| της ψυχης φιλος ἠν , μητε ἐκ των ἐμων λογων δυνασαι τουτο γνωναι , ἀλλα τους των στρατιωτων λογους παντας | ||
| ὁτι δια το παντας τους πολεμιους παρεσκευασμενους παρερχεσθαι . δευτερον δυνασαι τον λογον ἀποστρεψαι προς τον πλουσιον , και εἰπειν |
| Ἀλεξανδρου στρατιωτων . ἀπροσδοκητως δε ἐπιθε - μενων των του δυναστου , παραδοξος εὐημερια περι τον Ἀλεξανδρον ἐγενετο . οὐ | ||
| δε σπερμα καθειστηκει τυραννου . εἰ δε πονηρα φυσις ἀνευ δυναστου πατρος ἀπειργασατο τυραννον , τι ἀν ἐδρασε πατρικην προσλαβουσα |
| ὀνειροπολειν το φανταζεσθαι , ὀνειρωττειν δε το καθ ' ὑπνους συνουσιαζειν . ὀνειροπολει ] ἐν τοις ὀνειροις φανταζεται . ἰσθι | ||
| πορρωτατω της Συριων ἀποδοσθαι γης , την δε Ἀνθιαν οἰκετῃ συνουσιαζειν ἐνενοει και ταυτα των ἀτιμοτατων , αἰπολῳ τινι ἀγροικῳ |
| αὐτην ἀγρυπνιας τε γινεσθαι και πυρετους ἐπιγινεσθαι και την δυναμιν καταλυεσθαι . παρηγορειν οὐν τηνικαυτα μαλλον , οὐ συμπραττειν τῃ | ||
| : μαστιγουν , στρεβλουν παντες οἱ λεγοντες , τον δημον καταλυεσθαι . ἐγω δε τι φημι ; τον μεν ὑφαιρουμενον |
| . ἠδη δε και περι του ἀφειναι την ἀρχην και καταθεσθαι την δυναστειαν ἐσκοπουμην , ὁπως μονον ἀσφαλως παυσαιτο ἀν | ||
| τοις περιστατικοις μοριοις , ὡς ἐπι του φιλοσοφου του πεισαντος καταθεσθαι την τυραννιδα : ἐρει γαρ ἐκ των προσωπων τῃ |
| δι ' ἡν ἐν Καρχηδονι κατεσκευασθη τοιουτος ταυρος , οὐδαμως δυναμενης εὑρεθηναι το παραπαν , ὁμως Τιμαιος ἐπεβαλε και την | ||
| γαστρι ἠ ἀλλως αὐτης ἀλλοιωσαι τα σιτια μη δυναμενης ἠ δυναμενης μεν ἀλλοιουν , οὐ κατα την ἐμφυτον δε θερμασιαν |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| οἰκειται σκηνη καλως στρατιωτικη , ἐνταυθα μεν οὐδεν ἀλλο δει προσγενεσθαι ἠ τον λαβοντα εἰδεναι ὁτι τουτων ὡς οἰκειων ἐπιμελεσθαι | ||
| της ἀεικειης μαλλον ἠ Βαβυλωνας οἱ εἰκοσι προς τῃ ἐουσῃ προσγενεσθαι : Ἐτιμησε δε μιν μεγαλως : και γαρ δωρα |
| μερισθεισα γαρ ἡ Ῥωμαιων ἀρχη ἐν ἐτεσιν ἑξηκοντα ἐς πλειους δυναστας ἠ ὁ χρονος ἀπῃτει , πολλα και ποικιλα ἠνεγκε | ||
| , οὐτ ' ἀκαματοι θεων μηνες , ἀγηρως δε χρονῳ δυναστας κατεχεις Ὀλυμπου μαρμαροεσσαν αἰγλαν . Το τ ' ἐπειτα |
| βελτιον ἀν εἰη † και ἀναγινωσκεσθαι και † τῳ ἑξης συναπτεσθαι , ἱνα τουτο μεν εἰη ὁ χορος λεγων . | ||
| προς δε τον κζʹ τον ἐπι κζʹ , ὡστε κἀνταυθα συναπτεσθαι μεν τῳ ἐπι εʹ τον ἐπι ιδʹ , ὑπολειπεσθαι |
| , δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
| σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
| ἐμοιγε σημαιν ' : οὐ γαρ ἐγωγ ' ἐτι σοι πεισεσθαι ὀϊω . ἀλλο δε τοι ἐρεω , συ δ | ||
| περι του Στρεψιαδου προαναφωνων δια τουτων και αἰνιττομενος ἁ μελλει πεισεσθαι ὁ Στρεψιαδης ὑπο του υἱου . Θ οἱον το |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | ||
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' |
| ἐστιν ἀπο του οἰγω και οὐκ ἀπο του ἀνοιγω , κανονιζεται οὑτως : οἰγω οἰξω ᾠχα ᾠγα , Ἀττικως ἐῳγα | ||
| Το ἐαν τετυφω χρονου μεν ἐστι παρακειμενου και ὑπερσυντελικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὁριστικου ἐνεργητικου παρακειμενου του τετυφα : |
| ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | ||
| μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν |
| ἀγαλματα θεραπευουσαι και ὑπονοιας , ἀλλα ξυνουσιας φανερας προς αὐτους ποιουμεναι , τα τε των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐλευθεραι νοσων τε | ||
| , παλιν ἀνανευουσιν ἀνω προς το στερνον , ἀθροαν τινα ποιουμεναι καμπην , ὁθενπερ ἠδη το προς το στερνον αὐτων |
| , παρα παντων ὁμοιως κοινος ἐχθρος και μετα τον θανατον ὀνομαζομενος . Μετα τουτον ἐβασιλευσε Περτιναξ , ἀνηρ εἰς γηρας | ||
| λεπτον του κριθαριου ἀλευρου . ἀμεως : ἠτοι ὁ λαγοκυμινος ὀνομαζομενος . ἀμυλον ἠτοι το καταστατον το ἐκ του σιτου |
| ποιουν την ἀμφισβητησιν : ὁπερ γαρ ἐφαμεν , εἰ ἐζη βασανιζομενος εἰπεν ἀν . Ἡ ἀντιληψις οὐκ ἀει ἐμπιπτει : | ||
| παρων δια τελους και συνων μοι , τῃ αὐτῃ βασανῳ βασανιζομενος τοις μεν πρωτοις και τοις ὑστερον λογοις τοις του |
| ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
| μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| παρα σιδηρου ἠ πυρος ἠ ὀργης βασιλικης πειραθησεται και τον πατρικον διασκεδασει πλουτον και ἀλγησει τους ὀφθαλμους ἠ συμπτωμα περι | ||
| , και ὁ Κρονος δε β λογους ἐχων εἰς τον πατρικον κληρον τον ἐξουσιαστικον ἐλαχε τοπον , ἐν βασιλικῳ τε |
| Περσου , κατα τινα παλαιαν μαντειαν εἰρημενην αὐτοις τους ἀλκιμωτατους προσθεσθαι συμμαχους , ἐλθειν εἰς Βραχγιδας , και τον ἐκει | ||
| : Ὠ Λακεδαιμονιοι , χρησαντος του θεου τον Ἑλληνα φιλον προσθεσθαι , ὑμεας γαρ πυνθανομαι προεσταναι της Ἑλλαδος , ὑμεας |
| μεν τον βιον ῥᾳονα και βελτιους τας προς ἀλληλους ἐντευξεις ποιουμενων , ἐκεινων δε το ἠθος δυσπροσοδον και πανταπασιν ἀνομιλητον | ||
| περι των ἀποδιδρασκοντων , ἀλλα και των τας μακρας ἀποδημιας ποιουμενων δια τε γης και θαλασσης . Ἐαν τα φωτα |
| ἐν ὀψητηρι κολυμβῳ ! ! ! ! ! ! ] θαι . ὁτι δε ἡ Ἀφροδιτη [ . . ? | ||
| ὀκνουσιν ἀναστρεφειν αἰδουμενοι εἰ δεησει τηλικουτους αὐτους ὀντας ἐξομολογησασ - θαι ὁτι παιδων πραγματα ἐχοντες οὐ συνιεσαν : ὡστε ἐμμενουσιν |
| Σωγενης ἐκκριτος γενομενος , ἐνδοξος και ἀγωνιστικος ὑμνειται και πενταθλος ἀγωνιζεται . εἰκοτως δε οὑτως ἐστιν ἐνδοξος , ἐπειδη και | ||
| ἐνιστασθαι ἐπισταμενον ὁτι πλειοσιν ὁπλοις προς τα κρειττονα των ἐργων ἀγωνιζεται . και γαρ νυν αἰσθανομαι τινων τοις βιβλιοις ἐγκαλουντων |
| ἐφ ' ἡμας . και οἱ μεν τινες αὐτῳ των παραγενομενων οὐκ ἠθελησαν συνεξαμαρτειν , Σιμων δε οὑτοσι και Θεοφιλος | ||
| δʹ φησιν αὐτην κατοικισθηναι ὑπο Ἀθηναιων των μετα Μιλτιαδου ἐκει παραγενομενων . Κριωευς : Δημοσθενης ἐν τῳ προς Φαινιππον . |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| ἰεναι παλιν : εἰ δε κεν αὐ τοι δωῃ κυδος ἀρεσθαι ἐριγδουπος ποσις Ἡρης , μη συ γ ' ἀνευθεν | ||
| δε οἱ κηρ αἰεν ἐχε κρατερη , μενεαινε δε κυδος ἀρεσθαι . Ἐνθα κεν ὑψιπυλον Τροιην ἑλον υἱες Ἀχαιων , |
| ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
| ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
| Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων ἐπι τον Φωκικον πολεμον , καταφευγουσιν ἐπ ' Ἀθηναιους ἀξιουντες συμμαχειν : ἡκουσι δε και | ||
| ἀκροατην : οἱ τα οἰκεια ἀρνουμενοι ἐπι τα του ἀντιδικου καταφευγουσιν : εἰδεναι δε χρη , ὁτι και τουτο συστασιν |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
| οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
| προσειληφεν , ὡς δυνασθαι δι ' αὐτης εἰς το βαθος καταδυεσθαι των ὁμιλουντων σωματων την δυναμιν αὐτου . Ψωρικον ξηραντικωτερον | ||
| ἀνδρα φησιν . ὁ δε Δαμων ἐοικεν ἀκρος ὠν σοφιστης καταδυεσθαι μεν εἰς το της μουσικης ὀνομα προς τους πολλους |
| οὐν κεφαλαιον των προϋπηργμενων ἐστιν , ὁτι σχεδον ἁπαντων ἀνθρωπων οἰομενων τῳ σῳ πατρι συναποληξειν την της πολεως εὐδαιμονιαν οὐκ | ||
| και μετα ταυτα οἱ ὑπατοι κοινῃ γνωμῃ χρησαμενοι των πλειστων οἰομενων τον Ἀππιον ἀποδειχθησεσθαι δικτατορα , ὡς μονον ἐπικρατησαι της |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
| Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
| περατος ἐποχης , ἐπισκεπτεσθαι δυνωμεθα προχειρως , και τας παντως ἐσομενας ἐκλειπτικας συζυγιας και τα τουτων μεγεθη των ἐπισκοτησεων και | ||
| ἠδη προτερον εἰρησθαι και τα ἐσομενα , ἠγουν και τας ἐσομενας αὐτοις νικας τοτε ἀν , ὁτε ἐσονται δηλονοτι , |
| και τουτου συνηθους , ἀκουεσθε δε ὑπο μυριων ἐθνων οὐκ ἐπισταμενων ὑμας , και ὁρατε μεν τρεις ἠ τετταρας ἡνιοχους | ||
| ἠ πυκτευοντα των ἀλλων ἁπαντων [ οὐδαμως ] ὁ των ἐπισταμενων ἐπαινος ἡδιστος τοις εἰδοσι και πλειστης σπουδης ἀξιος : |
| ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
| ' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
| των φυγαδων των ὑμετερων ἐψηφισαντο , ἐαν μη προ ἡλιου δυντος ἀπαλλαττωνται , πολεμιους κρινειν . εἰτ ' οὐκ αἰσχρον | ||
| αὐτου θανατον . Λεγει τις νομος Λευκανων , ἐαν ἡλιου δυντος ἀφικηται ξενος και παρελθειν ἐθελησῃ ἐς στεγην τινος , |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
| ἀλλαις ἐσεσθαι διατριβαις και ἠθεσιν , ὡσπερ ὑπολαμβανουσιν ἀνθρωποι των καμοντων τας ψυχας ἀπαλλαγεισας των σωματων ἐν ἀλλαις γινεσθαι διατριβαις | ||
| ἐχει εἰς ἀντιληψιν και ἁφην , ὁθεν αὐτας βροτων εἰδωλα καμοντων λεγει . Οἱ πλειους δε ὑδωρ ἱστορησαν την Στυγα |
| ' ἀν ὀλβον εἰς ὑπερβολην πατρος ; οὐδ ' αὐ πενεσθαι κἀξυπηρετειν τυχαις οἱοι τ ' : ἐθη γαρ οὐκ | ||
| βαρβαρους ὀντας εὐ πασχειν . κβʹ . Λεσβωνακτι . Δει πενεσθαι μεν ὡς ἀνδρα , πλουτειν δε ὡς ἀνθρωπον . |
| και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
| χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
| οὐδεν αὐταρκες προς τυραννιδος ἀκρασιαν , οὐτε δυρυφορων φρουρα ἱκανη ῥυεσθαι τον ἀρχοντα , εἰ μη προσυπαρχοι ἡ των ὑπηκοων | ||
| μεν στρατον μηδενα συλλεγειν ἀντιξοον Περσῃσι , ἀλλα τα τειχεα ῥυεσθαι αὐτους Μιλησιους , το δε ναυτικον πληρουν ὑπολιπομενους μηδεμιαν |
| και τας γε ἐλαφους φασιν ἐπινειν ἐπι πλειστον της θαλαττης ἐχομενας ἀλληλων , πρωτην και τελευταιαν ἀει γιγνομενην την αὐτην | ||
| λεξει ὁ Αἰσχινης . . τας ἐπιεικεις φυσεις ] τας ἐχομενας ἀρετης . . . Φυλης ] Φυλη χωριον της |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
| ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
| τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
| ἠδη των ἀνδρων των μεν διεφθαρμενων , των δε ζωντων ἐχομενων . ὡς δ ' ᾐσθοντο οἱ Θηβαιοι το γεγενημενον | ||
| . και ταυτα μεν ὑθλος ἐστι ληρων σοφιστων , λογικης ἐχομενων ζητησεως . μεταβωμεν δε λοιπον ἐπι την τουτων διαγνωσιν |
| κεν χατεουσιν ἀληθειην ἀγορευσεις . λαμβανε δ ' ἐκ ζῳοιο κατηγορον ὡρονομουντος , κἠν μεν ἐοι στερεον γνωμην ἡν ἐσχε | ||
| . Ἡ μεν οὐν προβολη κοινη ἐστι τῳ τον μεν κατηγορον το ἀδικημα αὐξειν τον δε φευγοντα το εὐεργετημα ἐν |
| οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | ||
| χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν |
| Ἀριστογειτονι προσελθων προς ἐμε ἐδειτο μη περιιδειν αὑτον δια τους τοκους ἐκ των ὀντων ἐκπεσοντα . κατασκευαζομαι δ ' ἐφη | ||
| . Τῃ γῃ δανειζειν κρειττον ἐστιν ἠ βροτοις , ἡτις τοκους διδωσιν οὐ λυπουμενη . Ὁστις γαρ αὐτος αὑτον οὐκ |
| το μοριον . Σφοδροτερου δε του δηγματος ὀντος , σικυαν προσβαλλειν τῳ δηγματι συν πολλῃ φλογι , και κατασχαζειν τους | ||
| Ἀλεξανδρος , καταστρατοπεδευσας προς τῳ Ἐορδαϊκῳ ποταμῳ τῃ ὑστεραιᾳ ἐγνωκει προσβαλλειν τῳ τειχει . οἱ δε ἀμφι τον Κλειτον τα |
| δε το ἐν ἀνεσει και ἀναπαυλῃ των ἐργων γενεσθαι . ἐπισημαινεσθαι δε και τα συμβεβηκοτα ἐνιοτε τοις καιροις : οἱον | ||
| δυναμεις καθ ' ἑκαστον : τουτο γαρ πολιτικου ἀνδρος το ἐπισημαινεσθαι , ὁταν μη μονον το πραγμα , ἀλλα και |
| ὁ λεγεται και ἐστιν : ὁταν δε προς τινα τεχνην ἀποτεμομενος ἐλθῃ , οἱον γεωμετριαν ἠ μουσικην ἠ γραμματικην ἠ | ||
| μεγας : τουτον λιμνην ὁ ποταμος ἐποιησεν ὁ Μαιανδρος , ἀποτεμομενος τον ἐσπλουν τῃ ἰλυι : ὡς δε ἐνοστησε το |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
| . Ἐν τουτῳ δε ἀφικοντο παρα Ἀλεξανδρον των Μαλλων των ὑπολειπομενων πρεσβεις ἐνδιδοντες το ἐθνος , και παρα Ὀξυδρακων οἱ | ||
| πως ; ἠ περι μεν συνδεσμων και ἀρθρων και των ὑπολειπομενων του λογου μερων ἐκεινο λεγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾳ |
| μεν εἰ τυραννηθησεται , τῳ δε εἰ την ἐπι ταυτῃ περιμενει δικην : εἰ δε δη προςθειη τις , ὁ | ||
| των ἐκει κακων ἀπολυουσιν ἡμας , μη θυσαντας δε δεινα περιμενει . Ταυτα παντα , ἐφη , ὠ φιλε Σωκρατες |
| ' Ἑλλησιν ὡστε και ἐκ χειρων αὐτων λαβειν τροφας και δυνειν εἰς τους κολπους . ἠ οὑτως : ὁτι Διομηδης | ||
| ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον καταδυνειν , και μη ἁμα ἀνατειλαντα ὑστερον δυνειν . Ἑξης δε ἀγνοουσι παντες περι του Κηφεως , |
| ἐλεγομεν . ἐοικασιν οὐν οἱ πολλοι την ἐπιστημην ἀποδιδοναι ταις συνουσιαις ἐπανορθωσεως χαριν και ὠφελειας : ἀλλα μην οἱ ἀρχαιοι | ||
| , ἐν συσσιτιοις τε ἀλληλοις εὐχερως συγγιγνομενους και ἐν ἀλλαις συνουσιαις τε και ἰδιωτικαις συγγενησεσιν ἑκαστων . νομος δη κεισθω |
| τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | ||
| οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει |
| φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' ἡσθαι βασιλειαν ἀφαυρων θηλυτεραων ψυχης ὀμμα φαεινον ὑπερ βιοτοιο χεουσαν | ||
| ἐξεστι μοι , και δυναμαι , εἰ μοι δοξει , ἡσθαι και πεφυλαχθαι ; Ἐξεστιν , εἰποις ἀν , και |
| δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
| , δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | ||
| λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα |
| και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ||
| ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . |
| ἐν κυσιν πολλαισιν ἐστραφην λυκος . ὁρᾳς ὁτι και Σολων καλλωπιζεται και σου μειζον ἐφ ' αὑτῳ φρονει . ἡγειτο | ||
| και πεφευγε τα ψυχρα και μειρακιωδη σχηματα , οἱς ἐκεινη καλλωπιζεται περα του μετριου : μαλιστα δε κατα το δραστηριον |
| καθηκοντος παραπληγα με κατεργαζονται : ἀλλως : ἠ παραλλασσοντες του πρεποντος ἠτοι ἐξω του εἰκοτος φερομενοι και ἐκτος ὀντες λογισμου | ||
| των φορτιων . στοιβην : Σωρειαν λεξεων ἐνουσαν ἐξω του πρεποντος , παρα το πρεπον . . οὐ γαρ μοὐστιν |
| ἱππευειν ἐμπειροτερος εἰη ἠ τα κατα μουσικην ἱκανως γιγνωσκοι ἠ ἀγωνιζομενος δυναιτο των ἀντιπαλων κρατειν , το δε συμπαν ἁμαρτανοι | ||
| μεν ἐστιν ὁ τοις ἀληθινοις ἀγωσιν ἐγγυμναζομενος και ἐν δικαστηριοις ἀγωνιζομενος , οἱος ἠν Αἰσχινης και Δημοσθενης , σοφιστης δε |
| τοσουτο μερος της ἑσπεριου γης κατοικουντας : και τα μητε γενομενα παρ ' αὐτοις ἐθη μητε λεγομενα γραφειν ὡς ἐκεινων | ||
| οἱ παροντες : ἠν δε αἰσθανωνται σε ἀλλα ἠ τα γενομενα λεγοντα , νομιουσι σε και αὐτον καταδικαζειν σεαυτου παντα |
| χρη μεχρι τριων ἡμερεων καθαιρεσθαι : ἠν δε πλειονας ἡμερας καθαιρηται , του βοειου ἠ του αἰγειου γαλακτος τρεις κοτυλας | ||
| ἐξισαζειν . ἰσοτης δε γινεται , ὁταν ἠ το μειζον καθαιρηται ἠ το ἐλαττον αὐξηται . οὐ καινοτομουμεν δε , |
| προδιδοται τε το στρατευμα ὑπο Φρυνιχου και οἱ πολεμιοι μελλουσιν ἐπιθησεσθαι . δοξας δε ὁ Ἀλκιβιαδης οὐ πιστος εἰναι , | ||
| στρατια και αὐτη τεταγμενη τε και ἀκριβως ὡπλισμενη ἐκβαινουσιν αὐτοις ἐπιθησεσθαι ἐμελλεν : οἱ τε ἱπποι οὐκ ἀν ἐδοκουν αὐτῳ |
| Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα δε ἐνομιζεν οὑτως ὁ Πιερος ἠ | ||
| τας καθ ' ἑαυτου διαβολας , ἀλλα τοις πραγμασι , μεταθεσθαι τε την οἰκησιν ἑτερωσε ποι ποτε παντα τα ἑαυτου |
| κατεσκευασθω : αἱ ΑΕ , ΕΒ ἀρα δυναμει εἰσιν ἀσυμμετροι ποιουσαι το τε συγκειμενον ἐκ των ἀπ ' αὐτων τετραγωνων | ||
| ' ὑπολοιπων ἑξ συζυγιων των ἁπτων αἱ μεν ὡς μηδεν ποιουσαι προς ἀλληλας ἠ πασχουσαι οὐδεν προς γενεσιν ἠ φθοραν |
| ἀκουεται , και οὐ τα μεν ὁρατα ἐκβαλλομεν ὁτι οὐκ ἀκουεται , τα δε ἀκουστα παραπεμπομεν ὁτι οὐχ ὁραται , | ||
| γαρ θεος και πατηρ και το ἀγαθον οὐτε λεγεται οὐτε ἀκουεται : τουτου δε οὑτως ἐχοντος , ἐν πασι τοις |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ||
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ |
| μοιρας , ἀφ ' ὡν οἱ καθ ' ἑκαστον χρονοι συνιστανται , δια μακροτερων ἐν τῃ κατ ' ἰδια συνταξει | ||
| τε ] θερμοτητος και ὑγροτητος [ των σωματων ) ] συνιστανται νοσοι , [ διατεθρυληται . * * ] ὁ |
| εἰ τι ἐδοξεν ἐκλογης ἀξιως ἀνεφθεγχθαι , ὡστε σε πανταχοθεν καταμαθειν τον ἀνδρα κἀν κρινειν εἰδεναι . Την μεν οὐν | ||
| ἀπο της μεσης , και παραβαινοντα την διατονον λιχανον , καταμαθειν το καλλος του ἠθους , και οὑτως το ἐκ |
| δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
| κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
| αὑτη ὑπο καυματος . Ἀλλα ταδε μεν ἠκουσα ἀνδρων Κυρηναιων φαμενων ἐλθειν τε ἐπι το Ἀμμωνος χρηστηριον και ἀπικεσθαι ἐς | ||
| το εἰ ἐστι κριτηριον ἐζητηται , των μεν μηδεν εἰναι φαμενων , των δε εἰναι , των δε ἐν ἐποχῃ |
| συνηγορια . ἐνδεχεται κατηγορικον συλλογισμον δια πλειονων ἠ τριων ὁρων προβαινειν , ὡς ὁ Πλατων ἐν Φαιδρῳ την ψυχην ἀθανατον | ||
| . Και ταυτα μεν οὑτω . Ἐπει δε και περαιτερω προβαινειν ἀναγκη τῳ λογῳ , δει προαναλαβοντας ὡδε τουτον ἐκθεσθαι |
| τοις φιλοις χρησιμον εἰναι , ἐπειδη δε προς τα κοινα προσελθειν ἐδοξε μοι , τοιαυτα πολιτευμαθ ' ἑλεσθαι ὡστε και | ||
| ὀκνων , τοις δε πεπλασμενοις και σκυθρωποις ὀκνησειε τις ἀν προσελθειν πρωτον . οὐδεν οὐν ἀλλ ' ἠ προβλημα του |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
| ἐστιν , ἁμα τῳ λεχθηναι ὁτι τοδε τι καλον ἐστι συνεισαγεται και το ἀγαθον αὐτο εἰναι , ὡς ἀρκειν την | ||
| τα κατα μερος ἐσται ψευδη και οὐδεν ἀληθες . ᾡ συνεισαγεται το μηδεν εἰναι ψευδος : και γαρ αὐτο το |
| διακολυμβαν κατακολυμβαν , ἐπικυματιζειν , ἐπιπολαζειν τῳ ὑδατι , ἐπινηχεσθαι ἐπιφερεσθαι , κολυμβαν , ἀφ ' οὑ και κολυμβηθραν ὁ | ||
| διδομενα δωρα τῃ νυμφῃ : φερνα ἡ προιξ ἀπο του ἐπιφερεσθαι αὐτην τας εἰς γαμους διδομενας : οὐδαμως : ἀληθως |
| περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε ἀπικομενος ἐς το ἀστυ ἁμα Ἀθηναιων τοισι βουλομενοισι εἰναι ἐλευθεροισι | ||
| περι πεμψαι . Οὑτος ὁ Μυς ἐς τε Λεβαδειαν φαινεται ἀπικομενος και μισθῳ πεισας των ἐπιχωριων ἀνδρα καταβηναι παρα Τροφωνιον |
| πλην διαβολης . και τουτ ' εἰπαντα ποιησαι τον ἀνθρωπον ἐπιστησαι την διανοιαν και μη προπετως εἰς τον φιλον , | ||
| συνειθισμενοις , ἐνιοις δε και ἀπρακτοι εἰσιν . Ἀξιον δε ἐπιστησαι πραγμα ὁ Ἀριστοτελης , ἐν τοις φυσικοις προβλημασιν , |
| και μην το γε τουτων αὐτων φυσει μεν ἐς ἀπειρον προιεναι τας ὀξυτητας , τεχνῃ δε περιωρισθαι την τε του | ||
| ἡ φθορα . γεννᾳ μεν γαρ τῳ ἐπι πλεον ἀει προιεναι ἐξισουν και ἐξομοιουμενον , συμβαινει δε και ἀπολειψιν τινα |
| δει ἐπαϊειν των σοφιστων και ὁπως αὐτοις και ὁντινα τροπον προσφερεσθαι κακουργουσι περι τους λογους . : Ἀλκιμος δ ' | ||
| μερη . ἁρμοζει τοινυν συνεχως μεν ἀποπυριαν , πλεον δε προσφερεσθαι ποτον και ἀπουρειν ἀναγκαζειν αὐτους πυκνα . προποτιζειν δ |
| των χρηματων περι , ἁπερ ἐδει τοις Οὐννοις ἐκπεμπεσθαι , συνεισφερειν παντας ἠναγκασαν δασμον εἰσπραττομενους και τους κατα χρονον τινα | ||
| ' ἑκαστη το αὑτης ἀγαπᾳ συμβαλλεσθαι εἰς τον χορον και συνεισφερειν , και ᾀδουσιν ἀμειβομεναι ἀλληλας , φησιν ὁ ποιητης |
| ἐρωντα : ἀναπλαττων γαρ ἑαυτῳ της παιδος το καλλος και φανταζομενος τα ἀορατα ἐλαθε σφοδρα κακως διακειμενος . ἐπιβουλευει δ | ||
| μη δ ' ἐπιλεχθῃς Ἀγαμεμνονιαν εἰναι μ ' ἀλοχον . φανταζομενος δε γυναικι νεκρου τουδ ' ὁ παλαιος δριμυς ἀλαστωρ |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
| ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | ||
| το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια |
| ἀνεμων ἐν τῳ διαγειν τους Ἑλληνας ἐν Αὐλιδι οἱ Ἑλληνες πεμπουσιν εἰς Μυκηνην ἀφελεσθαι προς θυσιαν Ἰφιγενειαν , ἐρομενης δε | ||
| ματαιον . Ἱεμενῳ : πορευομενῳ . ἐφιασιν : καταλειπουσι , πεμπουσιν . ἀγεσθαι : πορευεσθαι . Μηρινθον : σχοινιον . |
| Διος ὑψηλοτατῳ βωμῳ , τοτε Ἰαμον ἐκελευσεν ὁ Ἀπολλων χρηστηριον θεσθαι και μαντειον το δια των θυματων . ἀλλως : | ||
| της ταλαιπωρου κακον [ ] ἀγριως φερουσαν ς ' ἠπιον θεσθαι ? [ θελω ] , οὐ ? τηνδε μαλλον |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| , ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
| κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |