οὐδενα προ της τελευταιας ἡμερας . παρεστως δε Αἰσωπος ὁ λογοποιος Φρυξ το γενος τοσουτον , εἰπεν , ὑπερεχεις των | ||
δε και λογον αὐτον ὀνομαζουσι : διο και ὁ Αἰσωπος λογοποιος λεγεται : μυθων γαρ πλαστης ὁ Αἰσωπος . Τινα |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
, οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
μετα σπουδης ἐλαυνοντες το ῥοθιον ἐφιλοτιμουντο προς ἀλληλους , ἑκαστου σπευδοντος πρωτου καταρξασθαι της μαχης . ἐμπειροι τε γαρ ἠσαν | ||
ὁλην την οἰκουμενην περιβλεπτος ἐγινετο , κατα πασαν πολιν ἑκαστου σπευδοντος θεασασθαι τον ἀνδρα . , . . ) Ὁτι |
Κοιλια ἐστι νευρωδης ὑποδοχειον τροφης ὑγρας και ξηρας προς το πεττεσθαι την τροφην κατεσκευασμενη . νεʹ . Ἐντερα ἐστι νευρωδη | ||
ἀποβρεγμα της ῥιζης του σελινου και το ὀξυμελι δε ἀρχομενης πεττεσθαι της φλεγμονης : και γαρ δι ' οὐρων ὑποκλεπτεται |
ἀνεξελεγκτον την ἱστοριαν των ἀποφηναμενων τους Ἀργοναυτας ἀνα τον Ἰστρον πλευσαντας μεχρι των πηγων κατενεχθηναι δια της ἀντιπροσωπου ῥυσεως προς | ||
, οὐ μεντοι ἱκανον γε ἐσται ἐπιτειχιζειν τε κωλυειν ἡμας πλευσαντας ἐς την ἐκεινων και , ᾑπερ ἰσχυομεν , ταις |
ἀρχης και δειγμα του πραγματος ποιουμενους κατευθυ ἀπ ' ἐνθυμηματων πειρασθαι ἀρχεσθαι . ἐχει δη και ταυτα το προοιμιον . | ||
ἐν τῳ προθυμεισθαι : Ἐν τῳ προνοεισθαι με σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν , τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
, και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
προσδεοιντο , ψηφισθηναι ἐς τον ἐκπλουν . και ὁ Νικιας ἀκουσιος μεν ᾑρημενος ἀρχειν , νομιζων δε την πολιν οὐκ | ||
ὁρμης μεν ἑκουσιος ἡ κινησις , προς δε του παθηματος ἀκουσιος . ἁπερ δ ' ἐπι των σκιρρων , ταυτα |
προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
νυν ἡμεις μεν ἀξιουντες , ἐπειδηπερ ἀπηλλαγη Φορμιων , μηδεν ὑπολογον εἰναι εἰ ποτε του σου πατρος ἐγενετο , ὑπερ | ||
και προς ταυταις ἑτερας εἰκοσι πολεις , οὐκ ἐποιησασθ ' ὑπολογον , οὐδε της τοτ ' ἐνεστωσης κρισεως οὐδε των |
Ποτιδαιατης ἐστη ἐν χειμερινῳ καιρῳ παννυχιος εὐχομενος . και τοσουτον μεταρσιος , φησι , γεγονε την ψυχην , ὡστε μη | ||
, δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , ὠ φιλε |
Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
βραχυτερας ἀγομεν ἡλικιας εἰς μεσον μηδε τα της παρουσης πλεονεκτηματα χωρουντος του λογου ; ἠδη δε προς ταυτα πορευσομαι . | ||
μεν οὐν ἐπιτηδεια προς τα μετριως σηπομενα : προσω δε χωρουντος του κακου και της σηπεδονος ἰσχυροτερας γινομενης , ὡστε |
δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
γενος ἐξ αἱματος γνησιοτητος και της προς το Δουκικον ἐξ ἀγχιστειας ἐγγυτητος : ἐκ Δουκων γαρ ἁρμοσαμενος του βιου την | ||
τους κατα την διαθηκην ἀμφισβητησαντας , ἐξω μεν οὐσα της ἀγχιστειας , ἐλπισασα δ ' , ὡς ἐοικεν , ἡμας |
ἐστιν : οὐτε γαρ ἐαν ᾐ ὁ Σωκρατης του Πλατωνος θερμοτερος , κατα τουτο διοισει αὐτου : ἀμελει γινεται και | ||
περιεχων ἡμας ἀηρ συνεχως ἡμων τρεπει τας κρασεις , ἠτοι θερμοτερος ἀμετρως ἠ ψυχροτερος ἠ ξηροτερος ἠ ὑγροτερος γινομενος : |
διψησας κατελθων εἰς πηγην παρασυρεις ὑπο του ῥευματος ἀπεπνιγετο . περιστερα δε τουτο θεασαμενη κλωνα δενδρου περιελουσα εἰς την πηγην | ||
ἐτους τικτουσα . Ξ πελειας ] περιστερας . πελειας ] περιστερα . τοι μεν γαρ ποτι πυργους : οὑτοι μεν |
λογοις και πληθει συντεταγμενῳ , πλησιον που την ἐνοπλον δυναμιν παραστησας του μη θορυβον αὐτοις ἐμβαλειν ἰσως ἀνευ πολεμου προς | ||
γαρ μου πατηρ ὁ Κορισκος . τι οὐν ἠν σοι παραστησας τινα ἐγκεκαλυμμενον ἐρωμαι : τουτον οἰσθα ; τι φησεις |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
οὐλοτριχα πανυ δειλον και κερδαλεον λεγε , τον δε ἰθυτριχα ἀγριωτερον και ἀνοητοτερον . ἀριστη δε κομη ἡ το μεσον | ||
θανατωδες , και ληθαργος ἐκ των πλευριτικων , ἠν μη ἀγριωτερον ἐξιστηται . το δε συμπαν ἐπιβλεπειν χρη τον ἰατρον |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
κριθας φαγῃς , εἰτα γενηται αἰφνιδιον τι ἐναντιον , οὐτε χορτον οὐτε κριθας ἑξεις φαγειν . ” Αἰσωπος ἀκουων ταυτα | ||
φατνης των ὑποζυγιων φερειν αὐτοις τον χιλον , ὁν και χορτον και ποαν και κραστιν τινες ἐκαλουν . ἐκφατνισματα δε |
, ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
τηρησις ἀξιωματος . Προθυμια ἐμφανισμος προαιρεσεως πρακτικης . Χαρις εὐεργεσια ἑκουσιος : ἀποδοσις ἀγαθου ὑπουργιας ἐν καιρῳ . Ὁμονοια ὁμοδοξια | ||
, ὑπαρξιν δηλουσαν , ὡς και γερων γερουσιος , ἑκων ἑκουσιος , και ὠν οὐσιος , και ἐνουσιος ὁ ὑποστατικος |
και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
ἠγον ὁ μεν ὡν ἐκρατει Μακεδονων την δυναμιν και των ἐνοικουντων Ἑλληνων ὁπλιτας , ὁ δε προς τοις αὐτου περιλοιποις | ||
και μεγαλους παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν |
' οὐν πολλαι εἰσιν αἱ διαφοραι . προς τουτο δε ἀπολογουμενοι φασιν ὁτι τρια εἰσι ταυτα παντα , το λευκον | ||
παλιν ἀν τις ἐγκαλῃ τινι ζῳῳ , εὐθυς εἰωθαμεν ὡσπερ ἀπολογουμενοι λεγειν ὁτι οὐ δηπου ἀνθρωπος ἐστιν . οὑτως ἐξαιρετον |
τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
ὡς στρατηγησας ἐν Κεῳ δια φιλοχρηματιαν πολλα κακα ἐργασαμενος τους ἐνοικουντας , ἐφ ' ᾡ γραφεις ὑπο Ὑπερειδου παρανομων ἑαλω | ||
, και τας πλειους μεν ἐξωλεις των πολεων και τους ἐνοικουντας ἀσεβεις , μεγα δε και προσηνες την πατριδα ὡσπερ |
χωρησαι . ὡς δε ἐς Καλλισθενην ἡκεν ἡ προποσις , ἀναστηναι μεν Καλλισθενην και ἐκπιειν την φιαλην και προσελθοντα ἐθελειν | ||
παντοιως ἀνενεωσατο , εἰκονας τε και ἀνδριαντας ἐν πασαις πολεσιν ἀναστηναι ἐκελευσε , την τε Ῥωμην ἐπληρωσεν ἀνδριαντων και εἰκονων |
τῳ νομῳ κειμενου : ἡ δε δεχομενη την ἐξουσιαν τοις περιστατικοις παλιν κεχρηται : ἀμφοτερα δε τα εἰδη μεταληψεις εἰσιν | ||
τῃ προβολῃ ῥηθεντων την πηλικοτητα . οὐ πασιν οὐν τοις περιστατικοις μοριοις ἐπεξελευσεται , μονῳ δε τῳ περιεχοντι ποσῳ : |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
γενεσθαι τον Μαραθωνα των πολεμιων , ὡς ἀν ἐπι μηδενος μαρτυρος ἀλλοτριου πεσοιης . ταυτ ' ἐμε ἐπι τον ταφον | ||
μαρτυρες γραφει , ἀγνοων ὁτι μαρτυροι λεγειν δει ἀκολουθως τῳ μαρτυρος . . . μαρτυροςμαρτυροι . . . θεους δ |
, ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
παρ ' ἡν αἰτιαν Ἀθηναιοις το παλαιον οὐκ ἐπετετραπτο συνηγορον παριστασθαι τοις κρινομενοις ἐπι της . ἐν Ἀρειῳ παγῳ βουλης | ||
και ἐρωτηθεις ποθεν εὑροι , ἐφησεν ἐνυπνιον αὐτῳ την Ἀθηναν παριστασθαι : διο αὐτος τε ἠλευθερωται και νομοθετης κατεστη . |
ὁ δαμος ὁ Ἀθαναιων ἐν τε τοις προγεναμενοις καιροις εὐνοεων διατελει Βυζαντιοις και τοις συμμαχοις και συγγενεσι Περινθιοις και πολλας | ||
σωτηριαν βιου , ὁ καλουσιν οἱ ἀνθρωποι νουν , ᾡ διατελει σωζομενον , και τας ἀποριας ἐξιωμενον του βιου , |
πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
ἐς ἱππον κητωεντα υἱος Ἀχιλληος , συν δ ' ὁ κρατερος Μενελαος ἠδ ' Ὀδυσευς Σθενελος τε και ἀντιθεος Διομηδης | ||
ὁς ἱπποσυνῃ ἐκεκαστο : τῳ δ ' ἐπι Τυδεϊδης ὠρτο κρατερος Διομηδης , ἱππους δε Τρῳους ὑπαγε ζυγον , οὑς |
ἁ διδωσιν αὐτοις ὁ νομος : και ἐποιησεν οὑτως . γραφεντος δε του προβουλευματος , και μετα ταυτ ' ἐπικυρωσαντος | ||
τας ἐκκειμενας τηρησεις του ἐπικυκλου κεντρον το Ε , και γραφεντος περι αὐτο του ΖΗ ἐπικυκλου ἠχθωσαν μεν ἀπο του |
συνδειπνον κεκλημενον . και Πλατων δ ' ἐφη τοις το συνδειπνον ποιησαμενοις . και Ἀριστοφανης Γηρυταδῃ : ἐν τοισι συνδειπνοις | ||
σκωμματος ἠρχετο ὁ Κυρος . κατανοησας γαρ τινα των λοχαγων συνδειπνον και παρακλιτην πεποιημενον ἀνδρα ὑπερδασυν τε και ὑπεραισχρον , |
προειρηκοτες ἐν τῃ πρωτῃ βυβλῳ το διλογειν περι των αὐτων παρησομεν . διελθων δε τα Βαραθρα μετα της δυναμεως ὁ | ||
γαμηλιον . ἡμεις δε τα μεν τοιαυτα θεοις και Ποσειδωνι παρησομεν : ἀφ ' ὡν δε εἰκος τε και χρη |
του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
μετα δε ἐκεινον ἑαυτον ἐπαναιρων εἰπε τῳ δεσποτῃ : “ παραμυθιον ἐχεις . ” Λευκιος δε δυο πιστοτατοις ἀπελευθεροις χρυσιον | ||
την πολιν . εἰ δε και ἀνηρ δους δικην μεγα παραμυθιον τῳ τετρωμενῳ , ποσον ἀν τι πολεως και τηλικαυτης |
. ] Κοριανδρον και ἡδυοσμον και ὑδωρ μετα μελιτος ἀποτριτωσας δος . [ Προς τραυμα γλυκυ . ] Ἀφοδευμα χοιρου | ||
κακηπελεοντα ] τον κακουμενον κοπτε ] κοψον ποροις ] και δος ἐν νεκταρι ] ἐν οἰνῳ τα ] τα σησαμα |
βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
: προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
Τυνδαρεω γαμβρος ὠν Ὀρεστης τε Ἑρμιονῃ τῃ Μενελαου συνοικων . κατελθοντων δε Ἡρακλειδων ἐπι Τισαμενου του Ὀρεστου βασιλευοντος , Μεσσηνη | ||
ἐπαρθεισης , ἐς αἰδοιον ἐρευθος ἠλθε , γυναικειων λευκων ὑγρων κατελθοντων ἐξαπινης , ἐν μακροισι πυρετοισι τελευτωσιν . Σπασμῳ , |
εἰ τῃ τεκουσῃ μεν χρηματων , τῳ πατρι δε ἐκεινης παραιτιος γενοιο δοξης , και λογος ἁπας ὁ παρα σου | ||
ἀερα περιστασεις . Και ὡσπερ ὁ πυρσος οὐκ αὐτος ἐστι παραιτιος της πολεμικης περιστασεως , ἀλλα σημειον ἐστι πολεμικου καιρου |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
, ἐκλυσις , φρικωδης διαδρομη : ποτε δε και χολωδης ἐμετος : στροφος , βαρος κεφαλης : σκοτοδινιασις , ὠχριασις | ||
παθος περιεστη , ὑφ ' ᾑ και ὁ του αἱματος ἐμετος ἐνιοις ἑπεται , και μαλιστα ἐπι πλεον νηστευσασι . |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
προϊον μενον ποιεισθαι την προοδον φαμεν , και αὐ παλιν ἐπιστρεφεσθαι προς το ἀφ ' οὑ γεγονεν ἡ προοδος , | ||
' αὐ φευγων οὐ δια τουτο ἐρει , ἀλλ ' ἐπιστρεφεσθαι μεν αὐτους δια της κωμῳδιας ἐβουλετο , οὐκουν ἀνειλε |
των χειροκμητων , ἀλλοτριουσι της του ἑνος και ὀντως ὀντος θεραπειας θεου . τουτο διαπραξαμεναι τοις ἀνδρασιν εὐαγγελιζονται : και | ||
μυθον . ᾐδει γαρ , ὡς ὁ συν ἐπιστημῃ της θεραπειας ἁπτομενος της ψυχης προ των ἀλλων φροντιει και των |
πολυ πλειονες πληθει οὑτοι εἰσι : το δε ὑπολοιπον του ἀριστερου ἐκπληρουντων οἱ της δωδεκατης φαλαγγος πεζοι ἐστε ἐπι το | ||
Παρθενου ε γʹ βο ξ Ϛʹ εʹ ὁ ἐπι του ἀριστερου ἀγκωνος . . . . . . . . |
ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
ἀλλ ' ἑκαστος φθασαι θελων , δαφνηφοροι τε και παντα ἐπιφερομενοι ἀνθη τοτε ἀκμαζοντα , ὡς ἑκαστος οἱος τε ἠν | ||
ὁτι μη χειρας και ταυτας ἑνεκα τινος οἰκονομιας ] ὁμοιον ἐπιφερομενοι , μητε τοις σωμασι μητε ταις γνωμαις : ὁ |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
, φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
ἀντι του θρηνου πολλου ἀξιον . . ἐκκενουμενα ] των κατοικων . . ἠγαγε ποποι ] ποποι και τοτοι ἐπιρρηματα | ||
εὐλογηθησεται Ἰακωβ . Δια γαρ του σκηπτρου αὐτου ὀφθησεται Θεος κατοικων ἐν ἀνθρωποις ἐπι της γης , σωσαι το γενος |
οὐδε διττοις δασμοις τους ὑπηκοους ἐκτραχηλιζων : ἱκανον γαρ το συντροφον ἐθος μαλαξαι σκληρα ἠθη και τροπον τινα παιδαγωγησαι και | ||
ἀνδρες ἀλλα και γυναικες ἐζηλωσαν , ἀπομαθουσαι μεν ἀμαθιαν την συντροφον περι τιμης των χειροκμητων , παιδευθεισαι δε την περι |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
. , . τους ἀνθρωπους φησιν Ἀ . δια τουτο ἀπολλυσθαι , ὁτι οὐ δυνανται την ἀρχην τωι τελει προσαψαι | ||
τι δη κλυει και οὑτως τα πολλα γιγνεσθαι τε και ἀπολλυσθαι , ἐξ ὀντος ἀει εἰς ὀν μεταβαλλοντος ταις εἰρημεναις |
. οἱ δε Λακεδαιμονιοι , πεντακοσια ἐτη την Λακωνικην τετηρηκοτες ἀπορθητον , τοτε θεωρουντες δῃουμενην ὑπο των πολεμιων οὐκ ἐκαρτερουν | ||
ἰσχυρον και ἀκοπιαστον . . . . . ἀδῃωτον : ἀπορθητον : παρα το δῃω , το σημαινον δῃω , |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
και τα ἑξης , και το ἐπειδη γαρ οὐχι των πεπολιτευμενων οὐδε των ἐνοχλουντων ὑμας ὠν πραγμα τηλικουτον φημι δειξειν | ||
' ἀνεχεσθαι φωνην μητε τουτου μητ ' ἐκεινου , τοιαυτα πεπολιτευμενων . Ἀλλα νη Δια ταυτα μεν τοιουτοι γεγονασιν ἐν |
εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
. φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
, φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ||
γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη |
γεννωμενῳ , του βρεφους εἰς το στομιον ἠδη της ὑστερας ἐμπιπτοντος και των ἁρμων της κυοφορουσης λυομενων ἀμφοτεροις κινδυνον ἰσοθανατον | ||
και ἀνταποφερομενων . βροντας δε και ἀστραπας ἀπο θερμου γινεσθαι ἐμπιπτοντος εἰς τα νεφη . σεισμους δε γινεσθαι του ἀνωθεν |
το ὁμηρικον δευρο νυν ἠ τριποδος περιδωμεθα . εἰ μη τετραμετρον : προς το “ τετραμετρον ” ἀπηντησεν . το | ||
δ ' ἀναπαιστικον , ἀμφω διμετρα , ἠ το συμπαν τετραμετρον ἀναπαιστικον : και ἐπ ' ἀλλων δε μετρων ταὐτον |
τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
το ἐλπιζειν ἀκουσεσθαι Ῥητορικης μεν και Διαλογου ἐν τῳ μερει κατηγορουντων , ἀπολογουμενου δε προς ἀμφοτερους του Συρου , τουτο | ||
ὠμως και ἀναιδως , ὠ Ζευ και θεοι , και κατηγορουντων ἐμου ταὐθ ' ἁ και συ νυνι , και |
, και των Ἠλειων ἡ πολλη ἠδη στρατια προσεβεβοηθηκει . παραπλευσαντες δε οἱ Ἀθηναιοι ἐπι ἀλλα χωρια ἐδῃουν . Ὑπο | ||
τῳ ἀντιπερας της Μυτιληνης . ἐντευθεν δε ἐτι πολλης νυκτος παραπλευσαντες και ἀφικομενοι της ἠπειρου ἐς Ἁρματουντα καταντικρυ Μηθυμνης , |