, των προειρημενων ἐχοντων . ἀλλως : το σωμα αὐτου ἀμοιρον των κερατων . ἐκ παραλληλου οὐν το αὐτο φησιν | ||
χρημα μετεχον μεν ἐνδειας , ᾑ πληρουσθαι θελει , οὐκ ἀμοιρον δε εὐποριας , ᾑ οὑ ἐχει το ἐλλειπον ζητει |
ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
και ἀγροικος προπερισπωμενως διαφερει . ἀγροικος μεν βαρυτονως ὁ γνωσεως ἀμοιρος : ἀγροικος δε προπερισπωμενως ὁ ἐν ἀργῳ διατριβων ἠ | ||
γαρ οὐδε ἀφρονι φωτι ἐοικας , οὐκ ἐστιν , ὁτου ἀμοιρος ἐση , ὡν ἀνθρωποι δεονται πτωχοι και ἀληται . |
' ὀρνιχων νομως παντων . ΔΕΛΦΑΞ . Ἐπιχαρμος τον ἀρρενα χοιρον οὑτως καλει ἐν Ὀδυσσει αὐτομολῳ : δελφακα τε των | ||
ζῳων , συναγειν βουλομενους και πληθυσαι τῳ μη καταθυεσθαι . χοιρον δ ' οἱ Ἰωνες καλουσι την θηλειαν , ὡς |
ὁ ἱερευς του Ἐρεχθεως φερει σκιαδειον λευκον , ὁ λεγεται σκιρον . ἁς Σφυρομαχος : ἁς Κλεομαχος . φασι Κλεομαχον | ||
: εἰ δε οἰδημα και ἀντιτυπον και ἀνωδυνον , τον σκιρον . νυν οὐν την φλεγμονην οἰδημα καλει . μεμνηται |
, καθως φησιν Ὀδυσσευς τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . τριτη ἀπορια : εἰ | ||
κραδιην ἠνιπαπε μυθῳ : τετλαθι δη , κραδιη : και κυντερον ἀλλο ποτ ' ἐτλης . Πανταπασι μεν οὐν , |
δε γενομενης ἡμερας ἐπεχειρει τῳ χωματι : και γαρ ἠν εὐκαιρον ἐπιτειχισμα του λιμενος . κριοις οὐν το παρατειχισμα τυπτων | ||
Ἀλλα και περισκαπτειν και αὐτας , και τα ἀλλα δενδρα εὐκαιρον , και τοις ἀδυνατοις δενδροις κοπρου αἰγειας ἐπιβαλλειν το |
Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
οὐσα δια την ὑπερτεριαν : διο και ὑψηλαν ἀρεταν τον Πινδαρον λεγειν ὁ λογος . ὠ θυγατερ Ὠκεανου Καμαρινα , | ||
ἰστεον ὁτι εἰς το κομψον της φρασεως Θουκυδιδης Αἰσχυλον και Πινδαρον ἐμιμησατο , εἰς δε το γονιμον των ἐνθυμηματων τον |
ὁρκου και του ὀμοσαι . ἀπομυξαι λυχνον . ἁδρυναι : ἁδρον ποιησαι και μεγα . ἀπωμοτον πραγμα : ὁ ἀν | ||
ἐπεθηκε και στασα πολλα του λυχνου κατελαλησεν : εἰτα κιβωτιον ἁδρον ἀνοιξασα , πανυ πολλας ἐχον πυξιδας ἐν αὑτῳ , |
εἰσιν ἰσχυροι , τουτους εἰ μη τις ἐμπροσθεν μαθοι , τολμηροτερον και οὐκ ὀρθως αὐτοις προσενεχθησεται δοκησιν ἐχει ἰσχυος : | ||
και οὐ δωσων δικην ὑπερ ὡν εἰληψαι πεποιηκως , τοσουτῳ τολμηροτερον Δημαδου , ὡσθ ' ὁ μεν προειρηκως ἐν τῳ |
κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
τελειου τε και ὀργανικου ἠ τεχνη πρεποντων τε και μη πρεποντων ἐν μελεσι και ῥυθμοις συντεινουσα προς ἠθων κατασκευην . | ||
νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι τι μειζον εἰποι τις ἀν |
καλειται παρ ' αὐτοις ζυγον , ᾡ και οἱ τοτε καθαιροντες τον ἀνδρα τελευταιῳ των περι τους καθαρμους νομιμων ἐχρησαντο | ||
τους ἐφορους του σωματος θεους και δαιμονας ἀγαθους : οἱον καθαιροντες αὐτο ἀπο κηλιδων παλαιων ἠ νοσων ἀπολυοντες και ὑγειας |
περ ἐων και τ ' εἰκοσιν ἀλλοις κυρτουται ποταμοισι κορυσσομενος λαβρον ὑδωρ : οἱον ἐπισμαραγει δριος ἀσπετον ἠδε χαραδραι βρυχηθμοις | ||
θηριωδεα . Οἱσιν ἐπι φλογωδεσι και ἐξερυθροις λυομενοις δυσωδες , λαβρον , ὑπερυθρον , ἐλπις ἐκμανηναι . Ὁ αὐχμωδης χρως |
δε ἡ δειαι και χρησιμοι , ἁμα τῳ βιῳ ἐλθουσαι παραμενουσι παντελως : δια τουτο οὐν εἰπε , συγγυμνασθεντα τῳ | ||
ἀλλοτριαις γυναιξι μιγνυσθαι ἐν Αἰγοκερωτι και Ὑδροχοῳ και Ἰχθυσι : παραμενουσι γαρ ἀβλαβως αἱ μιξεις , μαλιστα δε και Σκορπιῳ |
δε και περιπατοι συντονοι παρα το ἐθος και στασεις ἐπι μακρον γινομεναι και ἐποχαι των συνη - θων ἐκκρισεων και | ||
γενεσθαι κατα κρασιν του υ και ε εἰς το υ μακρον , ἐπειδη ἠμελλεν εἰς το υ καταληγειν , ὁπερ |
και δι ' ἑαυτων . ἐπι δε του κυνικου σπασμου ἰδιαιτερον βοηθουνται ὑπο τε πταρμικων και ἀποφλεγματισμων των δια ναπυος | ||
ἀμφοτερωθεν , ἑκατερωθεν , ἑτερωθεν ; Φησιν οὐν ὁ Τρυφων ἰδιαιτερον ὡς τα δια του τερος πρωτοτυπα δια του ω |
πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ||
. ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ |
ἡσθηναι τοσουτον , ὁσον τοτε ἡδετο ἐπι ταις μηδεν αὐτῳ προσηκουσαις ναυσιν ἀποσωζομεναις . Ξανθος ὁ ποιητης των μελων λεγει | ||
: πλειω γαρ την πεψιν προσλαμβανοντα τῳ χρονῳ λυσιτελεστερα ταις προσηκουσαις χρησεσι γινεται και οὐχι ῥᾳδιως συμφθειρεται . Περσικα δε |
οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
ἀπογνῳ τα σωτηρια , μετανισταται και μετοικιζεται το της ψυχης φαυλοτερον εἰδος ὑπολειπομενος ἐν τῳ σωματι , το ἀλογον , | ||
, ὠ ξενε , και του μεν πατρος ἡττω , φαυλοτερον δε οὐδεν του Τελαμωνιου , ταὐτο δε και περι |
κυνηγετει το ἰχθυδιον . Ἀνθρωπον λαμιαν ἐχοντα βουλομενοι σημηναι , σκαρον ζωγραφουσιν : οὑτος γαρ μονος των ἰχθυων μαρυκαται , | ||
αὐτῳ συμβαινει . Ἀρχεστρατος δ ' ἐν τῃ Γαστρονομιᾳ : σκαρον ἐξ Ἐφεσου ζητει , χειμωνι δε τριγλαν ἐσθι ' |
ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
αὐτους εἰναι ] : τινες δε φασιν ὁτι και το ἀναρθρον [ μεν ] της λαλιας αὐτων [ ὡσανει ἀρθρα | ||
ἐναρθρον ἐχοντα ἀπαγομενα προς των πολεμιων αἱμασσεται , ὡστε αὐτα ἀναρθρον φωνην και ὡσπερ προβατωδη προϊεσθαι . το δ ' |
ὑπο του θεου προβεβλημενην , ἱνα το μεν τι αὐτης ἀπορον και ἀσχηματιστον νοηται προ του διακρισιν λαβειν , το | ||
και οὑτος ἐγω , καθως προειπομενλυεται . δε κἀκεινο το ἀπορον , ὡς το ἑαυτους και ἐπι πρωτον συνετεινεν : |
, ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
και ξηρα , λευκοϊων αἱ ῥιζαι μετ ' ὀξους , ἀκορον , ἀμμωνιακον , κοπρος αἰγεια καταπλαττομενη δι ' ὀξυκρατου | ||
. Ἀβροτονον , και μαλλον το καυθεν , ἀκακια , ἀκορον , ἀλοη , ἀμι , ἀνηθον καυθεν , ἀνησου |
Σκιπιων Συφακα μεν , συνετον τε φαινομενον και της χωρας ἐμπειρον , ἐπι τα κοινα ἐπηγετο και γνωμης και συμβουλης | ||
εἰ φορον αὐτοις τουτο ἐστιν οὐτ ' εἰ κυβερνητην ἐχουσιν ἐμπειρον . ἐγω δ ' οἰμαι τοτε δειν μακαριους κρινειν |
. Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
. Οἱ δε Φοινικες σοφιην ἐν τε τοισι ἀλλοισι ἐργοισι ἀποδεικνυνται και δη και ἐν ἐκεινῳ : ἀπολαχοντες γαρ μοριον | ||
, τα τε ζῳα ἀγριαινοντα περι τας λοχειας μιγεντα ἡσυχεστερα ἀποδεικνυνται . κατα μεν ψυχην τοσουτον δυναται : κατα δε |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
τα γαρ τολμηρα των ὀχλων ἐχει ἐν τοις λογισμοις τας ἐπιδειξεις δυσκολους , ἐν τῳ δε πραττειν , ἀν λαβῃ | ||
λεγων τ ' ἐν τῃ βουλῃ πανυ ηὐδοκιμησεν και ἰδιᾳ ἐπιδειξεις ποιουμενος και τοις νεοις συνων χρηματα ἐλαβεν θαυμαστα ὁσα |
ὁ Σκιπιων τους ἱππεας τους Ἰταλικους , ὀπισω τεταγμενους και κουφοτερον ἐσκευασμενους , ἐπαγαγων ἀποβηναι των ἱππων ταρασσομενων ἐκελευσεν και | ||
τινος ἠ σκηνης ἐγκαλλωπισμα , οἱα πολλαι κεκτηνται πολεις , κουφοτερον ἀν ἐδοξε το δεινον : ἐπει δε προς θεραπειαν |
και γαρ μαλλον τε και ἡσσον φλαται , και ἐς βαθυτερον τε και δια παντος του ὀστεου , και ἡσσον | ||
οὐκ ἀκος το μη συμμιγνυναι μηδε σκεδαννυναι ταυτην ἀλλα τοσουτῳ βαθυτερον τον γυρον ἠ την ταφρον ὀρυξαντα τον τε τροχμαλον |
: το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
ὡς το εἰκος , μονοις τουτοις ἐνεχωρει , εἰπερ ἀληθη ἐλεγον . ἀλλην μεν γαρ εὐεργεσιαν τις εὐεργετηθεις , οἱον | ||
] κακοτυχος . , ἀθλιος , δυστυχης . τον Χαιρεφωντα ἐλεγον και νυκτεριδα δι ' αἰτιας τρεις : δια το |
Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ||
γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα |
ὑπαρχοντες , ὡς Σατυρος ἐν τοις Περι χαρακτηρων εἰρηκε , κατατρεχοντες τον ἀγρον , διαρπαζοντες την οἰκιαν , λαφυροπωλουντες τα | ||
ὑπισχνουμενοι , εὐεργεσιαις ἐς την συμμαχιαν προσηγοντο : πασαν τε κατατρεχοντες την Κελτων και Ἰβηρων χωραν , πολεσι τε ταις |
, ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
τοιαυτας ὁδους ἁς οὐτε πολλοι οὐτε ὀλιγοι δυναιντ ' ἀν ἀκοντων Αἰτωλων πορευεσθαι : ἐκεινον μεντοι εἰασαν διελθειν : ἠλπιζον | ||
φατε παραδουναι Σωστρατῳ , λῃστας ὁμολογειτε καταπεμπειν : εἰ δε ἀκοντων ὑμων ἐκεινος κατεκρατει , τι δεινον πεπονθατε λαβοντος ἐμου |
τῃ Ἑλλαδι πολεων κατα το Πηλιον ὀρος φυεσθαι φησιν ἀκανθαν καρποφορον , ἡς τον καρπον ἐαν τις τριψας μετ ' | ||
ὁ πτερνιστης των παθων και ἀσκητης ἀρετης Ἰακωβ δεξιουται την καρποφορον μνημην Ἐφραϊμ , δευτερειων δε ἀξιοι την ἀναμνησιν Μανασσην |
δε των ζῳδιων κυκλος ὁ κηλθʹ , και ἀστρον τι βορειοτερον ἐστω το μʹ : λεγω ὁτι το μʹ ἀστρον | ||
” ποιεισθαι , ἀλλα ποτε μεν νοτιωτερον , ποτε δε βορειοτερον „ . ” και ὁτι γινεται τουτο , και |
' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
προς με σπαρτοπολιος ὠμογραυς Ταναγρικη γυνη φιλη πειθοι ἀγγαρος ἀγυιεις ἀδιαφθορον ἀθαπτος αἰτιωτατος ἀκουστης ἀκρατευεσθαι ἀλαβαστον ἀναπετω ἀναριστον ἀνατρεχω ἀπελιπε | ||
προϲ μηλον ὑποπιπτοι ἡ ὑποφορα , παϲαν αὐτην ἐξαπλωϲομεν και ἀδιαφθορον μεν ἐτι μενον το ὀϲτεον ξεϲομεν , διεφθοροτοϲ δε |
ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
δυο . Ἡσιοδος : τρις ὑδατος προχεειν , το δε τετρατον ἱεμεν οἰνον . Εὐπολις Αἰξιν : Διονυσε χαιρε : | ||
και παλιν την Σωστρατου ὀρθιαν την στηθοδεσμιδα , ἡν τινες τετρατον καλουσι . Κεφ . ρδʹ . Δυο τελαμωνας κατα |
κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
, πονου συνεχειαν φυσει πτερων ᾠηθη δειν ἐξισωσαι και τα παρεχοντα δη την ἐν ταις ὁδοις τρυφην παντα ῥιψας και | ||
εἰ δε διατασεως ὑπο πνευματων , την γαστερα δει τονωσαι παρεχοντα την ἱεραν Γαληνου , ἡντινα πικραν και δι ' |
νομος κελευει την σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει | ||
γε φυσιν ὑπολελειμμενην και δυναμενην ἐν αὐτῃ ἐνεργειν ἐχομεν αὐτην συμπαροντων αὐτῃ των σιτιων και των ποτων † ἐνεργειν . |
τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
ὀξουϲ κοτυλαι β : μερει τινι του ὀξουϲ τον ὀποπανακα λειου , το δε λοιπον βαλων ϲυν τῃ πιϲϲῃ , | ||
α ∠ ʹ , χαμαιμηλινου το ἀρκουν : χολῃ ταυρειᾳ λειου τα ξηρα . ἐνετεον δε ϲυχνοτερον αὐτουϲ τῳ μελικρατῳ |
ὁτι οὐκετι ἀντιφασις , ἀλλα την αὐτην δυναμιν ἐχουσιν ταις μερικαις προτασεσιν ἀποφατικαις και καταφατικαις . ἐν οἱς το πρωτον | ||
ἀει διαιρειν το ἀληθες και το ψευδος , ἀλλα ταις μερικαις την αὐτην ἐχουσας δυναμιν συναληθευειν ἐπι της ἐνδεχομενης ὑλης |
θερμοτατα γαρ εἰναι φησι τα μαλιστα ἐνυγρα οἱον σχοινον καλαμον κυπειρον , διο και ὑπο των χειμωνων οὐκ ἐκπηγνυσθαι : | ||
Ὑπ ' ἀναδενδραδων ἁπαλας ἀσπαλαθους πατουντες ἐν λειμωνι λωτοφορῳ , κυπειρον τε δροσωδη , κἀνθρυσκου μαλακων τ ' ἰων λειμακα |
ἐκ τοσουτων κινδυνων ἐσῳζον με , σφων δε αὐτων προὐστησαντο τιμωρον γενεσθαι Κηφισιον τον πονηροτατον Ἀθηναιων , ὡν οὑτος φησι | ||
μεγιστον Ἑλλησιν φαος , πιθου , παρασχες χειρα τηι πρεσβυτιδι τιμωρον , εἰ και μηδεν ἐστιν ἀλλ ' ὁμως . |
ἀιδιου ἀναγκης και τελειοτητος νου ἐν αὐτῳ ἐχοντος , εἰπερ τελειος , τας αἰτιας , ὡστε ἡμας ὑστερον ἰδειν , | ||
αὐτου . προς δη τον Πλατωνα ῥητεον , ὁτι οὐ τελειος ὁ κοσμος : οὐδε γαρ εἰ παντα περιεχει : |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ||
ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ |
ἑνεκα της προς τους ἐπιεικεστερους ἠ διαδυσεως των ἐφ ' ὁμολογουμενοις ἁμαρτημασι τιμωριων , τοσουτον της τολμης ἐπιβαινετε , ὡστε | ||
. Ἐγκωμιον δε ἐστιν εὐφημια ὡρισμενου προσωπου ἠ πραγματος ἐπι ὁμολογουμενοις ἀγαθοις διεξοδικως γινομενη . διεξοδικους δε λογους λεγομεν τους |
μεν οὐν ὑπτια παντα , κατα μεσημβριαν μεν παρακειμενα , θερμοτερον των χωριων ποιει το καταστημα , μαλλον μεν τα | ||
και τοιϲ το ἀπευθυϲμενον δακνομενοιϲ ἐνιεται : το δε χηνειον θερμοτερον τε και λεπτομερεϲτερον ἐϲτιν , μεταξυ δε τουτων το |
το Γ σημειον . Προηγουμενον . , ] ἀντι του ἐγγυτερον εἰναι δοκει τῳ Ν σημειῳ ἠτοι πορρωτερον του Σ | ||
βελτιων ἡ ἀσωτια της ἀνελευθεριοτητος : φαινεται γαρ ἀπο τουτων ἐγγυτερον οὐσα του μεσου . και χωρις δε τουτων και |
προϊεσθαι . ὁπου γαρ οὐδε ἐν αὐτοις τοις πραγμασιν εὐ φρονουντων ἐστι τα μειζω των ἐλαττονων ἀποδιδοσθαι , ἠ που | ||
, παραλος ταυτ ' ἐστιν . ταυτ ' ἠν εὐ φρονουντων ἀνθρωπων , ἐπηρεαζοντων δε και διαφθειροντων τα πραγμαθ ' |
και τον Ἀπολλωνα ἐν ᾡ δει καιρῳ ὑμνησω και τον ἐπινικον πληρωσω . το δε χορευων ἀντι του μετα χορου | ||
ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . Γραφει τον ἐπινικον Ἱερωνι νικησαντι κελητι την εἰκοστην ἑκτην και εἰκοστην ἑβδομην |
προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
. κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
ὁμολογειν . Τι οὐν μετα τουτο ; ἐρωμαι σε ἠ ἀγροικοτερον ἐστιν ἐρεσθαι Ἐρου ὁτι βουλει . Οὐδεν δη , | ||
, ἐλθε δε ἐπι την πολιν και δικαζε . ” ἀγροικοτερον . ἀντι του σκληροτερον . παυσαι δε ἐλεγχων . |
? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
και ποθεν ἐγω τριπουν τραπεζαν ληψομαι ; οἰνου τε Χιου σταμνον ἡκειν και μυρον . ὡς δη τις ἀν ὠν | ||
και μη ταχιστα ἀναλισκομενων : ὁ γαρ Ξενοκρατης εἰ ποτε σταμνον οἰνου ἀνοιξειεν , ἐφθανεν ὁ οἰνος τρεπομενος πριν ἀν |
ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
διατετελεκασιν , εἰκοτως οἰμαι : ἐκ γαρ των ἀλλοτριων ῥᾳδιως ἀναλισκουσιν , ὡστε και τους συνερουντας ὑπερ αὑτων και τους | ||
του ἐδεσματος , ἀλλ ' οὐδε προσεχοντα τοις συνδειπνουσι πως ἀναλισκουσιν : ἐνθεντα δε εἰς το στομα συν τῳ κελυφει |
μη ὡς πληθυντικον ἀρθρον το αι , ἀλλ ' ὡς Δωρικον περισπωντας ἀναγινωσκειν , ἱνα σημαινῃ το ἐνθα . και | ||
φθεγγεται τι προς το πραγμα ὁ χορος . ἁμον ] Δωρικον . ἁμον ] Δωρικως . ἁμον ] + ἠγουν |
ἰατρικης ἀπειρος , εἰ κατιδοι φαρμακον ὁπερ ἠγνοησε , τον ἰατρον ἐλοιδορησεν : ὁ δ ' ἀνευ λογου και ἐπιστημης | ||
ἐνεδυσατο : ἐστι γαρ και ἐπι των πολλων ἰδεσθαι αὐτην ἰατρον οὐσαν . μονοι δε Ἑλληνες ἐπιπονῳ σπουδῃ ἐπικουρον αὐτῃ |
ὁ μαλιστα ἐπιρρωσας τον δημον και μηδε φωνην ὑπομενειν των ἀντιλεγοντων διαπραξαμενος ἠν Λευκιος Σικκιος , Δεντατος ἐπικαλουμενος , πολλας | ||
' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε των ἀντιλεγοντων ἀκουσαι , ἐξηπατησθαι φησουσιν ὑμας , ἀν δ ' |
το εἰδος των κατηγορικων συλλογισμων : ἀποδεικτικον , διαλεκτικον και σοφιστικον . διαλαβων οὐν Ἀριστοτελης περι τε του ἀποδεικτικου συλλογισμου | ||
διατιθεμενος , ἐρωτημα δη τι των ἀγκυλων συντιθεις ἠ σκεμμα σοφιστικον ἀναφροντιζων , ὡς μηδε ὁδῳ βαδιζων σχολην ἀγοις , |
, ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
κατ ' ἐνεργειαν του δυναμει : ἐπειτα ἐκεινο γε παντως ὁμολογησουσιν ὁτι συνεχη τε και ἡνωμενα οὐχ ὁμοιομερη μονον ἐστιν | ||
προσχρωμενοι , μενοντες ἐπι των ἐμπειρως παρατετηρημενων , οὐθ ' ὁμολογησουσιν , ὁτι καθολου μηρος ἐξαρθρησας καταρτισθεις παλιν ἐκπιπτει , |
και τελειος ἀριθμος : δι ' ἡν δε αἰτιην , μακροτερον ἀν εἰη ἐπι του παροντος διεξελθειν : θεωρειν δε | ||
παιδευματα και διδαγματα ἀνδρεια και βασιλικα , ὑπερ ὡν ἰσως μακροτερον του νυν ἐπεξιεναι . πλην ὁτι γε την αὑτου |
μενοεικεα δοιεν „ . το δε ἰσον , ὡς ” ἀντιθεον [ τ ' ] Αἰαντα ” . το δε | ||
υἱον . ἀλλ ' εἰ τις και τουσδε μετοιχομενος καλεσειεν ἀντιθεον τ ' Αἰαντα και Ἰδομενηα ἀνακτα : των γαρ |
βασιλεις ἠσθομην ] ἠγουν ἐγνων , εἰδον κοιρανουντ ' ] βασιλευοντα ἐποψομαι ] ἐκπεσοντα ἰδω αἰσχιστα και ταχιστα ] † | ||
ἐκεινος παραλυθεις της ἀρχης , και ἀποδημησας προς τον νεωστι βασιλευοντα Θεοδοσιον , εἰτα ἐπανελθων , και την τρυφην ἐπιδεικνυμενος |
ἡ ἐπηλις ἐστι παρα Ποσειδιππῳ . ἀποδιοπομπεισθαι : ἀποπεμπεσθαι τον προστροπαιον Δια και προστρεπεσθαι τον ἀποτροπαιον και οἱονει καθαιρεσθαι ἠ | ||
περι της πρεσβειας ” ἐασετε οὐν “ αὐτον το τοιουτον προστροπαιον ” ἀντι του ἀγος και το μιασμα . και |
ὁταν εἰς τα ἐλαχιστα διαιρηται , ἀνισα τα μερη ἀλληλοις παρεχον . οὐ γαρ διχῃ εἰς ἰσα μεριστον : ἀναιρετικον | ||
ταυτα λυσητε ] βουλεται ψηφισμα λαβειν παρα του δημου το παρεχον την ἀδειαν του κατηγορειν του νομου . τηνικαυτα τον |
δεκα δε ἐλαττους , οἱ τριακοντα δε οὐδε κρατουσιν οὐδε κρατουνται , προσγενομενου δε ἑνος ὑπερεχουσιν ἠδη του κινητου , | ||
πριζουσιν . Δαιτρευουσι : τρωγουσιν , ἐσθιουσιν . Ἐχονται : κρατουνται . Ὑπερνεμεθονται : τρωγουσιν . Ἐχθρα : ἐχθρως . |
εἰπειν : ἀφηκε δε το ι δια το μετρον . τελειαι γαρ και εἰς τελος ἐξερχομεναι και πληρουμεναι αἱ παλαι | ||
εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι καταλλαγαι : τα δ ' |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
ὑψηλοταπεινοτης , και φθοραι και νεκρωσεις ἐν ἁπασι ταις ἐπηρειαις εὑρισκονται ταις τοιαυταις . Διοτιπερ οἰκεια οἰκειων ὑπερεχειν ἐφασαν οἱ | ||
των εἰς ης εἰς ους ἐχοντων την γενικην κυριων οὐχ εὑρισκονται ποιουντες ὁμοφωνον την κλητικην τῃ εὐθειᾳ , ὡς εἰρηται |
Ἐκ του περι Στεφανου Δημοσθενους : Θεασασθε τοινυν , ὡς σαθρον , ὡς ἐοικεν , ἐστι φυσει παν ὁ τι | ||
μαχης την κεκρυμμενην δυναμιν ἀναστησας , κυκλῳ περιελθων , ᾑ σαθρον και ἀφυλακτον ἠν το τειχος , ταυτῃ κατελαβετο την |
Λιβυες ἀνα κρατος φασκοντες και τας αἰγας παρ ' αὐτοις προειδεναι το αὐτο δηπου τουτο . αὑται μεν και μελλοντα | ||
αὐτο το ἰσον ; Πανταπασι γε . Ἀναγκαιον ἀρα ἡμας προειδεναι το ἰσον προ ἐκεινου του χρονου ὁτε το πρωτον |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
, . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |