθμειται . . . . λεγεται δη προς τινος Ἀναχαρσιδος πυνθανομενου εἰ τις αὐτου σοφωτερος εἰη , την Πυθιαν εἰπειν |
ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
, Μακεδονικον εὑρημα , διψους ἐγερτικον βρωμα , ᾡ ἐχρωντο μεσουντος του ποτου : και ὁ μυττωτος , τριμμα ἐκ | ||
κιθαρῳδον , τον περι Μους ' ἐφιλησεν , ὁ δε μεσουντος του δειπνου την λυραν ἀναλαβων ἡδιω την εὐωχιαν ἐποιει |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
και παθῃ δεινοτερον , διαπερασας προς το Τραγονησιον , το μοναδικον ἀμφιεννυται σχημα την κομην ἀποκειραμενος και οὑτως εἰσεσι προς | ||
Δουκα Ἀνδρονικον αὐτον συλλαβοντες την ἁλουργιδα αὐτον ἀποδυσαντες , το μοναδικον ἐπενδυουσι σχημα , και οὑτω του φρουριου ἐξαγαγοντες προς |
και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
τοις οἰκουσι πλησιον της θαλασσης και τοις οἰκουσι ἐν τοις ὀρεινοις και βαθεσι τοποις , ἐν χωρῳ πορρωθεν οὐσι του | ||
και προς τον τοπον τας ἀποστασεις : ἐν γαρ τοις ὀρεινοις ἐλαττους ἠ ἐν τοις πεδεινοις . Μεγιστον δε ὡς |
Μαραθωνα δε ὑστερον τον Ἐπωπεως του Ἀλωεως του Ἡλιου φευγοντα ἀνομιαν και ὑβριν του πατρος ἐς τα παραθαλασσια μετοικησαι της | ||
αἱμα πολυ ἐκκεχυμενον ἐπι της γης και πασαν ἀσεβειαν και ἀνομιαν γενομενην ἐπ ' αὐτης , εἰσελθοντες εἰπον προς ἀλληλους |
, καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
και ἀλοηϲ , ἐπιβρεχειν τε τοιϲ δι ' ἀψινθιου και μηλινου και μαϲτιχινου και ναρδου και οἰνου , και , | ||
τοιϲ περι κοιλιαν τα δι ' οἰνανθηϲ , ϲτυπτηριαϲ , μηλινου και των ἀλλων ϲτρυφνων : και ταυτα γαρ καταχρωμενοι |
προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
διαρπαζειν . ἀρ ' οὐχ οὑτος ὁ λογος ὁ των φασκοντων παραιτητους εἰναι θεους ; Οὑτος μεν οὐν . Τισιν | ||
ψευδως συκοφαντουντων ἡμας , τους θεοσεβεις και χριστιανους καλουμενους , φασκοντων ὡς κοινας ἁπαντων οὐσας τας γυναικας ἡμων και ἀδιαφορῳ |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
γονατων τε και νευρων , ἀποτελων και ῥευματα ἐξ ὑγρων κινηματων , μανιας και ὀχληματα , ἀλλα και ἀμαυρωσεις , | ||
ἑκαστου κατα ταξιν των ἀστερων κανονας της των προκειμενων μεσων κινηματων ἐπισυνθεσεως ἐπι στιχους μεν ὁμοιως τοις ἀλλοις με , |
ἐω , ἀφικομενος δε ποτε εἰς Σικελιαν , Πρωταγορου αὐτοθι ἐπιδημουντος και εὐδοκιμουντος και πρεσβυτερου ὀντος πολυ νεωτερος ὠν ἐν | ||
ὠφελουντο ὑπο του Διογενους Κορινθιοι , καθαπερ ἀν εἰ νοσουντες ἐπιδημουντος ἰατρου μη προσῃεσαν ἀλλ ' ἐνομιζον ἱκανον εἰναι και |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
ὁϲ ποτ ' ηνενδε ! ! ! [ του των πανουργων ! ! ιν ? των νεωτερων [ τον ? | ||
Τοιαυτας γαρ εἰχον . Κερκωπιζειν : δολιευεσθαι . Ἐπι των πανουργων . Ἀπο τινων ἀνδρων Κερκωπων λεγομενων , ὡς προειρηται |
ἐστιν . ὁτι δε διαφερουσιν οἱ καιροι των τε ὁλων νοσηματων και των ἐπι μερους παροξυσμων , δηλον ἐκ του | ||
και ἀκμαζει και παρακμαζει . τα μεν γαρ ὀξεα των νοσηματων , ὡς ἡ ἀποπληξια , ἁμα τῃ προσβολῃ την |
ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
, ἀλλα και ὁ Πλατων κτλ . . , : Στρατων μεν προσειναι τοις σωμασι φυσικον βαρος , τα δε | ||
: καθηνται δε και οἱ ποιησαντες τα ἀγαλματα Ξενοφιλος και Στρατων . ἐξ ἀρχης δε ἱδρυσατο Σφυρος το ἱερον , |
θεων ἀπο μηδεα εἰδως εἰπ ' ἀγε μοι παμπρωτα τι φερτατον ἐστι βροτοισιν ; Ὁμηρος : ἀρχην μεν μη φυναι | ||
' ἐξαυτις ἀφ ' Αἱμονος , ὁν ῥα Πελασγος γεινατο φερτατον υἱον : ὁ δ ' αὐ τεκε Θεσσαλον Αἱμων |
τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
του δε συνηχθαι και συνεσφιγχθαι ὀρθον και βιον και λογον ἐργαζομενου . τον ἀθεον οὐν και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται | ||
του ἐκδιδοντος ἐργον ὁτιουν το ἐργοδοτειν , ἐπι δε του ἐργαζομενου το ἐργολαβειν . εἰ δε Λυσιου ὁ κατ ' |
και τετραγωνος ἐστιν , ἀμφοτερα τα εἰδη περιεχων της τε ἀσωματου και σωματικης οὐσιας , της μεν ἀσωματου κατα την | ||
και πασων των νοερων δυναμεων . οὐ δυνατον οὐν ἀρχην ἀσωματου σωμα εἰναι . δευτερον ἐπιχειρουντες ἀποδιδοναι τας αἰτιας παντων |
φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
ἰχθυων ἀγελαι ἐσνεουσιν . ἠρος δε ὑπολαμποντος και των ἀνεμων εἰρηναιον ἠδη καταπνεοντων και του ἀερος φαιδρου τε ὀντος και | ||
ἀλλας ἐπισκευασαντες . ὡς δε ὁ κηρυξ τε ἀπηγγειλεν οὐδεν εἰρηναιον παρα των Κορινθιων και αἱ νηες αὐτοις ἐπεπληρωντο οὐσαι |
προτεραις συνθηκαις ἐνεγραφη . οὐ πολυ δε ὑστερον οἱ Καρχηδονιοι στρατευουσιν ἐς Ἰβηριαν και αὐτην κατα μερος ὑπηγοντο , μεχρι | ||
, Λακεδαιμονιοι , της ἐπικηρυκειας αὐτοις ὑπαρχουσης προς Ἀθηναιους , στρατευουσιν ἐπι Μεγαλην πολιν . Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων |
γο . ιβʹ . ἀμυλου γο . γʹ . ἀναλαμβανε πολυγονου χυλῳ και διδου τριωβολον . ἀλλο . λινοσπερμου πεφρυγμενου | ||
ζεουϲαϲ φλεγμοναϲ ἐνϲταζομενα χλιαρα μετα του ῥοδινου ἑλξινηϲ χυλοϲ και πολυγονου και ἀνδραχνηϲ και ξυϲματων κολοκυνθηϲ , ἀραχναι τα ζῳα |
τε περι την Ἰλλυριδα ἡττατο ὑπο Ὀκταουιου κατα Δολοβελλα Πομπηιῳ στρατηγουντος , και στρατια Καισαρος ἀλλη περι Πλακεντιαν στασιασασα των | ||
Μαραθωνα στρατοπεδευσαμενοι , συν οἱς και ὁ τυραννος Ἱππιας Μιλτιαδου στρατηγουντος Ἀθηναιων και Στησιλεου πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και |
ἰδιως δε το κεχαρισμενα λεγειν και το ἀπαιδευτα λεγειν . διαφορους δε , οἱον ἀνθρωπος γενους ὀνομα και ἠθους ἡμερου | ||
νομιμως και το κρατεισθαι φεροντα ; ὁς και προς τους διαφορους ἐν τῃ πολει ὡσπερ πατηρ προς παιδας προσεφερετο . |
Γωβριας και Παζατας , μεχρι της Περσων ὑπ ' Ἀλεξανδρου καταλυσεως . , , : Φησι δ ' αὐτον και | ||
' αὐτους ἐξαγαγοντος βασιλεως Ταρκυνιου συναχθεντες εἰς μιαν ἀγοραν περι καταλυσεως του πολεμου διαλεγεσθαι προς αὐτον ἐψηφισαντο και πεμπουσι τους |
αὐτων ἡ κρισις και ἡ φλοξ ἀσβεστος . ταυτα αὐτῳ λαλουντος μου ἠλθεν Μιχαηλ και Γαβριηλ και οἱ ἀποστολοι παντες | ||
ὁτι ἀτερ θεου οὐδεν γινεται . Τεκνον μου , του λαλουντος σοι τον λογον του θεου μνησθησῃ νυκτος και ἡμερας |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
αὐ θυννου κεφαλη θαλαμηιαδαο νοσφιν ἀφειστηκει , κεχολωμενη οὑνεκα κλειδων αἰρομενων : το δε πημα θεοι θεσαν ἀνθρωποισι , ῥινη | ||
φυσει πολεμιον εὐπρεπως ἐς το ξυμφερον καθιστανται . πολεμον γαρ αἰρομενων ἡμων και ἐπαγομενων αὐτους , ἀνδρας οἱ και τοις |
ὀξυμελιτος , καππαρεως της ῥιζης ὁ φλοιος συν ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτος , κρομμυον συν ὀξει καταχριομενον ἐν | ||
δρωϲιν . Ἡμεροκαλλεϲ . Τουτου ἡ ῥιζα παραπληϲια τῃ του κρινου κατα τε την ἰδεαν και κατα την δυναμιν , |
, και τα των Σκυθων ἐθνη μεχρι Ταναιδος ποταμου του διοριζοντος την Εὐρωπην ἀπο της Ἀσιας : ὁτε δη φασι | ||
ἡ ΥΑ . ἐσται δη , ὡς ἡ διαμετρος του διοριζοντος ἐν τῃ σεληνῃ το τε σκιερον και το λαμπρον |
πλειστης χολης γινεται , και ἀπαλλασσεται ταχιστα των ἀλλων , μακροτερος δε ἐστι του ξυνοχου , ὁκοσῳ ἀπο ἐλασσονος γινεται | ||
] ταις ὑποθηκαις ἁμα διακονουσαν . Και τα μεν ἀλλα μακροτερος ἀν εἰη λογος περι του δειπνου ἐμοι τε διηγησασθαι |
φωνην κατορθωματων αἰτιον εἰναι το πληθος του κατ ' ἀναπνοην ἑλκομενου πνευματος , τουτου δε την των πορων εὐρυτητα και | ||
Γιγαντας . σκληροτερον δε ἐξενηνεκται : μαλλον γαρ ἐπι νεκρου ἑλκομενου τασσεται το τοιουτο . Ὁμηρος : ὡς του μεν |
οἱ δ ' ἀποκνησαντες ἐνθυμηθεντες , ὁσων ἀγαθων αὐτοις ἐξον μεταλαβειν , δια το στασιαζειν ἀπεκωλυθησαν εἰς τας λοιπας ἐξοδους | ||
, ἀλλ ' ὑπερηφανως . οὐκ ἐστιν ἰχθυηρον ὑπο σου μεταλαβειν . συνηχας ἡμων εἰς τα λαχανα την πολιν . |
παντος πολοις γραφομενους . ὀντων δε των μεν τοις ἀστροις γραφομενων κυκλων ἀριθμητων , των δε τοις ἀλλοις σημειοις σχεδον | ||
ἀλλ ' ἐτι συκοφαντης των παραβοωντων παρα το βημα και γραφομενων μισθου και φαινοντων και ἐπιγραφομενων ταις ἀλλοτριαις γνωμαις , |
του ἐγκεφαλου προς τους μυκτηρας ἐμφραττουσα αὐτους , ὡσπερ και καταρρους ἐστι , φερομενον δι ' ὑπερῳας ἐκεινο το ὑγρον | ||
χρησαιο δ ' ἀν τουτῳ προς τε τας κορυζας και καταρρους μισγων κηριου τι . χρησαιτο δ ' ἀν τις |
ἐς ἱππον κητωεντα υἱος Ἀχιλληος , συν δ ' ὁ κρατερος Μενελαος ἠδ ' Ὀδυσευς Σθενελος τε και ἀντιθεος Διομηδης | ||
ὁς ἱπποσυνῃ ἐκεκαστο : τῳ δ ' ἐπι Τυδεϊδης ὠρτο κρατερος Διομηδης , ἱππους δε Τρῳους ὑπαγε ζυγον , οὑς |
τῳ στοματι του Κυνος λαμπρον Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει νοτιωτερον του ἰσημερινου μοιραις ιϚ γʹ , Ἱππαρχος δε ιϚ , ἡμεις | ||
νυκτι ἰση ἐστιν . Ὑποκεισθω γαρ ὁ ἡλιος ἐπι του ἰσημερινου δυσιν πεποιημενος κατα το Ζ . Ἐπει οὐν παλιν |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
και Ἀχαιων Αἰγιεις ἐπι της ἀγορας , Ταλθυβιου και οὑτοι φαμενοι μνημα εἰναι . Ταλθυβιου δε τουτου μηνιμα ἐπι τῳ | ||
ἀνεπεισαν μιν οἱ μαγοι , δευτερα προσεφερον , αὐτοι μεν φαμενοι Περσας παντας συγκαλεειν ὑπο το βασιληιον τειχος , κεινον |
, μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
, ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
εἰναι δοκει , ὁ παντος ἀχθους ἐστι δυσφορωτερον . φιλοι λεγομενοι συμπιοντες εἰσαπαξ ἐκ πανδοκειου και παλαιστρας κἀγορας των γειτονων | ||
ἐνδον ἀπετραποντο . ἠσαν δ ' αὐτου φυλακες οἱ τριαριοι λεγομενοι , παλαιοι τε και πολλων ἐμπειροι πολεμων , οἱς |
τοι εὐνη . ” ὡς φαν : τῳ δ ' ἀσπαστον ἐεισατο κοιμηθηναι . ὡς ὁ μεν ἐνθα καθευδε πολυτλας | ||
Ἀλλ ' εἰ ὑπαρξει μεν , ὑπαρξαντος δε δυνατον μη ἀσπαστον εἰναι ; Ἀλλ ' εἰ τουτο , παροντος του |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
τε και χρυσαις χρωμενοι . Ἠν δε των Ἀκραγαντινων σχεδον πλουσιωτατος κατ ' ἐκεινον τον χρονον Τελλιας , ὁς κατα | ||
γαρ τις αὐτο ἀναπτυξῃ και τα ἐντος φορῃ ἐσμυρνισας , πλουσιωτατος γινεται . βρωθεις δε ὑγειαν παρεχει και οὐ νοσει |
των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
ἀμφοτερων κακοπαθουντων και κατατραυματιζομενων : το δε τελευταιον του τειχους πιπτοντος και της πολεως κινδυνευουσης ἁλωναι κατα κρατος νυκτος ἐπιγενομενης | ||
σωφρονος τον θεον ὁμολογειν ποιητην και πατερα του παντος , πιπτοντος δ ' ὑπο μεθης και παροινιας ἑαυτον ἑκαστου των |
πραγματα . Κωνσταντινος γαρ , στρατηγειν τε ἀγαθος ὠν και ἀνδρειοτατος ἐν ταις μαχαις δυνατωτατος τε ἠδη ἐν ταις προςθηκαις | ||
των βασιλευσαντων . Δημαγωγος γαρ ἠν ἀριστος κἀν ταις μαχαις ἀνδρειοτατος . Την ῥωμαϊκην γουν ἀρχην , των ἐμπροσθεν μολις |
ᾠκουν , εἰ μη κακως Ὁμηρος ἠκουσεν ; ἀλλα γυναικες κοιναι ταυτα ἐπηναγκαζον ; ἀλλ ' ἡ χιλιετης πορεια χειρον | ||
' ἐοντων εὐ τε παθειν και ἀκουσαι φιλοις ἐξαρκεων . κοιναι γαρ ἐρχοντ ' ἐλπιδες πολυπονων ἀνδρων . ἐγω δ |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
θυμου ἠν αὐτοις ἀρχων ὁ Αὐγαρος . . . . ἀποδεον : τοσον δε ἀποδειν του την πεπορισμενην ἠδη αὐτῳ | ||
ὀπισθε ναος Τυχης και ἀγαλμα λιθου πεποιηται ποδων πεντε οὐκ ἀποδεον . στοαν δε ἡντινα καλουσι Μυροπωλιν , ἐστι μεν |
οὑτω μεχρι μυριων ἀμερων προερχεται ὁ Διοδωρος δεικνυς , ὁτι ἀνυποστατος ἐστιν ἡ κατ ' ἐπικρατειαν κινησις : ἀτοπον γαρ | ||
ἀντεχειν τον πανδαματορα σιδηρον . Θυμος τῳ θηρι πολυς και ἀνυποστατος , ἑως ἀν αὐτον ἐχῃ της ὑλης το συσκιον |
τι μιν προσπτυξομαι ἠδ ' ἐρεωμαι , εἰ που Ὀδυσσηος ταλασιφρονος ἠε πεπυσται ἠ ἰδεν ὀφθαλμοισι : πολυπλαγκτῳ γαρ ἐοικε | ||
κιεν : ἀμφι δ ' ἀρ ' ἀλλαι δμῳαι Ὀδυσσηος ταλασιφρονος ἠγερεθοντο και κυνεον ἀγαπαζομεναι κεφαλην τε και ὠμους . |
ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
οἱ θεοι δηλαδη . δαϊοις δε ἠ τοις πριν οὐσι πολεμικοις ἠ διακεκομμενοις . . [ γρ . δυσεανη , | ||
μελετημασι και ἐν ταις προς ἐπιδειξιν ἱππασιαις και ἐν τοις πολεμικοις ἀγωνισμασι , τι ἐτι ἐμποδων τουτῳ μη οὐχι πλειονος |
προσηκουσαν ὑποληψιν , ὡσπερ τε ἀνερματιστα σκαφη σαλευουσιν ὡδε κἀκεισε διαφερομενοι τον αἰωνα , μηδεποτ ' εἰς λιμενα καταραι μηδ | ||
και κινησεις δια τοιαυτας τινας αἰτιας . Λακεδαιμονιοι προς Μεγαλοπολιτας διαφερομενοι την χωραν αὐτων κατεδραμον Ἀρχιδαμου την ἡγεμονιαν ἐχοντος : |
μεν οὐν προβολης τινος ἀφ ' ἡμων γινομενης ἐπιβαλλομεν τοις ὁρωμενοις δηλοι και το των ὀφθαλμων σχημα οὐ κοιλον οὐδε | ||
ἐν ὁμοιῳ διεμενεν : ἐφ ' οἱς ἀγγελλομενοις ἁμα και ὁρωμενοις καταπλαγεις Μωυσης οὐκ ἐστοχασατο μαλλον ἠ θεοφορηθεις ἐθεσπισε την |
μεν ἐπεστραφθαι το προς τον εὐ πεποιηκοτα ὑπηρετικον , τῳ δεξιουσθαι δε το παλιν ἀρχην αὐτην ποιεισθαι του ἀντευεργετειν ἐνδεικνυμενη | ||
δε το ἀγαν ἐπισπασθαι : και κυριως τουτο ἐστι το δεξιουσθαι ἐπισπωμενον την χειρα , το ἀσπαζεσθαι : και τουτο |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |