| δε γενομενης ἡμερας ἐπεχειρει τῳ χωματι : και γαρ ἠν εὐκαιρον ἐπιτειχισμα του λιμενος . κριοις οὐν το παρατειχισμα τυπτων | ||
| Ἀλλα και περισκαπτειν και αὐτας , και τα ἀλλα δενδρα εὐκαιρον , και τοις ἀδυνατοις δενδροις κοπρου αἰγειας ἐπιβαλλειν το |
| ὑπο του ποταμου παρεσυρη . προς ἀνδρα πλεονεκτην ὁ λογος εὐκαιρος . κυων κρεας φερων ποταμον διεβαινε . θεασαμενος δε | ||
| γαρ δια ταυτα ὁ βιος . ὡραιος : εὐφορος : εὐκαιρος . * Δημητερος ἀκτην : πασαν την των καρπων |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| , καθως φησιν Ὀδυσσευς τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . τριτη ἀπορια : εἰ | ||
| κραδιην ἠνιπαπε μυθῳ : τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . Πανταπασι μεν οὐν , |
| καλειται παρ ' αὐτοις ζυγον , ᾡ και οἱ τοτε καθαιροντες τον ἀνδρα τελευταιῳ των περι τους καθαρμους νομιμων ἐχρησαντο | ||
| τους ἐφορους του σωματος θεους και δαιμονας ἀγαθους : οἱον καθαιροντες αὐτο ἀπο κηλιδων παλαιων ἠ νοσων ἀπολυοντες και ὑγειας |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| . γλωσσα δ ' οὐκ ἐξω φρενων : τουτεστιν οὐδεν ἀκαιρον φλυαρει , ἀλλ ' ὁ σκεπτεται . παρα γαρ | ||
| διαλεγομαι , και οἱ ΦΑΣΙΑΝΙΚΟΙ παραπεπλευκασιν ὑπεριδοντες ἡμας δια την ἀκαιρον σου γλωσσαλγιαν . ἀλλ ' ἠν ἐμοι εἰπῃς , |
| , των προειρημενων ἐχοντων . ἀλλως : το σωμα αὐτου ἀμοιρον των κερατων . ἐκ παραλληλου οὐν το αὐτο φησιν | ||
| χρημα μετεχον μεν ἐνδειας , ᾑ πληρουσθαι θελει , οὐκ ἀμοιρον δε εὐποριας , ᾑ οὑ ἐχει το ἐλλειπον ζητει |
| Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
| ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
| . Ὁκοσοισιν ἐν τῳ οὐρῳ παχει ἐοντι πιτυρωδεα συνεξουρεεται , τουτεοισιν ἡ κυστις ψωριᾳ . Ὁκοσοι ἀπο ταὐτοματου αἱμα οὐρεουσι | ||
| ἐκ των πεντε εἰς τας ἑπτα . Ὁσοι τριταιοφυεες , τουτεοισιν ἡ νυξ δυσφορος ἡ προ του παροξυσμου : ἡ |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| και γαρ μαλλον τε και ἡσσον φλαται , και ἐς βαθυτερον τε και δια παντος του ὀστεου , και ἡσσον | ||
| οὐκ ἀκος το μη συμμιγνυναι μηδε σκεδαννυναι ταυτην ἀλλα τοσουτῳ βαθυτερον τον γυρον ἠ την ταφρον ὀρυξαντα τον τε τροχμαλον |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| δε ἡδονη ποτου . Εἰτα ἡδονης μεν ἐσται κορος , εὐτυχηματων δε οὐκ ἐσται κορος ; εἱς μεν , οἰμαι | ||
| τους περι Σελευκον και Λυσιμαχον και Κασανδρον ἐγραψε περι των εὐτυχηματων και περι του πληθους των προς αὐτον αὐτομολησαντων , |
| ὁ ἱερευς του Ἐρεχθεως φερει σκιαδειον λευκον , ὁ λεγεται σκιρον . ἁς Σφυρομαχος : ἁς Κλεομαχος . φασι Κλεομαχον | ||
| : εἰ δε οἰδημα και ἀντιτυπον και ἀνωδυνον , τον σκιρον . νυν οὐν την φλεγμονην οἰδημα καλει . μεμνηται |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| μεν οὐν ὑπτια παντα , κατα μεσημβριαν μεν παρακειμενα , θερμοτερον των χωριων ποιει το καταστημα , μαλλον μεν τα | ||
| και τοιϲ το ἀπευθυϲμενον δακνομενοιϲ ἐνιεται : το δε χηνειον θερμοτερον τε και λεπτομερεϲτερον ἐϲτιν , μεταξυ δε τουτων το |
| κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
| οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
| Ἀρτεμι φιλα ἐπιφωνηματα ἐστι προς τους θεους δια μεσου των στεναγματων λεγομενα , εἰς οἰκτον αὐτους προκαλουμενα : τοιαυτα δε | ||
| ] τῳ των πολεμιων . στονων ἀϋτας ] των ἡμετερων στεναγματων ἀκροατης . . Λατογενεια ] ἐκ Λητους γεννηθεισα . |
| εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
| θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
| διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| και ἐπι τουτοις χυλον πτισανης ἠ τι ἀλλο των σιτηρων ῥοφηματων : τον δ ' εὐσιτον ὠα τε και χονδρον | ||
| . χρη οὐν ὁτι μαλιϲτα δια πτιϲανηϲ χυλου και χονδρου ῥοφηματων θρεψαντα και ἀρτου τι προϲεπιδιδοντα θεραπευϲαι ποϲει ψυχρου τον |
| τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
| . διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| ἀνυποπτον και † του ὀμνυειν . Ἁρμοδιος γαρ και Ἀριστογειτων κτειναι θελοντες Ἱππαρχον τον τυραννον , ἐν μυρτοις το ξιφος | ||
| ἐμεθεν περιδωσομαι αὐτης , αἰ κεν ς ' ἐξαπαφω , κτειναι μ ' οἰκτιστῳ ὀλεθρῳ . ” την δ ' |
| ? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
| τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| παλιν πολλακις των καρπων ἀφθονια : της δε ῥιζης οὐδεν ἀναλισκεται ὁτι και βεβαιοτερα γιγνεται . Τι οὐν ἐτι θαυμαζομεν | ||
| γινεται , και φθοη καταλαμβανει τον λαβοντα , και ἐνιαυτου ἀναλισκεται τηκεδονι : πολλοι δε και ἐς ἐτη δυο προηλθον |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| διατετελεκασιν , εἰκοτως οἰμαι : ἐκ γαρ των ἀλλοτριων ῥᾳδιως ἀναλισκουσιν , ὡστε και τους συνερουντας ὑπερ αὑτων και τους | ||
| του ἐδεσματος , ἀλλ ' οὐδε προσεχοντα τοις συνδειπνουσι πως ἀναλισκουσιν : ἐνθεντα δε εἰς το στομα συν τῳ κελυφει |
| τελειου τε και ὀργανικου ἠ τεχνη πρεποντων τε και μη πρεποντων ἐν μελεσι και ῥυθμοις συντεινουσα προς ἠθων κατασκευην . | ||
| νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι τι μειζον εἰποι τις ἀν |
| ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
| : πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
| του δελφινος θηραματων : ὁ δε ἡδεται αὐτῳ και ἑκων μεταδιδωσιν . ἐνθεν τοι και πιοτατος ἐστιν , ὡσπερ οὐν | ||
| προ αὐτων γενος . ἐτι διαφερουσιν ὁτι το μεν γενος μεταδιδωσιν ὀνοματος και πραγματος , αἱ δε διαφοραι μονου πραγματος |
| αὐτη την αὑτης γλωτταν ἀπεδακεν . Ἀθηναιοι την ἑταιραν τιμησαι θελοντες αὐτην μεν οὐκ ἐστησαν ἐν ἀκροπολει , το δε | ||
| δεσποτειας τεταγμενοι ἐπιθυμιων τε και παθων ὀρεξιν πασχοντες κἀν μη θελοντες τας ἁρμοζουσας τιμωριας κομισονται . Τισι μεν οὐν ἐδοξε |
| την διαφοραν . Κεφ . ιβʹ . Δει δε τον ἀντιλεγοντα τοις Ἐμπειρικοις κατα δυο τροπους την ἐπι ταις συνδρομαις | ||
| τον τυραννον : εὐλογως δε τουτο ποιουμεν δια το τον ἀντιλεγοντα τῃ δωρεᾳ διασυραι τα πεπραγμενα , ἐπαινειν δε τα |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| Ἰλιον εἰς ἁμ ' ἑποντο πεποιθοτες , οἱσιν ἐπειτα ταρφεα βαλλοντες Τρωων ῥηγνυντο φαλαγγας : δη ῥα τοθ ' οἱ | ||
| θαλασσης περιρρεομενης . ἁλιμυρηεντες δε ποταμοι οἱ εἰς την θαλασσαν βαλλοντες . ἐς Ἠλεκτρης : την Σαμοθρᾳκην λεγει . ἐκει |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| , συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
| τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| των κληρουχων , ἡν ἐποιησαντο εἰς νοσερα χωρια , ἐκβολην ἀποφαινοντες εἰς προφανη και μακρῳ χειρονα ὀλεθρον , αὐξοντες ὡς | ||
| . Ἐτι τοινυν οἱ Στωικοι φιλους θεων τους ἀγαθους ἀνδρας ἀποφαινοντες παρ ' Ὁμηρου και τουτο ἐλαβον , λεγοντος ἐπι |
| , της σεληνης οὐσης κατα το Ο , και πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης , αὐτης οὐσης κατα το Ξ , | ||
| προς μεσημβριαν της δυτικης τομης , ἐπι δε του ἐσχατου ἀναπληρουμενου του ἡλιου και του πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης ὡς |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| μετουσιαν δε της ἀτελειας οἱ ζητουντες ἐσονται και οὐ δοξουσιν ἀναισχυντειν . ἱν ' οὐν μηδεν ἑπηται τῃ δοσει δυσχερες | ||
| . νικη δε σαφης το μηδ ' αὐτον τον ἡττημενον ἀναισχυντειν , ὡς ἀρα οὐ κεκρατηται , ὁ δη μη |
| τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
| δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
| προϊεσθαι . ὁπου γαρ οὐδε ἐν αὐτοις τοις πραγμασιν εὐ φρονουντων ἐστι τα μειζω των ἐλαττονων ἀποδιδοσθαι , ἠ που | ||
| , παραλος ταυτ ' ἐστιν . ταυτ ' ἠν εὐ φρονουντων ἀνθρωπων , ἐπηρεαζοντων δε και διαφθειροντων τα πραγμαθ ' |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| προκειμενων ἀγωγων ἐαν τις μιᾳ ἠ και δευτερᾳ συγχρονισαι , εὐκαταληπτον ἑξει το ζητουμενον μεθ ' ἡδονης και τερψεως εἰς | ||
| οὐν την ὑφηγησιν ἐκ του ζῳδιακου κυκλου προδειξομεν προς το εὐκαταληπτον εἰναι το λεγομενον . ὁ Κριος ἀναιρειται ὑπο Σκορπιου |
| γαρ και μειζον πολυ τε και πλειον ὑψηλον τε και ὑψηλοτερον καθ ' ὑπεροχην νοειται , μικρον δε και μικροτερον | ||
| Ὑπερ δε της γης ὀντος του ἀερος , τον αἰθερα ὑψηλοτερον εἰναι φησιν οὑτως : εἰς ἐλατην ἀναβας περιμηκετον , |
| ἀκουουσι τον λογον , την των θεων φυσιν εἰς πυρ ἀναγοντες . ὁτι δε καθ ' ὁν καιρον ἡ Θετις | ||
| ὠ καλλιστος μεν αὐτοι χορος τῳ πατρι , πολλους δε ἀναγοντες παρα ἀνθρωπων , χοροποιοι μακρῳ παντων ἀριστοι , και |
| πραττουσι παντες , οὑτω και εἰ τι κοινως των ἁπαντων πρακτων ἐστι τελος , τουτ ' ἀν εἰη το πρακτον | ||
| ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ περι των ἀλλων πρακτων καθολου περι των τοιουτων διορισαι , ἀλλα δει τοις |
| ἀιδιου ἀποβλεπων και θεους τους ἐν αὐτῳ , τους μεν ὁρωμενους , τους δε και ἀφανεις ὀντας , και δαιμονας | ||
| σεμνους . ὑη ! ! ! # ὀμματων . μη ὁρωμενους . ῥᾳθυμιαν . νωθροτητα * προσχωρειν . πολιτην ἑαυτον |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
| ὁτι ἐλλεβορος βλαβερον ἠ το μελι γλυκυ , ὁπερ εἰ συναγομεν , πιστευομεν μονον , οὐ πραττομεν , πρακτικη δε | ||
| μεν γαρ ἀρχομενοι και τους ὁρους και τα ἀξιωματα προτιθεντες συναγομεν τα ἐπιφερομενα . ἐν δε ταις πραξεσιν οὐ μονον |
| . και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
| σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| το εἰδος των κατηγορικων συλλογισμων : ἀποδεικτικον , διαλεκτικον και σοφιστικον . διαλαβων οὐν Ἀριστοτελης περι τε του ἀποδεικτικου συλλογισμου | ||
| διατιθεμενος , ἐρωτημα δη τι των ἀγκυλων συντιθεις ἠ σκεμμα σοφιστικον ἀναφροντιζων , ὡς μηδε ὁδῳ βαδιζων σχολην ἀγοις , |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| ἐστι συνηδεσθαι ; και εἰ μεν ἐπ ' εἰκονων ἠ μνηματων αὐτοις ἐποντα ἐπιγραμματα ἐξεκολαπτεν ἠ μετεποιει βλασφημ ' ἀντ | ||
| ἁ περιεχει το ἐγκλημα . Ἀλλ ' ἐτειχισας ἐκ των μνηματων την πολιν . Ἡ Λυσις γινεται τῃ ἀντιθεσει : |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
| ἀν τουτο συνεβαινεν , εἰ μη αἱ ἀπο του πυρος φερομεναι ἀκτινες ἐπ ' εὐθειας ἐφεροντο . ἐκφανεστατα δε τουτων | ||
| Τῃσιν ἐπιφοροισιν ὑποχονδριου ἀλγημα , κακον : και κοιλιαι ταυτῃσι φερομεναι , κακον : και το ἐπιῤῥιγουν ταυτῃσι κακον : |
| . τις δε χρεια στρατιας ; αὐτοι καταρξομεν | των θυματων οἱ καλοι ἱερεις , παραστησομενοι τῳ ἱερῳ γυναικας οἱ | ||
| θυειν ὑμιν ἡ πολις . φιλοθυτων ] των προσφιλως μετα θυματων ὑμιν γινομενων μυστηριων . θ φιλοθυτων ] ἐν οἱς |
| δεκα δε ἐλαττους , οἱ τριακοντα δε οὐδε κρατουσιν οὐδε κρατουνται , προσγενομενου δε ἑνος ὑπερεχουσιν ἠδη του κινητου , | ||
| πριζουσιν . Δαιτρευουσι : τρωγουσιν , ἐσθιουσιν . Ἐχονται : κρατουνται . Ὑπερνεμεθονται : τρωγουσιν . Ἐχθρα : ἐχθρως . |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| νοσηματων ἐν τοις ὑστερον ἐπι πλεον ῥητεον . Σπειρειν δε κελευουσιν οἱ μεν προ πλειαδος : ξηραν γαρ ἀνικμον τε | ||
| τῳ ἐπισχειν ἐστι και τα δεινα ταυτα ποιησαι ἁ οὑτοι κελευουσιν : ἐν δε τῳ παραχρημα οὐκ ἐστιν ἀρχην ὀρθως |
| , και ὁ εἰς εὐθυ ἐξακοντισμος του αἱματος , και περονης μετρον , και το σταδιον , ὁπερ ἐν συνθεσει | ||
| την συμβολην , δια το ἐπιπολαιως συνηρθρωσθαι . της δε περονης το μεν ἀνω ἀκρον συμπεφυκε κατα του ἀντικνημιου ὑπο |
| , ἀλλ ' οἰομαι σφαλμα εἰναι . ἐστι και Λαμψακου πολισματιον Γαργαρον . ἐστι και ἑτερα της Ἰταλιας , και | ||
| δε και Ἀρτεμιδος ἱερον καλουμενον Ταυροπολιον ἐν τῃ νησῳ και πολισματιον Οἰνοη , και ἀλλο Δρακανον ὁμωνυμον τῃ ἀκρᾳ ἐφ |
| λαβρακες και πλειστοι δια την ἐκδιδουσαν λιμνην εἰς θαλασσαν . χαιροντες γαρ οἱ ἰχθυες τῳ γλυκει ὑδατι εἰς την λιμνην | ||
| αὐτος ἐκεινης : ξυστασις : πυκνωσις λυπη . οἱ γαρ χαιροντες ἐκ του ἐναντιου διαχεονται : το μεντοι πραγμα : |
| κεστρευς νηστευει εἰρηται ἐπι των δικαιοπραγουντων μεν , ἡττον δε φερομενων δια τουτο αὐτο . μετενηνεκται δε ἀπο του ἰχθυος | ||
| ἐχει τἀληθες . δοκει γαρ τισιν ἀναγκαιον εἰναι , τηλικουτων φερομενων σωματων γιγνεσθαι ψοφον , ἐπει και των παρ ' |
| , ἐπιφορα δε [ συμπερασμα ] το ἐκ των λημματων κατασκευαζομενον ἀξιωμα . οἱον ἐν τουτῳ τῳ λογῳ εἰ ἡμερα | ||
| . εὑρειν δ ' αὐτον και το ἐκ της κριθης κατασκευαζομενον πομα , το προσαγορευομενον μεν ὑπ ' ἐνιων ζυθος |
| ἀπογνῳ τα σωτηρια , μετανισταται και μετοικιζεται το της ψυχης φαυλοτερον εἰδος ὑπολειπομενος ἐν τῳ σωματι , το ἀλογον , | ||
| , ὠ ξενε , και του μεν πατρος ἡττω , φαυλοτερον δε οὐδεν του Τελαμωνιου , ταὐτο δε και περι |
| ὁ μαλιστα ἐπιρρωσας τον δημον και μηδε φωνην ὑπομενειν των ἀντιλεγοντων διαπραξαμενος ἠν Λευκιος Σικκιος , Δεντατος ἐπικαλουμενος , πολλας | ||
| ' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε των ἀντιλεγοντων ἀκουσαι , ἐξηπατησθαι φησουσιν ὑμας , ἀν δ ' |
| , ὁτι ἡ μεν μεταθεσις το παρα του κατηγορου ἐπιφερομενον μετατιθησιν ἐπι το ἀνευθυνον , ἡ δε πιθανη ἀπολογια το | ||
| συνταξεως ἀνεμερισθη , καθο ἡ ἀπολελυμενη συνταξις αἰτουσα ὑποτακτικην ἀντωνυμιαν μετατιθησιν και την τασιν , τουτεστιν ἐγκλιτικας αὐτας καθιστησιν , |
| τροπον τινα και ἡ συνεχης ἐν τετταρσιν ὁροις , δις λαμβανομενου του μεσου . και ἐπι των ἐπιμοριων δε ὁ | ||
| ἀπορειται ποια ἀρα ὑπαρχουσι του εἰδους αὐτου καθ ' αὑτο λαμβανομενου μερη , και ποια του συνθετου . τουτου γαρ |
| νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
| γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
| εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
| και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
| και τελειος ἀριθμος : δι ' ἡν δε αἰτιην , μακροτερον ἀν εἰη ἐπι του παροντος διεξελθειν : θεωρειν δε | ||
| παιδευματα και διδαγματα ἀνδρεια και βασιλικα , ὑπερ ὡν ἰσως μακροτερον του νυν ἐπεξιεναι . πλην ὁτι γε την αὑτου |
| νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
| ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ||
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας |
| μενει ἐν Λεοντι ἡμερας λʹ ὡρας κδʹ . εἰς την Παρθενον Αὐγουστου κδʹ ὡρᾳ ἡμερινῃ ιδʹ και μενει ἐν Παρθενῳ | ||
| ὁρασεως : προσνεμει και ἀνδρειαν . Λεξωμεν και την καλλιστον Παρθενον κατα μερος ὡς θηλυκην και συνθετον και καταπτερωμενην νυκτερινην |
| ] ἡ γλωσσα ἐστιν ἀληθης διδασκαλος των ἐν ἀνθρωποις ματαιων φρονηματων . θεατριζει γαρ οἱα ἑκαστος φρονει . εἰ μεν | ||
| ὀλβον ἐκχεῃ μεγαν . Ζευς τοι κολαστης των ὑπερκομπων ἀγαν φρονηματων ἐπεστιν , εὐθυνος βαρυς . προς ταυτ ' ἐκεινον |
| τους ὡς ἐφην ἀξια μυριων θανατων , οὐχ ἑνος , εἰργασμενους . ἀλλως τε τοις συγγενεσι και φιλοις του δολοφονηθεντος | ||
| παλιν ἐπι την αὑτου φιλανθρωπιαν , ἡμερουμενος προς τους ἀνημερα εἰργασμενους , και φησι : μη ἐπιδυετω ὁ ἡλιος ἀνεσκολοπισμενοις |
| σφαιραν τῳ ἐν τῃ ΒΓΔ σφαιρᾳ στερεῳ πολυεδρῳ ὁμοιον στερεον πολυεδρον ἐγγραψωμεν , ἐσται ἑκαστη των πυραμιδων των βασιν μεν | ||
| στερεον πολυεδρον ἐγγραφῃ , το ἐν τῃ ΒΓΔΕ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον προς το ἐν τῃ ἑτερᾳ σφαιρᾳ στερεον πολυεδρον τριπλασιονα |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| ἐκ των κοινῃ δοκουντων ἐστιν , ἀλλ ' ἐκ περιτροπης ἐργαζεται . και τον ἡταιρηκοτα πορνην εἰναι βιαζεται , εἰγε | ||
| διαφορον ἐποιησε στασιν ἑτεραν : ὀλιγη γαρ ἐναλλαγη στασιν ἑτεραν ἐργαζεται : ἐν δε τῳ στοχασμῳ ἐπι παντων των εἰδων |
| κατα το Α , και ἡ σεληνη κατα το Ε ἀπογειον του ἐπικυκλου γεγενημενη , ἐν τῳ ἰσῳ δε χρονῳ | ||
| περι το κεντρον αὐτου ἰσοταχως , ὡς της κατα το ἀπογειον μεταστασεως ἐπι τα ἐναντια τῃ του κοσμου περιστροφῃ συντελουμενης |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| Πελοποννησιοις . και τωνδε ὑμεις αἰτιοι , το τε πρωτον ἐασαντες αὐτους την πολιν μετα τα Μηδικα κρατυναι και ὑστερον | ||
| δε οὐ προὐχωρει αὐτοις τουτο το ἐργον , οὑτω δη ἐασαντες την πυελον ἀπηλθον . και λεγει Ἀριστοβουλος αὐτος ταχθηναι |
| τας των ἐκγονων τυχας και των φιλων τοις τελευτησασι λιαν ἀφιλον και ταις δοξαις ἐναντιον . χρηται δε τῃ κοινῃ | ||
| φθονος : το τε καταμεμπτον ἐπιλελογχε πυματον ἀκρατες ἀπροσομιλον γηρας ἀφιλον , ἱνα προπαντα κακα κακων ξυνοικει . Ἐν ᾡ |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| γαρ εὐφροσυνην προσημαινουσι και οἰκετων ἐπικτησιν . εἰ δε τι ποικιλωτερον περι τους μυας βλεποι τις , ἐξεστι μεταφερειν τας | ||
| πληθει εὐτελες και ἀποικιλον , δειπνον δ ' ἐντελεστερον και ποικιλωτερον . οἰνος δε κατα μεν την λοιπην θεραπειαν ἀθετος |
| αὐτους λυμαινεσθαι το Ἀρκαδικον , ἀνεκαλουντο εἰς τους μυριους τους προστατας αὐτων : και ἐπει οὐχ ὑπηκουον , κατεδικασαν αὐτων | ||
| οἱ προὐχοντες εἰεν και οἱς ἀν τις προσελθων και ἐπιγραψαμενος προστατας συναγωνισταις χρῳτο προς τα ὁλα . ἐνταυθα μοι οὐχ |
| ἀληθειαν βιαται . κυριον . το δοκειν κυριον ἐστιν . κατατεινας λεγω . ἀντι του μακρον λογον διεξερχομαι . ὁτι | ||
| : “ γνωῃ δ ' ἀν τις την ἑαυτου χειρα κατατεινας , ὡς ἐπωδυνον το σχημα ” . και νυν |