| ὑποντος τουδ ' , ἁμαρτανηι ποσις τἀνδον παρωσας λεκτρα , μιμεισθαι θελει γυνη τον ἀνδρα χἀτερον κτασθαι φιλον . κἀπειτ | ||
| ἐπιφθονωτατα ἀμυναμενος . ἐπεφυκει μεν αὐτος σοφιστης και σοφιστων λογους μιμεισθαι : ὡς δε οἱ διαφορα ἐς Θεοπομπον ἐγεγονει τον |
| ἀναμειναι . ὁ Τιμοθεος οὐκ ἀνεμενεν ὡς τους μελλοντας προθυμως μαχεισθαι τοις πολεμιοις ἐχων ἁπαντας , τους δε βραδεως ἐξιοντας | ||
| δειται των ἐργων , ὡς ναυς μελλουσα και ἀερος κινησει μαχεισθαι και θαλασσῃ πολλῃ και μονην ἐχουσα την ἀπο της |
| μη εἰναι την αὐτοτριαδα τῳ παντα μεν ἀριθμον κατα προσθεσιν ἀριθμεισθαι και ἀποτελεισθαι , του δε εἰδητικου ἀριθμου μηδεν εἰναι | ||
| της θαλασσης περιπεφευγε τον ἀριθμον , ἠτοι οὐ δυνατον ἐστιν ἀριθμεισθαι . τουτεστιν ὡσπερ ἡ ψαμμος ἀναριθμητος ἐστιν , οὑτω |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| : ἀντι δε προσκεφαλαιου λιθον εὐμεγεθη προς τῃ κεφαλῃ : σιτεισθαι δ ' ἀντι μεν ἀρτων μαλαχης πτορθους , ἀντι | ||
| ] μη φορμον ] ψιαθιον . ψιαθον ταπητος ] ἐπευκιου σιτεισθαι ] ἐσθιειν πτορθους ] γωλια θρανους ] ὑποποδιας : |
| , ἀπανθρωπως . Εὐεργετειν , εὐ ποιειν , χαριζεσθαι , δωρεισθαι , διδοναι χαριν , εἰσφερειν , προσεπεισφερειν . εὐεργεσια | ||
| βασιλεα , ἱνα και ἐγω , ἐφη , ἐχω σοι δωρεισθαι και τιμαν . ὁ δε Ξενοφων ἠπορειτο τι ποιησει |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
| πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
| συγγνοντες οὐν τηι αὐτων ἐκστασει , ἐπιτιμησαντες μη πλειονος οἰνου ἐμφορεισθαι , ἀφηκαν : και οἱ χαριν ἐχειν ὁμολογησαντες , | ||
| ὡς μεγαν βασιλεα ἀφικομενον και ξενιζομενον παρ ' αὐτωι πολλα ἐμφορεισθαι . πυθομενου δε του βασιλεως ὁ τι ἀπο τουτων |
| δε φλεγματωδεις και ὑδατωδεις πονοις και ἱδρωτων ἐκβολαις και ἐμετων τιμωρεισθαι . ἀρκεσει δε και του καστοριου πινειν και τοις | ||
| λυπην φυλαττειν αὐτος ἐν πολλοις ἡλιοις ἐφυλαξας ; ἠ ταχα τιμωρεισθαι με βουλει της μελιχρας σου φωνης ἀποστερων ; μη |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| κατα τουτο το θεωρημα χρειας ἑνεκα παρειληφθαι και δια μεσου τεθεισθαι . Πολλων ἀριθμων ὀντων και ἐχοντων τα αὐτα μερη | ||
| ὑπερ της ἡμετερας αὐτων ἀσφαλειας τε και προνοιας ἐδει νομον τεθεισθαι , και νυν αὐτῳ τα πλειστου φασιν ἀξια χρησθαι |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
| μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
| και βοαν , μαλλον δε ὀγκασθαι ἠ ὑλακτειν , και λοιδορεισθαι ἁπασιν : την ἀσφαλειαν γαρ αὐτοις του μηδεν ἐπι | ||
| ἀσχημων : το γαρ ἐν κακοις ἐπιτιθεσθαι τῳ βασιλει και λοιδορεισθαι ἀπρεπεστατον . και ἐοικε πως ὁ Διομηδης ὁμολογειν , |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
| οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| . τα δ ' ἐμα μαντευομαι προκοπτουσι τοις ἑταιροις καλλιω φανεισθαι . διοπερ οὐδε μισθους αὐτους εἰσπραττομαι , ὁτι οὐδεν | ||
| . ἐγω δε πιστευω και το του Θεμιστοκλεους ἐν σοι φανεισθαι και δειξειν φυσεως ἰσχυν . δει δη σε νυν |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| και αὐθις προαιρεσει και γνωμῃ ἐσπεποιημενον , πως εὐλογον αὐθις ἀπωθεισθαι και πολλακις της μιας οἰκειοτητος ἀποστερειν ; εἰ δ | ||
| ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και προς το εἰργειν και ἀπωθεισθαι την τρυφην και συνεθιζεσθαι ἀπο γενετης σωφρονι και ἀνδρικῳ |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| αἱς ἐθος εἰναι ἀρχεσθαι τους δεσποτας ὑπο των οἰκετων , ἀφηγεισθαι τε της οἰκιας ἑνα αὐτων ἐνδεδυκοτα στολην ὁμοιαν τῃ | ||
| της χωρας , παραδιδοντων δε αὐτους ἐν ὑποταγῃ τῳ θελοντι ἀφηγεισθαι , μηδενος των ἀνδρων θελοντος την τε οὐσιαν πασαν |
| ἑσταναι , κατακεισθαι , ἐκ του ἐργου , ἐκ του ἀφεισθαι . Ὁτι χρησις κρατυνει , ἀργιη δε τηκει . | ||
| ἠτοι γαρ εὐ μαλα κοπτεται ὡς μηδ ' ὁτιουν ἀργον ἀφεισθαι μερος , μητε οὐν αὐτου του συκου μητε , |
| ὑλην εἰναι μεν , μηδεν δε του ὀντος εἰναι : συγκεισθαι γαρ το ὀν παλιν ἐκ τε του ὀντος ὁ | ||
| αὐτων τους ἀριθμους ὑπεθεντο , παντα τα ὀντα ἐξ ἀριθμων συγκεισθαι λεγοντες . ἀλλα και τας ἁρμονιας κατα ἀριθμους τινας |
| . κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
| χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
| νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
| την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
| τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
| μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
| ἑλεσθαι και την παρουσαν ὑποθεσιν ὡς την ἐμην ὑπερβαινουσαν δυναμιν παραιτησασθαι πανυ δικαιως . Λαβων δ ' ἐπι νουν της | ||
| δουλον οὐν ἀντι του δουλοποιον : οὐχ οἱον τε γαρ παραιτησασθαι την συγγενειαν : ἀλλως : δουλον : δουλοποιον , |
| ὁλων ἀτομους και κενον , τα δ ' ἀλλα παντα νενομισθαι . ἀπειρους τε εἰναι κοσμους και γενητους και φθαρτους | ||
| μη λεγῃ φαινεσθαι τα περι τα τρεφοντα και ὠφελουντα θεους νενομισθαι και τετειμησθαι πρωτον ὑπο γεγραμμενα , μετα δε ταυτα |
| ῥητορικῳ λεξικῳ εὑρον το σφαδαζειν σημαινειν το δυσθανατειν , ματαιως σπασθαι , χαλεπαινειν , μετ ' ὀργης στεναζειν , ὡς | ||
| λεγεται δε σφακελος και ὁ σπασμος , οἱονει ἀπο του σπασθαι και κλασθαι σπακλος και σφακελος : σφακελος δε ἐστι |
| πολυ μειζων τιμη της χαλκης εἰκονος το καλων κἀγαθων ἀνδρων κεκρισθαι πρωτους . και γαρ τοι των ἐργων των τοτ | ||
| παρ ' ὑμιν δ ' ἀναιδειαν και προδοσιαν και δειλιαν κεκρισθαι καλλιστον . Εἰ δε μη δυνασθε ὑπ ' ἐμου |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| , καλως εἰχε τουτο λεγειν : ἐπει δε ἐπι τῳ λυσασθαι καθαπερ ἐπ ' ἐργῳ τινι τον μισθον τουτον ἐκηρυξεν | ||
| και Φιλιππον ἀξιουν , ὡν ἡμιν ἐδιδου ξενιων , τουτους λυσασθαι : οὑτος δε αὐτικ ' ἀκουσεσθε τι ποιων διετελεσεν |
| καλαμωνα . χαλασαντων οὐν κρανος των στρατιωτων ἐπι το ὑδωρ ἀρυσασθαι , νομισας στρατιωτην κατιεναι , ἱκετευων ἐληφθη . ὡς | ||
| και ἀρυσανας τινες καλουσι και ἀρυστηρας και ἀρυστιχους ἀπο του ἀρυσασθαι . ὁθεν και ἡ ἀρυταινα . παρα Πολυβιῳ δε |
| ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
| οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
| ὡρᾳ : ταχεως . ἡμερων ὀργην τριων : παρα το κηρυττεσθαι σιτια ἡμερων τριων τοις στρατιωταις ⌈ : ἐπαιξεν οὐν | ||
| δ ' ἐν τῳ θεατρῳ μακαριους : και τουτους μεν κηρυττεσθαι φασιν , ἐκεινους δε ἀποκηρυττεσθαι , δηλον ὁτι παρα |
| ἐν ἀρχῃ αἰτεισθαι συμβησεται . ἐνθα δε το ἐν ἀρχῃ αἰτεισθαι , οὐκ ἐστιν ἀποδειξις . εἰ ὁρισμου ἀρα ἀποδειξις | ||
| το την ἀντιφασιν συντρεχειν . ἀναισχυντειν . το ἐν ἀρχῃ αἰτεισθαι . προὐργου . συμφερον ἠ πλεον . μη ἀπεχομενῳ |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| , ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
| θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| οὐ γαμετη . τι δε ; ἡγῃ ὑπ ' αὐτης ἐρασθαι ; „ νη Δι ' , ” εἰπεν ” | ||
| τυχων της ἐπιθυμιας . γυνη δε εὐαλωτον ἐστιν , ὁταν ἐρασθαι δοκῃ . ταυτ ' οὐν προκατασκευασαμενος ὁ δημιουργος του |
| ἁ δε ἐπιζητεις νυν , ἀρκει και δια των εἰρημενων ἀποκεκρισθαι μετριως . Καλλιας ὁ δᾳδουχος ἠν αὐτῳ γενει προσηκων | ||
| των πολεων ἑνεκα συνεμαχουν τοις Ἑλλησιν , οὐ δια το ἀποκεκρισθαι ὑπο Ἀλεξανδρου το καλλος αὐτων , ὁπερ οὐκ οἰδεν |
| τας ἱεροποιιας , [ ἁς ] ἐξ ἐκεινων των χρονων παραδεδοσθαι φασι . Μετα δε Ἀντιον το Κιρκαιον ἐστιν ἐν | ||
| ἀληθη εἰναι την δε ψευδη . ὁθεν και τρεις Μοιρας παραδεδοσθαι , Ἀτροπον μεν την των νοητων , ἀμεταθετον οὐσαν |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| , και γαρ προτερον ἀκουω Κλεινιαν ἐν καιρῳ τῃ πολει πορισασθαι την ἐπικουριαν , διοτι πολλοις και προτερον ἐκ των | ||
| και μηδε ὑπο των ἐνταυθα σαφως λεγομενων την λυσιν τουτων πορισασθαι δυναμενοι , ἀλλ ' ὁτι μη ὁμοιως ἀποδεδονται τοις |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
| τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν . αἰδεισθαι πολιοκροταφους , εἰκειν δε γερουσιν ἑδρης και γεραων παντων | ||
| ' αἰθουσαι τε και ἑρκεα και δομοι ἀνδρων . ” αἰδεισθαι ἐντρεπεσθαι , και ἰδιως ἐπι του προσδεχεσθαι τον ἱκετην |
| καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
| δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
| μωριαν κατεγινωσκον : νυν δε θειᾳ μοιρᾳ ᾠμην μοι τουτο δεδοσθαι ἐπ ' Ἀλκιβιαδην και οὐδεν γε τουτων ἀξιον θαυμασαι | ||
| τοις φαυλοτεροις ἐχει . και δοξει το μεν ὀρθῃ κρισει δεδοσθαι , το δε ἀνοητῳ πικριᾳ πεπλημμελησθαι . ὁταν δε |
| τῳ Θηραιῳ Βαττῳ και Κυρηνην οἰκισαι συν ἐκεινῳ και Λιβυων καταστρεψασθαι τους προσχωρους λεγουσιν . το δε ἱερον της Θετιδος | ||
| τον ἡλιον μηδεμιαν οἱ συντυχιην τοιαυτην γενεσθαι ἡ μιν παυσει καταστρεψασθαι την Εὐρωπην προτερον ἠ ἐπι τερμασι τοισι ἐκεινης γενηται |
| το ἑν το οὐδετερον ὡς ἀπο της ὠ ἑν κλητικης γεγενησθαι : ὡς γαρ εἰρηται το εἱς οὐκ ἐχει κλητικην | ||
| ἀφ ' ὡν οὐδενος οὐδεμιη δυναιτ ' ἀν αὐξησις ὑδατος γεγενησθαι . Το μεν οὐν αἰτιον του ὑδρωπος ἠδη εἰρηται |
| εὐθυμιαν κερδανας τον ὑπερ της ἐρωμενης ἀγωνα νικησας δια της ἐρωμενης : οὑτως αὐτῃ προσεστιν ἀμαχος ὡρα μη δεομενη προικος | ||
| και οὐχ ὁρων ἡν ἐποθει γυναικα , ὡσπερ οὐν ἐραστης ἐρωμενης ἀτυχων ἐξηγριωθη : και ὁ τεως πραοτατος ὠν ἐς |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| τους ὑποδεχομενους οὐδε των Σκυθων ἀξιουντων οὐδε ἐπισταμενων ἐμποριον αὐτων κατασκευασασθαι τον Ἑλληνικον τροπον . σημειον δε της ἀναστασεως ἡ | ||
| την νυν Ἰουδαιαν κατασχειν , και κτισαντες Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| και πως φωτιζεται τα ὁρωμενα ; λεγομεν οὐν ἐνεργειαν τινα ἐκπεμπεσθαι ἀσωματον ἐκ του φωτιστικου σωματος εἰς τα διαφανη πεφυκοτα | ||
| ἀπο του μεσαιτατου αὐτης δυναται προς ὀρθας γωνιας ἐπι γην ἐκπεμπεσθαι φως , το δε ἀπο των περικλινων και μη |
| πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
| οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| . ἀκουε δη . τουτο παροιμιωδες ἐστιν ἐφ ' ὡν ἐκκαλεσασθαι βουλομεθα τον ἀκουοντα , ἰσον ὀν τῳ δεχου δη | ||
| , οὐδ ' οὑτω παρεσκευασται , ἀλλα την ὑμετεραν ὀργην ἐκκαλεσασθαι βεβουληται . Και κατηγορηκε δωροδοκιας , ἀπιθανος ὠν προς |
| ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
| ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| και δια τουτο ἀπιστος ἠν ἡ φιλια ἀμφοτερων . και ὁποτεροις θασσον . . . : ὁποτεροι δ ' ἀν | ||
| τε το πλεον ἠ φιλιᾳ κατεχομενοι ξυμμαχοι ἠμεν : και ὁποτεροις θασσον παρασχοι ἀσφαλεια θαρσος , οὑτοι προτεροι τι και |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
| συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
| ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| αὐτονἐφη : Ἀφες : ὁταν ἐλθῃ λαβειν την τυλην , κρατουμεν αὐτον οἱ δυο . Ὀκνηρῳ υἱῳ ἐκελευσεν ὁ πατηρ | ||
| , ἡττηθημεν οὐδ ' ἀδικειν ἐδοξαμεν , ἀλλα παντων πανταχου κρατουμεν και περιεσμεν τῳ λογῳ . ἀρ ' οὐν δια |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
| . την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
| το προσω ἀει : εἰ δε βουλοιτο ποτε ἐς τοὐπισω θεασασθαι , πας ἐπιστρεφεται . ὀξυωπεστατον δε ἐστι ζῳων , | ||
| ὠφεληθησεσθαι νομιζων ἀπο της συνουσιας τἀνδρος , παλαι μεν ἐπεθυμει θεασασθαι τον ἀνδρα και συγγενεσθαι αὐτῳ : ἐπει δε ἡκεν |
| ὁτι Ἀκρασια και Ἡδυπαθεια καλουνται , και ἐντευθεν κελευει συντομως ἀπαλλαττεσθαι και μη πιστευειν μηδε ταυταις μηδεν , ἑως ἀν | ||
| αὑτων , οἱ θ ' Ἑλληνες ταυτην αὐτους ἐασαντες ἐχειν ἀπαλλαττεσθαι των ἐκ πολεμου και στρατειας δυσχερων , οἱ δ |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| ἱν ' ὁ παρακαταθεμενος μηδεν ἐχῃ της παρα σου φυλακης αἰτιασασθαι . παρακατεθετο δε σοι αὐτῳ ψυχην , λογον , | ||
| τεκνον , σφαλλουσιν ἀνθρωπους θεοι . το ῥαιστον εἰπας , αἰτιασασθαι θεους . δοκεις τα των θεων ξυνετα νικησειν ποτε |
| και οὐδεις οὑτως ἀγνωμων οὐδ ' οὑτως σφοδρα ὁμοσε τοις φανεροις ἰων , ὁστις οὐκ ἀν συγχωρησειε ταμιειον τε κοινον | ||
| προςδιωρισθαι : ἐκεινου γαρ εἰποντος , μηδεν διαφερειν ἐν τοις φανεροις , ἀναγκαιον ἠν προςδιορισαι τον ὁρον . Ἀντιθεσει . |
| . νυκτερις και βατος και αἰθυια κοινωνιαν προς ἀλληλους στειλαμενοι ἐμπορευεσθαι διεγνωσαν . και ἡ μεν νυκτερις ἀργυριον δανεισαμενη εἰς | ||
| εὐτ ' ἀν ἐπ ' ἐμποριην : ὁποταν ἐπι το ἐμπορευεσθαι τρεψας ἑαυτον βουληθῃς τα χρεα σου φυγειν και τον |
| ὁπλα ἐκειτο . Ἐτυχον δε τουτον τον χρονον Λακεδαιμονιοι ἐξω τεταγμενοι . Τους μεν δη ὡρα γυμναζομενους των ἀνδρων , | ||
| καλλιων ὁ των ἱππεων . οὐ γαρ ἐνεκλινον οἱ τῃδε τεταγμενοι Οὐιεντανοι την ἐφοδον ὑπο της Ῥωμαϊκης ἱππου καταπλαγεντες , |
| οὐρητικος , γυμνασιοις τε συμμετροις κεχρησθαι και ἀνατριμμασιν ἐν τοις λουτροις νιτρῳ ὀπτῳ και τρυγι κεκαυμενῃ , και κισσηρει . | ||
| ὀλιγας ἡμερας και διαιτησας παλιν τοις ὑγραινειν δυναμενοις τον καμνοντα λουτροις κεχρησο και ἡσυχιᾳ και αὐθις καθαρον αὐξησας μαλλον μικρῳ |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| τελεσι μαχεσθαι προς ὀκτω . οὑτω μεν ὁ Κασσιος ἐκ παραδοξου δυωδεκα τελων ἀριστων ἀθροως ἐκρατει . και αὐτῳ τινες | ||
| πραττειν παντα και μηδεποτε ἐπιτυγχανειν , εἰ μη ἐκ του παραδοξου : παραδειγμα δε αὐτης ἐστιν ὁ ἐπιδιφριος ἰατρος : |
| φαινομενους σοφιστικους ἐλεγχους : εἰσι δε φαινομενοι σοφιστικοι ἐλεγχοι οἱ σφαλλομενοι και κατα τον ὁρον του συλλογισμου ἀλλα δη και | ||
| . διο και τινες την ψυχην αἱμα νομιζουσιν εἰναι , σφαλλομενοι την φυσιν , οὐκ εἰδοτες ὁτι πρωτον δει το |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |