| την τυχην . ἀλλα την μεν τυχην ἐστι θεραπευσαι και δοσει και εὑρεσει και ἐργασιᾳ και αὐταρκειᾳ , την δε | ||
| ἐκ ] του ἐς το κοινον λυσιτελουντος , ἐξωνηθεντας χρηματων δοσει το κατα σφας ὡς ἐδοκουν ἐν τῳ παραυτικα λυσιτελες |
| εἰς Μανδανην σταδιοι ρʹ . Ἀπο Μανδανης ἐπ ' ἀκρωτηριον Ποσειδιον καλουμενον σταδιοι ξʹ . Ἀπο Μανδανης ἐπι τα Διονυσοφανους | ||
| σταδιοι ρʹ . Ἀπο της Σαμου ἐπι [ το ] Ποσειδιον σταδιοι ξʹ . Ἀπο του Ποσειδιου ἐπι τον Φαλαρον |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| τα τε ἱερα των μεγαλων θεων και ὁπερ ἐτι περιην Παλλαδιον οἰχεσθαι τε κομισαντα [ τον Αἰνειαν ] ἐκ της | ||
| οὐρανου ὁτι διοπετες , φασιν , ἠν το ἐν Τροιᾳ Παλλαδιον . οἱ μεν οὑτω μυθικως φασιν ἐπι Τρωος ἐξ |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| το λανθανον σωμα εἰς φως ἀγαγων , και το ὀφειλον κρυπτεσθαι , φανερον εἰς μεσον ποιησας ἁπασιν : εἰτα τουτον | ||
| αὐτων μαθωμεν . δʹ . Περι του την δευτεραν ταξιν κρυπτεσθαι μη δυναμενην κατ ' οὐραν ἐπακολουθειν της πρωτης , |
| ἐπει νυ τοι : ὁτι δη σοι . ἀρμενον : ἁρμοδιον , ἀρεστον . ὀφρα το κεινου κυδος : ἀστειως | ||
| και τοιϲ ϲτομα δυϲωδεϲ ἐχουϲι ψυχρον πινομενον , χλιαρον δε ἁρμοδιον ἐπιληπτικοιϲ κεφαλαλγικοιϲ ὀφθαλμιωϲιν οὐλοιϲ ὀδοντων ἀναβιβρωϲκομενοιϲ και ὀδουϲι τιτραμενοιϲ |
| τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
| κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| ἐνομιζεν οὐκ ἐν εὐβουλιᾳ , ἀλλ ' ἀβουλως και μωρως κρατησειν παντων των θεων και του Ποσειδωνος αὐτου , ὁς | ||
| , ἐν ᾑ πολυ το κουφον ἠν , ῥᾳδιως αὐτων κρατησειν , ἐπειδη την μετα Μενηνιου δυναμιν ἐν δυσχωριαις παραταξαμενην |
| , ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
| Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| και αὐθις προαιρεσει και γνωμῃ ἐσπεποιημενον , πως εὐλογον αὐθις ἀπωθεισθαι και πολλακις της μιας οἰκειοτητος ἀποστερειν ; εἰ δ | ||
| ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και προς το εἰργειν και ἀπωθεισθαι την τρυφην και συνεθιζεσθαι ἀπο γενετης σωφρονι και ἀνδρικῳ |
| αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
| το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
| το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
| , κατεσχε δε λοφον Κερμαλον , ὁν ἀπο του παιδος Παλλαντιον ἐκαλεσε , και ὑπερ αὐτου νεων εἱσατο Πανι . | ||
| κατεστησατο . Οἱ δε Ἀβοριγινες και των Ἀρκαδων οἱ το Παλλαντιον κατοικουντες , ὡς του τε Κακου τον θανατον ἐγνωσαν |
| ἐν τοις δεσμωτηριοις του Νερωνος , ὁν φασι τελεωτατα ἀνθρωπων φιλοσοφησαι , και φανερως μεν οὐ διελεγοντο ἀλληλοις παραιτησαμενου του | ||
| ὑστερον ἀποχωρησαι , και τον μεν Ζηνωνα κατ ' ἰδιαν φιλοσοφησαι , τον δε Ἀναξαγορου διακουσαι και Πυθαγορου : και |
| λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
| οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| την ἐξετασιν γεγενησθαι και τας του Ἱππαρχου περι των ἀπλανων ἀναγραφας , προς ἁς μαλιστα πεποιημεθα τας συγκρισεις , μετα | ||
| ' οἱ λεχθεντες ἀριθμοι , και μαλιστα κατα τας ἱερωτατας ἀναγραφας . ἰδωμεν δ ' αὐτων ἑκατερον : Σημ εὐθεως |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
| δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
| ὑποντος τουδ ' , ἁμαρτανηι ποσις τἀνδον παρωσας λεκτρα , μιμεισθαι θελει γυνη τον ἀνδρα χἀτερον κτασθαι φιλον . κἀπειτ | ||
| ἐπιφθονωτατα ἀμυναμενος . ἐπεφυκει μεν αὐτος σοφιστης και σοφιστων λογους μιμεισθαι : ὡς δε οἱ διαφορα ἐς Θεοπομπον ἐγεγονει τον |
| , διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
| και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| διακενηϲ , ἀν οὑτω τυχῃ , | των βοηθηματων το ἀπανθρωπον ὑπομειναι , ἠ δια την ὀλιγωριαν κινδυνῳ περιπεϲειν . | ||
| δοξῃ ὁ ταυρος καιομενος μυκηθμον ἀποτελειν . τουτου δε το ἀπανθρωπον θεασαμενος ὁ Διονυσιος , αὐτον τουτον ἐνεβαλεν εἰς τον |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
| καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
| μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
| , εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
| των Ἀμαζονιδων βασιλευουσα συνεμιξεν Ἀλεξανδρῳ . ιγʹ . Ὡς ὁ βασιλευς ἀνικητον ἑαυτον εἰναι νομισας ἐζηλωσε την των Περσων τρυφην | ||
| ἀφρονων ἐλευθερον , κἀν Κροισος ἠ Μιδας ἠ ὁ μεγας βασιλευς ὠν τυγχανῃ . | το δε ἐλευθεριας μεν ἀοιδιμον |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
| οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
| ' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
| ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
| περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
| . δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
| ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
| , ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
| ῥητορικῳ λεξικῳ εὑρον το σφαδαζειν σημαινειν το δυσθανατειν , ματαιως σπασθαι , χαλεπαινειν , μετ ' ὀργης στεναζειν , ὡς | ||
| λεγεται δε σφακελος και ὁ σπασμος , οἱονει ἀπο του σπασθαι και κλασθαι σπακλος και σφακελος : σφακελος δε ἐστι |
| ἐς το λεξαι τι ἠ μη , θαμα ἠρειδε την ἐρωτησιν , ὡσπερ οὐδεμιᾳ προγνωσει ἐς αὐτον κεχρημενος , ἀναθαρσησας | ||
| την ἀνομως γινομενην τιμωρειται ὁ θεος . ἠ κατ ' ἐρωτησιν ἀναγνωστεον ἀντι του : ἀποδεχεται ὁ θεος και τιμᾳ |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| Σωκρατης δε ὁ Ῥοδιος ἐν τριτῳ Ἐμφυλιου πολεμου το Κλεοπατρας ἀναγραφων συμποσιον , της τελευταιας Αἰγυπτου βασιλευσασης , γημαμενης δ | ||
| . ὡς δε Πεισων Λευκιος ἐν τῃ πρωτῃ των ἐνιαυσιων ἀναγραφων ἱστορει , βουλομενος και των ἐν ἀστει διατριβοντων το |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| . ” πολλακις δ ' ἀφορων εἰς τα πληθη των πιπρασκομενων ἐλεγε προς αὑτον , “ ποσων ἐγω χρειαν οὐκ | ||
| , οἱονει παντα τα ἐδεσματα πιπρασκεται . ἀπο γαρ των πιπρασκομενων ἐν τινι τοπῳ ἐκαλουν οἱ Ἀθηναιοι τον τοπον . |
| παραλιας : δει γαρ και τας τοιαυτας διαφορας λαμβανειν των συγγενων : γνωριμοι γαρ δια την χρειαν . Ὀρθοτερον δε | ||
| ; Οὐδαμως δηπουθεν . Προς ἑνα δε τον πρωτον των συγγενων προσαξω και του γενους καθ ' ἑκαστον ὑμας ἐρωτησω |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| δη ταυτα ἡ Πυθιη ἐχρησε . Ἀθηναιοι δε Μιλτιαδην ἐκ Παρου ἀπονοστησαντα εἰχον ἐν στομασι , οἱ τε ἀλλοι και | ||
| μνημα Μιλτιαδου του Κιμωνος , συμβασης ὑστερον οἱ της τελευτης Παρου τε ἁμαρτοντι και δι ' αὐτο ἐς κρισιν Ἀθηναιοις |
| Αἰγυπτε ἡ θρεψασα με . „ ἐπι δε της Ὀσιριδος ἐπιγεγραφθαι λεγεται ” Πατηρ μεν ἐστι μοι Κρονος νεωτατος θεων | ||
| ἐπιγραμματος οὐδεν διαφεροντα , ὁ Μιδᾳ τῳ Φρυγι φασιν τινες ἐπιγεγραφθαι . Ποιον τουτο , και τι πεπονθος ; Ἐστι |
| ὑποστροφη ἠ ἀνακοπη της φυγης γινεται , οὐδενος φαινομενου του ἀνακαλεσασθαι αὐτους ὀφειλοντος , παντων , ὡς εἰρηται , ἐν | ||
| . εἰ γαρ τον φονεα οὐχ οἱον τε τον φονον ἀνακαλεσασθαι , πως Ὀρεστης φονευσας ἐλευθερωθησεται ; κυματος ] κυηματος |
| νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
| την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
| : ἀντι δε προσκεφαλαιου λιθον εὐμεγεθη προς τῃ κεφαλῃ : σιτεισθαι δ ' ἀντι μεν ἀρτων μαλαχης πτορθους , ἀντι | ||
| ] μη φορμον ] ψιαθιον . ψιαθον ταπητος ] ἐπευκιου σιτεισθαι ] ἐσθιειν πτορθους ] γωλια θρανους ] ὑποποδιας : |
| διαναπαυομενων αὐτων και τῃ καταποσει ἐγχρονιζοντων : ἐπι δε των ἐμετου χαριν πινοντων ἀθρουν προσενεκτεον το ὑγρον , ἀπνευστι ἐφελκομενων | ||
| σιτῳ , ἀλλα την ταχιστην ἐμειτω : ἐκ δε του ἐμετου προσαγετω ἐς ἡμερας τεσσαρας το σιτιον και το ποτον |
| τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
| και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
| ιβʹ . ἡ δε ἀμφικυρτος φασις περι εὐδαιμονιας και μελλουσης προκοπης και ἀποδημιας και συμπαθειας συγγενων . συνομοιουται δε Ἡλιος | ||
| βιον προσηκοντως ἀν φιλοσοφος ὀνομαζοιτο . Ἀλλ ' ὁμως τηλικαυτης προκοπης γενομενης περι τε Πυθαγοραν αὐτον και τους μετ ' |
| παθειν ἀναμενειν τα δεινα , ἑτερους δε πασχοντας ὁρωντες οὐ φυλαττεσθαι , οὐδε φροντιζειν της πολεως παλαι κατα πολλους και | ||
| . ἐλεγον δε και τουτο , τας δυσχωριας ὁτι δεοι φυλαττεσθαι οὐδεν ἡττον ἠ τα θηρια : πολλους γαρ ἠδη |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| τουτοις μεμνηται : Φαιδων δε . . . φυσκι ' ἐνεικαι χορδας θ ' ὁ ψαλτης : ἐστι γαρ ὀψοφαγος | ||
| τον κομιζοντα τινα ἐξ ἀγορας μισθου . και ἐγκειται το ἐνεικαι . πρωτονεως και ἀρχενεως και ἀλλα πολλα ὁμοιως . |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| ἀναμειναι . ὁ Τιμοθεος οὐκ ἀνεμενεν ὡς τους μελλοντας προθυμως μαχεισθαι τοις πολεμιοις ἐχων ἁπαντας , τους δε βραδεως ἐξιοντας | ||
| δειται των ἐργων , ὡς ναυς μελλουσα και ἀερος κινησει μαχεισθαι και θαλασσῃ πολλῃ και μονην ἐχουσα την ἀπο της |
| ὡστε βουλομενος ταις ναυσιν εἰς τον Ἑλλησποντον παραβαλειν ἠναγκασθην αὐτας παραπεμψαι δια Χερρονησου τῃ στρατιᾳ , των μεν κληρουχων κατα | ||
| ἀντιδιδωσιν εἰς τοὐμφανες και αὐτη τα χαριστηρια , λογους ἱκανους παραπεμψαι τα ἐργα τῳ χρονῳ και προσθειναι μνημην τοις ἐφημεροις |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
| ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| μη συνειναι βαρυ . τοις μεν οὐν ἀλλοις ἐπεισι σοι συγχαιρειν , ἐμοι δε ἀμφοιν : σοι μεν , ὁτι | ||
| ἐπιχαιρειν μεν γαρ ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν |
| γινεσθαι λοιμους , ἐμπρησμους , ἀφοριας καρπων , κατακλυσμους , σεισμους κατα την ἑκαστου κακοποιου σχηματογραφιαν . ὁθεν και ἁ | ||
| κατα μεν εἰρηνην προς τας ἐκ του δαιμονιου συντυχιας , σεισμους , λιμους , λοιμους , αὐχμους , και ὁσα |
| , Και ἡ μεν ἐγγραφος ἐστιν ἀπαγωγη της εὐθυδικιας κατα παραγραφην ἀπο ῥητου τινος , περι οὑ ἡ ζητησις , | ||
| , και μεταληψις ἀγραφος : οὐ γαρ ἀπο ῥητου την παραγραφην ποιειται . ἡ μεντοι ἀντιθεσις ἀντεγκληματικη : ἀντεγκαλει γαρ |
| ἐπι το στομα της γαστρος ἐργαζονται καρδιακας διαθεσεις και λειποθυμιας ἀμετρους και συγκοπας , ὡστε τινας παραυτικα ὑφ ' ἑλμινθων | ||
| ἐστιν . ἀλλα σωματων ἐχετε δι ' ἡδονας ἀμετρους ἰατρους ἀμετρους , ψυχης δε οὐκ ἐχετε , σοφον δε οὐδεν |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
| ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
| . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν . αἰδεισθαι πολιοκροταφους , εἰκειν δε γερουσιν ἑδρης και γεραων παντων | ||
| ' αἰθουσαι τε και ἑρκεα και δομοι ἀνδρων . ” αἰδεισθαι ἐντρεπεσθαι , και ἰδιως ἐπι του προσδεχεσθαι τον ἱκετην |
| μωριαν κατεγινωσκον : νυν δε θειᾳ μοιρᾳ ᾠμην μοι τουτο δεδοσθαι ἐπ ' Ἀλκιβιαδην και οὐδεν γε τουτων ἀξιον θαυμασαι | ||
| τοις φαυλοτεροις ἐχει . και δοξει το μεν ὀρθῃ κρισει δεδοσθαι , το δε ἀνοητῳ πικριᾳ πεπλημμελησθαι . ὁταν δε |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| , ἀπανθρωπως . Εὐεργετειν , εὐ ποιειν , χαριζεσθαι , δωρεισθαι , διδοναι χαριν , εἰσφερειν , προσεπεισφερειν . εὐεργεσια | ||
| βασιλεα , ἱνα και ἐγω , ἐφη , ἐχω σοι δωρεισθαι και τιμαν . ὁ δε Ξενοφων ἠπορειτο τι ποιησει |
| ὁλων ἀτομους και κενον , τα δ ' ἀλλα παντα νενομισθαι . ἀπειρους τε εἰναι κοσμους και γενητους και φθαρτους | ||
| μη λεγῃ φαινεσθαι τα περι τα τρεφοντα και ὠφελουντα θεους νενομισθαι και τετειμησθαι πρωτον ὑπο γεγραμμενα , μετα δε ταυτα |
| 〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
| των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| περι ἁπλων χρωματων τον λογον ποιουμενοιἐπι τουτοις γαρ μονοις ὀνοματων ἀπορησομεν οἰκειων τε και γνωριμων , ἀποδειξαντες , τισι μαλιστα | ||
| . και παλιν ἐαν φωμεν ἑπεσθαι το δυνατον τῳ ἀναγκαιον ἀπορησομεν εἰκοτως : το γαρ [ το ] του δυνατου |
| ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
| το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| φονον : δευτερον δε , ὁτι τοις μεγαλοις και εὐκατασκευαστοις θαλαμοις του Διος την γαμετην Ἡραν ἐπειρα τε και ἐνηδρευε | ||
| νυν ἀλοχους τε περιφρουρευε φυλασσων , ὠ ταλαν , ἐν θαλαμοις τε μενων ἐπιτερπεο νυμφαις : οὐ γαρ τοι μια |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
| , οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| ἀπο της ναυμαχιας ἐστησεν . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ τας κρατιστας των νεων ἐπιλεξας , και παρακελευσαμενος μη ἀπολειπεσθαι της | ||
| των δε λειων κατα τα μεγεθη και τας διαφορας εἰναι κρατιστας . Ἡγησανδρος δ ' ἐν ὑπομνημασι τας τραχειας φησι |
| ταυτῃ ἑπομενα . ιζʹ . Ἡ μεθοδικη αἱρεσις γνωσις φαινομενων κοινοτητων προσεχων και ἀναγκαιων τῳ της ἰατρικης τελει . κοινοτητας | ||
| προχειρον της κατατομης και ἡ τε των λογων και των κοινοτητων ἐνδειξις αὐτοθεν ἀπο των κανονιων λαμβανεσθαι δυναμενη δια τουτων |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| δε και λασαρος ἐσθιομενη ὀρεξιν κινει , και την γαστερα μαλασσει ἐπι πλειον ἐσθιομενη . ἐαν δ ' ἐπ ' | ||
| κηρια και τας συκας , ἰαται τα ὑδροκεφαλα βρεφη , μαλασσει σπληνος σκληριαν , και τους ἀνελκωτους καρκινους παρηγορει και |
| λιμῳ μηδεν το περας δυναμενοι ἀνυσαι , λυπουμενοι δε ἐβουλοντο ἀναχωρησαι ἀπρακτοι . και ἰδου θυννος διωκομενος παρα μεγιστου ἰχθυος | ||
| ἀπαρνησασθαι ἐξαρνησασθαι , ἐξομοσασθαι , ἀναδυναι ἐξαναδυναι , ἀναφυγειν , ἀναχωρησαι , ἀντειπειν , παραιτησασθαι , ἐξαρνος ἀπαρνος . ταυτα |