Ῥωμαιοι δικας παρ ' Ἀλβανων λαβειν , οἱ πριν ἡλιον ἀνισχειν διανυσαντες την ὁδον πληθυουσης της ἑωθινης ἀγορας ἐντυγχανουσι τῳ | ||
' ἀφαιρεσις ἀσεβειαν , ἀφανισθεισης αὐ της εὐσεβειας , ἡν ἀνισχειν και ἐπιλαμπειν εὐκταιον ἀγαθον , ἐπειδη του μεγιστου των |
διασυρων το τειχος της ἀκροπολεως . και ὁτι οὐ δυνατον ἀντισχειν προς τοσαυτην του βαρβαρου παρασκευην : προς τι γαρ | ||
της πολεως και της ἐνταυθα διατριβης : οὐ γαρ μικρον ἀντισχειν τοσαυταις μεν ἐπιθυμιαις , τοσουτοις δε θεαμασι τε και |
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου και ἐπι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου , ἐθελησοιμεν και ἐπι τουτων ποιειν , εὑρεθησομεθα συναληθευουσας | ||
βιβλιου κεφαλαιον , ὁπερ ἐλεγομεν εἰναι περι των ἐκ τριτου προσκατηγορουμενου προτασεων . δει δε και ἐν τουτοις πριν διασαφησαι |
ἐσχατος και των γυναικονομων ἀριθμουντων τους κεκλημενους και κελευοντων αὐτον ἀποτρεχειν ὡς παρα τον νομον ἐπι τοις τριακοντα ἐποντος , | ||
Ποντον ὀντα βασιλεα . πολλου χρονου δ ' ἠδη γεγονοτος ἀποτρεχειν ἠβουλετο Στρατονικος εἰς την Ἑλλαδα . ὡς δ ' |
, εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | ||
παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , |
βαλλοντες τοις λιθοις καθυπερθεν ὀντες και παιανισαντες ἐπῃσαν αὐθις , δεξαμενων δε των Ἀθηναιων ἐν χερσιν ἠν παλιν ἡ μαχη | ||
ἐκ Πατρων ἐς Βρεντεσιον χιλιαις και ἑξακοσιαις ναυσι διεπλει . δεξαμενων δ ' αὐτον ἀμαχει των Βρεντεσιων , τοισδε μεν |
δε και ἡδε ἡ νοσος νεφρων : οὐ δυνανται οὐρα ἰσχειν , ἀλλ ' εὐρυτεροι ὀντες χαλωσι τι του αἱματος | ||
ὑγρον φασι και μεσον ὡς σαρκος τι και αἱματος συστρεμμα ἰσχειν , δηλονοτι τελεσιουργιας τυχον δια την του κηʹ τελειαν |
ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
. * ὡς βαδιζω βαδισμα . ἰσμα , ὁ και δασυνεται , ἱδρυμα δηλοι παρα Λ . ἀπο του ἱζω | ||
νυμφη ; ἡνι δε τοι : ἀντι του ἰδου . δασυνεται το η . . . μετα ὀξεος τονου : |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
ὡς ἀληθως ἀγαθα ταυτα : φαγειν , πιειν , [ περιβαλεσθαι , ] ποικιλιαις χρωματων δι ' ὀψεως ἡσθηναι , | ||
' ἀν στησασθαι τας ἀρκυς , ἐνστησασθαι περιστησασθαι , περιβαλειν περιβαλεσθαι , περιπετασαι , περιθειναι , περιτειναι ἐπιτειναι , ὀρθωσαι |
ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
, ἐφθη δε ὑπο ταχους την ἐς Ἀμυκλας ἀνυσας προ ἀνισχοντος ἡλιου , και Ἀμυκλας το πολισμα εἱλε τε και | ||
μεν γαρ της ἀποτεξεως ἡ ἀναφορα του κατ ' οὐρανον ἀνισχοντος ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
γαρ ἠν αὐτου της διδασκαλιας το σχημα . και των προσιοντων οἱ μεν ἐκαλουντο μαθηματικοι , οἱ δ ' ἀκουσματικοι | ||
λογοι μαρτυρωσιν εἰναι τεχνῃ . ὡσπερ γαρ ἀκουειν δοκω τινων προσιοντων και διαμαρτυρομενων λογων , ὁτι ψευδεται και οὐκ ἐστι |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | ||
: Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
Δαε ” παρ ' ἑκαστον λεγων , “ ἐμοι το παιδιον δος . οὑτως εὐτυχης , οὑτως ἐλευθερος . γυναικα | ||
ἀνδρα ὡς ἀνδρα καθαριον εἰναι , γυναικα ὡς γυναικα , παιδιον ὡς παιδιον . οὐ : ἀλλα και του λεοντος |
, ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
ἐγω δε παρειχομην , ἠ τους παραγενομενους μη παρειχομην , ἑτερους δε τινας , εἰκοτως ἀν οἱ τουτων λογοι πιστοτεροι | ||
ἀργον και ἀκαρπον , μηδεν αὐτης ὀνινασθαι μελλοντα μηδε ὠφελησειν ἑτερους ; πλην εἰ μη και ἀκοη καλον , ἱνα |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | ||
πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , |
, πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | ||
, οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το |
δεινων ὡς οὐδενος ἀξιων ὀντων . και εἰ του θανατου προσδοκωμενου , ὁσα γε δη τα ἀνθρωπινα , ὠλιγωρει τουτου | ||
Λιβυες ἠσαν , πελτασταις τε πολλοις και ἐλεφασιν ἐς τριακοντα προσδοκωμενου παρεσεσθαι συν Ἰοβᾳ τῳ βασιλει , και τῳδε ἀγοντι |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | ||
ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ||
: οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη |
των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
, ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
ἐλαττον κακον του προτερου δηλοι . οὑτως οὐν και το διεσπασμενον ἀνωμαλον του διεσπασμενου μεν , ὁμαλως δε φαινομενου μετριωτερον | ||
δι ' ὁλου ἐστι διεσπασμενον , ἀλλα σημερον μεν φαινεται διεσπασμενον , αὐριον δ ' οὐ , ἀλλα συνημμενον : |
τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
ἐπιστημην , ἐστι δε και ὡς ἑνα αὐτους τῳ λογισμῳ περιλαμβανειν : ἐπειδαν γαρ ὡς παρ ' ἀλλου και ἀλλοτρια | ||
την λειοτητα των φθογγων λυμαινομενας ἐξισταται περιοδῳ τε και κυκλῳ περιλαμβανειν τα νοηματα πειραται ῥυθμοειδει πανυ και οὐ πολυ ἀπεχοντι |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
τοις φιλοις χρησιμον εἰναι , ἐπειδη δε προς τα κοινα προσελθειν ἐδοξε μοι , τοιαυτα πολιτευμαθ ' ἑλεσθαι ὡστε και | ||
ὀκνων , τοις δε πεπλασμενοις και σκυθρωποις ὀκνησειε τις ἀν προσελθειν πρωτον . οὐδεν οὐν ἀλλ ' ἠ προβλημα του |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
, ἐφιλονεικουν ὁπως ἐν τῃ σκιᾳ ἑκαστος γενοιτο . . περιιστασθαι ] ἀντι του ἐξιστασθαι και καταφευγειν . . εἰσελαυνετε | ||
πονηριης και κορον φευγων παντος οἰκειουμενον φθονῳ και δια το περιιστασθαι ὑπερηφανιην οὐκ ἀν ἀφικοιμην εἰς Περσων χωρην , ὀλιγοις |
. Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ||
θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν |
ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | ||
ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς |
. ] γενομενης φονους ἐν Συριᾳ ἐσεσθαι , τον δε δυναστην Συριας και Αἰγυπτου διενεχθεντας ὑπ ' ἀλληλων μετ ' | ||
ὁν φησι Τιμαιος [ . ] κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην και Ἐπιχαρμον τον ποιητην γεγονεναι , Ἀπολλοδωρος [ . |
δε ἐστι τοιαυτη ὡστε τα προς τον ὑποτεθεντα σκοπον συντεινοντα δυνασθαι ταυτα πραττειν και τυγχανειν αὐτων . ἀν μεν οὐν | ||
, δια το ἐγγυς , οἰμαι , του ἀτρεκεστατου ὁμου δυνασθαι ἡκειν λογισμῳ , προσιεσθαι , και ἐκ πολλης ἀγνωσιης |
, το μεν ποιητης προηγουμενως αὐτου και καθ ' αὑτο κατηγορηθησεται , λεγω δε το καθ ' αὑτο οὐχ ὁτι | ||
, το καθολικως λαμβανεσθαι : ταυτα δε του ἀνθρωπου οὐ κατηγορηθησεται , ἐπειδη οὐσιωδως του γενους , τουτ ' ἐστι |
ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | ||
τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα |
δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
παντων ἀνοητοτατα . γρ . ἀνοητοτητα . και ποιμαινειν και διακονειν . . . . ταλασιας . ἐργασιας , ἠ | ||
την δεξιαν ἐνεβαλον , ἐμνησθην Διος σωτηρος , ἐμπεπηγα τῳ διακονειν . τοιουτος ὁ τροπος . μειρακιον ἐρων παλιν τα |
και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
, τους συμμαχους , τους εἱλωτας , την παρα των περιοικων πιστιν , ἁπλως την ταξιν ἐφ ' ἡς βεβηκοτες | ||
και το ἱερον ἠν ἁγιον , τιμωμενον σφοδρα ὑπο των περιοικων , και τα χρηματα ἐπλεονασε δια τουτο πολλων ἀνατιθεντων |
και τουτο το ἀγαθον οὐκετι ἐσται των προηγουμενως του ὑποκειμενου κατηγορουμενων , ἀλλ ' εἰπερ , κατα συμβεβηκος δια την | ||
μονον εἰωθος των ὀνοματων προηγεισθαι και οὐκ ἀει την των κατηγορουμενων ἐπεχουσι ταξιν , ὁπερ ἰδιον εἰναι βουλεται του ῥηματος |
ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
. τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
, φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
, ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
οὑτω δε τῳ ἀληθευτικῳ του τε εἰρωνος και του ἀλαζονος ἀντικειμενου , μαλλον ἀντικειται ὁ ἀλαζων ἠ ὁ εἰρων : | ||
κροταφον παρειαις : εἰθ ' ὑπο γενειον και λοβον ὠτος ἀντικειμενου ἐπι ἰνιον , ἀπο ἰνιου ἐπι γενειον λοβους ὠτων |
οὑτως : ἐνθα γοητες Ἰδαιοι Φρυγες ἀνδρες ὀρεστεροι οἰκι ' ἐναιον , Κελμις Δαμναμενευς τε μεγας και ὑπερβιος Ἀκμων , | ||
παν γαρ λεπτον συρεται ἐν τοις ἀνεμοις . . κατωρυχες ἐναιον ] ὑπο γην κατορωρυγμενοι κατῳκουν . ὡς ] καθα |
: και των κατω το μεν εἰϲ κοιλιαν και ἐντερον μεταλαμβανεται , το δε εἰϲ κυϲτιν , τηϲ μεταληψεωϲ δι | ||
μη δειν ἀριστεα ὀντα αὐτον ἀναιρεθηναι . και ἐνταυθα οὐν μεταλαμβανεται λεγων μη δειν ἀναιρεθηναι εὐνουχον ὀντα , ὡσπερ κἀκει |
του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
ἐξαγαγων ὡς ἐπι φιλιᾳ και ξυμμαχιᾳ , τηρησας ἀριστοποιουμενους και περιστησας τους ἑαυτου κατηκοντισεν . φοβουμενοι οὐν αὐτον δια τουτο | ||
δε ἐπεπλει ταις ὀγδοηκοντα ναυσιν ἐσκευασμεναις ἐς το φοβερωτατον και περιστησας τῃ Ῥοδῳ το πεζον ὁμου και το ναυτικον ἡσυχαζεν |
πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ἀπο των κρανειων , ὑπερθεντες το ῥω κατα δη τι ἀρχαιον . του Καρνειου δε οὐ πορρω καλουμενον ἐστιν ἀγαλμα | ||
. Ἐδοξε τις ἐπικυψας πονηρον ὀζοντας τους περι τον [ ἀρχαιον ] ὀμφαλον τοπους καταλαβειν . φαρμακον θανασιμον ἑκων ἐπιεν |
αὐτον ὑποστρεψασα πεπληρωμενον ἐχοντα το στομα μελιτος : ἐλθουσαι γαρ μελιτται τουτο πεποιηκεσαν προμηνυουσαι ὁτι τα ἐξ αὐτου μελλοντα ῥευσαι | ||
ἐκωμασας : ἐπι των παρα δοξαν κακουμενων ἀθροως ⋮ Αἱ μελιτται τον βασιλεα αὐτων πρᾳον ὀντα και ἡμερον και ὁμου |
ἀργυριον αἰτουντι οὐκ ἐδοσαν , οὐδε των κοπρωνων ἀν ἐπιστατας ἑλεσθαι φασκων , οὐκ ἐκεινους ὑβριζων , οὐ , ἀλλα | ||
Ἀλλα διδωμι σοι , ἐφη ὁ Χειρισοφος , ὁποτερον βουλει ἑλεσθαι . εἰπων ὁ Ξενοφων ὁτι νεωτερος ἐστιν αἱρειται πορευεσθαι |
πλευραν του τρια , ὁπερ ταὐτον ἐστι τῳ μερισθῃ , εὑρεθησεται ἐκ του ἐπιμοιρασμου το πλατος . του μεν οὐν | ||
εὑρεθησεται . Σεληνης Λεοντι : το κλαπεν ἀμφισβητησιμον ἐστι ποτερον εὑρεθησεται ἠ οὐ . Σεληνης Παρθενῳ : το κλαπεν χρονῳ |
πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
ἠ περι τους του λοξου και δια μεσων των ζῳδιων ἀποτελειται , ἐγινετο μεν ἀν το τοιουτο δηλον και ἐξ | ||
ἀκαθαιρετον , σεμνοτητα και δεινοτητα και εὐεργεσιαν , ἐξ ὡν ἀποτελειται τα λεχθεντα : το μεν γαρ σεμνον αἰδω κατασκευαζει |
ποιει οὐν την πλευραν ἐφ ' ἑαυτην , και των γινομενων το τριτον και δεκατον ἐσται το ἐμβαδον : τουτεστι | ||
μυριας και πλουν παντοιον ἐν χειμωσι και γαληναις και διαφορας γινομενων , συγγινομενων , ἀπογινομενων . ἐπινοειν δε και τον |
καταγοητευον ἡμας , ὡς ἀν μη δια μικραν ἀπολαυσιν και προσκαιρον ῥᾳστωνην λαθωμεν τα αἰσχιστα ἑαυτοις περιποιησαμενοι . οὐ γαρ | ||
διαφερει , ⌈ καθοτι [ ὁτι ] το μεν ψηφισμα προσκαιρον ἐστι και κατα μονην κρατει και ἐνεργει την ἀμφισβητησιν |
. . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ||
το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων |
πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
ἐμοι δωσειν ἀγειν , τα δ ' ἡμισεα τῳ παιδι καταλειψειν αὐτου : το γαρ δη δικαιοτατον οὑτως ἐχειν . | ||
παις οὐ γαρ ἐφη οἱ συμπλευσεσθαι , τοιγαρων ἐφη αὐτον καταλειψειν ὀϊν ἐν λυκοισι : ἀπο του ἐπεος τουτου οὐνομα |
τακτεον κατα τον ποιουμενον , ἀλλα κατα τον ποιουντα , ἀπολυτον την ποιησιν αὐτου τιθεμενοις , και οὐχ ἱνα ἀλλο | ||
ἠ ὁτι προϋφεστωτων των ῥηματων και ἀναπληρουντων το της εὐθειας ἀπολυτον προσωπον εἰς οὐδεν χρειωδες ἐπενοουντο αἱ της εὐθειας ἐγκλιτικαι |
φερεσθαι γαρ ἀνω καθαπερ την ῥαφανον : τελευταιον δε λαμβανομενον ἀλυποτερον εἰναι και εὐπεπτοτερον : ἑφθον δε και διουρητικον μετριως | ||
μη ἀποκναιεσθαι ὑπο μηκους : και γαρ εἰ διψησειαν , ἀλυποτερον ἀν πινοιεν ἐμφαγουσαι . εἰ δε και στεαρ ταριχευομενον |
καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
, ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν ἰχθυων των ἐν καθαρᾳ θαλαττῃ διαιτωμενων , και μαλλον ὁταν ὑπο ἀνεμων καταιγιζηται ὁ τοποϲ | ||
διαφορα και των ἐν λιμναιϲ ἠ ἑλεϲιν ἠ τελματωδεϲι χωριοιϲ διαιτωμενων προϲ τα κατ ' ὀρη και ξηρουϲ τοπουϲ : |
ἀρθμιην Λακεδαιμονιοισι τουτον τον χρονον : ὑγιης δε γενομενος και προσποιησαμενος ξυλινον ποδα κατεστηκεε ἐκ της ἰθεης Λακεδαιμονιοισι πολεμιος : | ||
και το ἀνελευθερον . ἡκε δ ' ἀντ ' ἐκεινου προσποιησαμενος και αὐτος εἰναι Μιθριδατου υἱος του Εὐπατορος Ἀρχελαος , |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
: οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | ||
Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι |
συ κατα τον Ἑλληνικον τροπον , ὁτι καλον ἐστι , περιαγει τουτο το μειρακιον το παρακατακειμενον σοι ; Νη τον | ||
του λειμωνος ἐς την ἁμιλλαν : ἐπιστρεφει γουν ἑαυτον και περιαγει και ἐμπομπευει τῳ καλλει : ὁτε δη και θαυμασιωτερος |
οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
και δι ' ἀκριβειας μεν ὑπερ τουτου του μερους βουλομενῳ διελθειν τουτ ' αὐτο ποιητεον ὑποθεσιν , ἀλλ ' οὐχ | ||
Ἀργοναυτων , ἐπειδη τουτοις Ἡρακλης συνεστρατευσεν , οἰκειον ἀν εἰη διελθειν περι αὐτων . Ἰασονα γενεσθαι λεγουσιν υἱον μεν Αἰσονος |
ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
ὁ συ προσερριψας ὡς ὁμολογουμενον , ὁτι δι ' ἡμων ἑλκομενος ἀναγκαις ταις της κλησεως ταυτα ἐπιτελει . Κρειττων γαρ | ||
: γινεται τοινυν παραγραφη , ὁτ ' ἀν εἰς ἀπολογιαν ἑλκομενος νομον προβαληται , καθ ' ὁν φησι δειν μη |
την ὑπερβολην της παρ ' ἀμφοτεροις ἀνδραγαθιας και πολλων μεν ἀναιρουμενων , ἐτι δε πλειονων τιτρωσκομενων ὁ κινδυνος δευρο κἀκεισε | ||
' ἐπ ' ἀμφοτερων κενωσιν παραλαμβανομεν . ἐπει οὐν , ἀναιρουμενων των αἰτιων , συναναιρειται και τα παθηματα , και |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
ὁ Καρυστιος ἐν τῳ περι λεξεως τῳ Ποσειδωνι φησι θυννον θυεσθαι , καθαπερ προειπαμεν . Ἡρακλεων δ ' ὁ Ἐφεσιος | ||
θυσειεν , ὡσπερ οἰκοι , ἐφη , εἰωθειν ἐγω ὑμιν θυεσθαι και ὁλοκαυτειν . ὁ δ ' οὐκ ἐφη ἐξ |
μαχομεναϲ αὐτῃ ποιῃϲ προϲθεϲειϲ , ὁτε μη δυναται μηδε ῥοφηματα διοικειν ὁ καμνων , τοτε πιεζων τε αὐτον και πνιγων | ||
κοινης σωτηριας , και τουτοις ἐπετρεψαν τα κατα τον πολεμον διοικειν , αὐτοκρατορας ποιησαντες τους συνεδρους . οὑτοι δ ' |
προσαυγαζομενης δ ' ὑπο του ἡλιου . Ξενοφανης τον μεν ἡλιον χρησιμον εἰναι προς την του κοσμου και την των | ||
συνομολογει και Ἀ . , Ἀ . πλατυν εἰναι τον ἡλιον . , Ἀ . , Ἡρακλειτος [ ] , |
ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
, το δ ' ὑψος διπλασιον . ὁ δε τριτος περιβολος τῳ σχηματι μεν ἐστι τετραπλευρος , το δε τουτου | ||
καθαπερ θριγγος χειροποιητος : και ταυτα μεντοι λεπτης αἱμασιας περιεθει περιβολος . Τετμητο και διακεκριτο παντα και στελεχος στελεχους ἀφειστηκει |
γεραιροντι παν ὁ τι οὐν ἀγαλμα , ἐξεικασμενον αὐτῳ και τετιμημενον . ταις θυγατρασι φαρμακον ὠρεξε , και αὐτος ἐπιε | ||
των Ὠρωπιων : ἐνταυθα δε που και το Ἀμφιαραειον ἐστι τετιμημενον ποτε μαντειον , ὁπου φυγοντα τον Ἀμφιαρεων , ὡς |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
τας κορας συναρπασαι , και ταχυ φυγοντας εἰς τας ναυς ἀποπλειν . τουτοις δ ' ἐπι τινος ἀκτης δειπνοποιουμενοις ἐπισταντα | ||
εἰπεν αὐτῳ ὁτι ἀπαλλαξοιτο ἠδη ἀπο της στρατιας και βουλοιτο ἀποπλειν . ὁ δε Ἀναξιβιος ἐκελευσεν αὐτον συνδιαβαντα ἐπειτα οὑτως |
' ἐννοησον ἀνδρα ἐν βαθει πωγωνι και πολιᾳ τῃ κομῃ ἐξεταζομενον εἰ τι οἰδεν ὠφελιμον , και τοις μεν δοκουντα | ||
αἰωνιον „ ὡς ἀν ἐν τῳ καθ ' ἡμας αἰωνι ἐξεταζομενον , οὐκ ἐν τῳ προ αἰωνος , ” και |
κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
εἰδεναι , ὁτι το διαχωρισθηναι σημαινει , ὡσπερουν και το ἐναντιον αὐτου , το συγκριθηναι , το εἰς ἑν και | ||
ἐπειδη φθειρ αὐτον ἐδακεν οὐ διετραπη , λαβων δε περιφανως ἐναντιον παντων ἀπεκτεινε προσειπων , νη τους θεους ἡδεως τον |
αὐτῳ διαβαλειν τους μαρτυρας : γινεται δε και ἀπο των παρειμενων ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους : ὡσπερ ὁ Δημοσθενης | ||
και ἐπιβαλλομεν τῃ κορυφῃ , των δε σκελων και των παρειμενων λαβομενοι των μεσων ἐπιῤῥηγνυμεν το κατα την ἑξιν των |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |