| και το μεν εὐμεταβολον ἐν δοξαις θερμης , το δε μονιμον ψυχρας . ἐτι μοι δοκω λειπεσθαι δυο γενη γνωρισματων | ||
| ζωντας ἐθελειν εὐδαιμονιζειν , σκοπουντας τας του βιου μεταβολας τῳ μονιμον τι την εὐδαιμονιαν ὑπολαμβανειν και μηδαμως εὐμεταβολον , την |
| φερομαι τλαμων ; πα μοι φθογγα διαπωταται φοραδην ; ἰω δαιμον , ἱν ' ἐξηλου . Ἐς δεινον οὐδ ' | ||
| ' ἀνεπεμψεν ἱερον , ἐνθα γυναικες . Ἰω μοιρας ἀτεγκτε δαιμον . Ὠ καταρατος ἐγω : τις ἐμον οὐκ ἐποψεται |
| δε ἡ του δοθεντος και συγκληρωθεντος ἡμιν ἀπο των θεων δαιμονος δειξις ἐμφανης και δι ' αὐτου παλιν προς τους | ||
| μη ἀφεσταναι τον πινοντα . ΓΓΘ δεον εἰπειν του ἀγαθου δαιμονος εἰπε Πραμνιου , ἐπειδη ὁ Πραμνιος οἰνος πολυ τιμιωτατος |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| ἁμα δε πεμπων προς Σελευκον εἰς Μηδιαν περι των ἀει συντελουμενων και παρακαλων βοηθειν την ταχιστην . ὁ δε Δημητριος | ||
| ᾑ παρεστι σημειουσθαι πασιν ἐκ των ὑπο σου συντετελεσμενων και συντελουμενων . Μετα μειζονος δε φωνης παντας αὐτους ὁ βασιλευς |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
| ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
| δε των ἐκ της γης γεννωμενων ἠ των κατα τεχνην ἐπιτελουμενων καλων ἠ τιμιων οὐκ ἐκομισθη δωρον ὡς αὐτον ; | ||
| ' ἐνοικουντας πανδημει κατεσφαγμενους . των δ ' ἀπειλων ὀξεως ἐπιτελουμενων καταπλαγεντες οἱ βαρβαροι τον ἱππον ἀποκατεστησαν και μετ ' |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| παροντος του Εὐθυδημου , ὁρων αὐτον ἀποχωρουντα της συνεδριας και φυλαττομενον μη δοξῃ τον Σωκρατην θαυμαζειν ἐπι σοφιᾳ , Ὁτι | ||
| , ἀλλ ' ὁϲον οἱον τε , ταϲ ὑπερβολαϲ ἑκατεραϲ φυλαττομενον : ἡ δε πολλη τριψιϲ την ἰϲχνοτητα παρεχεται , |
| μεν οὐν . Το γουν μετα ταυτα ἀναγκαιον αἱρεισθαι τους συνελθοντας τουτους κοινους τινας ἑαυτων , οἱ δη τα παντων | ||
| . ἑτεροι δε λεγουσιν ἀνεστιους τινας και πλανητας ἐκ πολλων συνελθοντας χωριων κατα δαιμονα περιτυχειν ἀλληλοις αὐτοθι και την οἰκησιν |
| πατρος και μητρος ἐπιλειπῃ τον τοιουτον , πολυ δε ἠδη συνειλεγμενον ἐν αὐτῳ ᾐ το των ἡδονων σμηνος , οὐ | ||
| , ὡς δ ' ἐπληρωθη το θεατρον και τον ὀχλον συνειλεγμενον εἰδον ἐπι τον ἀγωνα , ὠκνησαν , εἰασαν , |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| : την αἰτιαν δε του παραδοξου συμβαλειν οὐκ ἐχω : σκοπουμενος ἀμελει και την ἀνοιαν ὀλιγων ἐν θαυματος μοιρᾳ το | ||
| . Και ὁς , εἰρωνικως πανυ ἐπισχων ὡς τι μεγα σκοπουμενος , Εἰπε μοι , ἐφη , ὠ Σωκρατες , |
| ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
| τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| , ἐκκαθαιρεται πασα και ὑγιης γινεται . Ὑδερου μητρεων : ὑφαιμον τι ῥεει ἰχωροειδες , και καθαιρεται , και δακνει | ||
| . Βηξ ἰσχει ὀξειη , και το σιαλον ἐνιοτε ἀποπτυει ὑφαιμον , και ῥιγος και πυρετος ἐπιλαμβανει τα πολλα , |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| ἑτερα εἰσφεροντων εἰς ἐρανον , αὐτου μη ἐχοντος τι εἰσενεγκειν ὑποσχομενου δε την της γοργονος κομισαι κεφαλην , πολυδεκτης ἐρων | ||
| διαρρηδην περι τουτων ἐπιστειλαντος το κατ ' ἀρχας εὐθυς και ὑποσχομενου τουτους βελτιστους και ἀριστους κρινειν , οἱτινες ἀν της |
| πολει παραχωρησουσιν . ἐπειδη δε τεως τουτον ἰδειν οὐκ ἐλπιζουσι στρατευομενον , ἡμεις αὐτον ἐξαιφνης μετα των ὁπλων ἐπι τον | ||
| περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και πονουντα οὐ δεχονται ἐν τῳ πρυτανειῳ , τους |
| ] ἡμιν ἐσται : ἀλλως : το ἐπ ' ἐμοι ἑτοιμον ἐστι . το γαρ ἑτοιμον καλον ἐστι . ὁ | ||
| ἀμφημερινον εἰς μεσον ἀγαγοντας διαγνωναι ἀκριβως . και ἠν μεν ἑτοιμον εἰπειν , παντα ἐπι τουτου τα ἐναντια δει ζητειν |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| χωρας ἠμφισβητουν Ἀκαρνανες : την δε Πυληνην μετενεγκαντες εἰς τους ἀνωτερον τοπους ἠλλαξαν αὐτης και τοὐνομα , Προσχιον καλεσαντες . | ||
| γαρ τουτο ἐστι της πραγματειας ταυτης . τα δ ' ἀνωτερον ὁσα θεωρειται χρωμενης ἠδη της ποιητικης τοις τε συστημασι |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| , ἐπην οἰκεια φανῃ κατα δωμαθ ' ἑαυτου γεινομενοις θνητοισιν ἐπισκοπον εἰς βιου ὡρην , εὐκτεανους δεικνυσι και ὀλβου πλειονος | ||
| ἀγρην ὁ φαεσφορος εὑρετο Καστωρ : και τους μεν κατεπεφνεν ἐπισκοπον ἰθυς ἀκοντι βαλλομενος , τους δ ' αὐτε θοοις |
| το μεν γαρ ἐνδᾳδον το δε ἀδᾳδον , ᾑ και λευκοτερον . ἐχει δε και ὀζους πλειους μεν ἡ πευκη | ||
| καιεις αὐτο χυτριδιον εἰς καμινον ἡμερας ζʹ . Ἐαν ἐστιν λευκοτερον , καυσον ἀλλας ἡμερας γʹ , ἱνα γενηται ξανθον |
| ΒΕΛ ὀρθογωνιον κυκλος τξ , αὐτη δε ἡ ΒΛ εὐθεια τοιου - των β νθ , οἱων ἐστιν ἡ ΕΒ | ||
| ἐχουσαν μεν ἀρχην την εὐγενειαν , ὁ και Ὁμηρος φησι τοιου γαρ και πατρος , ὁ και πεπνυμενα βαζεις , |
| ἐπι πλεον εἰναι το γνωριμον . ὁτι δε και το ποριμον και το ἀπορον διαφερει του τε ῥητου και ἀλογου | ||
| , εἰναι . τις γαρ ἀν ἐποιησε τον ἀνθρωπειον βιον ποριμον ἐξ ἀπορου και κεκοσμημενον ἐξ ἀκοσμου , ταξεις τε |
| τροπον . ἠ καθ ' οἱονδηποτε τροπον φαινομενων τε και νοουμενων , ἱνα μη ζητωμεν πως φαινεται τα φαινομενα ἠ | ||
| , και των μεν ἐν ποσοτητι ἠτοι καθ ' ἑαυτα νοουμενων ἠ [ ἐν ] προς τι , των δε |
| ἀλλα μετεχον νου και λογου . Διο και ἐδεηθη ἁρμονιας συνελθοντος νου και ἀναγκης , της μεν προς το χειρον | ||
| κατασχειν το Φικειον , εἰτ ' ἀναιρεθηναι ὑπο τινος Οἰδιποδος συνελθοντος αὐτῃ . τινες δε και Λαϊου την Σφιγγα παραδιδοασιν |
| οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
| ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
| . Νυν εἰς χωραν ἠλθες : ἐπι των προτερον μη ἀνεχομενων ἐλθειν ὁπου δει , ὑστερον δε αὐτοματουντων . Ξυλῳ | ||
| ἐστιν ἐχοιεν εἰτε και δυναμει , των μετα τροπου μη ἀνεχομενων της τοιαυτης ἀντιθεσεως ἀλλα κατα τους τροπους αὐτους ἀλληλαις |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| ἐς το ξυμφερον καθιστανται . πολεμον γαρ αἰρομενων ἡμων και ἐπαγομενων αὐτους , ἀνδρας οἱ και τοις μη ἐπικαλουμενοις αὐτοι | ||
| ἐν Ἰνδοις . Μηλῳ βαλλειν : ἐπι των εἰς ἐρωτα ἐπαγομενων τινας . Μη παντι ἐμβαλλειν δεξιαν : ἀντι του |
| δε και ἀπο της των ὀνοματων δυναμεως ἐθελοι τις αὐτο συνιδειν , παντι προὐπτον ὡς ἡ τε ἰδεα συνεξομοιουσα ἑαυτῃ | ||
| ' αὐτο τε περι παντος πραγματος και περι της πευσεως συνιδειν ἐστι το εἰδος . οὐ γαρ μονον ὁραν χρη |
| ' ἡμιν οὐ καθημενην στρατιαν και τῳ τε περι τον ὁρμον πονῳ κεκοσμημενος και τῃ των κωλυσοντων ἐρημιᾳ την ἐλπιδα | ||
| ἀνεθεσαν δε αὐτο Κυναιθαεις . ὁ δε περικειμενος τε τον ὁρμον και ἡλικιαν παις ἐτι ἀναθημα ἀνδρος ἐστι Φλιασιου Κλεολα |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| εἰθ ' οὑτως την ἐνεδραν ἑκατερωθεν ἐπεξερχεσθαι κατα των ἐχθρων περιπιπτοντων ταις τριβολοις και οὐ δυναμενων οὐδε προσω οὐδε ὀπιθεν | ||
| δικαιοσυνης ἡ δυναμις , ἀλλα χρονῳ ποτε ὑστερον ὁραται , περιπιπτοντων συμφοραις των ἀδικων . . ΠΑΘΩΝ ΔΕ ΤΕ ΝΗΠΙΟΣ |
| τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | ||
| οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| και τας φαινομενας μεν , μη οὐσας δε , ἐνδοξους ἐπισκεπτεσθαι : των γαρ ἐναντιων , ὡς εἰρηται , ἡ | ||
| τα ἀκολουθα ἀκουσον : χηραις ὑπηρετειν , ὀρφανους και ὑστερουμενους ἐπισκεπτεσθαι , ἐξ ἀναγκων λυτρουσθαι τους δουλους του θεου , |
| ἐμμεναι ἀνδρων . Ποτερον οἱ παλαιοι την ἐνεργειαν της προγνωσεως ἐπισταμενοι δια το μεγαλαυχες και ἀνθρωπινῃ φυσει δυσεφικτον φθονῳ ἐνεχθεντες | ||
| την καταστασιν : ἐπανεμειναν γαρ οἱ Ἀθηναιοι διατριβοντες , εὐ ἐπισταμενοι ὁτι ἐμελλον Λακεδαιμονιοι πευσεσθαι ἡκοντα παρα του βαρβαρου ἀγγελον |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| το ἐπηλυγαζεσθαι τα τε αἱμοκερχνα και το φολλικωδες και το ἐναιμον νευρον και το ἰκταρ και ἀλλας πλειους λεξεις , | ||
| ! [ – ˘ × ἀρ ' ἐστ ' ] ἐναιμον ? ; ⋮ ἠ [ τι ] ? χρημ |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| γινεσθαι και τῳ στεφανῳ ταινιωθηναι συνηθως . Των δε πρεσβεων ἐρομενων δια τι οὐ βουλεται τα της τελετης αὐτου γενεσθαι | ||
| κακῳ , ὡς των γε ἀλλων οὐ μακρων ἐσομενων : ἐρομενων δε , τι τουτο εἰη το ἀθανατον αὐτῳ κακον |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| , ἁ δια των λεχθεντων τεθεωρηκαμεν . ἐτι δε του τεταγμενου τε και ταξεως οἰκειους ἡμας καθιστασα , και προς | ||
| , ἐργον δε αὐτῳ προσκειται τα ἐς τας θυσιας ξυλα τεταγμενου λημματος και πολεσι παρεχειν και ἀνδρι ἰδιωτῃ : τα |
| τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
| . . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| ΔΒ προς το ΒΓ λογον ἐχοντος δεδομενον και του ΑΔ δεδομενου ὑπαρχοντος , δεδομενον και ῥητον ὀν και ἀλογον , | ||
| ὑπο συναμφοτερου της ΒΑΓ και της ΕΔ . Ἐαν κυκλου δεδομενου τῃ θεσει ἐπι της διαμετρου δοθεν σημειον ληφθῃ , |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
| ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
| ἀποκρινεσθαι του ὑπαρχοντος : εἰτα του χρονου ὁντινα μεν πονεειν ἀποδεδοται , ὀλιγος : ὁντινα δε ἀναπαυεσθαι , πουλυς : | ||
| ἡ αὐτη τιμωρια τοις ἀσθενεστατοις προς τους τα μεγιστα δυναμενους ἀποδεδοται , ὡστε τον χειριστον των αὐτων τυγχανειν τῳ βελτιστῳ |
| μη διωκοντες ἀφισταιντο μακραν μηδε ὡς ἐν δρομῳ περιφεροιντο και χρονιον εἰη το ἐργον . αὐτος δ ' ἁπαντας ἐπεπλει | ||
| ὑπολαβων δ ' , ὡσπερ ἠν , το Ῥωμαιοις ἐπιχειρησαι χρονιον τε Καρχηδονιοις ἐσεσθαι και μεγαλην αὑτῳ δοξαν , εἰ |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
| ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
| ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
| των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
| ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
| ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
| : ὁτι δε παρα τον λογον και αὐτη ἐστι και ἑκουσιον , κατα τουτο αὐτῃ κοινωνει . λεγωμεν δη περι | ||
| , γεννημα ἀρρεν , Σηθ τον ποτισμον . το δε ἑκουσιον ἁτε βουλῃ και προμηθειᾳ γενομενον ἀνιατους εἰς ἀει κηρας |
| ; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
| λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
| δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
| συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| , και παντας τους ἀλλους κακως ποιειν , ἐαν τοις ἐρωμενοις δοκῃ . λ ' Και γαρ αὐτοι ὁμολογουσι νοσειν | ||
| τα προθυρα [ στεφανουσιν αὐτων ] , ἠ οὐ τοις ἐρωμενοις ἀλλα τῳ Ἐρωτι ποιουμενοι την των στεφανων ἀναθεσιν του |
| : ἐπι του τειχεων βελεων ἡ μακρα καταβιβασασα τον τονον συναιρεσιν ἐποιησεν ἐπι της γενικης . Πασα δοτικη πληθυντικη ἐπ | ||
| . . . ἀναδουμενος : δεω δεομαι δεομενος και κατα συναιρεσιν ἀναδουμενος . . . . ἀναρροιβδει : ἀντι του |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| , και οὐχι μονον τον πατερα ἀναιρειν μεμελετηκως ἐκ του ἀνθρωπειου βιου , ἀλλ ' ἠδη και νομον κατα σου | ||
| , ἐδημιουργουν τα θνητα ζῳα . Ἐπει δε περι του ἀνθρωπειου γενους ὡς συγγενεστατου θεοις παλιν φροντις ἠν τῳ τε |
| γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε , ὁτι του γλυκεος γευεσθαι δει | ||
| του λογου κελευοντος συνεξορμωντα τον θυμον . οὐ γαρ ὁμοιως πραττομεν ἀθυμοι ὀντες και διεγειροντος ἡμας του θυμου : τα |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| ἠ νομος των [ ὀντων ] ἐν τῳ κοσμῳ προνοιᾳ διοικουμενων : ἠ λογος , καθ ' ὁν τα μεν | ||
| ὡς την τεχνην των τηχνητων . Ἀλλα και των ἐνδοθεν διοικουμενων τα μεν εἰναι μονον δοκει , τα δε τρεφεσθαι |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ||
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως |
| και λωβαν : † λαιμοτομον : λαιμοτομος ἐστιν ὁ τον λαιμον κοπτων , λαιμοτομος δε ὁ ἀποτμηθεις : ἀντι του | ||
| : ἠ συγ ' ἐπειτα φασγανῳ αὐτικα τονδε μεσον δια λαιμον ἀμησαι , ὀφρ ' ἐπιηρα φερωμαι ἐοικοτα μαργοσυνῃσιν , |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| ἀγραυλοι : ὁτε οἱ ἀγραυλοι , τουτεστιν οἱ ποιμενες , καταλειψαντες τα ἐργα των νομεων , τουτεστι το βοσκειν , | ||
| οἱ Ἑλληνες μη τιμησαντες ἡμας , ἀλλ ' ἀγεραστους ἡμας καταλειψαντες εἰς Ἑλλαδα ἀπερχονται : ἀντι του : πριν Ὀδυσσεως |
| , τῳ ἀγαπωντι τον ἐμμενοντα ἠ δια το ἡδυ ἠ χρησιμον , κρυπτοντι δε και προσποιουμενῳ δι ' ἀρετην και | ||
| τεσσαρα σαγμαρια ἀνδρα ἑνα και ἑτερον τινα των καθεστωτων στρατιωτων χρησιμον μετα σημειου , ᾡτινι ὁ πας τουλδος ἠτοι τα |
| γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
| ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
| . οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
| εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| ᾠοις οἰκουντες ἐτι και κατειλημμενοι τοις περιπεφυκοσι σφισιν ὀστρακοις οὐκ ἀναμενουσι την ἐκ των γειναμενων ἐκγλυφην , ἀλλ ' αὐτοι | ||
| ὁρωσι τον ἐν αὑτοις λογον οὐδ ' [ ἀν ] ἀναμενουσι βουλην ἠ σκεψιν . Παλιν δε συγκρινων τον ἀκρατη |
| και οὐχ ὁμοιον ἐστιν ἠ ἐμε διαβαλλεσθαι ὑφ ' ὑμων ἀπολλυμενων ἠ ὑμας πονηροτατους ὀντας ὑπ ' ἐμου ἀμυνομενου ἀπολλυσθαι | ||
| γαρ ἐκκλησιαν δια τουτο ἐποιησας , ὁρων το πληθος των ἀπολλυμενων ὑπο της νοσου , τῳ τε Καλχαντι παρῃνεις εἰπειν |
| των ἐν τοις οὐροις ὑφισταμενων και προσετι των ἐν τοις παρυφισταμενοις διαφορως τεθεωρημενων , ἐτι τε πομφολυγων , και ἀλλοιων | ||
| ἐπισχεθεντων ἀλογως , ἑνος μεν ἠδη μηνος παρωχηκοτος συνεπιφαινεται τοις παρυφισταμενοις και τινα συνεπινηχομενα ἐρυθρα ψηγματα , προϊουσης δε της |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| ἐμπειροι φευγουσιν . οἱ δε ἀνδριζομενοι κατα τα πολιτικα μενοντες ἀποθνησκουσιν , ὁπερ κἀπι τῳ Ἑρμαιῳ συνεβη . οἱ μεν | ||
| ληφθωσιν ὑπο νουσηματος τινος ὑπερ τεσσαρακοντα ἐτεα , οὐ μαλα ἀποθνησκουσιν . Ὁκοσα δε των σωματων συγκρησιν λαμβανει πυρος του |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| συμπτωματα αἰτιοις . ὁ μεν οὐν Λογικος καταλαμβανει ἑκαστον των ἐναντιουμενων τοις νοσοποιοις αἰτιοις βοηθηματων , και προς ὁ τι | ||
| , ταραχη πολλη την πολιν ἐπειχε . των δ ' ἐναντιουμενων τῃ δημοκρατιᾳ διαβαντων εἰς την Ἀσιαν και πορευθεντων εἰς |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| [ ἐπνευσεν - ] ὡς καταιγισθηναι ? [ ] την ἀμμον και [ ἡμιν ] ἐκταραξαι τον [ νουν ] | ||
| ἀν ἀπολιπῃ μικρον ὑπερ της γης , εἰτ ' αὐτης ἀμμον βαλων ἀνωθεν ἐπιχωσῃ : και γινεσθαι δη φασι και |