ἐπι των προδηλως πονηρων . οἱ γαρ Ἀργειοι ἐπι κλωπειᾳ κωμῳδουνται . Ἀργυρεαις λογχαισι μαχου και παντα νικησεις : την | ||
. και αἰξωνευεσθαι το κακηγορειν : βλασφημοι γαρ και συκοφανται κωμῳδουνται . τα τοπικα , ἐκ τοπου Αἰξωνηθεν , εἰς |
, ἱνα της ἰχνευσεως μη ἀποστερωνται , ὡς οἱ ὀψιζομενοι ἀφαιρουνται τας μεν κυνας του εὑρειν τον λαγω , αὑτους | ||
και τοιϲ μηροιϲ αὐτων το λιπαρωτερον και ὀπωδεϲ τηϲ ποαϲ ἀφαιρουνται , ϲυναγομενον δε το λαδανον ἐϲτιν , ἀριϲτον φαρμακον |
μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
. Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
, ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
. μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
ὁποτε ἀναπηδωντες ἐπαινοιεν , ταχα μεν τι και αὐτο τουτο προσαγεσθαι αὐτους : ἀληθες γαρ εἰναι το του Ὁμηρου , | ||
τοις Βοιωτοις , ἐσπευδε τα ἐκτος Πελοποννησου δι ' αὑτου προσαγεσθαι τοις Θηβαιοις . παραλαβων δε Ἰσμηνιαν , ἀνδρα φιλον |
φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
, τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
, ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
. ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
, ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
μακρονοσιαν μεν και φθισιν προαγορευουσι , το δε μη ἀποθανειν διαβεβαιουνται : ἀνευ μεν γαρ ὀδοντων οὐκ ἐστι χρησασθαι ὑγιεινῃ | ||
Κιγκιον οὐδεν τοιουτον λεγουσι γεγονεναι , ἀλλα φυλαξαι την κορην διαβεβαιουνται τας περι την προδοσιαν συνθηκας : τα δε ἑξης |
Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | ||
ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα |
σχηματι και ἀναγκαιον συναγεται ἐπι ὁρων ζῳου , ἀνθρωπου , περιπατουντος και ὑπαρχον ζῳου , ἀνθρωπου , κινουμενου : το | ||
, [ παρ ' ] εὐπαρυφου δε και μετα θεραπειας περιπατουντος ἐρωτηθεις τις ἐστιν οὑτος Μενανδρου , ἐφησεν , ἀξια |
δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
δια μεσων ἑκαστου παροδους κατα τε μηκος και πλατος ἀκριβως κατανοειν δυναμενης δια της προς τα τηρουμενα παραφορας του τε | ||
, ἀλλα και το ταις αἰσθησεσιν συμφωνον , ἐξεσται παλιν κατανοειν ἀπο του δια πασων περιεχοντος ὀκταχορδου κανονος , ἀκριβουμενων |
ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
. [ καταλειπωσι τοις ἀλλοις . ] διεμετρησαν οὐν αὐτην μερισαντες προς ἀναλογιαν ἑκαστου : και οὑτως ἐν ἑκαστῃ μοιρᾳ | ||
κυκλου μοιρας τξ ἑξομεν πληθος μοιρων μσιγ ͵βσπ . ταυτας μερισαντες εἰς τας των ͵ευνη μηνων γινομενας ἡμερας μιϚ ͵αροζ |
ΒΕΛ ὀρθογωνιον κυκλος τξ , αὐτη δε ἡ ΒΛ εὐθεια τοιου - των β νθ , οἱων ἐστιν ἡ ΕΒ | ||
ἐχουσαν μεν ἀρχην την εὐγενειαν , ὁ και Ὁμηρος φησι τοιου γαρ και πατρος , ὁ και πεπνυμενα βαζεις , |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
του ἀνιμησαντος ἀποχωρειν ταυτα και ἀπ ' ἀλληλων κρινεσθαι . παρελθειν μεν δη ἐς την Κισσιαν και αὐτος ὡμολογηκεν ἐν | ||
πεπιστευται ὑπο πολλων και ἐν γραφαις ἀξιοχρεοις φερεται , μη παρελθειν . λεγεται δη τισιν , ὡς ἀδηλου πασιν οὐσης |
θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
, ἀλλα ἐασαντα ἐξελιχθηναι τους ἑλιγμους τους πρωτους , οὑτω μεθειναι την κυνα , εἰ μη διαφθειραι θελει την θεαν | ||
των Πυθαγορειων σχημα , οὐ γαρ ὡς κακιων γε αὐτο μεθειναι φησιν , οὐδε μεταγνους , τεχνην δε ἐπαινεσας , |
ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
ἐξετασσετο ἁπας , και ὁ βασιλευς ἐν μεσῳ τῃ φοινικιδι καταδηλος ἠν περικειμενῃ . Ὁ δε Πομπηιος ὑπωπτευε μεν ἁπαντα | ||
δεξια του αὐχενος , ἐς αὐτο το δερμα , ὡστε καταδηλος εἰναι : παρα δε το οὐς κρυπτεται και ἐνταυθα |
ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
, ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
την φθοραν αὐτων προνοουσι και προαγγελλουσιν . Ὁτι οἱ μυες ἱστορουνται και σιδηρον κατεσθιειν και χρυσιον : διο και ἀνατεμνοντες | ||
ὑπο Πειριθου τους Κενταυρους ὁ ποιητης : ἐκλελοιπεναι δε νυν ἱστορουνται . την δ ' ἐκλειψιν διττως ἀκουστεον : ἠ |
χρονων εἰδομεν . ὑπηρξε δε και τοδε εἰς εὐθυμιαν . ἐπιδεικνυμενου γαρ μου λογους τινας ὡς το ὀναρ και σφοδρα | ||
ἐπιστανται . Πολλου ἀρα δεουσιν περι γε λογισμων ἀνεχεσθαι σου ἐπιδεικνυμενου . Πολλου μεντοι , νη Δια . Ἀλλα δητα |
περιφανους πονηρον οἰδεν ὁ θεος και ἀποκτεινει : τον γαρ δερματινον ὀγκον ἡμων το σωμαΕἰρ γαρ δερματινος ἑρμηνευεταιπονηρον τε και | ||
. . ποιουσιν . σκυτινον ] δερμα , αἰδοιον , δερματινον , δερματιον . σκυτιον ] δερματιον . σκυτιον . |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
βαρει γαρ διαλυει αὐτο ἐν χρονῳ πλειονι . Θαλασσῃ χλιαρᾳ καταντλει ἠ τευτλου ἀφεψηματι ἠ φακου ἠ ὀροβου ἠ ἀσφοδελου | ||
. ἀν δ ' ἐκραγῃ και ἑλκος γενηται , ὀξαλμῃ καταντλει και κριθην κατα - καυσας καταπλασσε ἐπι τα ἑλκη |
αὐτο καλων . και ὁ μεν Ἡγησανδρος ταυτα λεγει . εἰδομεν δ ' αὐτο και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Δελφοις ὡς | ||
ἠλθομεν ὡς ἐκελευες ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εἰδομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα . τα γαρ ἀλληλων |
εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
ἀδελφοκτονησαι . μιασματος ] του φονου . μιασματος ] της παρανομιας . εἰ ὁλως τις ἀτυχει , καλον το διχα | ||
σκαφη κατασκευαζοντες ἐλῃστευον τους πλεοντας , μιμουμενοι τας ἀγριοτητας και παρανομιας των ἐν τῳ Ποντῳ Ταυρων : μετα δε ταυτα |
συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
και κτηνων και της ἀλλης εὐδαιμονιας , μεγαλας μεν λαμβανοντες προσοδους , οὐδεν δε εἰς τους εἰωθοτας πολεμους ἀναλισκοντες . | ||
φοραν την γε ὡραν ὑπερβαντι του ἐτους , ᾑ τας προσοδους κομιζειν γεωργοις νομος ; εἰ οὐν ἀγροικων εὐθυνονται παιδες |
' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
. εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
τας ἐξ αὐτων γινομενας διαφορας της φρασεως ἀποστησεται του μη συμφερεσθαι τοις ὀνομασι τα ἀρθρα , εἰγε διαφερει το οἱ | ||
και Σωσιγενης , ἑταιρος Ἀντιπατρου , οἱς οὐ δυναμενοι παντη συμφερεσθαι δια την ἐν τοις ἀλλοις διαφωνιαν ἐν πολλοις αὑτοις |
πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
ἑτερου τινος ἀγαθου αἰτια γιγνεσθαι οἱς ἀν παρῃ εὐλογον ἠ διαφθοραν ἠ ἀλλο τι κακον ἑτερον ἐπαγειν αὐτοις . το | ||
ὀνομα , προς δε και τῃ ποιοτητι του Φιλοκρατους την διαφθοραν της γνωμης πιστουμενος . ἐμε μεν φαυλον ἡγεισθε ] |
παυσηται , των παρηγορικων ἀποχωρουντα καταπλασματων ἐπι τα διαφορητικα χρη μεταβαινειν κατα βραχυ , πρωτα μεν τοις παρηγορικοις μιγνυντα μελιτος | ||
του γαλακτισμου του παιδιου γαλα σβεσθῃ , κρατιστον δη το μεταβαινειν ἐπ ' ἀλλον μαστον : εἰ δε μη εἰη |
ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
. . . . . . νεανισκου | τον θεον δουναι νικησαι και τῳ πατρι πεμψαι μετα [ . . | ||
ἐχει αὐτος δεηται τις , αὐτος δε χρῃζῃ ὡν ἐκεινος δουναι δυνατος . ἐπει δε πολλακις ὁ μεν γεωργος δειται |
' ἀλλοις αἱ των δημοσιων ἀδικηματων γραφαι , οἱον ναυς προδουναι , τειχη , συμμαχους και τα ὁμοια . Ἑπεται | ||
κατα της πολεως της Ἀθηναιων , και Σταγειρα την πατριδα προδουναι Μακεδοσιν αὐτον : ἐτι δε κατασκαφεισης Ὀλυνθου μηνυειν ἐπι |
και περιψυχεσθαι , σπασθαι τε και ἀσφυκτειν και δυςπνοειν και καταφερεσθαι και σκοτουσθαι και πνιγεσθαι και διψᾳν και αἱμοῤῥαγειν , | ||
, δια το ἐν τοις ἰσοις χρονοις ἀναφερεσθαι τε και καταφερεσθαι και ἐπι των ἰσων εἰναι παραλληλων . τουτων δε |
νεα ἀκουνιστα , τουτεστιν ἀπισσωτα , εἰτα πωμασαντες τα ἀγγεια ἀποτιθενται , και οὑτω τηρουμενα παραμενει τον ἐνιαυτον ὁλον νεαρα | ||
ἀπο τηϲ ἐπεμβαλλομενηϲ πυτιαϲ δριμυτητα , την τε ὑγροτητα ἁπαϲαν ἀποτιθενται και μαλιϲτα χρονιϲαντεϲ . ἡνικα και δριμυτεροι γιγνονται και |
του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
των [ λογων του ] ἁγιου , και μη δοτε ἐπαινον ταις [ εἰκοσιν ὑμων ] : οὐ γαρ εἰς | ||
ἠ τον Γλαυκον ἠ τον ποιητην ὡς ἀσεβουντα περι τον ἐπαινον , ἀλλα εὐδοκιμουν ἀμφω και ἐτιμωντο ὑπο των Ἑλληνων |
ἐξον παρα βασιλεως καρπουσθαι , ἀλλ ' ἐκεινου του μακρου καταλογου της τρυφης και της εὐπαθειας , ὁποσα ταις δελτοις | ||
Ἀπολλοδωρος δε ἀρσενικως αὐτην φησιν ἐν τῃ ηʹ του νεων καταλογου ” τον Ὠλενον και την Πυληνην νυν μεν οὐκετι |
ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
: θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
ἐπεμπον ὡς δη και τουσδε ὑπο της βουλης ἀπεσταλμενους , δεομενοι μη ἀγχοτερω τεσσαρακοντα σταδιων τῃ Ῥωμῃ παραστρατοπεδευειν , μεχρι | ||
Προσφευγουσι τῳ Καισαρι και Ζακυνθιοι μεγαλα ἐγκληματα ἐχοντες , και δεομενοι βοηθειας . Ὁ δε τουτων προὐστη τε , και |
αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
ἀθηρατα θηραν δουρειον κατασκευασαι βουν και δια της ἑτερας πλευρας ἐνθειναι την Πασιφαην , τον δε ταυρον ὁρμησαντα ὡς ἐπι | ||
Την κοιλιην λυσαι παιδιου : εἰριον ἀπλυτον ἐς μελι βαψας ἐνθειναι : ἠν δε γεραιτερον ᾐ , κρομμυων τα ἐσωθεν |
ἐν τοισι δρομοισι και ἐν τῳ ἀλλῳ χρονῳ , ὑπερβολην φυλασσομενος : οὐκ ἀγαθον γαρ τῳ σωματι μη χειμαζεσθαι ἐν | ||
ὁ δε Φουλβιος ἀναστρεφοντι παρειπετο , κωλυων τε προνομευειν και φυλασσομενος μηδεν ἐξ ἐνεδρας παθειν . ὁ δ ' ἐπιτηρησας |
κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
. ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
προσωπων ἡ ποιοτης χωραν ἐχει λεγειν , ὁτι ἰδιᾳ θελω κρινεσθαι , και μη μετεχειν της ἐκεινου ποιοτητος : και | ||
ἐν γραμμασι . τυραννου μεν γαρ ἑρμαιον ἡγειτο το μη κρινεσθαι , βασιλεως δε το περι ὡν ἐδρασεν εἰς λογον |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
ἑστιαν : ἀλλα γαρ μετοικισθηναι ἐβουλετο ἐς το των μονομαχων καταγωγιον . ἑαυτον δε οὐκετι Ἡρακλεα , ἀλλα των μονομαχουντων | ||
ῥοιζει πηγη ῥεουσα Πειθους . τις ἀν οὐν ὁρων παρελθοι καταγωγιον τοιουτο ; Αἱ Μουσαι τον Ἐρωτα δησασαι στεφανοισι τωι |
δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
οὑτος ὁ ἀνηρ πολλους συνδιενεγκας Ῥωμυλῳ πολεμους και μεγαλα ἐργα ἀποδειξαμενος ἐν ταις προς Σαβινους μαχαις , ἀποθνησκει καταλιπων παιδιον | ||
ὡς εἰς μαχην . Ἐνθα δη πρωτον πολλην ἀνδρειαν Κυρος ἀποδειξαμενος συν τρισι Περσαις κτεινει περι ςʹ και νʹ ἱππεις |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
ἀντιλεγει : και κατα ἀντινομιαν : νομος τον τυραννον μη θαπτεσθαι ἐν ἡ ἐτυραννησε πολει : και νομος τον κεραυνῳ | ||
ἀποθνῃσκοντας ἐν τοις πολεμοις ἐκρινεν , ἐνθαπερ ἀν θανωσι , θαπτεσθαι , του μη τους λοιπους ἐκ της ὀψεως ἀποτρεπεσθαι |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
ἐς το ξυμφερον καθιστανται . πολεμον γαρ αἰρομενων ἡμων και ἐπαγομενων αὐτους , ἀνδρας οἱ και τοις μη ἐπικαλουμενοις αὐτοι | ||
ἐν Ἰνδοις . Μηλῳ βαλλειν : ἐπι των εἰς ἐρωτα ἐπαγομενων τινας . Μη παντι ἐμβαλλειν δεξιαν : ἀντι του |
δεσμῳ : τοις πυκτικοις ἱμασι . Δια το τας σαρκας διακοπτειν και ἀναλισκειν . Βελτιον δε τον δεσμον ἀκουειν , | ||
ὁταν κενωθῃ το ἐν αὐτῃ αἱμα , ἀποσφιγγοντας τους βροχους διακοπτειν το μεσον και περιττον του ἀγγειου και ἀφαιρειν , |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
ἐναντιως ἐχειν . Ἀστειοις δ ' ἐτι και την ἀρχην ἀπονεμουσιν ἠ ἐπιστασιαν και τα ταυτης εἰδη , βασιλειαν , | ||
δε ἀντιμεσουρανημα τῳ ἀναπεισαντι . τινες δε και παλιν οὑτως ἀπονεμουσιν : την μεν Σεληνην και τον ὡροσκοπον τῳ φευγοντι |
, ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
ἡγειτο ἀνθρωπον εἰναι και εὐχαριστοτατον , ὁτι ἑωρα τους τε ἐπαινουμενους ὑπο τινος ἀντεπαινουντας τουτους προθυμως τοις τε χαριζομενοις πειρωμενους | ||
, οὑς εἰδετε μεν στρατηγουντας ὑμων πολλακις και ὑπατευοντας και ἐπαινουμενους , ὁρατε δε προς ἡμας ὡς εὐαγεις και δημοκρατικους |
. . Ἰχθυων ι # νο ιδ # εʹ της προηγουμενης πλευρας ὁ βορειος . . . . . . | ||
πυρ , ἐκ δε οὐλης προηγησαμενον ἑλκος , ἐκ δε προηγουμενης καρδιας τρωσεως θανατον , ἐκ δε προ - κειμενης |
το ἠθος οὐδε ἀγεννης , ὡς ἐχων ἐν τῃ διανοιᾳ μεγαλειον τι και οὐκ εὐτελης ὠν , ἠλιθιος δε μαλλον | ||
ἐξ ἀλλων . Ἐτι δ ' ἐκ πλειονων τουτου το μεγαλειον : και γαρ ἐκ κιναμωμου . . . και |
προς την ὑπο την διπλην της ΘΗ . ἀλλα των ἐπιζητουμενων περιφερειων ἡ μεν ΒΗ και ἡ ΘΗ αὐτοθεν ἐστιν | ||
ἠν κατα τον αὐτον χρονον ἐφ ' ἑτερου τινος των ἐπιζητουμενων , ὁταν διαφερωσιν οἱ δι ' αὐτων μεσημβρινοι , |
το δε φθινον φθινοπωρον νοσερον . ἀλλα και της ἡμερας θαλλειν μεν την ἑω , φθινειν δε την ἑσπεραν , | ||
ἡ ἀδικια : παρα ἐν τῃ ἀττῃ ἠγουν τῃ βλαβῃ θαλλειν : ὡς παροινια , ἡ περι τον οἰνον ἀταξια |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
διαβαλλων . ” ΓΘ ἐτος ὀγδοον ] τοσαυτα ἐτη εἰχον πολεμουντες . Γ ἐλεαιρεις ] ἐλεεις . Γ γυπαριοις ] | ||
και γαρ ἱκανον χρονον : δεκα τρια γαρ ἐτη εἰχον πολεμουντες . πολλην , φησι , θλιψιν ὑπεμειναμεν εἰς το |