ἐν τῃ Ῥωμῃ μοιχειας ὑπο του γημαντος , και ὁ μοιχος ἐν τῃ δικῃ κυων εἰναι ἐλεγετο . ἠκουσα δε | ||
και ἀναξιως αὐτου , και παλιν μετεπεμψατο την γυναικα ὡς μοιχος , και ὁτι εὑρων ἐγω ἀμφοτερα τα σωματα ἀπεκτεινα |
ὁμολογουντων εἰδεναι , ξενους δε και φιλους και ξυγγενεις τους μοιχους καλουμενους ἀνεχομενων , και αὐτων ἐνιοτε φιλοφρονουμενων και παρακαλουντων | ||
και κωλυεται . ἀπο δε του φευγοντος , οἱον τους μοιχους στιζεσθαι , στιζων τις μοιχον ἀπεκτεινε και κρινεται φονου |
την αὐτην προαιρεσιν ἐχουσαι . ὁ δε μεταξυ των οἰκων τοιχος το μεν ἐξ ἐδαφους ἐπι τρεις ἠ τεσσαρας πηχεις | ||
ἐγω περιπατων ὁ τοιχος ἐπεσεν ἀντι του ἐμου περιπατουντος ὁ τοιχος ἐπεσεν : ἰδου γαρ ἐνταυθα ἑκαστη λεξις καθ ' |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
της Κιμμεριων γης ἐπι λαμπρον αἰθερα ἐξελθουσα , ἐλευθερα μεν γενομενη σαρκων , ἐλευθερα δε ἐπιθυμιων , ἐλευθερα νοσων , | ||
το ξυλαριον και παυεται . ἀλλο . ὀξυσχοινος ἐντεθεισα και γενομενη κηρυκου σχημα του ὀξεως ἐκκριθεντος εἰς την κοιτην ἐπιτιθει |
το δε τετυχειν ὁμοιον τῳ λελαβεσθαι . γραφουσι δε και ἀντα , ἱν ' ᾐ ὁ λογος : ἐναντιον τι | ||
ἀκουσω εὐχομενου , ὡς το πριν ἐν ἀθανατοισι θεοισιν , ἀντα Ποσειδαωνος ἐναντιβιον πολεμιζειν . Ὡς φατο , την δ |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
Ε μεγισταις παροδοις ἀποτελουμενη , ἐπειδηπερ περιεχουσι μεν αὐτας αἱ ὑποτεινουσαι γωνιαι τας ὑπεροχας των ΘΔ και ΚΕ και ΛΖ | ||
ΕΘΗ τριγωνα , ὁμολογοι αἱ ὑπο τας ἰσας γωνιας πλευραι ὑποτεινουσαι . Και ἐστι δοθεισα . , ] ἐπει γαρ |
Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
. Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
, ὀργισθεις ἀνεχωρησεν . οὑτως οὐν του Αἰσωπου προς πολλους ἀπολογουμενου ἀνεχωρουν ἁπαντες , ὑβριν τον λογον νομιζοντες εἰναι . | ||
ὡς ἐξαπατωμενον ὑπ ' ἀνθρωπων δολιων μηθεν προσεχειν αὐτοις . ἀπολογουμενου δε του ὑπατου και το ἐργον ἐξ αὐτων λεγοντος |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
Οἱ ἐν ταις καλιαις των νοσσιων των χελιδονων εὑρισκομενοι λιθοι περιαπτομενοι προφυλακτικον ἐστι βηχος . [ Βηχικοις και ἐν ῥιζῃ | ||
παρεχει , και ἰαται πασαν ἀμβλυωπιαν . οἱ δε ὀφθαλμοι περιαπτομενοι πασαν ὀφθαλμιαν ἰωνται . οἱ δε ὀδοντες ὀδονταλγιαν και |
ἐξον παρα βασιλεως καρπουσθαι , ἀλλ ' ἐκεινου του μακρου καταλογου της τρυφης και της εὐπαθειας , ὁποσα ταις δελτοις | ||
Ἀπολλοδωρος δε ἀρσενικως αὐτην φησιν ἐν τῃ ηʹ του νεων καταλογου ” τον Ὠλενον και την Πυληνην νυν μεν οὐκετι |
οἰνος ἡλιαζομενος τελειουται τῃ κρασει και τῃ δυναμει τοις κεραμιοις κρυπτομενος : τεσσαρας δε γυναικας εἰναι αὐτῳ ἀδελφας δια το | ||
ἑτερον , οἰκειος τε ὠν ἐτυγχανεν Ἰουλιανῳ και δεδιως και κρυπτομενος και ἀει ληφθησεσθαι προσδοκων και φευγων ἐλπιζομενον θανατον οὑτως |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
Λυδων μεγαλην ἀρχην . Ἀκουω δε και παρ ' Ὁμηρῳ εὐχομενου Ἑλληνος ἀνδρος , Ζευ πατερ , ἠ Αἰαντα λαχειν | ||
ἀζυγας φοινικοτριχας . Του δ ' ἐκλυ ' ἀριστοπατρα θηροσκοπος εὐχομενου : πιθουσα δ ' Ἡραν παυσεν καλυκοστεφανους κουρας μανιαν |
αὐτοισι ξυμφερει : διαφευγουσι δε οὐ μαλα : των γαρ νουσηματων ὁ τι ἀν ἑτερον ἐφ ' ἑτερῳ γενηται , | ||
εὐλαβεεσθαι . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ ὑπο τινος των ὀξεων νουσηματων ληφθηναι , θανατωδες . Γυνη ἐν γαστρι ἐχουσα , |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
ἐπεμπον ὡς δη και τουσδε ὑπο της βουλης ἀπεσταλμενους , δεομενοι μη ἀγχοτερω τεσσαρακοντα σταδιων τῃ Ῥωμῃ παραστρατοπεδευειν , μεχρι | ||
Προσφευγουσι τῳ Καισαρι και Ζακυνθιοι μεγαλα ἐγκληματα ἐχοντες , και δεομενοι βοηθειας . Ὁ δε τουτων προὐστη τε , και |
ἠ και μενουσης ἐτι συχνης : οἱ δ ' ἐτι μενουσης της ὑγροτητος γινομενοι το σωμα της καρδιας καταλαμβανοντες ἐντευθεν | ||
ἰουσης , της δε τεχνης αὐτης ἐξω ὑλης ἐν ταυτοτητι μενουσης και τον ἀληθη ἀνδριαντα και κλινην ἐχουσης . Οὑτω |
ὑπολογος ἐστι προς τον μειζονα , οὐκ ἐσται τις τριτος προλογος κατ ' ἐκεινο το μοριον ὑπολογον ἐχων τον μειζονα | ||
. και ἐν ἐνιοις δε των ἀντιγραφων ἑτερος τις φερεται προλογος , πεζος πανυ και οὐ πρεπων Εὐριπιδῃ : και |
, ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
. εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
ΗΜΑΡ . Ἑβδομη ἐστιν ἠ αἱ ἑπτα σφαιραι , αἱ κινουμεναι ποιουσι παντα τα ὀντα , ἠ ἡ παρθενος Ἀθηνα | ||
νεφελαι , ἀλλ ' ὑπο του ἀερος ὡδι ἠ ὡδι κινουμεναι † † . νεφελαι . . . ἀληθως ] |
και οὐκ ὀντα ἀφθονον ὠνεισθαι , ἐψηφισασθε τας τε ναυς καθελκειν τους τριηραρχους και παρακομιζειν ἐπι το χωμα , και | ||
ἀφωμοιου τοις Ἀττικοις τετραδραχμοις εἰκη μεν κεκομμενοις και σολοικως , καθελκειν μεντοι πολλακις τας κεκαλλιγραφημενας λεξεις . Ἀριστωνος δε του |
, ἠλθεν ἱππον ἐλαυνων μεγα ποιουμενος ἰδειν ὑπ ' ἐμου νεμομενους παιδας . ἐπειθ ' ὁ μεν ἐπανηλθεν οἰκαδε , | ||
δε το κρεας ἐστω ἀπο λιπαρου κριου : ἀρνας δε νεμομενους και γαλακτοτροφουντας ἐσθιειν : μη καρυκευειν δε το συνολον |
τον ἑκαστου θυμον διεγειροντες και το καθ ' ἑαυτους προθυμον εἰσηγουμενοι . της ἡλιακης οὐν ἀκτινος τον ἀερα περιλαμψασης ἐφωρμησαν | ||
των πραγματων οὐδαμως συγχωρησει . καθολου μεν γαρ ἀνεξελεγκτον ἀποφασιν εἰσηγουμενοι και την ἀοικητον χωραν μεταξυ τιθεμενοι , ταυτηι διαφευξεσθαι |
ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει δ ' ἡ πολις το Διον κωμην πλησιον Πιμπλειαν , ἐνθα Ὀρφευς διετριβεν . . | ||
, ποιμνας βουστασεις τε προς πατρος , ὡς ἀν το Διον ὀμμα λωφησῃ ποθου . τοιοισδε πασας εὐφρονας ὀνειρασι ξυνειχομην |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
δ ' ἐτων γενομενος και της Πυθιας κελευουσης αὐτῳ φιλοσοφειν στελλεται ἐν Ἀθηναις , ἐνθα φοιτᾳ Σωκρατει και συνεστι τουτῳ | ||
οἰκειν ἡδοναις και ἀλγηδοσι προσερριζωμενος , αὐθις δ ' ἀποικιαν στελλεται την προς κακιαν , ἠδη του λογισμου προς το |
ἐκ της τουτων συμπλοκης ἀναφαινονται . Τεταρτον ἠν κεφαλαιον των προτεθεντων το ζητησαι τις ἡ διδασκαλια των προς τι . | ||
δευτερου ἀριθμου . ἑκτη λεγεται μεσοτης , ὁταν τριων ὁρων προτεθεντων ὡς ὁ δευτερος προς τον πρωτον ἐχει , οὑτως |
και ἡγεμων της ὀψεως γιγνομενος , την δε νυκτα ἑτεροις παριεις : ἀργων δ ' ὁμως οὐδ ' οὑτως , | ||
τουτους δε συ καλλιων εἰδεναι ; και πως ἀν σοι παριεις εἰδεναι βελτιον ὀρθως ἀν φρονοιην ; και μην το |
το ὠειδες , ὁπερ ἐπιτεγγει αὐτο συνεχως ὑπο των ἐνεργειων ξηραινομενον : και προβολος αὐτῳ ἐστιν , ἱνα μη ἀμεσως | ||
και τακερας γενομενας λειοτριβησας ἐμπλασον εἰς ὀθονιον και ἐπιτιθει : ξηραινομενον δ ' ὑγραινεσθω τῳ ὀξει . Προς ἀνθρακας . |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
ἐν τουτῳ δε οἱ προς την πολιν αὐτων το πρωτον καταφυγοντες ὡς ἑωρων ταυτα γιγνομενα , αὐτοι τε παλιν ἀπο | ||
παρα την Κωπαϊδα λιμνην , ἡττηθεντες , ἐς τον Ἑλικωνα καταφυγοντες ἐσπεισαντο τοις Βοιωτοις ἡμερας τινας , ἐν αἱς βουλευσαμενοι |
προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
, Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
φιλων εὐ πεπονθως . οὐ τοινυν οὐδ ' εἰς τον καταλογον Ἀθηναιων καταλεξας οὐδενα φανησομαι , οὐδε διαιταν καταδιαιτησαμενος οὐδενος | ||
ταρβα και οὐδ ' ἀν λεγων λεξαιμι . ΗΔΥΣΜΑΤΩΝ δε καταλογον Ἀλεξις ἐποιησατο ἐν Λεβητι οὑτως : . . . |
' ὑμων ” . και λεγων ἐτι προσεταξε τοις ὑπηρεταις διαστησαι το πληθος . οἱ μεν δη διιστανον , οἱ | ||
παρ ' Ἀγαμεμνονος οἱαν ἠθελον δικην τοσουτον λελυπηκοτος , ὁσον διαστησαι του ποθουμενου . δος τοινυν ὁμοιως και Πατροκλῳ την |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
Λυκειον και την ἑαυτου νεοτητα και τους συνεφηβους και την ἑταιρειαν , μετ ' αὐτου ζην και κολακευειν αὐτον και | ||
ποιησεις γαρ ἀσμενος . οἰσθα δε την προς αὐτους μοι ἑταιρειαν , και ὁτι Διονυσιος ἐξηπατηται , ὡς ἀδικουντων αὐτων |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
τον μεντοι ἰδιον ἑκαστου και συμφυα οὐκ ἐστιν εὑρειν σαφως παραδεδομενον . καιτοι χρονον ἀναγκη ὡσπερ κοινον οὑτω και ἰδιον | ||
συντρεχειν , τοις ἐξαιφνης φησιν ἀκουουσι ἀτοπον εἰναι δοξει το παραδεδομενον περι των ἀπροσδιοριστων θεωρημα δια το δοκειν την οὐκ |
τροπον ὠφελει . και τυρος ἁπαλος νεαλης μετα σελινου φυλλων καταπλασσομενος , και ἀρτος ἐξ οἰνου , ἠ ῥοδινου φυραθεις | ||
ἀποτιθενται φαρμακον των στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε |
κἀγω μεν ταυτα ὁρωσα ὁμως σιωπω : οὐ γαρ ἡγουμαι πρεπειν ἀποκαλυψαι και διαφωτισαι τας νυκτερινας ἐκεινας διατριβας και τον | ||
[ | ] ? ποιμενας ? ? ? [ ] πρεπειν ? ? ? ? χοροισι ] [ ] και |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ξυλα ἠ πραγματα πειρωμενων κατευθυνειν και μηδεν ὠφελουντων . του Διος το σανδαλον : ἐπι των † ὡς μεγα δη | ||
ἐμην πολιν , ὑδασι χευων . τοὐνεκεν αὐτικ ' ἐμελλε Διος γονος ἀμφοτεροισι ναματα μετρησειν ῥοπαλῳ και χερσι κραταιαις , |
μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
. Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
μαλλον τε ἠγανακτουν και ἐκεκραγεσαν και ἑδρας ἐνιοι των Καισαρος ἀνδριαντων ἐπεδεικνυον ἀνῃρημενων . ὡς δε τις αὐτοις ἐφη και | ||
ἐχοντας ἀμφοτερους μορφην τον Λυκουργον , ἀρ ' ἀν των ἀνδριαντων τον προτερον οἱον ἐχρην διαπλασας τον ἑτερον , ἱνα |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
και τελευταιον το καλλιστον ταττειν , ἐν μεσῳ δε το χειριστον , μη διδαξας διαγιγνωσκειν το τε καλον και το | ||
ἀναισθησιαι τε και παραφροσυναι και λειποψυχιαι και παν ὁτι , χειριστον ἐν συμπτωμασι . ταυτα δ ' ἐνιοτε πονηρα οὑτως |
' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
, Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ||
οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον |
ϲυνεχωϲ . Προϲ λευκωματα . δρακοντιου του ἐχοντοϲ το ϲπερμα κρυπτομενον ἐν τῃ γῃ ὁμοιον πεπερει , λαβων αὐτο το | ||
και βελτιον τι ἀλλο του ἐνταυθα εἰναι ὑπο γην σκοτῳ κρυπτομενον ] κἀν δυσερωτες φαινωμεθα και σφοδρα φιλουντες τουτον τον |
τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
. εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
, εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
ὁ μητροθεν μεν ἐκ τυραννικου πατροθεν δε ἐξ ἰδιωτικου γενους ἡμιονος ὠν ἐν τῳ αἰνιγματι , παρεμφαινει μεν την ἐκτυφον | ||
την δυναμιν ἐξηγαγε παραταξομενην Καρχηδονιοις ἐς την νησον διαπεπλευκοσιν . ἡμιονος ἀπηντατο αὐτοις κομιζων σελινα . οἱ στρατιωται το σημειον |
ἐξ αὑτου πειθει και ἐπισπαται ἡμας προς συγκαταθεσιν , ὡστε παρελκειν την ἐκ ῥητορικης ἐπ ' αὐτου συνισταμενην πειθω . | ||
τοιουτον λογον ἡμερα ἐστι , φως ἀρα ἐστιν , και παρελκειν το εἰ ἡμερα ἐστι , φως ἐστιν συνημμενον . |
λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
, ὡστε , της μαχης ἐν Σελλασιαι γενομενης και του Κλεομενους ἀποβεβληκοτος την δυναμιν και την πολιν , εὐθυς παρειναι | ||
οὐ μην ἀλλα και προς αὐτον ἐλθειν Μεγιστονουν παρα του Κλεομενους δεομενου παραλαβειν τον Ἀκροκορινθον και πολλα χρηματα διδοντος : |
και περιψυχεσθαι , σπασθαι τε και ἀσφυκτειν και δυςπνοειν και καταφερεσθαι και σκοτουσθαι και πνιγεσθαι και διψᾳν και αἱμοῤῥαγειν , | ||
, δια το ἐν τοις ἰσοις χρονοις ἀναφερεσθαι τε και καταφερεσθαι και ἐπι των ἰσων εἰναι παραλληλων . τουτων δε |
Το ποιον ; Εἰ τις φαιη μη λεγειν μηδ ' ἀντιλεγειν , ἀλλα ποιειν και δραν μιᾳ τεχνῃ συναπαντα ἐπιστασθαι | ||
ἐνταυθα τον Ὑπερβολον ὡς διδοντα δωρα ῥητορσιν ἐπι τῳ μαθειν ἀντιλεγειν ταις διαλεξεσιν . ταλαντου ] ἑνεκα , τιμης . |
Πορσιναν οὐκ εἰδως ὁστις ἠν , ὁν ᾠηθη μαλιστα των καθεζομενων ἐοικεναι βασιλει και δη τουτον ἐκτεινε σπασαμενος το ξιφος | ||
θερμην ἐχοντα , λεσχην δε την γενομενην ἐκει φλυαριαν των καθεζομενων . ἐνιοι δε λεσχην , ἐν ᾑ ἀθροιζονται ἁλις |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
οὐ πεσειται χαλαζα . Εἰ δε και κλειδια πολλα διαφορων οἰκηματων κυκλῳ του χωριου ἐν σχοινιοις ἀπαρτησεις , παρελευσεται ἡ | ||
πλειους βαδιζουσας ᾀδειν ᾀσματα Σκυθικα . πλησιον δε των Ὀνηγησιου οἰκηματων γενομενον ὑπεξελθουσα ἡ του Ὀνηγησιου γαμετη μετα πληθους θεραποντων |
, και του μειρακιου βαλλοντος αὐτους κἀμου περι του σωματος ἀμυνομενου και τουτων ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον | ||
ἑτερας ποιησεως και θατερου τοιν φιλοσοφοιν οὑτω τεταγμενου και καρτερως ἀμυνομενου την τυχην ἀλλο τι ἐμοι δοκει λεγειν ὁ ποιητης |
εἰς το ἐντος της σφαιρας περας ] . ὁ δε μεσημβρινος παρεληφθη , ἱνα τα ἀπο της ἀνατολης μεχρι της | ||
εἰρηκεν Ἱππαρχος πιστευσας Πυθεᾳ , ὁ δ ' αὐτος και μεσημβρινος ἐστιν ὁ δια Βυζαντιου τῳ δια Βορυσθενους , ὁπερ |
. . και νυκτα ταυτην ἡν λεγεις ἐπι της ἀσπιδος κυρειν και ὑπαρχειν , ταχα ἀν αὑτη ἡ νυξ τινι | ||
τοις τεκουσιν ἀξιαν τιμην νεμειν ὡς ἡδυ πατερα παισιν ἠπιον κυρειν και παιδας εἰναι πατρι μη στυγουμενους . ἠν οἱ |
ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
τραγῳδοι φασιν , οἱς ἐξουσια ἐστι λεγειν ἁπαντα και ποιειν μονοις . Τιμοκλης δε ὁ κωμικος φησιν : ἀνθρωπος δε | ||
γαρ δη και τῳ ζῳῳ και τῳ ἐμψυχῳ , ἀλλα μονοις τοις εἰδικωτατοις εἰδεσιν , οἱον ἀνθρωπῳ και ἱππῳ και |
και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ||
ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν |
κατορθουσθαι ἑνεκα : και αὐτην την κεφαλην κατα το μετωπον προσδησαι προς την κλιμακα , τας δε χειρας παρατανυσαντα προς | ||
δε : προσδησαι δε κατωτερω των γονατων και ἀνωτερω : προσδησαι δε και τα ἰσχια : κατα δε τους κενεωνας |
ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
ἀναδυναι , ἀναχωρησαι , μεταβουλευσασθαι , μεταδοξασαι , ἀναψηφισασθαι , ἀναθεσθαι . Μονιμον , βεβαιον , ἐχυρον , παγιον , | ||
ἀναφυγειν , ἀποφυγειν , ἀνενεγκειν , ἀναχωρησαι ἐπαναχωρησαι . και ἀναθεσθαι δε ἐπι του αὐτου . ὡσαυτως ταὐτον ἐστι τρυφαν |
. Ῥοδιοι οὑτως ἀριστοι ἀνδριαντοποιοι ἠσαν , ὡς ζωσιν ἐοικοτας ἀνδριαντας κατασκευαζειν και δεσμειν αὐτους τοις ποσιν ὡσπερ δεδοικοτας μη | ||
μεν ὁπλου λαβων νικην , Δημοκρατης δε ἀνδρων παλης : ἀνδριαντας δε του μεν Μιλησιος Διονυσικλης , του δε Κριαννιου |
κιχον . ὑπολισθον : ἐπεσον , ἐξεφυγον . Ἱεμενοι : προθυμουμενοι . ἐχουσι : δυνανται . Αὐτις : παλιν . | ||
θεοις ἀνθρωποι ἀγαπωντες δικαιως δια τε εὐεργεσιαν και συγγενειαν , προθυμουμενοι παντα τροπον συνειναι τε και ὁμιλειν : ὡστε και |
προσγενομενων πολλων των ἐκ της πολεως και της χωρας ἠναγκασθησαν καταλιποντες τους αἰχμαλωτους καταφυγειν ἐπι τας ναυς . ὁ δ | ||
δ ' ἐπι τουτῳ και θορυβου γενομενου την ἐκκλησιαν τινες καταλιποντες ἐζητουν Ἀσρουβαν περιιοντες . ὁ δ ' ἐφθασε μεν |
ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
του κεντρου του κυκλου , ἀφ ' οὑ το εἰκοσαεδρον ἀναγραφεται , και ε τα ἀπο της του ἐν τῳ | ||
ἀπο της Α ρμδ , ἡ ὑπεροχη πα , ὁστις ἀναγραφεται ἀπο του θ , ὁς ἐστι συμμετρος τῳ ιε |
δημου διπλασιως : ὑμων τ ' ὠ βουλη , το παραλογον της γνωμης τεθαυμακα , ὁτι οὐκ ἐπιτρεψαντες αὐτῳ , | ||
ἑαυτου νῳ καταλαβειν τον Ἀπολλωνα τα πεπραγμενα τῃ Κορωνιδι : παραλογον γαρ τον ἀλλοις μαντευομενον αὐτον μη συμβαλειν τα κατ |