| μυριαι , ᾑσι συβωτης ἐσθλος ἐων ἐνιαυεν , ἀνακτεσιν ἠπια εἰδως . Τω δ ' αὐτ ' ἐν κλισιῃ Ὀδυσευς | το τις ἀν εἰη μειζων αὐτων . ὁ δε Ἰησους εἰδως τον διαλογισμον της καρδιας αὐτων ἐπιλαβομενος παιδιον ἐστησεν αὐτο |
| ἀγαθος τε Κορινθοθι οἰκια ναιων , ὁς ῥ ' εὐ εἰδως κηρ ' ὀλοην ἐπι νηος ἐβαινε : πολλακι γαρ | . αἱρετικον ἀνθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου , εἰδως ὁτι ἐξεστραπται ὁ τοιουτος και ἁμαρτανει , ὠν αὐτοκατακριτος |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ὁλον δι ' ὁλων συνηχῃ προς ἐμμελειαν βιου και συμφωνιαν ἀνεπιληπτον . περι μεν οὐν της ἡγεμονιδος των ἀρετων , | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| , το μεν θεολογικον δια το παντελως ἀφανες αὐτου και ἀνεπιληπτον , το δε φυσικον δια το της ὑλης ἀστατον | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| ἐπαινον αὐτο μονον , ἀλλα και ὑπερ του τους ἐντυγχανοντας προτρεψασθαι και ἐπι τον ὁμοιον ζηλον ἀγαγειν . οἱ γαρ | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| πρωτον ἀρχομενα , πειρασομεθα ἑκαστον ἀπο των οἰκειων και προσφορων προτρεψασθαι : οἱον τους μεν πολλους ἐχοντας στεφανους , ὁτι | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| εἰσιν ἐνεργειᾳ δε οὐκ εἰσιν , οἱ Πλατωνικοι τουτων μη ἀνεχομενοι τεσσαρα τινα ἐγκληματα προσαγουσι τῃ τοιαυτῃ λυσει . πρωτον | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| , τα συμβολα του καλλους μαλλον ἠ το καλλος ὁραν ἀνεχομενοι και στεργοντες . κἀγω προς ταυτην ἐξωρμησα την γραφην | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| του κακου το ἐλαχιστον . ἀδυνατον οὐν το ἀγαθον ἐνθαδε καθαρευειν της κακιας : κακουται γαρ ἐνθαδε το ἀγαθον : | των ἐθνων , ὁ λαος ὁ καθημενος ἐν σκοτει φως εἰδεν μεγα , και τοις καθημενοις ἐν χωρᾳ και σκιᾳ |
| το σχημα και ὁσῳ πλειους οἱ συνεισομενοι , τοσουτῳ μαλλον καθαρευειν ἁπαντων εἰκος ἐστι των αἰσχρων . χωρις δε τουτων | εἰναι ; λεγει αὐτῳ Φιλιππος , Ἐρχου και ἰδε . εἰδεν ὁ Ἰησους τον Ναθαναηλ ἐρχομενον προς αὐτον και λεγει |
| ᾁ διωνυμοι θεαι : ἀντι του ὁπου . ἠ ἀρθρον πληθυντικον και λειπει ὁ και συνδεσμος : ἀλλως : το | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| , ὁ ἀοριστος ἠρσα , ἡ μετοχη ἀρσας , το πληθυντικον ἀρσαντες . ἠ ἀπο του ἁρμοζω ἡρμοσα ἁρμοσας ἁρμοσαντες | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| : ἀφ ' οὑ και „ σαλπιγγων „ ἐτυμως ἑορτη προσαγορευεται , διττον λογον ἐχουσα , τον μεν ἰδιον του | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἀλλ ' ἐπι μεν των γεγωνιωμενων και διαγωνιος ἡ αὐτη προσαγορευεται , ἐπι δε της σφαιρας και ἀξων , ὡσπερ | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| ἀφομοιουμενα , το τε γαρ ἀρρητον αὐτου ῥητον και το ἀνειδεον ἐν εἰδεσι διαλαμπουσαν , και το ὑπερ παντα λογον | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| μελλει δεχεσθαι τους παντων τυπους , οὑτω και πολυ μαλλον ἀνειδεον την ψυχην γινεσθαι , εἰ μελλει μηδεν ἐμποδιον ἐγκαθημενον | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| , ἀν ζημιωσῃ την πολιν , ἀν ἀπολεσῃ τειχος ἠ φρουριον , κοινον κατα παντων πλημμελημα : εἰ γαρ , | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| ἐπισημων , Ῥηγουλῳ συστρατευομενος , ἐπεμφθη εἰς Μασσυλους , πορθησων φρουριον τι δυσαλωτον , τοὐνομα Γαραιτιον . Αἰχμαλωτος δε ληφθεις | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| βουσι ? ? φορβασιν [ μετα : ἐνθεν ] ? κατειδον θαυμα ? ? προσιον ? [ ἐξ ἁλος Εὐβοϊδα | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἀμυνουμενοι ὡρμησαν , οἱ δε πολλοι εὐθυς ὡς Ἀλεξανδρον αὐτον κατειδον οὐδε ἐς χειρας ἐλθοντες ἐφευγον : και οἱ τραπεντες | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἀποδιδοντων . Ἀνεῳγμεναι Μουσων θυραι : ἐπι των ἐξ ἑτοιμου λαμβανοντων τα καλλιστα ἐπι τῃ παιδειᾳ . Ἀν μη λεοντη | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| οὐκ ἐνοσησεν . Ἡ ἀφυη πυρ : ἐπι των ταχεως λαμβανοντων , παροσον ἡ ἀφυη ταχεως ἑψεται . Ἡ γαρ | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| ὡς ᾐσθοντο διωκομενοι , ἀνεμου λαβρου και φορου ὀντος , πετομενοι ἐφαινοντο . εἰτα πλεοντες οὐριῳ Κρητικῳ νοτῳ ἐν τῳ | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| και ἀνορυττοντες και ἀνιχνευοντες ⋮ Οἱ κολοιοι δε ἱερακιζοντες και πετομενοι πῃ μεν ἀνωτερω , πη δε κατωτερω , κρυμον | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| και εἰναι ἀκριβεστατους ἐν τουτωι . και πειρασθαι πρωτον μεν καταμανθανειν σημεια συμμετριας ποτων τε και σιτων και ἀναπαυσεως . | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ἐχων , ἠν τε και ἐν τῃ νουσῳ γενηται , καταμανθανειν δει : ἠν γαρ μελλῃ ἀπολλυσθαι ὁ ἀνθρωπος , | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| ᾡ οἱ φυλακες εὐτρεπιζονται , ἐν τουτῳ περι των πυλων ἐπιμελητεον ὁπως καλως κλειωνται : και γαρ περι τας βαλανους | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ὁ Σιμωνιδης : Ἀλλ ' ὁπως μεν οὐ παντων τουτων ἐπιμελητεον , ὠ Ἱερων , οὐ λεγω . ἐπιμελειαι μεντοι | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| δυσχερειαν τινα ἐχει οὐδε πονον , ἀλλως τε και ἐπι συμφεροντι των πεισθεντων της πειθους γινομενης : ὡςπερ γαρ και | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| , τινι διαφερει το ἐκβησομενον το κεφαλαιον της ἐν τῳ συμφεροντι ἐκβασεως , ἐν ᾑ φαμεν ὁτι συμμαχησαντων μεν ἡμων | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ὀλιγακις , δια το πλεοναζειν ἐν τισι τα σχηματα τα ἀποδημιας ἐμποιουντα ἐν τισι δε μη : ὁθεν οἱ μεν | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| κληρου ἠ του περι ξενης πεσων μηδενος αὐτων κυριος ὠν ἀποδημιας οὐ παρεχει , ἀλλα τα πλειστα ἐν πατριδι διαγοντας | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| δε ἐκληθη , ἐπειδη πρωτον ἀπο κυνειων δερματων ἠν . περικεφαλαιαν ἠτοι καμαλαυκιον . φασι δε το προτερον ἀπο κυνειου | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ἐξαπτειν τον πολεμον , κρατουσα και δορυ , φορουσα και περικεφαλαιαν χρυσην , και το της Ἀμαλθειας αἰγος δερμα ἐπι | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| ' ὡν το ἐστι καθ ' αὑτο κατηγορειται , ταυτα διοριζεσθαι τον Ἀριστοτελην . τῃ μεν οὐν φειδοι των δια | . της φιλοξενιας μη ἐπιλανθανεσθε , δια ταυτης γαρ ἐλαθον τινες ξενισαντες ἀγγελους . μιμνῃσκεσθε των δεσμιων ὡς συνδεδεμενοι , |
| και προς την ἀναγκαιαν διορισιν , το δουλον τε ἐργῳ διοριζεσθαι και ἐλευθερον και δεσποτην , οὐδαμως εὐχρηστον ἐθελειν εἰναι | τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ λαῳ . ἀνεστησαν δε τινες των ἐκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ὡς κατειργασατο το καλλιστον ἐργον , ἐφευγεν ὠκιστα εὐθυ του ἐραστου . μετῃεσαν δε αὐτον οἱ δορυφοροι , και διεφυγεν | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
| τ ' ἐτημελει πεπλου τε προὐκαλυπτεν εὐπηνους ὑφας , οὐκ ἐραστου μονον , ἀλλα και πατρος ἐνδεικνυμενος ἠθος . ἡνικα | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| προς τελματα τε ἡξοντες και νοσησουσαν την γην . Ὠ γλυκειας ἀκοης , ἡν ἀπο της ἑσπερας ἡ φημη φερουσα | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| , ἀλλα και της ῥιζης ἐστιν . Δρυοπτερις ποιοτητος ἐστι γλυκειας , δριμειας , ὑποπικρου , κατα δε την ῥιζαν | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| των μιᾳ δικῃ καταδικασθεντων . Παναθηναιων κατοπιν : ἐπι των βραδυνοντων . Παναθηναια Ἀθηνησιν ἑορτη ἐπι τῳ ὑπο Θησεως γενομενῳ | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| κατα δυναμιν , ὡστε και ἐπιβουλευουσιν αὐτοις ἀντεπιβουλευσαι , και βραδυνοντων αὐτων και μελλοντων ἀντιμελλησαι και ἀντιβραδυναι , τι ἐδει | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
| ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
| μη διδου Παριοις εἰς τελος καταγελασαι της πολεως . ἐκειθεν εὐτυχεστερον του φυσαντος ἐπανελθοις . μηδε κατοκνει τον πλουν , | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| και μεγαλη και σεμνοτατα φερουσα τῳ κεκτημενῳ . τι γαρ εὐτυχεστερον ἠ την εὐνοιαν την ἡμετεραν ἐν γραμμασιν ἀναγνωναι και | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| χοροις , ἐπει και αὐτο τουτο παιδειας μερος το τους πεπαιδευμενους θαυμαζειν εἰδεναι . της δε του παιδος εἱνεκα φυσεως | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| μικρα ζημια γιγνεται τοις ἀκροωμενοις . ἀλλα γαρ εἰκος τους πεπαιδευμενους , ὡν λογον τινα ἐχειν ἀξιον , συνεξανυειν και | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| μετα την ἐκφοραν , μηδεν μητε περιεργον ποιουντες μητ ' ἀνελευθερον . ἐπιμεληται δε ἐστωσαν των κατα την διαθηκην οἱδε | συ καλλιον ἐπιγινωσκεις . εἰ μεν οὐν ἀδικω και ἀξιον θανατου πεπραχα τι , οὐ παραιτουμαι το ἀποθανειν : εἰ |
| και μετεωρολογων . μικρολογον δε Ὑπερειδης μεν τον εἰς ἀργυριον ἀνελευθερον , Ἰσοκρατης δε τον μεμψιμοιρον . και ταπεινολογια δε | εὑρεθεις ὡς ἀνθρωπος ἐταπεινωσεν ἑαυτον γενομενος ὑπηκοος μεχρι θανατου , θανατου δε σταυρου . διο και ὁ θεος αὐτον ὑπερυψωσεν |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| πορευου , και οἱ ἀλλοι μενουσιν . οὐ γαρ ἀξιοι συμβουλευειν μενειν , ἀλλ ' ὡς πεπεισμενων διαλεγεται : εἰτα | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| και μεγαλων φοβων ἐπικρεμαμενων , οὐθεις ἐτολμα περι του πολεμου συμβουλευειν . ἀπορουμενων δε παντων παρελθων Διονυσιος ὁ Ἑρμοκρατους των | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| : αὑτη ταττεται ἐπι των μεγαλα , οὐ μην συμφεροντα αἰτουντων . Ἀπο κωπης ἐπι βημα : ἐπι των ἀθροως | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| σαυτον ἐπανηκε ἐπι τον ἐκεινων ζηλον . Οὐ μονον των αἰτουντων Διογενης ἀπεφηνατο ἀργυρικον το πτωχικον το κυνικον , ἀλλα | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| πλησθεντες νυκτα αὐτου ἀγαγοιεν , τῃ ὑστεραιῃ την τε σκηνην ἀνασπασαντες και τα ἐπιπλα παντα λαβοντες οὑτω ἀπελαυνεσκον , λειποντες | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| καθαρας ἐχειν , δια το του λιθου ἐλευθεριον . Ἐπειτα ἀνασπασαντες αὐτον ἐκ του ὑδατος χερσι καθαραις , οἱ μεν | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| δουλειαν , οἱ δ ' οἰκειους τε και την οἰκειαν ἀπολαμβανοντες . συνεδακρυε δε και ὁσον γενους μεν αὐτοις οὐ | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| το και τας κατ ' αὐτον διαιρεσεις ἐπι το μειζον ἀπολαμβανοντες τετραχορδου τμημα δια των αὐτων ἀριθμων κατανοειν , ρʹ | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ὑπο τουτων οἱς ἀν συμβαλωσιν ἠ χρηματα πιστευσαντες ἠ οἰκον ἐπιτρεψαντες ἠ ἐργου τινος κοινωνησαντες , ζημιουντες τον ἀδικουντα : | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| ' ἀνισχονται κεραων πολυηρατον εἰδος , οἱα τε λαιφεα νηος ἐπιτρεψαντες ἀηταις . Ἐχθος δ ' ἀλληλοισιν ἀναρσιον αἰεν ἐχουσι | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| , τοις δε πεπερανθαι μεν , μη μεντοι προς τι πεπερανθαι . παλιν περι του ἀκινητον εἰναι το ὀν και | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| μεν γαρ ἁπτεσθαι προς ἑτερον ἐξωθεν λεγεται , το δε πεπερανθαι προς ἑαυτο : ἁφη μεν ἐν τῳ ἀλλου θιγγανειν | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| ἡμερινης γενεσεως . ὁ Ἀρης Ἀφροδιτην τετραγωνιζων , του Ἀρεως καθυπερτερουντος , πονηραι κρισεις και ζημιαι και μαχαι και βλαβαι | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| κατα παροδον και ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου , του Ἀρεως καθυπερτερουντος αὐτον , ἐσται ὁ ἐχων την ἐναλλαγην ἐπισπουδατος και | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| νομιζουσι . κατα δε την ὁδον την ἐκ Βοιων ἐς Ἐπιδαυρον την Λιμηραν ἀγουσαν Ἀρτεμιδος ἱερον ἐστιν ἐν τῃ Ἐπιδαυριων | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| οὐδεν των προκατειργασμενων καταδεεστερον . Εὐθυ δε ἐπι Τροιζηνα και Ἐπιδαυρον πορευθεις την μεν χωραν ἐδῃωσε , των δε πολεων | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| τας μεν συνθηκας , ἁς ἐποιησαντο προς τον παππον αὐτου παραδιδοντες την ἡγεμονιαν , λελυσθαι λεγων μετα τον ἐκεινου θανατον | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| και ἠπιωτερα : ἐνεργεστεροι δε κριθησονται οἱ παραλαμβανοντες ἠ οἱ παραδιδοντες . Καλλιον μεν οὐν το ἀγαθοποιον ἀγαθοποιῳ παραδιδοναι ἠ | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| δε Ἀλεξανδρος κατανοησας την των πολεμιων ταξιν προς ταυτην την διακοσμησιν οἰκειως ἐξεταξε την δυναμιν . γενομενης δε μαχης το | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| πασης της οὐσιας ποιον προσαγορευεσθαι κοσμον και το κατα την διακοσμησιν την τοιαυτην διαταξιν ἐχον . διο κατα μεν την | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| των ἀπορουμενων ζῳων , Περι των μυθολογουμενων ζῳων , Περι αἰτιων , Λυσεις ἀπορουμενων , Τοπων προοιμια , Περι του | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| ὑγιεινων εἰπουσι παραλιπειν ὁ τι νοσος και ἀφ ' ὡν αἰτιων προεισιν , οὑτω κἀνταυθα . τῳ γαρ την των | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ἀλλα πολυ θαυμαστοτερον ἠν ” : ἐσαφηνισθη γαρ δια της ἀντιθεσεως . ταττεται δε και ἐπι του ἀνυποπτου : Εὐπολις | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| του Μακεδονος , κεχρηται πολλῃ βιᾳ κατα την λυσιν της ἀντιθεσεως . λεγοντων γαρ των Ἀθηναιων ὁτι πολεμον οὐκ ἀν | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| πολυ του προτερου μειζων , οἱ θεοι τῃ σπουδῃ τῃδε τερπομενοι παντες και πασαι . πασι γαρ δη και πασαις | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ' εἰδοτες οὐτε δυναμενοι σαφως διαγνωναι ζητειν ὁμως προθυμουμεθα , τερπομενοι τοις εἰκοσι λογοις ἑνεκα του φυσει φιλομαθους , τον | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| και ἐστι παντροφος ἐξ ὑδατος ἐουσα . οὑτως οἱ των ξυμπαντων κοσμοι ἑπταμερεα ἐχουσι την ‖ ταξιν . Ἰσοι δε | τον λαον αὐτου ἀπο των ἁμαρτιων αὐτων . Τουτο δε ὁλον γεγονεν ἱνα πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του |
| , ὁ και μαλλον . το δε „ ἠ των ξυμπαντων „ ἠπερ των συμπαντων Ἑλληνων . ἐκινδυνευομεν δε , | ἱνα μη λυθῃ ὁ νομος Μωϋσεως , ἐμοι χολατε ὁτι ὁλον ἀνθρωπον ὑγιη ἐποιησα ἐν σαββατῳ ; μη κρινετε κατ |
| τον ὑπνον ὑμιν ἐπιδοντι και τῳ φηναντι την γυναικα την μεγαλην τε και καλην , και σοι παλιν χαρις , | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| δοθεισα ἐν βρωματι λαθρα ἠ ξηρα ἐν ποτῳ γυναιξι , μεγαλην φιλιαν και ποθον ἐρωτικον προς τους ἑαυτων ἀνδρας ἐμποιει | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| Οὐρανιας ἁγιωτατον και ἱερων ὁποσα Ἀφροδιτης παρ ' Ἑλλησιν ἐστιν ἀρχαιοτατον : αὐτη δε ἡ θεος ξοανον ὡπλισμενον . πλεοντι | αἰτουσιν αὐτον . Και ἠν ἐκβαλλων δαιμονιον [ , και αὐτο αὐτο ἠν ] κωφον : ἐγενετο δε του δαιμονιου |
| . ὁποσα δε πεποιηται κατα την ὁδον ταυτην , ἐστιν ἀρχαιοτατον αὐτων Ἀρεως ἱερον . τουτο ἐστιν ἐν ἀριστερᾳ της | αἱμα των μοσχων μετα ὑδατος και ἐριου κοκκινου και ὑσσωπου αὐτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ἐραντισεν , |
| σαυτου χορηγεις . Και το κεφαλαιον , το μεν βασιλικον χρυσιον παρα τουτῳ , οἱ δε κινδυνοι παρ ' ὑμιν | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| πλεονεκτηματων ἐξαιρετον ἡ προς τους δεομενους ἐστιν εὐποιια ἑκαστοτε : χρυσιον και γαρ οὑτος τισιν , οἱς ἐθαρρει , χειρισας | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| προφητευων ἐπιστημονικως θεραπευσει το ὀν και τας ὑπερ των ὑπηκοων κατορθουντων μεν εὐχαριστιας , εἰ δε διαμαρτανοιεν , εὐχας και | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ὠμων . Ἀδακρυς πολεμος : ἐπι των ἀκινδυνως τα πραγματα κατορθουντων . Ἀδυνατα θηρᾳς : ἐπι των τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρουντων | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| [ ] [ ] κατονα [ ] [ ] ει χρωμενης [ ] [ ] [ ! ] ε [ | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| ὡν καθολου οὐκ ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| . που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
| κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
| ληγον εἰς ν και ἐχον την ἑξης ἐκ του σ ἀρχομενην δια του η γραφεται , και το ἰνβεν το | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| του προς τους ἀλλοεθνεις πολεμου στασις ἐμφυλιος , ἡν χρην ἀρχομενην ἐξελαυνοντας ἐκ της πολεως και θεους παραιτουμενους θυσιαις τε | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ὁ Ἰωαννης . Ἐγενετο οὐν ζητησις ἐκ των μαθητων Ἰωαννου μετα Ἰουδαιου περι καθαρισμου . και ἠλθον προς τον Ἰωαννην |
| και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους | , και ἰδου κεχαρισται σοι ὁ θεος παντας τους πλεοντας μετα σου . διο εὐθυμειτε , ἀνδρες : πιστευω γαρ |
| λοιπων ἀλογων ἀρχεται εὑρεσις και πρωτον των κατα συνθηκην , προλαμβανει δε τα θεωρηματα ταυτα ὡς ἐκ τουτων ἀναφαινομενων των | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| . δεον γαρ εἰπειν ναι και παυσασθαι , ὁ δε προλαμβανει την ἑξης ἐρωτησιν , ἀφ ' ἡς νοειται και | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| προκαταληψεως οὐν των αἰτιων το στεγνον καταλαμβανεται . ἱνα γαρ εἰδωμεν , ὁτι στεγνον , δει προεγνωκεναι , ὁτι τα | μεταλαμβανοντες ἀκουρευτι τιναις οἰσιν . Ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη , τινος αἰ οἰ τριχαι δἰἀβου τον ὀφθαλμων , αὐτου ὁκεστην |
| ἁπαντα εἰναι πασιν ἀρχομενοις ἐπιτηδεια , ἀλλ ' ἱνα ἡμεις εἰδωμεν , ὁτι πανυ ἐστιν ἀναγκαιον ἡ των γυμνασματων ἀσκησις | την πανουργιαν εἰπεν προς αὐτους , Δειξατε μοι δηναριον : τινος ἐχει εἰκονα και ἐπιγραφην ; οἱ δε εἰπαν , |
| ἀθλητων Ὀλυμπια ἐνικα σταδιον δραμων γυμνος , φασι δε και στρατηγουντα ὑστερον τον Ὀρσιππον ἀποτεμεσθαι χωραν των προσοικων : δοκω | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| ὡς ἀμυνουμενος τον Μετελλον ἐς ἑτεραν παρηγγελλε δημαρχιαν , φυλαξας στρατηγουντα τον Γλαυκιαν και τησδε των δημαρχων της χειροτονιας προεστωτα | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ἐπινοιας και ἐπιστημας ἀνθρωπων προς ἡμας ἀνευ των ἐξ ἐθους συνεργουντων , σπειροντος και γεννωντος θεου τα ἀστεια γεννηματα , | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| ἀμοιβης και ἐναλλαξεως παραγεγονοτες συμμαχησαι τοις Τρωσιν ἀντι των προτερον συνεργουντων αὐτοις πολιτων : δια γαρ το ἐπι δεκα ἐτη | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| ἡκεν ἐπι τον Ταχω , και προεκαλειτο περι της βασιλειας διαγωνισασθαι . ὁ μεν οὐν Ἀγησιλαος ὁρων τον βασιλεα κατα | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| ἀν ἠδυνηθησαν οἱ Ῥωμαιοι προς τουτον ἁμα και προς Ἀννιβαν διαγωνισασθαι . διοπερ χρη την ἀρετην τἀνδρος ἐξεταζειν οὐκ ἐκ | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| αὐτα κατηγορεισθαι των εἰδων , ἀλλα και τα οἰκεια κατηγορουμενα διαβιβαζειν εἰς τα εἰδη : ἰδου γαρ το ζῳον γενος | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| και ὁμολογιᾳ μεσῃ χρωμενα , δυναμιν τε ἐχοντα διαπορθμευειν και διαβιβαζειν ἐπι τα ἀμεριστα εἰδη , ἁτε συγγενη προς αὐτα | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| και ἑξηκοστων Ϛ , ἡν ὁ ἡλιος ἐπικινηθησεται μεχρι του καταληφθηναι ὑπο της σεληνης . ταυτην δε την μοιραν α | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| δειν τον ἐκεινου φθασαι λογον , πριν ὑπο κροτου πολλου καταληφθηναι τον δικαστην . ὁ μεν οὐν ἠσχαλλεν , ἐγω | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | . Ἠν δε ἀνθρωπος ἐκ των Φαρισαιων , Νικοδημος ὀνομα αὐτῳ , ἀρχων των Ἰουδαιων : οὑτος ἠλθεν προς αὐτον |
| . ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και | . Ὁ δε Ἰησους γνους ἀνεχωρησεν ἐκειθεν . και ἠκολουθησαν αὐτῳ πολλοι , και ἐθεραπευσεν αὐτους παντας , και ἐπετιμησεν |
| γοʹ ια γʹ και το ἀφετηριον των εἰς την Χρυσην ἐμπλεοντων . . . . . ρλϚ γʹ ια . | κοσμον : παλιν ἀφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα . Λεγουσιν οἱ μαθηται αὐτου , Ἰδε νυν ἐν |
| τινος ἀντιτυπου ταξιν ἐχοντος ἐπικοπου ἐνεργειν . ἐπι δε των ἐμπλεοντων και ὑποβλητεον τοξον και † ἐπι την ταξιν : | , ὁπως ἰδωσιν ὑμων τα καλα ἐργα και δοξασωσιν τον πατερα ὑμων τον ἐν τοις οὐρανοις . Μη νομισητε ὁτι |
| ὑπο Ξανθιππης λοιδορουμενος οὐτε ὑπο Κριτιου και των τριακοντα τυραννων ἀπειλουντων , εἰ μη μεταθησεται και θεραπευσει την καθεστωσαν πολιτειαν | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| των μεν γελωντων , των δε ᾀδοντων , των δε ἀπειλουντων , ὁ δε εἰργομενος σιτιων τοις τραυμασιν ἀρκουν εἰχε | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| ἀποινα δεχεσθαι και ἐπιτειλαι οὐ προπαροξυνοντες , του λογου ἀπαιτουντος προσταξιν . δεον δε και ἐπι του μεγα μεν κλεος | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| δουλος : οὐ γαρ ἀληθειαν λεγει , ἐπει ἐκεινος κατα προσταξιν θεου τουτο πεποιηκεν . διστακτικον εἰπεν “ ὡς φασιν | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἀλλον τυχειν . τεκμαιρομαι δε και τους περι αὐτον κολακας ἀνελπιστου λοιπον αὐτῳ γενομενης της περι την κορην ἐπιθυμιας πεπεικεναι | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| εἰμι . κυρησας ] ἐπιτυχων . ἀτεκμαρτοτατης ] ἀπροσδοκητου , ἀνελπιστου . ὡς ] ὀντως . ὠμοφρονως ] ἀπηνως . | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| ] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | αὐτης , ἀπο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αὐτης , κλαιοντες και πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι |
| Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα | , και ἠρωτησαν αὐτον περι αὐτης . και ἐπιστας ἐπανω αὐτης ἐπετιμησεν τῳ πυρετῳ , και ἀφηκεν αὐτην : παραχρημα |
| Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
| και Πειθαγοραν τα αὐτα και ὑπερ Ἀλεξανδρου γραψαι Ἀπολλοδωρῳ . Ἀπολλοδωρον δε οὐ κατασιωπησαι , ἀλλα φρασαι γαρ προς Ἀλεξανδρον | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| μαρτυρουσι παρειναι προς τῳ διαιτητῃ Τεισιᾳ , ὁτε προὐκαλειτο Φορμιων Ἀπολλοδωρον ἀνοιγειν το γραμματειον , ὁ παρειχεν Ἀμφιας ὁ Κηφισοφωντος | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| περιοδου παραγραφος , ἐπι δε τωι τελει πασων κορωνις , ὑποχωρουντων των ὑποκριτων . Ἀργος ] το . ἐγχωριους ] | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| νεων ἐς την γην : το δε , και οὐδεν ὑποχωρουντων , ἀντι του κατ ' οὐδεν ὑποχωρουντων ἐς τουτο | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |