ἁλις : ἠν δε μη , παχυνας αὐτον γαλακτι , καυσαι τα τε στηθεα και το μεταφρενον : ἠν γαρ | ||
ὀρεια διασταντας ἀπ ' ἀλληλων ὁσον πηχεις εἰκοσιν ὑλην ἱκανην καυσαι προσεταξεν , τα δε πυρα πρωτης μεν φυλακης ἐκκαυσαι |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
του παντος ἐστιν ὡδε χρωματος συλλογιζεσθαι . Ὁποταν δε τυχοιεν διαφερουσαι τῳ χρωματι , ἐπιδηλοι μεν ἠδη τοις νουν ἐχουσιν | ||
το της ψυχης ὁμοιομερες ἐπιφαινουσιν : αἱ δε γεωμετρικαι μεγεθεσι διαφερουσαι την σωματικην ἐπιφαινουσι πηλικοτητα : αἱ δ ' ἁρμονικαι |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
ποιουν την ἀμφισβητησιν : ὁπερ γαρ ἐφαμεν , εἰ ἐζη βασανιζομενος εἰπεν ἀν . Ἡ ἀντιληψις οὐκ ἀει ἐμπιπτει : | ||
παρων δια τελους και συνων μοι , τῃ αὐτῃ βασανῳ βασανιζομενος τοις μεν πρωτοις και τοις ὑστερον λογοις τοις του |
εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
μελαινομεναις χλοεραις τε . Τον δ ' , εἰ σκορπειην ὀλοφυρομενος τις ἀκωκην ἐλθοι , ἀερταζειν περι ἑλκεϊ κεκλεο λυγρῳ | ||
οὐ ζηλων οὐδε βασκαινων αὐτοις της τρυφης , ἀλλα τοὐναντιον ὀλοφυρομενος και ἐλεων , ὁταν ἐπι δωροις , ὡσπερ οἱ |
και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
γηροβοσκους κεκτησθαι ἑαυτοις ἐκ τουτου του ζευγους τοις γουν ἀνθρωποις ποριζεται : ἐπειτα δε και ἡ διαιτα τοις ἀνθρωποις οὐχ | ||
ὁν προαιρειται βιον . Βιος κεκληται δ ' ὁς βιᾳ ποριζεται . Βιου δικαιου γιγνεται τελος καλον . Βουλης γαρ |
δυσμενους διαφερει . ἐχθρος μεν γαρ ὁ προτερον φιλος , πολεμιος δε ὁ δι ' ὁπλων χωρων προς τους πελας | ||
ᾡ μη παντες τους παθοντας οἰκτειρουσιν . αὑτη και βαρβαρῳ πολεμιος , αὑτη και τισι των ἀλογων οὐ πρεπουσα . |
ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
τευξονται . Οὐκ ἐχω , ὠ ἀνδρες δικασται , οὑστινας δεησομενους ὑπερ ἡμων ἀναβιβασομαι : των γαρ προσηκοντων οἱ μεν | ||
τα πρεποντα . παλιν δ ' ἀντειποντος ἐπεμπον ἑτερους ιʹ δεησομενους μηδεν ἀναξιον ποιειν της πατριδος μηδ ' ἐξ ἐπιταγματος |
ὁ γινεται τι , οἱον δια την φρονησιν γινεται το φρονειν και δια την ψυχην γινεται το ζην και δια | ||
, εἰς τας ἐκκλησιας τον πενητα σωφρονειν συμβουλευων , πειθων φρονειν μετρια εἰδοτα ὁτι ἡ τυχη πολλακις οὐκ ἀκολουθα ταις |
το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | ||
αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : |
. ἠδη δε και περι του ἀφειναι την ἀρχην και καταθεσθαι την δυναστειαν ἐσκοπουμην , ὁπως μονον ἀσφαλως παυσαιτο ἀν | ||
τοις περιστατικοις μοριοις , ὡς ἐπι του φιλοσοφου του πεισαντος καταθεσθαι την τυραννιδα : ἐρει γαρ ἐκ των προσωπων τῃ |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
σκουτατων και ψιλων εἰς τεσσαρα ἰσα μερη : δεξιον , ἀριστερον , μεσον ἀριστερον , μεσον δεξιον , τους δε | ||
ἀνεχεσθαι δυνηται : ἐπην δε ἀρσεν βουληται φυτευειν , τον ἀριστερον ἀποδησαι . Στομαχος μητρης ἀπο μεν θυμιηματων ξυμμεμυκως ἀναχασκει |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
τον βιον : πασης ἐπηρειας ἐχθρων κρειττω τον χρονον διαγεγονε παρεχομενος : τηνικαυτα δε ἐχθρους οἰκια ἐκτησατο , ἡνικα τα | ||
Ἐνθαδε κατα θερειαν ἠρχετο , τα μεν σιτομετρων και μισθοφοριαν παρεχομενος , τα δε και ταις ἐξοπλισιαις προς φοβον των |
' οὐταμεν ὀξεϊ χαλκῳ . ἡ μεν ἀρ ' ὡς εἰπους ' ἀπεβη γλαυκωπις Ἀθηνη , Τυδεϊδης δ ' ἐξαυτις | ||
ἱξεσθ ' , ἀμ πελαγος Ἀτλαντικον ἐκτος ἱκωμαι . Ὡς εἰπους ' αὐδην κατερητυεν : ἐν δ ' ἀρα θυμος |
ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | ||
πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , |
ἀλλο γ ' ἠ ἐδοξε τοις πρυτανεσι περι σωτηριας γνωμας καθειναι της πολεως ; κᾀτ ' εὐθεως πρωτος Νεοκλειδης ὁ | ||
νοθον τε και τῳ σφετερῳ γενει κιβδηλον . πειραν οὐν καθειναι και μαλα ἐλεγκτικην φασιν αὐτον . λαρνακα πληρωσας κεραστων |
κακονοια . εἰη μεν οὐν ἀν πολις οὐκ ἀπο τοιουτων διαιτηματων ἡ βελτιστη , ἀλλ ' ἡ δημοκρατια μαλιστ ' | ||
οὑτως περι των κατα μερος τροφων και φαρμακων και λοιπων διαιτηματων καθως ἀν ὁ λογος προϊων διασκευασειε . Των μεν |
ἐξ ἀρχης ὑπαρχοντων ἐχειν ἡ μεθοδος ἱκανως παρα τας ἀλλας πραγματειας τας ἐκ παραδοσεως ηὐξημενας , λοιπον ἀν εἰη παντων | ||
τῳ δοκει ταυτα και δαπανης πολλης και πονων πολλων και πραγματειας εἰναι , και μαλ ' ὀρθως δοκει . ταυτην |
κατεσκευασθω : αἱ ΑΕ , ΕΒ ἀρα δυναμει εἰσιν ἀσυμμετροι ποιουσαι το τε συγκειμενον ἐκ των ἀπ ' αὐτων τετραγωνων | ||
' ὑπολοιπων ἑξ συζυγιων των ἁπτων αἱ μεν ὡς μηδεν ποιουσαι προς ἀλληλας ἠ πασχουσαι οὐδεν προς γενεσιν ἠ φθοραν |
ἐκφαινουσιν . „ Ὁ αὐτος ἐρωτηθεις δια τι Θηβαιοι πολλα ἐσθιουσιν εἰπεν : ” ὁτι ἐξ ὀδοντων γεγενηνται . ” | ||
την ἀκτινα βαλλων . ταυτην οὐν την βοτανην το κωνειον ἐσθιουσιν οἱ ἀνθρωποι ὑπαρχουσαν παντος ἡδιω λαχανου . οὑτως αἱ |
ἰχνων ὀντα των κατα ἀλλας και ἀπ ' ἀλλων προοδους ἐπιγιγνομενων ἠ ἡνωται προς ἀλληλα παντελως , ὡς μη ἀποτμηγεσθαι | ||
. την γαρ χωραν οἱ αὐτοι αἰει οἰκουντες διαδοχῃ των ἐπιγιγνομενων μεχρι τουδε ἐλευθεραν δι ' ἀρετην παρεδοσαν . και |
αὐτῳ των ἀλλων προσγενησομενων . και ἀριστα οἰμαι ἐφρονει , λογιζομενος ὁτι οὐδεν ὀφελος των ἁπαντων ἀγαθων , ἐστ ' | ||
ἐγω δε και αὐτος ταυτα τε ὑπειληφα και ἁμα στενω λογιζομενος , τινα μεν ἠλπισθη , τινα δε ἐξεβη . |
δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | ||
την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν |
μητε παντ ' ἐκβαλειν δια το μηδεν ἐχειν του φαινεσθαι πιστοτερον , ἐπι το ἐπεχειν κατηντησαμεν . ἀλλ ' ὁ | ||
ὁρων τε και συλλογισμων τῃ ἐκθεσει των ὁρων γνωριμωτερον και πιστοτερον ποιων το δεδειγμενον . Τουτεστι τουτο γαρ νυν λεγω |
δειλων , σοφων ἀμαθων , πραων ὀργιλων . ἐξεστιν οὐν καταλιποντας τα ὀνοματα , ἐκλαβοντας τα ἠθη φιλοσοφησαι τα του | ||
γυμνους ἐπιβαινειν χρη τα περιττα ταυτα παντα ἐπι της ἠϊονος καταλιποντας : μολις γαρ ἀν και οὑτως δεξαιτο ὑμας το |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
την ἀρχην ἰσχει , και τα πολλα φαντασματα εἰς ἑν συνθειναι ἀδυνατει , ὡσπερ ἡ λογικη , ἀλλα συμπαρομαρτει τῃ | ||
ἀνελλιπως τα ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενα και ἐκ τουτων συνθειναι τον ὁρισμον , φησι τουτον μη ἀν ἀλλως γενεσθαι |
θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
ὡν ἐκεινος ἐπαθεν δικαιως ἐλευθερων παιδων ἐκτομας ποιησαμενος και τουτους ἀποδομενος . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ | ||
το πληθος αὐτων συντεμνω . τα γαρ δη χρηματα παντα ἀποδομενος , οὐ πεισας Διωνα , φασκων οὐ πωλησειν ἀνευ |
φιλον μονον , ἀλλα και εἰς ἀδικουμενον ἐχρησω τῃ προθυμιᾳ μεμψαμενος τε εὐθυς το μικρων ἑνεκα τον ἀρχοντα ἑλκεσθαι κἀν | ||
και ὀνησεται , συ μεντοι γε οὐ τον δεινα ἐσῃ μεμψαμενος ἠ τον δεινα , ἀλλα το πλημμελημα νουθετησας . |
τελεως ἑνδεκαταιη . Ἀνθρακες ἐν Κρανωνι θερινοι : ὑεν ἐν καυμασιν ὑδατι λαυρῳ δι ' ὁλου : ἐγενετο δε μαλλον | ||
το γινομενον περι τον Νειλον : οὐ γαρ ἐν τοις καυμασιν αὐξεσθαι , κατα τον χειμωνα δε ταπεινουσθαι δια την |
Ἀλεξανδρου στρατιωτων . ἀπροσδοκητως δε ἐπιθε - μενων των του δυναστου , παραδοξος εὐημερια περι τον Ἀλεξανδρον ἐγενετο . οὐ | ||
δε σπερμα καθειστηκει τυραννου . εἰ δε πονηρα φυσις ἀνευ δυναστου πατρος ἀπειργασατο τυραννον , τι ἀν ἐδρασε πατρικην προσλαβουσα |
ἱππευειν ἐμπειροτερος εἰη ἠ τα κατα μουσικην ἱκανως γιγνωσκοι ἠ ἀγωνιζομενος δυναιτο των ἀντιπαλων κρατειν , το δε συμπαν ἁμαρτανοι | ||
μεν ἐστιν ὁ τοις ἀληθινοις ἀγωσιν ἐγγυμναζομενος και ἐν δικαστηριοις ἀγωνιζομενος , οἱος ἠν Αἰσχινης και Δημοσθενης , σοφιστης δε |
ὑμων οὐδεμιαν αἰτιαν αἰσχραν ἐσχον . οἱ δ ' αὐτων περιγενομενοι και σωθεντες , οὑς οὑτος μεν ἀπεκτεινεν ὁμοιως και | ||
, και σφεων ἐπεσον ὑπερ τεσσερακοντα ἀνδρας : οἱ δε περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε |
Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
. Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | ||
οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει |
σταυρωματος ἐξεπιπτον . και οἱ μεν ἐν δεξιᾳ ἐσχατοι αὐτων παιομενοι εἰς τα γυμνα ὑπο των Λακεδαιμονιων ἀπεθνῃσκον , οἱ | ||
ἀνευ ὁπλων ἠλθον πιστευσαντες ταις σπονδαις , οὐ νυν ἐκεινοι παιομενοι , κεντουμενοι , ὑβριζομενοι οὐδε ἀποθανειν οἱ τλημονες δυνανται |
μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
περατος ἐποχης , ἐπισκεπτεσθαι δυνωμεθα προχειρως , και τας παντως ἐσομενας ἐκλειπτικας συζυγιας και τα τουτων μεγεθη των ἐπισκοτησεων και | ||
ἠδη προτερον εἰρησθαι και τα ἐσομενα , ἠγουν και τας ἐσομενας αὐτοις νικας τοτε ἀν , ὁτε ἐσονται δηλονοτι , |
ἐξηκουοντο . τους γουν προ μικρου διαρπαζειν ἐγνωκοτας την πολιν μετριους κατα την ἀγοραν ἑωρωμεν ὠνουμενους τα ἐπιτηδεια , ὡς | ||
λογικους και ἀλογους και Ἑλληνας και Βαρβαρους και πλουσιους και μετριους παντας ἐκ Διος λεγει γεγενησθαι . . ῬΕΙΑ ΜΕΝ |
, περι οὑ φερεται ἱστορια τοιαυτη . Μιθρας υἱον ἐχειν βουλομενος και το των γυναικων γενος μισων πετρᾳ τινι προσεξεθορεν | ||
το μη δυνασθαι δικαζεσθαι ἐκλαεν , ἠ τῃ ἀληθειᾳ θορυβον βουλομενος ποιησαι και ἐκκαλεσασθαι προς ὀργην τον δημον : ἐπιπλεκεται |
ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
της ψυχης φιλος ἠν , μητε ἐκ των ἐμων λογων δυνασαι τουτο γνωναι , ἀλλα τους των στρατιωτων λογους παντας | ||
ὁτι δια το παντας τους πολεμιους παρεσκευασμενους παρερχεσθαι . δευτερον δυνασαι τον λογον ἀποστρεψαι προς τον πλουσιον , και εἰπειν |
. Κορυζας και πταρμους τοισι περι πλευμονα και προγενεσθαι και ἐπιγενεσθαι , πονηρον : τοισι δε λοιποισι πταρμος οὐκ ἀλυσιτελης | ||
ὑπελαμβανον καταστελειν τας φλεγμονας , ἑβδομαιας δ ' οὐσης ῥηξιν ἐπιγενεσθαι της ἐπιφανειας , και προπεσειν ἐκ των της Ἡραϊδος |
σκοπειτε γαρ : τους νομους οἱ γεγραφοτες , ὁσα των πραττομενων συμβαινειν εὐκολως οὐ πεφυκεν , οὐδαμου προσδιωρισαν . οἱον | ||
νυν παροντος βλαπτομεθα . εἰ δ ' εἰς ἀγνοιαν των πραττομενων καταφευξῃ , οὐτ ' εἰκοτα δοξεις λεγειν την τε |
των μο ἑνος των ἀριθμων ἰσον γινηται ἠ μειζον του διδομενου ὁμωνυμου λογου , οὐ προβαινει ἡ δειξις . . | ||
των ἐξ ἀρχης δοθεντων ἀριθμων μειζον εἰναι του ὁμωνυμου του διδομενου . Οἱον δεδονται ἐξ ἀρχης ἀριθμοι δυο ὁ τε |
' ἀν ὀλβον εἰς ὑπερβολην πατρος ; οὐδ ' αὐ πενεσθαι κἀξυπηρετειν τυχαις οἱοι τ ' : ἐθη γαρ οὐκ | ||
βαρβαρους ὀντας εὐ πασχειν . κβʹ . Λεσβωνακτι . Δει πενεσθαι μεν ὡς ἀνδρα , πλουτειν δε ὡς ἀνθρωπον . |
παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
, και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
και μνημην ἐπ ' αὐταις ἐμποιουσα . Κυπαρισσου το σπερμα συλλεγεται μεν μετα καλανδας Σεπτεμβριας , σπειρεται δε εἰς πρασιας | ||
ὠνομασται . ἐν εὐριποις μαλιστα και περι πολεις φυεται . συλλεγεται δ ' ὁ καρπος και ὁ ὀπος ὡσπερ και |
το γεγονος , ὁτι της θεας ταυτης πολλαι περιστασεις μνημονευονται περιεχουσαι την κατα των ἀσεβων τιμωριαν . τῳ δ ' | ||
ἐργασια , το μεσον μεν αὐτης ἁψιδες εἰσι τετταρες τετραγωνον περιεχουσαι τυπον : ὡν το μεταξυ τετρασιν ἠρεψεν ὁ τεχνιτης |
δομων , ἐχηι νεον . ἐα : τι χρημα ; καινας ἐσβολας ὁρω λογων : μητερα γεραιαν βωμιαν ἐφημενην ξενας | ||
ἁβροδιαιτον αὑτων χανδον προς το ἀοριστον και ἀτελευτητον ἀποτεινοντες , καινας ἐπινοουντες ἡδονας , ἀθυτα παρασκευαζουσιν , ἀγχοντες και ἀποπνιγοντες |
δρασοντος του Ἰασονος , και του χρησμου νυν ἀποτελουμενου . πεδιλον δε νυν εἰπε την κρηπιδα : παντα γαρ τα | ||
Πελιας ἱκετο σπευδων : ταφε δ ' αὐτικα παπταναις ἀριγˈνωτον πεδιλον δεξιτερῳ μονον ἀμφι ποδι . κˈλεπτων δε θυμῳ δειμα |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
ἀλλα και γραφοντας ἑτερους δυσχεραναι , δια την του μηδεν ἀνηκεστον παθειν προφυλακην * * * τον ἐν ἀσφαλει βιῳ | ||
. οὐ μην το γε μισος αὐτων εἰς ἐργον τι ἀνηκεστον ἐχωρησεν , οἱα ἐν ταις τοιαυταις φιλει γινεσθαι ταραχαις |
ἁπλη ἐνεργεια , ἡδιστη ἐστιν , ἠτοι τῳ αὐτῳ ἡδει χαιρουσιν . ὁ γαρ ἁπλης φυσεως ὠν τῃ ἐκ του | ||
: ἀθλιωτατου . Ὑπο σπιλαδεσσι : ὑπο ταις πετραις αἱς χαιρουσιν . Μελει : ἐγκειται , προσκειται , οἰκει . |
εἰρηνης δεομενοι ἠ ἀλλου τινος , κατακτειναντες τουτους οἱ βουλομενοι ποιησουσιν ὑμας των λογων μη ἀκουσαι των προς ὑμας ἰοντων | ||
ἐφεξης το τε δια τεσσαρων και το δια πεντε , ποιησουσιν οἱ ἀκροι το δια πασων , ὁτι ταυτα ταις |
τε οἱ ἡνια χερσιν . ἐν νυσσῃ δε τοι ἱππος ἀριστερος ἐγχριμφθητω , ὡς ἀν τοι πλημνη γε δοασσεται ἀκρον | ||
τῳ στηθει : ἐσχατον δε μεσουρανουσι του τε Περσεως ὁ ἀριστερος ὠμος , ὑπολειπομενος του μεσημβρινου ὡς δυο μερη πηχεως |
συνθηκας αὐτοις ἐθεντο ἐπι ἰσῃ και ὁμοιᾳ , οὐδεσι ταυτα συνθεσθαι Ῥωμαιων ὑποσταντων , οἱον δε ὀντα τον τελευταιον στρατηγον | ||
ὁτε και τουτ ' αὐτο προσηδικηκασι , το τοιαυτην εἰρηνην συνθεσθαι ; εἰ δε δη και μη συντεθεινται μονον , |
και πλειονα διδοασιν : οἱ καλοι δε αὐτο μονον καλοι θελουσιν εἰναι . και σοι δε μελετω ἀει του πλειονος | ||
ἀφροσυνη μωρα . ἐπαινουσι δε ἑαυτους ὡς συνεσιν ἐχοντας και θελουσιν ἐθελοδιδασκαλοι εἰναι , ἀφρονες ὀντες . δια ταυτην οὐν |
ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ||
ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται |
ἀρχῃ προθεσιν αὐτου περιγραφομεν , την δ ' ἐχο - μενην ἀπο της Φιλιππου παραληψεως της βασιλειας ἀρξαμενοι πασας διεξιμεν | ||
. των δ ' ἀγριων ἡ μεν οἱον καθη - μενην ἐχουσα την κωδυαν ἠδη φαρμακωδες ἐχει το σπερμα ψυχον |
κδʹ και ὁμοιως των συνδεσμων λυομενων ἑξει τῃ μοιρᾳ λʹ παρακειμενας λʹ . τους δε αὐτους ἀριθμους ἑξει ὁ τε | ||
' αὐτων ἀμυθητον ἐστι κατα τε τον ποταμον και τας παρακειμενας λιμνας , ὡς ἀν πολυγονων τε ὀντων και σπανιως |
. και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
: Ἀχαιου ἐστιν ἐκ Μωμου . οὐδεν δε χειρον ὁλοκληρον θειναι το ἰαμβειον , ὁπερ οὑτως ἐχει Ἀρης ὁ λῃστης | ||
δια ταυτ ' ἐγραψεν μηδε νομον ἐπ ' ἀνδρι ἐξειναι θειναι , ἐαν μη τον αὐτον ἐφ ' ἁπασιν Ἀθηναιοις |
, οὐ διακωλυουσι σε οὐτε ὁ πατηρ οὐτε ἡ μητηρ ἐπιτειναι τε και ἀνειναι ἡν ἀν βουλῃ των χορδων , | ||
, προς τῳ τελει ἐδει με ἀνειναι και μη μαλλον ἐπιτειναι ; “ κληθεις ἐπι δειπνον οὐκ ἐφη παρεσεσθαι : |
οἰκια αὑτη ' στιν ἡν δει χρηματων σε τημερον μεστην ποησαι και δικαιως κἀδικως . Ἀλλ ' ἀχθομαι μεν εἰσιων | ||
ᾠμην Ἐρυξιν εἰναι . Εἰτ ' ἐν τραγῳδιαις ἐχρην κἀλεκτρυονα ποησαι ; Συ δ ' , ὠ θεοισιν ἐχθρε , |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
' ἐγω , τους χρηστους λεγεις τους ταις χορδαις πραγματα παρεχοντας και βασανιζοντας , ἐπι των κολλοπων στρεβλουντας : ἱνα | ||
ἀχθεται καρτερων . κατανοει δε τους μεν πονους ὑγιειαν τε παρεχοντας και σωτηριαν ἐτι δε δοξαν ἀγαθην , την δε |
ὡς οὐτ ' ἀδικουμεν Ξενιου Διος χαριν . ὀλιγου χρονου διελθοντος ἑαλω μεγα κακουργων : εἰτα μεντοι ἐν ὀψει πολλων | ||
, μετα ταυτα δ ' ἀλλα θεασασθε . χρονου γαρ διελθοντος και του πολεμου προς Κοτυν ὀντος ἠδη , πεμπει |
κατα εὐθειαν των ἀκτινων αὐτου ἐρχομενων : μυλοειδως γαρ αὐτην περιστρεφεται και εἰς αὐτην ἐφορᾳ καθ ' ὁλον τον κυκλον | ||
αὐτοις . Παντας μεν γαρ τους κυκλους ὁ ἡλιος ἰσοχρονως περιστρεφεται και τους μειζονας και τους ἐλαττονας δια το περι |
: ὡστε οὐκ ἐλαχιστον ἐν ὑμιν ἐστι μερος ὡς πλειστους ἐπιθυμειν των παροντων νυνι πραγματων . και ταυτα ὁτι οὑτως | ||
την ἀπιστιαν το τε παραδοξον και το λιαν οὑτως ἐχειν ἐπιθυμειν . φυλαττομενοι γαρ , μη τυχωσι ματην τοσαυτης ἀπολαυσαντες |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
. Ἐν τουτῳ δε ἀφικοντο παρα Ἀλεξανδρον των Μαλλων των ὑπολειπομενων πρεσβεις ἐνδιδοντες το ἐθνος , και παρα Ὀξυδρακων οἱ | ||
πως ; ἠ περι μεν συνδεσμων και ἀρθρων και των ὑπολειπομενων του λογου μερων ἐκεινο λεγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾳ |
καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα δε ἐνομιζεν οὑτως ὁ Πιερος ἠ | ||
τας καθ ' ἑαυτου διαβολας , ἀλλα τοις πραγμασι , μεταθεσθαι τε την οἰκησιν ἑτερωσε ποι ποτε παντα τα ἑαυτου |
. φαμεν γαρ , ὁτι των αὐτων ὀντων παθων , διαφερουσων δε των αἰτιων , οὐ τῃ αὐτῃ θεραπειᾳ χρωμεθα | ||
φησιν , ἑαυτοις ἀκολουθα οἱ των ἰδεων τον ἀριθμον ἐκ διαφερουσων μοναδων συνεσταναι φασκοντες , ἱνα μη πολλας ἰδεας του |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
εἰ δε την Ἀντωνιου γνωμην φθανετε , μαρτυρομαι και παρακαλω περιμειναι την πρεσβειαν μου την ἐς Ἀντωνιον ἀπεσταλμενην ἠ λαβοντας | ||
μικρον παραμειναι ὡστε διαναπαυσαι τε την στρατιαν και ἑτεραν αὐτου περιμειναι και ἁμα πειραν ποιουμενος των της Πελοποννησου ἡγεμονων , |
προς ἐπικρισιν ἐν τῃ ἐρωτησει : προς γουν την μηδαμως γενομενην ἐρωτησιν δηλον ὡς οὐδεμια γενοιτο ἀν ἀποκρισις . εἰ | ||
δε συλλαβοντας ἐχειν δια το και τους πολεμιους μετα την γενομενην ἐπι χρονον πολιορκιαν ἐξ ἐνεδρας ἐπιθεμενους των προ του |
δε ἀνα πασαν ἡμεραν ἐπεφερεν ἠ τυρον ἁπαλον ἠ στεφανον ἀνθηρον ἠ μηλον ὡραιον : ἐκομισε δε ποτε αὐτῃ και | ||
τον μαστον : γραφεται αἰρομενα : βοτανοτροφον : κατα τον ἀνθηρον λειμωνα : συνοικους . ἠ ἐν ἐπαυλει μαχομενους : |
Περσου , κατα τινα παλαιαν μαντειαν εἰρημενην αὐτοις τους ἀλκιμωτατους προσθεσθαι συμμαχους , ἐλθειν εἰς Βραχγιδας , και τον ἐκει | ||
: Ὠ Λακεδαιμονιοι , χρησαντος του θεου τον Ἑλληνα φιλον προσθεσθαι , ὑμεας γαρ πυνθανομαι προεσταναι της Ἑλλαδος , ὑμεας |
ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
: γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
ἁπλως συνθετος , ὁ ὑπο παντων και πλειονων ἠ ἑνος κατεχομενος : ὁ δε μικτος , ᾡ συμβεβηκεν ὑπο φθογγου | ||
ὁμως παντα ἑν , ἰστω μεν ὁ ταυτα λεγων ἐτι κατεχομενος ἐν τοις διωρισμενοις , τα μαλλον και ἡττον ἐν |
αὐτον ὁ Φαβιος , δικτατωρ ἀναδειχθεις : ὁς ἀει μεν ἀναβαλλομενος την μαχην , ἀει δε αὐτην προςδοκασθαι ποιων , | ||
δια τριτης , ἐγω δ ' εἰς την τεταρτην ἡμεραν ἀναβαλλομενος ἐνιοτε , και μαλιστα ἐν χειμωνι , χειρον οὐδεν |
ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
μεν εἰ τυραννηθησεται , τῳ δε εἰ την ἐπι ταυτῃ περιμενει δικην : εἰ δε δη προςθειη τις , ὁ | ||
των ἐκει κακων ἀπολυουσιν ἡμας , μη θυσαντας δε δεινα περιμενει . Ταυτα παντα , ἐφη , ὠ φιλε Σωκρατες |