, κατεσχε δε λοφον Κερμαλον , ὁν ἀπο του παιδος Παλλαντιον ἐκαλεσε , και ὑπερ αὐτου νεων εἱσατο Πανι . | ||
κατεστησατο . Οἱ δε Ἀβοριγινες και των Ἀρκαδων οἱ το Παλλαντιον κατοικουντες , ὡς του τε Κακου τον θανατον ἐγνωσαν |
εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
. [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
κατα γαρ τουτον τον λογον και ὁ ἐμος πατηρ ἠδικησεν ἐπιστρατευσας κατα βαρβαρων οὐκ ἰδιας ἑαυτου χρειας ἑνεκεν , ἀλλα | ||
ιζ Παρθικων . . , , : ἐν ὡι χρονωι ἐπιστρατευσας ἀνηλθε πολεμων μετα δυναμεως πολλης κατα Ῥωμανιας Μεερδοτης ἐκ |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
τα τε ἱερα των μεγαλων θεων και ὁπερ ἐτι περιην Παλλαδιον οἰχεσθαι τε κομισαντα [ τον Αἰνειαν ] ἐκ της | ||
οὐρανου ὁτι διοπετες , φασιν , ἠν το ἐν Τροιᾳ Παλλαδιον . οἱ μεν οὑτω μυθικως φασιν ἐπι Τρωος ἐξ |
την χερσον τειχων φρουρας ἐπεστησε φυλακας τον τε οἰκειον ὁμαιμονα Κωνσταντιον τον πορφυρογεννητον και τον Κομνηνον Ἀλεξιον , οἱ στρατιωτων | ||
αἱς οἱ βασιλειοι κοσμουνται Σκυθαι , ἀπεπεμπε συμπεμψας και τον Κωνσταντιον ὡστε αὐτῳ βασιλεα ἐς ἐργον ἀγαγειν την ὑποσχεσιν . |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
ἀνεχωρησαν . Ἀθηναιοι ἐν Αἰγος ποταμοις τετρακις ἀνηχθησαν προς το ναυμαχειν . Λυσανδρος ὁ Λακων οὐκ ἀντανηγετο . οἱ μεν | ||
ἐπιμενοντος οἱς ἀπ ' ἀρχης διε - γνωκει , μη ναυμαχειν διχα του Καλουισιου : γνωμῃ δε αὐτου παρα τε |
τοιϲ μηροιϲ τα γονατα δια το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε | ||
- μεν τον ἐλαυνοντα δαιμονα τα ἡμετερα . οὐκουν εὐ φερομενην ἐμβαλουμεν εἰς κακον τι την πολιν , ἀλλα σειομενην |
το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
. την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
. βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
. ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
μικρον ἀποθεν της γης διελυθησαν : αἱ δε , Ἀπαρκτιου πνευσαντος , ἐξεβρασθησαν εἰς τα τεναγη , και πολλα των | ||
ἐμαυτου ἐν γελωτι συμφοραν . ἐπειτα ἐκ της πολεως δεξιου πνευσαντος ἀνεμου πλεομεν ἐνθεν , και ὀλιγαις ἡμεραις ἐρχομαι εἰς |
εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
ἀκοντιστων και τοξοτων και των καταπελτικων βελων . του δε Πολυπερχοντος ἀνακαθαιροντος παντα τον τοπον του πτωματος και τοις θηριοις | ||
προσεθεντο . μιας δ ' οὐσης αὐτῃ βοηθειας της παρα Πολυπερχοντος συνεβη και ταυτην συντριβηναι παραδοξως : ὁ γαρ ὑπο |
πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
ἐνομιζεν οὐκ ἐν εὐβουλιᾳ , ἀλλ ' ἀβουλως και μωρως κρατησειν παντων των θεων και του Ποσειδωνος αὐτου , ὁς | ||
, ἐν ᾑ πολυ το κουφον ἠν , ῥᾳδιως αὐτων κρατησειν , ἐπειδη την μετα Μενηνιου δυναμιν ἐν δυσχωριαις παραταξαμενην |
τριηκοντα σταδια , ὁ δε σχοινος ἑκαστος , μετρον ἐον αἰγυπτιον , ἑξηκοντα σταδια . Οὑτως ἀν εἰησαν Αἰγυπτου σταδιοι | ||
ὀδμη , θαρσυνειν : κἀπειδαν μελλῃ εὑδειν , προστιθεσθω το αἰγυπτιον ἐλαιον ἐν εἰριῳ : τῃ δε ὑστεραιῃ σκεψασθω ἠν |
κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
τους ὑποδεχομενους οὐδε των Σκυθων ἀξιουντων οὐδε ἐπισταμενων ἐμποριον αὐτων κατασκευασασθαι τον Ἑλληνικον τροπον . σημειον δε της ἀναστασεως ἡ | ||
την νυν Ἰουδαιαν κατασχειν , και κτισαντες Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα |
και ἡ τυχη του πολεμου τας ἑκατερων γνωμας ἐκρινεν . ἀφικομενης δε της του Σεβηρου δυναμεως ἐς την Γαλ - | ||
πολλας ἐλπιδας εἰχε λιμῳ πιεσθεντας παραδωσειν αὐτῳ τα ὁπλα . ἀφικομενης δ ' εἰς Ῥωμην περι τουτων ἀγγελιας Κοιντος Φαβιος |
παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
, πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
κιονα ὡς προς ἀντιπαλον διαμαχονται . δυναται δε τουτο το γυμνασιον εὐκινητον τε ποιησαι το σωμα και εὐσαρκον : πλαδαραν | ||
ἀπο του νομου . εἰςηλθες παρα τον νομον εἰς το γυμνασιον . ΛΥσις του ῥητου ἡ διανοια . εἰσιεναι κωλυει |
δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
λεγοντι δια την ἀνενδοιαστον ἀποφασιν σεμνοτητα χορηγουσαι ὡς δη κρινειν ἐπισταμενῳ τα δεοντα και τον λογον δια της τοιασδε προφορας | ||
οἱον τε τι εἰναι ἀνθρωπῳ περι μουσικης βουλευεσθαι , μητε ἐπισταμενῳ περι μουσικης , μηδε ὁπως ἠ κιθαριστεον εἰη αὐτῳ |
Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
προκειται δειξαι μειζονα παντων των παρα τον η παραβαλλομενων και ἐλλειποντων εἰδεσι τετραγωνοις , ἱν ' ᾐ και ὁμοιος τῳ | ||
. παντων ἀρα των παρα την ΑΒ παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδει τετραγωνῳ το γινομενον ἰσον ἐστι τῳ ὑπο των |
λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
ἀντιθεσις : και τα τοιαυτα : ἀλλ ' αἰσχρον ἡγησαμην ἀναληφθηναι κατ ' ἀναγκην δο - κειν . ΛΥσεις τῳ | ||
' ἱνα ἀπολογησηται τῳ πατρι . τῳ δε παιδι σκοπος ἀναληφθηναι και μετα την δωρεαν ὑπο του πατρος , ἱνα |
ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
κατηγορων , κεκλησθαι δ ' οὑτω παρ ' Ἀθηναιοις πρωτον εὑρεθεντος του φυτου της συκης , και δια τουτο κωλυοντων | ||
τουτεστιν της του ἀστερος , διεστηκασι : του τοιουτου γαρ εὑρεθεντος , ἐξ ὡν ἐδειξαμεν , ἀναγκη το μεταξυ των |
. ἐαν δη ἐν ἑκαστῃ των λοιπων τεταρτημοριων τα αὐτα κατασκευασωμεν , ἑξομεν εἰς την μειζονα σφαιραν στερεον πολυεδρον και | ||
ἑκαστον αὐτων κυβον ἐλασσονα εἰναι Μο α : ἐαν ἀρα κατασκευασωμεν τους τρεις ἀριθμους ἐλασσονας Μο α , πολλῳ ἑκαστος |
το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
, το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
δοκει τοπον ἀλλ ' ἑνι μεγεθει ὡρισθαι , ἠ παντελως ἀκαριαιον τινα , τα δε των διαφωνων πολλῳ ἡττον τουτο | ||
εἰς μανιαν πεσων : ὀλιγον δε το μεταξυ ἐστι και ἀκαριαιον του παντα με κατασχεθηναι τῳ παθει της μανιας . |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
ἀπο τινος οἰκιας και οὐ βλαβησεται και αἱμορροϊδας ἑξει και ἀπαλλαγησεται ἐξ αὐτων . Εἰτα ἐπιμεριζει ἡ Σεληνη ἐν τῃ | ||
οἰνομελιτος κυαθων γʹ . πιειν , βαψει την μακραν και ἀπαλλαγησεται . ἀλλο . βοτανῃ ῥυβιᾳ χρωμενος τῃ καθημερινῃ διαιτῃ |
ὁπλιτην τουτο χρη στεργειν ἐπος . ἀλλ ' αὐταδελφον αἱμα δρεψασθαι θελεις ; θεων διδοντων οὐκ ἀν ἐκφυγοις κακα . | ||
βουλομενον ἀδυνατειν , ὑποφευγοντος ὑδατος , εἰ δε καρπον ἐθελησειε δρεψασθαι , παντας ἀφανιζεσθαι , στειρουμενης της περι τα δενδρα |
, διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
οὐδ ' ὁτιουν ἐχων , ἐκ ποδων δε ποιησασθαι σπευδων δραστικον ἀνδρα και δυναμενον ἐφεδρευσαι τοις κακως προϊσταμενοις της ἡγεμονιας | ||
σωματος ἐχειν γυναικι παρεμφερη , το δ ' ἀρρενωπον και δραστικον ἀνδρος ἐχειν [ τα δε φυσικα μορια συγγεννασθαι τουτῳ |
Χαρμανδριδου ἐγραψατο αὐτῳ δικην θανατου κατα τον παρ ' αὐτοις τεθεντα νομον , τον πρωτον ἐπιβαντα Ἀθηναιων τῃ νησῳ ἀκριτον | ||
γενναν δι ' ἑαυτου , ἀνελωμεν τον ἐπι τῃ περιτομῃ τεθεντα νομον : ἐπει και της περι το ἱερον ἁγιστειας |
ἱκεται , ὁτ ' ἐφεστιοι ἀντιοωσιν . πρωτα μεν ἀτρεπτοιο λυτηριον ἡγε φονοιο τειναμενη καθυπερθε συος τεκος , ἡς ἐτι | ||
λυτρον ἱσταται . τουτεστι γλυκερα νοσος ἱσταται . ἀλλως : λυτηριον της φυγης της δια Λικυμνιον . τοθι : ἐνθα |
πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
, ὁτι ἀτελεστα εἰσιν : εἰ δε ἐν τροπικοις ἀπο καταδικης ἐξοριζεται τις της πατριδος , παλιν ἐρχεται : βεβαιον | ||
την οὐσιαν ἐς αἰσχρα δαπανησαι και κλοπης ἁλοντι φυγειν ἐκ καταδικης . Κικερων δε , ὁς μετα Γαιον Καισαρα ἰσχυσεν |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
τα ῥηματα : τελευταιον δε λοιπον σαφως και αὐτο το βιβλιον ἀναγκαζεται δειξαι . Το οὐν ἐν τῃ ἀριστερᾳ δηλοι | ||
δεικνυντες , ὡς οὐ μονον οὐκ ἐστι χρησιμον το παρον βιβλιον ἀλλα τοὐναντιον και τα μεγιστα καταβλαπτον τους μετιοντας αὐτο |
πολεμῳ . ὀνειδος ἐσται τῳ Πολυνεικει και μετα θανατον το ἐπιστρατευσαι κατα της πατριδος και μη δυνηθηναι ἑλειν αὐτην . | ||
Αἰγυπτιοις λυπας και στρατειαν ἐπι την Ἀσιαν σημαινει και ἐξωθεν ἐπιστρατευσαι δυναστην και δολους και προδοσιας ἐσεσθαι , ἀποστατησειν δε |
το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
: ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
τεμνεται ἡ μονας . . . . . ἀρρητον τον συντεθεντα ἀριθμον . τα δε μεγεθη τεμνομενα ἐχουσι και το | ||
τι πρωτον και τι δευτερον , τριτον ὁτι παντα ταυτα συντεθεντα ὁρισμος ἐστι του προκειμενου και οὐτε ἐνδει τι οὐτε |
ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
ΔΒΓ ὁριζοντι , ὁταν δε κατα το Ν γενηται , ἀνατελλει τῳ ΑΒΓ ὁριζοντι , ὁταν δε κατα το Ξ | ||
Παλιν ἐπει τα ζʹ ηʹ ὁμου δυνει και οὐχ ὁμου ἀνατελλει ἀλλα προτερον το ζʹ του ηʹ , δηλον ὡς |
ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
, και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
, ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
, ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
. κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
διοικητης , τριτον δε ὁτι ἀπ ' ἐκεινου του πρωτον κτισαντος τας Συρακουσας . . εἰ δ ' εἰη μεν | ||
λιμνη Βοιβιας , ἀπο Βοιβου του Γλαφυρου του τας Γλαφυρας κτισαντος . ἐστι και ἐν Κρητῃ Βοιβη της Γορτυνιδος . |
την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
. τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
αὐτων τους μεν τῳ ἀδοκητῳ ἐξεπληξε , τους δε ἁ προσεδεχοντο ἰδοντας πολλῳ μαλλον ἐπερρωσεν . και οἱ Λακεδαιμονιοι βαλλομενοι | ||
την κατα Νεμεαν ὁδον . Ἀγις δε ταυτην μεν ἡν προσεδεχοντο οὐκ ἐτραπετο , παραγγειλας δε τοις Λακεδαιμονιοις και Ἀρκασι |
ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
: πρωτον αἱ μεν συστατικαι καθολικωτεραι εἰσιν , αἱ δε διαιρετικαι μερικωτεραι : τιμιωτερον δε το καθολικον του μερικου . | ||
ἀλλ ' αἱ αὐται πῃ μεν γινονται συστατικαι πῃ δε διαιρετικαι , ἀλλως και ἀλλως παραλαμβανομεναι : το γαρ λογικον |
προσοδον ἁδραν εἰναι συμβαινει , οὐδαμου μεν της ἀλλης οἰκουμενης εὑρισκομενου του φυτου , της δ ' ἐξ αὐτου χρειας | ||
ἐχει μηδε ῥυτου ἐν αὐτῳ ὀντος , μηδε ἐν ὀρυγματι εὑρισκομενου , δει ἠ πιθους ὀστρακινους ἠ βουττεις τελειας προευτρεπιζειν |
δωδεκα θεων ἀγαλματα , συμβωμους δε αὐτους ποιησαι ἑξ βωμους κατασκευασαντα . ἀλλως : Ὀλυμπιασι βωμοι εἰσιν ἑξ διδυμοι τοις | ||
, κἀν ἀποκτειναι βουλεσθαι τον παρ ' ἡμιν τουτων τι κατασκευασαντα , δια δ ' ὡν ὁ παρ ' ἡμιν |
και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
, τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
φιλῳ συνειναι και τραπεζης και στεγης κοινωνειν οὐ μεγαλοψυχον ἀλλα δουλικον και κολακικον και ταπεινον : ταπεινοι γαρ οἱ κολακες | ||
του Μανης . προς δε τα ἀνδραποδα και ὀνομα εἰπε δουλικον . ὡσει ἐλεγε τους δουλους Μανας . οὑτω γαρ |
και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
, ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
το δε παντων δεινοτατον οὐ δηπου γε φησαιεν ἀν ἐμε κατασκευασαι . οὐ γαρ ἐφθη μοι συμβας ' ἡ ἀτυχια | ||
δε περιλυπον ἐπ ' αὐτῃ γενομενην , ξοανον ἐκεινης ὁμοιον κατασκευασαι , και περιθειναι τοις στερνοις ἡν ἐδεισεν αἰγιδα , |
ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ||
ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε |
αὐτονἐφη : Ἀφες : ὁταν ἐλθῃ λαβειν την τυλην , κρατουμεν αὐτον οἱ δυο . Ὀκνηρῳ υἱῳ ἐκελευσεν ὁ πατηρ | ||
, ἡττηθημεν οὐδ ' ἀδικειν ἐδοξαμεν , ἀλλα παντων πανταχου κρατουμεν και περιεσμεν τῳ λογῳ . ἀρ ' οὐν δια |