| πολλα παθε ζευξαι ποθεων : ὁς πολλα ἐπαθε χαλινωσαι και ζευξαι τον Πηγασον βουλομενος παρα τοις κρουνοις της Πειρηνης [ | ||
| : δρακοντας γαρ εἰχε τας τριχας . ὁς πολλα παθε ζευξαι ποθεων : ὁς πολλα ἐπαθε χαλινωσαι και ζευξαι τον |
| κακοδαιμονουντων . Οἱ δε μετα τουτον , διαρθρουντες , οὑτως ἐξεφερον , ὁμολογουμενως τῃ φυσει ζην : ὑπολαβοντες ἐλαττον εἰναι | ||
| οἱ δε στιχοι ἰαμβικοι τετραμετροι καταληκτικοι λγʹ , ὡν τελευταιος ἐξεφερον ἀν και προυσχομην σε : συ δε με νυν |
| φημι δειν , εἰ και κατα σμικρον οἱοι τ ' ἐπιλαβεσθαι πῃ τἀνδρος ἐσμεν . Ἑξεις οὐν συγγνωμην και καθαπερ | ||
| δε , ἀνδρα φρονιμον και τοτε προεστωτα των ἐφορων , ἐπιλαβεσθαι του Ἀγησιλαου και εἰπειν , ὡς δει μη ἀνορυττειν |
| και ἀνηκεσθαι τον ἀθεραπευτον . Ἀχος : ἀπο του μη διαχεισθαι : ὁθεν και το χαιρειν παρα το διαχεισθαι . | ||
| ψοφον εἰσιεναι , και ὁταν εἰσελθῃ δια της ἀκοης , διαχεισθαι κατα παν , ὡσπερ οὐ ταις ἀκοαις , ἀλλ |
| τινες ἀντι του παραιτεισθαι παρελαβον , του χαιρειν λεγειν ἠ παρερχεσθαι ἠ οὐχ αἰνειν ὡς δεινην , ὡσπερ “ ἐπαινη | ||
| ἀζημιους φυλαττειν . εἰ δε ἀναγκη παντως δι ' αὐτων παρερχεσθαι , παραγγελλειν τον ἑκαστης μοιρας ἠ μερους ἀρχοντα μενειν |
| ὁς κατεχεις γαιης κληιδας ἁπασης , πλουτοδοτων γενεην βροτεην καρποις ἐνιαυτων : ὁς τριτατης μοιρης ἐλαχες χθονα παμβασιλειαν , ἑδρανον | ||
| δε ἐς Ἑλληνας και Ῥωμαιους κατα καιρους τε και περιοδους ἐνιαυτων ἐπιχωριασαντα τε και οὐδεποτε ἐπι των αὐτων βεβηκοτα ; |
| ἁλες τα μαλιστα λυσιτελειν πεφυκασιν , ὁτι μεν ἐν αὐτοις περιττωματικον ἐκδαπανωντες , πεψιν δε τινα ἐντιθεντες και κατεργασιαν καλλιω | ||
| τροφης εὐπεπτον ἐστω και τροφιμον , ἡκιστα δε γλισχρον και περιττωματικον . Πομα δε οἰνος ὁ λευκος τῃ χροιᾳ και |
| . ἐνεθεντος γαρ τινος τουτων εὐθυς ἐκκρινουσι πληθος πνευματων και παραυτα παυονται της ὀδυνης . ὀνινησι δ ' αὐτους μαλιστα | ||
| το πνευμα συστειλας τον ἀσκον . εἰτα μετα τουτο κλυσον παραυτα δι ' ὀλιγου νιτρου και ὑδρελαιου : κενωθησεται γαρ |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
| προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
| το ὑπαρχειν ὁλως ἠ μη ὑπαρχειν κατα την τουτων μετουσιαν σημαινοντα δηλουν τι ἀληθες ἠ ψευδος ; ὁτι δε το | ||
| ἡττον ἐπιχειρησει : εἰ γαρ τα ὡρισμενα φυσιν τινα ὡρισμενην σημαινοντα και κατ ' αὐτο τουτο των ἀοριστων ἐπιτηδειοτερα ὀντα |
| ἀφηκε . το γαρ ἡμων δι ' ὑμας εἰς πολεμον κατασταντων ὑμας ἀνευ της ἡμετερας γνωμης εἰρηνην ποιεισθαι πως οὐκ | ||
| ἐφην ἐχειν διδοναι προϊοντος ἀναιρησει του χρονου , παντων ἀτελων κατασταντων . ἐπειτα κἀκεινο προσῃδεσαν και σφοδρα γε πεφυκος ἐν |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| ἱδρωτοποιϊα , και οὐρων πολλων ἐκκρισις : σκευαστα δε ποτηματα παραδεδοται καινοτερως ὑπισχνουμενα βοηθειν , ὡς ὀπιου και σμυρνης ἀνα | ||
| οὐκ ἀει αὐτοις χρωμενος , ἀλλα και καθεζομενος ἐπι θρονου παραδεδοται : εἰ δε ἠν ἡ οὐσια του Διος το |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| , . Οἱ Στωϊκοι κατα το διαστημα της ὑποκειμενης τροφης διερχεσθαι τον ἡλιον : ὠκεανος δε ἐστιν ἠ γη , | ||
| το ἑτερον [ το ] διδακτυλιαιον ἐν ἑνι ἀμερει χρονῳ διερχεσθαι και το λειπομενον παλιν ἐν ἑνι . τοιαυτης δε |
| γαρ οὐδε παρασιτος ἀν εἰη . προκειται δε ἡμιν περι παρασιτου ζητειν ὀντος , οὐχι μη ὀντος . εἰ δε | ||
| , ἀν δε κωδαριον , Ἰασων . Χαιρεφωντος δε του παρασιτου μεμνηται μεν κἀν τοις προ τουτων , ἀταρ δη |
| ἐχεις εἰπειν , ὡς ἀρα χρειας μεν οὐδεμιας ἑνεκα οὐδεν ἐδρων , τηναλλως δε σοφιστου νομῳ και χαυνοτητι ταυτα ἐκομψευομην | ||
| ' ὀροφης πεποιημενοι οἱ μεν εἰσω των τοιχων το αὑτων ἐδρων , Περσαις δε ἠν και πυρ και παν βελος |
| δε λοιπας ἁπασας παραδουναι , ὡς δε και τοις ἑξης ἐνιαυτοις διδοναι φορον , ἐτησια τετρακιςχιλια ταλαντα ἀργυριου και προςετι | ||
| ἀρχην παρ ' αὐτοις ἠρξεν , ἀφ ' ὡν τοις ἐνιαυτοις τιθενται Σμυρναιοι τα ὀνοματα . Ἐπι Σεβηρου δε αὐτοκρατορος |
| και οἱ ἐνδον του στοματος , εἰς δε τα πλαγια παραγοντες οἱ κατα τας γναθους , οὑς μασητηρας ὀνομαζουσιν , | ||
| καθαπερ , φησιν , ἀπαιδευτως τινες τουτο ὑπελαμβανον , μαρτυρα παραγοντες τον Ἡρακλειτον , ἐπειδη ἐλεγεν ἐκεινος ἑνα ὁρισμον εἰναι |
| τοις ἐμοις κινδυνοις ἐνην ἁπαντα . ὁπου γαρ ἠν κεχρημενον ἀναλωτον εἰναι την Τροιαν , εἰ μη προτερον το ἀγαλμα | ||
| πολεμιοις , ὁτι τῃ πειρᾳ μετεμαθον , ὡς οὐδεν ἐστιν ἀναλωτον ἀρετῃ . ἐνταυθα δη δια παντων ἐχωρει τα ξιφη |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | ||
| ' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε |
| ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
| , ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
| μαλλον εἰσῃ : δηλωσει γαρ σοι ὁτι παρα το του ἐρωτος ὀνομα , ὁθεν γεγονασιν οἱ ἡρωες , σμικρον παρηγμενον | ||
| και ὑγρον βλεποντες , δικαιους , συνετους , φιλομαθεις , ἐρωτος πληρεις ἀνδρας δηλουσιν , ὁποιος ἠν Σωκρατης ὁ φιλοσοφος |
| των σοι παραπλησιων ἑνεκα , των ἀπο παντος του βελτιστου κρινοντων τα πραγματα και μηδεν ἡγουμενων χρημα τιμιωτερον της ἀληθειας | ||
| εἰς την ἀρχην , ἀλλα των δυσμενεστατων γενων τα αὐτα κρινοντων και τα αὐτα γινωσκοντων , Οἱ μεν ἐμαρνασθην ἐριδος |
| . ἐσθιειν δε τα ἀντιπαθως ἐχοντα προς το την γονην τικτεσθαι πλειονα και σβεννυντα μαλλον το σπερμα , ἐξ ὡν | ||
| φαυσιμβροτος : ὁ νους : τοτε οὐν , ἡνικα ἐμελλε τικτεσθαι ἡ θεος , ὁ Ἡλιος τοις ἑαυτου παισι τοις |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| ὁ δη ἐπιθυμητικον μεν ἐν ἡμιν , ἐν ἐκεινοις δε φυτικον , ἠ ἐν μεν τῃ γῃ τουτο ψυχης ἐν | ||
| ζην ἐν τινι τουτων ἐστι , και τουτο ἐστι το φυτικον , ἠ και ἐν πλειοσιν ἠ και ἐν πασιν |
| πλειστον ] πολυν . ἐχθροις ] † τοις Ἑλλησι . παρασχων ] δους . εὐκλεως ] † ἐνδοξως : πολλα | ||
| ἐκεινος γαρ ἐστιν ὁ πρωτος Ἐπιμενιδηι σπερματα της τροφης ταυτης παρασχων και ζητειν [ ὁ ] διδαξας ὁσον ἐν μαλαχηι |
| , κἀν ἀλλοτριοι και ἐθνικοι τυχωσιν . Ἐστι δε την χροιαν ἐντεφρος , ἁρμοζει δε και προς ὀφθαλμων ἑλκη και | ||
| . ὀλεθρον : την φθοραν , τον θανατον : γραφεται χροιαν ἠλλαξαντο . Ἐπιστειχειν : πορευεσθαι . Ζαμενεις : σφοδρας |
| προς τἀληθινον ἀφωμοιωμενον ἑτερον τοιουτον ; Ἑτερον δε λεγεις τοιουτον ἀληθινον , ἠ ἐπι τινι το τοιουτον εἰπες ; Οὐδαμως | ||
| καλων , ἐπτηξ ' ἑκαστος εὐθυς . ἀν δ ' ἀληθινον σαυτον παραβαλλῃς , και προσεκδαρεις ἀπει . ὁπερ οὐν |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ἀναγκασθῃ στομωσαι , ταχιστα μεν ὑγιες γινεται , ἠν τις περην διακαυσῃ : εἰδεναι μεντοι χρη σαφως , ὁτι κυλλον | ||
| αὐτοφυης : προσθεν δε θεων ἐκτοσθεν ἁπαντων Τιτηνες ναιουσι , περην χαεος ζοφεροιο . αὐταρ ἐρισμαραγοιο Διος κλειτοι ἐπικουροι δωματα |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| δ ' ἱκανως διαταθῃ και μηκετι ᾐ κινδυνος ἀλληλοις ἐνερειδοντα παραγεσθαι , κατ ' εὐθυ θεμενον ἀνειναι τους βροχους , | ||
| ' ἑαυτης ἀρχεται : ἀλλαχοθεν μεντοι κατ ' ἀλλην ἐπιβολην παραγεσθαι οὐ κωλυεται , ὀν εἰ τυχοι ἠ νους ἠ |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| παρηγαγον αὐτην εἰς το μεσον τοις λογοις . Ὀρθοτατα γε δρων : και τον γε ἑξης περαινων ἀν μυθον , | ||
| και την ἀγαν ὑψηλην , ὁ δε ἐπικυπτει , ἀλαζονεστατα δρων ἐκεινος τουτο : φειδοι γαρ του λοφου πραττειν ἐοικε |
| . . Σπασινου Χαραξ , πολις ἐν τῃ μεσῃ του Τιγρητος Μεσηνῃ . . . . Ἐρυθρα θαλασσα ἐκληθη ὁ | ||
| Σπαρτωλιος . Σπασινου χαραξ , πολις ἐν τῃ μεσῃ του Τιγρητος Μεσηνῃ . ἡ δε του Σπασινου εὐθεια Σπασινης ἐστι |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| δαιμονος τινος ἐπηρειαν διαφυγειν , πολυ δε χαλεπωτερον ἀπολογιαν εὑρειν παραλογου και δαιμονιου πταισματος , ἁπερ ἀμφοτερα νυν ἐμοι συμβεβηκεν | ||
| φανηναι των στρατηγων και την ἀποριαν ἐκφυγειν , ὑπεραυξηθεισαν ἐκ παραλογου δια τα ἐν τῳ Ἰονιῳ γενομενα . ᾑρουντο τε |
| . μενειν δε οὐχ ἑκοντας , ἀλλα μιᾳ παντας ἁλυσει δεδεσθαι τα τε σωματα και τας ψυχας , [ καθαπερ | ||
| , μη δακρυσι και του δεδεσθαι τε ὁμου και μη δεδεσθαι και του τα των οὐκ ἐν μεγαλοις ἐγκεκλημενων ἐχειν |
| και κτηνων και της ἀλλης εὐδαιμονιας , μεγαλας μεν λαμβανοντες προσοδους , οὐδεν δε εἰς τους εἰωθοτας πολεμους ἀναλισκοντες . | ||
| φοραν την γε ὡραν ὑπερβαντι του ἐτους , ᾑ τας προσοδους κομιζειν γεωργοις νομος ; εἰ οὐν ἀγροικων εὐθυνονται παιδες |
| διεξιοι , και λογιζοιτο ὡς γεγονοτα , και των αὐτων τιμηματων και κολασεων παντα δεησεται : τουτο δε των ἀδικωτατων | ||
| τον βουλομενον : τον γαρ δη νομον αὐτοις οὐκ ἀπο τιμηματων ποιεισθαι την ἐγγραφην οὐδ ' ἀπο σχηματων ἠ μεγεθους |
| ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
| πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
| εἰθ ' οὑτως την ἐνεδραν ἑκατερωθεν ἐπεξερχεσθαι κατα των ἐχθρων περιπιπτοντων ταις τριβολοις και οὐ δυναμενων οὐδε προσω οὐδε ὀπιθεν | ||
| δικαιοσυνης ἡ δυναμις , ἀλλα χρονῳ ποτε ὑστερον ὁραται , περιπιπτοντων συμφοραις των ἀδικων . . ΠΑΘΩΝ ΔΕ ΤΕ ΝΗΠΙΟΣ |
| τοινυν , ὠ Πολυδαμαν , ἐμοι τε και τοις Τρωσι παραινων ἀναγων σαυτον ἐπι τους Ἑκτορος πονους οὑς διετελεσε προβεβλημενος | ||
| αὐτων καθηπτετο λυμεωνας τε και ὀλεθρους της πατριδος ἀποκαλων και παραινων τοις λοχαγοις ἁπασιν ἀραμενους τα σημεια οἰκαδε ἀπαγειν την |
| Ἡραν ; δοκει γαρ χαριεντισμον ἐχειν . και παλιν : Δαμων ὁ παιδοτριβης , φασι , στρεβλους ἐχων τους ποδας | ||
| της προφασεως αὐτοις περιῃρημενης . λεγει δε ταυτα ὑπερ αὐτων Δαμων . ὁμολογειν δε τουτοις ἐοικε και ὁ Μενανδρος , |
| τριτῃ πεψει σημηναντα , ὡσπερ ἐτι χειρω τα ὀρφνωδη των παρυφισταμενων φαινεται , ἐπικρατουμενης ἠδη της ἀπωστικης των πονηρων δυναμεως | ||
| . ἀλλ ' ὁ μεν περι χρωματων λογος , των παρυφισταμενων τοιαυτ ' ἀν ὑπεμφηνειεν , ὁποια δηλονοτι ἐφαμεν και |
| ἐπιταττοντα , ἀλλα εἰ τι μονον οἰσθα βλαβης ἠ νοσου παραιτιον , οὐδ ' ἀν ἀκρᾳ ποτε τῃ χειρι προσηψω | ||
| εἰσηνεγκε μερισμον ἀξιοπιστως την αἰτιαν της ἐχθρας ἀπολυομενος και Τιμοκρατη παραιτιον ἑαυτῳ της κατηγοριας ἀποφαινων : και δια τουτο τῳ |
| , πονου συνεχειαν φυσει πτερων ᾠηθη δειν ἐξισωσαι και τα παρεχοντα δη την ἐν ταις ὁδοις τρυφην παντα ῥιψας και | ||
| εἰ δε διατασεως ὑπο πνευματων , την γαστερα δει τονωσαι παρεχοντα την ἱεραν Γαληνου , ἡντινα πικραν και δι ' |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
| την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
| ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
| κληθεντες προς τινα των γνωριμων ἐπι δυο ἡμερας και βουλομενοι συμπεριφερεσθαι τοις παρουσιν ἐπινον προθυμοτερον . τῃ μεν οὐν πρωτῃ | ||
| Τινα ἀστρα ὑπολειπομενα τινων θεωρεισθαι συμβαινει και παρα το βραδυτερον συμπεριφερεσθαι τον αὐτον κυκλον περιιοντα , και παρα το την |
| τουτων ὀχλον και δια των ἀλλων ὡν οὑτοι πορευονται , κατασταντες δε εἰς σχημα το των εὐχομενων ἠ οὐδενα καλουσιν | ||
| ; δευτερον δε μετα του βαρβαρου γενομενοι και συμμαχοι κεινῳ κατασταντες , ὁτ ' ἠλθεν ἀνυποστατῳ δυναμει και τα σωματα |
| κατ ' αὐτας γενομενον γραυσι συνερχεσθαι ἠ ἐπισινεσιν ἠ εὐνουχοις συνερχεσθαι , προβιβαζεσθαι δε ὑπο ἀσπερμων ἠ προβεβηκοτων . αἱ | ||
| ποιει τους μεν ἀρρενας μητρασιν ἠ μητρος ἀδελφαις ἠ μητρυιαις συνερχεσθαι , τας δε θηλειας υἱοις ἠ υἱων ἀδελφοις ἠ |
| και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
| ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
| οἱσι βουβωνες . Τα γινομενα ἑλκεα , και φυματα , κρινοντα πυρετους : οἱσι ταυτα μη παραγινεται , ἀκρισιη : | ||
| μη πορρω του ἀκριβους : οὐ γαρ οἱον τε τον κρινοντα προς ἀκριβειαν πασαν των τε του λεγοντος ἐννοιων και |
| πλην του εἰρην . Τα εἰς ΡΗΝ καθαρον τῳ Ε παραληγοντα παροξυνεται , οἱον : ἐρην τερην Θερην περην . | ||
| το ι . Τα εἰς ων καθαρα βαρυτονα διχρονῳ συνεσταλμενῳ παραληγοντα δια του ω κλινεται , Ἀμφιτρυων Ἀμφιτρυωνος , Ἠετιων |
| ὑπο των τροπικων κυκλων . ὑπο 〚 δε 〛 του ἀντιπιπτοντος τῃ θερμοτητι ψυχρου σβεννυσθαι . * 〚 περι δε | ||
| και ὑπο των τροπικων κυκλων εἰργομενον . Διογενης ὑπο του ἀντιπιπτοντος τῃ θερμοτητι ψυχους σβεν - νυσθαι . Οἱ Στωικοι |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| ἀλλως ἀνθρωπος το μεν θεραπευον ὑπερφρονειν , το δε μη ὑπεικον θαυμαζειν . κολασθεντων δε και νυν ἀξιως της ἀδικιας | ||
| προς το τυγχανειν ὡν ὀρεγεται , ταις της ψυχης ἡνιαις ὑπεικον και χαλιναγωγουμενον , ματαιος δε ὁ νους , ματαια |
| παυονται ἠ προσθεν : οἱ τε φονικωτατοι και ἐπι σημειων δεινοτατων γινομενοι τεταρταιοι κτεινουσιν ἠ προσθεν : ἡ μεν οὐν | ||
| τας θυσιας ἀπαρχων τοις ἀνθρωποις προϊουσων παρανομιας , ἡ των δεινοτατων θυματων παραληψις ἐπεισηχθη , ὠμοτητος πληρης , ὡς δοκειν |
| οὑτοι . ἀκουω γουν ἐν Δικαιαρχιᾳ τῃ Ἰταλικῃ πολυπουν ἐς ὀγκον σωματος ὑπερηφανον προελθοντα την μεν ἐν τῃ θαλαττῃ τροφην | ||
| οὑτος , ἀλλα πολλακις , κλεπτει το χαυνον και τον ὀγκον εἰσαγει , ὑψοι το μικρον και κατασπᾳ το πλεον |
| τρητου δονακος [ και καλαμου ] φθογγῳ προσσυμβαλωμεν [ ] κρουματων ἐμμελειαν [ και ] ἀγωγην πνευματος [ ! ! | ||
| , λυραν ζωγραφουσιν : αὑτη γαρ συνεχειαν φυλαττει των ἰδιων κρουματων . Ἀνθρωπον παλαι μεν ἀποσταντα των ἰδιων νοηματων , |
| : τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
| οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
| ὀφιν μη εἰσιεναι εἰς τον περιστερεωνα . Ϛʹ . περι περιστερεωνος . ζʹ . περι ὀρνιθων . ηʹ . πως | ||
| μετα σιδιων λιπαρων καταχριε . ἀλλο . λευκης ῥιζαν και περιστερεωνος βοτανης την ῥιζαν ἠ ἠρυγγιου ῥιζαν ἠ αὐτο το |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| ψευδεται , ἀλλ ' ἐστι ποταμος μετα προθεσμιας τον χρονον τηρων και το ὑδωρ μετρων , ποταμος ἁλωναι μη θελων | ||
| τοις ἠθεσι και τοις παθεσι διηνεγκεν το των προσωπων ἀξιωμα τηρων : Εὐριπιδῃ μεντοι το ὁλον ἀληθες και προσεχες τῳ |
| τον ἡλιον θεωρουντες : οἱ γαρ πολυν χρονον ἐν σκοτει διατριβοντες και εὐθεως εἰς τον ἡλιον θεωρουντες ἀποτυφλουνται . οὑτως | ||
| ποιητεον , ἱνα την ἐκ τουτων ἀπομιμησιν οἱ περι ταυτα διατριβοντες τοις της ἀρετης στοιχειοις καλλιγραφουμενοι μη προς τα φαυλα |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| , ἐαν δε ἀμφοτεροι ἑσπεριοι , προς τα θηλυκα μονα καταφερεις , θηλυκων δε ὀντων των ζῳδιων και αὐτους διατιθεμενους | ||
| και ὁ της Ἀφροδιτης ᾐ τεθηλυμμενος , αἱ μεν γυναικες καταφερεις και μοιχαδες και πορνικωταται , οἱ δε ἀνδρες μαλακοι |
| δι ' ἀποδειξεως . οὐκ ἐπι παντων δε τουτο των ὁριστων , ἀλλ ' ἐφ ' ὡν το αἰτιον ἑτερον | ||
| ἐπιστημης ἐπεγνωμεν , και αὐθις ἐκ των κατ ' εἰδος ὁριστων , ὁποια ἡ ὁριστικη ἐστι μεθοδος , οὑτως ἐκ |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
| μιξας , ἐν εἰριῳ προστιθεσθω . Καθαρτηριον , ἠν ἐκ τοκου μη καθαρθῃ : του τριφυλλου ἐν οἰνῳ λευκῳ πινειν | ||
| διαφθορης και μη λιην καθαρθεισης , ὀλεθριον . Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα |
| δε ἀπο της δοτικης : ὁθεν δ ' ἀν γενηται τελευταιον αὐτης ἐστι το Ι . Ἡ δε αἰτιατικη των | ||
| , ἀπο δε των κατοικησαντων αὐτην Σικανων Σικανια προσαγορευθεισα , τελευταιον δε ἀπο Σικελων των ἐκ της Ἰταλιας πανδημει περαιωθεντων |
| οὐ γαρ οἱ ξενιτευοντες ἠ ἑτερωθι οἰκουντες ἀδικουσιν , ὡς στερεσθαι της ἰσης τιμης , και ταυτα μη χωρουσης δια | ||
| ἀμφοτερα σχοντες προεινται νυν . ὡστ ' εἰ το πλειονων στερεσθαι μειζονος ἐστι συμφορας δειγμα , μειζων ἐστιν ἡ νυν |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| τα διαστηματα : ἀρρενωπον δ ' ἐστι και αὐστηροτερον . χρωματικον δε καλειται παρα το χρωζειν αὐτο τα λοιπα διαστηματα | ||
| δια της κατα την ἀρετην ὁμοιωσεως ἀντεχομενοι . [ Το χρωματικον γενος διατονικον ἐστιν ηὐξημενον και πεπυκνωμενον ἡμιτονιοις : το |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| ἐγινοντο φωναι δυσχερεις , ὁτι συναναγκαζοιντο προς συγγενεις και πρεσβυτερους διαμαχεσθαι , παρα δε τοις μετ ' Εὐμενους παρατασσομενοις παρακελευσμος | ||
| ἀν , εἰ ἀναγκαζοιντο † ἐκγενεσθαι του ζην , ἀπονοηθεντας διαμαχεσθαι . και ὁ θεος δε , ὡς ἐοικε , |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
| οὐ μετεχοντας τοις ἀμφι Βησσον του ἐργου . γνωμην δε πεποιησθαι τους ξυλλαβοντας Δαρειον , εἰ μεν διωκοντα σφας Ἀλεξανδρον | ||
| δε ἐπι του “ ταφου δορυ καταπεπηχοτα τον Ἐρεχθεα φασι πεποιησθαι παρακαθημενον ” τε και το παθος σημαινοντα , δια |
| μη προστιθεμενου του εἰδικου , ἀπο του γενικου νοεισθαι το ἰδικον , ὡς ἐπι Ὁμηρου : ποιητην γαρ αὐτον ἰδικως | ||
| οὐτε ἀρχομεν κτἑ . ? : δια του κοινου το ἰδικον ἐσημανεν ʃ ἀπο - κρισις Ἀθηναιων προς Πελοποννησιους πρωτη |
| ὁποτεροι δικαιοτερα ἀξιουσι κατα σχολην , τῃ δε βουλῃ χρονον ἐνιαυσιον ἀποδωσειν . Ῥοτολοι δε Λατινοις μεν ἐπικουριαν πεμψειν ἀντικρυς | ||
| μετα δε τον Ῥωμυλου θανατον ἀβασιλευτος ἡ πολις γενεσθαι χρονον ἐνιαυσιον . ἐπειτα Νομας Πομπιλιος αἱρεθεις ὑπο του δημου τρια |
| εἰ γε του μεν ἀτιμου Σαννιωνος χοροδιδασκαλου παρα τον νομον κατασταντος οὐδε των ἐχθρων οὐδε εἱς ἡψατο , Μειδιας δε | ||
| ” ἐπι τουτοις μεν δη ἐγελασαν οἱ σοφοι παντες , κατασταντος δε του γελωτος ἐπανηγεν ὁ Ἰαρχας ἐς τον περι |
| πεποιηκαμεν , ἀκολουθα μεντοι ὡς εἰρηται . ὁταν δε ἀλλων πραξαντων ἀντικρυς εἰς ἡμας ἀναφερηται , πλειω τα χρωματα ἐμπιπτει | ||
| ' ἀν ἐκλειπῃ τουτο το κεφαλαιον , την γνωμην των πραξαντων ἐξεταζετε : τι βουλομενοι τοδε τι ἐπραξαν : οἱον |
| ἑαυτου λοιπον οὐσαν . λεγεται δε και πενθησαι τον Ἀλεξανδρον ἀποθανοντα ὁ Πωρος ὀλοφυρασθαι τε ὡς γενναιον και χρηστον βασιλεα | ||
| ἰδων τον ὀνειρον εἰς τοσουτον ἡκε πενιας ὡστε τον πατερα ἀποθανοντα δι ' ἀποριαν πολλην αὐτος ὑποδυς ἐβαστασε και ἐξεκομισε |
| των τετολμημενων : δυσκολον δε ἐκεινῃ , ὁτι μη ῥᾳστον ἐφικεσθαι των τετολμημενων : οὐ μην δια τουτο ἡγουμαι προσηκειν | ||
| παρα της οὐσιας ἀφθονως ταις ἐπιθυμιαις χορηγων , δυνησεται τουδε ἐφικεσθαι . τι δη ποτε ; ὁτι πασα ἀναγκη τον |
| βοηθειας τους βαρβαρους : τους Ταυλαντιους ἀπαγαγωσι : ἀποστησωσιν . ἀντελεγον : οὐκ ἐναντια ἐλεγον , ἀλλα ἰσα : ὡς | ||
| μεν οὐν ἀλλοι παντες ἐχαιρον τῳ ὁρκῳ : Ἠλειοι δε ἀντελεγον ὡς οὐ δεοι αὐτονομους ποιειν οὐτε Μαργανεας οὐτε Σκιλλουντιους |
| : ἐπει δε καλως ἐσχεν αὐτοις , εἰς Ἀττικην ἐφοιτων παλαιστραν . ὀξυτητα φυσεως ἁμα και σπουδην ἐπεδεικνυντο και διηλλαξαν | ||
| ἡμεις φαμεν παλαιστραν την ὀρθριαν . Μολωνὡς ΣιμωνἈρατου ἀντεραστης . παλαιστραν δε λεγει τον ἐρωτα του παιδος , την κακοπαθειαν |
| . μηʹ Προθυμια μεν οὐν Ἡ μεν οὐν προθυμια των ἐρωντων τοιαυτη τις ἐστιν οἱαν διηλθομεν , και ὁ σκοπος | ||
| , το δε δωροφορικον ; Οὐ μανθανω . Τῃ των ἐρωντων θηρᾳ τον νουν , ὡς ἐοικας , οὐπω προσεσχες |
| μηδε ἰατρευεσθαι , φοβουμενος ὡσπερανει παις το καεσθαι και το τεμνεσθαι , ὁτι ἀλγεινον . ἠ οὐ δοκει και σοι | ||
| το ἐπι της γναθου λαμβανειν ἁπτομενον και του κροταφου . τεμνεσθαι . ἀντι του ζημιουσθαι . ἐμε . τον ἐκ |
| ὡς ἠν τι και των ἀλλων σημειων ἐπιφαινηται πονηρον , ἀνελπιστος ὁ ἀνθρωπος : ἠν δε , ἀναϊσσοντος του νουσηματος | ||
| της κεφαλαλγιας της ἀνευ πυρετου ὀξεος , ἐφ ' ὡν ἀνελπιστος ὁ θανατος . και φησιν ὁτι δυσπνους ἐαν ἐστιν |
| και του μεσου της ὑπεροχης του μεσου και του ἐλαχιστου γον μερος ἐστιν . ἀπηκται οὐν μοι εἰς το εὑρειν | ||
| μ , τον δε βον ʂ κζ , τον δε γον ʂ κε , και ἐστιν ὁ ἐκ των τριων |