| και ἀερωδεις αἱ ψυχαι . * ἀμαυρας μαστακος ἀμυδρου και ἀσθενους στοματος λαλιαις * . ὁθεν γιγαντων νησος : ὁ | ||
| εὐ τῃ ἐμφασει χρωμενος , ὡς ἀν τις εἰποι του ἀσθενους το ἀσθενεστερον . οὐ γαρ οἱον ἀνθρωπου ὀναρ ἐστιν |
| τῳ λογῳ . Ἐμαυτῳ βαλανευσω : ἐμαυτῳ διακονησω . Εἰς ἀσθενουντας ἀσθενων ἐληλυθας : ἐπι των ὁμοια πασχοντων . Εὑδοντι | ||
| αἱρουντες ᾑρημεσθα . . ἁπαντα τοις σοφοισιν εὐκολα . εἰς ἀσθενουντας ἀσθενων ἐληλυθας . κουρητων στομα φονου πτερον και ζων |
| ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
| ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| το δικαστηριον ἐβουλεσθε μεν θανατῳ κολασαι , του δε προβαλλομενου πεισθεντος την δικην τε πασαν ἀφειναι ἠναγκασατ ' αὐτον , | ||
| ἀν μαλιστα πιστευσῃ , τουτοις ἐπιτρεπειν περι του πραγματος . πεισθεντος δε του πληθους , ὁ δημος εἱλετο δυο ἀνδρας |
| φυγοντες ἐπι τινα τοπον ἐρυμνον το μεν πρωτον ἠμυνοντο τους βιαζομενους , ἀνυδρον δε κατειληφοτες τοπον και τῳ διψει πιεζομενοι | ||
| τοις αὐτοις ἐνεχεσθαι : οὑτως , ὠ ἀνδρες , τους βιαζομενους ἐλαττονος ζημιας ἀξιους ἡγησατο εἰναι ἠ τους πειθοντας : |
| φρονειν φασκοντες , τουτους τους ἀνθρωπους ἐξον ὑμιν εἰς παν ἀσθενειας ἀγαγειν και χρησθαι κοσμιοις , οὐ μονον οὐκ αὐτοι | ||
| ἀστρα χωρουντα : το δε εἰναι ταὐτον , ὑπ ' ἀσθενειας και βραδυτητος οὐχ οἱους τε εἰναι ἡμας διεξελθειν ἐπ |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| ἀπελιπον , δεξαμενοι μεν την φυγην και την πραξιν αὐτοις συνθεντες και προδειξαντες ὡσπερ δραμα παρ ' αὐτοις , ἀτελειαν | ||
| τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ τριακονταπεντε συνθεντες ποιησομεν τον τεσσαρακονταπεντε , καθ ' ὁν φασι μορφουσθαι |
| βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
| ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| τε ξεινοις θεμις ἐστιν . αὐταρ ἐπει ταρπημεν ἐδητυος ἠδε ποτητος , ἠρχον ἐγω μυθοιο κελευων ὐμμ ' ἁμ ' | ||
| Πηνελοπεια κειτ ' ἀρ ' ἀσιτος , ἀπαστος ἐδητυος ἠδε ποτητος , ὁρμαινους ' , ἠ οἱ θανατον φυγοι υἱος |
| νυν δε Ἁλικαρνα . [ ἀλλα και Ὑποχαλκις δια το ὑποκεισθαι ὀρει λεγομενῳ Χαλκιδι . ] μεμνηται δ ' αὐτης | ||
| δε του ἀριστου και του χειριστου ἐστι το τα ἀριστερα ὑποκεισθαι βεβλαμμενα , τυχον ὁ σπλην , τα δε δεξια |
| νομος ἐφ ' ἑκαστῃ ἡμερᾳ , και τα ἱερα ἐπιθεντα κατακεισθαι ἐν τῳ ἀνδρωνι ἐστε ἐπι κνεφας . ἐν τουτῳ | ||
| ἑζευ ἐπι θρονου , ἀλγεα δ ' ἐμπης ἐν θυμῳ κατακεισθαι ἐασομενὁτι το ἁπλουν ἐστιν ἑζευ : τουτῳ δε ἀναλογον |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| θερμα πλειοσιν αὐλοις ἐκ πετρας ὑψηλης εἰς θαλατταν διηθειται , στενους ἐχοντα πορους , οὐ γλυκεος ὑδατος , ἀλλα πικρας | ||
| το του πελαγους , ὁτι ἐσπειρετο . τινες δε τους στενους πορθμους βοσπορους εἰρησθαι . ἠ ὁτι το παλαιον , |
| [ ] [ ] ἁνδανειν ὡς ζημιωδη [ ] την ἀρεσκειαν οὐκ οἰδ ' ὁπως ὁμολογει τοις περι τον Ἐπικουρον | ||
| κακως βουλευσαμενοι μετενοησαν ὁτε οὐδεν ὀφελος , και λογοις προς ἀρεσκειαν εἰρημενοις ἐξαπατηθεντες οὑτως ἐπταισαν τοις ὁλοις , ὡστε μηκετι |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| και τἀλλα ἀγαθα παντα τωι βασιλει διατηρουντι τα προς τους ὑποτεταγμενους δικαια . ἀνθομολογεισθαι δ ' ἠν ἀναγκαιον και τας | ||
| ἀγνοημασι . τοιαυτηι δε χρωμενων των βασιλεων δικαιοσυνηι προς τους ὑποτεταγμενους , τα πληθη ταις εἰς τους ἡγουμενους εὐνοιαις πασαν |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| του δε συνηχθαι και συνεσφιγχθαι ὀρθον και βιον και λογον ἐργαζομενου . τον ἀθεον οὐν και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται | ||
| του ἐκδιδοντος ἐργον ὁτιουν το ἐργοδοτειν , ἐπι δε του ἐργαζομενου το ἐργολαβειν . εἰ δε Λυσιου ὁ κατ ' |
| το ἀναιρουν μηδε στοιχειον ἠ περας ἠ των ὁλως ἑαυτα ἐπιδιδοντων εἰς την ἐκεινου συστασιν . τα μεν οὐν ἀληθη | ||
| : ταχυ γαρ παραχρημα ἐπιδιδοασιν . και τουτων αὐ των ἐπιδιδοντων οἱ μεν και βεβαιον ἐχουσι και παραμονιμον την ὠφελιαν |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| γεγονοτες , πεπαιδευμενοι δε καλλιστα των ὁμοεθνων , ἱνα τους ἐπιμελησομενους του σωματος και πασαν ἡμεραν και νυκτα προσεδρευοντας ὁ | ||
| δημοσιων τοπων και της κατα την ἀγοραν εὐ - ετηριας ἐπιμελησομενους . λαβοντες δε και τουτο το συγχωρημα παρα της |
| ὁθεν φασιν ἐτι και νυν ἡμας χρησθαι τηι παροιμιαι τους ψευδομενους τας ὁμολογιας ἀναπαριαζειν φασκοντας . . . . , | ||
| μεν κακως ἀκουουσαν παυσαι της αἰτιας , τους δε μεμφομενους ψευδομενους ἐπιδειξας και δειξας τἀληθες [ ἠ ] παυσαι της |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| ἀντεχει δε γενναιως και κρατει τῳ λογῳ και κυριευει του μαχομενου . ἐπαινειται οὐν ἐν ἑκατερῳ τουτων το λογον ἐχον | ||
| και τα ἐγγενομενα παθη και παραγωγας , οὐδε του τοιουτου μαχομενου , καθο ἐν τοις τοιουτοις ἐλλειπεστερα ἡ ἀπαρεμφατος ἐγκλισις |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
| ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
| ἀκινητου θιγγανον κινειν , και τουτο μηδεν εἰναι μοριον του κινουντος : εἰτ ' εὐθυς ἀκινητον ἐστι το κινουν , | ||
| και το ὁλον ζῳον λεγεται αὐτοκινητον , καιτοι του μεν κινουντος του δε κινουμενου , ἀλλ ' ὡσπερ ἐν ζῳῳ |
| και δραν , ὁ τι ἐπειγοι , μηδ ' αὐτων φειδομενους των ὑπατων , εἰ δεοι . ὡς δε αὐτῳ | ||
| φροντιστας , πολυθεαμονας εὐμαθεις τε και εὐλαβεις και δειλους και φειδομενους ἀνδρας δηλουσιν : οἱ δε ἀχλυωδεις δολερους ἀπιστους τε |
| τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
| : σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
| ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
| την ἀδελφην αὐτου : ῥᾳδιως γαρ ἀν εὑρεθειη και ὀκτω ταλαντων ὁ τουτων οἰκος : ἀλλ ' ἐκεινα ἀφῃρηται χωρις | ||
| ἐπι δε ταυτης ἐπεκειντο δυο καρχησια , σταθμον ἐχοντα τριακοντα ταλαντων . ἠσαν δε και θυμιατηρια τον μεν ἀριθμον ἰσα |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| , σχεσις δε ἀλλη και ἀλλη . περι τουτο δε πλατυτερον εἰσῃ ἐν τοις κατα πλατος . Συστημα δε ἐστι | ||
| στενον και καθαρον ἑλκος , βοθριον ἐπονομαζεται . το δε πλατυτερον του βοριου , ἡσσον δε βαθυ , κοιλωμα . |
| εὐ γενοιτο της ἰδιοτητος προς ἑτεραν μεμιγμενης και συμπλεκομενης οὐχι συμφωνους ἁφας ; εἰτα ἐπαγει . το ταυτα διοραν ἐστιν | ||
| γαρ τρισι διαστασεσι το στερεον νοεισθαι . ἐπει δε και συμφωνους τινας φασιν ἀριθμους , και ὁ περι συμφωνιας λογος |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| αὐτους προσπαρασκευαζειν και συνευπορουντας ἐκεινῳ χρηματων και τἀλλ ' οἰκειως συναγωνιζομενους . εἰ γαρ τις ἐροιτο Φιλιππον , εἰπε μοι | ||
| αὐτῳ μετιοντι ταις ἐγγιστα γενομεναις ἀρχαιρεσιαις και τους πατρικιους ἐχοντι συναγωνιζομενους ὁ δημος ἐναντιωθεις οὐκ εἰασε δουναι την ἀρχην την |
| τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
| σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| μεν αὑτον , ἐπειτα τους ἀλλους τους ὑπ ' αὐτῳ τεταγμενους . και γαρ δη ὡσπερ οἱ σωφρονες νομεις , | ||
| ἐχοντες . και των ἡγεμονων τους μεν προαγωνιζεσθαι ἐν πρωτοις τεταγμενους , τους δε κατοπιν γενομενους ἐπειγειν τους λειπομενους προς |
| και το ξυμπεφυκοτα : οὐ γαρ ὡσπερ τα ἡμετερα σωματα ἐπικτητον ἐχει την ζωην , οὑτω και τα θεια , | ||
| και στρωμνης ἠ περιεργου τε και πολυτελους και ποικιλης οἰκησεως ἐπικτητον εἰναι . τον αὐτον δη λογον εἰναι και περι |
| των ἀκουοντων και του κοσμου και των ἐν αὐτῳ καταφρονειν πεισθεντων . Δυοιν γαρ οὐσων αἱρεσεων του τυχειν του τελους | ||
| πολιτων ἠ ξενων αὑτη γινεται . πεπεισμενων ] ἀντι του πεισθεντων . τοιουτος δε ὁ Δημοσθενης , τα ἀμφιβαλλομενα λαμβανων |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| ἐργων , δι ' ἐμου γενομενα ἀλυτα ἐμου γε μη ἐθελοντος . το μεν οὐν δη δεθεν παν λυτον , | ||
| μοι την δικην Ἀφοβου της ἐπιτροπης και οὐδεν δικαιον ποιειν ἐθελοντος , διαλυειν μεν ἡμας Ὀνητωρ οὐδ ' ἐπεχειρησεν , |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
| ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
| δ ' αὐτους τους Κροτωνιατας τουτο πραξαι , τυραννιδος ἐπιθεσιν εὐλαβουμενους . τον δη Πυθαγοραν καταληφθηναι διεξιοντα : και προς | ||
| την βλαβην , ἀλλα και τουτων ὁσα ὁρωσι τους ἀλλους εὐλαβουμενους ἠ περι ὡν ἀν εἰς ἐθος καταστωσιν ὡστε εὐλαβεισθαι |
| τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
| γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
| . . . παλτα : Ἀρριανος : ἐξηκοντιζον εἰς τους προμαχομενους του τειχους οἱ μεν παλτα , οἱ δε λιθους | ||
| φασι δυο ἠ τρεις ἀνδρας εἰναι τους ἐν τῳ πυργῳ προμαχομενους και ἑτερους τοσουτους ἐν τῳ μεταπυργιῳ , ὡστε συμβαινειν |
| φυσικων καλουμενων φησι τις : τουτο γαρ μαχομενον ἐστι τοις φαινομενοις . “ Ἡλιος τε και σεληνη και τα λοιπα | ||
| θεωρημα , καθαπερ ὑστερον διδαξομεν , της δε ἐν τοις φαινομενοις στρεφομενης ἐστιν ἰδιον τι θεωρημα . δια γαρ των |
| δυοιν κακοιν τοιν μεγιστοιν θατερον ἑλεσθαι , ἠ μη βουληθεντι κατειπειν τους ταυτα ποιησαντας οὐ περι ἐμου μονου ὀρρωδειν , | ||
| ἡμας του θεου δικαιοτατης παιδειας οἱον προοιμιον . Τουτο των κατειπειν ᾑρημενων ἐκεινου σαφεστατος ἐλεγχος και τους ἀδικιαν κατ ' |
| : δηλον δε ἐκ του την βραχειαν ἠ διπλου συμφωνου παρατεθεντος ἠ ἑνος φωνηεντος γενεσθαι μακραν . ἐτι των συλλαβων | ||
| το καλλιον , ὡς ἀπο τινος συγκρισεως και το λευκον παρατεθεντος αὐτῳ του μελανος λευκοτερον φαινε - ται . λεγει |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| ἀνθρωπον ἀναγραφει Μωυσης , ἀλλ ' , ὡς ἐφην , μεθοριον της ἀγενητου και φθαρτης φυσεως : τον δε προκοπτοντα | ||
| οὐτε γαρ ποταμου μεσου κοινωνει τινος οὐτ ' ἐστιν αὐτῃ μεθοριον οὐδεν το αὐτο διαιρουν και μιγνυον την γην , |
| , διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
| χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
| ὡς ἐς ὑβριν αὐτους βαλοντα πολλην και της κωμης οὐκ ἐργασαμενους ἐκβαλοντα : ἀλλ ' ὡστε με μη ἀποκτειναι , | ||
| : παρ ' ἀλλοις δε κατα συγγενειαν κοινῃ τους καρπους ἐργασαμενους , ἐπαν συγκομισωσιν , αἰρεσθαι φορτιον ἑκαστον εἰς διατροφην |
| αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
| ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
| και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
| ἀμφοτερων κακοπαθουντων και κατατραυματιζομενων : το δε τελευταιον του τειχους πιπτοντος και της πολεως κινδυνευουσης ἁλωναι κατα κρατος νυκτος ἐπιγενομενης | ||
| σωφρονος τον θεον ὁμολογειν ποιητην και πατερα του παντος , πιπτοντος δ ' ὑπο μεθης και παροινιας ἑαυτον ἑκαστου των |
| ἐν τῳ διατειχισματι Ἀρκαδων ἀρχοντα , ὡστε , ἠν μηδεν ἀρεσκον λεγῃ , παλιν αὐτον καταστησειν ἐς το τειχος σων | ||
| ἀκουσασιν , ἀλλ ' ὁπως ὠφελιμωτατα : ὁ σοι μαλιστα ἀρεσκον ὁρωμεν . προς γαρ τους κολακευοντας ὑποπτος ὠν τοις |
| αἰτιαν ζητων οὐχ ὁρω , πλην εἰ το τῳ μνηματι προσκεισθαι παντων σε των ἀλλων ἀφιστησι . καιτοι και κατ | ||
| Γ ὁπως ἐξει ] ὁρα , μελετα ἐξελευσεσθαι . Γ προσκεισθαι ] ἐπιθεσθαι . Γ φυλαττου ] ἐπιτηρει . τους |
| νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
| ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
| εἰπειν ὁτι τους νομους αἱ ἀναγκαι διοριζουσιν : αἱ γαρ ἀναγκαι και των νομων ἐπικρατεστεραι , οὐχ οἱ νομοι των | ||
| παραδους ἡμιν καταπαυει την παρουσαν θεωριαν . Και αὑται μοι ἀναγκαι προσηγμεναι . Ζητουσι , δια τι οὐκ εἰπεν αὑται |
| φωνην κατορθωματων αἰτιον εἰναι το πληθος του κατ ' ἀναπνοην ἑλκομενου πνευματος , τουτου δε την των πορων εὐρυτητα και | ||
| Γιγαντας . σκληροτερον δε ἐξενηνεκται : μαλλον γαρ ἐπι νεκρου ἑλκομενου τασσεται το τοιουτο . Ὁμηρος : ὡς του μεν |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| γο . ιβʹ . ἀμυλου γο . γʹ . ἀναλαμβανε πολυγονου χυλῳ και διδου τριωβολον . ἀλλο . λινοσπερμου πεφρυγμενου | ||
| ζεουϲαϲ φλεγμοναϲ ἐνϲταζομενα χλιαρα μετα του ῥοδινου ἑλξινηϲ χυλοϲ και πολυγονου και ἀνδραχνηϲ και ξυϲματων κολοκυνθηϲ , ἀραχναι τα ζῳα |
| ὡς Ἀριστοτελης λεγει , ἐν τῃ ἀριστερᾳ χειρι ἐχει δυναμιν ὑπνοποιον , και ἐνεργαζεται καρον μονον προσθιγουσα . παρεισι γουν | ||
| μαλασσον και πνευμα διαχεον , ἐνθα ἀν στηριχθῃ , και ὑπνοποιον και εὐσαρκιαν παρεχον . ἐστι δε και εὐμεταχειριστον παντι |
| γεροντων προσηκοντας ἐχειν τα των βασιλεων γερεα , δυο ψηφους τιθεμενους , τριτην δε την ἑωυτων . Ταυτα μεν ζωουσι | ||
| . Ταυτα μεν οὐν εἰρηται προς τους ἐν τοις σωμασι τιθεμενους τα ὀντα τῃ των ὠθισμων μαρτυριᾳ και τοις δια |
| πραγματα . Κωνσταντινος γαρ , στρατηγειν τε ἀγαθος ὠν και ἀνδρειοτατος ἐν ταις μαχαις δυνατωτατος τε ἠδη ἐν ταις προςθηκαις | ||
| των βασιλευσαντων . Δημαγωγος γαρ ἠν ἀριστος κἀν ταις μαχαις ἀνδρειοτατος . Την ῥωμαϊκην γουν ἀρχην , των ἐμπροσθεν μολις |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| πρωτος ἐξωστρακισθη , του περι τον ὀστρακισμον νομου τοτε πρωτον τεθεντος , δια την ὑποψιαν των περι Πεισιστρατον , ὁτι | ||
| τῃ Γενεσει γεγραπται , ὡς δις αὐτου ἐν τῳ παραδεισῳ τεθεντος : ἱνα το μεν ἁπαξ ᾐ πεπληρωμενον ὁτε ἐτεθη |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| εἰναι μενει και ἐν τῳ ἐκ της ἐκκρισεως διαλυομενῳ σωματι φθειρομενου του ὀργανικου , ὡς ὁ τεχνιτης ἀποβαλων τα ὀργανα | ||
| εὑροι , ἀλλα δυναμει παντα . και ὡς ἐκεινῳ οὐ φθειρομενου του προτερου χαρτου του δυναμει γινεται το ἐνεργειᾳ , |
| . ἐστι δε μερη της ψυχης λογικον , θυμικον και ἐπιθυμητικον . ἀναλογει οὐν τῳ μεν λογικῳ το συμβουλευτικον : | ||
| κατα το προσταγμα του λογου . του δη σωφρονος το ἐπιθυμητικον συμφωνον ἐστι τῳ λογῳ και οὐ καταδυναστευομενον ἀγεται ὡσπερ |
| , ὁ δε παριων μεν ὑπο της ὁρμης ἐφερετο δοκων ἐπικεισθαι φυγομαχουσι τοις πολεμιοις , οἱς προσελθων οὐκ ἐγνω , | ||
| ὁτι πασων μεγιστη των ἐνταυθα πολεων και ἐπικαιριωτατη δια το ἐπικεισθαι τοις στενοις και τον ἐχοντα ταυτην ἐχειν τας εἰσβολας |
| ἀπο του οἰστρου κινησεων και πλανων , νηστισιν , ἠγουν ποιουσαις ἐμε ἀσιτειν , παρεγενομην λαβροσσυτος και ταχεια και ἀγαν | ||
| εὐθειαι οὐ συμπεσουνται : πασαις μεν γαρ τουτο ὑπαρχει ταις ποιουσαις τοιαυτας τας γωνιας , ἀλλ ' οὐ δια τουτο |
| ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
| νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |