| ἐν αὐλῃ δε ζην ἐστιν : ἐστιν ἀρα και εὐ ζην ἐν αὐλῃ . και παλιν , ὁτι οὑπερ ἑνεκεν | ||
| εἰκοτως οἰμαι πολλων αὐτοις δεισθαι συμβαινει : οὐτε γαρ αὐτοι ζην δυνανται ἀπ ' ὀλιγων , οἱ τε πλησιον ἀποδεχεσθαι |
| ὀξυμελιτος ἀλευρον ὀροβων ἠ αἰρων ἠ το των κυαμων . προσαγειν δε σφοδροτερον βουλομενος ἁλων ἐπεμβαλλειν ἠ τροχισκον τον Ἀνδρωνος | ||
| εἰναι τα λεγομενα , ἱνα μη ἡμεις αὐτα κακοτεχνουντες δοκωμεν προσαγειν , ἀλλ ' αὐτη ἡ φυσις των πραγματων ἐφελκεσθαι |
| αἰσχιον και ἀπορωτερον : ὁ γαρ ἐν πολεμῳ ἡττωμενος ἀναγκαζεται ἀπορειν και εἰς αἰσχυνην καθιστασθαι , ἠ δουλευων ἠ ἐπι | ||
| τηι δε ἐχομενηι το αὐτο ὑδωρ τωι αὐτωι τροπωι ἁπαν ἀπορειν , των ἀστρων ἀνατεταλκοτων . ἁμα τωι ὑδατι [ |
| ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
| δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
| και το μεν εὐμεταβολον ἐν δοξαις θερμης , το δε μονιμον ψυχρας . ἐτι μοι δοκω λειπεσθαι δυο γενη γνωρισματων | ||
| ζωντας ἐθελειν εὐδαιμονιζειν , σκοπουντας τας του βιου μεταβολας τῳ μονιμον τι την εὐδαιμονιαν ὑπολαμβανειν και μηδαμως εὐμεταβολον , την |
| ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
| Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
| συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
| ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
| , των γενικων ἐξαιρετον ἐχουσων το και μετοχης μη ἐπιφερομενης προσλαμβανειν ἀρθρον , ὁ παντως φερεται ἐπι το κτημα , | ||
| ἐπι του στοματος , ἐπι δε των ὀμματων οὐ δει προσλαμβανειν το ἀφρωδη πελανον , ἀλλα μονον πελανον . ἐπι |
| ' Ἀλεισιου κολωνη κεκληται . „ ἐνιοι δε και ποταμον δεικνυουσιν Ἀλεισιον . Λεγομενων δε τινων ἐν τῃ Τριφυλιᾳ Καυκωνων | ||
| ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ αἰτιων τα αἰτιατα δεικνυουσιν , ἁμα δε τα ἀποδεικτα δυνανται δεικνυναι , και |
| συγγενη μελετα προς σεαυτον ἡμερας και νυκτος προς τε τον ὁμοιον σεαυτῳ , και οὐδεποτε οὐθ ' ὑπαρ οὐτ ' | ||
| της ἀντιστροφης δακτυλον ἐχει τον βʹ ποδα : το ηʹ ὁμοιον τῳ πρωτῳ : το θʹ ὁμοιον τῳ ζʹ : |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| : προσεσπεριους δ ' Αἰθιοπας οἰκητας ἐχειν λεγουσιν αὐτην γενομενης ἀποικιας . Ταυτης συνεγγυς δ ' ἐστι . . . | ||
| , ἐκ Παλλαντιου πολεως Ἀρκαδικης ἀναστας . ἡγειτο δε της ἀποικιας Εὐανδρος Ἑρμου λεγομενος και νυμφης τινος Ἀρκασιν ἐπιχωριας , |
| τον ἑκαστου θυμον διεγειροντες και το καθ ' ἑαυτους προθυμον εἰσηγουμενοι . της ἡλιακης οὐν ἀκτινος τον ἀερα περιλαμψασης ἐφωρμησαν | ||
| των πραγματων οὐδαμως συγχωρησει . καθολου μεν γαρ ἀνεξελεγκτον ἀποφασιν εἰσηγουμενοι και την ἀοικητον χωραν μεταξυ τιθεμενοι , ταυτηι διαφευξεσθαι |
| μακρονοσιαν μεν και φθισιν προαγορευουσι , το δε μη ἀποθανειν διαβεβαιουνται : ἀνευ μεν γαρ ὀδοντων οὐκ ἐστι χρησασθαι ὑγιεινῃ | ||
| Κιγκιον οὐδεν τοιουτον λεγουσι γεγονεναι , ἀλλα φυλαξαι την κορην διαβεβαιουνται τας περι την προδοσιαν συνθηκας : τα δε ἑξης |
| τον ὀρνιν , ὁν ἐβοσκεν ὁ Προμηθευς τοις σπλαγχνοις : δεθηναι δε αὐτον οἱ μεν ἐν ἀντρῳ φασιν , ὁ | ||
| δια το τον καλουμενον Ἀετον ποταμον ἐπικλυζειν τα πεδια , δεθηναι ὑπο των Σκυθων , ἐπιφανεντα δε Ἡρακλεα τον μεν |
| ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
| δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
| κελευσω σε ἱνα γραφῃς τας ἁμαρτιας ψυχης ἐξιλεουμενης , και εἰσελευσεται εἰς την ζωην : και ἡ ψυχη ἐαν μη | ||
| βασιλειαν μεν ὀψεται του θεου , εἰς αὐτην δε οὐκ εἰσελευσεται . Οἱ λιθοι δε , φημι , κυριε , |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| , και παρα τοις Ἰταλιωταις μεγαλης ἀποδοχης τυγχανοντες , ὑστερον δεηθεντος του Διονυσιου διηλλαγησαν , και κατελθοντες εἰς τας Συρακουσας | ||
| Ἰνδατην τον Παρθων στρατηγον , αὐτοθι ἐμεινεν ἡμερας δυο , δεηθεντος Ὑρκανου του Ἰουδαιου δια τινα ἑορτην πατριον , ἐν |
| : ἐπεστειλε δε και προς τον πατερα τον καισαρα , παρακαλων αὐτον μη συγχωρησαι τελεσθηναι τοιουτον ἀνοσιουργημα ἠ μην της | ||
| ἐν τοις βασιλικοις γραμμασιν , ἐν αἱς ἠν ὁ Δημαδης παρακαλων τον Περδικκαν κατα ταχος διαβαινειν εἰς την Εὐρωπην ἐπ |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | ||
| ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον |
| ἡγησατο , οὐ μονον της Σπαρτης . ὑστερον δε Ἀγησιλαον πολεμουντα βασιλει τῳ μεγαλῳ και περι Σαρδεις νενικηκοτα μαχῃ και | ||
| , το διπλουν σπηλαιον , | ὁ μαχομενον μεν και πολεμουντα οὐκ ἐνην , ὑπερχομενον δε και θεραπευοντα τῳ λογῳ |
| ὑπο του Πηλεως πεμφθηναι τῳ Ἀχιλλει μυθων τε ῥητηρ ' ἐμεναι πρηκτηρα τε ἐργων , ὡς τον αὐτον εἰδοτα ἁ | ||
| εἰδος ἀριστε γυναιμανες ἠπεροπευτα αἰθ ' ὀφελες ἀγονος τ ' ἐμεναι ἀγαμος τ ' ἀπολεσθαι : και κε το βουλοιμην |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| . Κλητηρες και Μαρτυρες διαφερουσιν . οἱ μεν γαρ μαρτυρες εἰσαγομενων των δικων των κατα το πραγμα γενομενων ἠ καταφαινουσι | ||
| ὀργεωνες . ἡ δ ' ὑπερ των εἰς τους φρατορας εἰσαγομενων παιδων οἰνου ἐπιδοσις οἰνιστηρια ἐκαλειτο , το δ ' |
| . . . . πασα τοινυν τεχνη συστημα ἐστιν ἐκ καταληψεων συγγεγυμνασμενων και ἐπι τελος εὐχρηστον τῳ βιῳ λαμβανοντων την | ||
| συνδρομη : χωρις γαρ αὐτων ἀδυνατον τεχνην συνιστασθαι : ἐκ καταληψεων δε καλως τουτῳ προσκειται : κατα μικρον γαρ ἐφευρεθησαν |
| . Σωκρατης , Πλατων , ταὐτα τῳ Πυθαγορᾳ , τελος ὁμοιωσιν θεου . Σαφεστερον δ ' αὐτο διηρθρωσε Πλατων , | ||
| θειου καλλους ἐρωσα , οὑπερ ἡ ἀνθρωπου ψυχη καθ ' ὁμοιωσιν ἐξ ἀρχης παρα του ποιησαντος γεγονε . διο και |
| και ἀπο της ὑμετερας Ἀσιας των ἐργων λογος βεβαιων τας προσδοκιας . οὐδεν γαρ οὑτω μεγα των ἀγγελλομενων ὀντων ἁπαντων | ||
| δε ὡς ἡμας ἰεναι περι σου λογους βεβαιουντας ἡμιν τας προσδοκιας . ἐμοι δε μεγα μεν ἀν ἠν εἰς τιμην |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
| ὠθουμεθα . και Ῥωμαιοι ὠστια τας θυρας φασι παρα το ἐξωθειν τον ἐπερχομενον . ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ δε οὐδεις ἐδικαζεν | ||
| ἠ ὁπωϲουν ἀλλωϲ νοϲουϲαν ἠ φυϲικωϲ ἀϲθενουϲαν και μη δυναμενην ἐξωθειν ἠ προωρωϲ τικτουϲαν : παρα δε το κυομενον ἠ |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| τῳ προ τουτου , ἀναγκαιως και περι των κοινῃ αὐταις παρεπομενων μετα και των ἀλλων του λογου μερων πειρασομεθα διαλαβειν | ||
| και ἑκαστῳ των γνωρισματων πλειστακις προειρημενων , και ἐκ των παρεπομενων ἐνιοτε περι την ὑστεραν συμπτωματων . εἰ γαρ κἀν |
| λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
| ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
| ἐν τῃ Ῥωμῃ μοιχειας ὑπο του γημαντος , και ὁ μοιχος ἐν τῃ δικῃ κυων εἰναι ἐλεγετο . ἠκουσα δε | ||
| και ἀναξιως αὐτου , και παλιν μετεπεμψατο την γυναικα ὡς μοιχος , και ὁτι εὑρων ἐγω ἀμφοτερα τα σωματα ἀπεκτεινα |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| , και τα φυλλα δε και οἱ βλαστοι στρυφνοι και ξηραινουσιν ἰσχυρως . Κραμβη ξηραντικης ἐστι δυναμεως , οὐ μην | ||
| : οἱ δε Σκωληκες ἐνδον των δενδρων τρεφομενοι , ταυτα ξηραινουσιν . οὐτε δε καμπαι οὐτε σκωληκες ἁψονται των δενδρων |
| ἀπολαυσιν του ὀρεκτου , εἰ μονον εἰπῃ ὁ λογος ὁ διεφθαρμενος ἠ ἡ αἰσθησις , ὁτι τοδε ἡδυ ἐστιν , | ||
| διακεκναισμενον : ἠμαυρωμενον , ὠχρον , διεφθαρμενον . διακεκναισμενος : διεφθαρμενος , ἠμαυρωμενος . ὡς ἱππαζομενον και τουτον μετα των |
| προς την ἐρωτησιν ἀπαντωντες ἀποφαινομεθα ἠ και μηδενος ἐρωτωντος αὐτοι προελομενοι τοις πελας ἐκφηναι την ἡμετεραν διανοιαν , ὁ δε | ||
| ἡ προεπινοια της περι τα ὑπεραγαν βαρη κινησεως ] : προελομενοι γαρ τινες μεγαλα βαρη κινειν , ἐπειδη ἀπο της |
| ἠπειρῳ τῃ Τρῳαδι ἐχουσιν . Ἑλληνες δε οἱ ἐναντια βασιλεως πολεμησαντες ἀνεθεσαν μεν Δια ἐς Ὀλυμπιαν χαλκουν , ἀνεθεσαν δε | ||
| ἠν . ἀλλ ' Ἰφιτος τις και Εὐρυλοχος τους Κιρραιους πολεμησαντες και πολλα λαφυρα συναγαγοντες , ὁ μεν Ἰφιτος τα |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
| τουδε μη πολις πυθηται κενανδρον , οὑτω μοι δοκει τουτο συνταττειν : μη πυθηται και ἀκουσῃ ἡ πολις , το | ||
| νομους τινας λαβοι , καθ ' οὑς προσηκει την ζωην συνταττειν και προς τουτους το της συνειδησεως ταμιειον ὡς προς |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| οἱ θηβαιοι προμητορα : την οὑτως μακαριαν οὐκ ἀπεικος τον ἐπελθοντα πολεμον ἀπωσασθαι : ἀλλως : ἠδη τοσαυτα πλεονεκτηματα εὐτυχησασα | ||
| οὐδε την ὀργην και τον θυμον του Διος τῃ γῃ ἐπελθοντα φησιν ἐκποδων σχεθειν και κρατησειν , ἠτοι ποιησειν αὐτον |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| ἐμψυχωσις , ὡς αχριο ! ἡ του ἡλιου ἀνατολη εἰς ἀκτινος διαδοσιν την ἐκ περατων της γης εἰς τα περατα | ||
| τον ἐπιμερισμον κακοποιου , διεποντος ἠτοι κυβερνωντος σωματος κακοποιου ἠ ἀκτινος : και το τοιουτον σχημα δηλοι περιστασεις μεγαλας και |
| ΒΕΛ ὀρθογωνιον κυκλος τξ , αὐτη δε ἡ ΒΛ εὐθεια τοιου - των β νθ , οἱων ἐστιν ἡ ΕΒ | ||
| ἐχουσαν μεν ἀρχην την εὐγενειαν , ὁ και Ὁμηρος φησι τοιου γαρ και πατρος , ὁ και πεπνυμενα βαζεις , |
| καλων ἀξιον φθεγξομαι ; ποιαν δε ἁρμονιαν θρηνωδη και τραγικην ἁρμοσαμενος στεναξω τοσουτον , ὁποσον βουλομαι ; οἱαν τυχην ἀνθ | ||
| . Ἐνταυθα περι ἀσυστατων διαλαμβανει κατα ἀκολουθιαν προς τον λογον ἁρμοσαμενος : εἰπων γαρ το προοιμιον , ἀποδειξας ὁτι τεχνη |
| χρησιμους εἰναι θεους τἀργυριον ἡμιν και το χρυσιον ˘ – ἱδρυσαμενος τουτους γαρ εἰς την οἰκιαν , εὐξαι τι βουλει | ||
| χρησιμους εἰναι θεους τἀργυριον ἡμιν και το χρυσιον μονους . ἱδρυσαμενος τουτους γαρ εἰς την οἰκιαν , εὐξ ' εἰ |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | ||
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν |
| ' ἑκαστα ὑφισταμενων : ἐοικασι γαρ βουλεσθαι μεν εἰναι των νοηματων ἁ συναθροιζεται ἐκ της των καθ ' ἑκαστον ὁμοιοτητος | ||
| γραμματα εἰπεν , ἐπειδη εἰκονες εἰσιν ἐσχατα των της ψυχης νοηματων . σξʹ Βασιλεως δε αὐ Το μεν του μυθου |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| Λυκειον και την ἑαυτου νεοτητα και τους συνεφηβους και την ἑταιρειαν , μετ ' αὐτου ζην και κολακευειν αὐτον και | ||
| ποιησεις γαρ ἀσμενος . οἰσθα δε την προς αὐτους μοι ἑταιρειαν , και ὁτι Διονυσιος ἐξηπατηται , ὡς ἀδικουντων αὐτων |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
| ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
| ψογον της ἡμετερας , ἡ τα μεν των τους ἁμαρτανοντας πειρωμενων κατεχειν ἐποιησε , δησαι δε οὐκ ἐδυνηθη . Και | ||
| οὐκ εἰσι Πυθαγορικαι , ἀλλ ' ἐνιων ἐξωθεν ἐπισοφιζομενων και πειρωμενων προσαπτειν εἰκοτα λογον , οἱον και περι του νυν |
| προς ἀλληλους ἀγορευον και μ ' ἐφασαν χρυσον τε και ἀργυρον οἰκαδ ' ἀγεσθαι , δωρα παρ ' Αἰολοο μεγαλητορος | ||
| . Σεληνη ἐν ὁριοις Διος το κλεμμα δηλοι χρυσον ἠ ἀργυρον ἠ ἐσθητα πολυτελη ἠ κειμηλιον τι ἐνδοξον . Σεληνη |
| νευρα ἁ τους διδυμους ἀνεχει . το δε ῥαφῃ μεν προσεοικος , ὑπο δε τον καυλον δια του ὀσχεου μεσου | ||
| το ἀκινητον του κινουμενου και το τῃ του ἑνος συμμετριᾳ προσεοικος του εἰς την ἀοριστιαν της ὑλης ὑποφερομενου . παραιτησομεθα |
| , ἱνα της ἰχνευσεως μη ἀποστερωνται , ὡς οἱ ὀψιζομενοι ἀφαιρουνται τας μεν κυνας του εὑρειν τον λαγω , αὑτους | ||
| και τοιϲ μηροιϲ αὐτων το λιπαρωτερον και ὀπωδεϲ τηϲ ποαϲ ἀφαιρουνται , ϲυναγομενον δε το λαδανον ἐϲτιν , ἀριϲτον φαρμακον |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
| και ἀλλοι τινες . . : ὁτι δε και Τερπανδρος ἀρχαιοτερος Ἀνακρεοντος δηλον ἐκ τουτων : τα Καρνεια πρωτος παντων | ||
| προς ἁ ἀν ἀει ὑπολαμβανῃς , ὁτι ἐχων φλυαρεις και ἀρχαιοτερος εἰ του δεοντος . Κἀγω ἐγνων αὐτον ὁτι μοι |
| διαλεγεται ἡδεται : ὡς ἁτε των συγκειμενων λογων ἐκ πλειονων ἁπλουστερων και δια τουτο πολλων λεγομενων τους μεν ἐξ ὁλοκληρων | ||
| εἰσαγωγικος τροπος , ὁτι των βαθυτερων ἀπεχεσθαι ζητηματων των δε ἁπλουστερων στοχαζεσθαι , και τινα τα βαθυτερα και τινα τα |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
| . εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ||
| ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| . τας τριηρεις δε τας μεν ἐπιπλειν κατα τους λιμενας ἀμφοτερους ἐκελευσεν , εἰ πως προς σφας τετραμμενων των Τυριων | ||
| τον κβʹ και τον κγʹ , οὑ μη ποιουντος προς ἀμφοτερους τους ἀκρους ἐπιμοριον λογον , ἀλλα μονου του κβʹ |
| Ἀτρευς . ] Ἀτρεως δε ὁ κλεινος , εἰ δη κλεινος , Ἀγαμεμνων ἐφυ Μενελεως τε Κρησσης μητρος Ἀεροπης ἀπο | ||
| ταις περιεχουσαις : ἡνικα Πυθαγορης το περικλεες εὑρατο γραμμα , κλεινος ἐφ ' ᾡ κλεινην ἠγαγε βουθυσιην . ἠν δε |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| λευκον ἀνηγαγον . ὡσαυτως δε και το μελαν και το φαιον . και τα τοιαυτα ἀνηγαγον ὑπο το χρωμα . | ||
| ἐχουσιν ὀνομαζομενον ὡς λευκον και μελαν το ὠχρον και το φαιον και τα τοιαυτα , τα δε οὐκ ἐχει , |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| και καθ ' ὑπερβολην των ἀγωνων ὁ καιρος των τοιουτων ἐννοηματων , οὐχ ὁταν βλαβης ἠ ἀλλου τινος των φαυλοτατων | ||
| τῳ πολιτικῳ λογῳ ἠ ἐπακολουθησαντα και ἐπισπασθεντα τῃ φυσει των ἐννοηματων , και καθαπαξ ἀποσταντα των ὑποκειμενων διαφθειραι [ δε |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
| οὐκ ἐχω τι λεξω : οὑτω σφοδρ ' ἀλγω την πολιτειαν ὁρων παρ ' ἡμιν . ἡμεις γαρ οὐχ οὑτω | ||
| δημοκοπουντας ῥητορας λεγει : ταυτα εἰς την κατ ' αὐτον πολιτειαν λεγει . και ἐστι τοιουτος ὁ Εὐριπιδης , περιαπτων |
| : ὡσθ ' ἱμερος μ ' : καλως ὁ Εὐριπιδης μεμιμηται τους ἐν μεγαλαις δυστυχιαις ἐξεταζομενους και μηδενι των ἀνθρωπων | ||
| οὐχι τα τετταρα στοιχεια βουλομενος ἡμιν ὑποσημηναι την Ὁμηρικην ἀλληγοριαν μεμιμηται ; Ζευς ἀργης Ἡρη τε φερεσβιος ἠδ ' Ἀιδωνευς |
| ' ἐκεινου τῃ γραφῃ ἐστιν ; ἀλλα το ἑνι λογῳ περιγραφειν παντα , και ὁτε τι ὑστερον ἐγνωσθη , και | ||
| ἀποδειξεις φεροντες οὐ τολμωσι προλεγειν οὐδ ' ἀκριβως ὑπερ ταυτης περιγραφειν τους χρονους . περι δε της γης ἰδιωτατας ἀποφασεις |
| δεμας : οὐδε κε φαιης οὐτε ποτ ' ἠελιον σοον ἐμμεναι οὐτε σεληνην . οἱηπερ φυλλων γενεη , τοιη δε | ||
| ἐκεινου ἐπη ῥαψῳδουντα , Μοιραν δ ' οὐτινα φημι πεφυγμενον ἐμμεναι ἀνδρων και το γεινομενῳ ἐπενησε λινῳ , ὁτε μιν |
| κατα ] το κριτηριον [ ποιουμενην - ] [ ὀρθως ἐπινοιαν - ] ὠφελειας [ νομιζεσθαι - ] : [ | ||
| , ἐργασαμενον ἀλλην γραφην κατα την των πολλων δοξαν και ἐπινοιαν , κελευσαι θειναι παρα την προτερον . εἰναι οὐν |
| εἰς ἐκεινον ἀναφερομενας , τους τ ' ἐκεινῳ συνοντας τιμασθαι πειρωμενους ὡσπερ πολλων ἀγαθων αἰτιου ἀλλ ' οὐ μεγαλων κακων | ||
| ἐγενοντο τινες αὐτων οἱ ἐνομισαν οὑτω μεν ἀβιωτον εἰναι : πειρωμενους δε την πατριδα , ὡσπερ ἠν και ἐξ ἀρχης |
| Δυμιον ἀστυ . θερεος σταθεροιο Ἀδρηστος Ταλαω ' υἱος Κρηθηιαδαο πρωτιστος Δαναων εὐαινετω ἠλασεν ἱππω Καιρον τε κραιπνον και Ἀριονα | ||
| εὐλογωτερον . οὐ γαρ δηπου παντα ἁμα νοει ὡσπερ ὁ πρωτιστος και ἐξῃρημενος του παντος νους ἁπας γενητος , ἀλλ |
| : ἐν πλειονι ἀρα χρονῳ το γ την γΡ περιφερειαν διελθον ἐπι το Ρ παραγιγνεται , ἠπερ το ε την | ||
| χρονῳ το Κ ἀρξαμενον ἀπο του Ο την ΟΤ περιφερειαν διελθον ἐπι το Τ παραγιγνεται , ἐν τουτῳ και το |
| δεσμῳ : τοις πυκτικοις ἱμασι . Δια το τας σαρκας διακοπτειν και ἀναλισκειν . Βελτιον δε τον δεσμον ἀκουειν , | ||
| ὁταν κενωθῃ το ἐν αὐτῃ αἱμα , ἀποσφιγγοντας τους βροχους διακοπτειν το μεσον και περιττον του ἀγγειου και ἀφαιρειν , |
| “ ἐξεθηκα ” , μαρτυρει Εὐριπιδης λεγων : διδωσι βουκολοισιν ἐκθειναι βρεφος . λεγει οὐν Ἀριστοφανης , ὡς ἐπειδη παρανομως | ||
| ὁτι ὁ Φοινοδαμας γʹ ἐχων θυγατερας ἀναγκαζομενος ὑπο του Λαομεδοντος ἐκθειναι αὐτας τῳ κητει ἐκκλησιαν συναγαγων ἐδημηγορησε δεον εἰναι Λαομεδοντα |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
| φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
| ὁποτε ἀναπηδωντες ἐπαινοιεν , ταχα μεν τι και αὐτο τουτο προσαγεσθαι αὐτους : ἀληθες γαρ εἰναι το του Ὁμηρου , | ||
| τοις Βοιωτοις , ἐσπευδε τα ἐκτος Πελοποννησου δι ' αὑτου προσαγεσθαι τοις Θηβαιοις . παραλαβων δε Ἰσμηνιαν , ἀνδρα φιλον |
| πεψει χρηστως ἡ κοιλια , ἀλλ ' αἱ φλεβες ὑπερεμπιπλαμεναι πονουσι τε και διατεινονται και ῥηγνυνται και ἀποφραττονται και πνευματος | ||
| δια πλειονος και δια χωριων εἰς ἐμετον ἀηθων παλινδρομειν . πονουσι δ ' οἱ περι την ἀρχην του κωλου μη |
| τειχεσι προσελθοντες οἱ μεν ὑπωρυσσον , οἱ δε τας κλιμακας ἐπηγον , οἱ δε τους πυργους : ἐνεχειρουν τε ὁμου | ||
| ἀκρους οἱ μεν αὐληται φυσωντες ἀδιανοητα και διαφεροντες τους αὐλους ἐπηγον ἀνα μερος ἐπ ' ἀλληλους , ἁμα δε τουτοις |
| ὀξυτητα ὁρωντες και τον κοσμον των δρωμενων : τοτε δε προσαγοντας ἠδη τους ἀμφι Ἀλεξανδρον οὐκ ἐδεξαντο , ἀλλα λειπουσι | ||
| ' ; οὐχι ταὐτο ἱερειον ἁπασιν ἐν κυκλῳ τοις ἀγαλμασι προσαγοντας , τῳ του Διος , τῳ του Ἡλιου , |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |