| οὐ μετεχοντας τοις ἀμφι Βησσον του ἐργου . γνωμην δε πεποιησθαι τους ξυλλαβοντας Δαρειον , εἰ μεν διωκοντα σφας Ἀλεξανδρον | ||
| δε ἐπι του “ ταφου δορυ καταπεπηχοτα τον Ἐρεχθεα φασι πεποιησθαι παρακαθημενον ” τε και το παθος σημαινοντα , δια |
| βιβλιῳ , ἐν ᾡ τον περιπλουν του ἑῳου παντος ὠκεανου πεποιημαι : κωλυει δε οὐδεν και νυν ἐπι κεφαλαιων διεξελθειν | ||
| μισθου ἐλυσαν , ἀλλα περι των ὀντως ἑταιρων τον λογον πεποιημαι , τουτεστιν των φιλιαν ἀδολον συντηρειν δυναμενων , ἁς |
| γυμνον προφερεις τον φονον ἀφελων ἐκ του γενομενου την του πεποιηκοτος προαιρεσιν και μισοτεκνον ὀνομαζεις τον μισοτυραννον ἠ πανουργιᾳ συκοφαντων | ||
| αὐτῳ τους ἀγωνιζομενους θυειν του Ἡρακλεους πρωτον κατα τιμην τουτο πεποιηκοτος . ἀμφιπολον δε λεγει ἠ τον περιπολουμενον δια το |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| ἐλαχιστου , ὁν ὑποδειξει τροπον . Το δε ἑτερον βραχυ κανονιον ἐπι στιχους μεν ἐστιν ιβ σελιδια δε παλιν τρια | ||
| ἑξηκοστων μεθοδου προχειρως λαμβανωμεν , ὑπεταξαμεν τοις προκειμενοις κανονιοις ἀλλο κανονιον βραχυ περιεχον τους τε της παροδου της κατα τον |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| το προχειρον και ἀλλοτριον τῳ κλυσματι καθαιρειν , γυμνων ἀξιουντες καθαπτεσθαι των σωματων το καθαρτικον , και τουτῳ δριμει χρησαμενους | ||
| του ὑβριστικως διατιθεμαι , ὁπερ γενικῃ συντασσεται . Β . καθαπτεσθαι , . . . . . , κ . |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ||
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς |
| υἱον Καλλιοπης γενεσθαι κακοδαιμονα και ὑστερουμενον και ὀρφανον . Ἱππεις προκαλεισθαι εἰς πεδιον : ἐπι των τους ἐν τισι βελτιους | ||
| χειρ εὑρ ' Ἀσιατογενης ] και προποσεις ὀρεγειν ἐπιδεξια και προκαλεισθαι ἐξονομακληδην ᾡ προπιειν ἐθελει . εἰτ ' ἀπο τοιουτων |
| ἐξαγειν παρεκελευετο μονον , ἀλλα και ἐξωθειν της Σμυρνης , δικαστου γαρ δεισθαι αὐτας ξιφος ἐχοντος . και ἡ αἰτια | ||
| σαυτου προταττοις , διαβεβλησῃ προς τους ἀκουοντας , νηφοντος του δικαστου καταρχας και μεγιστα , και σαφως ἀκουσαι θελοντος . |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| τοιουτον δε και το διακριθηναι . Οὐκ ἀρα το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται παντως , ἀλλα το πρωτον διακριθεν ἠ το | ||
| , ἀφ ' οὑ μη προηλθεν . Ἐτι το διακεκριμενον διακεκριμενου διακεκριται , ὡς το ἑτερον ἑτερου ἑτερον . Εἰ |
| κακοδαιμονουντων . Οἱ δε μετα τουτον , διαρθρουντες , οὑτως ἐξεφερον , ὁμολογουμενως τῃ φυσει ζην : ὑπολαβοντες ἐλαττον εἰναι | ||
| οἱ δε στιχοι ἰαμβικοι τετραμετροι καταληκτικοι λγʹ , ὡν τελευταιος ἐξεφερον ἀν και προυσχομην σε : συ δε με νυν |
| δι ' ἀποδειξεως . οὐκ ἐπι παντων δε τουτο των ὁριστων , ἀλλ ' ἐφ ' ὡν το αἰτιον ἑτερον | ||
| ἐπιστημης ἐπεγνωμεν , και αὐθις ἐκ των κατ ' εἰδος ὁριστων , ὁποια ἡ ὁριστικη ἐστι μεθοδος , οὑτως ἐκ |
| ζην τελους δοτεον , ἑτερον ἀν εἰη το μετα το διανοητικον δευτερον : και οὐδ ' ὡς το περι την | ||
| νοσηματωδη και παρα ὁλην την φυσιν και περι αὐτο το διανοητικον της ψυχης μερος και περι το παθητικον ὡς ἐν |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| κινεισθαι κυκλικως : συμφερομεναι γαρ τῳ σωματι και μη δυναμεναι διαπνεισθαι δια την εἰρημενην αἰτιαν , και παυσαμενου του της | ||
| ἐπιμενειν ἀχρι πλειονος , ὡς ἀν του πνευματος κωλυομενου συντομως διαπνεισθαι δια την παχυτητα του γαλακτος . ζητειται δε και |
| ἡ γενικη προς την ἰδιαν εὐθειαν , οὐδε ἡ κλητικη διαφορος γεγονεν : ἐν δε τοις ἑνικοις ἐπειδη οὐκ ἐστιν | ||
| ἡ ἀπο θατερου εἰς θατερον κινησις των τρεχοντων τῃ σχεσει διαφορος : οὑτω δε και ἡ ἀπο των ἀρχων ἐπι |
| γαμον αὐτῳ πλουσιαν μεν , αἰσχραν δε την ὀψιν . ἀποστρεφομενος την μνηστειαν ὁ νεος μεταξυ τινος ἑορτης γινομενης ἑτερας | ||
| τι ποιουντας ἠλεουν αὐτους , σωφρονων αὐτος , τας τοιαυτας ἀποστρεφομενος ἡδονας , και τα τοιαυτα : τους δε ἑταιρων |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | ||
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| τειχη καλεσωμεν ὑμας . “ ” οὑτως “ ἐφη ” ποιησειαν οἱ θεοι . “ συνεσπειραμενους οὐν ὁ Χαιρεας ἐκεινους | ||
| και παντα τα στασιμα και βραδυπορα οὐ κενουντα τους λιθους ποιησειαν ἀν . συντομως δε εἰπειν πασα ἡ διαιτα ἐπι |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| προαιρεσις , ἐαν τις ὀρθως σκοπῃ , ταις των τοτε ἐπαινουμενων ἀνδρων ὁμοια και ταὐτα βουλομενη φανησεται , ἡ δε | ||
| αὐτουργος , οὐ μην των ἀπερριμμενων τις , ἀλλα των ἐπαινουμενων δι ' ἀρετην και τα πολεμια ἀλκιμος , και |
| ἐστι συνηδεσθαι ; και εἰ μεν ἐπ ' εἰκονων ἠ μνηματων αὐτοις ἐποντα ἐπιγραμματα ἐξεκολαπτεν ἠ μετεποιει βλασφημ ' ἀντ | ||
| ἁ περιεχει το ἐγκλημα . Ἀλλ ' ἐτειχισας ἐκ των μνηματων την πολιν . Ἡ Λυσις γινεται τῃ ἀντιθεσει : |
| ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
| ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
| ψευδη προτασιν ἐξ ἡς συνηχθη το ψευδος , τους δε φαινομενους ψευδεις συλλογισμους , ἠγουν τους παρα το εἰδος , | ||
| και μη ἐσθιεσθαι , τους δ ' ἐν τῳ φθινοπωρῳ φαινομενους δυο ἡμεραις ἠ μιᾳ , τουτους εἰναι ἐδωδιμους . |
| τι μελλομεν ] τι ἑστωτες στεναζομεν και οὐχ ἱκετευομεν ; μελλομεν ] βραδυνομεν και οὐχ ἱκετευομεν . μελλομεν ] βραδυνομεν | ||
| τἀληθες . ἀλλα τῳ ὀντι ἡμιν δεδεικται ὁτι , εἰ μελλομεν ποτε καθαρως τι εἰσεσθαι , ἀπαλλακτεον αὐτου και αὐτῃ |
| ἐλθε . δηθεν ὡς δη Θουκυδιδης φησι : τουτο δε προσποιησιν ἀληθειας ἐχει , δυναμιν δε ψευδους . λαμβανεται δε | ||
| ξυνοντας : το ξυνοντας ἀπο κοινου προς το λυπηρους ἀκουστεον προσποιησιν τε ξυγγενειας τισι : οἱ ἐπειτα ἀνθρωποι τους τοιουτους |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| : και ἀλλης χρειας των λειτουργουντων , των οἰκον λειτουργουντα διαδεξαμενων , ἐκ μεγαλου διαγραμματος , εὐκληρος βαθυκληρος . και | ||
| τινας ἀλλας παρακαταθηκας , παρα των τεκνων αὐτου κομισαμενοι των διαδεξαμενων αὐτου την οὐσιαν μετα την ἐκεινου φυγην ἀναπεμψατε προς |
| κεστρευς νηστευει εἰρηται ἐπι των δικαιοπραγουντων μεν , ἡττον δε φερομενων δια τουτο αὐτο . μετενηνεκται δε ἀπο του ἰχθυος | ||
| ἐχει τἀληθες . δοκει γαρ τισιν ἀναγκαιον εἰναι , τηλικουτων φερομενων σωματων γιγνεσθαι ψοφον , ἐπει και των παρ ' |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
| ὁμου τι : “ μη παρεχε μοι πραγματα . ” τοιουτοτροπον τι . μανθανω . τουτων τινα ὀπτεον ἀν εἰη | ||
| , τους δε χρηματιουμενους , τους δ ' ἀλλο τι τοιουτοτροπον αὑτοις ἐξεργασομενους . παντα γαρ ἠδη δια τουτου ἐπρασσετο |
| την περι τον σπουδαιον βεβαιοτατην εὐσταθειαν , ἐστι δε το λογιον τοιονδε : ” συ δε αὐτου στηθι μετ ' | ||
| μελος , τον λογον , τους λογους , ἐπος , λογιον . σεμνον ] τιμιον . , κοσμιους , σεβασμιον |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| δε καρηβαρια , ὀδυνη της κεφαλης ἐκ των τεινοντων και δακνοντων και βαρουντων γινομενη , ἡτις ὀντως ἐστι καρηβαρια . | ||
| νιτρον και ἀξουγγιον χοιρειον ἑνωσας χρω . Ἀρχομενοι περι των δακνοντων ζῳων γραφειν , την ἀρχην ἀπο των ἀνθρωποδηκτων ποιησομεθα |
| εζηκ κυκλος νυν συναποφερεσθαι μεν τῳ παντι την ἀπο των ἀνατολων ἐπι δυσεις φοραν , ἠτοι δε δια βραδυτητα ὑπολειπομενος | ||
| τας φασεις διαστασεις και κατα τας ἀκρονυκτους ἀπο των ἑσπεριων ἀνατολων ἐπι τας ἑῳας δυσεις ἠ ἐπι των φαινομενων πανσεληνων |
| αὐτων εἰσι διαλειποντες , οἱ δε συνεχεις , περι των διαλειποντων πρωτως εἰποντες και περι των συνεχων εἰθ ' οὑτως | ||
| ποτον παραυξειν . πληθος δ ' ἡμερων ἐπι μεν των διαλειποντων παθων ἐστω μητε ἐλαττον ιδ μητε πλεον κα , |
| , ἀλλ ' οἰομαι σφαλμα εἰναι . ἐστι και Λαμψακου πολισματιον Γαργαρον . ἐστι και ἑτερα της Ἰταλιας , και | ||
| δε και Ἀρτεμιδος ἱερον καλουμενον Ταυροπολιον ἐν τῃ νησῳ και πολισματιον Οἰνοη , και ἀλλο Δρακανον ὁμωνυμον τῃ ἀκρᾳ ἐφ |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| προσηκουσαν ὑποληψιν , ὡσπερ τε ἀνερματιστα σκαφη σαλευουσιν ὡδε κἀκεισε διαφερομενοι τον αἰωνα , μηδεποτ ' εἰς λιμενα καταραι μηδ | ||
| και κινησεις δια τοιαυτας τινας αἰτιας . Λακεδαιμονιοι προς Μεγαλοπολιτας διαφερομενοι την χωραν αὐτων κατεδραμον Ἀρχιδαμου την ἡγεμονιαν ἐχοντος : |
| ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | ||
| και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος |
| οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
| γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
| δε ἐσχε το ὀρος την Κυλληνην , ἐτι τοτε οὐσαν ἀνωνυμον : χρονῳ δε ὑστερον μετῳκησεν ὁ Ἐλατος ἐς την | ||
| ἰσχειν πας πασαν : το γαρ γενεσθαι κλεινον και μη ἀνωνυμον κεισθαι τετελευτηκοτα του τοιουτου ἐστιν ἐπιθυμια . γενος οὐν |
| διακειμενοις ἀχθομεθα , τους δε τιμην μειζω της ὑπαρχουσης ἀει κτωμενους ἐπαινουμεν , και ὁτι των μεν ἀλλων , ἐφ | ||
| ἡκε μεν ὡς οὐχ ἁψομενος λογων , ὁρων δε ἀλλους κτωμενους ἐπεθυμησε του κτηματος και μερος λαβων πενθος ποιειται το |
| κοινωνιαν : ὡς γαρ ἐκεινη σωζεται , ὁταν ἡ ἐναλλαγη ἀναλογος γινηται , οὑτω και ἡ φιλια . εἰ γαρ | ||
| πολλον ἀποιχομενου Ὀδυσηος ὑπηντα και γραφη συνδεσμικη του παραπληρωματικου και ἀναλογος θεσις , ὡς εἰ και κατ ' ἰδιαν ἐλεγετο |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| οὐ γαρ οἱ ξενιτευοντες ἠ ἑτερωθι οἰκουντες ἀδικουσιν , ὡς στερεσθαι της ἰσης τιμης , και ταυτα μη χωρουσης δια | ||
| ἀμφοτερα σχοντες προεινται νυν . ὡστ ' εἰ το πλειονων στερεσθαι μειζονος ἐστι συμφορας δειγμα , μειζων ἐστιν ἡ νυν |
| και το προς τι : ἐνταυθα δε προσηκει ἀπο των περιστατικων τα πεπραγμενα ἐν αὐτῃ τῃ προβολῃ διεξιεναι τα ἀπ | ||
| κατηγορος τῳ φευγοντι παραχωρων της ἐξουσιας , ἀπο τινος των περιστατικων ἐνισταται και τουτῳ προς αὐτον διαμαχεται : ἐτι κἀκεινο |
| , και ὁ εἰς εὐθυ ἐξακοντισμος του αἱματος , και περονης μετρον , και το σταδιον , ὁπερ ἐν συνθεσει | ||
| την συμβολην , δια το ἐπιπολαιως συνηρθρωσθαι . της δε περονης το μεν ἀνω ἀκρον συμπεφυκε κατα του ἀντικνημιου ὑπο |
| ὡρας εὑρωμεν , ἐφ ' ἡλιακης μεν ἐκλειψεως ἐπι τοσουτους ἐνιαυτους παραμενειν ὑπονοησομεν το ἀποτελουμενον , ἐπι δε σεληνιακης ἐπι | ||
| τον Μωσην και τους συν αὐτῳ ἐνακοσιους ἠ και χιλιους ἐνιαυτους προ του Ἰλιακου πολεμου . Ἀλλα και περι του |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | ||
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς |
| ὁταν εἰπωμεν ὁτι εἰ τι ἀνθρωπος , τουτο και ζῳον λογικον θνητον νου και ἐπιστημης δεκτικον , και εἰ τι | ||
| εἰς χερσαιον και ἐνυδρον , το χερσαιον δυναμαι διελειν εἰς λογικον και ἀλογον : εἰς γαρ ἀνθρωπον και ἱππον . |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| προσεδεχοντο προτερον τας σπονδας , δοκουντες τῃ παρουσῃ εὐτυχιᾳ καθυπερτεροι γενησεσθαι : και τους ξυμμαχους ἁμα ἐδεδισαν σφων μη δια | ||
| εἰναι : καλεισθω δε ἀγγελος , ὁτι σχεδον τα μελλοντα γενησεσθαι διηγγελλε τρανοτερᾳ φωνης ἡσυχιᾳ δια της μεγαλουργηθεισης ὀψεως . |
| γαρ εὐφροσυνην προσημαινουσι και οἰκετων ἐπικτησιν . εἰ δε τι ποικιλωτερον περι τους μυας βλεποι τις , ἐξεστι μεταφερειν τας | ||
| πληθει εὐτελες και ἀποικιλον , δειπνον δ ' ἐντελεστερον και ποικιλωτερον . οἰνος δε κατα μεν την λοιπην θεραπειαν ἀθετος |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
| τε και βοωντα οὐ προγεγραφθαι , ἀλλα δια τα χρηματα ἐπιβουλευεσθαι προς αὐτων , ἐπι τον πινακα ἀγαγοντες ἀναγινωσκειν ἑαυτου | ||
| προς τον δημον και ξυν ὁρμῃ ἀναπεμψαντων ἁ ἠκουσαν , ἐπιβουλευεσθαι παρ ' αὐτων ὁ Ἡρωδης ἐφασκεν ὡς ἀναθολουντων ἐπ |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
| ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
| τε και οὐδενος ἀξιων ἑνεκα , ἀγνοων ὁσῳ καλλιον και ἀμεινον το παρασκευαζειν τον βιον αὑτῳ μηδεν δεισθαι νυσταζοντος δικαστου | ||
| . . σκοπει . φροντιζε ] του λυσιτελουντος . . ἀμεινον ' ] κρειττονα . . οὐκ ἀκαιρα ] ἀλλα |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| διατρεφεσθαι και του την ἰδιαν ὠνην εὐπορουντας ἐκ τουτου ἐχειν κατατιθεσθαι τοις σφων κυριοις και ἐλευθερους γινομενους κατοικειν ἐν τῃ | ||
| μονους δε ἀκουω τους Μεμφιτας κυνας ἐς μεσον τας ἁρπαγας κατατιθεσθαι και ἐσθιειν κοινῃ . ἀσπονδον δε και ἐκδικον ὁ |
| αἰσθητων ἠ και ἐπι ποσον ἀπαλλαγεντων ἀντιλαμβανεσθαι , μη μεντοι δεισθαι του νου προς αὐτα τα παθη , τουτον δε | ||
| προσεχετε αὐτῳ τον νουν : ὁς δ ' ἀν δικαιων δεισθαι δοκῃ , εἰσαγγελλετε προς ἐμε , ἱνα κοινῃ βουλευομενοι |
| : τινα οὐν ἀντιταξεις τῳ Τυδει ; τις ἀξιος ἐστιν προϊστασθαι της ἐγγυτητος ταυτης ; τιν ' ] ἀνθρωπον . | ||
| : ἀρχειν μεν γαρ ἐστιν το τινων ἐπ ' ὠφελειᾳ προϊστασθαι , κρατειν δε το βιᾳ τινας ἀγειν ὑπακουομενους ἐπι |
| αὐτον και τας ὑπερ του δημου πραξεις ἐγκαταλελοιποτα , τουτον περιποιησαι βουλησεσθε ; οὐκ , ἐαν σωφρονητε και καλως και | ||
| λοιδορεισθαι και διαβοασθαι και μεμφεσθαι τα λεγομενα , δια ταυτα περιποιησαι νυν αὐτον ἁρμοττει . ἀλλα ταυτα γε νη την |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
| μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
| χωρας ἐπαινων παραλαμβανομενων . Ἐπαινος μεν χωρας , ὡς ἀνωτατω διελεσθαι , διττος , ἠ κατα φυσιν ἠ κατα θεσιν | ||
| ταυτα μεν , ὡσπερ εἰπον , εἰς Δαμωνα ἀναβεβλησθω : διελεσθαι γαρ οὐ σμικρου λογου . ἠ συ οἰει ; |
| δε ἡδονη ποτου . Εἰτα ἡδονης μεν ἐσται κορος , εὐτυχηματων δε οὐκ ἐσται κορος ; εἱς μεν , οἰμαι | ||
| τους περι Σελευκον και Λυσιμαχον και Κασανδρον ἐγραψε περι των εὐτυχηματων και περι του πληθους των προς αὐτον αὐτομολησαντων , |
| ἐν τῳ προσηκοντι κοσμῳ , φυλακην οὐδεμιαν ἀχρι τουδε φαινεσθε πεποιημενοι . και περι μεν ὑμων οὐπω ἐδεισα , μη | ||
| Τυρρηνιᾳ πολεσι , και τας συνθηκας ὑπεμιμνησκεν , ἁς ἠσαν πεποιημενοι προς αὐτον : ἐπι δε τουτοις ἁπασι της κατειληφυιας |
| ? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
| του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |
| τε και μεθοδων . ἐγγεγυμνασμενων δε ὡς πολλακις την πειραν δοντων και δεδοκιμασμενων τῳ χρονῳ . προς τι δε τελος | ||
| σου δυναμιν , και την χωραν ἐχω των θεων μοι δοντων , ὁσοι των μετα σου παραταξαμενων μη ἐν τῃ |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| , συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
| τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | ||
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης |
| προς τἀληθινον ἀφωμοιωμενον ἑτερον τοιουτον ; Ἑτερον δε λεγεις τοιουτον ἀληθινον , ἠ ἐπι τινι το τοιουτον εἰπες ; Οὐδαμως | ||
| καλων , ἐπτηξ ' ἑκαστος εὐθυς . ἀν δ ' ἀληθινον σαυτον παραβαλλῃς , και προσεκδαρεις ἀπει . ὁπερ οὐν |
| θεσεις καλουσι τινες , οἱον γαμητεον πλευστεον . ἐτι δε λεγομεν θεσεις και τους ὁρισμους ὡς προϋποκειμενους των ἀποδειξεων : | ||
| του ὁλου ; * * * αὐτων ἐστι παντῃ . λεγομεν οὐν ὁτι περι ταυτα ὁ παραλογισμος ἐκ της ὁμωνυμιας |
| τον ἑξης και τον ἡγουμενον του τετραχορδου και ἑστωτα νητην συνημμενων . ἐοικε μεντοι το τοιουτο συστημα παραπεποιησθαι τοις παλαιοις | ||
| των Σκλαβων και Ἀντων κατα τους ποταμους ἐφεξης διακειμενων και συνημμενων ἀλληλοις , ὡστε μηδε διαλειμμα εἰναι μεταξυ αὐτων ἀξιον |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| λουτρον ἀπαγε τον ἀνθρωπον . Των ἀλειμματων και μυρων ἠγουν ἐλαιων μυρωδων τα μεν ἐϲτιν ἁπλα ἑνοϲ εἰδουϲ ἐπιβαλλομενου τῳ | ||
| ἁλωνα σιτον τε και κριθην , ὁμοιως δ ' ἐξ ἐλαιων ἐλαιον και ἀπο των ἀλλων ἀκροδρυων ἡμερους καρπους , |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
| ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
| κληθεντες προς τινα των γνωριμων ἐπι δυο ἡμερας και βουλομενοι συμπεριφερεσθαι τοις παρουσιν ἐπινον προθυμοτερον . τῃ μεν οὐν πρωτῃ | ||
| Τινα ἀστρα ὑπολειπομενα τινων θεωρεισθαι συμβαινει και παρα το βραδυτερον συμπεριφερεσθαι τον αὐτον κυκλον περιιοντα , και παρα το την |
| Τημενον ἀνελειν . Ἀγαιος δε ὁ νεωτατος οὐ μετειχε του βουλευματος . Και οἱ μεν τον ἀνθρωπον λουομενον παρα τον | ||
| και Περσων ὁλην διελυσε δυναμιν , δι ' ἑνος κυρουσα βουλευματος . ὁ Κυκλωπος ὀφθαλμος διεφθειρετο , βεβουλευκοτος Ὀδυσσεως σοφωτερον |
| δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
| εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| κερδαινειν βουλομενων . Μυλλος παντα ἀκουει : ἐπι των κωφοτητα προσποιουμενων , και παντα ἀκουοντων . Μυλλος γαρ κωμῳδιων ποιητης | ||
| ἐκ των Θεμιστοκλεους ἀποφθεγματων . Λαγωος καθευδων : ἐπι των προσποιουμενων καθευδειν , ἠ πανουργευομενων . Λαγωος περι των κρεων |
| δ ' ἱκανως διαταθῃ και μηκετι ᾐ κινδυνος ἀλληλοις ἐνερειδοντα παραγεσθαι , κατ ' εὐθυ θεμενον ἀνειναι τους βροχους , | ||
| ' ἑαυτης ἀρχεται : ἀλλαχοθεν μεντοι κατ ' ἀλλην ἐπιβολην παραγεσθαι οὐ κωλυεται , ὀν εἰ τυχοι ἠ νους ἠ |
| των κληρουχων , ἡν ἐποιησαντο εἰς νοσερα χωρια , ἐκβολην ἀποφαινοντες εἰς προφανη και μακρῳ χειρονα ὀλεθρον , αὐξοντες ὡς | ||
| . Ἐτι τοινυν οἱ Στωικοι φιλους θεων τους ἀγαθους ἀνδρας ἀποφαινοντες παρ ' Ὁμηρου και τουτο ἐλαβον , λεγοντος ἐπι |