πρωτος νους εἱς . Νοησις οὐν ἡ πρωτη ζωη και ζωη δευτερα νοησις δευτερα και ἡ ἐσχατη ζωη ἐσχατη νοησις | ἐν τῳ θεῳ . ὁταν ὁ Χριστος φανερωθῃ , ἡ ζωη ὑμων , τοτε και ὑμεις συν αὐτῳ φανερωθησεσθε ἐν |
ἐκ του πυργου και ἀπολεσει την ζωην αὐτου . ἡ ζωη παντων ἐστι των τας ἐντολας του κυριου τηρουντων : | . ὁ γεγονεν ἐν αὐτῳ ζωη ἠν , και ἡ ζωη ἠν το φως των ἀνθρωπων : και το φως |
περι θηριακων λογῳ , λεγω δη ἐν τῳ ιγ . μυρῳ δε ὑπνωτικῳ κεχρηϲο τουτῳ : ϲτυρακοϲ # β ϲμυρνηϲ | πιστευων ἐχει ζωην αἰωνιον . ἐγω εἰμι ὁ ἀρτος της ζωης . οἱ πατερες ὑμων ἐφαγον ἐν τῃ ἐρημῳ το |
ῥητινης σχινινης ἠ τερεβινθινης ὁσον καρυον , ταυτα τηξας ἐν μυρῳ ῥοδινῳ ἐπι πυρος μαλθακου , και ποιησας ὡσπερ κηρωτην | ἡ δε εὐσεβεια προς παντα ὠφελιμος ἐστιν , ἐπαγγελιαν ἐχουσα ζωης της νυν και της μελλουσης . πιστος ὁ λογος |
” φησι , “ πρωτη Καλλιροην ἐδειξας ἐν τῃ σῃ ἑορτῃ : συ και νυν ἀποδος , ἡν ἐχαρισω . | ἡ πυλη και τεθλιμμενη ἡ ὁδος ἡ ἀπαγουσα εἰς την ζωην , και ὀλιγοι εἰσιν οἱ εὑρισκοντες αὐτην . Προσεχετε |
ταυτα προς το ἐθος : φασι γαρ τῃ των συνοικιων ἑορτῃ θυσιαν τελεισθαι Εἰρηνῃ , τον δε βωμον μη αἱματουσθαι | ἐχετε τον καρπον ὑμων εἰς ἁγιασμον , το δε τελος ζωην αἰωνιον . τα γαρ ὀψωνια της ἁμαρτιας θανατος , |
δε γογγυλιδος ῥιζας και ἀκαρφεα φλοιον ἠκα καθηραμενος λεπτουργεας , ἠελιῳ δε αὐηνας ἐπι τυτθον ὁτ ' ἐν ζεστῳ ἀποβαπτων | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
. το δε μυριον ἐκ Διος ὑδωρ ληξεν ἁμ ' ἠελιῳ : ταχα δ ' ἐγγυθεν ἀντεβολησαν ἀλληλοις . Ἀργος | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
ϲυν ὀξει πυρετῳ . παρεπεται δε τοιϲ παϲχουϲι βαροϲ του θωρακοϲ ἀνωδυνον . εἰ δε των περι αὐτων ὑμενων φλεγμονη | ὁδηγειν ; οὐχι ἀμφοτεροι εἰς βοθυνον ἐμπεσουνται ; οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον , κατηρτισμενος δε πας ἐσται ὡς |
βαρουϲ δε αἰϲθηϲεωϲ ὑπολιμπανομενηϲ ἐνδον των πλευρων ἐν βαθει του θωρακοϲ , ἁμα τῳ μεταρρειν τι φαινεϲθαι κατα ταϲ ἀθροαϲ | : και παντες ἐφοβουντο αὐτον , μη πιστευοντες ὁτι ἐστιν μαθητης . Βαρναβας δε ἐπιλαβομενος αὐτον ἠγαγεν προς τους ἀποστολους |
εἰ δ ' ὀλοη : εἰ τι των ὀρνεων ὑπερβαλλουσῃ λιμῳ κατεχομενον προσελθῃ τῳ σωματι , αὐτοθεν ἀπολλυται . το | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
, εἰτα θερους ὡρᾳ θερμοτατῳ ἡλιῳ ἐν κτηνει καθεψεισθαι και λιμῳ ἀει κτεινοντι ἀποθνῃσκειν και μηδε αὑτην ἀποπνιξαι ἐχειν : | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
ἐγραψεν . ἀλλως : γραφεται Τελεσικρατει Κυρηναιῳ νικησαντι την κηʹ Πυθιαδα ὁπλιτῃ , τῃ δε λʹ σταδιον : παρο δη | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
: ἡ γαρ προ ταυτης ᾠδη Ἀρκεσιλαῳ γεγραπται νικησαντι λαʹ Πυθιαδα . . Ἀκουσατ ' : ἠ γαρ ἑλικωπιδος Ἀφροδιτας | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
ἡμερας , ἐκεινη δεκα μηνας ἠνεγκεν . πυνθανομενος δε ἐν Ἰλιῳ ἐπιδημειν αὐτον ἐν τοις Ἰλιειοις ἀει , ἐφησεν , | ἑαυτοις καθως και ὁ θεος ἐν Χριστῳ ἐχαρισατο ὑμιν . γινεσθε οὐν μιμηται του θεου , ὡς τεκνα ἀγαπητα , |
, ἠ των ἐν Σαρδεσιν ποταμων , ἠ των ἐν Ἰλιῳ ταφων , ἠ των ἐν Ἑλλησποντῳ τοπων : και | , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο μη γινεσθε ἀφρονες , ἀλλα συνιετε τι το θελημα του κυριου |
μετα δε το λουτρον ἀπομαξαμενοϲ ἐπαλειφεϲθω ϲχινινῳ ἠ οἰνανθινῳ ἠ μυρϲινῳ και οἰνῳ βραχει μετα ϲτυπτηριαϲ ἠ ἀμμωνιακου εἰϲ γλοιου | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
μυρτων ϲιδιων χαλκανθου λιθαργυρου ἰϲα , λεαναϲ ϲυν οἰνῳ και μυρϲινῳ χρω . Ἐμπλαϲτροϲ προϲ ἀχωραϲ : θεραπευει τουϲ χρονιωτατουϲ | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
ἑστηκεν ἀμφοτερων . ἐκειθεν δε πελαγιον ποιησαμενοι τον πλουν εἰς Λευκαδα καταγονται , κατεχοντων ἐτι το χωριον Ἀκαρνανων . κἀν | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
ἀνευ μαχης : κειται δε ἡ Κεφαλληνια κατα Ἀκαρνανιαν και Λευκαδα τετραπολις οὐσα , Παλης , Κρανιοι , Σαμαιοι , | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
ἀϲτραγαλων ἐλαφειων κεκαυμενων ⋖ δ ἀψινθιου χυλου ⋖ δ τερεβινθινηϲ ὑγραϲ ⋖ δ : τα ξηρα λειωϲαϲ ϲηϲαϲ λειου παλιν | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
δε ἐϲτι περι δυναμεωϲ τροφων εἰπειν . ὁτι μεν οὐν ὑγραϲ και ψυχραϲ εἰναι προϲηκει τροφαϲ ταϲ μελλουϲαϲ ὀνηϲειν τουϲ | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
' ὁτι ὁ Ἀριστοτελης την ἀλλοιωσιν γενεσθαι λεγει ἐν τῳ ἑβδομῳ της Φυσικης ἀκροασεως οὐκ ἀπο πασης ποιοτητος ἀλλα μονον | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
αὑτων σοφιας και προθυμως ἐπαιδευον προσκειμενον πανυ τῳ μανθανειν . ἑβδομῳ δε ἐτει νοσων ὁ βασιλευς , ὁτε δη και | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
ἐριου αὐτῳ βρεχομενων και ἐπιτιθεμενων : ἀπυρετων δε ὀντων και γλυκυϲ ϲυμμετροϲ παραπλεκεϲθω τῳ πολλῳ ἐλαιῳ και ἐριοιϲ οἰϲυπηροιϲ ἀναλαμβανεϲθω | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
δε πινομενη και ζωμοϲ ἁλμυροϲ ἐκ τε ὀρνιθοϲ και χηνοϲ γλυκυϲ τε ϲυν κονιᾳ λαμβανομενοϲ . Και το ψυλλιον δε | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
διαφυγοιεν θηραν , ἡς τοιοσδε τις ὁ τροπος ἐστι : ξυλῳ παχει και κατα πηχυν ἑνα βραχει μολυβδον οἱ ἁλιεις | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
τα ἐπι των γενειων ἐξανθηματα . ] Σιδηρον πεπυρακτωμενον ἐπιβαλε ξυλῳ καλουμενῳ παλιουρῳ , και το ἐπιγιγνομενον ὑγρον λαβων καταχριε | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
ἠροϲ και του φθινοπωρου . ποτηματα δε τουτοιϲ ἁρμοζει ὀξουϲ κυαθοϲ α μετα κεδριαϲ κυαθου α και χυλου κραμβηϲ ὠμηϲ | τελειωσαι . ὁ τε γαρ ἁγιαζων και οἱ ἁγιαζομενοι ἐξ ἑνος παντες : δι ' ἡν αἰτιαν οὐκ ἐπαισχυνεται ἀδελφους |
δε οὐδεμιαν ἐπιφανη κεκτηται : ὁ δε χυλοϲ αὐτηϲ ὁϲον κυαθοϲ μετα ζυθου πινομενοϲ την πλατειαν ἑλμινθα ἀπαραβατωϲ ἐκτιναϲϲει . | , οὑτως και το χαρισμα : εἰ γαρ τῳ του ἑνος παραπτωματι οἱ πολλοι ἀπεθανον , πολλῳ μαλλον ἡ χαρις |
ἐτυμολογουσιν ὁμοιως : οἱ μεν γαρ ἀπο Πισης ὁμωνυμου τῃ κρηνῃ πολεως , την δε κρηνην Πισαν εἰρησθαι , οἱον | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
οὐκ ἐπειθεν , ἀπῃει δυσχερανας . ἰδων δε παιδας ἐν κρηνῃ τινι των κατα την οἰκιαν ῥαφανιδας πλυνοντας ἠρετο αὐτους | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
ταφηναι λεγουσιν : ὑστερον δε και μνημα αὐτοθι ἀνδρι ᾠκοδομηθη Συρῳ . τοτε δε Δημητριος τειχισας εἰχε : χρονῳ δε | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
, και ὑπερφρονει του κακου : ὡς Φερεκυδης ὑπερεφρονει ἐν Συρῳ κειμενος , των μεν σαρκων αὐτῳ φθειρομενων , της | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
περιπλαϲϲομενη τῳ ὀδοντι ἀνωδυνιαν ἐμποιει . ῥευματιζομενων δε των ὀδοντων μυρϲινηϲ και ϲχινου και κηκιδοϲ ἀποζεμα διακλυζεϲθω ἠ ῥου Ϲυριακου | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
. ἀντι ὀπου Κυρηναϊκου ὀποϲ Ϲυριακοϲ . ἀντι ὀποκαρπαϲου ὀποϲ μυρϲινηϲ . ἀντι ὀπου ϲυκηϲ ὀποϲ μορεαϲ . ἀντι ὀπου | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
καταλιπῃ : οὐδε γαρ ἀλλως αὐτῳ την ἐπι Ῥωμην ὁδον εὐπρεπη και ἐνδοξον ἐσεσθαι , μη της πρωτης ἐν Ἰταλιᾳ | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
δε και τινες των ἀλλων συγγραφεων φασιν αὐτην ἑταιραν γεγονεναι εὐπρεπη , και δια το καλλος ἐρωτικως ἐχειν αὐτης τον | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
πολις Θραικης . ἐοικε δε εἰναι ἡ Κρηστων παρ ' Ἡροδοτωι . Λυκοφρων : ὁρκωμοτησαι τον τε Κρηστωνης θεον . | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
πιστευσειεν ἡρωολογουσιν και τοις τραγικοις ποιηταις ἠ Κτησιαι τε και Ἡροδοτωι και Ἑλλανικωι και ἀλλοις τοιουτοις . . , . | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
σωφρονιουσιν , οὐκ ἐπι δουλειᾳ κολαζοντες οὐδ ' ἐπ ' ὀλεθρῳ , σωφρονισται ὀντες , οὐ πολεμιοι . Οὑτως , | Σιμων εἰπεν , Δεηθητε ὑμεις ὑπερ ἐμου προς τον κυριον ὁπως μηδεν ἐπελθῃ ἐπ ' ἐμε ὡν εἰρηκατε . Οἱ |
μετ ' οὐ πολυ Ἀργειοις ἀπεδοσαν συν μεγαλῳ πατριδος τε ὀλεθρῳ και φυγῃ τῃ σφετερᾳ . Θεοπομπον δε τον Νικανδρου | ὀλιγοι δε ἐκλεκτοι . Τοτε πορευθεντες οἱ Φαρισαιοι συμβουλιον ἐλαβον ὁπως αὐτον παγιδευσωσιν ἐν λογῳ . και ἀποστελλουσιν αὐτῳ τους |
δομοισιν εἰ . λεγε και σημαιν ' , ἱνα και γλωσσηι συντονα τοις σοις γραμμασιν αὐδω . πεμπω σοι προς | το τις ἀν εἰη μειζων αὐτων . ὁ δε Ἰησους εἰδως τον διαλογισμον της καρδιας αὐτων ἐπιλαβομενος παιδιον ἐστησεν αὐτο |
, οὑς ναυς μη μια παντας ἀγοι , οἱσιν ἐπι γλωσσηι τε και ὀφθαλμοισιν ἐπεστιν αἰδως , οὐδ ' αἰσχρον | . αἱρετικον ἀνθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου , εἰδως ὁτι ἐξεστραπται ὁ τοιουτος και ἁμαρτανει , ὠν αὐτοκατακριτος |
γνωριμα : πλην τοσαυτηι γε ἁγνειαι φησιν Εὐδοξος ἐν τηι ἑβδομηι της Γης περιοδου [ . Στοιχεια ] κεχρησθαι και | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
και σχεδον παντες οἱ περι των Ἀθηνησιν ἑορτων γεγραφοτες Πυανεψιωνος ἑβδομηι τα Πυανεψια Ἀπολλωνι ἀγεσθαι φασι . . . . | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
γενεσθαι . Καταπλωσαντας γαρ μακρῃ νηϊ ἐς Αἰαν τε την Κολχιδα και ἐπι Φασιν ποταμον , ἐνθευτεν , διαπρηξαμενους και | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
Θεσπιου παιδας και αὐτον τον στελλομενον τον πλουν ἐπι την Κολχιδα . 〚 την δε ναυν Ἀργω προσαγορευθηναι κατα μεν | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
ἡϲ ὁ χυλοϲ πινομενοϲ ϲυν οἰνῳ οὐρα τε ἀγει και λιθουϲ θρυπτει ἐϲχαραϲ τε ῥηϲϲει και ὀδονταϲ πραϋνει . Ἀπαρινη | σωθησεται . Πως οὐν ἐπικαλεσωνται εἰς ὁν οὐκ ἐπιστευσαν ; πως δε πιστευσωσιν οὑ οὐκ ἠκουσαν ; πως δε ἀκουσωσιν |
εἰϲι δε και λεπτομερειϲ , ὡϲτε και τουϲ ἐν νεφροιϲ λιθουϲ θρυπτειν και πυριαιϲ ὑϲτερων ἁρμοττειν . Ἀρτοϲ καταπλαϲϲομενοϲ διαφορητικωτεροϲ | . εἰ τα ἐπιγεια εἰπον ὑμιν και οὐ πιστευετε , πως ἐαν εἰπω ὑμιν τα ἐπουρανια πιστευσετε ; και οὐδεις |
ἐλπομαι , οὐδε οὑτος ὁ Λακων ὁ παρα κριτῃ τῳ Πυθιῳ φυσεως ἀνθρωπειας ἐχων ἀμεινω τον νουν ὑβριζειν ᾠηθη την | και ἐξωμολογησεν , και ἐζητει εὐκαιριαν του παραδουναι αὐτον ἀτερ ὀχλου αὐτοις . Ἠλθεν δε ἡ ἡμερα των ἀζυμων , |
τιμωσα τον Ἐρωτα : ματην θυομεν Διϊ Ὀλυμπιῳ και Ἀπολλωνι Πυθιῳ , μη τιμωντες τον Ἐρωτα , τον ὀντα τυραννον | πλειους οὐκ ᾐδεισαν τινος ἑνεκα συνεληλυθεισαν . ἐκ δε του ὀχλου συνεβιβα - σαν Ἀλεξανδρον , προβαλοντων αὐτον των Ἰουδαιων |
σφραγισαμενος δακτυλιῳ . ὁ δε βασιλευς τῃ [ τε ] σφραγιδι πεισθεις και ἀπαραιτητῳ ὀργῃ χρησαμενος , παραχρημα τῳ Ἑρμιππῳ | ἀρσεν και θηλυ τελευτωσιν , και ἀλλοι γηραλεοι , και ἀλλοι νεωτεροι , και ἀλλοι βρεφη : ἐν τῃ ἀναστασει |
ἐς τα ὑποζυγια τον καταληφθεντα και τουτον σημηναμενος τῃ ἑαυτου σφραγιδι κατακομιζεσθαι κελευει ὡς ἐπι θαλασσαν . ἐν ᾡ δε | , και ἐπυνθανετο τις εἰη και τι ἐστιν πεποιηκως . ἀλλοι δε ἀλλο τι ἐπεφωνουν ἐν τῳ ὀχλῳ : μη |
ταις ναυσιν ἐς Τροιαν ἀναχθηναι και τουτου προτερον Θησεα δωσοντα Μινῳ δικας της Ἀνδρογεω τελευτης . Θεμιστοκλης δε ὡς ἠρξετοις | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
καταφιλειν . ἐκεινοι μεν οὐν ἠνιωντο ἀκουοντες . Τῳ δε Μινῳ μια τις και προς χαριν ἐδικασθη : τον γαρ | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
μετα γυναικειου γαλακτοϲ ἠ του λευκου του ᾠου ἠ οἰνου γλυκεοϲ : χλιαρον ἐνϲταζε . και ὁ κροκωδηϲ δε τροχιϲκοϲ | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
και διαχωρητικωτερον γιγνεται : μιϲγειν δε και ϲιραιου και οἰνου γλυκεοϲ : εὐϲτομαχωτερον γαρ τουτο : διαχωρητικωτερον δε και το | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
ἀγονοι οἱ ἀνδρες ιδʹ . Δια τι αἱ ἡμιονοι στειραι ιεʹ . Εἰ το ἐμβρυον ζῳον ιϚʹ . Πως τρεφεται | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
ιδʹ . [ ιεʹ . ] Νοεμβριος : Ἀθυρ . ιεʹ . [ ιϚʹ . ] Δεκεμβριος : Χυακ . | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
, † ἐκτευξιν ξυμφορηϲ ξυν ἐλαιῳ , ἐνθα πηγανον ἐνεζεϲθη κυαθοιϲ τριϲι , το διπλοον ἐϲ το κατω ἐντερον ἐγχεειν | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
. διδοται δε πληθοϲ Γρʹ β τηϲ ἐντεριωνηϲ ἐν μελικρατου κυαθοιϲ δυϲιν , ἐπι δε των ἀϲθενεϲτερων Γρʹ α . | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
αὐχενων ἀπο , σπασουσα δ ' ἐν λειμωνι ποταμιων ποτων ἰδῃ σκιας εἰδωλον αἰκισθεις ' ὑπο κουραις ἀτιμως διατετιλμενης φοβης | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
πρηγματων , ἐς τον Ἀϊδην ἀπικετο , οὐκ ” ὀφρα ἰδῃ νεκυας και ἀτερπεα χωρον “ ἀλλ ' ἐς λογους | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
τινα χυλον ϲυνεμβαλοιϲ , οἱον ϲερεωϲ κοτυληδονοϲ ἀειζωου ἀνδραχνηϲ ψυλλιου ὀμφακοϲ . ὁϲα δε τουτων οὐ μεθιηϲι χυλον , ὡϲπερ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
# Ϛ : ϲκευαζε , καθαπερ και το δι ' ὀμφακοϲ , πλην του κηρου . ἐνταυθα δε ζ ἡμεραϲ | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
. . . : Κτιζει δε και πολιν ἐν τῃ Βοιωτιᾳ μεγαλην , ἡντινα ἐκαλουν εἰς ἰδιον ὀνομα Καδμειαν . | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
: αἱ ἑπταπυλοι , ἁς ὁ Καδμος ἐκτισεν , ἐν Βοιωτιᾳ : αἱ ἑκατονταπυλοι ἐν Αἰγυπτῳ : και αἱ Ὑποπλακιοι | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
οἱον κυπερα ἀδιαντον ἰριν και ἀλειφειν ἐλαιῳ ἀνηθινῳ ϲυνεχωϲ και ἰρινῳ και ἀμαρακινῳ θερμοιϲ . λουοντα δε μη βρεχειν την | , και δι ' αὐτην ὀφειλει καθως περι του λαου οὑτως και περι αὑτου προσφερειν περι ἁμαρτιων . και οὐχ |
ἀλωπεκοϲ ἠ το βαϲιλικον φαρμακον ϲυν ῥοδινῳ ἠ κυπρινῳ ἠ ἰρινῳ , και καταπλαϲτεον ἐξωθεν τοιϲ τε παρηγορειν και ϲυμπεττειν | παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων τον οὑτως τουτο κατεργασαμενον ἐν τῳ ὀνοματι του κυριου [ ἡμων |
το πλατος αὐτης κατα τον δια μεσων ἐν χηλαις και σκορπιῳ και κριῳ και ταυρῳ , ὡς οἱ περι τον | δε τις δοκει φιλονεικος εἰναι , ἡμεις τοιαυτην συνηθειαν οὐκ ἐχομεν , οὐδε αἱ ἐκκλησιαι του θεου . Τουτο δε |
φθινοπωρον ἐνυδρον εἰναι . Ὁτε δε ἐν οἰκῳ Ἀρεως τῳ σκορπιῳ γενηται ὁ Ζευς , ὁ χειμων ἀρχομενος ἐσται μετα | ἐνεχθεισαν συν αὐτῳ ὀντες ἐν τῳ ἁγιῳ ὀρει . και ἐχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον , ᾡ καλως ποιειτε προσεχοντες |
' , εἰ μηδενα των ἀλλων , την αὑτου μητερα ᾐσχυνθη τοις ἀπ ' ἐκεινης οἰκειοις της ἐσχατης ἐνδειας αἰτιος | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
. Ὁ δε οὐδεν δι ' αὐτο ἐδεισεν , οὐδε ᾐσχυνθη τοις πεπραγμενοις , ἀλλα μυθους ἐπεβαλλετο λεγειν μακρους , | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
της Πομπηιου στρατιας γενομενος και μετα την ἡτταν ἰδιωτευων ἐν Τυρῳ , διεφθειρε τινας του τελους , και διεχρησαντο τον | μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους και ἐπισυναξει τους ἐκλεκτους [ αὐτου ] ἐκ των |
την συμφοραν ταυτην εἰς μεταμελειαν ἐλθοντες παντων των ἐν τῃ Τυρῳ θεων ἐμνημονευον . ἐπεμψαν δε και τους ἐκ των | οὐρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης : και ἀποστελει τους ἀγγελους αὐτου μετα σαλπιγγος μεγαλης , και ἐπισυναξουσιν τους ἐκλεκτους |
ὡς τον ὡς κοκκυγα καυχωμενον ματαιας λοιδοριας . ἀλλως : κοκκυξ ὀρνεον δειλον , ὁμοιον ἱερακι και λαλον ὁθεν και | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
τον γειναμενον στελλεται . ἠρος δε ὑπερχομενου ἐμφανης ἐστιν ὁ κοκκυξ εἰς ἀνατολας σειριου , εἰτα της των πολλων ὀψεως | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
Τανταλιδων και ἀπ ' αὐτου καταγεσθαι Τανταλον , ἀπο Τανταλου Πελοπα , ἀπο Πελοπος Ἀτρεα , ἀπο Ἀτρεως Ἀγαμεμνονα , | ἐπετιθουν τας χειρας ἐπ ' αὐτους , και ἐλαμβανον πνευμα ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως |
ἐστιν εἰκων χαλκη , ταινιαν τε ἐχουσα και ἀναδειν τον Πελοπα μελλουσα ἐπι τῃ νικῃ . το δε ἑτερον του | οὐν [ και ] ἡ πρωτη δικαιωματα λατρειας το τε ἁγιον κοσμικον . σκηνη γαρ κατεσκευασθη ἡ πρωτη ἐν ᾑ |
παρα δε των ἁψαμενων της ὀλιγαρχιας χρηματων πληθος εἰσεπραξατο . Συνεβη δε περι τουτον τον χρονον ἐν τῃ Κορκυρᾳ γενεσθαι | τῃ ἀναστασει οὐτε γαμουσιν οὐτε γαμιζονται , ἀλλ ' ὡς ἀγγελοι ἐν τῳ οὐρανῳ εἰσιν . περι δε της ἀναστασεως |
ἐπεδεικνυτο : και το ἀξιοπιστον ὡς συμβουλος ἠθελεν ἐχειν . Συνεβη δε τι τοιονδε . Διονυσιος ἐνδιετριβε τοις χωριοις , | και τας ἑπτα λυχνιας τας χρυσας : οἱ ἑπτα ἀστερες ἀγγελοι των ἑπτα ἐκκλησιων εἰσιν , και αἱ λυχνιαι αἱ |
. “ Ταυτῃ τῃ ἀναλογιᾳ νομιστεον και το ἐν τῃ ἀτομῳ ἐλαχιστον κεχρησθαι : μικροτητι γαρ ἐκεινο δηλον ὡς διαφερει | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
δυνανται , αἱ δε του ἀτομου ἀθροιζομεναι ἐκεινῳ μονῳ τῳ ἀτομῳ και οὐδενι ἀλλῳ . οἱον τι λεγω : εἰσιν | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
. ὁ Ἰλιακος δι ' Ἑλενην , ὁ λοιμος δια Χρυσηιδα , Ἀχιλλεως μηνις δια Βρισηιδα , και ὁ ἱερος | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
: ὁ Ἰλιακος δι ' Ἑλενην , ὁ λοιμος δια Χρυσηιδα , Ἀχιλλεως μηνις δια Βρισηιδα , και ὁ ἱερος | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
Μυθων σωματα . θηρια γαρ συμβαλλουσα ἀνθρωποις περιιστησι χορον τῳ Αἰσωπῳ ἀπο της ἐκεινου σκηνης συμπλασασα , κορυφαια δε του | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
αὐτον ἀκρατεστερον ὠνοιντο . το παραπλησιον και Ἀλεξις εἰρηκεν ἐν Αἰσωπῳ οὑτως : κομψον γε τουτ ' ἐστιν παρ ' | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
οἰνῳ δε χριομενον τας ὑστερικας πνιγας ὀνινησι . συν δε πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐνιεμενον κωλικους ἰαται . πινομενον δε στομαχικους , | ἀμετακινητοι , περισσευοντες ἐν τῳ ἐργῳ του κυριου παντοτε , εἰδοτες ὁτι ὁ κοπος ὑμων οὐκ ἐστιν κενος ἐν κυριῳ |
, εἰ μη δεοντωϲ φεροιτο . ἐνεμαϲι δε χρηϲθαι ἀνυπερθετωϲ πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐντακειϲηϲ αὐτῳ τερεβινθινηϲ και βουτυρου , ἐπειτα καταιοναν | τινα ] καταπιειν : ᾡ ἀντιστητε στερεοι τῃ πιστει , εἰδοτες τα αὐτα των παθηματων τῃ ἐν [ τῳ ] |
. . . κερκουρος : εἰδος τι νεως : Δειναρχος Τυρρηνικῳ ⌈ ⌉ . . . . Λιπαρα : Δειναρχος | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
περιτρεπομενων διαστρεφεται τα κωλα . συμφερει δε ποτε και κηρῳ Τυρρηνικῳ τακεντι συν ἐλαιῳ προ της σπαργανωσεως ἀλειφειν τα σωματα | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
ξυναπηλαθη παντα τηϲ νουϲου τα ἰχνια . δυναμιϲ μεν γαρ φυϲιοϲ ὑγειαν τικτει , ἀϲθενεια δε νουϲον . ἀπιτω ὠν | εὐλογησας ἡμας ἐν πασῃ εὐλογιᾳ πνευματικῃ ἐν τοις ἐπουρανιοις ἐν Χριστῳ , καθως ἐξελεξατο ἡμας ἐν αὐτῳ προ καταβολης κοσμου |
πεψιν ἠ ἐϲ ἀναδοϲιν αἱματοϲ γεννα : ἠδε παν ἐργον φυϲιοϲ , ἐφ ' οἱϲι εὐπνοια , εὐτονιη , εὐχροιη | κατα ἰδιαν προθεσιν και χαριν , την δοθεισαν ἡμιν ἐν Χριστῳ Ἰησου προ χρονων αἰωνιων , φανερωθεισαν δε νυν δια |
δ # βο λ γʹ ἐλς των ἐν τῳ ἀριστερῳ ὠμῳ β ὁ προηγουμενος . . . . . . | ὡρας ἑκτης σκοτος ἐγενετο ἐφ ' ὁλην την γην ἑως ὡρας ἐνατης . και τῃ ἐνατῃ ὡρᾳ ἐβοησεν ὁ Ἰησους |
γʹ βο κδ ∠ ʹ γʹ ὁ ἐν τῳ δεξιῳ ὠμῳ . . . . . . . . . | οἱ συσταυρωθεντες συν αὐτῳ ὠνειδιζον αὐτον . Ἀπο δε ἑκτης ὡρας σκοτος ἐγενετο ἐπι πασαν την γην ἑως ὡρας ἐνατης |
δε προσεειπεν ἀμυμονα Πηλεϊωνα : ἠμβροτες , οὐδ ' ἀρα πω τι θεοις ἐπιεικελ ' Ἀχιλλευ ἐκ Διος ἠειδης τον | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
της πολιτειας προσῃει Στεφανῳ τουτῳι ἀξιον λογου : οὐ γαρ πω ἠν ῥητωρ , ἀλλ ' ἐτι συκοφαντης των παραβοωντων | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
; οὐκ ἐχθρον ἡγησῃ τον ἐψευσμενον ; οὐκ ἀπολογησῃ τῳ νεανισκῳ δακρυοντι ; οὐκ ἀναψεις ἀναθηματα θεοις ἀντι της του | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
ἑαυτον οὐ προηχθη , τουτο προσηκεν αὐτο γενεσθαι παραδειγμα τῳ νεανισκῳ του μη νομον διαπτυσαι τοιουτον , ὁν οὐ παρειδεν | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
. εἰ δε ταυτα ποιειν ἀδυνατον , τουϲ ἐγκανθιουϲ λυειν φλεβαϲ , ἐπειτα ϲικυαν τῳ ἰνιῳ προϲβαλλειν . περιπατοιϲ τε | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
και το νοϲερον τηϲ ϲαρκοϲ δαπανᾳ και ταιϲ κατα ταϲ φλεβαϲ πεψεϲι βοηθει και το προϲ ταϲ κινηϲειϲ ὀκνηρον ἐξαιρει | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
κεκαθαρμενηϲ # δ μελιτοϲ ἀπηφριϲμενου # ε πεπερεωϲ ⋖ β ζιγγιβερεωϲ ⋖ β ϲκαμμωνιαϲ ⋖ Ϛ , ἑκαϲτον ἰδιᾳ λειοτατον | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
φηϲι , “ ϲκευαζε καταποτια οὑτωϲ : ναρδοϲταχυοϲ ⋖ β ζιγγιβερεωϲ ⋖ β ϲπερματοϲ ἐλελιϲφακου πεφρυγμενου κεκομμενου και ϲεϲειϲμενου ⋖ | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
τις κτησαιτο , λεγειν τε δυνασθαι και πραττειν τα δεοντα ζηλῳ των ἀριστων και φυγῃ των χειρονων , ὁταν μητε | ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . ὁταν δε εἰπῃ ὁτι παντα ὑποτετακται , |
† ἀρχων ἐσται Δεον θεων εἰπειν , θεοις εἰπεν Ὁμηρικῳ ζηλῳ ἐκεινος γαρ ἠνασσε τοις Ἀχαιοις λεγει . ἐστι δε | αὐτῳ ἀγρου πωλησας ἠνεγκεν το χρημα και ἐθηκεν παρα τους ποδας των ἀποστολων . Ἀνηρ δε τις Ἁνανιας ὀνοματι συν |
το ἐκ του κατα φυσιν συλλογιζεσθαι τα παρα φυσιν . ιϚʹ . Οἱ βηχες οἱ κοπιωδεες ἁπτονται των σιναρων και | . μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἀβρααμ , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον |
δε των Ποταμων εἰς Συριαδα Ἀκρουλεπτην σταδια ρκʹ , μιλια ιϚʹ . Ἀπο δε Συριαδος Ἀκρουλεπτης κολπος ἐκδεχεται : εἰσπλευσαντι | , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . ὁστις οὐν ταπεινωσει ἑαυτον ὡς το παιδιον τουτο , οὑτος |
εἰναι , γουνων ἁψασθαι Λαερτιαδεω Ὀδυσηος . ἠ τοι ὁ φορμιγγα γλαφυρην κατεθηκε χαμαζε μεσσηγυς κρητηρος ἰδε θρονου ἀργυροηλου , | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
παρα μνηστηρσιν ἀναγκῃ . ἐστη δ ' ἐν χειρεσσιν ἐχων φορμιγγα λιγειαν ἀγχι παρ ' ὀρσοθυρην : διχα δε φρεσι | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
προσαγορευεται , τα δ ' ἀνευ χιτωνος ἐν αὐτῃ τῃ σαρκι γινομενα τηρουντα την του γενους ὀνομασιαν ὁμωνυμως ἀποστηματα προσαγορευεται | : προ γαρ της μεταθεσεως μεμαρτυρηται εὐαρεστηκεναι τῳ θεῳ , χωρις δε πιστεως ἀδυνατον εὐαρεστησαι , πιστευσαι γαρ δει τον |
, . . Ἐγω γαρ και μετα την ἀναστασιν ἐν σαρκι αὐτον οἰδα και πιστευω ὀντα . και ὁτε προς | Εἰρηνην διωκετε μετα παντων , και τον ἁγιασμον , οὑ χωρις οὐδεις ὀψεται τον κυριον , ἐπισκοπουντες μη τις ὑστερων |
, και πρωϊ ξυμμετρως προς την ἑξιν : λουεσθω δε χλιερῳ και ἀτρεμεετω : οὑτω δε διαιτηθεις ἡμερας δεκα προσθεσθω | ποθεν οὐν ἐχεις το ὑδωρ το ζων ; μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἰακωβ , ὁς ἐδωκεν ἡμιν |
Ἠ ἐχετρωσιν και σμυρναν και μελι οἰνῳ διιεναι οἰνωδει μελανι χλιερῳ , και κλυζειν τῃ ὑστεραιῃ : σχινου δε φυλλα | κατασκευασει την ὁδον σου ἐμπροσθεν σου . λεγω ὑμιν , μειζων ἐν γεννητοις γυναικων Ἰωαννου οὐδεις ἐστιν : ὁ δε |
ἡ μεν ἀλυπια ἀγαθον , ἡ δε ἡδονη και ἡ λυπη κακον : οὑτος γαρ ὁ λογος παντελως ἀδοξος ἐστιν | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
ἐπιθυμιων . τι το ἀποτελεσμα της ἡδονης ; χαρα και λυπη . Μνημη ἐστι φαντασια αἰσθησεως και νοησεως . ἀναμνησις | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
προσεγενετο : τεως δε θαρραλεως ἡμιν ἐφειποντο οἱ πολεμιοι και ἱππικῳ και πελταστικῳ κωλυοντες μηδαμῃ κατ ' ὀλιγους ἀποσκεδαννυμενους τα | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
ἐκειντο νεκροι και πνοης ἐξηρμενοι , ἀλλοι δε την νεκρωσιν ἱππικῳ ταχει φυγοντες εἰσηγοντο των πυλων ἐσω , ὁ μεν | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
τον πολεμον ἀσχολουμενος μη περιεργαζηται τα σα πανουργηματα . ΓΘ ὁμιχλη κυριως ἐπι του τεθολωμενου και μη διαφανους ἀερος τασσεται | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
ἀχλυωδες και σκοτεινον . και ὡσπερ ἡλιου μη φαινοντος ἐπικειται ὁμιχλη , ἁμα δε τῳ φανσαι τουτον διασκεδαζει , οὑτω | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
ἀνηρ ἀγαθος γινεται ἐν πολεμωι . αἰψα δε δυσμενεων ἀνδρων ἐτρεψε φαλαγγας τρηχειας : σπουδηι δ ' ἐσχεθε κυμα μαχης | ἐαν ᾐ φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα |
εἰπειν φοβεισθαι και ἀποτρεπεσθαι , ὁ δε ἀλλως την συνταξιν ἐτρεψε , φοβουμαι και ἀποτρεπομαι εἰπων . θ κἀποτρεπομαι ] | και οὐδεν αὐτῳ λεγουσιν . μηποτε ἀληθως ἐγνωσαν οἱ ἀρχοντες ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἀλλα τουτον οἰδαμεν ποθεν |
: δευτερον δε ὁτι προς Ῥωμαιους ὑμιν ὁ λογος ἐσται κἀμε τον ἀρχοντα τουτων , ὁν οὐτε πολεμουντες οὐτε εἰρηνην | ἐπιθυμει . δει οὐν τον ἐπισκοπον ἀνεπιλημπτον εἰναι , μιας γυναικος ἀνδρα , νηφαλιον , σωφρονα , κοσμιον , φιλοξενον |
γεγενησαι δια το πληθος των βιβλιων . κωλυει γαρ οὐδεν κἀμε σοι ἐνδιατριβειν , ἐπειδη χαιρεις ἐξαπατωμενος . Ἡδεως δ | τουτῳ ἠλθαν οἱ μαθηται αὐτου , και ἐθαυμαζον ὁτι μετα γυναικος ἐλαλει : οὐδεις μεντοι εἰπεν , Τι ζητεις ; |
την ἀνθρωπον , και διψα μιν λαμβανῃ καρτερη , και πινῃ , και μη ἀπεμεῃ : το μεν γαρ ἐς | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
μελικρητῳ κυαθοιϲ τριϲι ἐϲ ἡμεραϲ πλευναϲ : ἠν δε μη πινῃ τοδε , † ἐκτευξιν ξυμφορηϲ ξυν ἐλαιῳ , ἐνθα | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
, ἡτις δια βραχυτητα λανθανει την αἰσθησιν . οὑτω δη κἀπι των ἀλλων ἁπαντων ἐχει . ὡσπερ οὐν ἐπι τουτων | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
ἡλικιαν , τοὐναντιον ἀσθενων οὐσων , συνηκται . φαινεται δε κἀπι των ἐκτος ὁσα παχεα φυσει δια τινων λεπτων ἠθειν | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
μετοχης . Ἑνικα . Τυψοιμι , τυψοις , τυψοι . Δυϊκα . Τυψοιτον , τυψοιτην . Πληθ . Τυψοιμεν , | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
θησοντα . Ἑνικα . Τιθεμενος , τιθεμενη , τιθεμενον . Δυϊκα . Τιθεμενω , τιθεμενα . Πληθ . Τιθεμενοι , | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
ἐφορᾳς και παντ ' ἐπακουεις . ἀντι του , ὠ ἡλιε . Περι τα Εἰδη : ὡς εἰτις ἁπλουν ἀντι | δε ἐγενετο ἐπι ἐτη δυο , ὡστε παντας τους κατοικουντας την Ἀσιαν ἀκουσαι τον λογον του κυριου , Ἰουδαιους τε |
πειθεται τοις παιδιοις ὁταν λεγωσιν ἐξεχ ' ὠ φιλ ' ἡλιε . ξυνιετ ' οὐδεν πασα Θηβαιων πολις . οὐδεν | ἐαν μη πυγμῃ νιψωνται τας χειρας οὐκ ἐσθιουσιν , κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων , και ἀπ ' ἀγορας ἐαν |
καιρους διαφορος ἠν και ὁ μισθος . ἐνθου ἀπο του θω , το εὐωχουμαι . ὁ μελλων θωσω . το | ἡμερᾳ ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἀποκαλυπτεται . ἐν ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ὁς ἐσται ἐπι του δωματος και τα σκευη αὐτου |
. Αἰγαιων : . * . Αἰγισθος : παρα το θω , το θηλαζω , και το αἰξ Αἰγιθος , | ἐπ ' αὐτην , λεγων ὁτι Εἰ ἐγνως ἐν τῃ ἡμερᾳ ταυτῃ και συ τα προς εἰρηνηννυν δε ἐκρυβη ἀπο |
. . τοιαυτην τινα συγγνωμην ] ὁ Αὐτολυκος συγγνωμην ἐφη Τιμαρχῳ ἐχειν : οὑτος γαρ ἰσως ᾠηθη μικρον ὑμας ἀναλωσειν | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
ἀν τις πως ὁ Αἰσχινης γραφων τας μαρτυριας των συνειδοτων Τιμαρχῳ πεπορνευμενῳ και μεντοι και χρησαμενων αὐτῳ προλεγει περι αὐτων | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
τῃ ἀρᾳ τῃ ἐς τον υἱον ἀποθανειν ὑπο Λυκομηδους ἐν Σκυρῳ , Θησει δε ξενον ὀντα τον Πηλεα και κοινωνον | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
γινωσκειν , εἰτε τις Ἀχιλλει ποτε Βρισηις ἠρεσεν εἰτε ἐν Σκυρῳ τις ἐδοξεν εἰναι καλη , ἀλλα δουναι προς γαμον | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
ἀρχαιον , οἱ δε της Ἀρτεμιδος το μηνιμα το ἐς Οἰνεα ἀνα χρονον τοις Καλυδωνιοις ἐλαφροτερον γενεσθαι λεγουσι και αἰτιαν | γεγενησθαι περιτομης ὑπερ ἀληθειας θεου , εἰς το βεβαιωσαι τας ἐπαγγελιας των πατερων , τα δε ἐθνη ὑπερ ἐλεους δοξασαι |
δε αὐτον ἐκ Γοργης γενεσθαι λεγει : της γαρ θυγατρος Οἰνεα κατα την βουλησιν Διος ἐρασθηναι . Τυδευς δε ἀνηρ | ἀπηλλοτριωμενοι της πολιτειας του Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ |
ἐσχηκεν : ἀλλ ' ἐν μεν τοις διαλειπουσιν , ἐν σαρξι και μυσι και ταις του ὁλου κοιλοτησι σωματος ἠθροισται | ἀποστολοι και οἱ ἀδελφοι του κυριου και Κηφας ; ἠ μονος ἐγω και Βαρναβας οὐκ ἐχομεν ἐξουσιαν μη ἐργαζεσθαι ; |
ἐστιν εὐωδη , και ὁτι χοιρος και ὀρνιθες ταις ἑαυτων σαρξι τον αὐτον ἐχουσι λογον . προς δε τους πυνθανομενους | των οὐρανων οὐδε ὁ υἱος , εἰ μη ὁ πατηρ μονος . ὡσπερ δε αἱ ἡμεραι του Νωε , οὑτως |
τροφην ἐν τῳ βιῳ πασι τοις ζῳοις . ἱππονωμαν ] κικλησκω κατα κοινου : τον διφρηλατην Ἡλιον , τον κινουντα | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
ξυν αἱς Λυκι ' ὀρεα διᾳσσει : τον χρυσομιτραν τε κικλησκω , τασδ ' ἐπωνυμον γας , οἰνωπα Βακχον εὐιον | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
καλουσι , νυκτωρ κελευουσιν ὀρυττειν : ἐαν γαρ ἡμερας και ὀφθῃ τις ὑπο δρυοκολαπτου τον μεν καρπον ἀπολεγων κινδυνευειν τοις | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
ἀδελφοι ἡμων ἐστε , ἱνα το ὀνομα κυριου δοξασθῃ και ὀφθῃ ἐν τῃ εὐφροσυνῃ αὐτων . “ το δε εὐαγγελιον | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
, κατα ταδε χρη ποιεισθαι : ὀξους ἑνι μερει διπλασιον μιγνυσθω του τον ἀφρον ἀφῃρημενου μελιτος : δι ' ὑδατος | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
ὑδατος δ ' εὐθεως ἐξ ἀρχης οὑτω σκευαζειν : ὀξυμελιτι μιγνυσθω τετραπλασιον ὑδατος καλλιστου , κἀπειτα ἑψεισθω μετριως , ἑως | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
μυουρα δε κατα το σχημα , και κροκυδι περιελισσειν ἠ λινῳ ἐπιμηκει , ὁπως μετα το αὐταρκη μειναι χρονον ἐπισπασθῃ | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
ἐπειτα πεισεται ἁσσα οἱ Αἰσα Κατακλωθες τε βαρειαι γεινομενῳ νησαντο λινῳ , ὁτε μιν τεκε μητηρ . και τας ἐν | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
δ ' ἐξ ὑποθεσεως και τοις ἐν γενεσει τε και φθορᾳ πασι . διο και ἐπ ' ἐκεινων μεν ἀντιστρεφει | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
ὀντα . Ἰστεον ὁτι πασα οὐσια των ἐν γενεσει και φθορᾳ δια γενεσεως ἐρχεται ἐκ του μη ὀντος εἰς το | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
γυμνος ἀληλιμμενος τοις παιανιζουσι των ἐπινικιων ἐξηρχε . Παρ ' Αἰσχυλῳ δε την τραγῳδιαν ἐμαθε . και πολλα ἐκαινουργησεν ἐν | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
ἐπιφυσεις παραγωγως κοτυληδονες . και τα κυμβαλα δε παρ ' Αἰσχυλῳ κοτυλαι : χαλκοδετοις κοτυλαις ὀτοβει . Μαρσυας δε το | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
. ” Ὡς ἐφατ ' : ᾐνησαν δε νεοι ἐπος Αἰακιδαο . ῥιμφα δε νη ' ἐπιβαντες ἐπερρωοντ ' ἐλατῃσιν | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
κακος δε τις ἠπαφε δαιμων : ἑρκος γαρ πολεμοιο δεδουποτος Αἰακιδαο μουνον ἐτ ' ἠν Αἰαντος ἐυ σθενος . Ἀλλ | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
, το δε περιεχομενον ἀφορμας τροφης τῳ ἰδοντι παρεσχεν . Ἐδοξε τις γυνη το του ἀνδρος αἰδοιον ἀφῃρημενον του λοιπου | ' ὑμων διελθειν εἰς Μακεδονιαν , και παλιν ἀπο Μακεδονιας ἐλθειν προς ὑμας και ὑφ ' ὑμων προπεμφθηναι εἰς την |
του τεταρτου , και νυν ἐμπεδων την ὑποσχεσιν ἀποδιδωμι . Ἐδοξε τις του Ποσειδωνος του ἐν Ἰσθμῳ τῃ βασει ἁλυσει | οὐ μονον δε τουτο κινδυνευει ἡμιν το μερος εἰς ἀπελεγμον ἐλθειν , ἀλλα και το της μεγαλης θεας Ἀρτεμιδος ἱερον |
Καθορω . Τι δαι ; τἀμπορια και τας ὁλκαδας ; Ἐγωγε . Πως οὐν οὐ μεγαλως εὐδαιμονεις ; Ἐτι νυν | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
ὁτι χρωμα τι , διοτι και ἀλλα τυγχανει ὀντα ; Ἐγωγε . Και εἰ γε σε ἐκελευε λεγειν ἀλλα χρωματα | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
ἀλλα δεδοικως την ἠθοποιϊαν του δαιμονος : ἐν ᾡ και ἠθοποιϊα ἁρμοσει σοι ὡς ἐν ἀγωνι συντομος . ὁτι δια | οὐ λαμβανετε . εἰ τα ἐπιγεια εἰπον ὑμιν και οὐ πιστευετε , πως ἐαν εἰπω ὑμιν τα ἐπουρανια πιστευσετε ; |
χρησιν του δανειου , την ἀπαιτησιν , ἐν ᾑ και ἠθοποιϊα βαρος ἐχουσα , διοτι μη ἀπολαμβανει , και συμβουλευτικα | ἁμαρτιας ; εἰ ἀληθειαν λεγω , δια τι ὑμεις οὐ πιστευετε μοι ; ὁ ὠν ἐκ του θεου τα ῥηματα |
Κυψελου Μυσωνα κατειλοχε τον Χηνεα : κωμη δε ἐν τῃ Οἰτῃ τῳ ὀρει ᾠκουντο αἱ Χηναι . οὑτοι οὐν οἱ | Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν της θειας δυναμεως αὐτου τα προς ζωην και εὐσεβειαν δεδωρημενης δια της |
ἡ καλειται Νεαπολις . ἐστι και Θετταλιας ἀλλη προς τῃ Οἰτῃ , ἡν Ῥιανος δια του α γραφει Φαλαρον λεγων | τοτε ὀψονται τον υἱον του ἀνθρωπου ἐρχομενον ἐν νεφελαις μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους |
δε Μοισαι ω ? [ πεδοθεν εφυν ? [ ποτμοιο λιπα [ ανηνικοντελε ? ? [ το βιοτωι ? ? | . Και προσελθοντες οἱ Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειραζοντες ἐπηρωτησαν αὐτον σημειον ἐκ του οὐρανου ἐπιδειξαι αὐτοις . ὁ δε ἀποκριθεις |
ταις ἐμβασεσι τας των μυων συντασεις , εἰτ ' ἐπαλειφοντες λιπα προς το μη ξηρανθεντος του ὑδατος ἀπεσκληρυμμενα γινεσθαι τα | αὐτον δια το ἀκουειν περι αὐτου , και ἠλπιζεν τι σημειον ἰδειν ὑπ ' αὐτου γινομενον . ἐπηρωτα δε αὐτον |
ἰσημερινου μεγιστου ὀντος τας δεδειγμενας τωι Πτολεμαιωι ἐν τωι τεταρτωι βιβλιωι της Συνταξεως μοιρας κδʹ , ἑκατερον δε των ἀλλων | και παλιν δοξασω . ὁ οὐν ὀχλος ὁ ἑστως και ἀκουσας ἐλεγεν βροντην γεγονεναι : ἀλλοι ἐλεγον , Ἀγγελος αὐτῳ |
την ἐμην πατριδα τα Σαμοσατα ὁ αὐτος ἐν τωι αὐτωι βιβλιωι ἀραμενος ὁ γενναιος αὐτηι ἀκροπολει και τειχεσι μετεθηκεν ἐς | Πετρῳ , Ὁ κυριος ἐστιν . Σιμων οὐν Πετρος , ἀκουσας ὁτι ὁ κυριος ἐστιν , τον ἐπενδυτην διεζωσατο , |
διαφυλαχθηναι την εὐωδιαν , ἀλλοι δε κατορυττουϲιν αὐτον ἐπι τηϲ γηϲ . Χαμαιμηλων ἀνθουϲ χωριϲ των λευκων πεταλων διεψυγμενου νυχθημερον | πιστευειν , εἰς το περισσευειν ὑμας ἐν τῃ ἐλπιδι ἐν δυναμει πνευματος ἁγιου . Πεπεισμαι δε , ἀδελφοι μου , |
αἰγυπτιαϲ καρπου ὑποκυϲτιδοϲ χυλου . λυκιου ὀπιου λιβανου ῥου ποντικου γηϲ ἀϲτεροϲ ἀνα # β ῥου μαγειρικου # γ ῥοδων | σπερματος Δαυιδ κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου |
ϲτυπτικα ὀντα προϲ ῥευματα ὠφελει . Βαλαυϲτιον ἀνθοϲ ἐϲτιν ἀγριαϲ ῥοιαϲ ἰϲχυρωϲ ϲτυπτικον ξηραν τε και ψυχραν ἐχον την δυναμιν | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
ἀλιξ ἠ χονδροϲ μετα τινοϲ των ϲτυφοντων χυλων , οἱον ῥοιαϲ ἠ μυρτων ἠ ὀμφακομελιτοϲ , ἠ ᾠα ῥοφητα ἠ | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
Ὑλλιδος σταθμας νομοις λεγει , ἐπειδη Λακωνικους νομους ἐν τῃ Αἰτνῃ Ἱερων ἐθεσπισεν , ἠ ὁτι οἱ ἐν τῃ πολει | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
κεντουμενοις βαλλομενοι τῃ ψυχροτητι . . Ἰστεον ὁτι ἐν τῃ Αἰτνῃ ἡμερας μεν φωτος διχα καπνος καυστικος ἀναδιδοται , νυκτος | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
ἐντυχειν ἐστι τεθνεωσι τον τροπον τουτον . ἐαν δε μη φθασῃ ὁ ῥινοκερως δρασας τουτο , ἀλλα ὑποτρεχων πως ὑποπεσοντος | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
, οὐτε λογος ἡδυς της ὁρμης ἀνακοπησεται , μεχρις ἀν φθασῃ το περας προς ὁ κατ ' ἀρχας ἐπειγεται . | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
ἀγαγειν ἐστιν . οἱ στυφοντες φοινικες ψυχρον ἐχουσι χυμον : θριδαξ , ἰντυβοι μετριωτερον , ἀνδραχνη , μηκωνος σπερμα : | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
ἐστιν : ἐν μεσῳ δ ' εὐχυμων τε και κακοχυμων θριδαξ ἐστι και ἰντυβοι , και μετα ταυτα μαλαχη , | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
οὐκ ἀξια λεγειν . Δηλα γαρ , ἐφη , και τυφλῳ . Παντων τε δη τουτων ἀπαλλαξονται , ζησουσι τε | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
Καριων τον ἑαυτου δεσποτην Χρεμυλον μετα το ἐξελθειν του μαντειου τυφλῳ ἀνδρι ἑπομενον , σχετλιαζων και δυσφορων φησιν το ὡς | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
δι ' ἀπειλων πτηξει ἐμε εἰπειν αὐτῳ , πριν ἀν λυσῃ με τουτων των ἀγριων δεσμων , βουληθῃ τε δουναι | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
ἐξειπω αὐτῳ ἀγριων ] των ἀπηνων τουτων χαλασῃ ] ἠγουν λυσῃ ἐμε ποινας ] τιμωριας , ἀντεκτισεις τινειν ] ἀντιδιδοναι | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
ἀλλον θεου παιδα τε και ἡρω τολμησαι ἀν δεινα και ἀσεβη ἐργασασθαι , οἱα νυν καταψευδονται αὐτων : ἀλλα προσαναγκαζωμεν | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
ἐπαρατοις δε ταις γοναις χρησονται . διο και Μωυσης την ἀσεβη και ἀναγνον αὐτων σποραν συλλογου θειου παντος ἀπεσχοινισε : | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
χρη νοησαι μοναδα κινουμενην ; οὐτε γαρ αἰσθησει τουτο οὐτε νῳ ληπτον . και ὑπο τινος ; και γαρ οὐδε | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
ἀν ὠκνησα δια το σαφεστερον . συ δε παραπεμπε τῳ νῳ τας θεωριας τῳ ῥητορικῳ σου κοσμων λογῳ την τεχνην | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
τας ἐπαυλεις ἐπικατεσκαπτεν ἐπαιρομενος τε και τῳδε ἀντιπαρεβαλλετο ἠδη και Πομπηιῳ το μεγιστον ἐν τῃ πολει κρατος ἐχοντι . Ὁ | δοκουντες οὐδεν προσανεθεντο , ἀλλα τοὐναντιον ἰδοντες ὁτι πεπιστευμαι το εὐαγγελιον της ἀκροβυστιας καθως Πετρος της περιτομης , ὁ γαρ |
Και Ἀντωνιος μεν ἀμφι ταυτα ἠν , Καισαρι δε και Πομπηιῳ διελυθησαν αἱ γενομεναι σπονδαι , κατα μεν αἰτιας , | , ἠ πνευμα ἑτερον λαμβανετε ὁ οὐκ ἐλαβετε , ἠ εὐαγγελιον ἑτερον ὁ οὐκ ἐδεξασθε , καλως ἀνεχεσθε . λογιζομαι |
ὀξει συναρτυεται ἠ μετ ' ὀξους και προτροπου συν ἡδυοσμῳ χλωρῳ . καλλιστα δε τα ἐν Σμυρνῃ της Ἀσιας : | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
ποιειν δυναμενων , ὡς τῳ δια δαφνιδων , ἠ τῳ χλωρῳ , και τοις παραπλησιοις , και μαλιστα τοις προγεγραμμενοις | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
ἐν χρυσοις ἐλυτροις φυλαττουσι . , : Ἐν Παδαιοις , Ἰνδικῳ ἐθνει , οὐχ ὁ θυων , ἀλλ ' ὁ | αὐτων . και νυξ οὐκ ἐσται ἐτι , και οὐκ ἐχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και φως ἡλιου , ὁτι κυριος |
, ἡν παραρρει ποταμος Μαξατης . τεσσαρεσκαιδεκατη παρα Σωριανοις , Ἰνδικῳ ἐθνει . πεντεκαιδεκατη παρα τοις Ἀραχωτοις , ὁμορουσα τῃ | και ἀποκριθεις ὁ Ἰησους εἰπεν προς αὐτους , Οὐ χρειαν ἐχουσιν οἱ ὑγιαινοντες ἰατρου ἀλλα οἱ κακως ἐχοντες : οὐκ |
ἀνοητοι [ ] : πεπλαϲται ? [ παρ ' Ἀριϲτοφανει βελοϲ ] ! [ ! ] ! ! , Ἀριϲτοφανηϲ | Ἰουδας ὁ Γαλιλαιος ἐν ταις ἡμεραις της ἀπογραφης και ἀπεστησεν λαον ὀπισω αὐτου : κἀκεινος ἀπωλετο , και παντες ὁσοι |
ἀφουλωθεντων μετα χρονον ϲυχνον ἀποϲταντοϲ του τοπου και ῥαγεντοϲ το βελοϲ ἐξεπηδηϲεν . Ἀκολουθον ἀν εἰη μετα την των κατα | λεγει , Ὁλην την ἡμεραν ἐξεπετασα τας χειρας μου προς λαον ἀπειθουντα και ἀντιλεγοντα . Λεγω οὐν , μη ἀπωσατο |
καταθεντες κομιζονται χιονος οὐδεν διαφορα . : Και γαρ ἐν Δηλῳ φησι Σημος ὁ Δηλιος ἐν δευτερῳ Δηλιαδος , ὁταν | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
κοιλιας μαλακτικον . λαπαρην : την πλευραν . Λιβυῃ , Δηλῳ , Σκυθιῃ : νυν Ἱπποκρατης ἠθελησε τα τρια κλιματα | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
μη προσσχοντες ἀπηλθον παραχρημα . ὡς οὐν εἰδεν αὐτους ἡ ἀλωπηξ παρελθοντας , ἐξηλθεν οὐ προσφωνουσα . μεμφομενου δε αὐτην | της σαρκος αὐτου , και οὐ κρατων την κεφαλην , ἐξ οὑ παν το σωμα δια των ἁφων και συνδεσμων |
ὁπως ἀνελθῃ ἐκ του βαθους ὁ τραγος . Ἡ δε ἀλωπηξ τουτον ἐκβλεψαμενη ἐμειδιασε και προς αὐτον ἐλαλει : Ὠ | πολιν Δαυιδ ἡτις καλειται Βηθλεεμ , δια το εἰναι αὐτον ἐξ οἰκου και πατριας Δαυιδ , ἀπογραψασθαι συν Μαριαμ τῃ |
τῳ σῳ βουλομαι κολπῳ πληκτιζεσθαι μετα της σης πυγης . Κυπρι , τι μ ' ἐκμαινεις ἐπι ταυτῃ ; μεθες | ἐστιν κεφαλη της γυναικος ὡς και ὁ Χριστος κεφαλη της ἐκκλησιας , αὐτος σωτηρ του σωματος . ἀλλα ὡς ἡ |
. Γλυκυ Θησεως το τεκνον βαλε και λογοις με , Κυπρι , ἱνα παν μελος συνᾳδῃ , ἀκοη , φρενες | μη ὁ λαμβανων . Και τῳ ἀγγελῳ της ἐν Θυατιροις ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ υἱος του θεου , |
φλεγματοϲ και μελαγχολιαϲ και των λοιπων κοινον καθαρτηριον . Λαθυριδων κολοκυνθιδοϲ ἐντεριωνηϲ χαμελαιαϲ φυλλων ξηρων ϲκαμμωνιαϲ ἐπιθυμου πολυποδιου ἀνιϲου ἀνα | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
μελικρατῳ : και διαϲτηϲαντα παλιν κλυζειν τῳ δια κενταυριου και κολοκυνθιδοϲ : εἰτα την ἱεραν αὐθιϲ διδοναι και ἐφεξηϲ ἀποφλεγματιϲμοιϲ | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |