| ' ὀρνις ἐποπι συμπαρων μετα πλειονων πτηνων διδασκει , τι δυνατ ' ὀρνιθων γενος , και πως ἐαν περ κατα | ||
| ποσιν ἐνδον ἐοντα . ἡ δ ' οὐτ ' ἀθρησαι δυνατ ' ἀντιη οὐτε νοησαι : τῃ γαρ Ἀθηναιη νοον |
| αὐτου προειπε τυφλωσιν . και οὑτως ἀπεβη δια το ἐπιτηδες προπεμπειν τας χειρας τους πεπηρωμενους . ] Ῥινα ἐχειν καλην | ||
| θνητον μεταλαμβανειν ἐθελησας . τους δε τελευτησαντας ἐν λευκαις ἐσθησι προπεμπειν ὁσιον ἐνομιζε , την ἁπλην και την πρωτην αἰνιττομενος |
| ' ὁστις αὐτων ἐχοι ἀν των συμφυλακων νομισαι τινα ἠ προσειπειν ὡς ἀλλοτριον ; Οὐδαμως , ἐφη : παντι γαρ | ||
| μονοι συγγενεις και πολιται , ἀλλα πασαν ὁσην Ἑλλαδα χρη προσειπειν , συμπεπενθηκεν δε και της οἰκουμενης το πλειστον μερος |
| τους ἀρχοντας ἐν τοις ὑπερ αὑτου λογοις ἐσται βελτιων οὐδε δυνατωτερος . συ δ ' ὡς μεν ῥητορα θεραπευεις τον | ||
| και σιδηρου , των ἐν τῃ φυσει κραταιοτατων , φανεις δυνατωτερος , ἀποτραγων τοις ὀδουσι την γλωτταν εἰς τον βασανιστην |
| δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
| , δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
| δι ' ἡν ἐν Καρχηδονι κατεσκευασθη τοιουτος ταυρος , οὐδαμως δυναμενης εὑρεθηναι το παραπαν , ὁμως Τιμαιος ἐπεβαλε και την | ||
| γαστρι ἠ ἀλλως αὐτης ἀλλοιωσαι τα σιτια μη δυναμενης ἠ δυναμενης μεν ἀλλοιουν , οὐ κατα την ἐμφυτον δε θερμασιαν |
| και ἁλας ἐμβαλειν , και ὀξος ἐπιχεαι , και σκοροδα συνεψειν : ἐπειτα ὑδωρ ἐπιχεας ζεσαι δις ἠ τρις , | ||
| πυρεττοιεν . εἰ γαρ εἰη πυρετος σφοδρος , οὐ χρη συνεψειν τῳ ὑσσωπῳ , ἀλλ ' ἀρκει και ἡ ῥιζα |
| φασι , δυοιν δε ἐτοιν μετα τον πατερα την ἀρχην κατασχοντα ὑπο του θαλαττιου λαγω ἀποθανειν , τον δε ἰχθυν | ||
| τε ᾐσθοντο και ἀπαγγελλουσι τοις Ἑλλησι τα ἐν τῃ νυκτι κατασχοντα τους βαρβαρους . ἀναθαρσησαντες δε οἱ Φωκεις προθυμοτερον ἐτι |
| δη τα προτερα το ΗΒΓΖ ἐλαττον ἐστιν ἡμικυλινδριου : και βλεπεται ὑπο του Ε ὀμματος . μετακεισθω δη το ὀμμα | ||
| εἰς αὐτο αὐγην : και οὐ ψευδεται ἡ ὁρασις , βλεπεται γαρ ταις ἀληθειαις , ὁτι ἐστι σκοτος . Χρυσιππος |
| μαχομεναϲ αὐτῃ ποιῃϲ προϲθεϲειϲ , ὁτε μη δυναται μηδε ῥοφηματα διοικειν ὁ καμνων , τοτε πιεζων τε αὐτον και πνιγων | ||
| κοινης σωτηριας , και τουτοις ἐπετρεψαν τα κατα τον πολεμον διοικειν , αὐτοκρατορας ποιησαντες τους συνεδρους . οὑτοι δ ' |
| γενεσθαι των γυναικων τουτεων , και ἀνευρειν μεν σφεας οὐ δυνατοι γενεσθαι , πυθεσθαι δε ὑστερον ταυτα περι αὐτεων τα | ||
| και ὁ δημος την γην ἐπενοει ἀναδασασθαι . οἱ δε δυνατοι αἰσθομενοι Συρακοσιους τε ἐπαγονται και ἐκβαλλουσι τον δημον . |
| προσηγορευσε δια το φοβερον και καταπληκτικον της δαιμονος και φασματα ἐπιπεμπειν τα καλουμενα Ἑκαταια και πολλακις αὑτης μεταβαλλειν το εἰδος | ||
| και διδασκειν ἁπερ ἐγω λεγω , και κελευειν ὡς ταχιστα ἐπιπεμπειν στρατευμα , εἰπερ ἐπιθυμουσι Περσαι την ἀρχην της Ἀσιας |
| . . συ δε κωλυεις ἀναγεσθαι : Τον Χαρωνα δηλονοτι ἀναπλειν . τοις προβουλοις : Τοις ἀλλοις δηλονοτι τοις κʹ | ||
| ἐκελευσε τῳ κυβερνητῃ την αὐ - την ὁδον ἐπι Ἰταλιαν ἀναπλειν μηδε προσπελασαντι τῃ γῃ . Ἀριστοξενος δ ' ὁ |
| ] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
| ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| και ἐπι των κατα τους τρεις χρονους γενεσεων διδαξας μη δυνατην εἰναι ἀπο των προτερων την ἀκολουθησιν ἐπι τα ὑστερα | ||
| την μεν μιαν αὐτου γναθον ” στομωσον “ ὡστε εἰναι δυνατην ἐν ταις μικραις δικαις , ” την δε ἑτεραν |
| , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν ἑκασταις των πραξεων . Ἀληθη λεγεις . | ||
| του προς ἐκεινον θυμου . τοιουτον ἐστι συκοφαντια : το προστυχον ἀει προφασιν ποιειται διαβολης . Ἀλλ ' ἐπηγγειλω , |
| Λυκειον και την ἑαυτου νεοτητα και τους συνεφηβους και την ἑταιρειαν , μετ ' αὐτου ζην και κολακευειν αὐτον και | ||
| ποιησεις γαρ ἀσμενος . οἰσθα δε την προς αὐτους μοι ἑταιρειαν , και ὁτι Διονυσιος ἐξηπατηται , ὡς ἀδικουντων αὐτων |
| και μητε νιτρου μητε τι τοιουτον ἑτερον ἐν τοιϲ λουτροιϲ προϲαγειν , ἀλλ ' ὁτι μαλιϲτα θερμον ὑδρελαιον προθερμανθεντι τῳ | ||
| , ἐλαιον τε γλυκυ ἐπιχεονταϲ χλιαρον τριψιν μετριαν και μαλακην προϲαγειν , διαιταν δε λεπτῃ διαιτῃ και οἰνον λευκον και |
| γωνιας . διπλασια ἀρα φαινεται ἡ ΑΖ της ΒΓ των ὀμματων ἐπι των ΑΚΖ , ΒΔΓ περιφερειων κειμενων . Ἐστω | ||
| εἰπεν ἀφρωδη πελανον ἐπι του στοματος , ἐπι δε των ὀμματων οὐ δει προσλαμβανειν το ἀφρωδη πελανον , ἀλλα μονον |
| δ ' ἐτων γενομενος και της Πυθιας κελευουσης αὐτῳ φιλοσοφειν στελλεται ἐν Ἀθηναις , ἐνθα φοιτᾳ Σωκρατει και συνεστι τουτῳ | ||
| οἰκειν ἡδοναις και ἀλγηδοσι προσερριζωμενος , αὐθις δ ' ἀποικιαν στελλεται την προς κακιαν , ἠδη του λογισμου προς το |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| δε Καισαρ οὐκετι τους λογους καθιει δι ' ἑτερων οὐδε μελλειν ἠξιου , ἀλλ ' αὐτος ἐς τον στρατον συνειλεγμενον | ||
| σφαλλομενοις βαδιζουσιν οἱς το μεν κατενεχθησεσθαι προδηλον , το δε μελλειν ἐτι , τουτ ' ἐστιν ἡ δυναμις . ὁ |
| ἐχαρησαν . ἡ δε διανοια : προς την των εὐ πρασσοντων φιλων ἀγγελιαν ἐχαρησαν οἱ ἀγαθοι . ἠ οὑτω : | ||
| : το γαρ ἐστι μονον ἐκ θεων : εὑδει δε πρασσοντων μελεων , ἀταρ εὑδοντεσσιν ἐν πολλοις ὀνειροις δεικνυσι τερπνων |
| τα νυν και οὐχ ἁμα , ὡστ ' εἰπερ ταυτα ἀδυνατα , ἀναγκη ταὐτον εἰναι νυν περας τε και ἀρχην | ||
| Ἰωνων ἐδεκοντο τους λογους , ἁμα δε κατεφαινετο σφι εἰναι ἀδυνατα τα βασιλεος πρηγματα ὑπερβαλεσθαι , εὐ γε ἐπισταμενοι ὡς |
| . ] γενομενης φονους ἐν Συριᾳ ἐσεσθαι , τον δε δυναστην Συριας και Αἰγυπτου διενεχθεντας ὑπ ' ἀλληλων μετ ' | ||
| ὁν φησι Τιμαιος [ . ] κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην και Ἐπιχαρμον τον ποιητην γεγονεναι , Ἀπολλοδωρος [ . |
| καθης ' ἀν ἐν βακχαισι δεσμιος μεσαις , τελετας πονηρας εἰσαγων : γυναιξι γαρ ὁπου βοτρυος ἐν δαιτι γιγνεται γανος | ||
| ἐξ οὑ και το λαρυγγιζειν , ὁ δε την τροφην εἰσαγων φαρυγξ . φαινεται δε και ὁ Ὑπερβολος ἠδη εἰσβας |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ||
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν |
| . Ἀλλα τι ἐστιν ὁπερ ἐφεξης ὡς ἐν πορισματος ταξει προστιθησιν ὁ Ἀριστοτελης , ἁμα δε δηλον λεγων ὁτι οὐδε | ||
| κς προστιθεται , και ἐπι μεν των Ϛ , γ προστιθησιν : ἐπι δε των ιβ , Ϛ . και |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| εἰναι την των θεων ἀρχην , ἀνωθεν τε ἀπ ' ἐκεινης πολιτειαν και νομους , δικαιοσυνην τε και τα δικαια | ||
| ἡμιν δωρα Ἰουλιανου , ταυτα ἐκεινων των πονων , ταυτα ἐκεινης της στρατειας , ὁς ἀνθρωπους ὀρχουμενους ἐπι της ἡμετερας |
| , ὁς ἐτη βιους ἐνενηκοντα και πεντε ἐτελευτησεν , ἁπαντων μετασχων των πονων τῃ πολει , ὁς πολλακις προς ἐμε | ||
| ὁρᾳ μενον ἐπι πασιν ὁλον το καλλος , και καλλους μετασχων του ἐκει : ἀποστιλβει γαρ παντα και πληροι τους |
| τον σωφρονουντα και ἐργαζομενον δια τον ἐρωντα και ἐν ἀστει μεθυοντα της οἰκιας ἀν ἐξεκλειες ; Οὐμενουν . Δεινως γαρ | ||
| προς τας ἀκρατοποσιας , ὡστε και μεθ ' ἡμεραν πλεονακις μεθυοντα καταφανη γενεσθαι τοις φιλοις . . , : λεγω |
| τουτων εἰποντες . παλισκιος δε ἡτις ἐν τοις σκιεροις τοποις φυτευεται : ἐν σκιωδεσι γαρ τοποις φυεται μαλλον . και | ||
| Ἡ ῥοια θερμῳ ἀερι χαιρει , και ἐν ἀνυδροις δε φυτευεται χωριοις . δει δε , ἐν τῳ ταυτας φυτευειν |
| ἀντι του περιπατειν τον σφαλλομενον και καταπιπτοντα . . 〚 περινοστειν ἐᾳ : Περιερχεσθαι ἀφιησιν , ἀπο τοπου εἰς τοπον | ||
| ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον δε συνετεθη |
| γεγενημαι , ἰσχυρον το παθος ἠν και πασης τεχνης ἰατρικης δυνατωτερον : μηδαμου δε την τεχνην διεγραφεν : οὐ γαρ | ||
| δικαιον ἐστιν τον ἀμεινω του χειρονος πλεον ἐχειν και τον δυνατωτερον του ἀδυνατωτερου . δηλοι δε ταυτα πολλαχου ὁτι οὑτως |
| τοις φιλοις χρησιμον εἰναι , ἐπειδη δε προς τα κοινα προσελθειν ἐδοξε μοι , τοιαυτα πολιτευμαθ ' ἑλεσθαι ὡστε και | ||
| ὀκνων , τοις δε πεπλασμενοις και σκυθρωποις ὀκνησειε τις ἀν προσελθειν πρωτον . οὐδεν οὐν ἀλλ ' ἠ προβλημα του |
| Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
| ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
| ιγʹ ἑως ιθʹ το ἐπι δεκα : εἰτα ἡ μεγαλη εἰκας : ἀπο εἰκοστης πρωτης ἑως εἰκοστης ἐνατης το φθινοντος | ||
| εἰσω ἡμερων ι , ἡ δε εἰκας και μια και εἰκας κοινη , ἡ δε δευτερα και εἰκας περι χρημα |
| ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
| παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| ἐξω πυλων οὐ πανυ θραττει με , ἐπει οὐδε τοις προσταταις συνεχαιρον , ἡνικα περιειργαζοντο : δεισθω δ ' ὑπερ | ||
| Ἑλληνικον ἐκινηθη , διαφορων οὐσων ἑκασταχου τοις τε των δημων προσταταις τους Ἀθηναιους ἐπαγεσθαι και τοις ὀλιγοις τους Λακεδαιμονιους . |
| ἀρχης τε οὑτω πεφυκος και δια τινα φλεγμονην ἠ σκληρων φυματων και ἀνεκπυητων πιεζοντων ἠ τισιν ἀλλοις ἐμφραγμασι , τουτοις | ||
| λειχηνος και λεπρας . τα οὐν διαφορητικα και συμπεπτικα ἐπι φυματων και παντος ἀποστηματος τοιουτου ἁρμοζει . διαφορητικαι δε εἰσιν |
| ταις περιοδικαις νοσοις λεγεται τις καταβολη δια το ἐν ἀποδεδειγμενῳ προσιεναι χρονῳ , καθαπερ οἱ ἐρανισται τας καταβολας ποιουνται των | ||
| και τους ἐν τῳ ἀστει , και ἐκελευε προς σφας προσιεναι ὡς πλειστους συλλεγομενους , λεγοντας ὁτι οὐδεν δεονται τοις |
| ἐγγυς ἐστι της ἰθυωριης της κατα το σωμα , και τεινει και ἐσωτερω . Ὁταν οὐν τριβον μεν λαβῃ το | ||
| ' οὐ μοναις ταις ἐνεργειαις . κἀκεινο δε προς τουτο τεινει : μεσται δε Διος πασαι μεν ἀγυιαι , πασαι |
| προσωπον το ν προσλαβων ἀπαρεμφατον ποιει , λεξω λεξεις λεξει λεξειν . Τυπειν : ὁ δευτερος μελλων κατα το τριτον | ||
| ἀλλ ' ὑπερβολην ποιησομαι : ἐστω γαρ παντ ' ἀληθη λεξειν περι αὐτου τουτονι . και οὑτω τοινυν κομιδῃ γελως |
| , πειρατεον προσφερειν . το μεν οὐν τας μαθηματικας ὑποθεσεις εἰσαγειν και φυσικας εὐ λεγεται , και ὁτι εἰ σφαιροειδης | ||
| αὐτου τας φαντασιας και κολαζοντα τας παραλογους ἐννοιας . οὐκ εἰσαγειν οὐν εἰς δικαστηριον , ἀλλα νουθεσιαν και ἐπιπληξιν ἐφ |
| δε και ἐκ μηρου ὁρμη ἀλγηματος : ἀλλ ' οὐδε γουνατων πονος κρηγυον : ἀταρ και γαστροκνημιων πονοι , κακοηθεες | ||
| ἠ θεων τινος , ὡς πανθ ' ἁμαρτηι σων ἐχοιτο γουνατων κλαιοντ ' , ἐπισκηπτοντα παντοιους λογους . ὠ δεσποτ |
| τον ἐνναετη χρονον εὐναζων και πραϋνων * ἀνωγων και κελευων μιμνειν ἐν τῃ νησῳ Δηλῳ πεπεισμενους και πειθομενους αὐτους τοις | ||
| ὡς ὁ μεγ ' ἀσθμαινων ἀμπαυεται , οὐδε οἱ ἀσκοι μιμνειν ἱεμενῳ περ ἐπιτρωπωσιν ἐνερθεν , αἰψα δ ' ἀνω |
| . κοινον δε κατα παντων ἐσθιειν , φαγειν , φαγων καταφαγων , ἐσθιων κατεσθιων , ἐπιφαγεινοὑτω δ ' ἐλεγον το | ||
| ἠν φερειν . Στιλπων δ ' οὐ κατεπλαγη την ἐγκρατειαν καταφαγων σκοροδα και κατακοιμηθεις ἐν τῳ της Μητρος των θεων |
| ἀπιστασθαι . . . , : Ἀρχιδαμιδας δε μεμφομενων τινων Ἑκαταιον τον σοφιστην , ὁτι παραληφθεις εἰς το συσσιτιον οὐδεν | ||
| τον μεν οὐν ἐκδουναι πρωτον γεωγραφικον πινακα , τον δε Ἑκαταιον καταλιπειν γραμμα , πιστουμενον ἐκεινου εἰναι ἐκ της ἀλλης |
| ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
| ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
| ἐν τῳ φρουριῳ τῳ ἐν τῳ Πλημμυριῳ . την γνωμην προσεχοντων : τον νουν . ʃ την ναυμαχιαν θεωρουντων . | ||
| εἰς τας ἑκαστῳ καθηκουσας ταξεις . των δε Μακεδονων οὐ προσεχοντων τοις λογοις , ἀλλα και προσαπειλουντων τοις πρεσβευταις Εὐμενης |
| οὑτω κεκληκασιν . εἰη δ ' ἀν ὁ μεν εἰσω περιρραντηριων τοπος ἐνθεος , ἱερος , καθιερωμενος , καθωσιωμενος , | ||
| ἠ φιλοθεοι σπουδασαντες οἱ τοιουτοι τροποι παντες εἰναι βαινετωσαν ἐξω περιρραντηριων , ἱν ' ὡς μιαροι και ἀκαθαρτοι μηδ ' |
| , το δε της περι τον θυμον ἱλεω πραοτητος . ἐνοικειν γαρ αὐτον λογος ἐχει τοις στηθεσιν , ἐπειδη χωριον | ||
| των ἀλλων : τα δε νηκτα , δειλα ὀντα , ἐνοικειν ἐδωκε στοιχειῳ ἐν ᾡ το φως οὐδετεραν ὡν ἐχει |
| μητε τα ἀποπιπτοντα των δραγματων ἀναιρεισθαι μητε παντα τον σπορον κειρειν , ἀλλ ' ὑπολειπεσθαι τι του κληρου μερος ἀτμητον | ||
| οὐν ἐστω σημειον του και τον κηρυλον ἰσως παρα το κειρειν ἠτυμολογηκεναι τον Ἀριστοφανην . ἀντεθηκεν οὐν αὐτῳ κουρεα . |
| ἀλλα χρονον κακοδαιμονιας μεστον εἱλοντοκολασεις ὁρισαι κατ ' αὐτων τας προσηκουσας . Ἐστι δε ταυτα οὐ μυθου πλασματα , οἱς | ||
| και ἀδωροδοκητον ἐπαγειν ψηφον . Τεταρτον , ὡστε μετα τας προσηκουσας δικαιολογιας δυνασθαι το ζητουμενον ἐπιδεξασθαι περας : εἰ γαρ |
| γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
| λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
| , το δ ' ὑψος διπλασιον . ὁ δε τριτος περιβολος τῳ σχηματι μεν ἐστι τετραπλευρος , το δε τουτου | ||
| καθαπερ θριγγος χειροποιητος : και ταυτα μεντοι λεπτης αἱμασιας περιεθει περιβολος . Τετμητο και διακεκριτο παντα και στελεχος στελεχους ἀφειστηκει |
| Ῥωμαιοι δικας παρ ' Ἀλβανων λαβειν , οἱ πριν ἡλιον ἀνισχειν διανυσαντες την ὁδον πληθυουσης της ἑωθινης ἀγορας ἐντυγχανουσι τῳ | ||
| ' ἀφαιρεσις ἀσεβειαν , ἀφανισθεισης αὐ της εὐσεβειας , ἡν ἀνισχειν και ἐπιλαμπειν εὐκταιον ἀγαθον , ἐπειδη του μεγιστου των |
| θεων κου τις , ὁς μοι και παλαι προεσημαινε τα μελλοντα ἐσεσθαι . Κροισος μεν νυν ἐθαψε , ὡς οἰκος | ||
| και τριτου προσωπου συναιρεσιν δεχομενα πλεοναζουσι το υ κατα τον μελλοντα . ἐστι δ ' ὁτε και κατα τον ἐνεστωτα |
| και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
| και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
| τε δι ' ἐμε ἡκειν , οὐτε ἀνελευθερον τι διελεχθην βασιλευσιν ἠ ὑπερ βασιλεων δημοις οὐτ ' ἐπιστολαις ἐλαμπρυναμην ἠ | ||
| ὡς [ ! ! ! ! ! ! ! ! βασιλευσιν ] [ ! ! ! ! ! ! ! |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| που τοτε περι των ὀντων ἠ γιγνομενων ἠ γεγονοτων ἠ μελλοντων , και οὐκ ὀνομαζει μονον ἀλλα τι περαινει , | ||
| μεγα , ἀπο του εὐχω , τα ἀπο ἐνεστωτων ἠ μελλοντων . . ΕΠΩΡΣΕΝ . Ὀῤῥω , ὁ μελλων ὀρσω |
| ἠ κινδυνευειν . Εἰ γαρ τι τοιουτο γενηται , των δυνατωτερων ἠ ἀποθνησκουντων ἠ πληττομενων , ὁ λοιπος ὀχλος ἐν | ||
| Ἀριστοτελης ἐν τοις προβλημασιν . Μερις οὐ πνιξ : των δυνατωτερων ἁρπαζοντων τας τροφας των ἀσθενεστερων και ἐπι τουτῳ ἐκεινων |
| , ὡς ἰστε , πυκνουν την ἐπιφανειαν και ἐναποκλειον τα περιττωματα πλειονων ὀδυνων αἰτιον γινεται , το δε θερμον ἀραιωτικον | ||
| εἰς τον οὐρητηρα , και καθεις ἀργυρουν καυλισκον ταυτῃ τα περιττωματα των ὑγρων ἐξεκομιζε , τον δε σεσυριγγωμενον τοπον ἑλκωσας |
| ἀποδειξασθαι : οὑτω δε τουτο ῥᾳδιον εἰναι μαθειν ὡστε τον προσεχοντα τον νουν τῃ μετρησει ἁμα την τε γην ὁποση | ||
| των ἐπι την Ποντικην παραλιαν καθηκοντων ὁρωσα τον ἀνδρα τρυφῃ προσεχοντα και μεθῃ αὐτη μεν τα πολλα ἐδικαζεν , αὐτη |
| περιγιγνοιτο , της βασιλειας ἐξ ἑαυτης πηγαζουσης οἱον ? το πολιτικον φως και ἐπι τας μεν ? μετ ' αὐτην | ||
| το κυρος ἐχοντα της πολιτειας . ὁθεν τον δικαιον Ἀριστειδην πολιτικον μεν φασι γενεσθαι , οὐ μεντοι γε χρησασθαι τῃ |
| μετα δε ταυτην ἐστιν ἀλλος χορος ἀστερων , οὑς ἡμεις προσηγοριων οὐ κατηξιωσαμεν , οἱ δε μεθ ' ἡμας μιμησαμενοι | ||
| εἰρηται : χρη δ ' ἐπιμετρειν και κατα την των προσηγοριων χρησιν , τους μεν ἀνεψιους και θειους και τηθιδας |
| μη οὑτω μετιοιμεν ταυτα τα μαθηματα , ἀτελης τε και ἀνονητος και οὐδενος λογου ἀξια ἡ περι τουτων σκεψις γενοιτ | ||
| της φιλοτιμιας ὡς , εἰ τινι συμπεσοι τελευτησαι ταχυτερον , ἀνονητος ἐσομενος των ἀγαθων τινος : ὁ γαρ εὐκλεους δοξης |
| . ὡς σφας νηπιους ] πως αὐτους ἀφρονας . . ἐννους ἐθηκα ] φρονιμους . . συνετους ἐποιησα . . | ||
| ἱκανον εὐτυχημ ' ἐμαυτωι γεγονεναι ὑπελαβον : ὡς δε μαλλον ἐννους γινομαι και λαμβανω λογισμον , ἐξεστηκα νυν τελεως ἐμαυτου |
| Σωγενης ἐκκριτος γενομενος , ἐνδοξος και ἀγωνιστικος ὑμνειται και πενταθλος ἀγωνιζεται . εἰκοτως δε οὑτως ἐστιν ἐνδοξος , ἐπειδη και | ||
| ἐνιστασθαι ἐπισταμενον ὁτι πλειοσιν ὁπλοις προς τα κρειττονα των ἐργων ἀγωνιζεται . και γαρ νυν αἰσθανομαι τινων τοις βιβλιοις ἐγκαλουντων |
| χρηται . Χοιριλος δ ' ὁ ἐποποιος φησι : χερσιν ὀλβον ἐχω κυλικος τρυφος ἀμφις ἐαγος , ἀνδρων δαιτυμονων ναυαγιον | ||
| , ἁλιρροθιοι , κυαναυγεις . ὑμας κικλησκω πεμπειν μυσταις πολυν ὀλβον : ὑμεις γαρ πρωται τελετην ἀνεδειξατε σεμνην εὐιερου Βακχοιο |
| και ἀποδουσης τους ἐκ Συηνης αἰχμαλωτους και τους ἀνδριαντας , ἐπελθων λαμβανει και τα Ναπατα φυγοντος του παιδος και κατασκαπτει | ||
| ἐκ Μασσαλιας ἐς Πλακεντιαν ἠπειγετο συντομως και ἐς ἐτι στασιαζοντας ἐπελθων ἐλεγεν ὡδε : ” ταχει μεν ὁσῳ περι ἑκαστα |
| αἰτων λεγων ἀμεινον αὑτῳ παντα ἑξειν , εἰ το στομα προσαγων τῳ στοματι , τουτο δη το εἰωθος , και | ||
| εἰδωλον ἀνδρος ἐν οἰκισκῳ σκοτεινῳ κρυψας ἑκαστον των φιλων ἰδιᾳ προσαγων ἐδεικνυεν , ὡς αὐτος εἰη ὁ τον ἀνδρα πεφονευκως |
| και ἀλλοιωσεως : ὡςπερ που και οἰκοδομος ὑλην παραλαβων τρια πραγματευεται ταυτα : ποιῳ δει λιθῳ τε και ξυλῳ και | ||
| φυσικαις ἀποδειξεσι : το γαρ ἀνθρωπειον σωμα , περι ὁ πραγματευεται , ὑπο το φυσικον σωμα ἐστιν . ὁτι δε |
| μεγιστον : θανατος ἀπαραιτητος ὡρισται κατα των εἰς τους ἐντος περιβολους παρελθοντωνδεχονται γαρ εἰς τους ἐξωτερω τους πανταχοθεν πανταςτων οὐχ | ||
| ὀνομαζεται . ἐπενοησαν δε οὑτοι αὐλας προστιθεναι τοις οἰκοις και περιβολους και σπηλαια . ἐκ τουτων ἀγροται και κυνηγοι . |
| τε και πραττειν τα πολιτικα νομιζουσι τινες ἀνευ παρασκευης και ἐπιμελειας αὐτοματοι ἐξαιφνης δυνατοι ταυτα ποιειν ἐσεσθαι . καιτοι γε | ||
| οὑτος Ἀστεριου του σωφρονος τε και της περι τους θεους ἐπιμελειας οὐ παρεργως ἁψαμενου . ἐστι δε κατα την παροιμιαν |
| ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
| . και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
| πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
| φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
| ὑπαρχουσι : τουτοις γαρ παν μεν πνευμα πονηρον ἐξισταται και ἀνατρεπεται ἀρδην , πασα δε κακια και παν παθος ἐκκοπτεται | ||
| ἀει δευρο παρουσων ψυχων και τῃ ληθῃ βαπτιζομενων διαπλεκοντων . ἀνατρεπεται δε τα χρωματα δια των αὐτων τοπων ἐκ του |
| προηγειται του ἀριστερου μηρου , τῃ ιγʹ μοιρᾳ των Ἰχθυων συναναφερεται . μονη δε αὐτου ἡ ἀριστερα κνημη τῳ Κριῳ | ||
| δεξιος ὠμος αὐτου τῃ βʹ και κʹ μοιρᾳ του Κριου συναναφερεται , ὁ δε βορειοτερος των ἐν τῃ κεφαλῃ ἐτι |
| μερισθεισα γαρ ἡ Ῥωμαιων ἀρχη ἐν ἐτεσιν ἑξηκοντα ἐς πλειους δυναστας ἠ ὁ χρονος ἀπῃτει , πολλα και ποικιλα ἠνεγκε | ||
| , οὐτ ' ἀκαματοι θεων μηνες , ἀγηρως δε χρονῳ δυναστας κατεχεις Ὀλυμπου μαρμαροεσσαν αἰγλαν . Το τ ' ἐπειτα |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| στερησιν τουτἐστι ' τρυφερον : και ἀπαλον , το εὐχερως τειρομενον : και βλαπτομενον λεγονται δε τεραμνα , τα μη | ||
| ' αὐτῳ δωκε τισιν θεος αἰψα και ἐδρακεν ἐχθρον ὁμιλον τειρομενον κατα βενθος . Ἑῳ δ ' ἀρα πολλα τοκηι |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| ἐπισημος ἐγενετο . ὁ δε λογος : ἀπο της ἁλιρροθιου Μαντινειας ἐν ἁρματι πρωτος ἐνικα : ἠ ἐπισημος ὠν Ἁλιρροθιος | ||
| γαρ αὐτου πλησιαζοντος ἐρημῳ τῃ πολει κατηντησαν ἐπι θατερα της Μαντινειας οἱ πεμφθεντες ὑπο των Ἀθηναιων στρατιωται προς την συμμαχιαν |
| ἀναγκης . Παραβολη παρα τοις μαθηματικοις λεγεται ὁ μερισμος : παραβαλειν γαρ ἀριθμον παρα ἀριθμον ἐστι το μερισαι τον μειζονα | ||
| ἀληθες ἐαρος ὀψει και λειμωνι δε εὐανθει καλως ἀν ἐχοι παραβαλειν : πλην παρ ' ὁσον ἐκεινα μεν ἀπανθει και |
| πυρι . Ταυτ ' εἰπων περι των Τρωγλοδυτων και των προσχωρων Αἰθιοπων ἐπανεισιν ἐπι τους Ἀραβας : και πρωτους ἐπεισι | ||
| ἐν πολλοις ὑδωρ ἁπαντων ἐχειν μαρτυρειται παρα τε των ταυτῃ προσχωρων , ἀλλα δη και δι ' ὁσων ῥει . |
| ἠσαν , ὁ μεν ὁπλα ἐπισκευαζων , ὁ δε λιθους παραφερων , ὁ δε ὑποικοδομων του τειχους , ὁ δε | ||
| ὑποθεσιν και την αἰτιαν του λογου . . . . παραφερων ] παραγων . . συμφοραν ] οἱον τιμωριαν προξενουσαν |
| ἀναιρεθησεται . και ποτερου ἀναιρεθεντος τροπον τινα και το ἑτερον συναναιρειται . ἐπι μεν οὐν του ὑποκειμενου παραδειγματος ὁ τεχνικος | ||
| δε ὁ συντελει τινι προς το εἰναι και οὑ ἀναιρεθεντος συναναιρειται το ὁλον . οἱον το σκυτεως ὀργανον ἐστιν σμιλη |
| τοσουτῳ βελτιων ἡ βλαστησις : την δ ' ἀλλην ἁπασαν τεκμαιρομενον προς τουτο τον χρονον . Χρη δε και την | ||
| πηγας , μικροις δη τισι και φαυλοις ὑπερ των τηλικουτων τεκμαιρομενον . ἐπει μεντοι ἀτρεκεστερον ἐξηλεγξε τα ἀμφι τῳ ποταμῳ |
| τεμνειν ὀξεριας τυρος οὐδ ' ἐν δερματι οὐκ ἐπιγλωττησομαι . παλιμβολον κηρυκα παλιμβολος τριπρατος παρακεκινηκως ὑφ ' ἡλικιας παρησειν μοι | ||
| και οὐκ ἀνεξεσθε , ἀλλ ' ὡς κακουργον τινα και παλιμβολον μαστιγουν παραδωσετε τῳ τεταγμενῳ : και δια τουτο ἐξευρηται |
| πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
| αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| τον φυσικον : τους μεν γαρ χρονους εἰς ἀμερες ὑπελαβον καταληγειν , τα δε σωματα και τους τοπους εἰς ἀπειρον | ||
| εἰς η φυσει : λοιπον των οὐδετερων κωλυομενων εἰς η καταληγειν κωλυεται και ἡ κλητικη εἰς η καταληγειν ἐπι των |
| ὁμοια . Ἐνατῃ , δια των αὐτων , και τας ἑπομενας : οὑτως ἡ κωφωσις παρεμεινεν . Τεσσαρεσκαιδεκατῃ , τα | ||
| την τραχειαν καταρρει ῥευμα λεπτον οὐκ ἐπιτρεπον κοιμασθαι δια τας ἑπομενας βηχας . ἐπι τουτων ἐγω την σκευασιαν του φαρμακου |