| παλιν ἑτεροις κεχωρισμεναι : διο περι μεν της σεμνοτητος ἠδη λελεξεται , περι δε των λοιπων μετα τα περι ταυτης | ||
| την μαρτυριαν λαβειν φασκοντος ἀκριβεστερον δε ἐν τῳ περι προοιμιου λελεξεται οὐτε περι διηγησεων οὐδε ἀγωνων ἠ ἐπιλογων : και |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | ||
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , |
| τοιουτον συνεστι συμπτωμα , ὑστερον δε και περι των λοιπων διαλεξεται . Ἐν οἱς μαλιστα εἰ οἱον τε κατα την | ||
| ἁ εὑρηκα . „ ” πως οὐν , Ἀπολλωνιε , διαλεξεται ὁ σοφος ; ” παλιν ἐπερομενου αὐτον „ ὡς |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| , το ἐν τῳ αἰσθητῳ στερεον διαιρεθειη , παντως ἐπιπεδῳ διαιρεθησεται , οὐκουν και το ἐπιπεδον γραμμῃ και ἡ γραμμη | ||
| γαρ τοις κεφαλαιοις , ἀλλα τῳ σκοπῳ μονον της στασεως διαιρεθησεται . Το συμφερον διττον ἐστιν , ὁτι χρησιμον και |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
| ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
| και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | ||
| ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ |
| , εἰ μη τις σβεσει τον φοβον , οὐδε αὐτος δυνησεται την νοσον , ἐλεεινον τε ἐφασκεν εἰναι θεαμα γυναικα | ||
| μη ἐχων συνημμενου κρισιν ὡμολογημενην , δι ' ἡς κρινειν δυνησεται την ἀκολουθιαν του ὑπ ' αὐτου λεγομενου λογου , |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| ἀποτελουσι . τουτῳ δε τῳ λημματι και ταυτῃ τῃ ὑποθεσει προσλαμβανεται ἑτερον το ταδι δε ἐν τῳ τι ἐστι μονα | ||
| δ ' ἀν λεγηται , πλοκης ἠξιωται τοιασδε : καιρια προσλαμβανεται , και ταυτης γινεται ἁπλουν ἁμμα , εἰθ ' |
| μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
| αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
| ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
| ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
| τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
| ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | ||
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † |
| ' εἰς σωτηριαν μεν των ἀσθενεστερων , κωλυοντα δε τους δυνατους ἀδικειν εἰσηλθε , Ῥαδαμανθυος ἀκριβως ἠ , το γε | ||
| γινεσθαι μεγιστους , σχεδον δε τι και διπλασιους λεοντων : δυνατους δε ὡστε των ἡμερων τινα , ἀγομενον ὑπο τετταρων |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| συμβαλλομενας , ἀλλ ' οὐκ ἐξ ἐκεινων ὀνομαζομενας εἰς ἁς συμβαλλονται , ἀλλ ' ἐκ των καθ ' ἑαυτας προκειμενων | ||
| προς δε τας πρωτας των δακτυλων σκυταλιδας κατ ' ἀρθρον συμβαλλονται . δακτυλων δε σκυταλιδες μεν καθ ' ἑκαστον τρεις |
| φυλαττουσι το ω ἐν τῃ γενικῃ , ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται : το μεν γαρ Ἀτρειων πατρωνυμικον ἐστι , ὡσαυτως | ||
| ἀλλα ταις ὑσμιναις και ταις Δωδωναις : ἀλλ ' οὐκ ἀντικεινται ἡμιν ταυτα , ἐπειδη μεταπλασμον πεπονθεν ἡ δοτικη των |
| γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
| ' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
| μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ||
| μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | ||
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | ||
| τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ |
| γινεται τοισι μεν φλεγματιῃσι , τοισι δε χολωδεσιν οὐ . Ἀρχεται δε φυεσθαι ἐπι του ἐμβρυου ἐτι ἐν τῃ μητρῃ | ||
| και ἡμεις περι των ἐφεξης ἀλλην ἀρχην ἀρξαμενοι λεγωμεν . Ἀρχεται μεν οὐν ἐντευθεν το τριτον του βιβλιου κεφαλαιον , |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| της Αἰτνης προς την Κατανην . * δεξεται μονοστολον : ὑποδεξεται αὑτη ἡ νησος τον Ὀδυσσεα ἑν πλοιον ἐχοντα * | ||
| . ἐπειτα που τον λοιπον ἐσομαι χρονον ; ἠ τις ὑποδεξεται με τοπος ἀπαρρησιαστον γενομενον ὡσπερ εἰκος ; ἡ ση |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| δεξαμενος αὐτικα μεν οὐδε εἰχον εἰκασαι ὁπερ ἐπεπονθειν , ἀλλα παντοιος ἐγιγνομην : και ἀρτι μεν ἐλυπουμην , ἐληλεγμενων μοι | ||
| . παντοδαης : παντα εἰδως . παντοδαπα : παντοια . παντοιος : παντοδαπος , ποικιλος . παντοσε : πανταχου . |
| δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
| ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
| ἱεροφαντων περιεχουσι γραφαι , ἱνα τοις μεν εὐλαβεστεροις περι το συνεχειν , ἁς παρα των προγονων δοξας ὑπερ του δαιμονιου | ||
| τουτῳ τα ὀθονια βρεχων ἀναξηρανον και διδου προστιθεσθαι και κελευε συνεχειν ὡραις δυσι ταμιευομενην προς την χρειαν : ὁταν δε |
| αὐτῳ , ὡν ἀνευ ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν | ||
| δη τουτων των εἰδων , ἀφ ' ὡν ψυχη ἠδη παραδεχεται μονη την του ζῳου ἡγεμονιαν , διανοιαι δη και |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| λιθοις και ἀποδημιαν προηγορευσε : δει γαρ ὡς εἰκος τον βαλλομενον φυγειν . ἐπειδαν δε πολλοι ὠσιν οἱ βαλλοντες , | ||
| ἑνεκεν : ταχυτατῳ : στηριγματα : βελος : παν το βαλλομενον . ταυτα δε φησιν ὡς βαλλων λιθους ἐν τοις |
| ὑπολαμβανετε καθοραν ἐπι του βηματος ἀντιπαρατεταγμενους , Σολωνα μεν τον καλλιστοις νομοις κοσμησαντα την δημοκρατιαν , Ἀριστειδην δε τον τους | ||
| * ἀνθρωπων . Ἀθηνα . * καλλιεργοις : * * καλλιστοις ἐργοις . . Το τεχναν πασαν προς το ἀριστοπονοις |
| καιρον μη ἐλαττον των ἐννεα μηνων , ἐπει ὡς ἐκτρωμα συμβησεται : το δε της ὀπτησεως κατα παντα [ κατα | ||
| ἑστως στασει ἑστως και οὐ ταὐτον τῃ στασει : ὡστε συμβησεται αὐτῳ και οὐκετι ἁπλουν μενει . Ἐπει και το |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| ἀηρ και το πνευμα το περι αὐτο ταὐτον ποιει : συνεπεται γαρ αὐτῳ και ὁταν εἰς το ἐπ ' ἐκεινα | ||
| θεων γνωσεως ἡ προς ἑαυτους ἐπιστροφη και ἡ γνωσις ἑαυτων συνεπεται . Ματην οὐν διαπορεις ὡς οὐ δει προς δοξας |
| ποτε Κεβρηνη . ὑπονοει δ ' ὁ Δημητριος μεχρι δευρο διατεινειν την περι το Ἰλιον χωραν την ὑπο τῳ Ἑκτορι | ||
| περι ταυτας , οὐκ ἀληθες ἀν εἰη το την ἐλευθεριοτητα διατεινειν περι πασας τας ἐν χρημασι πραξεις , εἰτε διατεινοι |
| πειθειν τον Νεστορα ; ὀργη ὑπερ Ἀχιλλεως των Ἑλληνων . παραμυθειται την ὀργην αὐτων ὁ Ἀγαμεμνων ὁμολογων ἡμαρτηκεναι , και | ||
| σημαινομενον οὐν ἀπηντησεν : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει : παραμυθειται αὐτον ὁ χορος : ἐμοι τις ἠν ἐν γενει |
| ἐφη , αὐτο δι ' ὁπερ ἐγωγε τα ἐμα ἐργα πλειστου ἀξια νομιζω εἰναι . ἐνιοι μεντοι τους ποικιλους και | ||
| τροπῳ της ἐμβολης ἐπι την τελευτην . Χρη δε περι πλειστου μεν ποιεεσθαι ἐν πασῃ τῃ τεχνῃ , ὁκως ὑγιες |
| : ὀτρυνω μολυνω . [ Ἀττικοι δε βαρυνοντες το Υ ἐκτεινουσιν αὐτο . ] Παν θηλυκον εἰς Α ληγον , | ||
| ἁλωσεως . την μεσην δε του ὀνοματος του ὀρτυγος συλλαβην ἐκτεινουσιν Ἀττικοι ὡς δοιδυκος , κηρυκος . Ἀριστοφανης δ ' |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| τι ϲυμπτωμα γιγνομενη τηϲ προϲηκουϲηϲ ἰαϲεωϲ ἐν τῳ περι πυρετων τευξεται λογῳ , περι δε τηϲ των ὑγιαινοντων ἀγρυπνιαϲ νυνι | ||
| ' αὐτων : εἰ δε της κατω ἐστι τυχης , τευξεται ὠφελειας παρα στρατιωτικων προσωπων και παρα των μετερχομενων [ |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
| ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
| ὁμοιως ἐχει , τουτεστι προς το μερος του ὁριστου , ἀπορειται ἀρα δει τον λογον των μερων ὑπαρχειν ἐν τῳ | ||
| φεροντων ταὐτον τῃ εὐτυχιᾳ την εὐδαιμονιαν τιθενται . Διο και ἀπορειται ποτερον , φησιν , ἐστι μαθητον ἡ εὐδαιμονια και |
| φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον ἀει κουφοτερον . μοχθηρα δ ' ἐστι τα βραδεως | ||
| μετριη ὀδυνης λυτικη . Ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ταχεως ψυχομενον , κουφοτατον . Ὁκοσοισι πιειν ὀρεξιες νυκτωρ τοισι πανυ |
| . Εὐριπιδης Πλεισθενει : οὐ τον σον ἐκταν πατερα , πολεμιον γε μην , Αἰσχυλος δε Παλαμηδει : τινος κατεκτας | ||
| τοτε γαρ αὐτον , ὡς ἐοικεν , ὁ δημαρχος ψηφιειται πολεμιον , ὁταν ἡμων γενηται δυνατωτερος . ” Ταυτ ' |
| οὐ κολακευειν τυχην . Καλως ἠπισταμην ὁτι ταχεως οἱ μεν ἀποστησονται του τι πλεον ζητειν , συ δ ' ἐπι | ||
| ' εἰ ἐπινοιᾳ φησουσι , πρωτον μεν των πλειονων ὑποστασεων ἀποστησονται : ἐπειτα δει σκοπειν , εἰ και αἱ ἐπινοιαι |
| συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
| παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
| σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
| ὁ ἠν αὐτοθι των Συρακοσιων αἱρουσι και ἀνδρας των φυλακων ἀποκτεινουσιν . οἱ δε πλειους διαφυγοντες εὐθυς προς τα στρατοπεδα | ||
| τε Ἀνδροκλεα και των περι αὐτον τους λογου μαλιστα ἀξιους ἀποκτεινουσιν . Ἀντιοχος δε βασιλευων ἠδη μονος ἐπεμπεν ἐς Σπαρτην |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| Πωμεντινον χωριον ἐστρατοπεδευκοτας και την Λατινων χωραν προνομευοντας , ὁτι παρακαλουσιν αὐτοις οὐ συνηραντο του πολεμου , περι δειλην ὀψιαν | ||
| ταλαντα δισχιλια . ὁ δε βασιλευς τοις μεν πρεσβευταις ἐπετιμησε παρακαλουσιν αὐτον μη μονον ἀθετησαι πιστιν , ἀλλα και εἰς |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| μεμηλει . Οἱ δ ' ἀρα Βουπρασιον τε και Ἠλιδα διαν ἐναιον ὁσσον ἐφ ' Ὑρμινη και Μυρσινος ἐσχατοωσα πετρη | ||
| γαρ τουτου και διστασαι τον Ἀρισταρχον φασι περι του ἠω διαν ἐμεινε , καθο ἠν το ἐντελες ἠοαΑἱ . ἀποκοπαι |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
| των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
| . δυνατον δε ἐστιν , εἰ γε χρεια φαινοιτο , προσπλεκειν των ἀποκρουστικων τι πολλακις ἠ παρηγορικων τοσουτον , ὁσον | ||
| γο . βʹ . παροντος δε και ἀψινθιου χυλου , προσπλεκειν και αὐτου γο . αʹ . ἠ οἰνανθην , |
| της γης σχισματα , κατω συρουσιν . Ἀει δε και διαπαντος τῳ χλιαρῳ ἀνεμῳ οἱ καρποι χαιροντες πυκνοι και συνεχεις | ||
| , διηνεκης δε ταις εὐδαιμονιαις , εὐεργεσιαις δε ταις αὐταις διαπαντος κεχρημενος . εἰ δε μαλιστα τῳ Φειδιᾳ τῳ δημιουργῳ |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| ἐχουσαι το ἐπεισχεομενον φυλαττουσιν , αἱ δε δια στενοτητα πορων ἀδυνατουσιν ἀρδεσθαι : το δ ' ὑπερβλυζον ἀκατασχετως ἐκχεομενον σκιδναται | ||
| μη δεδιεναι . Οἱ Ἰνδοι τελειον μεν ἐλεφαντα συλλαβειν ῥᾳδιως ἀδυνατουσιν , εἰς δε τα ἑλη φοιτωντες τα γειτνιωντα τῳ |
| γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ||
| ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| ὑψηλοτατων δενδρων ποιουμενοι : και ταις μεν ἀγελαις αὐτων οὐκ ἐπιτιθενται δια το μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε | ||
| μεν της ἡμερας ἐγενετο : εἰς δε την ἐπιουσαν νυκατα ἐπιτιθενται ἐλθοντες ἐκ του ὀρους οἱ Θυνοι . και ἡγεμων |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
| ἀδικιαν , ἀποβαλλει , συν ἀδειᾳ δ ' ἐπεξελθων ταυτην ἀναδεξεται . τι οὐν ἐτι τας των τυραννων τυχας ὡς | ||
| των ἀλλων συμμαχων πληθος και τον ὑπερ τουτων ἀγωνα προθυμως ἀναδεξεται ; πρωτον μεν ἀτοπον ἐπι ταις ἑτερων σπουδαις ἠ |
| ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
| της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
| ἱν ' ἠ κρειττονος ἐπιστασιας ἀξιωθεις ἀμεινονι βιῳ χρησηται ἠ ἐπιμενων τῳ ἀδικειν μετ ' εὐμαρειας αὐτοκρατορι ἡγεμονων ἀρχῃ των | ||
| Σωκρατης , ὑποτεμων τον του Πωλου λογον μεταξυ , φησιν ἐπιμενων τῳ παραδοξῳ των λογων “ οὐ φημι ποιειν αὐτους |
| μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
| τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
| : εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
| χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| ' ὁντινα τροπον ἐρωτικος . γεγραφε γαρ δη ὁ Λυσιας πειρωμενον τινα των καλων , οὐχ ὑπ ' ἐραστου δε | ||
| φαινομενον καλλος ἐρως οὐ κυριως ἐστιν ἐρως . Το δε πειρωμενον παθητικως ἀκουστεον ἀντι του πειραζομενον παρα τινος , τουτεστι |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| μιαν προσβολην ἑλοντος , σεμνυνοντες ἐφασαν τον Ἡρακλεα τρις μεν προσβαλειν τῃ πετρᾳ ταυτῃ τρις δ ' ἀποκρουσθηναι . των | ||
| οὐ δεομεθα προγνωσεως τινος : ἁμα γαρ τῳ την ὁρασιν προσβαλειν τῳ ὁρατῳ εὐθυς τουτο γινωσκει , εἰτε λευκον εἰτε |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| φερεσθαι . Σκοπεειν δε χρη παντος χρηματος την τελευτην κῃ ἀποβησεται : πολλοισι γαρ δη ὑποδεξας ὀλβον ὁ θεος προρριζους | ||
| τουτο οὐκ ἀγαθα , μη εἰ τι ἀπ ' αὐτων ἀποβησεται ἀλλο ; και αὐθις αὐ τα ἀνιαρα ὡσαυτως οὑτως |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| γενος οὐτε εἰδος οὐτε διαφορα οὐτε ἰδιον οὐτε συμβεβηκος : ἀναιρουμενου δε του εἰναι ἀπο τινος αὐτων ἀναιρειται ἡ οἰκεια | ||
| δε των μη οὑτως ὀντων ῥηματων παντα εἰσαγεται πλην του ἀναιρουμενου , οἱον ὁ Σωκρατης οὐ περιπατει ἑτερα μυρια εἰσαγεται |
| εἰ δε δη και τα μαλιστα δια τας εὐεργεσιας των δεομενων το πολλα κεκτησθαι χρηματα μεγαλης ἠν σπουδης και φιλοτιμιας | ||
| και κατα θαλατταν ὑπαρχουσαν . οὐδενος δε οὐδεν ἐπαιτιωμενου , δεομενων ἐμειναν ἑως ἀφικοντο οἱ ἀντ ' ἐκεινων στρατηγοι , |
| περιφραστικως την Προποντιδα , παροσον οἱ προσβαλλοντες τῳ τοπῳ κακως διατιθενται : τι δη τεθυμωσαι την ψυχην : προσπελαζει . | ||
| το ποδαγρικον πινοντεϲ φαρμακον το δια του ἀγριου πηγανου πονηρωϲ διατιθενται την κυϲτιν , ὁϲοι δ ' ἀν ὑπενεγκωϲιν αὐτο |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
| ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
| ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |