| ἀντι του σφιγξας λαιμον ] τον φαρυγγα ἀμειψῃ ] ἐμβαλῃ κνωδαλον δε νυν ἡ βδελλα και ἀκροτατοισιν ἀντι των ἐπανω | ||
| και δαιτι δολωσας : οὐ γαρ κε ζωοντος ἐπιβρισας δαμασαιο κνωδαλον , οἰχομενου δε θοωτερος ἐσσετ ' ὀλεθρος . οὐ |
| κατηγορεισθαι : μονον γαρ το συμβεβηκος δυναται καθολου εἰναι και μερικον , καθολου μεν ὡς το λευκον κατα πλειονων φερομενον | ||
| Πλατωνι , δοκει παρεπεσθαι το τοδε τι , ἠγουν το μερικον και ὡρισμενον και το ὀν το ὡς μερικον , |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| δ ' ὑπαρχον ῥυγχος ἐχει βραχυ παντελως και εἰς ὀξυ συνηγμενον . ἐπτερωται δε ταρσοις μαλακοις [ και ] τετριχωμενοις | ||
| τοπον . ἀλλ ' οὐ φοιταν ἐνταυθα ἀκρατον ἀλλα το συνηγμενον κεκραμενον : πολλην γαρ δεχεσθαι κρασιν : και το |
| οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
| ' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
| παν τραχηλος λεγεται . τουτου δε τα μεν ὀπισθεν ἰδιως τενοντες ὀνομαζονται . ὑπο δε τον τραχηλον ἑκατερωθεν οἱ ὠμοι | ||
| τον στροφεα σφονδυλον κοιλοτης ἐπισφαγις προσειρηται : και ταυτην περιεχουσι τενοντες . το δε μεχρι τερθρων κυρτωμα παραλοφια , διοτι |
| γε : οὐ μην ἐτι ἐν τῳ καλως γε : ἐπιτεταται γαρ ἡ ἐκπληξις . ἀλλα μην και ἐν τῳ | ||
| ' αὐτου του ἡγεμονικου , ἀφ ' οὑ ταυτα παντα ἐπιτεταται δια των οἰκειων ὀργανων προσφερως ταις του πολυποδος πλεκταναις |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας Ἀθηναϊς Ποσειδωνιας Ἡφαιστιας , ἀπο δε των Ἰωνος παιδων | ||
| Διανεις , ἐθνος Γαλατικον , Ἐρατοσθενης ἐν δʹ Γαλατικων . Διας , πολις Λυκιας , ἡν Διαδης ἐκτισε . το |
| κλυειν . Μη μ ' , ἱκετευω , προσιδητ ' ἀνομον . Ζευ Ἀλεξητορ , τις ποθ ' ὁ πρεσβυς | ||
| τουτο και μελανες εἰσι : και γαρ το γενος αὐτων ἀνομον ἐστιν . ἐκ δε του δευτερου ὀρους του ψιλου |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| συμφορας : συ και θαψον , εἰ θελεις , τον ἀνῃρημενον , και δος αὐτῳ φερειν ἀντι των ἐνταφιων τα | ||
| παρ ' ἡμιν τοις ἐκειθεν λαφυροις , τον δε ταυτην ἀνῃρημενον την νικην καθημενον ἐπι του βασιλειου θρονου δεχε - |
| . . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
| μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
| . Ἡπτετο μεν οὐν και Παρμενιδης προτερον της τοιαυτης δοξης καθοσον εἰς ταὐτο συνηγεν ὀν και νουν , και το | ||
| Ὁ θεος δε ἀπροσδεης ἐστι και ἐπιεικης . Και συ καθοσον ἀνθρωπος ἐννοει , και μη πολλων ὀρεγου , των |
| ἐτι δε προϊουσιν ἐσται δηλον . το μεν οὐν μεταξυ χρωματων και ψοφων ἀηρ κυριως , ὀσμης δε ὁ και | ||
| χρωματα και τελευταιον την τεχνην διακριναι , ποιον μεν των χρωματων δεον ἐν τῳδε τεθηναι τῳ τοπῳ και ποιον ἐν |
| ἐκ της πολεως φυλαξαντες νυκτ ' ἀσεληνον . εὐθυς δε προσβαλοντες τῳ χαρακι των πολεμιων , ὁς ἐγγυτατω της πολεως | ||
| οὐν εὐθυς ἐν τῳ αὐτῳ χειμωνι ἐκ της Κνιδου και προσβαλοντες Καμειρῳ της Ῥοδιας πρωτον ναυσι τεσσαρσι και ἐνενηκοντα ἐξεφοβησαν |
| ' ἡμων ἐγκαθευδοντι προειπειν λεγεται τον θεον : οἱς ἐδει χρησαμενον καταβαλειν τινα των πανυ λαμπρων ἀνταγωνιστων . μαθηματα δε | ||
| ναρκωτικον αὐτου . ἐγω γαρ οἰδα τινα μονῳ τῳ ὀπιῳ χρησαμενον και ἀφωνον και ἀναισθητον ποιησαντα τον καμνοντα , ὡς |
| οἱ θεοι ἐπαξιους της ἐπιγειου γονης . και εἰσιν οἱ ἀρχοντες του βασιλεως ἀπορροιαι , ὡν ὁ μαλλον ἐκεινῳ πλησιον | ||
| Φαρσαλου Μενων : ἠσαν δε και των ἀλλων κατα πολεις ἀρχοντες . Οἱ δε Πελοποννησιοι , ἐπειδη οὐκ ἐπεξῃσαν αὐτοις |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
| μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
| δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
| ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | ||
| μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ |
| και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
| τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
| παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| χρονος , και των στρατευομενων ἐπιπεμψας τινας , μηδενος καινοτερου προσπεσοντος , τους ἀριστους και εὐγενεστατους ἠδη ζωντας ὡς ἐν | ||
| . ἐξαπιναιου δε του δεινου και παρα δοξαν τοις Οὐολουσκοις προσπεσοντος ὀλιγοι μεν τινες ὑποσταντες προς τῳ χαρακι μαχομενοι κατεκοπησαν |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| βεβαιω , φησιν , ὁτι των ποταμων αἱ πηγαι ἀνω χωρουσιν : ἀνδρασι μεν δολιαι βουλαι : ἀντι του : | ||
| οἱ τολμωντες τοδε τι ποιειν , οὑτως προς τα πραγματα χωρουσιν . Σωπατρου . Ἰσχυροτερα γαρ προς ἐξετασιν ταυτα , |
| της δυναμεως της κατα την ἀρετην , και ἡγησαμενος αὐτῃ προσδειν των ἐκ της τυχης , ἱνα μετα τουτων ἑλῃ | ||
| ἐκφωνουμενα ἐξειπον , ἐδοκει δε μοι τῃ μεν ὁλῃ ὑποθεσει προσδειν τι , τοις δε ἐν ἀμφοτεροις τοις βιβλιοις γεγραμμενοις |
| Θρηϊκιαι , Λακεδαιμονιαι δε γυναικες , ἀνδρων δ ' οἱ πινουσιν ὑδωρ καλης Ἀρεθουσης , ἀλλ ' ἐτι και των | ||
| ἐφεωρων τα ἐν τοις δειπνοις , εἰ κατ ' ἰσον πινουσιν οἱ συνιοντες . ἠσαν δε τρεις οἰνοπται , οἱ |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
| μνημονευων . ἠ ἐν ταις μεγισταις των ἀρετων κορυφαις τον ἐμον ὁπλιζων και διεγειρων λογον . ὡς ἐπει σπλαγχνων ὑπο | ||
| γαρ δει ζην με σου τεθνηκοτος ; Ἰω σκοτος , ἐμον φαος , ἐρεβος ὠ φαεννοτατον , ὡς ἐμοι , |
| μεν τοι ἐγων ἐθελοιμι και αὐτος ὡς ἐμεν ὡς ὁτε διον Ἐρευθαλιωνα κατεκταν . ἀλλ ' οὐ πως ἁμα παντα | ||
| τιετο δημῳ , τρεις τ ' Ἀντηνοριδας Πολυβον και Ἀγηνορα διον ἠϊθεον τ ' Ἀκαμαντ ' ἐπιεικελον ἀθανατοισιν . Ἑκτωρ |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| , δεησει και τον ἑτερον προσεκκοψαι , κἀν ὁ εἱς πους κυλλος , και τον ἑτερον ἀναπηρον ποιειν , κἀν | ||
| . † ) τοις κλινοποδιοις : ἑρμις ὁ της κλινης πους . . . . . . , : ὁ |
| δεηθῃ μεν του βοηθηματος , τηνικαυτα των θερμοτερων και ξηροτερων ἐπιτεινειν δει την ὑλην : παρεστι γαρ δυναμις προτροπης μονον | ||
| τα χαλωντα μαλλον . και ἁπλως προς το κατεπειγον και ἐπιτεινειν και ἀνιεναι δει θατερου την δυναμιν . Εἰς οἰνου |
| λυπηρα ἐχοντας , οὑς προς συγγενεις και φιλους ἀναγκαζομενοι τινες ἀναιρουνται , ἐπιεικεστερων μαλλον ἠ δικαιοτερων ᾠετο δειν αὐτοις διαλυσεων | ||
| φιλοσοφοι εἰσι και ὁτι μιας ὁποιασουν ἀναιρουμενης και αἱ λοιπαι ἀναιρουνται : γενους γαρ ἀναιρεθεντος εἰδος οὐκ ἐστιν οὐδε διαφορα |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| και ἰουλους . Δημητρουλοι και καλλιουλοι . Και Πλειστον οὐλον οὐλον ἱει , ἰουλον ἱει . Ἀλλοι δε φασιν ἐριουργων | ||
| πισαι κατω , θερμῳ λουειν και καθιννυσθαι , και θαμινα οὐλον το σωμα , ἐστι δ ' ὁτε ἀχρις ὀμφαλου |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
| : κατα γαρ την πηξιν του ὑδατοϲ παν το λεπτομερεϲτερον ἐκθλιβεται . καλωϲ δ ' ἀν ἐχοι τα τε ἰλυωδη | ||
| : κατα γαρ την πηξιν του ὑδατος παν το λεπτομερεστερον ἐκθλιβεται . καλως δ ' ἀν ἐχοι τα τε ἰλυωδη |
| τι τουτο δη το χρηστον ; οὐκ ἀρκει μιαν ψυχην ἀλυειν κἀπι τῃδ ' ἐχειν πονους ; οὐδεμιαν ὠνησε καλλος | ||
| τα ἐντερα και δια τινα παραφροσυνην . ῥιπταζεσθαι δε και ἀλυειν , ἠν μη δια τινα προσδοκωμενην εἰη ταυτα κρισιν |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| το ἀναπαλιν Τον αὐτον δε τροπον ἑως τελους των τριων σχηματων . Μετα τους ὑπαρχοντας συλλογισμους τους ἀναγκαιους παραδιδωσιν , | ||
| και ἡ εὐθεια συνεμπιπτει , εὐθεως και τα προκειμενα των σχηματων ἀφιστανται : οὐδετερα γαρ των πτωσεων εἰς ἐλεγχον του |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| οὐκ εἰπεν αἱ φωναι εἰσιν συμβολα των ἐν τῃ ψυχῃ παθηματων , ἀλλα τα ἐν τῃ φωνῃ . και τα | ||
| προπαρασκευαζομενος ἀριστα θεραπευει . Προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων παθηματων [ . . ] : και παλιν δια τουτων |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| της γε νυν διατριβης ἀξιον γιγνηται . Λεγε δη : προσφεροντες τῳ θαυματι τουτῳ την μεθην , ποιον τι ποτε | ||
| , και τας φιαλας ἐπι των δακτυλων ἀκρων ὀχειτωσαν , προσφεροντες τοις συμποταις εὐλαβως . τα δ ' ἐκπωματα και |
| οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
| και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
| τριας δε την της μοναδος δυναμιν εἰς ἐνεργειαν και ἐπεκτασιν προχωρειν ποιει . και μοναδος μεν το τοδε , δυαδος | ||
| των παρα πλευραν ἀνδρων ἐπιστρεψας τῃ μεν φαλαγγι παρηγγειλε θαττον προχωρειν : των δε ἀπο της δεξιας και ἀπο της |
| ὁ δε την γνωμην οὐδαμως ἠλλοιωθη τῃ θεᾳ παν εἰρηκως ἀρεστον ὑπαρχειν αὑτῳ το δοκουν βασιλει . εἰ τοινυν ὁ | ||
| την ὑποσχεσιν ὁ νομος λεγων , ὁτι οἱ „ το ἀρεστον „ τῃ φυσει δρωντες και ” το καλον ” |
| ὑμων και της ὑμετερας ψηφου . λεγε δε ὡδε των προεδρων και των συμβουλων το δογμα . Ἀκουετε καθαπερ ἐψηφισασθε | ||
| και ἐν τηι ἐκκλησιαι και ἐν τηι βουληι μετα των προεδρων ἐκαθηντο , κωλυοντες τα ἀσυμφορα τηι πολει πραττειν . |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| ἐπιπεδῳ ἐπ ' ἀπειρον ἐκβαλλομεναι ἐπι μηδετερα συμπιπτουσιν , ἀλλα τηρουσιν ἐν παντι την διαστασιν . των δε σχηματων ἐπιπεδα | ||
| : εἰτα δε και ταυτα ἐπιφραξαντες τῃ ὑλῃ και ἐπιχωσαντες τηρουσιν ἀναβαινοντες κατα κλιμακος , ᾑ ἀν ὁρωσι τον καπνον |
| ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
| δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
| αὐτου Παρμενισκος προσελθοντες ἡμιν περυσιν του μεταγειτνιωνος μηνος ἐλεγον ὁτι βουλονται δανεισασθαι ἐπι τῃ νηι , ἐφ ' ᾡ τε | ||
| , ἐλπισας ἠ ταραχθεντας αὐτους μαλλον ἀν χειρωθηναι σφισιν ᾑ βουλονται ἠ και αὐτοβοει ἀν δια τον ἐνδοθεν τε και |
| τε συγκλητος προσηγορευσεν . ἡγουντο δ ' αὐτοι μεν την βασιλειον φεροντες πορφυραν , εἱποντο δ ' ὀπισθεν αὐτοις οἱ | ||
| της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . Ἀνωθεν δε τουτων ἡ Σκυθικη βαρβαρος προς |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ||
| Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται |
| ' ἀλλου του των ἐκεινοις προσηκοντων προακουσαντα τοσαυτην σπουδην ποιησασθαι κακους ἀποφηναι πολυ του νομου τουτου κεχωρισται . και μην | ||
| γε ἀγαθον , εἰπερ ἀγαθους ποιει οἱς ἀν παρῃ , κακους δε μη . Ἀλλα μην οὑτω γε δοκει μοι |
| τυχη και παιδεια και βουλησις : οὐ γαρ ἐπαναγκες εἰναι δεινους τους μικρα κεκτημενους : οὐδ ' ἐπιθυμειν χρηματων , | ||
| σοφος ἐσεσθαι ἠ τους πολιτικους τουτους , τους αὐτους τε δεινους ὀντας τα πολιτικα και χρωμενους ἑκαστοτε τῃ τε αὑτων |
| τοισδε ἠ τοισδε τοις κεφαλαιοις , ἡ δε εὑρεσις τα προσηκοντα εἰς ἑκαστον ἐνθυμηματα διερευναται , και ἡ μεν διαιρεσις | ||
| τα Ἀμφικτυονικα πραττουσιν , οἱ δε δεισαντες ἐψηφισαντο ἀναλαβειν τα προσηκοντα τῳ ταφῳ . και το Λεωνιδου σημα του Σπαρτιατου |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| καρποϲ ἀϲφοδελου ἠ το ἀνθοϲ ἠ μαραθρου ϲπερμα ϲυν οἰνῳ προϲφατον τε κηριον ἐϲθιομενον μετ ' ὀξουϲ . Τοιϲ δε | ||
| και ἐφηλειϲ ἀποκαθαιρει και το προϲωπον λευκαινει και ἀποϲμηχει και προϲφατον ποιει και προϲ ταϲ ἐν μητρᾳ ϲκληριαϲ και ἀποϲτηματα |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| τους νυν ὀντας ἐν Τεῳ , ἠρετο ταυτην , τι ποιεις ; Ἡ δε εἰπε : Τεως συ ἐζητεις , | ||
| ἐαν δε τινος κακου ἐπιλαβῃ , και Ἰλιαδα ἐξ αὐτου ποιεις και Ὀδυσσειαν , πολλα δε οὐτ ' αὐτος ἀκουσας |
| ὠκυμορου της θυγατρος ἀποθανουσης ἐτι περιειπε τον Γαιον , εὐνοιαν προσφερομενος οὐ πενθερου μαλλον ἠ γνησιου πατρος , ἡς ἐνομιζεν | ||
| τροπον ἀλλα και τοις παισι των Ἀθηναιων ὑπερηφανως και χαλεπως προσφερομενος . . . . . . . ἐπει δε |
| οὐκ ἐμον . εἰ δε δικαιον μεν το πεπραγμενον , καινον δε τουτο και οὐκ ἐμον , οὐδεν ἑτερον λεγουσιν | ||
| ἀρχομενης μερων , τελευτωσης δ ' εἰς τα ἀνω . καινον δ ' εἰναι χρη τον σπογγον , κἀν μη |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| ἀει δη τουτο πασχουσι , μειζονος ἠ κατα τα χρωματα δεομεναι κινησεως , και τας αὐτων χρεων ἀν εἰη ἐκμανθανειν | ||
| δε κατα την μητραν ἠ κυστιν ἑλκωσεις , των αὐτων δεομεναι φαρμακων , ὀργανων χρῃζουσι των εἰσω παραπεμψοντων αὐτα : |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| παχος σχιζομενον λεπτον ὡς ἀν φυλλον , το δε λοιπον προσμενειν τε δυναται και σωζει το δενδρον ὡσαυτως περιπεφυκος . | ||
| Ταυτα μεν οὐν ὁ βασιλευς . Ὁ δ ' ἐπειρατο προσμενειν και ξυνεπεσθαι οἱ κατα βαρβαρων στρατευοντι , ἀλλα ταυτα |
| μεν θανατου ῥυονται , ἐν δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των δε κρατουντων ἀστερων παραφυλασσειν χρη τα δωδεκατημορια | ||
| ἀν ἐκεινοι ταλαιπωρευμενοι ἐς γην πεσωσι : παρασταντες δε βροχους περιβαλλουσιν αὐτοισι κατα τους αὐχενας , και αὐτοι ἐπιβαινουσι κειμενοισι |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| τοιαυτη . νεμομενοι τα ἑαυτων ἑκαστοι ὁσον ἀποζην , και περιουσιαν χρηματων οὐκ ἐχοντες , οὐδε γην φυτευοντες , ἀλλα | ||
| των Ἀρκαδων Μαντινεις οὐτε κατα την δυναμιν οὐτε κατα την περιουσιαν , ὡς αὐτος οὑτος φησιν , ἐκ πολιορκιας δε |
| , οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
| ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
| εἰ δε δη και τα μαλιστα δια τας εὐεργεσιας των δεομενων το πολλα κεκτησθαι χρηματα μεγαλης ἠν σπουδης και φιλοτιμιας | ||
| και κατα θαλατταν ὑπαρχουσαν . οὐδενος δε οὐδεν ἐπαιτιωμενου , δεομενων ἐμειναν ἑως ἀφικοντο οἱ ἀντ ' ἐκεινων στρατηγοι , |
| ὑποχονδρια τε και γαϲτηρ . ξηροτερου δε το μεν αἱμα παχυτερον τε και ὀλιγωτερον , αἱ φλεβεϲ ξηραι και ἡ | ||
| γαρ μονην αὐτην καθ ' αὑτην οὐδεις ὑπεθετο , διοτι παχυτερον ἐστιν ἡ γη και οὐκ ἐπιτηδεια προς γενεσιν . |
| , και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
| ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
| ἰσον . και ἡνικα μεν ἐκ των καθολου τα μερικα κανονιζονται , λεγεται ἀποδειξις , οἱον ὡς ὁταν βουλομενοι δειξαι | ||
| αἱ περισπωμεναι συζυγιαι γινονται ἀπο της ἑκτης των βαρυτονων , κανονιζονται δε και αὑται κατα τους βαρυτονως και την παραδοθεισαν |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
| ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
| εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| δη ἑξ ἠ ἑπτακαιδεκα ἐτων ἀπο γενεας οἱ παιδες ταυτα πραττουσιν , ἐκ τουτου δε εἰς τους ἐφηβους ἐξερχονται . | ||
| , ἀλλα και πανταπασιν ἀσεβες : ἐπειδηπερ εὐνοιᾳ θεων εὐ πραττουσιν ἀνθρωποι , και μαλισθ ' ἡμεις , τα μεν |
| ἀκουσαι παντων , ὑπισχνεισθαι λυσειν και μεταθησειν τα γεγραμμενα , προεσθαι δε κελευειν ὁσον δραχμας πεντακοσιας . γενομενου δε του | ||
| ' εἰπειν , ἡγουμαι τον Ὠρωπον ἐαν ἠ Λακεδαιμονιοις Μεσσηνην προεσθαι και Πελοποννησον . οὐ γαρ ἀν ἡγουμαι περι τουτου |
| προτεινων αὑτον ἐς πασαν τιμωριαν ἐξεδωκε τοις δικασταις , οἱ παθοντες ἀφεσιν αὐτῳ του ἐγκληματος ἐψηφισαντο . ἀφεθεις Ἀπολλοδωρος οὐκ | ||
| . . . . νται ? : και οἱτινες ἀν παθοντες ἀμυνωνται και μη αὐτοι ἀρχωσι του δραν : και |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| ' ὠ θεοι . νεωστι γαρ το σπερμα τουτ ' ἀφιγμενον εἰς τας Ἀθηνας ἐστι παρα του βασιλεως . παρ | ||
| ὁσον σπουδαιον ἐν αὐτοις , ἐθαυμαζον αὐτον ὡσπερ εἰς γηρας ἀφιγμενον . ΝΥΜΦΙΔΙΑΝΟΣ . Νυμφιδιανος δε ἠν μεν ἐκ Σμυρνης |
| χρειας τῳ πατρι διαγγελλουσι . παρο και ἀνερχομενους αὐτους και κατιοντας εἰσηγαγεν , οὐκ ἐπειδη των μηνυσοντων ὁ παντῃ ἐφθακως | ||
| οἰκειν λεγονται , συριγμα δε δεινον φασιν ἀκουεσθαι τουτων και κατιοντας αὐτους ἐπι την θαλατταν πλειν ἐπι πολυ του πελαγους |
| ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
| ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |